Πώς τα 150 ευρώ του Μητσοτάκη ..πάνε στα ταμεία της Αegean

 

Δεν πρόλαβαν να περάσουν ούτε 24 ώρες από την εξαγγελία του πρωθυπουργού για τις προπληρωμένες κάρτες σαν δώρο εμβολιασμού στους νέους 18 – 25 ετών  με την παρότρυνση  “να τσιμπήσουν την ευκαιρία και να τσιμπηθούν με ένα εμβόλιο…”  και η αεροπορική εταιρεία Aegean με την σειρά της βγήκε για να «τσιμπήσει» πελατάκια!

 

Βλέπετε τα 150 ευρώ που η …γαλαντόμα κυβέρνηση Μητσοτάκη δίνει στους νέους για ταξίδια που στερήθηκαν στην καραντίνα προκειμένου να κάνουν το εμβόλιο για την Aegean αποτελούν ζεστό χρήμα. Και μάλιστα κρατικό!

 

Η Aegean σαν έτοιμη από καιρό έσπευσε να αξιοποιήσει την …έμμεση κρατική επιδότηση. Τι έπραξε; Εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: «Για νέους 18 έως 25 ετών που θα έχουν εμβολιασθεί και αποκτήσει Freedom Pass έως τις 31/8/2021, η AEGEAN για κάθε ένα ευρώ που χρησιμοποιείται για την αγορά εισιτηρίου προσθέτει ένα ευρώ ακόμη, διπλασιάζοντας την αξία του. Η παροχή ισχύει για ταξίδια που θα πραγματοποιηθούν από 01/09/2021 έως και 30/06/2022»…

 

«Κουβαρντού» η Aegean! Μόνο που με μια δεύτερη πιο προσεκτική ματιά, διαπιστώνει κανείς ότι η «προσφορά» της Aegean αφορά την περίοδο μετά το φετινό καλοκαίρι και ουσιαστικά μέχρι τις αρχές του επόμενου. Δηλαδή σε μια περίοδο που στην αεροπορική πιάτσα δεν θεωρείται εμπορική και οι εταιρείες με κάθε είδους προσφορές αναζητούν πελάτες.

 

Η Aegean λοιπόν αξιοποίησε την πρωθυπουργική εξαγγελία και πίσω από αυτή είδε μια «ευκαιρία» για να γεμίζουν τα ταμεία της και να αυξηθούν τα κέρδη της και μάλιστα με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό σε μια «νεκρή» περίοδο για τις μετακινήσεις! 150 ευρώ το κεφάλι δεν είναι και λίγα χρήματα!

 

Τα αφεντικά της Aegean εξάλλου έχουν πλούσια εμπειρία στην …«αξιοποίηση» των κρατικών επιδοτήσεων. Ο …«εθνικός αερομεταφορέας» όπως προκλητικά τον αποκαλούν οι κυβερνώντες δίνοντας τον τίτλο του «εθνικού» σε μια ιδιωτική εταιρεία μετόχων επιδοτήθηκε και πριν λίγους από το κράτος (δηλαδή από τους φορολογούμενους πολίτες) με 120 εκατομμύρια ευρώ για να αντιμετωπίσει την μείωση των εσόδων της εξαιτίας της πανδημίας. Πήρε τον πακτωλό των χρημάτων παρότι από το 2005 μέχρι και το 2019 τα κέρδη της έφτασαν τα 522,9 εκ. ευρώ!

 

Η κυβέρνηση των «αρίστων» που «μοιράζει» 150 ευρώ στους νέους ηλικίας 18 – 25  καλλιεργώντας τακτικές εκφυλισμού, φροντίζει έμμεσα να δημιουργεί νέους «πελάτες» για την Aegean.  Την αεροπορική εταιρεία που στην Ελλάδα έχοντας ουσιαστικά μετατραπεί σε μονοπώλιο  έχει αναγάγει τα κρατικά ταμεία σε ένα από τους βασικούς «αιμοδότες» των κερδών της…

 

Φαίνεται τελικά ότι το 150αρι του Μητσοτάκη – για τους εμπνευστές του, πολιτικούς υπηρέτες τους καπιταλιστικού συστήματος – έπιασε ήδη …τόπο, αφού μπορεί να καταλήξει στις τσέπες των μετόχων της Aegean… 

πηγή

 

    

Η φωτογραφία που σημάδεψε το απαρτχάιντ

 

γράφει ο  Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Στις 30 Ιουνίου 1991, ήταν το επίσημο τέλος του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Το επιστέγασμα του αγώνα για την ισότητα μεταξύ μαύρων και λευκών, που ξεκίνησε στις 16 Ιουνίου 1976, μετά από μία διαδήλωση μαθητών στο Σοβέτο.

 

Το Σοβέτο είναι ακρωνύμιο που σημαίνει «Νοτιοδυτικά Περίχωρα» (SOuthWEst TOwnship). Στην πραγματικότητα το Σοβέτο δεν ήταν "περίχωρο" αλλά μια ολόκληρη πόλη που κατοικείται από μαύρους, δίπλα στη μεγαλύτερη πόλη της Νότιας Αφρικής, το Γιοχάνεσμπουργκ. Το Σοβέτο διαδραμάτησε σημαντικό ρόλο στη διαδικασία ανατροπής του συστήματος του απαρτχάιντ, του πιο ολοκληρωμένου συστήματος θεσμικού ρατσισμού που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.

 

Πολλοί μαθητές σκοτώθηκαν από την αστυνομία εκείνη τη μέρα της 16ης Ιουνίου 1976. Οι μαθητές διαδήλωναν ενάντια σε ένα κυβερνητικό διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο τα Μαθηματικά και τα μαθήματα Κοινωνικών Επιστημών θα διδάσκονταν στα αφρικάανς (τη γλώσσα των Μπόερ, που ήταν διάλεκτος της ολλανδικής γλώσσας). Χιλιάδες μαύροι μαθητές κρατούσαν πλακάτ με συνθήματα όπως: «Αν διδαχθούμε στα αφρικάανς, ο Vorster [o πρωθυπουργός] θα πρέπει να μάθει ζούλου», «Δεν θέλουμε να μάθουμε τη γλώσσα των καταπιεστών μας» και «Θέλουμε ισότιμη εκπαίδευση, όχι εκπαίδευση για σκλάβους».

 

Ο φωτογράφος Sam Nzima τράβηξε τη φωτογραφία του θανάσιμου τραυματισμού του Έκτορ Πίτερσον που θα γίνει το σύμβολο του αγώνα εναντίον του απαρτχάιντ. Για αυτόν, εκείνη η μέρα είχε αρχίσει νωρίς. Η καθημερινή εφημερίδα The World ενημερώθηκε ότι μια μεγάλη διαδήλωση μαθητών γυμνασίου επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στο Σοβέτο, ενάντια στην υποχρεωτική εισαγωγή των “αφρικάανς” στην εκπαίδευση. Ο Sam Nzima και η δημοσιογράφος Sophie Tema θα συναντηθούν στις 6 το πρωί μπροστά από το γυμνάσιο Naledi στο Σοβέτο, όπου βρίσκουν τους διαδηλωτές μαθητές να γράφουν συνθήματα και πανό.

 

Με την ανατολή του ήλιου, οι μαθητές ξεκίνησαν. Κατευθύνονταν στο στάδιο του Ορλάντο. Στο δρόμο θα ενωθούν και με μαθητές από άλλα σχολεία. Στο Λύκειο Morris Isaacson, ο Tsietsi Mashinini, ένας από τους μαθητές, ηγέτες της διαδήλωσης, σκαρφαλώνει σε ένα δέντρο, για να τον δουν όλοι από το πλήθος των 15.000 μαθητών. Τονίζει ότι η διαδήλωση πρέπει να είναι ειρηνική.

 

Αλλά πολύ γρήγορα, η αστυνομία επιτίθεται. Ο Σαμ Νζίμα φωτογραφίζει με την κάμερα Pentax SL του τους ξυλοδαρμούς. Η βία κλιμακώνεται. Σε μια από τις φωτογραφίες, μέσα σ’ ένα σύννεφο δακρυγόνων, οι μαθητές τοποθετούν κάδους σκουπιδιών ως ασπίδες. Η αστυνομία πυροβολεί. Δολοφονεί παιδιά. Η φωτογραφία του Νζίμα θα μείνει στην ιστορία.

 

Η ιστορία όμως, δυστυχώς επαναλαμβάνεται και σήμερα, καθώς οι διακρίσεις στην Νότια Αφρική και αλλού συνεχίζονται με την ίδια ένταση...

  

Η καθυστέρηση της αναδόχου εταιρείας αναβάλλει τις πληρωμές των αναδρομικών στις αυξήσεις συντάξεων

 

Σύμφωνα με ανακοίνωση του e-ΕΦΚΑ, «αναφορικά με την πληρωμή των αναδρομικών στους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα που υπέβαλαν αίτημα συνταξιοδότησης μετά τις 13 Μαΐου 2016 (με τον ν.4387/2016), λόγω καθυστέρησης στην επεξεργασία των στοιχείων από την ανάδοχο εταιρεία που προέκυψε μετά την τελευταία ανακοίνωση του e-ΕΦΚΑ, θα πραγματοποιηθεί εμβόλιμη πληρωμή στις 27 Ιουλίου 2021». Την πληροφορία επιβεβαίωσε και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΕΦΚΑ.

 

 

Στις 27 Ιουλίου και όχι στις 30 Ιουνίου θα καταβληθούν τελικά τα αναδρομικά στους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα λόγω καθυστέρησης στην επεξεργασία των στοιχείων από την ανάδοχο εταιρεία, σύμφωνα με ανακοίνωση του e-ΕΦΚΑ.

 

Όπως ανέφερε και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΕΦΚΑ,  η μετάθεση της ημερομηνίας πληρωμής οφείλεται σε καθυστέρηση στην επεξεργασία των στοιχείων από την ανάδοχο εταιρεία, δηλαδή την Intrasoft. Πληροφορίες των Τύπου αναφέρουν την ίδια ώρα ότι η εταιρεία έχει το μονοπώλιο των συμβάσεων εδώ και τριάντα χρόνια σε όλο το σύστημα μηχανογράφησης, ψηφιακής καταγραφής, παρακολούθησης και εξυπηρέτησης όλων των παλαιών και νέων ασφαλισμένων αλλά και όλων των πρόσφατων πληρωμών (αναδρομικά, συντάξεις χηρείας, προκαταβολή σύνταξης).

 

Σε μικρό τεχνικό πρόβλημα οφείλεται η μη καταβολή των αναδρομικών σήμερα σε μερίδα πολιτών, σύμφωνα με τον υφυπουργό Εργασίας Πάνο Τσακλόγλου που μίλησε στην ΕΡΤ. Ο Τσακλόγλου είπε ότι η καταβολή των χρημάτων θα γίνει μέσα στον Ιούλιο και ότι θα υπάρξει σχετική ανακοίνωση από τον ΕΦΚΑ που θα διευκρινίζει όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες.

 

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

 

«Ξεκινά η καταβολή των αυξήσεων και των αναδρομικών στους συνταξιούχους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα με περισσότερα από 30,1 και έως 44 έτη ασφάλισης, μετά τον επανυπολογισμό των αποδοχών τους με τα βελτιωμένα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου 4670/2020.

 

Οι πληρωμές ξεκινούν από σήμερα, 29 Ιουνίου 2021, με τις αυξήσεις σε 10.861 συνταξιούχους του Δημοσίου που υπέβαλαν αίτημα συνταξιοδότησης μετά τις 13 Μαΐου 2016 (με τον ν.4387/2016) και πριν την 1/10/2019. Οι παραπάνω συνταξιούχοι θα δουν κατά μέσο όρο πραγματική αύξηση στην ακαθάριστη σύνταξη τους 74 ευρώ, ενώ τα ανώτατα ποσά αυξήσεων φτάνουν τα 450 ευρώ τον μήνα.

 

Αναφορικά με την πληρωμή των αναδρομικών στους συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα που υπέβαλαν αίτημα συνταξιοδότησης μετά τις 13 Μαΐου 2016 (με τον ν.4387/2016), λόγω καθυστέρησης στην επεξεργασία των στοιχείων από την ανάδοχο εταιρεία που προέκυψε μετά την τελευταία ανακοίνωση του e-ΕΦΚΑ, θα πραγματοποιηθεί εμβόλιμη πληρωμή στις 27 Ιουλίου 2021.

 

Υπενθυμίζεται πως η πληρωμή των αυξήσεων (συμπεριλαμβανομένου και του ποσού που αναλογεί για τον μήνα Ιούλιο) στις συντάξεις των παραπάνω συνταξιούχων θα πραγματοποιηθεί τέλος Ιουλίου με τις συντάξεις Αυγούστου.

 

Για τις πληρωμές των αναδρομικών των συνταξιούχων του Δημοσίου καθώς και των αναδρομικών και αυξήσεων των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα που υπέβαλαν αίτηση συνταξιοδότησης πριν τον Μάιο του 2016 θα υπάρξει νεώτερη ανακοίνωση».

 

Συνταξιούχοι Δημοσίου

 

Οι πληρωμές ξεκινούν από σήμερα, 29 Ιουνίου 2021, με τις αυξήσεις σε 10.861 συνταξιούχους του Δημοσίου που υπέβαλαν αίτημα συνταξιοδότησης μετά τις 13 Μαΐου 2016 (με τον ν.4387/2016) και πριν την 1/10/2019. Οι παραπάνω συνταξιούχοι θα δουν κατά μέσο όρο πραγματική αύξηση στην ακαθάριστη σύνταξη τους 74 ευρώ, ενώ τα ανώτατα ποσά αυξήσεων φτάνουν τα 450 ευρώ τον μήνα.

 

Για τις πληρωμές των αναδρομικών των συνταξιούχων του Δημοσίου θα υπάρξει νεότερη ανακοίνωση. 

πηγή

Παραδίδουν σε ιδιώτες τη διαχείριση του δικτύου νερού της Αθήνας με κατάπτυστη τροπολογία!

 

Τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ «ανοίγει» πλέον και επίσημα η κυβέρνηση της ΝΔ, με τροπολογία της τελευταίας στιγμής που πέρασε σήμερα σαν τον κλέφτη στην Ολομέλεια της Βουλής.

 

Η κατάπτυστη αυτή τροπολογία κατατέθηκε σε παντελώς άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας, ενώ περιέχει πλήθος άρθρων που είναι διαφορετικά μεταξύ τους. Ανάμεσα σε αυτά, είναι μια διάταξη που παραδίδει τη διαχείριση του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της πρωτεύουσας στους ιδιώτες!

 

Στην τροπολογία, η οποία κατατέθηκε από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, αναφέρεται συγκεκριμένα, ότι «με σύμβαση που υπογράφεται μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου εκπροσωπούμενου από τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, της Εταιρίας Παγίων της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΔΑΠ ΑΕ, ανατίθεται στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ η συντήρηση και λειτουργία του ΕΥΣ, της μείζονος περιοχής της πρωτευούσης για χρονική περίοδο 3 ετών, η οποία δύναται να παρατείνεται με συμφωνία των συμβαλλόμενων μερών. Μετά τη λήξη της εν λόγω σύμβασης, η συντήρηση και λειτουργία του ΕΥΣ, της μείζονος περιοχής της Πρωτεύουσας ανατίθεται από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών σε ανάδοχο που αναδεικνύεται μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας σύμφωνα με το ν. 3389/2005»!

 

Η διάταξη αυτή που πήγε η κυβέρνηση να περάσει στα μουλωχτά, φέρει τη σφραγίδα της ΕΕ, που ακόμα και το νερό το «βλέπει» ως χρυσοφόρο εμπόρευμα και επικερδές πεδίο δράσης για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ έρχεται να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που έβαλε και την ΕΥΔΑΠ στο γνωστό Υπερταμείο Ιδιωτικοποιήσεων. Άλλωστε είναι χαρακτηριστικό ότι αυτό που βρήκε να πει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδ. Ξανθός, για να δικαιολογήσει την καταψήφισή της, ήταν ότι «είναι ένα όχημα για ΣΔΙΤ και είναι προβληματική αυτή η επιλογή»!

 

Την πλήρη απόσυρση της τροπολογίας απαίτησε ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Γιώργος Λαμπρούλης, λέγοντας ότι είναι «σκανδαλώδης και κατάπτυστη» καθώς «αφορά την παράδοση του δικτύου της πρωτεύουσας στις ορέξεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων».

 

«Ιδιωτικοποιείτε -τόνισε ο Γ. Λαμπρούλης- το δίκτυο της ΕΥΔΑΠ φορτώνοντας το λαό με επιπλέον χαράτσια, για υποδομές που φτιάχτηκαν από τον ιδρώτα του, ενώ είναι ένα ερώτημα τι υπηρεσίες θα παρέχονται από τους ιδιώτες στο λαό».

 

πηγή: 902.gr

  

 

Τους έπεσε ο πίνακας του Πικάσο

Οι υπουργοί Χρυχοΐδης και Μενδώνη προσπάθησαν να εκμεταλλευθούν επικοινωνιακά την εύρεση των πινάκων του Πικάσο και του Μοντριάν, αλλά ο εξευτελισμός των ίδιων και της χώρας ήταν μέγας.  Κατά τη συνέντευξη Τύπου, το πρωί της Τρίτης, οι δύο πίνακες είχαν τοποθετηθεί πρόχειρα σε ένα πάγκο. Κάποια στιγμή, ο πίνακας με το «Γυναικείο κεφάλι» του Πάμπλο Πικάσο έπεσε στο έδαφος…

 

Ο αστυνομικός που κλήθηκε να τον τοποθετήσει ξανά στη θέση του, τον έπιασε σαν ένα επρόκειτο για κάτι εντελώς ευτελές.

 

Σε όλα τα πλάνα οι αστυνομικοί πιάνουν τους πίνακες χωρίς κανείς τους να φοράει γάντια. Δεν υπάρχει φροντίδα για τον κατάλληλο φωτισμό των χώρων όπου βρίσκονται οι πίνακες. Δεν υπήρχε καμία προστασία για τα φλας, ούτε είχαν τοποθετηθεί σε κάποιο κάδρο ή να έχουν προστατευτικό κάλυμμα.

 

Η κυβέρνηση έδειξε για μία ακόμη φορά πως εννοεί τον πολιτισμό. Μόνο ως εργαλείο μαζικής προπαγάνδας. 

πηγή

«Φονοκτονία», «γυναικοκτονία» και πολιτική γλωσσολογία

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Ο όρος «γυναικοκτονία», με το νέο νόημά του, δεν είναι παραξενιά των «δικαιωματιστών». Δηλώνει, με τρόπο μοναδικό και αναντικατάστατο, τη δολοφονία γυναικών που συντελείται ακριβώς επειδή είναι γυναίκες, όντα κατώτερα, εκ φύσεως πονηρά και προδοτικά, υποχρεωμένα να υπακούουν και να υπηρετούν.

Τυπική περίπτωση ηγεμόνα που ξεκινάει τη σταδιοδρομία του με επίδειξη σεμνότητας και διολισθαίνει ταχύτατα στην αυτοπροσωπολατρεία και στην εγκαθίδρυση ολόκληρου συστήματος με στόχο την αποθέωσή του, την έμφοβη ειδωλολατρική αντιμετώπισή του από τους υπηκόους; Τυπική περίπτωση δεν ήταν βέβαια ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Γάιος Καίσαρ Γερμανικός, που ηγεμόνευσε στα χρόνια 37-41 μ.Χ., έμεινε δε γνωστός με το παρωνύμιο Καλιγούλας. Οταν ανέβηκε στον θρόνο, διαδεχόμενος τον Τιβέριο, όχι μόνο επέτρεψε να κυκλοφορήσουν συγγράμματα που η έκδοσή τους είχε απαγορευτεί επί Τιβερίου και Αυγούστου αλλά, το κυριότερο, απαγόρευσε την ανίδρυση αγαλμάτων του αυτοκράτορα.

 

Πριν καν τελειώσει όμως το πρώτο έτος της βασιλείας του Καλιγούλα, μια σοβαρότατη κρίση υγείας, τον Οκτώβριο του 37 μ.Χ., τάραξε τον ψυχισμό του και αποκάλυψε τον βαθύτερο εαυτό του: ένας επί γης θεός, παντοδύναμος πλην πανικόβλητος. Το μυαλό του γέμισε φαντάσματα εχθρών, που φυσικά εκκαθαρίστηκαν, η ασωτία του κλόνισε τα οικονομικά της αυτοκρατορίας και η μοναρχία του απέκτησε ανατολικά γνωρίσματα. Παρά τις αντιδράσεις της Συγκλήτου, ο Καλιγούλας επέβαλε τη λατρεία του ως θεού, και μάλιστα της περιωπής του Δία. Για τον ναό που θα κατασκευαζόταν στη Ρώμη προόριζε σαν λατρευτικό άγαλμα το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία. Το έργο του Φειδία θα μεταφερόταν στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα και οι τεχνίτες θα προσάρμοζαν τα χαρακτηριστικά του Καλιγούλα πάνω στη μορφή του Ολύμπιου Δία. Επιπλέον, οι ιουδαϊκές συναγωγές όφειλαν να τοποθετήσουν άγαλμά του στον χώρο τους.

 

Τυπική συμπεριφορά εισβολέων και κατακτητών. Περίπου δύο αιώνες νωρίτερα, ο Σελευκίδης βασιλιάς Αντίοχος Δ΄ ο Επιφανής λεηλάτησε τον ναό της Ιερουσαλήμ και διέταξε να προσφέρονται θυσίες στους θεούς των Ελλήνων πάνω στον βωμό που είχε στηθεί στο θυσιαστήριο. «Εποίησε φονοκτονίαν», λέει για τον Αντίοχο ο συγγραφέας του βιβλίου «Α΄ Μακκαβαίων» της Παλαιάς Διαθήκης, διαλέγει δηλαδή έναν όρο διπλασιασμένης βαρβαρότητας. Δεν τη θυμόμαστε τη «φονοκτονία» σήμερα. Δεν παραθυμόμαστε άλλωστε και τους Μακκαβαίους και την εξέγερσή τους κατά των Επιγόνων. Αν μας τους θύμιζαν τα παιχνίδια της ισραηλινής ομάδας Μακάμπι (του Τελ Αβίβ και της Χάιφα) με ελληνικές ομάδες, μπασκετικές ή ποδοσφαιρικές, δεν θα συνεχίζαμε να αυτοειδωλολατρευόμαστε διατεινόμενοι πως οι Ελληνες σέβονταν τον πολιτισμό και τη θρησκεία των λαών που κατακτούσαν. Η Ιστορία μάς διαψεύδει, αλλά εμείς επιμένουμε στο βαυκαλιστικό τροπάριό μας. «Και ιδού τα άγια ημών και η καλλονή ημών και η δόξα ημών ηρημώθη και εβεβήλωσαν αυτά τα έθνη» επιμένει ωστόσο το «Α΄ Μακκαβαίων», που συγκαταλέγεται στον χριστιανικό Κανόνα, δεν είναι εβραϊκό απόκρυφο ανθελληνικής παραφοράς.

 

Και μια άλλη λέξη με δεύτερο συνθετικό το «-κτονία», η «γυναικοκτονία», σχετίζεται με τα πάθη των Ιουδαίων, αυτή τη φορά με δράστη τον Καλιγούλα. Πατέρας της λέξης ο θεολόγος και φιλόσοφος Φίλων ο Ιουδαίος, που έζησε στην Αλεξάνδρεια στα χρόνια περί τη γέννηση του Χριστού. Ιουδαίος στην καταγωγή και την πίστη και με την παιδεία του ελληνική, ανήκει στα φωτεινά μυαλά που θα μπορούσαμε να τους αποδώσουμε τον χαρακτηρισμό του γεφυροποιού: «Προσπάθησε σε όλη του τη ζωή να δημιουργήσει μια γέφυρα που να συνδέει τον ελληνισμό με τον ιουδαϊσμό, τη φιλοσοφία με τη θρησκεία, τη λογική με την πίστη» (παραθέτω από το «Λεξικό αρχαίων συγγραφέων Ελλήνων και Λατίνων», του Paul Kroh, μετάφραση Δ. Λυπουρλής – Λ. Τρομάρας, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1996). Ο φιλοσοφικός εκλεκτικισμός του Φίλωνος δεν έμεινε δίχως απογόνους. Επηρέασε αρκετούς στοχαστές, κυρίως δε τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα, τον Ωριγένη και τον Αυγουστίνο.

 

Το 39 μ.Χ. πάντως η κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα έθεσε σε δοκιμασία τις γεφυροποιητικές αντιλήψεις του Ελληνοϊουδαίου φιλοσόφου, ή μάλλον απέδειξε ότι ο οικείος χώρος τους ήταν ο φιλοσοφικός και θεολογικός στοχασμός, όχι δυστυχώς ο ανθρώπινος βίος. Τη χρονιά εκείνη, όπως γνωρίζουμε από το σύγγραμμά του «Πρεσβεία προς Γάιον», εκπροσωπεί την εβραϊκή κοινότητα της Αλεξάνδρειας σε μια διπλωματική αποστολή στη Ρώμη. Το χρέος του, να υπερασπίσει τους Εβραίους που υπήρξαν θύματα του σκληρού διωγμού που διέταξε ο έπαρχος της Αιγύπτου Αβίλλιος Φλάκκος, απαιτώντας την πλήρη τήρηση της αυτοκρατορικής λατρείας. Την ελληνική κοινότητα, εχθρική προς τη εβραϊκή, την εκπροσωπούσε ο γραμματικός και λεξικογράφος Απίων, μαθητής του Δίδυμου του Αλεξανδρέως. Οι σφόδρα αντιιουδαϊκές ιδέες του αποτυπώθηκαν στα πεντάτομα «Αιγυπτιακά» του, στα οποία απάντησε ο Ιώσηπος με το έργο του «Κατ’ Απίωνος».

 

Ο Καλιγούλας δεν είχε βέβαια καμία πρόθεση ν’ ακούσει τις εκκλήσεις των μεν Ιουδαίων να πάψει ο διωγμός τους, των δε Ελλήνων να ανακτήσουν τα προνόμιά τους. Αποφάσισε λοιπόν και διέταξε να τοποθετηθεί ο ανδριάντας του στον ναό της Ιερουσαλήμ. Οταν έμαθαν την απόφασή του, ιστορεί ο Φίλων, οι Ιουδαίοι έσπευσαν να εκλιπαρήσουν τον Πετρώνιο, κυβερνήτη της Συρίας, να μη συντελεστεί η ύβρις. Θρηνούν και οδύρονται, και προσφέρουν σαν αντάλλαγμα όχι μόνο πλούτη αλλά και την ίδια τους τη ζωή.

 

Δεν χρειάζεται να μας σφάξουν οι στρατιώτες, λένε στον Ρωμαίο οι ηγέτες των Ιουδαίων. Θυσιαζόμαστε οικειοθελώς. «Μόνοι μας, σαν καλοί ιερείς, θα οδηγήσουμε στο ιερό τις γυναίκες τους οι γυναικοκτόνοι, τους αδερφούς και τις αδερφές οι αδερφοκτόνοι, τους γιους και τις θυγατέρες οι παιδοκτόνοι. Κι αφού τους σφάξουμε και λουστούμε στο συγγενικό αίμα, θα αυτοσφαγούμε». Στο πρωτότυπο: «Τις δε χρεία στρατιάς; αυτοί κατάρξομεν των θυμάτων οι καλοί ιερείς, παραστησόμενοι τω ιερώ γυναίκας οι γυναικοκτόνοι, αδελφούς και αδελφάς οι αδελφοκτόνοι, κούρους και κόρας, την άκακον ηλικίαν, οι παιδοφόνται». Σ’ αυτό το χωρίο εισάγεται λοιπόν για πρώτη φορά ο όρος «γυναικοκτόνος», αλλά και ο όρος «παιδοφόντης».

 

Και εισάγονται επειδή σε όσους υπομένουν τραγικές συμφορές ταιριάζουν ονόματα τραγικά, της τραγωδίας: «τραγικών γαρ ονομάτων δει τοις τας τραγικάς συμφοράς υπομένουσιν». Ο Φίλων έχει στο νου του τους κάθε λογής φονιάδες των ελληνικών τραγωδιών.

 

Οι άνθρωποι φτιάχνουν λέξεις όταν τις χρειάζονται οι ιδέες και τα αισθήματά τους, ενώ συχνά πλουτίζουν με νέα σημασία λέξεις παλαιές. Ο όρος «γυναικοκτονία», με το νέο νόημά του, δεν είναι παραξενιά των «δικαιωματιστών». Δηλώνει, με τρόπο μοναδικό και αναντικατάστατο, τη δολοφονία γυναικών που συντελείται ακριβώς επειδή είναι γυναίκες, όντα κατώτερα, εκ φύσεως πονηρά και προδοτικά, υποχρεωμένα να υπακούουν και να υπηρετούν. Δεν είναι φιλολογικό το ζήτημα. Πολιτικό είναι. ΄Η μάλλον πολιτισμικό: Αντέχει το πολιτισμικό μας μοντέλο την αυτοκριτική και την αυτοανατροπή του; Εστω στο επίπεδο της ρητορικής;    

«Βαρυσήμαντες» δηλώσεις Μπογδάνου κατά του «σερίφη» : Ο Χρυσοχοΐδης «έχει αφήσει την Αθήνα στο έλεος του Θεού».!

 

«Βαρυσήμαντες» δηλώσεις Μπογδάνου κατά του «σερίφη» - Έχουν και στη ΝΔ τα προβλήματα τους...

 

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης παρουσιάζεται από τη ΝΔ περίπου ως ο καλύτερος υπουργός Προστασίας του Πολίτη της μεταπολίτευσης. Εμείς θα τον λέγαμε και «επαγγελματία» υπουργό Δημόσιας Τάξης, αφού έχει καταφέρει να διατηρεί το πόστο με διάφορες κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ ήταν ο Χρυσοχοΐδης, να υπενθυμίσουμε).

 

Εδώ, όμως, έχουμε έναν βουλευτή της ΝΔ, έστω και αν αυτός είναι ο Μπογδάνος, που αμφισβητεί πως ο Χρυσοχοΐδης είναι ο καταλληλότερος εκφραστής του «νόμος και τάξης». Όχι, ο βουλευτής Μπογδάνος δεν έχει ανησυχία για τον αυταρχικό και κατασταλτικό ρόλο της αστυνομίας επί κυβέρνησης Μητσοτάκη. Εκτιμά όμως ότι «ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, έχει αφήσει την Αθήνα στο έλεος του Θεού».

 

 Συγκεκριμένα, δήλωσε: «Εγώ την Τρίτη και την Τετάρτη θα ξαναπάρω σβάρνα τα αστυνομικά τμήματα. Θα το κάνω και την μέρα, θα το κάνω και την νύχτα. Θα μιλάω με τους ανθρώπους οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια. Όταν όμως μιλάμε για οργανικές δυνάμεις 120 και στην πράξη να υπηρετούν 20 άτομα, τότε δικαιούμαι και νομιμοποιούμαι να πω, ότι ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, έχει αφήσει την Αθήνα στο έλεος του Θεού».

 

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν ο βουλευτής Μπογδάνος «γλυκοκοιτάζει» το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Σίγουρα, πάντως, δηλώνει την ανησυχία του για την εφαρμογή του «νόμος και τάξη», γι’ αυτό και θα πάρει «σβάρνα στα αστυνομικά τμήματα».

 

Το βίντεο με τις δηλώσεις Μπογδάνου, που μάλλον δεν θα άρεσαν στον «σερίφη»:

πηγή

Η αριστερά ενισχύει ακούσια την παραδοσιακή δεξιά στην Ευρώπη

 

 γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Οι πρόσφατες περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία έδειξαν ότι ένα τεράστιο ποσοστό πολιτών (το 66%) απείχε από την εκλογική διαδικασία. Όσο για τα εκλογικά αποτελέσματα καθεαυτά, δείχνουν υποχώρηση της ακροδεξιάς Λεπέν, χωρίς να ενισχύεται ο Μακρόν, και “άνοιγμα του δρόμου για την ενίσχυση της παραδοσιακής δεξιάς” όπως εκτιμά το περιοδικό Courrier International στην ιστοσελίδα του. Η ίδια τάση διαμορφώνεται και στη Γερμανία, όπου παρατηρείται υποχώρηση της ακροδεξιάς και ενίσχυση του κόμματος της Α. Μέρκελ, ενώ καταποντίζεται το SPD. Όσο για το αριστερό Ντελίνκε παραμένει στα ίδια χαμηλά επίπεδα.

 

Όπως σημείωνε αναλυτής στη γαλλική εφημερίδα Le Monde, η αριστερά, καταγγέλλοντας την ακροδεξιά, επί της ουσίας ωθεί τους οπαδούς της να ψηφίσουν τον πιο όμορο πολιτικό σχηματισμό, ο οποίος στη Γαλλία είναι η “παραδοσιακή δεξιά”, στη Γερμανία το CDU, στην Ελλάδα η ΝΔ.

 

Η αριστερά συνεχίζει και σήμερα την ίδια πολιτική διαχωρισμού της ανήκουσας στο “δημοκρατικό τόξο” δεξιάς από την ακροδεξιά. Έτσι, πολιτικοί της δεξιάς, όπως η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο Μητσοτάκης κ.ά. μπορούν να κινούνται σε όλο το φάσμα της «φαιάς περιοχής» από την άκρα δεξιά, την εναλλακτική δεξιά, τη ριζοσπαστική δεξιά, τη λαϊκή δεξιά, την ταυτοτική δεξιά, την εθνικιστική δεξιά, την ξενοφοβική δεξιά, ή ακόμα και την φιλελεύθερη «ακροκεντρώα» δεξιά, και να συλλέγουν από παντού. Τι συνέχει όλα αυτά τα υποσύνολα; Η μετανάστευση, τα ζητήματα ασφάλειας και η χριστιανική ταυτότητα της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή δεξιά υπερασπίζεται σήμερα τον χριστιανικό χαρακτήρα της Ευρώπης, κάτι που την φέρνει σε στενή επικοινωνία και συνεργασία με τις θεσμικές εκφράσεις όλων των χριστιανικών δογμάτων, δημιουργώντας έναν φονταμενταλισμό που καταλήγει στον τζιχαντισμό, δηλαδή σ' έναν κυριολεκτικά "ιερό πόλεμο" εναντίον των αλλόθρησκων, των ξένων, των προσφύγων, των μεταναστών!

 

Η αριστερά από την πλευρά της χρησιμοποιεί μια αφηρημένη ρητορική περί οικουμενικότητας και αλληλεγγύης. Έτσι χάνει στο ιδεολογικό και πολιτικό πεδίο. Η υποχώρηση αυτή με τη σύμπραξη των συστημικών μέσων μαζικής προπαγάνδας δημιουργούν την εντύπωση ότι ο φασισμός και ο ρατσισμός εγγράφονται, πλέον, στην κουλτούρα των κοινωνιών, διαμορφώνοντας το έδαφος για τον «εμφύλιο των κάτω», που είναι μία πολύ παλιά τεχνική μετάθεσης της σύγκρουσης από κεντρικά ζητήματα σε περιφερειακά, από την πραγματική αιτία της κοινωνικής έντασης που είναι ο καπιταλισμός, στην είσοδο των δήθεν «κακών» από την φυλετική, ιδεολογική-θρησκευτική και κοινωνική τους «κούνια» μεταναστών, που είναι δήθεν η αιτία των δεινών. Η αριστερά  αδυνατεί να αντιπαραθέσει τη δική της πολιτική και ιδεολογική εξήγηση, να πείσει ότι υπάρχει ζωή έξω από το πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης πλανητικής μαφίας, και, κυρίως, να αντιμετωπίσει το σημερινό νέο-φασιστικό φαινόμενο ως ανεστραμμένο είδωλο και λειτουργικό παρακολούθημα του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού. Να καταδείξει, δηλαδή, ότι η αιτία της μετανάστευσης είναι η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, είναι αυτοί που δεν διστάζουν να στείλουν κόσμο και κοσμάκη στον Καιάδα της ανεργίας και της εξαθλίωσης, ή στον πάτο της Μεσογείου προκειμένου να πωλήσουν όπλα προκαλώντας πολέμους, για χάρη εκείνου του ειδωλολατρικού ξόανου που λέγεται Κέρδος και το οποίο πίνει το νέκταρ από τα κρανία των δολοφονημένων.

 

Η αριστερά, ελλείψει σύγχρονων πολιτικών ερμηνευτικών εργαλείων, αδυνατεί να εξηγήσει τις αντιθέσεις της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, τις διεθνείς ή εμφύλιες συγκρούσεις που προκαλούν την προσφυγιά, και να καταστήσει κατανοητό το γεωπολιτικό παίγνιο που λαμβάνει χώρα μεταξύ των πλανητικών υπερδυνάμεων. Μένει έκπληκτη και απαράσκευη μπροστά στην «επιστροφή των λαών», αδυνατώντας να πολιτικοποιήσει τα αυθόρμητα κινήματα, παρέχοντάς τους διάρκεια και πολιτική στόχευση...

 

     

Δημοσιογραφία των hedge funds: Από τον «Πολίτη Κέιν» στο «Pretty Woman»

 

γράφει ο Άρης Χατζηστεφάνου

 

Αν πιστεύετε ότι η διαπλοκή των Ελλήνων βαρόνων των ΜΜΕ με πολιτικούς και επιχειρηματίες έχει οδηγήσει την ενημέρωση στο κατώτατο σημείο των τελευταίων δεκαετιών, είναι ίσως επειδή δεν έχετε δει την επόμενη φάση του δράματος: την εξαγορά ζημιογόνων μέσων ενημέρωσης από hedge funds.

  

Oι μέτοχοι της εκδοτικής εταιρείας Tribune Publishing κάθισαν πριν από ένα μήνα στην αίθουσα συνεδριάσεων στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας για να λάβουν μια απόφαση, την οποία απέφευγαν για καιρό. Πρόσφεραν όλους τους ιστορικούς τίτλους εφημερίδων, όπως η «Chicago Tribune» και η «New York Daily News», στην εταιρεία κερδοσκοπικών επενδυτικών κεφαλαίων (hedge fund) Alden Global έναντι 630 εκατομμυρίων δολαρίων.

  

Οι δημοσιογράφοι και το προσωπικό άλλων 200 τοπικών εφημερίδων στις ΗΠΑ είχαν ενημερωθεί τα τελευταία χρόνια ότι το νέο τους αφεντικό δεν θα θυμίζει τον «Πολίτη Κέιν» του Ορσον Γουέλς, αλλά τον χρηματιστή από την ταινία «Pretty Woman» που αγοράζει καταρρέουσες επιχειρήσεις για να τις «εξυγιάνει» ή να τις διαλύσει.

 

Για εκατοντάδες εφημερίδες η άνευ όρων παράδοση στα αρπακτικά της Wall Street αποτελούσε μονόδρομο για να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Μόνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας έκλεισαν περίπου 70 τοπικές εφημερίδες στις ΗΠΑ, ενώ από το 2005 έχουν κατεβάσει τα μολύβια χιλιάδες δημοσιογράφοι σε περίπου 2.100 αμερικανικές εφημερίδες. Το παράδοξο των τελευταίων μηνών είναι ότι, ενώ τα μεγάλα δημοσιογραφικά θέματα που αφορούν την πανδημία αυξάνονταν και μαζί τους ενισχύεται το ενδιαφέρον του κοινού, τα διαφημιστικά έσοδα μειώνονταν δραματικά καθώς η αγορά μετακινούνταν προς το ίντερνετ. Η οικονομία της αγοράς δηλαδή δεν κατάφερε να σώσει τις τοπικές εφημερίδες ακριβώς τη στιγμή που οι πολίτες της είχαν περισσότερο ανάγκη.

 

 

Τα πρώτα θύματα στη νέα εποχή των εκδοτικών hedge funds είναι οι εργαζόμενοι, που βλέπουν την πόρτα της εξόδου ή αναγκάζονται να αυξήσουν την παραγωγή τους για τα ίδια ή λιγότερα χρήματα. Η Alden κατηγορήθηκε επίσης ότι προσέθεσε τα χρήματα από τα συνταξιοδοτικά ταμεία των δημοσιογράφων στο δικό της μετοχικό κεφάλαιο – κίνηση που, σύμφωνα με τις καταγγελίες, έγινε με παράνομο τρόπο αλλά είναι ενδεικτική των επιχειρηματικών προθέσεων των νέων αφεντικών της ενημέρωσης.

 

Η κυριαρχία όμως των hedge funds στην αγορά των μέσων ενημέρωσης θέτει καίρια ερωτήματα και για την ελευθερία του Τύπου – αν και με εντελώς διαφορετικούς τρόπους από αυτούς που θα περίμενε κανείς. Θεωρητικά ο έλεγχος ενός μέσου από ένα απρόσωπο ταμείο θα μπορούσε να προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία ή ανεξαρτησία στη συντακτική ομάδα. Η «γραμμή» του μέσου δεν βγαίνει πλέον από έναν επιχειρηματία (είτε ονομάζεται Μαρινάκης, Αλαφούζος είτε Τζεφ Μπέζος), ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιεί το μέσο για την προώθηση άλλων επιχειρηματικών και πολιτικών επιδιώξεων. Υπό μια έννοια (πάντα θεωρητικά) ακόμη και εάν ένα θέμα ενοχλεί την κυβέρνηση, μπορεί να φτάσει στο τυπογραφείο αν προσφέρει αναγνωσιμότητα και κατ’ επέκταση πωλήσεις και διαφημιστικά έσοδα.

 

Στην πραγματικότητα βέβαια το νέο αφεντικό, που τώρα ονομάζεται κέρδος, μπορεί συχνά να αποδειχτεί πιο απαιτητικό και από τον πιο παρεμβατικό εκδότη. Ηδη σε αμερικανικές τοπικές εφημερίδες που πέρασαν υπό τον έλεγχο hedge funds παρατηρείται εμφανής πτώση της ποιότητας, αλλά και αλλαγή θεματολογίας. Οι πολιτικοί συντάκτες και οι δημοσιογράφοι-ερευνητές συχνά δίνουν τη θέση τους σε αθλητικογράφους ή συντάκτες πολιτιστικών θεμάτων, οι οποίοι εργάζονται στα όρια της αντοχής τους για να καλύψουν τεράστιο όγκο δουλειάς.

 

Την ίδια στιγμή προωθούνται μέθοδοι συγγραφής και αναπαραγωγής ειδήσεων που απαιτούν όλο και λιγότερη ανθρώπινη παρέμβαση. Ηδη εφημερίδες δείχνουν ενδιαφέρον για συστήματα τεχνητής νοημοσύνης (AI) που μπορούν να συντάξουν απλά κείμενα αφήνοντας σε αρχισυντάκτες και επιμελητές το έργο της διόρθωσης των άρθρων. Για την ιστορία, η εφημερίδα «Guardian» πραγματοποίησε σχετικό πείραμα το 2020 αναθέτοντας στο λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης GPT-3 να συντάξει ένα κείμενο, το οποίο θα εξηγούσε στους αναγνώστες ότι δεν απειλούνται από… τα ρομπότ.

Αρκετά πιο προσγειωμένες στην τεχνολογική πραγματικότητα της εποχής μας, ορισμένες εταιρείες στις ΗΠΑ έχουν στήσει πρακτορεία ειδήσεων «φασόν» τα οποία προμηθεύουν εφημερίδες σε όλη την Αμερική με «τοπικά» ρεπορτάζ. Τα κείμενα υποτίθεται ότι γράφονταν από τοπικούς δημοσιογράφους κάθε πόλης, αλλά στην πραγματικότητα συντάσσονται από μετανάστες από τις Φιλιππίνες και άλλες χώρες που εργάζονται για μισθούς πείνας και πληρώνονται με τη λέξη.

 

Θα καταφέρει άραγε ο καπιταλισμός να οδηγήσει τμήματα της έντυπης δημοσιογραφίας σε τόσο χαμηλό επίπεδο, ώστε να αναπολούμε την παλαιού τύπου διαπλοκή των «νταβατζήδων» της ενημέρωσης; Του έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη ότι μπορεί να τα καταφέρει.

 

Το Νοσοκομείο της Άρτας καταρρέει: Παραιτήσεις γιατρών

 

Το Νοσοκομείο της Άρτας καταρρέει. Γιατροί, μεταξύ των οποίων η διευθύντρια της Παθολογικής Κλινικής, η κα. Ελένη Αθανασίου, η γιατρός που σε όλη την περιοχή είναι γνωστό ότι έχει καταθέσει ολόκληρη τη ζωή της στην φροντίδα των ασθενών και στο λειτούργημά της, έχουν φθάσει σε κατάσταση απελπισίας, αδυνατώντας να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους. Πολλοί είναι ήδη έτοιμοι να παραιτηθούν.

 

“Δεν μπορούμε τόσοι λίγοι γιατροί να νοσηλεύουμε τόσο μεγάλο αριθμό ασθενών, διασκορπισμένους παντού, σε όλες τις κλινικές διασκορπισμένους. Η λύση δεν είναι δικό μου θέμα, δεν μπορώ εγώ να δώσω τη λύση σε ένα τέτοιο δύσκολο θέμα, λύσεις θα προσφέρει το κράτος που διοικεί κι εκείνοι οι οποίοι εκλήθησαν να μπουν σε τέτοιες θέσεις, σε θέσεις ευθύνης, ακριβώς για να φέρουν λύσεις…! Δεν έχω εγώ κάποιον γιατρό να τον διορίσω και να τον φέρω. Από κει και πέρα, τί θα πρέπει δηλαδή να πεθάνουμε εμείς που είμαστε εδώ μέσα;”, λέει η κα. Αθανασίου.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, ασθενείς της Παθολογικής Κλινικής, ηλικίας 65-70 ετών, εγκαθίστανται σε κλίνες ακόμα και της Παιδιατρικής Κλινικής, δίπλα σε μικρά παιδάκια!

 

Οι γιατροί θεωρούν υπεύθυνους της απελπιστικής κατάστασης τον Διοικητή του Νοσοκομείου αλλά και τον αρτινό βουλευτή και υφυπουργό της ΝΔ Στύλιο. Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας Μαχητής:

 

 “...Πριν λίγους μήνες, το Φεβρουάριο, κάναμε λόγο για ένα νοσοκομείο που βρισκόταν στα όριά του λόγω της ξαφνικής αύξησης εισαγωγών ασθενών στην κλινική COVID, αποτέλεσμα της οποίας ήταν να δημιουργηθεί και δεύτερη κλινική COVID για να ανταποκριθεί το νοσοκομείο της Άρτας στις νέες ανάγκες. Περίπου τέσσερις μήνες μετά, τα κρούσματα έχουν μηδενιστεί και οι κλινικές COVID έχουν παύσει τη λειτουργία τους αλλά παραμένουν ανοιχτές μήπως αλλάξει κάτι κι έχουμε πάλι νέα κρούσματα στην Άρτα, κι όμως τώρα, τώρα που αρχίζει να φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ όσον αφορά την πανδημία, τώρα που όλα δείχνουν ότι νικάμε πια σιγά σιγά αυτόν τον αόρατο εχθρό, τώρα, το Γενικό Νοσοκομείο Άρτας μοιάζει να δονείται τόσο ισχυρά από τις τρέχουσες εξελίξεις έτοιμο να καταρρεύσει, εξελίξεις που αν δεν αλλάξουν, θα οδηγήσουν στο κλείσιμο της Παθολογικής Κλινικής του νοσοκομείου. Τρεις γιατροί, χαρακτηριστικά η Διευθύντρια της Παθολογικής Κλινικής, Ελένη Αθανασίου, ο παθολόγος Ευάγγελος Ρώτας και ο καρδιολόγος Γιάννης Ντάλας, σκοπεύουν να παραιτηθούν και έχουν ήδη ενημερώσει επίσημα το Διοικητή του Νοσοκομείου, Ευάγγελο Ντάκουλα, για την επιθυμία τους αυτή.”.

 

Βέβαια, είναι πασίδηλο ότι η κατάσταση στο νοσοκομείο Άρτας και γενικά σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας, είναι αποτέλεσμα της γενικής κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της Υγείας. Θυμίζουμε τους θανάτους στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Αγρινίου, όπου η «Κυβέρνηση, Υπουργείο, 6η ΥΠΕ, Διοίκηση ΓΝ Αγρινίου γνώριζαν καθημερινά για την πληρότητα της κλινικής, τη θνησιμότητα, την υποστελέχωση και τις αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύει το υγειονομικό προσωπικό και αγνοούσαν τα αιτήματά μας», αναφέρει σε δήλωσή του ο Παθολόγος του Νοσοκομείου Αγρινίου και Μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Ιατρών Ελλάδας, Μάκης Αραβανής.

 

Τα ίδια παντού. Η κυβέρνηση της ΝΔ ρίχνει το σύστημα Υγείας στα βράχια, αφού αυτό θέλουν οι “πελάτες” της, τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα στο χώρο της Υγείας. 

πηγή

   

Το 150αρι: Ανήθικο, κυνικό και πονηρό…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Τον Δεκέμβριο του 2017 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε τη χορήγηση «επιδόματος νεανικής αλληλεγγύης» ύψους 400 ευρώ σε κάθε άνεργο νέο ηλικίας 18 έως 24 ετών. Ο τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης το χαρακτήρισε «λαϊκισμό και φιλοδώρημα».

  

Ο Μητσοτάκης, πρωθυπουργός σήμερα, ανακοίνωσε τη χορήγηση επιδόματος 150 ευρώ(προπληρωμένη κάρτα) σε κάθε νέο 18 έως 25 ετών που θα εμβολιαστεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ το χαρακτήρισε «προσπάθεια εξαγοράς των νέων».

 

Πέρα από τις εκάστοτε αντιπολιτευτικές αντιδράσεις σε μια κυβερνητική απόφαση, η σημερινή ανακοίνωση του πρωθυπουργού έχει τρία χαρακτηριστικά:

 

Πρώτον, εκπέμπει μια ανηθικότητα. Διότι εθίζει τους νέους πολίτες στη λογική των παροχών αντί να προσπαθήσει να τους ωθήσει, με την πειθώ, προς μια αυτονόητη υποχρέωσή τους, τον εμβολιασμό. Στη θέση της όποιας παιδαγωγικής μεθόδου βάζει μια μέθοδο δελεασμού.

 

Δεύτερον, είναι μια απόφαση που εμπεριέχει μεγάλη δόση κυνισμού. Είναι σαν να λέει στους νέους αυτούς: Αφού δεν πάς να εμβολιαστείς, θα σε εξαναγκάσω με το 150αρι.’Η, όπως το είπε ο κ. Μητσοτάκης. «τσίμπα το και πήγαινε να τσιμπηθείς».

 

Τρίτον, είναι μια πονηρή παροχή προς εκείνη την ηλικιακή ομάδα που η ΝΔ υστερεί δραματικά σε ποσοστά, σύμφωνα με τα εκλογικά ευρήματα του 2019, αλλά και τα σημερινά ευρήματα των δημοσκοπήσεων. Το σημερινό «καλόπιασμα» των νέων αποτελεί και μια προσπάθεια να τους κάνει να ξεχάσουν όσα τους καταλόγιζε πέρσι για την έξαρση της πανδημίας.

 

Αν τα 150 ευρώ δελεάσουν αυτήν την ηλικιακή ομάδα και αυξηθούν τα ποσοστά εμβολιασμού, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ θα μπορούν να λένε ότι η παροχή απέδωσε. Αν όχι, πάλι θα μπορούν να ισχυριστούν ότι αυτοί έκαναν ό,τι έπρεπε, αλλά οι «ανεύθυνοι» νέοι πάνε σε κορονοπάρτι και δεν εμβολιάζονται.

 

Μονά-ζυγά δικά τους. Ή, παραφράζοντας ελαφρώς τον Πιραντέλο, έτσι είναι αν έτσι νομίζουν…

Σουηδία γίναμε (η όχι;)

 

“Σκανδιναβούς" στο ασφαλιστικό, "τριτοκοσμικούς" στο εργασιακό μας θέλει όπως φαίνεται το υπουργείο Εργασίας και η κυβέρνηση.

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

Σε περίπτωση που δεν το έχετε προσέξει, το πρότυπο χώρας για την κοινωνική ασφάλιση για την κυβέρνηση είναι το «Σουηδικό μοντέλο». Έτσι είπε στο τελευταίο υπουργικό Συμβούλιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

 

Την σκανδιναβική αυτή χώρα έφεραν άλλωστε σήμερα ως παράδειγμα ο Κωστής Χατζηδάκης και ο Πάνος Τσακλόγλου παρουσιάζοντας τον νέο νόμο για την επικουρική ασφάλιση που θα ψηφιστεί στην καρδιά του θέρους, Κάπου προς το τέλος Ιουλίου, αρχές Αυγούστου. Τότε που οι κυβερνώντες ευελπιστούν ότι τα πλήθη θα βρίσκονται στις παραλίες, οπότε όλα περνάνε πιο «εύκολα» και πιο απαρατήρητα. Το νομοθέτημα αλλάζει το σύστημα για τις επικουρικές συντάξεις από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό.

 

Πριν όμως «πιάσουμε» τα του ασφαλιστικού, ας ασχοληθούμε λίγο ακόμη με την χώρα πρότυπο: Την Σουηδία. Εκτός από το ότι έχει αναδιανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, είναι ταυτόχρονα και μία από τις πρώτες χώρες που διερευνά το αν γίνεται να μετατρέψει το εργασιακό 8ωρο σε εργασιακό 6ωρο. Να μειώσει δηλαδή τον χρόνο εργασίας, δίχως μείωση αποδοχών. Σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου με το τελευταίο νομοσχέδιο του Κωστή Χατζηδάκη το 8ωρο έγινε 10ωρο, δίχως να πληρώνονται αυτές οι παραπάνω ώρες ενώ αυξήθηκε η δυνατότητα υπερωριών ανά εργαζόμενο. Ως εκ τούτου συμπεραίνουμε με σχετική ασφάλεια πως η συμπάθεια της κυβέρνησης προς την Σουηδία είναι επιλεκτική.

 

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο εμπνευστής του ασφαλιστικού νομοσχεδίου, ο υφυπουργός Πάνος Τσακλόγλου έχει μία σαφέστατη και τεκμηριωμένη άποψη για το τι πρέπει να γίνει με το ασφαλιστικό σύστημα. Οι θέσεις του είναι γνωστές εδώ και χρόνια, διαθέτοντας μάλιστα συγκεκριμένο πολιτικό «φορτίο».

 

Είναι οπαδός του κεφαλαιοποιητικού συστήματος εκτιμώντας ότι τα αποθεματικά των ταμείων οφείλουν να είναι μοχλός ανάπτυξης για την αγορά, ως εκ τούτου να επενδύονται από ιδιώτες. Επίσης πιστεύει στην ατομο-κεντρική προσέγγιση του ασφαλιστικού συστήματος ως εκ τούτου προκρίνει τους «προσωπικούς κουμπαράδες» ανά ασφαλισμένο. Επίσης θεωρεί ότι οι κίνδυνοι των αγορών στους καιρούς αβεβαιότητας που ζούμε, είναι μικρότεροι από το μέλλον ταμείων που θεωρεί ότι είναι σκοτεινό λόγω του δημογραφικού προβλήματος.

 

Με την αντίληψη αυτή είναι εύλογο να διαφωνούν όσοι πιστεύουν στον αλληλέγγυο χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος. Όσοι θεωρούν ιδιωτικοποίηση το να διατίθενται προς επένδυση οι εισφορές των εργαζομένων και όσοι θεωρούν ρίσκο το να βασίζονται οι αποδόσεις του συστήματος στις συμπεριφορές και τις διακυμάνσεις της αγοράς. Επίσης όσοι εκτιμούν πως το χρηματοδοτικό κενό που θα προκύψει από την μετάβαση από το ένα σύστημα στο άλλο, οδηγεί σε μερικά χρόνια σε περικοπή συντάξεων. Αυτές οι απόψεις άλλωστε θα «αναμετρηθούν» στον πολιτικό και κοινοβουλευτικό διάλογο που ήδη έχει ξεκινήσει.

 

Έως εδώ καλά. Όμως αυτήν την διάσταση απόψεων, επιχειρεί να αποκρύψει η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης. Φορέας της οποίας είναι κυρίως ο υπουργός Εργασίας, Κωστής Χατζηδάκης. Ακολουθώντας την ίδια τακτική που υιοθέτησε και στο εργασιακό νομοσχέδιο, επιχειρεί να προβάλλει την ασφαλιστική μεταρρύθμιση ως μία ακόμη «ευλογία» για τους εργαζόμενους.

 

Αυτό που εισέπραξε ο μέσος πολίτης από την παρουσίαση του νομοσχεδίου, αλλά κυρίως από τα «πρωτοσέλιδα» του φίλιου στην κυβέρνηση τύπου και των ανάλογων ιστοσελίδων, είναι πως το υπουργείο Εργασίας βρήκε τον μαγικό τρόπο να αυξήσει τις συντάξεις: Από 153 ευρώ στα 157 για τον χαμηλοσυνταξιούχο λένε οι πίνακες και δημοσιεύματα, από 353 στα 594 για τον λίγο καλύτερα αμειβόμενο. Πολιτικά άραγε στέκει αυτό; Θέλουν να πιστέψουμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρήκε την «μαγική συνταγή»;

 

Αν ήταν τόσο απλό γιατί άραγε δεν το έκανε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή; Γιατί δεν το έκανε η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά; Γιατί - παρότι το σκέφθηκαν- δεν το έκαναν οι κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη (μια και ο Πάνος Τσακλόγλου προέρχεται από τον χώρο του κέντρου). Προφανώς γιατί «κάποιο λάκκο έχει η φάβα»,

 

Στην προκειμένη ο «λάκκος» συνίσταται στο ότι αυτά τα νούμερα δεν είναι αυξήσεις συντάξεων αλλά πιθανές αποδόσεις και σενάρια βασισμένα στην προγενέστερη εμπειρία. Προφανώς αρκετά επισφαλή σε μία 15ετή περίοδο όπου καταρρέει η κάθε Lehman Brothers και μια παγκόσμια πανδημία πατάει pause στον παγκόσμιο καπιταλισμό. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο ορίζοντας της μεταρρύθμισης που επιχειρεί η κυβέρνηση είναι το 2025 και το 2070. Ημερομηνίες που, παρεμπιπτόντως, υπερβαίνουν την κυβερνητική θητεία.

 

Πολιτικό ενδιαφέρον είχε και η πολιτική δέσμευση που ανέλαβαν ο Κωστής Χατζηδάκης και ο Πάνος Τσακλόγλου. Αναφέροντας ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν αποτελεί το πρώτο βήμα ώστε να επεκταθεί το σύστημα αυτό και στις κύριες συντάξεις. Αντιθέτως είπαν πως για την εθνική και την ανταποδοτική σύνταξη τα πράγματα μένουν ως έχουν.

 

Καλό είναι όμως για αυτό να ειδοποιήσουν και τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιά Μιλτιάδη Νεκτάριο. Αφού μόλις χθες σε αρθρογραφία του ανέφερε ότι το ασφαλιστικό αποτελεί «το υπόβαθρο για την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης του συστήματος συντάξεων της χώρας, με την επέκταση των Ατομικών Λογαριασμών τόσο στο σύστημα των Κύριων Συντάξεων». Ο εν λόγω πανεπιστημιακός δεν αναφέρεται προφανώς τυχαία, αλλά γιατί αποτέλεσε τον βασικό σύμβουλο του υφυπουργού Εργασίας Πάνου Τσακλόγλου όταν πριν λίγο καιρό ανέλυσε τις κυβερνητικές προθέσεις για το ασφαλιστικό στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

 

Γερμανία: Πρόταση για σύνταξη στα 68 έτη.!

 

Δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα και συντάξεις ψίχουλα είναι το σχέδιο των Βρυξελλών για τους εργαζόμενους λαούς. Κεφαλαιοκράτες και κυβερνήσεις των κρατών – μελών της ΕΕ ήδη ξεδιπλώνουν τα αντιδραστικά προγράμματα τους.  Το Βερολίνο έκανε το πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση. Σύνταξη στα 68 έτη και όποιος αντέξει… Την πρόταση για νέα αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης έκαναν σύμβουλοι του υπουργείου Οικονομίας με το γνωστό πρόσχημα, το δημογραφικό και τον «κίνδυνο» το συνταξιοδοτικό σύστημα να καταρρεύσει.

 

Η εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου του υπουργείου Οικονομίας, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα, θεωρεί ότι το όριο συνταξιοδότησης επιβάλλεται να αυξηθεί σταδιακά στα 68 έτη. Επικαλούμενο τις δημογραφικές εξελίξεις το Επιστημονικό Συμβούλιο ισχυρίζεται πως καθώς το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται όλο και λιγότερες εισφορές θα πρέπει να χρηματοδοτούν όλο και περισσότερες συντάξεις.

 

Σύμφωνα με δημοσίευμα της DW, «οι τελευταίες προσαρμογές που είχαν γίνει στο συνταξιοδοτικό σύστημα επέφεραν αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη, σταδιακά και μέχρι το 2029». Πλέον οι σύμβουλοι του υπουργείου Οικονομίας υποστηρίζουν πως «από το 2025 θα υπάρξουν προβλήματα χρηματοδότησης, που μπορεί να οδηγήσουν σε παράλυση». Σύμφωνα με τις σημερινές προβλέψεις «το ιδανικό όριο θα είναι τα 68 έτη μέχρι το 2042», εκτιμούν οι θιασώτες της νέας αύξησης του ορίου συνταξιοδότησης. 

πηγή

  

 

Το τέλος της μασκοφορίας

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Θα χρειαστεί και τρίτη δόση εμβολίου; Κινδυνεύουμε να μπλέξουμε και με τέταρτο κύμα; Οσοι έχουν κάνει το εμβόλιο μεταδίδουν τον κορωνοϊό; Τα υπάρχοντα εμβόλια μας προστατεύουν επαρκώς από όλες τις μεταλλάξεις, οι οποίες, παρεμπιπτόντως, εξακολουθούν να αναφέρονται με βάση τη χώρα της πρώτης τους εμφάνισης και όχι ονοματισμένες με κάποιο από τα τέσσερα γράμματα.. του αλφαβήτου μας;

Οι ειδικοί δεν συμφωνούν. Οι απαντήσεις τους ποικίλλουν ανά χώρα και στο εσωτερικό κάθε χώρας. Για παράδειγμα, οι μέχρι χθες προτάσεις για το πότε θα απαλλαγούμε από τη μάσκα κάλυπταν το χρονικό διάστημα από τα τέλη της εβδομάδας που διανύουμε έως τα τέλη του καλοκαιριού. Από το «αύριο-μεθαύριο» στο «σε δυο-τρεις μήνες». Επιχειρήματα παρέθεταν όλοι τους, και όλοι τους επικαλούνταν αριθμούς και ποσοστά. Αλλά ήταν σαφές ότι δεν θα αποφάσιζαν αυτοί, με επιδημιολογικά και μόνο κριτήρια. Εχει και η οικονομία τον λόγο της. Και η εξουσία την αυθεντία της.

 

Εμείς ακούμε, διαβάζουμε (όχι πάντα με την οφειλόμενη προσοχή και την αναγκαία σεμνότητα μπροστά σε γνώσεις που μας υπερβαίνουν), μπερδευόμαστε, πιστεύουμε κάποια στιγμή ότι ξεδιαλύναμε τα πράγματα, διαβάζουμε κάτι νέο, ξαναμπερδευόμαστε. Και ακόμα και οι φανατικοί της μάσκας, που επιμένουμε να τη φοράμε κι ας κάναμε και τις δύο δόσεις του εμβολίου, την ξεχνάμε όλο και πιο συχνά. Εχει και η μνήμη της ρουτίνας τα όριά της.

 

Η διχογνωμία δεν είναι ασυνήθιστη στην επιστήμη. Και σίγουρα, παρεκτός και είμαστε κακόπιστοι και ηδονιστές της συνωμοσιολογίας, δικαιολογούν πολλά οι πιεστικότατες συνθήκες, που δεν επιτρέπουν να ολοκληρωθεί η ιατρική και βιοχημική έρευνα χωρίς άγχος, με πολλαπλές δοκιμές και επαληθεύσεις. Μυριάδες επιστήμονες κοπιάζουν για την ανθρωπότητα στο σύνολό της και για τον καθένα μας ξεχωριστά. Ας συνεχίσουμε να τους χειροκροτούμε. Από μέσα μας. Αξίζει πιο πολύ.

 

Η μονομέρεια είναι ίδιον της πολιτικής, όχι της επιστήμης. Οι πολιτικοί βλέπουν ό,τι θέλουν να δουν. Κόβουν την εικόνα στη μέση και κρατούν το συμφέρον τμήμα της. Η οπτική τους επικαθορίζει την τελική τους γνώμη, ή μάλλον νομιμοποιεί την προκατασκευή της. Το βλέπουμε και με το αιφνίδιο θέμα «τελικός του Γιούρο». Κατά τον Μάριο Ντράγκι, τα πράγματα στην Αγγλία δεν πάνε καλά, άρα ο αγώνας πρέπει να μεταφερθεί αλλού, ίσως στη Ρώμη. Κατά τον Μπόρις Τζόνσον, όλα βαίνουν καλώς, άρα πρέπει να γίνει στο Γουέμπλεϊ. Μα και βέβαια συναρτούν το «πρέπει» τους με τη γνώμη των γιατρών. Θέλει ρώτημα;