Τι δεν γράφει ο Βαρουφάκης για το πραξικόπημα που δεν έγινε

Το περίφημο βιβλίο του Βαρουφάκη που περιγράφει καταγραμμένα στο κινητό του μερικά μόνο από όσα τραγικά για τη χώρα διαδραματίστηκαν πριν το 2015 και μετά, δεν έχει τόση αξία για αυτά που έγιναν όσο για όσα απ αυτά εξακολουθούν να γίνονται σήμερα! Αλλά, και για το πραξικόπημα του ΣΥΡΙΖΑ, που ο Τσίπρας περιγράφει στον Βαρουφάκη από την ανάποδη. Σαν πραξικόπημα που δήθεν ετοιμαζόταν κατά του ΣΥΡΙΖΑ!

Ξεκινώντας από το δεύτερο: Τις μέρες περί το δημοψήφισμα και αφού Τσίπρας, Λαφαζάνης και τα άλλα παιδιά δούλευαν το σχέδιο για τη δραχμή, έφτασε στ αυτιά ανθρώπων που ήταν κοντά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον Κ Καραμανλή, η πληροφορία για έφοδο στην Τράπεζα της Ελλάδος, για ενεργοποίηση του Νομισματοκοπείου και για κινητοποίηση λαού στους δρόμους για έξοδο από το ευρώ.

Ταυτόχρονα, η ευθύνη των ενόπλων δυνάμεων στα χέρια ενός ανώριμου, επιπόλαιου και παρορμητικού ακροδεξιού σαν τον Πάνο Καμμένο δεν ενέπνεε καμιά εμπιστοσύνη. Κυρίως μετά την επικίνδυνη δήλωσή του ότι «οι ένοπλες δυνάμεις εγγυώνται για την ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου»! Δεδομένου ότι οι ένοπλες δυνάμεις δεν επιτρέπεται να έχουν καμιά δουλειά με την ασφάλεια του λαού σε μια δημοκρατία!

Η λεγόμενη «λαϊκή δεξιά», που πρόσφερε ανοιχτόχερα στον ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία το 2015, νομίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγεί από το «όνειδος της μνημονιακής κυβέρνησης Σαμαρά» και θα… συγκυβερνήσει (!), τρομοκρατήθηκε στ αλήθεια.

Τα τηλεφωνήματα που ανταλλάχτηκαν μεταξύ Προέδρου Δημοκρατίας, πρώην πρωθυπουργού, διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας, διοικητή της ΕΥΠ και άλλων παραγόντων των τριών εξουσιών ήταν από γεμάτα αγωνία μέχρι άλλα που προσπαθούσαν να υποβαθμίσουν την κατάσταση και να συστήσουν ψυχραιμία και παρασκηνιακή παρέμβαση για να αποσαφηνιστεί τι πραγματικά συνέβαινε.

Αυτή η αναταραχή, σε συνδυασμό με τη σύγχυση που είχε ο ίδιος ο πρωθυπουργός για το τι πραγματικά ήθελε ο ίδιος τελικά να κάνει, την ώρα που τα όπλα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν στραμμένα, πλην Δραγασάκη, για την υπεράσπιση της δραχμής ή της ρήξης με την ΕΕ, ήταν που οδήγησε τον Τσίπρα στο συμπέρασμα ότι εξυφαινόταν κάποιο πραξικόπημα.

Στην πραγματικότητα, και μετά από ανήσυχες παρεμβάσεις, αυτή η αναταραχή ήταν που ανάγκασε τον πρωθυπουργό να συνειδητοποιήσει ότι είτε θα δεχόταν να εφαρμόσει χωρίς εξαπατήσεις και πισωγυρίσματα το μνημόνιο που είχε ήδη συμφωνήσει με επιστολή του εκείνες τις μέρες, είτε θα έπρεπε να εγκαταλείψει το ευρώ. Ασχέτως σε ποιο νόμισμα θα πήγαινε τη χώρα.

Οι συνομιλητές του και αυτήκοοι μάρτυρες αυτού του φόβου που εξέφρασε ο ίδιος, μήπως καταλήξει στο Γουδί, μεταξύ των οποίων και ο Βαρουφάκης, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να επιβεβαιώνουν ότι πολιτικοί παράγοντες άλλης παράταξης (ένας τουλάχιστον) τον προειδοποίησαν για μια τέτοια τραγική κατάληξη, περιγράφοντάς του τι θα επακολουθούσε μιας αιφνίδιας εγκατάλειψης του ευρώ. Ακριβώς όπως του τα είχε περιγράψει ο Βαρουφάκης το 2011.

Τότε, όμως, το 2011, όπως περιγράφει ο πρώην υπουργός στο βιβλίο του, ο Τσίπρας νοιαζόταν περισσότερο να έχει στον έλεγχό του τις συνιστώσες του κόμματος!

Στην πραγματικότητα, το μόνο πραξικόπημα που εξυφαινόταν εκείνη την εποχή ήταν της συγκυβέρνησης εναντίον της βούλησης του λαού. Γιατί η πλειοψηφία του λαού τότε, αλλά και σήμερα, θέλει παραμονή της χώρας στο ευρώ. Το επιβεβαίωσε και εκλογικά τον Σεπτέμβριο του 2015. Και μέχρι στιγμής δεν έχει εγκαταλείψει αυτή τη θέση. Δημοσκοπικά τουλάχιστον.

Εδώ μοιάζει να υπάρχει μια σχιζοφρενής συμπεριφορά του λαού, για την οποία φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ στο 100%. Το ερώτημα στο δημοψήφισμα ήταν πασιφανές: Θέλετε να δεχτούμε τις πιεστικές απαιτήσεις των δανειστών ή να μην τις δεχτούμε; Πουθενά δεν γινόταν αναφορά σε αλλαγή νομίσματος. Εσκεμμένα. Για να υφαρπάξει η κυβέρνηση στο «όχι» τις ψήφους όλων των άδολων που νόμιζαν ότι κάνουν αντίσταση τζάμπα. Χωρίς επιπτώσεις. Είχαν κρύψει από το λαό την ειδοποίηση Μέρκελ: «Όχι, θα σημάνει έξοδο από την ευρωζώνη»!

Αυτά έγιναν με το περίφημο πραξικόπημα που δήθεν εξυφαινόταν κατά της κυβέρνησης το καλοκαίρι του 2015, ενώ ήταν της κυβέρνησης.

Οι απάτες του τότε, απάτες του σήμερα

Το βιβλίο του Βαρουφάκη θα μπορούσε να έχει τίτλο «δοξάστε με». Γράφτηκε από έναν παθολογικά νάρκισσο, που θα μπορούσε να ήταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος αν δεν είχε τόσο μεγάλη ανάγκη να πουλάει την εξυπνάδα του. Καταντώντας έτσι ένας εξυπνάκιας.

Δεδομένου ότι τα έχει όλα καταγεγραμμένα, αλλά και ότι ξέρουμε τι συνέβαινε από τη δουλειά μας, δεν αμφισβητούνται όσα γράφει. Το φαϊ είναι σε όσα ΔΕΝ γράφει! Και σε όσα φωτίζουν τι και ΓΙΑΤΙ γίνεται ΣΗΜΕΡΑ!

Επιγραμματικά μόνο παραθέτουμε χαρακτηριστικά:

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ως κυβέρνηση, ταυτόχρονα δύο γραμμές: Η χώρα φεύγει από το ευρώ και πάει στη δραχμή. Η χώρα μένει στο ευρώ. Όλοι οι υπουργοί που ανήκαν στη μια ή στην άλλη γραμμή κυβερνούσαν ακολουθώντας τη γραμμή που πίστευαν! Δεν υπήρχε κεντρική πολιτική της κυβέρνησης!

Η κεντρική πολιτική της κυβέρνησης ήταν και είναι και σήμερα η ίδια ακριβώς: Αυτή που πρότεινε ο πρωθυπουργός στον Βαρουφάκη, εμπνευσμένη από μια συνομιλία του με τον Δραγασάκη: «Να προχωρήσουμε με δύο τρόπους, έναν δημόσιο και έναν κρυφό. Δημοσίως να προσεγγίσουμε τους δανειστές με έναν δεξιό τρόπο, ότι τώρα είμαστε τα καλά παιδιά, και ταυτόχρονα, στο παρασκήνιο, να ετοιμάζουμε την αντεπίθεσή μας».

Αυτό το σύστημα «δύο τρόπων» είναι η σημαία του ΣΥΡΙΖΑ και μ αυτήν κυβερνάει τη χώρα. Άλλα λέμε για να ικανοποιούμε λαό, εταίρους, δανειστές, κεφάλαιο, φίλους και εχθρούς, και άλλα σχεδιάζουμε υπογείως. Γράφει ο Βαρουφάκης:

«Ρώτησα τον Τσίπρα πώς θα υπερασπιστώ το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης σαν υπουργός Οικονομικών αφού διαφωνώ μαζύ του;» Κανένα πρόβλημα, του είπε ο τότε μέλλων πρωθυπουργός. Δεν είσαι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και δεν έχεις υποχρέωση να το υπερασπιστείς!!

Και η κατακλείδα: Τη νύχτα πρίν κλείσουν οι Τράπεζες ο Βαρουφάκης, στην απατεωνίστικη λογική «άλλα λέμε και άλλα κάνουμε» πρότεινε να μείνουν ανοιχτές οι τράπεζες και τη Δευτέρα, να ξεμείνουν από λεφτά και να αναγκαστούν να τις κλείσουν οι τραπεζίτες! «Και τότε να βγούμε στους δρόμους να διαδηλώνουμε μαζί με τους πολίτες κατά της τρόικας»!

Αυτοί, μ αυτή τη νοοτροπία απαράλλαχτη κυβερνάνε σήμερα τη χώρα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Εμετός.

Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης

liberal.gr