Η τερατώδης συμφωνία CETA υπογράφτηκε από την Ελλάδα!

Του Κωνσταντίνου Βέργου*

Ενώ οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών είναι απασχολημένοι στα κοκτέιλ πάρτι, τσιμπώντας χαβιάρι και λέγοντας ανέκδοτα, μια τερατώδης συμφωνία με τον Καναδά, την οποία υπέγραψε και η ελληνική κυβέρνηση, και η οποία αποτελεί το δίδυμο αδερφάκι της εφιαλτικής TTIP, θα εφαρμοστεί στην Ευρώπη, η συμφωνία CETA. Είναι όμως η συμφωνία CETA επικίνδυνη, και γιατί;

Τυπικά η συμφωνία CETA μοιάζει να είναι μια εμπορική συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον Καναδά. Έχει μάλιστα διαφημιστεί ότι «μειώνει τη γραφειοκρατία». Αν ήταν έτσι, θα ήταν καλοδεχούμενη, καθώς το άνοιγμα των αγορών έχει οφέλη. Όμως δεν είναι καθόλου έτσι.

Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη CETA, ο μόνος σαφώς ωφελημένος υπό την έννοια των οικονομικών επιπτώσεων, στην Ε.Ε. από τη συμφωνία είναι οι αυτοκινητοβιομηχανίες, ενώ σε όλους τους κλάδους υπάρχουν Ζημίες ή μηδενικά οφέλη, περιλαμβανομένων απωλειών για εταιρίες που υποστηρίζουν τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Για τα ίδια τα κράτη, τους φορολογούμενους, υπάρχουν βεβαιωμένες απώλειες πολλών δισ. ευρώ. Η έκθεση δείχνει το καλύτερο σενάριο και βασίζεται, πάντως, σε μεθοδολογία που έχει αμφισβητηθεί επιστημονικά, καθώς υποθέτει ότι όλες οι χώρες της Ε.Ε. έχουν ίδιο βαθμό ανάπτυξης και μηδενική ανεργία, αλλά και άλλες υπεραπλουστευμένες και μη ρεαλιστικές υποθέσεις. Οι οικονομικές επιπτώσεις πιθανότατα θα είναι πολύ μεγαλύτερες και δυσμενέστερες, ενδεικτικά, η πολύ εμπεριστατωμένη μελέτη των Kohler and Storm (2016) του Πανεπιστήμιου Tuffts, που χρησιμοποιεί το καθιερωμένο United Nations Global Policy Model (GPM) δείχνει σημαντική απώλεια θέσεων εργασίας, κλείσιμο εταιριών και μείωση ΑΕΠ. Όμως, οι αρνητικές οικονομικές συνέπειες είναι η πρώτη, αλλά όχι η σημαντικότερη πλευρά.

Το σημαντικότερο είναι ότι CETA αποτελεί γιγαντιαία απειλή για τη Δημοκρατία, καθώς παρακάμπτει τόσο τους νόμους των κρατών και της ΕΕ όσο και τα δικαστήρια. Οι αποφάσεις πλέον για το πώς θα διατίθενται τα προϊόντα, τι θα αναγράφουν, περιβαλλοντικές καταστροφές, φορολογία ή θέματα αθέμιτου ανταγωνισμού (καρτέλ) των λίγων πολυεθνικών εταιριών που ευνοεί θα παρακάμπτουν τις εκλεγμένες κυβερνήσεις και δικαστήρια! Αυτό θα γίνεται μέσω του μηχανισμού επίλυσης διαφορών ISDS που επιτρέπει στις πολυεθνικές αυτές να… ζητάνε και αποζημίωση από τα κράτη για οτιδήποτε βλάπτει τα συμφέροντα τους! H CETA δημιουργεί δύο «ομάδες» με διαφορετική μεταχείριση!

Πρώτον τις πολυεθνικές, τους «πάντα κερδισμένους» οι οποίες πλέον είναι υπεράνω νόμων. Όταν βλάπτονται από κάποιο νόμο, αντί να βελτιώνουν υπηρεσίες προς τον πελάτη και να προσαρμόζονται αυτές στον ανταγωνισμό, θα ζητούν αποζημίωση από τους… φορολογούμενους!

   

Δεύτερον, τους «πάντα χαμένους», δηλαδή όλες τις άλλες εταιρείες, μικρές, μεγάλες και μεσαίες, που θα προσαρμόζονται στα συμφέροντα των πολυεθνικών η θα κλείνουν, και τους καταναλωτές, τους φορολογούμενους, κυβερνήσεις, δικαστές. Όποτε θέλει, μια πολυεθνική, θα μηνύει τους άλλους, και θα τους παραπέμπει όχι στα δικαστήρια, όπως είναι υποχρεωμένοι πολίτες κράτη και εταιρίες να προσφύγουν, αλλά σε… διαιτησία ελεγχόμενη από τις πολυεθνικές εταιρείες! Καταργείται δηλαδή η έννοια της ισονομίας!

Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα δημοκρατίας απειλείται άμεσα με την CETA. Τα δικαστήρια καταργούνται. Οι καταναλωτές δεν έχουν δικαιώματα, τα συμφέροντα 30 εταιριών υπάρχουν μόνο, και τα καρτέλ θα κυβερνούν! Η δημοκρατία, όπως την γνωρίζουμε, παύει να υφίσταται με την CETA! Η CETA δεν μπορεί, δεν πρέπει να εφαρμοστεί. Πρόκειται για προσβολή απέναντι στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, απέναντι στην ισονομία, απέναντι στο δημοκρατικό πολίτευμα. Αν έχει ως τώρα μπλοκαριστεί η συμφωνία, οφείλεται στην κυβέρνηση της μικρής Βελγικης Βαλλονίας. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και οι υπόλοιπες, υπέγραψε πρόσφατα την CETA, υποστηρίζοντας ότι επέφερε βελτιώσεις με κάποιο «υπόμνημα». Διαβάζοντας το τελικό κείμενο της CETA, πάντως, δεν φαίνεται οι βελτιώσεις αυτές να αλλάζουν την τερατώδη αυτή συμφωνία στην ουσία της, αρα ενδεχομένως προκύπτουν τεράστιες πολιτικές ευθύνες.

Η επικράτηση των καρτέλ πάνω από τα συμφέροντα των άλλων εταιρειών, πάνω από τον καταναλωτή, πάνω από τον πολίτη και πάνω από τη Δικαιοσύνη, αποτελεί ντροπή όχι μόνο για τον καπιταλισμό, την ελεύθερη οικονομία, αλλά και για την ίδια τη Δημοκρατία στην Ευρώπη! Είναι στημένο παιχνίδι για έναν, ευτελίζει τον ανταγωνισμό, καταστρέφει τις αγορές. Η Ελληνική κυβέρνηση δεν νομιμοποιείται να υπογράφει συμφωνίες σαν την CETA διότι αναιρούν την ουσία του πολιτεύματος. Μια τέτοια συμφωνία, όπως και η TTIP, έπρεπε να μπλοκαριστεί ή τεθεί μόνο σε δημοψήφισμα! Η ελληνική πολιτεία οφείλει, έστω και τώρα, να σώσει τα προσχήματα, να μπλοκάρει την εφαρμογή της τερατώδους αυτής συμφωνίας με οποιαδήποτε πρόφαση.

* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία.