Και τι σκέφτεσαι στις διακοπές;

Δεν ξέρω για σας, αλλά χρόνο με το χρόνο καταλαβαίνω ότι το άγχος με τις διακοπές δεν είναι τι θα κάνεις στην παραλία, αλλά τι κάνεις στην υπόλοιπη ζωή σου

Του Κώστα Γιαννακίδη

Στις διακοπές θέλω να κοιμάμαι. Αν όχι σε όλο το διάστημα, τουλάχιστον στο μισό. Μιλάμε για 14 ή και 15 ώρες τη μέρα. Θα αγόραζα, που λέει ο λόγος, πακέτο διακοπών σε άνετο νοσοκομειακό περιβάλλον. Να με αφήσουν μία εβδομάδα σε μαλακό κρεβάτι με ορό στο χέρι και καμία οθόνη γύρω μου.

Χρόνο με τον χρόνο θέλω να κοιμάμαι περισσότερο στις διακοπές. Να μη μιλάω και να μη διαβάζω. Δεν ξέρω πώς οι άνθρωποι καταφέρνουν και διαβάζουν στις διακοπές. Το πολύ να λύσω ένα σταυρόλεξο. Το ομηρικό όνειρο το ξέρετε; Τον μυθικό βασιλιά του Ισραήλ;

Προτιμώ μία ξαπλώστρα, όχι φυσικά στην παραλία, αλλά σε μπαλκόνι. Να βλέπω τη θάλασσα γέρνοντας το κεφάλι αριστερά. Και αν τρέξει και λίγο σάλιο, δεν πειράζει. Μέχρι να φτάσει από το σαγόνι στον ώμο, μπορεί να έχω κοιμηθεί λίγο. Οταν μπορώ, κουβαλάω και στις διακοπές το μαξιλάρι μου. Στην αρχή φοβόμουν, έλεγα θα πάρω και τα όνειρα της πόλης μαζί, αλλά, ευτυχώς δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Γνωρίζω, άλλωστε, ότι, όπου και αν πάω, το στρώμα θα είναι άθλιο. Ας έχω, έστω, το μαξιλάρι.

«Σου βγαίνει η κούραση» μου λένε όλοι. Ναι, προφανώς αυτό είναι. Ζω σε δρόμο με θόρυβο, κουβαλάω τα άγχη που έχετε και εσείς και ο ύπνος έχει άσχημα κοψίματα στις άκρες του, στην αρχή και στο τέλος.

Κάθε χρόνο, λοιπόν, τρομάζω με την κούραση που ξερνάω στις διακοπές. Ενας γιατρός μου εξηγούσε ότι κατά κύριο λόγο πρόκειται για ψυχική κούραση με συμπτώματα που αντανακλώνται σε όλο το σώμα. Κάποιος άλλος, ειδικός στην ευεξία, μου είπε ότι συστήνει στους πελάτες του να κάνουν δεκαπενθήμερες διακοπές ανά τέσσερις μήνες, προσθέτοντας, ίσως, άλλες δέκα μέρες στη θερινή ανάπαυλα. Και συμπλήρωσε πως αν πραγματικά θέλεις να ξεκουραστείς στις καλοκαιρινές διακοπές, τότε πηγαίνεις σε βουνό. Δουλευόμαστε ή, τέλος πάντων, δεν ανήκουμε στο κοινό που συμβουλεύεται ειδικούς για θέματα ευεξίας.

Δεν ξέρω για σας, αλλά χρόνο με το χρόνο καταλαβαίνω ότι το άγχος με τις διακοπές δεν είναι τι θα κάνεις στην παραλία, αλλά τι κάνεις στην υπόλοιπη ζωή σου. Γιατί οι διακοπές είναι εκείνο το φωτεινό διάστημα που αναδεικνύει το γκρίζο γύρω σου. Την κανονική σου ζωή, αυτά που είσαι υποχρεωμένος να αγαπάς και να μισείς. Για σας, βέβαια, που μεταφέρετε όλη σας τη ζωή σας στις διακοπές, για εσάς που κάνετε μικρές μετακομίσεις για να έχετε το νου σας μην πάει το παιδί στα βαθιά, ναι, για σας τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα.

Ομως σκεφτείτε και μας που δεν κουβαλάμε ή έχουμε ξεμπερδέψει από αυτό το βάρος. Οι διακοπές είναι εκείνο το καταραμένο διάστημα που, εκ των πραγμάτων, κάθεσαι και με τον εαυτό σου. Διότι, που θα πάει, θα σε στριμώξει κάποιες φορές. Και έρχονται κάτι απογεύματα που, λίγο πριν πέσει ο ήλιος, κοιτάς τη θάλασσα και αναρωτιέσαι τι στο διάολο κάνεις. Αυτό σκέφτονται οι τύποι που βλέπετε να πετάνε μόνοι τους πέτρες στη θάλασσα. 

protagon.gr