Η κυρ' Θάνου... δεν «πέθανε», ελέω Τσίπρα!

Του Θάνου Οικονομόπουλου

Το τι άκουσε η τέως Πρόεδρος του Αρείου Πάγου για τον διορισμό της ως επικεφαλής του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού, είναι από μέρες λαϊκό ανάγνωσμα.

Καλώς και αιτιολογημένα της έσουραν όσα της έσουραν κόμματα, πολιτικοί, νυν και πρώην ανώτατοι δικαστές. Αλλά το πρόβλημα, δεν είναι η κ. Θάνου. Αυτή συνεχίζει να είναι αυτό που πάντα ήταν, να κάνει αυτό που πάντα έκανε: να ελίσσεται και να πολιτεύεται για την προσωπική της ανέλιξη, την προβολή της, την απύθμενη φιλοδοξία της...

Το πρόβλημα, είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Κυρίως γιατί αποδεικνύει ότι κι' αυτός είναι... αυτός που πάντα ήταν, παρά τις λεοντές που κατά καιρούς χρησιμοποιεί για να μασκαρευτεί και ν' αποπροσανατολίσει, να κερδίσει χρόνο, να επιδιώξει τούς μύχιους προσωπικούς και ιδεοληπτικούς στόχους παραμένοντας πάση θυσία στην εξουσία.

Δεν είναι παράνομη (με αυστηρά τυπικά κριτήρια-αν και διατυπώνεται και η αντίθετη άποψη) η τοποθέτηση της τέως Προέδρου του Αρείου Πάγου ως επικεφαλής νομικού συμβούλου του πρωθυπουργού, πριν καλά-καλά κλείσει μια εβδομάδα από την συνταξιοδότησή της. Μόνο που η κρισιμότητα των στιγμών που διέρχεται η χώρα και οι δημοκρατικού θεσμοί, αποτελεί αβάσταχτη πολυτέλεια η επαναφορά στο προσκήνιο της κουβέντας περί του “ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό”. Ιδίως από ένα κυβερνητικό κόμμα που βαυκαλίζεται ότι διαθέτει αποκλειστικά και προνομιακά το περιβόητο... “ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς”.

Γιατί η περίπτωση της κ. Θάνου, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ουδέτερη και τυπική. Δεν το επιτρέπει ο βίος και η πολιτεία της, καθώς και οι προνομιακές μέχρις παρεξηγήσεως σχέσεις που ανέπτυξε μαζί της ο κ. Τσίπρας. Θυμίζουμε: ήταν η μόνη ανώτατη δικαστικός που επελέγη για την πλήρωση της προεδρίας του Αρείου Πάγου, ενώ χήρευαν και οι δύο θέσεις των άλλων ανώτατων δικαστηρίων της χώρας. Δέχθηκε τον διορισμό της στις... 3 τα ξημερώματα, έτσι ώστε να έχει προβάδισμα να ορισθεί υπηρεσιακός πρωθυπουργός, όπως έγινε λίγο καιρό αργότερα...

Δεν ντράπηκε που ως πρόεδρος του Αρείου Πάγου, έστειλε επιστολές στους προέδρους των άλλων ανώτατων δικαστηρίων της ΕΕ, παίρνοντας θέση σε καθαρά πολιτικά ζητήματα, ερμηνεύοντας και “εξηγώντας” τους το 61% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και ζητώντας από δικαστές την άσκηση πολιτικής επιρροής προκειμένου να εξευρεθεί λύση στο ελληνικό πρόβλημα! Δεν δίστασε ως πρόεδρος του Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου, να εκφράσει -μόνη αυτή- γνώμη υπέρ του πειθαρχικού ελέγχου στην υπόθεση του Προέδρου του Ε΄ Τμήματος του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, Αθανάσιου Ράντου, ο οποίος είχε δεχτεί εκβιασμούς μέσω υποκλαπέντων μηνυμάτων για να ταχθεί υπέρ της συνταγματικότητας του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες!

Είναι η ίδια κ. Θάνου, που ως Πρόεδρος του ΑΠ επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό και ζήτησε... αύξηση των μισθών των ανωτάτων δικαστών, την ώρα που οι αποδοχές και οι συντάξεις εκατομμυρίων Ελλήνων κυλούν στα τάρταρα. Η ίδια κ. Θάνου που σκίστηκε να περάσει (παρά τις αυστηρές επιταγές του Συντάγματος!)  την αύξηση του ορίου ηλικίας των δικαστών, για να παραμείνει η ίδια άλλα δύο χρόνια στην προεδρία του Αρείου Πάγου. Η ίδια κ. Θάνου που αψήφισε, χάριν της δικής της προβολής, το απολύτως γελοίο να εορτασθούν επισήμως τα... 182 γενέθλια του Αρείου Πάγου (λες και τα 182 χρόνια συνιστούν... ορόσημο!), επειδή συνέπεσαν με την δική της αποχώρηση και ήθελε να εκφωνήσει τον πανηγυρικό της “ημέρας”, μετατρέποντάς σε... προσωπικό πανηγυριώτικο!

Δεν έχει νόημα να απαριθμήσει κανείς όλα τα θεσμικά και εξωθεσμικά ατοπήματα της τέως Προέδρου του Αρείου Πάγου και νυν επικεφαλής του νομικού γραφείου του κ. Τσίπρα. Έχουν καταγραφεί και στιγματισθεί, άλλωστε, σε σχόλια των τελευταίων ημερών. Και, σε τελευταία ανάλυση δεν ενδιαφέρει το ψυχογράφημα και η αξονική τομογραφία της υπέρμετρης φιλοδοξίας της συγκεκριμένης κυρίας. Έχει, όμως, νόημα και ενδιαφέρον (για τους κινδύνους που ίσως υποκρύπτει...) η επιλογή της συγκεκριμένης κυρίας για την συγκεκριμένη θέση από τον πρωθυπουργό της χώρας...

Ήξερε την ποιότητα του προϊόντος που “αγόραζε”-δεν μπορεί! Απλώς, όχι μόνο το εκτιμούσε, αλλά προφανώς το είχε κι' όλας ανάγκη. Σε μια περίοδο που η σύγκρουση εκτελεστικής εξουσίας και Δικαιοσύνης παίρνει διαστάσεις ολοκληρωτικού πολέμου, λίγες μόνο μέρες μετά τον χαρακτηρισμό της Δικαιοσύνης, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ως “θεσμικό εμπόδιο” για τα κυβερνητικά σχέδια, η επιλογή της συγκεκριμένης (το επαναλαμβάνουμε για την προφανή σημασία του...) κ. Θάνου για την συγκεκριμένη θέση, μόνο τυχαία δεν είναι. Με αυτή, θέλει να στείλει “μήνυμα” στα άλλα “εμπόδια” που επιτελούν το έργο τους, παρά τους προπηλακισμούς και τις απειλές που δέχονται. Και μια τέτοια σκοπούμενη κίνηση από πλευράς πρωθυπουργού δημοκρατικής χώρας, δεν προοιωνίζεται τίποτε καλό. Μόνο ανατριχίλα και ρίγη φόβου προκαλεί.

Οι πληροφορίες θέλουν την κ. Θάνου πολύ...έτοιμη ενεργητική και φιλόδοξη, ώστε  να εκμεταλλευθεί την  νέα της θέση και να συμμετάσχει δυναμικά στην διαμόρφωση των προτάσεων της κυβέρνησης για το νέο Σύνταγμα. Βασικός στόχος της (και προσωπική φιλοδοξία της για το μέλλον) είναι στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο η ίδρυση του οποίου εξετάζεται, να  μετέχουν (ίσως και ισοβίως, στα πρότυπα του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις ΗΠΑ) και οι διατελέσαντες Πρόεδροι Ανωτάτων Δικαστηρίων. Γιατί γνωστόν ότι “των φρονίμων τα παιδιά... πριν γεράσουν μαγειρεύουν”! 

 iefimerida.gr