Παρακολουθήσεις, αποκαλύψεις και σιωπή

 

γράφει ο Αριστείδης Καλάργαλης*

  

Οι παρακολουθήσεις, οι μυστικές υπηρεσίες και οι χαφιέδες είναι διαχρονικά στοιχεία των κρατών και των εξουσιών. Πάντοτε λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, μόνο η τεχνολογία αλλάζει. Σχεδόν πάντα τα θύματα μαθαίνουν τις παρακολουθήσεις.

 

Στις 19 Αυγούστου 1927 δημοσιεύει ο Μυριβήλης στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος» το χρονογράφημα «Προς χαφιέδες». Γράφει: «Εμαθα ότι η Επίσημος Αντικομμουνιστική Κρατική Υπηρεσία Μυτιλήνης –κάπως έτσι φαντάζομαι πως ονομάζεται– κατήρτισε ένα κατάλογον των κορυφαίων κομμουνιστών της πόλεώς μας, μεταξύ των οποίων φιγουράρει και το όνομά μου, συμπληρωμένον με το φιλολογικό μου ψευδώνυμο». Και ότι «η υπηρεσία αυτή εργάζεται προς σωτηρίαν του δεινώς κλονιζομένου αστικού καθεστώτος ως εξής: Συντηρεί ένα σμήνος αέργων ή ημιαέργων χαφιέδων, στρατολογημένων».

 

Κι επειδή στις μικρές κοινωνίες όλα είναι γνωστά, συμπληρώνει ότι «είναι αυτοί μερικοί τύποι γνωστότατοι εις όλους τους Μυτιληναίους και δακτυλοδεικτούμενοι –“μυστικοί” εν τούτοις αυτονομαζόμενοι– εξ αυτών μερικοί είναι τρυφερότατοι ευέλπιδες, μόλις τώρα ντεμπουτάροντες εις το έντιμον επάγγελμά των». Αλλοι «είναι παλιοί επαγγελματίες, δράσαντες ως χαφιέδες διαφόρων τρομοκρατικών περιόδων της νεωτέρας ιστορίας της Λέσβου».

 

Τους λυπάται, γιατί για αυτόν είναι «δυστυχισμένοι συνάνθρωποι, ανίκανοι να βγάλουν το ψωμί των δι’ εντίμου βιοποριστικής εργασίας και μισθάνοντες το άθλιον άτομόν των εις κάθε παρομοίαν περίπτωσιν». Τους αποκαλεί «σμπίρους» της βασιλικής τρομοκρατίας, τραμπούκους, τρωγλοδύτες, ντενεκέδες, αμόρφωτους και «πενιχροτάτης αντιλήψεως».

 

Ο Μυριβήλης, όπως οι δημοσιογράφοι όλων των εποχών που ερευνούν πριν δημοσιεύσουν, έχει πηγές. Ετσι έμαθε «ότι η υπηρεσία αυτή των “μυστικών αέργων” οι οποίοι είναι μυστικοί μόνον διά τας Αρχάς όπως ακριβώς είναι “άγνωστοι” μόνον εις την αστυνομίαν οι διάφοροι ζωοκλέπται και καρποσυλλογείς της υπαίθρου, έμαθα ότι έστειλε “εις την προϊσταμένην αρχήν” και τα φύλλα του “Ταχυδρόμου” με τα άρθρα του αγαπητού πρεσβύτου διανοουμένου κ. Περρή! [ανένταχτος αριστερός]».

 

Παρατηρούμε σήμερα να κρύβονται οι υπεύθυνοι και οι πολιτικοί προϊστάμενοι της Υπηρεσίας Πληροφοριών και δεν παρουσιάζονται να καταθέσουν για τις παρακολουθήσεις, ακόμα και ανώτατων στρατιωτικών, υπουργών και αρχηγών κομμάτων. Αντιθέτως τα θύματα, οι «υποψήφιοι εχθροί του καθεστώτος», προσέρχονται και ζητούν να μάθουν ποιος έδωσε εντολή παρακολούθησης και περισσότερο γιατί παρακολουθούνται. Ετσι και τότε ο Μυριβήλης γράφει ότι «θα ήθελα να έχω αντίκρυ μου όλην αυτήν την φάραν των τεμπέληδων μισθοφόρων κουτών, για να τους πω τα εξής: Ακούστε, σας παρακαλώ δυστυχισμένοι άνθρωποι, […] αν ήμουνα κομμουνιστής –σας βεβαιώ σε ό,τι πολυαγαπημένο έχω στον κόσμο– πως θα σας το έλεγα απλά και καθαρά, και πως θα εδούλευα για την ιδεολογία μου με όλες μου τις δυνάμεις. Θα εδούλευα ως κοινωνικόν άτομον, ως λογοτέχνης και ως δημοσιογράφος. Και κάθε καταπίεσις θα εδυνάμωνε τους αγώνες μου». Κάποιοι από τους σημερινούς παρακολουθούμενους σιωπούν· γιατί άραγε;

 

* συγγραφέας, διδάκτορας Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας  

Ο δεκάλογος του ΠΑΣΟΚ για συμμετοχή σε κυβέρνηση

 

γράφει ο Δημήτρης Κουκλουμπέρης

 

 

Ποια είναι τα προγραμματικά προαπαιτούμενα που βάζουν ως όρο από τη Χαριλάου Τρικούπη, σε τι ποσοστό μεταφράζεται η «ισχυρή εντολή» που ζητά ο Νίκος Ανδρουλάκης και τι απαντά στις αιτιάσεις της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ για τη μετεκλογική στάση του κόμματός του.

Oσο πλησιάζει η ώρα των εκλογών τόσο εντείνονται τα σενάρια για το είδος της κυβέρνησης που θα προκύψει. Κομβικό ρόλο στις συζητήσεις αυτές διαδραματίζει σταθερά το ΠΑΣΟΚ. Μπροστά στο ενδεχόμενο μη επίτευξης αυτοδυναμίας στις πρώτες και δεύτερες κάλπες, το κόμμα της Κεντροαριστεράς εμφανίζεται να κρατά το κλειδί που θα ξεκλειδώσει την πόρτα για τη συγκρότηση κυβέρνησης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας ότι θα χρειαστεί να συνάψουν συμμαχίες για να εξασφαλίσουν την πολυπόθητη πλειοψηφία στη Βουλή, αντιμετωπίζουν το ΠΑΣΟΚ σαν πολύφερνη νύφη.

 

Τους τελευταίους μήνες, το ξέσπασμα του σκανδάλου των παρακολουθήσεων με θύμα τον Νίκο Ανδρουλάκη, για το οποίο εγκαλείται ως πολιτικός ενορχηστρωτής ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εκμηδένισε τις λιγοστές μέχρι τότε πιθανότητες κυβερνητικής σύμπλευσης των δύο κομμάτων, με αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός να αλλάξει στρατηγική έναντι του ΠΑΣΟΚ. Από τη στιγμή, δηλαδή, που αντιλήφθηκε ότι η προοπτική συνεργασίας με τη Χαριλάου Τρικούπη έχει καεί, η πολιτική των ήπιων τόνων μετατράπηκε σε ανοίκειες επιθέσεις και σκληρό ροκ. Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα η αναφορά του σε «σοσιαλ–Καμμένους» καθώς και η επανάληψη της πρόβλεψης ότι το ΠΑΣΟΚ θα συμπράξει με τον ΣΥΡΙΖΑ, με το βλέμμα στο κεντρώο-φιλελεύθερο ακροατήριο. Είχε προηγηθεί η δήλωση-προτροπή του κ. Ανδρουλάκη προς τους ψηφοφόρους –που ενόχλησε σφόδρα τον κ. Μητσοτάκη– να στείλουν τη Ν.Δ. στην αντιπολίτευση στις προσεχείς εκλογές και η πολιτική μομφή του για τη διαγραφείσα ευρωβουλευτή Εύα Καϊλή ότι αποτελούσε τον «δούρειο ίππο» του Μαξίμου.

 

Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απορρίπτει κατηγορηματικά τη σύμπλευση με την Κουμουνδούρου, χρησιμοποιώντας σκληρές εκφράσεις για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος πάντως αποφεύγει να πράττει το ίδιο, προκειμένου να κρατάει ζωντανή την ελπίδα της διακηρυγμένης θέσης του για προοδευτική διακυβέρνηση. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν προτίθεται να συμβάλει στην αναβίωση της «εφιαλτικής» περιπέτειας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., δεν θα βάλει από το παράθυρο στην πρωθυπουργία τον κ. Τσίπρα, αποκαλώντας τον μάλιστα «καλύτερο πελάτη του κ. Μητσοτάκη».

 

 

Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι στη Χαριλάου Τρικούπη δεν πρόκειται κατά το κοινώς λεγόμενο «να πουλήσουν εύκολα το τομάρι τους» με αντάλλαγμα τη νομή της εξουσίας. Αρμόδιες πηγές διευκρινίζουν εμφατικά στην «Εφ.Συν.» ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα διαμαρτυρίας, όμως, από την άλλη πλευρά, η όποια κυβερνητική ανάμειξή του δεν μπορεί να γίνει με κριτήριο τις καρέκλες, αλλά με σαφείς όρους στη βάση προγραμματικών συμφωνιών, με σοσιαλδημοκρατικό περιεχόμενο, που θα υλοποιηθούν από πρόσωπα υψηλής αξιοπιστίας. Προαπαιτούμενο για να έχουν τα προαναφερθέντα υπόβαθρο, είναι –κατά τους κομματικούς ιθύνοντες– το ΠΑΣΟΚ να λάβει ισχυρή εντολή, κάτι που μεταφράζεται σε ένα υψηλό διψήφιο ποσοστό (στο ευνοϊκό σενάριο, σύμφωνα και με ορισμένες δημοσκοπήσεις, στη σφαίρα του 14%–15% αλλά και σε συνάρτηση με τα ποσοστά που θα λάβουν Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ).

 

Τη γραμμή της Χαριλάου Τρικούπη για σταθερότητα από την πρώτη Κυριακή με συγκεκριμένες αυστηρές προϋποθέσεις αποκωδικοποιούν καθημερινά ο πρόεδρος και τα στελέχη του. Μιλώντας ενώπιον της Κ.Ο. ο κ. Ανδρουλάκης έθεσε στόχους και εκλογικά προτάγματα τονίζοντας: «Ζητώ ισχυρή εντολή για μια κυβέρνηση που θα ανατρέψει το παλιό σύστημα διαφθοράς. Για να ανατραπεί η ιδιότυπη ομηρία του προοδευτικού κόσμου. Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει στην αξιωματική αντιπολίτευση τόσο θα μένει στην εξουσία η Ν.Δ. Οι υπαρξιακές αναζητήσεις Μητσοτάκη - Τσίπρα και η αγωνία τους για την καρέκλα της εξουσίας δεν αφορούν ούτε εμάς ούτε τον ελληνικό λαό». Χθες, σε ραδιοφωνική συνέντευξη –σε παρόμοιο μήκος κύματος– δήλωσε: «Ο κ. Μητσοτάκης είναι ο πρωθυπουργός των υποκλοπών, των Πάτσηδων, των Δημητριάδηδων. Aν θέλουμε να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο πιο ασφαλής δρόμος είναι η ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ. Να πάμε μπροστά με μια προοδευτική κυβέρνηση με σοσιαλδημοκρατικό κορμό».

 

Είναι νωρίς

Ο Δημήτρης Μάντζος θα πει: «Είναι νωρίς διότι όλες οι συζητήσεις γίνονται χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι ο ελληνικός λαός. Αν όλα πάνε όπως δείχνουν, θα έχουμε μία διερευνητική εντολή, που θα τη σεβαστούμε. Εχουμε την αυτονομία και το πολιτικό μας στίγμα. Το προοδευτικό πρόσημο θα αποδειχθεί από τις πολιτικές, όχι από συνθήματα, όπως κάνει ο κ. Τσίπρας, κακοποιώντας τον όρο προοδευτική διακυβέρνηση».

 

Τη δική του πινελιά έβαλε ο Κώστας Σκανδαλίδης, εκτιμώντας ότι ο λαός μπορεί να φέρει μια δημοκρατική ανατροπή και θα δώσει στο ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστικό ρόλο, «με γνώμονα μία κυβέρνηση με σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση που δεν έχει καμία σχέση με τον ελιτισμό, τον αυταρχισμό και την ταξική κατεύθυνση που κυβερνάει η Ν.Δ., ούτε με τον τρόπο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τον λαϊκισμό και τη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης».

 

Δέκα προαπαιτούμενα

«Αν η επιλογή των πολιτών είναι να μη δώσουν αυτοδυναμία, θα γίνει αυτό πρόβλημα της χώρας;», αναρωτήθηκε ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, προειδοποιώντας Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ για τον κίνδυνο μιας μακράς εκλογικής περιπέτειας. Προχωρώντας ένα βήμα παραπάνω, περιέγραψε το πλαίσιο των δέκα προαπαιτούμενων που θα βάλει στο τραπέζι των διερευνητικών εντολών το ΠΑΣΟΚ. Ειδικότερα, αποκάλυψε ότι το κόμμα του θα ζητήσει:

 

1. Κατάργηση της διάταξης της Ν.Δ. «που διαλύει τη δημόσια δωρεάν περίθαλψη».

2. Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό «που δεν κατάργησε η κυβέρνηση της Ν.Δ.».

3. Αλλαγή του νόμου που ψήφισε η Ν.Δ. για την ΕΥΠ και τις υποκλοπές και αποκατάσταση των πληγμάτων στο κράτος δικαίου, στους θεσμούς και στη δημοκρατία.

4. Ενίσχυση των ανεξάρτητων αρχών, ώστε να μην μπορεί κανείς «να ελέγχει τους αρμούς της εξουσίας».

5. Αξιοκρατία παντού, φέρνοντας ως αρνητικό παράδειγμα τον ΑΣΕΠ, «όπου Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ “τα βρήκαν” μεταξύ τους και μοίρασαν τις καρέκλες».

6. Προστασία της πρώτης κατοικίας, ώστε να δίνεται η δυνατότητα στον δανειολήπτη, υπό προϋποθέσεις, να μπορεί να αγοράζει το δάνειό του «και όχι τα funds τα οποία έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιεί η Ν.Δ.».

7. Κοινωνική στέγη για νέα ζευγάρια και φοιτητές.

8. Επιβολή πλαφόν στη λιανική τιμή ρεύματος «και όχι χρηματιστήριο ενέργειας, όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και εφαρμόζει η Ν.Δ.».

9. Φορολόγηση των υπερκερδών ηλεκτροπαραγωγών και τραπεζών.

10. Μόνιμο μηχανισμό στήριξης για ευάλωτους πολίτες και αδύναμους χαμηλοσυνταξιούχους.

Βενεζουέλα: Η δεξιά αντιπολίτευση αποκηρύσσει τον Γκουαϊδό

 

Τουλάχιστον τρία από τα κόμματα της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, που στήριζαν τον Χουάν Γκουαϊδό δηλώνουν ότι θα άρουν την στήριξη τους στη λεγόμενη «μεταβατική» κυβέρνηση. Τα κόμματα της δεξιάς αντιπολίτευσης αναζητούν τώρα έναν νέο υποψήφιο τον οποίο θα στηρίξουν στις επόμενες προεδρικές εκλογές που αναμένεται να πραγματοποιηθούν στο τέλος του 2023 ή τις αρχές του 2024.

 

Τοπικά μέσα αναφέρουν ότι περίπου 70 βουλευτές από τα κόμματα Δικαιοσύνη Πρώτα, Δημοκρατική Δράση και Νέα Εποχή δηλώνουν ότι διαθέτουν αρκετές ψήφους για να απομακρύνουν τον Γκουαϊδό και να δημιουργήσουν μια πενταμελή επιτροπή που θα αναλάβει τις «εξουσίες« του.

 

Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι ποιος θα διαχειρίζεται τώρα τα περιουσιακά στοιχεία της Βενεζουέλας, όπως την πετρελαϊκή εταιρία Citgo Petroleum, που έχουν κλαπεί από τις ΗΠΑ και τα οποία είχαν δοθεί για διαχείριση στους ανθρώπους του Γκουαϊδό. Τα περιουσιακά στοιχεία της Βενεζουέλας στο εξωτερικό είναι ένα από τα εργαλεία με τα οποία ο εκλεκτός της Ουάσιγκτον είχε αποτρέψει την αντικατάστασή του πριν από περίπου ένα χρόνο.

 

Οι εξελίξεις έρχονται ως αποτέλεσμα της προσπάθειας της Ουάσιγκτον να διευρύνει τις ενεργειακές της πηγές μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ήδη μετά τις πρόσφατες επαφές μελών της αντιπολίτευσης με την κυβέρνηση του Νικολα΄ς Μαδούρο στο Μεξικό ο αμερικανικός κολοσσός Chevron έλαβε το πράσινο φως να δραστηριοποιηθεί και πάλι στη Βενεζουέλα. 

πηγή

Διπλή κρατική επίθεση στην ανένταχτη δημοσιογραφία

 

Στο κενό που άφησαν τα παραδοσιακά συστημικά μίντια με την πλήρη ενσωμάτωσή τους στην προπαγανδιστική επικοινωνιακή διαχείριση και κατασκευή της πραγματικότητας τα τελευταία χρόνια, αναγεννήθηκε και λειτουργεί η ανένταχτη δημοσιογραφία. Μέσα από τα ψηφιακά Μέσα, μέσω μικρών ανεξάρτητων, συχνά ατομικών ή μικρών ομάδων και ιστοσελίδων, υψώθηκε φραγμός στην επιχείρηση πλήρους και ολοκληρωτικής φίμωσης για οτιδήποτε ενοχλούσε την εξουσία. Η κυβέρνηση της ΝΔ, χωρίς πολλές αντιστάσεις φρόντισε να δέσει χειροπόδαρα οικονομικά το σύνολο των παραδοσιακών Μέσων και των δημοσιογράφων.

 

 

Τα δυο τελευταία χρόνια έγινε φανερό πως η ενοχλητική παρουσία των μικρών ανένταχτων και ανεξάρτητων δημοσιογραφικών φωνών πήρε σχεδόν ολοκληρωτικά τα ηνία της ενημέρωσης από τα παραδοσιακά μίντια, οι έρευνες και τα ρεπορτάζ γίνονται οι ειδήσεις που μπορούν να αλλάξουν την ατζέντα της επικοινωνιακής διαχείρισης από την κυβέρνηση αλλά και τη θεσμική αντιπολίτευση και να παράξουν νέα γεγονότα.

 

 

Αυτές ακριβώς τις ενοχλητικές αδέσμευτες δημοσιογραφικές φωνές, που βρίσκουν χώρο και στα παραδοσιακά ΜΜΕ, θέλει να φιμώσει το σύστημα μιντιακής χειραγώγησης, με δυο θεσμικά χτυπήματα. Αναφερόμαστε σε «σύστημα», γιατί σε αυτό μετέχει, εκτός από τους εκπροσώπους της προπαγανδιστικής μηχανής του Μαξίμου, πλειάδα δημοσιογράφων, ανάμεσά τους και συνδικαλιστές που βρίσκονται σε συνεχές αλισβερίσι με τη μιντιακή, οικονομική και πολιτική εξουσία.

 

Η πρώτη απόπειρα περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για την ίδρυση μητρώων έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ, στο οποίο πολλάκις έχουμε αναφερθεί. Τα καταγγελλόμενα ενοχλητικά ρεπορτάζ θα «ελέγχονται» από ειδική επιτροπή δεοντολογίας με τη συμμετοχή δημοσιογράφων συνδικαλιστικών ενώσεων, στις οποίες ηγούνται «ενσωματωμένοι» στα πολιτικά κόμματα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι δηλαδή διαχειρίζονται την ανυπαρξία οποιασδήποτε συλλογικής μαζικής αντίδρασης στη φίμωση και την καταστολή της δημοσιογραφίας. Το δεύτερο χτύπημα έρχεται από το σχέδιο κώδικα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Με πλειάδα ρυθμίσεων, ουσιαστικά δίνεται η δυνατότητα «απαγόρευσης» ειδήσεων που δεν εγκρίθηκαν από τα «αρμόδια κρατικά όργανα»!

 

Ειδήσεις πίσω από τις κάμερες

 

Το σχέδιο κώδικα δεοντολογίας του ΕΣΡ αφορά το οπτικοακουστικό περιεχόμενο, δηλαδή και το Διαδίκτυο. Με δυο άρθρα του, το 22 και το 28, απαγορεύεται η μετάδοση πληροφοριών και εικόνων που «αρμοδίως» έχουν χαρακτηριστεί «απόρρητες». Πρακτικά, θα μπορεί να γίνεται παρέμβαση για έρευνες που αφορούν παρακολουθήσεις ή το προσφυγικό. Έρευνες που συχνά ξέφυγαν από τα σύνορα και προκάλεσαν πολιτικές παρεμβάσεις…

 

Το σχέδιο προβλέπει, με γενικόλογες και αόριστες αναφορές, πως η δημοσιογραφική έρευνα δεν πρέπει να υποκαθιστά τις αστυνομικές, ανακριτικές ή άλλες αρμόδιες αρχές. Με την εμπειρία των τελευταίων ετών, η ισχύς μιας τέτοιας αόριστης διάταξης θέτει «εκτός νόμου» το σύνολο των δημοσιογραφικών ρεπορτάζ και ερευνών που ξεφεύγουν από τα non paper και τα δελτία τύπου των κρατικών μηχανισμών, τα οποία έχουν υποκαταστήσει τις ειδήσεις στο σύνολο σχεδόν των Μέσων.

 

Προβληματικές είναι και οι διατάξεις που εισάγει για τις έννοιες των «ψευδών-παραπλανητικών» ειδήσεων. Με εξίσου αόριστη περιγραφή, «απαγορεύεται η μετάδοση ψευδών, ατεκμηρίωτων ή παραποιημένων πληροφοριών», αφήνοντας χώρο για κρατική παρέμβαση σε περιπτώσεις βίντεο που αποκαλύπτουν, για παράδειγμα, τις επιθέσεις των δυνάμεων ΜΑΤ σε διαδηλωτές Μέχρι στιγμής, οι συνδικαλιστικές ενώσεις δεν έχουν εκφράσει κάποια αντίδραση.

 Ματίνα Παπαχριστούδη

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (17.12.22)

Ο πρόσφυγας των Χριστουγέννων

 

γράφει η Κυριακή Μπεϊόγλου

 

 

Τον Δεκέμβρη των Χριστουγέννων του 2022 η ανθρωπότητα κινείται περίεργα, με ανάμεικτα συναισθήματα από τη μεγάλη δοκιμασία της πανδημίας, σφυροκοπά, φωνάζει, χαμογελά μέσα στους δρόμους με τα πολλά αναμμένα φωτάκια. Παρά τη διάθεσή μας όμως αυτή, που μας κάνει να αναλογιζόμαστε όσα περάσαμε, ο χρόνος γλιστρά γρήγορα, σαν να φοράς τροχοπέδιλα. Γύρω γύρω στην πλατεία Συντάγματος πολλοί πρόσφυγες, σε παρέες ή μόνοι, προσπαθούν να συντονιστούν στην εορταστική διάθεση της πόλης. Τα παιδιά, που εύκολα χαίρονται, παίζουν κυνηγητό στα παρτέρια αποφεύγοντας με επιδέξιες κινήσεις τους περαστικούς που κρατούν τσάντες από τα μαγαζιά του κέντρου, που δελεαστικά τους έχουν σαγηνέψει με προσφορές.

 

Ενας πρόσφυγας, γύρω στα τριάντα, κοιτά με προσήλωση το μεγάλο δέντρο της πλατείας που μόλις άναψε. Πολλοί είναι αυτοί που σταματούν για μια φωτογραφία, αλλά εκείνος στέκεται μπροστά του και το κοιτά σαν να προσεύχεται. Αταίριαστος με το περιβάλλον, μοιάζει από άλλη εποχή.

 

Να ζητάει άραγε κάτι από τον Θεό, τον δικό του Θεό; Ας υποθέσουμε πως με έναν μαγικό τρόπο οι κειμενογράφοι μπαίνουν στο μυαλό των ανθρώπων. Χριστούγεννα είναι άλλωστε, λίγη μαγεία μάς επιτρέπεται.

 

 

Ο πρόσφυγας της ιστορίας μας, λοιπόν, κάθεται κάτω από το ψηλό δέντρο και παρακολουθεί την πιο βαθιά επιθυμία του να ανεβαίνει, πατώντας στις φωτισμένες κορδέλες του δέντρου. Τη βλέπει πότε πότε να σκαλώνει, σαν να είναι έτοιμη να πέσει, να συντριβεί στο πεζοδρόμιο της απογοήτευσης και της παραίτησης.

 

Εύχεται, λοιπόν, τη μοναξιά που νιώθει φέτος, νέος πρόσφυγας-κάτοικος μιας ξένης πόλης, να μην την ξανανιώσει. Η επιθυμία του είναι του χρόνου τέτοιες μέρες να είναι πάλι εδώ και να δείχνει στους δικούς του ανθρώπους το ολόφωτο δέντρο της Δύσης. Να έχουν περάσει επιτυχώς τα επικίνδυνα σύνορα και να φτάσουν ασφαλείς κοντά του. Κι ας μη βρίσκεται ακριβώς στη Γη της Επαγγελίας. Εύχεται μόνο να ξεφύγουν από τον πόλεμο, από την πείνα και την εξαθλίωση. Ναι, σκέφτομαι και πάλι, «κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί», και οι μέρες αυτές για κάποιους είναι πολύ δύσκολες. Η νοσταλγία για τους ανθρώπους που αγαπούν και δεν τους έχουν δίπλα τους ή για την πατρίδα τους είναι μεγαλύτερη.

 

Ανεβαίνω τα μαρμάρινα σκαλιά της πλατείας Συντάγματος, τα ίδια που χιλιάδες άνθρωποι ανεβαίνουν κάθε μέρα βιαστικά, μαζί με σκέψεις και επιθυμίες για την καινούργια χρονιά.

 

Και εύχομαι αυτές τις μέρες, που τα παλιά παραμύθια λένε πως οι ουρανοί είναι ανοιχτοί, να βρει ο κάθε πρόσφυγας, αλλά κι ο κάθε μόνος, την αλληλεγγύη που χρειάζεται για να δει τον κόσμο αλλιώς. Με ελπίδα, δίχως άλλους πολέμους των ανθρώπων, και δίχως άλλο πόνο ψυχής.

 

Νέες αποκαλύψεις για τη σχέση του Δ. Αβραμόπουλου με την «αμαρτωλή» οργάνωση του Παντσέρι

 

Ο πρώην Επίτροπος έλαβε αμοιβή 60.000 ευρώ μόνο για δύο συνέδρια και ένα άρθρο; Το δημοσίευμα τονίζει ότι η ΜΚΟ δεν ήταν εγγεγραμμένη στο μητρώο διαφάνειας της Ε.Ε., παρότι ο κ. Αβραμόπουλος είχε λάβει το πράσινο φως για τη συμμετοχή του ως επίτιμο μέλος στο Δ.Σ. της οργάνωσης

Νέο δημοσίευμα της La Stampa για τη σχέση του πρώην Επιτρόπου, Δημήτρη Αβραμόπουλου, με την «αμαρτωλή» Μη Κυβερνητική Οργάνωση του Αντόνιο Παντζέριμ, η οποία σύμφωνα με τις βελγικές αρχές λειτουργούσε ως όχημα του πρώην ευρωβουλευτή για το «ξέπλυμα» βρώμικου χρήματος από το Κατάρ.

 

Ο Μάρκο Μπρεζολίν, ανταποκριτής της ιταλικής εφημερίδας στις Βρυξέλλες, γράφει, μεταξύ άλλων, ότι η δημόσια συνεισφορά του πρώην Επιτρόπου στην ΜΚΟ ήταν η συμμετοχή σε δύο συνέδρια (το ένα διαδικτυακό) και ένα άρθρο online. Αυτά είναι τα μόνα ίχνη του έργου της "ενεργούς προώθησης των δραστηριοτήτων του σωματείου Fight Impunity", για το οποίο ο κ. Αβραμόπουλος έλαβε αμοιβή 60.000 ευρώ.

 

Ο πρώην Ευρωπαίος επίτροπος επιβεβαίωσε χθες την είδηση της La Stampa και παραδέχθηκε ότι λάμβανε 5.000 ευρώ το μήνα επί ένα χρόνο από τη ΜΚΟ. Ισχυρίζεται όμως ότι έπεσε θύμα "συνωμοσίας ορισμένων κύκλων στην Ιταλία για να διαστρεβλώσουν την εικόνα της απολύτως νόμιμης και επίσημης συμμετοχής στον αγώνα κατά της ατιμωρησίας", προκειμένου να αποδυναμώσουν την υποψηφιότητά του για τη θέση του Ειδικού Αντιπροσώπου της ΕΕ στον Περσικό Κόλπο και να ενισχύσουν την υποστήριξη προς τον Luigi Di Maio". Αλλά όλοι γνωρίζουν ότι το φαβορί είμαι εγώ" υποστήριξε.

 

 

Το μέλος του ΕΛΚ επισήμανε ότι είχε λάβει "γραπτή άδεια από την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν", παρόλο που η ΜΚΟ δεν ήταν εγγεγραμμένη στο μητρώο διαφάνειας της ΕΕ. Μια λεπτομέρεια που προκαλεί μεγάλη αμηχανία στα ανώτατα κλιμάκια της Κομισιόν, τόσο που ανακοίνωσε εσωτερική έρευνα για να εξακριβώσει τυχόν ανάρμοστη συμπεριφορά του Έλληνα πολιτικού. Η προσοχή επικεντρώνεται στις συναντήσεις του με τα μέλη της σημερινής Επιτροπής.

 

Στο σημερινό δημοσίευμα σημειώνεται πως ενώ η συνεργασία του πρώην Επιτρόπου έληξε -κατά τα λεγόμενά του- τον Φεβρουάριο του 2022, τον Απρίλιο, δύο μήνες μετά δηλαδή, πραγματοποιήθηκε ολόκληρο πάνελ στο φόρουμ των Δελφών με θέμα αποκλειστικά τη συγκεκριμένη ΜΚΟ. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι ζήτησε να σταματήσει τον Φεβρουάριο η αμοιβή του επειδή "η δραστηριότητα της οργάνωσης είχε μειωθεί απότομα".

 

Ο Μπρεζολίν καταγράφει ότι η τελευταία επίσημη συνάντηση του Δ. Αβραμόπουλου στις Βρυξέλλες με αξιωματούχους της Ντόχα έγινε με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών Ahmed bin Hassan Al Hammad τρεις μέρες πριν ολοκληρωθεί η θητεία του ως Επιτρόπου Μετανάστευσης -χαρτοφυλάκιο άσχετο με το Κατάρ. Συζητήθηκαν "οι σχέσεις συνεργασίας μεταξύ του Κατάρ και της Ε.Ε., καθώς και θέματα κοινού ενδιαφέροντος".

 

 

Aprile 2022, Delphi Economic Forum

Avramopoulos (che ora dice di non collaborare più con Fight Impunity da febbraio-marzo) sul palco con Panzeri (Articolo Uno):

«Il mio grande amico Panzeri, una delle figure di spicco della politica italiana ed europea»https://t.co/CPMua0yAhS

— Marco Bresolin (@marcobreso) December 20, 2022

Μπορεί λοιπόν ο κ. Αβραμόπουλος να μην εμπλέκεται άμεσα στην έρευνα για το φερόμενο κύκλωμα διαφθοράς και ξεπλύματος χρήματος, που φέρεται να ενορχηστρώθηκε από το Κατάρ και το Μαρόκο για να επηρεάσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά ορισμένα στοιχεία της συνεργασίας του με την Fight Impunity είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενα.

 

Αναλυτικότερα, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του είχε επιτρέψει να λάβει αμοιβή με την αιτιολογία ότι θα πραγματοποιούσε "εκστρατείες ευαισθητοποίησης, όπως δημοσιεύσεις άρθρων, συμμετοχή σε συνέδρια, διοργάνωση εκδηλώσεων, παραχώρηση συνεντεύξεων". Όπως αναφέραμε όμως, ο Αβραμόπουλος συμμετείχε ωστόσο μόνο σε δύο δημόσιες εκδηλώσεις Fight Impunity.

 

Η πρώτη χρονολογείται από τις 12 Ιουλίου 2021: μίλησε για λίγα λεπτά κατά την εισαγωγή ενός διαδικτυακού σεμιναρίου που διοργάνωσε το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, στο οποίο ο Αβραμόπουλος είχε επίσης γράψει ένα άρθρο για την καταπολέμηση της ατιμωρησίας, το οποίο δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή πύλη NewEurope.

 

Η δεύτερη χρονολογείται από τις 13 Απριλίου 2022: ένα συνέδριο στην Ελλάδα, που διοργανώθηκε και πάλι από το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, στο οποίο ο πρώην επίτροπος ανέβηκε στη σκηνή μαζί με τον Panzeri. Πράγματι, "ο μεγάλος μου φίλος Panzeri", όπως τον σύστησε ο Έλληνας κεντροδεξιός πολιτικός, χαρακτηρίζοντας το μέλος της Articolo Uno "ηγετική φυσιογνωμία της ιταλικής πολιτικής".

Χθες το θέμα βρέθηκε στο επίκεντρο της καθημερινής ενημέρωσης του Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. "Ελέγχουμε αν κατά τη διάρκεια αυτής της θητείας του τήρησε τους περιοριστικούς όρους, δηλαδή να μην έρθει σε επαφή με την Επιτροπή".

 

Πάντως, από το προφίλ του Αβραμόπουλου στο Twitter φαίνεται ότι στις 3 Οκτωβρίου είχε συνάντηση με τη Βιέρα Γιούροβα, η οποία είναι η αντιπρόεδρος της Επιτροπής, αρμόδια για τη διαφάνεια και τις αξίες. Τον Ιούλιο, έκανε διακοπές στην Ελλάδα μαζί με τον Γιοχάνες Χαν, Επίτροπο της ΕΕ για τον προϋπολογισμό.

 

 

 

Μαρία Ψαρά

Πάνω από 50% χαμηλότεροι από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο οι μισθοί στην Ελλάδα..!

 

Απολύτως ενδεικτικά αναφορικά με την καταβαράθρωση των μισθών στην Ελλάδα είναι τα στοιχεία που έδωσε το απόγευμα της Δευτέρας στην δημοσιότητα η Eurostat.

 

Αυτά καταδεικνύουν ότι οι εργαζόμενοι στην χώρα μας παίρνουν πάνω από 50% χαμηλότερο μισθό από τον μέσο όρο της ΕΕ, με την Ελλάδα να καταλαμβάνει την 5η θέση από το τέλος μεταξύ των 27 κρατών-μελών.

 

 

Συγκεκριμένα, κατά μέσο όρο ο εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα εισπράττει 15.800 ευρώ το χρόνο ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 33.500 ευρώ.

 

Κάτω από την χώρα μας βρίσκονται τέσσερις χώρες και συγκεκριμένα η Πολωνία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία και η Βουλγαρία.

 

Στις τρεις πρώτες θέσεις με τους υψηλότερους μισθούς βρίσκεται το Λουξεμβούργο με 72.200 ευρώ , η Δανία με 63.300 και η Ιρλανδία με 50.300 ευρώ.

 

 

💰 In 2021, the average annual full-time adjusted salary for employees in the EU was €33 500.
Highest in:
🇱🇺Luxembourg (€72 200)
🇩🇰Denmark (€63 300)
🇮🇪Ireland (€50 300)
Lowest in:
🇧🇬Bulgaria (€10 300)
🇭🇺Hungary (€12 600)
🇷🇴Romania (€13 000)

👉https://t.co/QdZNDteFSq pic.twitter.com/YFzmzwkE3T

— EU_Eurostat (@EU_Eurostat) December 19, 2022

Correction: please refer to the image below for the correct EU aggregate value.
👉https://t.co/xRITgI5W49 pic.twitter.com/6Zwev757dE

— EU_Eurostat (@EU_Eurostat) December 19, 2022

πηγή 

Αυξημένα τα τιμολόγια Ιανουαρίου στο ρεύμα

Η κυβέρνηση αναζητά νέες πηγές χρηματοδότησης των επιδοτήσεων στους παραγωγούς ρεύματος για να μην επιβαρυνθούν πολύ οι καταναλωτές.

Με αυξημένες τιμές και στο ρεύμα θα μπει το 2023 αναγκάζοντας την κυβέρνηση να αναζητήσει νέες πηγές χρηματοδότησης των επιδοτήσεων.

 

Οι λιανικές τιμές για τον ερχόμενο Ιανουάριο αναμένεται να ανακοινωθούν αργά απόψε και όλα δείχνουν πως θα είναι σαφώς υψηλότερες εκείνων του Νοεμβρίου. Στην άνοδο αυτή οδηγούν οι αυξήσεις στη χονδρεμπορική τιμή, η οποία έκλεισε τον Νοέμβριο με μέσο όρο στα 228 ευρώ ανά μεγαβατώρα, ενώ τον Δεκέμβριο απογειώθηκε έως και πάνω από τα 400 ευρώ, καταγράφοντας έως τώρα μέσο όρο γύρω στα 300. Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται σταθερή πτώση, αλλά θεωρείται δύσκολο να κλείσει η ψαλίδα έως την τιμή του Νοεμβρίου.

 

Υπενθυμίζεται ότι η ΔΕΗ χρεώνει τον τρέχοντα μήνα με 380 ευρώ ανά μεγαβατώρα (0,38 ευρώ ανά κιλοβατώρα), ενώ οι υπόλοιπες εταιρείες κινούνται λίγο χαμηλότερα, ανάλογα με το τιμολόγιο κάθε πελάτη. Οι τελικές τιμές χρέωσης καταλήγουν στα 0,16-0,17 ευρώ ανά κιλοβατώρα αφού μεσολαβεί η κρατική επιδότηση. Αυτές ήταν οι τελικές τιμές και τους προηγούμενους μήνες που τα τιμολόγια λιανικής ήταν πολύ υψηλότερα, με συνέπεια να αυξηθεί σημαντικά η πίεση στον κρατικό προϋπολογισμό προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι επιδοτήσεις.

 

 

Το βασικό ερώτημα αφορά το πώς θα κινηθεί η κυβέρνηση με τον νέο χρόνο και αν θα συνεχίσει να αυξάνει τις επιδοτήσεις προκειμένου να διατηρεί την τελική χρέωση στο ίδιο επίπεδο. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι σε προεκλογική περίοδο θα αποφευχθεί πάση θυσία κάθε αύξηση στις τελικές χρεώσεις. Ομως οι χρηματοδοτικές πηγές των κρατικών επιδοτήσεων μέσω του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης (ΤΕΜ) δεν είναι ανεξάντλητες.

 

Οι εισροές στο ΤΕΜ έχουν μειωθεί το τελευταίο διάστημα από πηγές που έρρεαν πλουσιοπάροχα όπως η διαφορά ανάμεσα στη χονδρεμπορική τιμή και το πλαφόν που θέτει η κυβέρνηση. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, αναμένεται να επιβληθούν από τον Ιανουάριο αυξήσεις στις «ρυθμιζόμενες χρεώσεις» των λογαριασμών (ΥΚΩ, ΔΕΔΔΗΕ, ΕΤΜΕΑΡ), όπως έγραψε πρόσφατα η «Εφ.Συν.» («“Ποδαρικό” στο 2023 με νέες χρεώσεις στο ρεύμα», 9/12/22).

 

Μία από τις νέες πηγές χρηματοδότησης αναμενόταν να είναι η φορολόγηση στα υπερκέρδη των εταιρειών προμήθειας ρεύματος. Οπως γράψαμε σε αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, τα υπερκέρδη αυτά ξεπερνούσαν το 1 δισ. ευρώ μόνο στο δίμηνο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου λόγω της τεράστιας τότε απόστασης ανάμεσα στις τιμές χονδρικής και λιανικής. Χθες, όμως, διέρρευσε η πληροφορία ότι τα συνολικά υπερκέρδη δεν θα ξεπερνούν τα 390 εκατομμύρια. Προφανώς τα υπόλοιπα «χάθηκαν» στις προβλέψεις που έβαλε η κυβέρνηση στη σχετική τροπολογία για αφαίρεση του λειτουργικού κόστους κάθε εταιρείας, των συναλλαγών για εξισορρόπηση κινδύνου, των διάφορων επισφαλειών κ.λπ.

Άρης Χατζηγεωργίου

 

 

Μήπως κέρδισε η Σαουδική Αραβία το Παγκόσμιο Κύπελλο;

 

Του Άρη Χατζηστεφάνου

 

Η θριαμβευτική πορεία του Λιονέλ Μέσσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του Κατάρ μπορεί να χάρισε συγκίνηση και ενθουσιασμό στους κατοίκους και τους φίλους της Αργεντινής αλλά υπήρχε και μια άλλη χώρα που μπορεί να πανηγυρίζει μαζί της.

 

Ο Μέσι υπέγραψε τον Μάιο συμβόλαιο με τη Σαουδική Αραβία που σύμφωνα με πληροφορίες του προσφέρει 25 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο για να προωθεί την εικόνα του καθεστώτος στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Το γεγονός μάλιστα ότι λίγους μήνες αργότερα ξεκίνησαν διαρροές για το ενδεχόμενο να αναλάβει η Σαουδική Αραβία τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2030, οδήγησε αρκετούς σχολιαστές στο συμπέρασμα ότι το Ριάντ θα χρησιμοποιήσει τον Μέσι σαν πολιορκητικό κριό σε αυτή την προσπάθεια.

 

«Ο Μέσι πούλησε την ψυχή του στον διάολο», τιτλοφορούσε την ανάλυσή του για το θέμα  το περιοδικό The Atlantic και εξηγούσε ότι αν και ο Μέσι θεωρητικά πληρώνεται μόνο για να προωθεί τον τουρισμό στη Σαουδική Αραβία, η προσπάθεια ανάληψης της διοργάνωσης εντάσσεται σε κοινό πρόγραμμα προώθησης της χώρας στα διεθνή ΜΜΕ.

 

Να σημειωθεί ότι την ίδια περίοδο κυκλοφόρησαν και οι πρώτες πληροφορίες για το ενδεχόμενο συνδιοργάνωσης με την Αίγυπτο και την Ελλάδα. Η Αθήνα δηλαδή φαίνεται να εξετάζει το ενδεχόμενο συνεργασίας με δυο στυγνές δικτατορίες που φυλακίζουν και εκτελούν πολιτικούς αντιφρονούντες.

 

Η ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, ένα από τα πλέον αιμοσταγή καθεστώτα που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιεί κατά κόρον τις αθλητικές διοργανώσεις για να εξωραΐσει την εικόνα της σε μια από τις πιο επιθετικές εκστρατείες του λεγόμενου sports-washing (του αθλητικού ξεπλύματος). Το Ριάντ οργάνωσε μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές καταστροφές στην πρόσφατη ιστορία με τον βομβαρδισμό της Υεμένης – μια μάχη την οποία φαίνεται να χάνει οριστικά με την επικράτηση των Χούθι στο 80% της χώρας – ενώ συγκέντρωσε την οργή τη διεθνούς κοινής γνώμης με την εκτέλεση και τον τεμαχισμό του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι.

 

Το Ριάντ βέβαια γνωρίζει ότι η FIFA δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να ξεπλύνει ένα ακόμη αυταρχικό καθεστώς αλλά και ότι θα βρει εύκολα στήριξη στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πάντα με το αζημίωτο). Ίσως η μόνη διαφορά είναι ότι κάποιοι πληρώνονται για να ξεπλένουν εγκλήματα πάνω από το τραπέζι και κάποιοι κάτω από το τραπέζι.

Το Food Pass… «καπαμά» του Μητσοτάκη σε παραδείγματα!

 

Δεν κατάφερε να αποφύγει τον αυτοθαυμασμό του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό.

 

Ο πρωθυπουργός επιδίωξε να εφαρμόσει τη γνωστή «συνταγή» προεκλογικής διαχείρισης της φτώχειας και της ασφυκτικής ακρίβειας, τάζοντας – αυτή τη φορά – επιδόματα για την αγορά τροφίμων. Συγκεκριμένα, εξήγγειλε ότι από τον Φεβρουάριο και για έξι μήνες, το κράτος θα καλύπτει 10% των εξόδων τροφίμων της πλειοψηφίας των νοικοκυριών.  «10% ο πληθωρισμός, 10% καλύπτει το κράτος. Το μηνιαίο όριο αγορών για ένα άτομο είναι 220 ευρώ. Αυξάνεται με 100 ευρώ για κάθε άλλο μέλος». Όπως είπε, το μέτρο θα αφορά μέχρι και εισοδήματα 24.000 ευρώ για ένα ζευγάρι με προσαύξηση 5.000 ευρώ για κάθε παιδί.

 

 

Βασικό ψέμα του Μητσοτάκη είναι ότι στα είδη διατροφής η άνοδος δεν είναι 10% αλλά τουλάχιστον 15%. Σε πολλές περιπτώσεις οι αυξήσεις φτάνουν και το 25%.  Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, στις πέντε πρώτες θέσεις με τις μεγαλύτερες αυξήσεις σε ετήσια βάση είναι τα γαλακτοκομικά & αυγά με ποσοστό 25,3%, έλαια-λίπη 20,4%, ψωμί – δημητριακά 18,7%, κρέατα 16,7%, και καφές-κακάο-τσάι με αύξηση 12,9%.

 

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις – παρά την ηθελημένη ασάφεια του Μητσοτάκη για το συγκεκριμένο επίδομα – πρόκειται τελικά για μια «ασπιρίνη» απέναντι στην τρομακτική ακρίβεια. Όπως αναφέρουν πηγές του οικονομικού επιτελείου μια τετραμελής οικογένεια θα έχει όριο αγορών για τρόφιμα τα 520 ευρώ, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι αν λάβει πίσω το 10% που υποσχέθηκε ο Κ. Μητσοτάκης θα πάρει το …αστρονομικό ποσό των 52 ευρώ το μήνα, Δηλαδή κάτι περισσότερο από 300 ευρώ το εξάμηνο που θα ισχύσει το μέτρο.

 

Αναλυτικά παραδείγματα, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Οικονομικών, για το Food Pass… «καπαμά» του Μητσοτάκη:

 

Μονομελές νοικοκυριό: 220 ευρώ μηνιαίες αγορές, 22 ευρώ μηνιαία ενίσχυση

 

Ζευγάρι χωρίς τέκνα: 320 ευρώ μηνιαίες αγορές, 32 ευρώ μηνιαία ενίσχυση

 

Μονογονεϊκή οικογένεια με ένα εξαρτώμενο τέκνο: 320 ευρώ μηνιαίες αγορές, 32 ευρώ μηνιαία ενίσχυση

 

 

Μονογονεϊκή οικογένεια με δύο εξαρτώμενα τέκνα: 420 ευρώ μηνιαίες αγορές, 42 ευρώ μηνιαία ενίσχυση

 

Ζευγάρι με ένα εξαρτώμενο τέκνο: 420 ευρώ μηνιαίες αγορές, 42 ευρώ μηνιαία ενίσχυση

 

Ζευγάρι με δύο εξαρτώμενα τέκνα: 520 ευρώ μηνιαίες αγορές, 52 ευρώ μηνιαία ενίσχυση

 

Ζευγάρι με τρία εξαρτώμενα τέκνα: 620 ευρώ μηνιαίες αγορές, 62 ευρώ μηνιαία ενίσχυση

 

Ζευγάρι με τέσσερα εξαρτώμενα τέκνα: 720 ευρώ μηνιαίες αγορές, 72 ευρώ μηνιαία ενίσχυση.

 

Με βάση τα παραπάνω η ενίσχυση ανέρχεται για τους έξι μήνες σε 312 ευρώ για την οικογένεια με δύο παιδιά, 192 ευρώ για ένα ζευγάρι κ.ο.κ.

 

Τα ποσά θα πιστώνονται μηνιαίως σε ψηφιακή χρεωστική κάρτα, που θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά σε καταστήματα λιανικού εμπορίου τροφίμων. Σε περίπτωση που ο δικαιούχος επιλέξει κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό, τα ποσά καταβάλλονται ανά τρίμηνο και το ύψος της ενίσχυσης ανέρχεται στο 80% των παραπάνω ποσών.

 

Τα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης

Εκτός των παραπάνω ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε έναν απολογισμό των «επιτευγμάτων» της κυβέρνησης, υποστηρίζοντας ότι θα έρθει «μεγαλύτερη ανάπτυξη» που θα φέρει «μεγαλύτερες αποδοχές».

 

Την ίδια στιγμή η πλειοψηφία του λαού ζει για να πληρώνει λογαριασμούς, ενοίκιο και φόρους ο πρωθυπουργός μίλησε για προϋπολογισμό «σταθερότητας, συνέπειας και συνέχειας», με αρχές την «ανάπτυξη στην οικονομία αλλά και την φροντίδα στην κοινωνία»…

 

Σε μια επιλογή απόκρυψης της πραγματικότητας ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για τον πρώτο προϋπολογισμό «έξω από το στενό πλαίσιο της ενισχυμένης εποπτείας». Πρόκειται για  ένα ακόμα ψέμα, αφού είναι είναι σε ισχύ το υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης και ισχύουν οι μνημονιακοί νόμοι όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

 

Περηφανεύτηκε ακόμα και για την κοροϊδία του «καλαθιού του νοικοκυριού», λέγοντας:  «Έχει επιτρέψει αυτή η δράση να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια και ανταγωνισμός στα σούπερ μάρκετ. Νομίζετε ότι τους πολίτες δεν τους νοιάζει αυτή η μείωση; Το καλάθι δούλεψε παρά το ότι το λοιδωρήσατε».

 

Όπως είχε περιγράψει σε πρόσφατο δημοσίευμα του ο «Ημεροδρόμος (του Γεράσιμου Λιβιτσάνου), για τον προϋπολογισμό επέλασης στο λαϊκό εισόδημα τα… περίφημα πρωτογενή πλεονάσματα δεν πρόκειται να εμφανιστούν από το …πουθενά. Αντιθέτως για μία ακόμη χρονιά θα προκύψουν από την μείωση των κοινωνικών δαπανών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο οργανισμοί κοινωνικής ασφάλισης όπου τα κονδύλια είναι μειωμένα από 21,4 σε 21,1 δισεκατομμύρια ευρώ με την κρατική επιχορήγηση για τις συντάξεις αυξημένη μόλις κατά 527 εκατομμύρια.  Η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη θα φτάσει τα 1.42 δις ευρώ με το κράτος να επιβαρύνεται μόλις το 1/3 αυτής και τον κύριο όγκο να πληρώνουν οι ασφαλισμένοι. Μικρή μείωση μάλιστα καταγράφεται στις επικουρικές συντάξεις όπου το κόστος πέφτει από τα 4.058 δις στα 4045 δις. Περιορισμοί και στα επιδόματα ανεργίας στο 1,3 δις ενώ για το ΕΟΠΥΥ η δαπάνη μειώνεται από 650 εκατομμύρια στα 501 εκατομμύρια το 2023. Παγωμένες επίσης μένουν οι δαπάνες για Υγεία και Παιδεία.

 

Παράλληλα, οι αυξήσεις των εμμέσων φόρων – των πλέον αντιλαϊκών – είναι το χαρακτηριστικό του προϋπολογισμού του 2023. Δηλαδή η κυβέρνηση ουσιαστικά αυξάνει τα κρατικά έσοδα εκμεταλλευόμενη πλήρως την ακρίβεια που πλήττει κατά κύριο λόγο τα λαϊκά νοικοκυριά διατηρώντας στα ύψη τον ΦΠΑ και τους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης. Έτσι, τα φορολογικά έσοδα θα αυξηθούν κατά 6,7 δις ευρώ με τα 4.1 δις να αντιστοιχούν στον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας. 

πηγή

Το παιχνίδι του δέντρου

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

Πράσινα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε λαμπιόνια. Ψεύτικα μπισκότα και ριγωτά κόκκινα-λευκά ζαχαρωτά. Μονόχρωμες και πολύχρωμες μπάλες, μικρά παιχνίδια, τρενάκια, ξύλινοι τυμπανιστές, χιονάνθρωποι με κόκκινα κασκόλ και καρότα αντί για μύτη. Ολα κρεμασμένα στα φορτωμένα κλαδιά ενός δέντρου που πολύ μοιάζει με αληθινό, αλλά δεν είναι… Αληθινή είναι η μαγεία που υπόσχεται. Ειδικά τα βράδια, όταν όλα τα άλλα φώτα είναι κλειστά και το ρυθμικό παιχνίδισμα από τα λαμπάκια ρίχνει σκιές στο σαλόνι, αλλάζοντας τα σχήματα και την ηλικία των πραγμάτων, ακόμη και των ανθρώπων.

 

Γιορτές. Τι κι αν το πραγματικό νόημα κρύβεται πίσω από την ψευδή ευτυχία της αναγκαστικής κατανάλωσης και της «καταναγκαστικής» χαράς που σου επιβάλλουν οι βιτρίνες και οι διαφημίσεις, του τύπου «δείξτε την αγάπη σας, χαρίστε αυτό το πολύτιμο κάτι». Ενα «κάτι» που μπορεί να έχει τη μορφή ενός αντικειμένου - χρήσιμου ή μη, δεν έχει σημασία. Μα πώς να περιγράψεις το πολύτιμο; Τι χρώμα έχει; Τι σχήμα; Εχει γεύση; Αρωμα; Και ποιο από αυτά πυροδοτεί εκείνο το αίσθημα που ορίζεται ως ευτυχία;

 

Ενα βράδυ, μετά τη δουλειά και τον κάματο που απαιτείται για να ετοιμάσει κανείς το σπίτι για τις γιορτές -όχι σπουδαία πράγματα: καθαριότητα, τακτοποίηση, λίγα ψώνια…- και ένα τσάι αρωματισμένο με μπαχαρικά και μέλι, είπε να σβήσει τα μεγάλα φώτα και να πάει πίσω.

 

Σε εκείνα τα χρόνια που ένα ψεύτικο ελατάκι με χρωματιστά φωτάκια και γυάλινες μπάλες ήταν η επιτομή της χαράς και η αναμονή της ευτυχίας: ένα δωδεκαήμερο χωρίς σχολείο, ένα καινούργιο παιχνίδι την Πρωτοχρονιά και οι συναντήσεις με τα ξαδέρφια, για ατελείωτες ώρες παιχνιδιού. Ενδιάμεσα και κανένα γλυκό: αρωματικά μελομακάρονα, χιονισμένοι κουραμπιέδες και -ω, αυτό ήταν το καλύτερο μάλλον…- σοκολάτες, που έφταναν στα παιδικά χέρια από θείους και φίλους των γονιών. Κι ας φώναζε η μαμά: «Φτάνει πια με τα γλυκά! Να κάνατε έτσι για το φαγητό…».

 

Τώρα τα γλυκά ήταν από τα χέρια της, εκείνη ετοίμαζε τα σακουλάκια με τις σοκολάτες και τις καραμέλες για τα παιδιά, εκείνη θα ετοίμαζε τα πακέτα με τα δώρα που έμπαιναν κάτω από το δέντρο για μεγάλους και μικρούς. Και θα έμεναν εκεί, περιμένοντας τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου προς 1η Ιανουαρίου για να ανοιχτούν, ανανεώνοντας την υπόσχεση για μια καλή χρονιά.

 

Πολλά είχαν αλλάξει, κάποια έμεναν ίδια. Οπως εκείνο το παιχνίδι που έπαιζαν ακόμα όταν όλοι βαριούνταν. Το είχαν εφεύρει οι τέσσερίς τους; Το είχαν κάπου ακούσει ή δει; Δεν ήξερε, δεν θυμόταν. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι τα τέσσερά τους θα έπιαναν μια θέση στον καναπέ ή μια πολυθρόνα ή ένα σκαμπό κοντά στο τζάκι και θα περνούσαν ώρες πολλές παίζοντας το παιχνίδι του δέντρου. Διάλεγε ο καθένας τους μια μπάλα ή ένα άλλο στολίδι και οι υπόλοιποι έπρεπε να μαντέψουν ποιο ήταν αυτό κάνοντας ερωτήσεις: Είναι στρογγυλό; Είναι γυάλινο; Εχει κόκκινο χρώμα; Τα σχέδια είναι από χρυσόσκονη; Νικητής, όποιος έβρισκε τα περισσότερα. Επαθλο δεν υπήρχε. Μπορεί να ήταν η ικανοποίηση της νίκης και του παιχνιδιού. Ενός παιχνιδιού που μύριζε φρέσκο βούτυρο και καβουρντισμένα αμύγδαλα ή μέλι, κανέλα και γαρίφαλο. Αυτές οι μυρωδιές έρχονταν από την κουζίνα τις μέρες πριν από τις γιορτές και πλημμύριζαν το σπίτι, 65 τετραγωνικά όλο κι όλο, έως τα Θεοφάνια.

 

Το παιχνίδι τώρα παραλάμβανε η επόμενη γενιά. Μαζί με τις μνήμες της όσφρησης. Κι όπως το άρωμα του τσαγιού μπερδευόταν με αυτό των αναμνήσεων, ο χώρος, το τραπέζι, ο καναπές άλλαξαν σχήμα. Μεγάλωσαν πολύ -ή μήπως μίκρυνε εκείνη;- και βρέθηκε μέσα σε γαλάζιες πιτζάμες με αρκουδάκια, είχε τα μαλλιά της αλογοουρά και κρατούσε στο χέρι ένα βιβλίο με παραμύθια ή μήπως ήταν ημερολόγιο; Και ετοιμαζόταν να αποκοιμηθεί νανουρισμένη από τα φωτάκια που αναβόσβηναν ρυθμικά, γεννώντας όνειρα και υποσχόμενα ένα μέλλον γεμάτο σχέδια, έναν κόσμο όλο δικό της.