Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΡΔΙΑΣ

                                                                     Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*
Έχουν ένα χούι οι διαδοχικοί αυτουργοί των μνημονίων: Εμφανίζονται κάθε τόσο να κάνουν με το νου τους μπαϊράμι. Να βλέπουν φως εκεί που δεν το βλέπει κανείς άλλος, να ανακαλύπτουν χαμόγελα πίσω από γκριμάτσες αριθμών και δανειστών. Να το παίζουν σίγουροι, σωτήρες, τροπαιούχοι, μόλις εισπράξουν ένα χτύπημα στον ώμο από τους σκληρούς -επιπέδου μαφίας μιλάμε- συνομιλητές τους , συνοδευόμενο από το τετριμμένο: Καλά τα πάτε, συνεχίστε, μένουν πολλά να κάνετε ακόμα.
Θυμάστε τον Παπανδρέου με τα πιστόλια στο τραπέζι, το μηχανισμό στήριξης και την εμπλοκή του ΔΝΤ. Είχε φουσκώσει από την περηφάνια του γιατί μπήκαν τα πράγματα σε ένα δρόμο, η Ελλάδα σώθηκε την τελευταία στιγμή, και ο Όλι ευχήθηκε Έλληνες κουράγιο. Θυμάστε τον Βενιζέλο με το PSI -τι αγλάισμα και τι πανηγύρια, πού πήραμε τη στροφή και βλέπαμε επιτέλους το φως στο βάθος του τούνελ. Θυμάστε τον ενθουσιασμό με την εκλογή του Ολάντ -αλλάζουν επιτέλους τα πράγματα στην Ευρώπη. Και θυμάστε επίσης το ανέσπερο φως μετά το ταξίδι Σαμαρά στο Βερολίνο –η Ελλάδα ξαναγίνεται Ευρώπη.
Όλοι αυτοί οι σταθμοί χαράς, φωτός -και προπάντων φιγούρας- δεν αποδείχτηκαν
παρά σταθμοί στο δρόμο του μαρτυρίου και τίποτε παραπέρα. Η χαρά, η σιγουριά, οι ελπίδες δεν ήταν παρά αέρας κοπανιστός -η θέση της Ελλάδας και των Ελλήνων γινόταν χειρότερη μετά από κάθε τέτοιο πανηγύρι. Σε χρόνο μηδέν η αυταπάτη –προϊόν πολιτικής απάτης- έδινε τη θέση της στη σκληρή πραγματικότητα νέων μέτρων, με τη συνήθη επωδό του ψεύδους ότι πρόκειται για τα τελευταία και λοιπά και λοιπά. Με αποτέλεσμα να έχει πειστεί και ο τελευταίος Έλληνας ότι το μόνο που ανθεί στο μαραμένο ελληνικό κήπο, είναι η αστείρευτη διάθεση των αρχόντων να τον παραμυθιάζουν.
Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα και ελληνικό ανέκδοτο με την επίσκεψη Μέρκελ. Τηγανόλαδο άφθονο: Χαρούμενες διαρροές , δηλώσεις, ευτυχία, ανακούφιση, τελειώνουν τα δύσκολα, αποκτήσαμε φίλο –κοτζάμ Καγκελάριο! Κι από τηγανίτες; Ευτυχώς που υπάρχει Αυτός, ο Σαμαράς, που τον υπολήπτονται στην Ευρώπη. Ως τσαχπίνη -τι φλερτ κι αυτό στους κήπους του Μαξίμου…- αλλά και ως αξιόπιστο. Αν συνεχίζει την ίδια πολιτική που χαντάκωσε τους άλλους τσαχπίνηδες και τη χώρα, και μας ετοιμάζει τα χειρότερα, λίγο ενδιαφέρει: Προηγούνται τα ζητήματα καρδιάς…
*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» την Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012.
Πηγή : http://www.iskra.gr/
 e-mail:stfintikakis@gmail.com

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
•Δεν επιτρέπονται τα «greeklish» (ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες) και η γραφή με κεφαλαία (Caps) .
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης σχολίων χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.
Προσοχή: 1. Η σελίδα λειτουργεί σε εθελοντική βάση. Τα σχόλια δημοσιεύονται το συντομότερο δυνατόν, μόλις αυτό καταστεί εφικτό.
2. Όσοι και όσες απευθύνονται στη διαχείρηση με απορίες και ερωτήσεις είναι απαραίτητο να αναγράφουν και το e-mail τους για τη δυνατότητα απάντησης.



                       
                       

0 comments :

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *