Εμείς ή οι λουόμενοι;

 Του Θανάση Καρτερού

Τα μάθατε τα νέα; Η διάλυση και εκποίηση της ΔΕΗ δεν είναι κοινωνικό, αλλά δημοσιονομικό θέμα. Και η πρόταση για δημοψήφισμα "δεν έχει υποβληθεί παραδεκτώς". Ως εκ τούτου, και μετά την ως άνω διαπίστωση του θερινού τμήματος της Βουλής, δεν συντρέχει λόγος να συγκληθεί η ολομέλεια και να αποφασίσει αν συντρέχει λόγος δημοψηφίσματος. Τέλος καλό, όλα καλά συνεπώς. Και μπορούν συγκυβέρνηση και βουλευτές τής συμπολίτευσης να συνεχίσουν το εθνικό τους έργο: Να σηκώνουν το χέρι κάθε φορά που διατάζει ο Σαμαράς.

Έχει κάτι το ανατριχιαστικό η άνεση με την οποία όλοι τους τεμαχίζουν, εξαρθρώνουν, συμπιέζουν το Σύνταγμα για να χωρέσει στη "μικρή ΔΕΗ" τους. Πρόεδροι της Βουλής (και της Δημοκρατίας;), αντιπρόεδροι, κομματάρχες, βουλευτές, υπουργοί, άνθρωποι που στα χέρια τους υποτίθεται ότι κρατούν την ψυχή της δημοκρατίας, την κάνουν τη δημοκρατία φύλλο και φτερό, αρκεί να περάσει της τρόικας. Και των αφεντικών τής διαπλοκής που λιγουρεύονται τη ΔΕΗ. Και των Μεγάλων Αδελφών του εξωτερικού που λιγουρεύονται εκείνους που λιγουρεύονται τη ΔΕΗ.

Επί της ουσίας, ξέρετε τι φοβούνται και κάνουν αυτά τα καραγκιοζιλίκια σε βάρος του Συντάγματος και της λογικής μας; Τους ίδιους τους βουλευτές τους - αυτούς φοβούνται. Διότι κι αν προχωρούσε η σύγκληση της ολομέλειας, θα χρειάζονταν 180 ψήφοι για να περάσει η πρόταση για δημοψήφισμα. Και τόσους η αντιπολίτευση δεν μπορεί φυσικά να αθροίσει. Άρα, αυτό που ο Σαμαράς φοβάται είναι οι "δικοί του". Και ο Βενιζέλος παρομοίως. Και από την άποψη αυτή η αντισυνταγματική μασκαράτα δεν παίχτηκε για να δέσει τα χέρια και τη γλώσσα της αντιπολίτευσης. Παίχτηκε για να δέσει τα χέρια και τη γλώσσα των "δικών τους".

Κι αυτοί, όμως, για να είμαστε ειλικρινείς, το χάρηκαν οι πιο πολλοί και το δέσιμο, και το φίμωμα. Γιατί έτσι μπορούν να κάνουν το λιοντάρι στις εκλογικές τους περιφέρειες χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να δείξουν τα νύχια και τα δόντια τους στη Βουλή. Εγώ διαφωνώ, αλλά δυστυχώς δεν ήμουν στο θερινό τμήμα που αποφάσισε τη "μικρή ΔΕΗ" - δεν είναι ωραίο το επιχείρημα; Πρόκειται, όπως καταλαβαίνετε, για έξοχη κοινοβουλευτική διαδικασία. Η οποία δεν εγείρει κοινωνικό ζήτημα, μόνο δημοσιονομικό: Ποιος θα πληρώσει το φτύσιμο των βουλευτών της συγκυβέρνησης; Εμείς ή οι λουόμενοι....

http://www.avgi.gr/