Κατασκευαστές εμποδίων στον ΣΥΡΙΖΑ Του Δημήτρη Χρήστου

Γιατί η πρωτοβουλία των 58, που τόσο συμπάθησε και υποστήριξε ο Σημίτης και αβαντάρισεμέχρι γελοιότητας ο Ψυχάρης, απέτυχε παταγωδώς; Γιατί ο ανεπίσημος συντονιστής των 58 κ. Βούλγαρης ως δημοκράτης αντιλαϊκιστής δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να δώσει μια συνέντευξη Τύπου και να εξηγήσει στον λαό τι ακριβώς συνέβη; Γιατί τα νεοφιλελεύθερα φυντάνια της ΔΗΜ.ΑΡ. που είχαν σαλπάρει για νέες πολιτείες εξουσίας και τα πλουσιοπάροχαευρωβουλευτιλίκια επέστρεψαν τρέχοντας στην Αγίου Κωνσταντίνου χωρίς εξηγήσεις; Γιατί αμέσως μετά τη διάλυση του αποτυχημένου πειράματος των 58 εμφανίστηκε το νέο πείραμα, "Το Ποτάμι", σε διεύθυνση Σταύρου Θεοδωράκη, με τον οποίο συζητούσε ο μοναδικός Νίκος Μπίστηςγια να ηγηθεί της μεγάλης Ελιάς ως αντίπαλο δέος του Τσίπρα(!); Γιατί ο Λοβέρδος, που την κοπάνησε από το καταρρέον ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, αν και αρραβωνιασμένος με τον Κουβέλη, χώρισε επιστρέφοντας στο ΠΑΣΟΚ;

• Μετά την κατάρρευση του αποτυχημένου σοβιετικού μοντέλου, η σοσιαλδημοκρατία έχασε μεγάλο μέρος του πολιτικού αντικειμένου και του αντισταθμιστικού ρόλου της απέναντι στο κομμουνιστικό δέος

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ. Γιατί στις πρώτες δημοσκοπήσεις "Το Ποτάμι" από το πουθενά ξεπερνάει το άθροισμα των προτιμήσεων προς το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ.; Γιατί ο Κ. Λαλιώτης καλύπτει με τις παρουσίες του τις πρωτοβουλίες του πανικόβλητου οπορτουνιστή Βενιζέλου; Γιατί διάφορα πρωτοκλασάτα στελέχη και υπουργοί -όπως λέγαμε- του ΠΑΣΟΚ κάνουν την πάπια τούτες τις δύσκολες ώρες για την πατρίδα μας; Γιατί ο Σκανδαλίδης, που μπήκε, βγήκε και ξαναμπήκε στο διαλυμένο ΠΑΣΟΚ, εξακολουθεί με την ψήφο του να στηρίζει ως ουρά την πιο δεξιά και επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης;

ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ κάπου εδώ. Τα ερωτήματα είναι χιλιάδες. Η σοσιαλδημοκρατία, γενικά στην Ευρώπη και ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα, έχει πλήρως υποταχθεί στα νεοφιλελεύθερα πολιτικά και οικονομικά κέντρα. Συχνά μάλιστα οι θέσεις αυτών που έχουν μείνει για να αντιπροσωπεύσουν έναν ιστορικό πολιτικό χώρο, με μεγάλη συμβολή στην οικονομική, δημοκρατική και κοινωνική πρόοδο, ξεπερνούν σε συντηρητισμό και οπισθοδρόμηση την ευρωπαϊκή Δεξιά, που έχει απεμπολήσει, μεθυσμένη από την κυριαρχία της, τα όποια λαϊκά χαρακτηριστικά τής είχαν απομείνει. Πιο φιλοπόλεμος και αντιδραστικός υπουργός Εξωτερικών από τον "σοσιαλιστή" Λοράν Φαμπιούς δεν υπάρχει.

ΜΕΤΑ την κατάρρευση του αποτυχημένου σοβιετικού μοντέλου, η σοσιαλδημοκρατία έχασε μεγάλο μέρος του πολιτικού αντικειμένου και του αντισταθμιστικού ρόλου της απέναντι στο κομμουνιστικό δέος. Σήμερα, τα κυρίαρχα κέντρα, ελέγχοντας την πληροφόρηση, δεν έχουν ανάγκη να τηρούν ούτε τα δημοκρατικά κοινοβουλευτικά προσχήματα ή να σέβονται το διεθνές δίκαιο. Παράλληλα, η κομμουνιστική Αριστερά στη δυτική Ευρώπη, αδυνατώντας να παρακολουθήσει τις εξελίξεις και να παρουσιάσει ένα νέο δημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης, γινόταν κομμάτια και θρύψαλα, άξια για λύπηση. Κάποιοι, μη έχοντας την ικανότητα να εργαστούν για την διατύπωση του νέου υποδείγματος, επέλεξαν τον ακίνδυνο για την παγκόσμια νεοφιλελεύθερη κυριαρχία δογματισμό, για να παριστάνουν τους ηγέτες σε διάφορες μικρές ομάδες και σέχτες.

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ τουλάχιστον τα νερά ταράχτηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την πρωτοβουλία, που με εξαιρετική επιτυχία εξέφρασε ο Αλέξης Τσίπρας, για μια νέα Αριστερά που θέλει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στην κοινωνία. Η οξύτατη κρίση, σε συνδυασμό με την μπόχα που απέπνεε ο σαπισμένος δικομματισμός, δημιούργησαν αυτό το πολιτικό θαύμα, το οποίο γοητεύει πλέον όλη την Ευρώπη. Αν ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβανόταν το πραγματικό διακύβευμα και τη σημασία αυτού του ιστορικού ραντεβού με την εξουσία και, κυρίως, αν είχε ριζωμένη επαφή με την κοινωνία ώστε να τολμήσει τα ανοίγματα και να υλοποιήσει τις πολιτικές δράσεις και συνεργασίες που απαιτούνται, τα σχήματα που κατασκευάζουν οι συστημικές δυνάμεις, όχι ως πολιτικές λύσεις αλλά ως εμπόδια στην πορεία της νέας δυναμικής Αριστεράς, θα τα έπαιρνε το ποτάμι. Άλλωστε το ανακάτεμα της τράπουλας γίνεται πάνω στην τσόχα του Μνημονίου. Για τη σωτηρία και την αξιοπρέπεια της χώρας κανείς πλην του ΣΥΡΙΖΑ δεν προσπαθεί σοβαρά να διατυπώσει προτάσεις. Όσο για τα φαντάσματα του παρελθόντος, αυτά κινούνται ως πιόνια από εκείνους που γνωρίζουν τα αμαρτωλά μυστικά τους.

dchristou52@gmail.com