Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα, Σκάρλετ


Είναι κάποιες μέρες που όλα πάνε στραβά. Δεν μπορεί, θα σας έχει τύχει κι εσάς.

Εκείνες τις μέρες το νιώθεις απ’ το πρωί ότι δεν πρέπει να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι. Κάτι σου λέει: “Κοιμήσου. Σκεπάσου ξανά και κοιμήσου.”

Λίγοι όμως ακούνε τι τους λέει η διαίσθηση τους. Άλλωστε έχουμε και δουλειές να κάνουμε.

Και μόλις αφήνεις τον ονειρικό κόσμο για να εισχωρήσεις στην πραγματικότητα αρχίζουν τα προβλήματα. Τα πρώτα είναι μικρής σημασίας και δεν τους δίνεις σημασία. Έχει τελειώσει ο καφές, το παιδί σου δεν θέλει να πάει σχολείο, ο σκύλος έχει κατουρήσει μέσα, κι άλλα τέτοια ασήμαντα που τα προσπερνάς σφυρίζοντας αδιάφορα.

Καθώς όμως η μέρα περνάει τα προβλήματα συσσωρεύονται. Αναποδιές που δεν περίμενες να συμβούν -όχι τουλάχιστον σήμερα.

Έργα στο δρόμο σε ακινητοποιούν -ή πηγαίνεις πρώτη-φρένο πρώτη-φρένο. Βάζεις το ραδιόφωνο πιο δυνατά για να ξεχαστείς. Έπειτα δεν βρίσκεις πάρκινγκ, γυρνάς μισή ώρα το τετράγωνο, αλλά το καταπίνεις κι αυτό στωικά.

Κι έπειτα αρχίζουν τα χειρότερα. Μια συνεργασία που περίμενες με ανυπομονησία πηγαίνει κατά διαόλου. Σε παίρνουν τηλέφωνο απ’ το σχολείο, να πας να πάρεις το παιδί σου γιατί ξερνάει (κάτι ήξερε που δεν ήθελε να πάει). Σε ειδοποιούν ότι κάποιος σε τράκαρε παρκαρισμένο-κι έφυγε.

“Εντάξει”, λες, “θα φτιάξει το θέμα.”

Και μετά σκάνε οι βόμβες. Καθώς μασάς ένα κουλούρι σου σπάει το δόντι, το μπροστινό βεβαίως. Ή πέφτεις στο σκαλί και σπας τον αγκώνα σου. Ή σου ‘ρχεται η εφορία και πρέπει να πληρώσεις περισσότερα απ’ όσα έχεις.

Μέχρι να φτάσεις στο σπίτι όλο και περισσότερες αναποδιές συσσωρεύονται. Δεν αναφέρομαι σε τραγικές καταστάσεις, πυρηνικό πόλεμο και ιατρικές εξετάσεις -όταν ο γιατρός ξεροβήχει και σε κοιτάει σφίγγοντας τα χείλη πριν αρχίσει να μιλάει.

Όχι, είναι μια πληθώρα μικρών άσχημων συμπτώσεων, που -λες και περιμέναν τις προηγούμενες για να συμβούν κι αυτές- έρχονται παρελαύνοντας.

~~

Σίγουρα κάποιος ορθολογιστής θα σου πει ότι είναι τυχαία περιστατικά, κι ότι η αρχική -τυχαία- κακή σου διάθεση τους δίνει υπέρμετρη σημασία. Θα πει ότι εσύ τα “δημιουργείς”.

Όμως πώς κατάφερα να κάψω την πλακέτα του λέβητα φυσικού αερίου με τη δύναμη της κακοτυχίας μου; -και κοστίζει 192 ευρώ, μόνο το ανταλλακτικό, χωρίς τα εργατικά.

Όχι! Κάποιες μέρες πάνε στραβά, απ’ την αρχή ως το τέλος.

~~

Και πώς μπορούμε ν’ αντιμετωπίσουμε κάτι τέτοιες μέρες;

Πρώτα απ’ όλα, keep calm.

Πάρε μια βαθιά ανάσα και θυμήσου ότι όλα περνάνε. Καλά και άσχημα, όλα τελειώνουν κάποτε. Το είχε πει κι ο Επίκτητος -ή μπορεί να ‘ταν ο Επίκουρος, κάποιος αρχαίος Έλληνας τελοσπάντων.

Έπειτα θυμήσου την ιστορία με τα δύο βέλη, του Βούδα.

Είχε πει ο Σιντάτρα Γκαοτάμα:
“Κάποιες φορές στη ζωή μας πληγώνει κάποιο βέλος. Αυτό είναι αναπόφευκτο.
Δεν υπάρχει ζωή χωρίς ατυχίες, χωρίς βάσανα, χωρίς πόνο.
Όμως αν εμείς συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με τον πόνο που μας προκάλεσε το βέλος, και σκεφτόμαστε μόνο αυτό, τότε είναι σαν να ρίχνουμε στην πληγή, στον εαυτό μας, ένα δεύτερο βέλος.
Το πρώτο βέλος, ο πόνος, δεν είναι επιλογή μας.
Το δεύτερο βέλος, η διαρκής απασχόληση με τον πόνο, είναι επιλογή.”

Ή μπορείς να σκεφτείς λίγο αναρχικά, σαν τους Monty Python, σαν τους σταυρωμένους που τραγουδάνε:
“I mean, what have you got to lose?
you know, you come from nothing
you’re going back to nothing
what have you lost? Nothing!

Always look on the bright side of life (σφύριγμα)

Έπειτα μπορείς να θυμηθείς, τη Σκάρλετ Ο Χάρα, που πέρασε τα πάνδεινα, εκεί στην Τάρα που μάζευαν οι μαύροι το βαμβάκι, και να πεις:
“Έτσι κι αλλιώς, αύριο είναι μια καινούρια μέρα”.

Ή όπως γράφει, ειρωνικά, κι ο Τσέχωφ: “Κι αν όλα σου πηγαίνουνε στραβά, να χαίρεσαι πάλι και να γελάς γιατί χειρότερα τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι, αυτό μην το ξεχνάς.”
(Η ζωή είναι ωραία -οδηγός ευδαιμονίας από τον Τσέχωφ)

~~

Ό,τι και να γίνει, όσο χάλια και να πάει η μέρα σου, κρατήσου στα πόδια σου, συνέχισε, και σκέψου ότι η μόνη εναλλακτική οδός στη μικρή σου ζωή με τα βάσανα της, είναι ο ατελείωτος θάνατος.

Όπως έγραφε κι ο Μπέκετ:
– Τι κάνει;
– Πονάει.
– Άρα ζει.

Όσο κι αν πονάει κάποιες φορές, είναι καλύτερο απ’ την ανυπαρξία. Και πάντα υπάρχει χώρος και χρόνος για ένα ποτήρι κρασί, ένα φιλί κι ένα ειρωνικό τραγούδι.

It’s like rain on your wedding day
It’s a free ride when you’ve already paid
It’s the good advice that you just didn’t take
Who would’ve thought, it figures

     









Γελωτοποιός

Μοναξιά


«Ποτέ άλλοτε οι στέγες  των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μία στην άλλη, όσο είναι σήμερα. Και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μία από την άλλη, όσο είναι σήμερα» αναφέρει ο Αντώνης Σαμαράκης στην υπέροχη συλλογή διηγημάτων του «Ζητείται ελπίς».
Οικονομική κρίση, ανεργία, μελλοντική αβεβαιότητα, κακομεταχείριση, απόρριψη ή εκμετάλλευση από άλλους ανθρώπους, απόμακρες ανθρώπινες σχέσεις και ερωτικές απογοητεύσεις είναι μερικοί από τους βασικούς προβληματισμούς ενός ατόμου στην σημερινή κοινωνία που οδηγούν στο μονόδρομο… της μοναξιάς. Έτσι λοιπόν, φτάνουμε σε ένα φαινόμενο που πολλοί επιστήμονες, θεολόγοι, κοινωνιολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες κατά καιρούς έχουν περιγράψει και δεν είναι άλλο από την απομόνωση. Όταν το μέλλον ακούγεται τόσο ζοφερό, αλλά πάνω απ’ όλα τόσο αβέβαιο, όλοι αναγκάζονται να κοιτάξουν την «καμπούρα» τους. Κανείς δε θέλει, αλλά και δεν μπορεί πια να ασχοληθεί με τους άλλους. Η φράση τού Αντώνη Σαμαράκη αποτελεί την πεμπτουσία αυτού που βιώνουμε…

Και λέω λοιπόν, η ευτυχία των ανθρώπων έχει συστατικά. Τουλάχιστον αυτά που ξέρουμε και όλοι προσπαθούμε να έχουμε είναι τα αυτονόητα: φαγητό, δουλειά, ένα σπίτι και πάνω απ’ όλα υγεία, την οποία αν ο καλός Θεός αποφασίσει να μας τη χαρίσει απλόχερα, έχει καλώς. Διαφορετικά, τρέχα γύρευε…

Ας επικεντρωθούμε, όμως, στη μοναξιά αλλά για ποια απ’ όλες; Τη μοναξιά που βιώνουμε από την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μας και του κενού που δημιουργείται μέσα μας; Την αντικειμενική μοναξιά τού μόνου χωρίς παρέες και χωρίς σχέση;  Ή την ακόμα πιο αντικειμενική μοναξιά του άστεγου στην Καμάρα που ψάχνει αποφάγια και απομεινάρια καφέ στα σκουπίδια; Κακά τα ψέματα η πιο βαριά μοναξιά είναι αυτή του άστεγου. Ευτυχώς που μπορούμε να την προσεγγίσουμε μόνο φιλολογικά και με μια μικρή μόνο αίσθηση συμπόνιας. Είναι γεγονός πως η σημερινή γενιά αποτελεί τη γενιά του «τα έχω όλα», επαναπαυόμενη στα εισοδήματα των γονιών και στη θαλπωρή της οικογενειακής εστίας, χωρίς να κυνηγά τα όνειρά της και να θέτει στόχους που είναι ικανή να πετύχει.

Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι που ενώ δε συναναστρέφονται συχνά ή σε βάθος με άλλους ανθρώπους, δε νιώθουν μοναξιά. Και άλλοι που ακόμα και ανάμεσα σε αμέτρητο κόσμο νιώθουν μελαγχολία και εγκατάλειψη. Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν μοναξιά συνέχεια και άλλοι που τη νιώθουν περιστασιακά, επειδή π.χ. δεν έχουν κάποιο σύντροφο. Άνθρωποι που θέλουν να είναι μοναχικοί και άλλοι που ενώ προσπαθούν να επικοινωνούν με άλλους ανθρώπους και να μοιράζονται τη ζωή  μαζί τους, δεν τα καταφέρνουν και καταλήγουν μόνοι.

«Δεν έχω χρόνο, δουλεύω πολλές ώρες, έχω μια καριέρα να φροντίσω, έχω πολλές υποχρεώσεις, έχω να πληρώσω δόσεις για τηλεοράσεις, βίντεο, κομπιούτερ, για να πάρω αυτοκίνητο -που όμως δεν μπορώ να το χρησιμοποιήσω για να συναντήσω φίλους και συγγενείς γιατί οι αποστάσεις είναι μεγάλες και έχει και πολλή κίνηση- οι άνθρωποι με απογοητεύουν, υπάρχει πολλή κακία στον κόσμο κ.τ.λ.», μας αναφέρει η Βάσω Αραβατζόγλου, καθηγήτρια στο 2Ο Γενικό Λύκειο Νεάπολης και μητέρα τριών παιδιών. Κάπως έτσι, οι άνθρωποι δημιουργούν ένα φρούριο μοναξιάς γύρω τους, κλείνοντας απ’ έξω οποιονδήποτε θα μπορούσε να τους δώσει χαρά ή να μοιραστεί μαζί τους τις όμορφες στιγμές της ζωής. Η κατάσταση αυτή με τα χρόνια διαιωνίζεται και καταλήγει σήμερα η κατάθλιψη να αποτελεί τη μεγαλύτερη μάστιγα του αιώνα. Ένας μοναχικός άνθρωπος στα όρια της κατάθλιψης, λοιπόν, νιώθει πόνο, χαμό, ακόμα και μίσος. Κάποιοι μάλιστα έχουν δηλώσει μηδενικά αισθήματα, μούδιασμα, απάθεια για ό, τι συμβαίνει γύρω τους. Και κάποιοι άλλοι ότι νιώθουν πως δεν έχουν τον έλεγχο της μοναξιάς τους.

Πώς αντιμετωπίζεται, όμως, η μοναξιά; Οι επιστήμονες λένε, πως οι άνθρωποι που λόγω της μοναξιάς έχουν φτάσει στα όρια της κατάθλιψης «βυθίζονται» σε έναν αυτοκαταστροφικό τρόπο ζωής. Κάποιοι δημιουργούν έναν φανταστικό φίλο ή εραστή που νομίζουν πως αν περιμένουν ή αν κυνηγήσουν κάποτε θα έρθει. Άλλοι κλαίνε συχνά, αποσύρονται από την κοινωνική ζωή, θέλουν συνέχεια να είναι μόνοι, να κοιμούνται, παρατάνε τον εαυτό τους εντελώς. Ακόμα χειρότερα, κάποιοι μοναχικοί άνθρωποι αποκρύβουν τα συναισθήματά τους από τους γύρω τους και μπορεί ακόμα να έχουν τάσεις αυτοκτονίας. Ενώ κάποιοι άλλοι, λιγότερο ίσως αυτοκαταστροφικοί, επιχειρούν να βρουν ανακούφιση στη θρησκεία.

Η έλλειψη κοινωνικών σχέσεων όχι μόνο προκαλεί δυστυχία αλλά μπορεί να βλάψει τη σωματική και νοητική υγεία κάποιου, σύμφωνα με επιστημονική έρευνα του Πανεπιστημίου του Σικάγο. Είναι μάλιστα τόσο βλαβερή για την υγεία όσο το κάπνισμα ή η παχυσαρκία, αφού αυξάνει την πίεση του αίματος, το επίπεδο του άγχους (την ορμόνη του στρες «κορτηζόλη» δηλαδή), εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα και αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης Αλτσχάιμερ, κατάθλιψης και αϋπνίας. Παράλληλα, μειώνει τα επίπεδα θέλησης και επιμονής και υποθάλπει έτσι την ικανότητα κάποιου να ακολουθεί έναν υγιεινό τρόπο ζωής.

Εν κατακλείδι, σε μία κοινωνία όπου το απλό «καλημέρα» έχει λησμονηθεί από τους ανθρώπους, η χειρονομία μιας αγκαλιάς θεωρείται ξενική, οποιαδήποτε έκφραση αγάπης ή συμπάθειας αποτελεί ταμπού. Σ’ αυτή, λοιπόν, την κοινωνία αναπολούμε τα λόγια του Γιάννη Ρίτσου στη Σονάτα του Σεληνόφωτος : «Τ ξέρω πς καθένας μοναχς πορεύεται στν ρωτα, μοναχς στ δόξα κα στ θάνατο. Τ ξέρω. Τ δοκίμασα. Δν φελε. φησέ με νρθω μαζί σου».




Αθανάσιος Παληαναστάσης    





















http://pacific.jour.auth.gr

Το κυνήγι της ατέλειας


Μία φίλη είχε κάποτε προβληματιστεί από τις φιλικές της σχέσεις και είχε αποφασίσει να τις μελετήσει ως προς ένα πολύ συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, προκειμένου να καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα που να άξιζε γενίκευσης και περαιτέρω συζήτησης. Είχε παρατηρήσει, λοιπόν, ότι ο σύντροφός της έκανε πολύ πιο εύκολα σχέσεις απ' ότι εκείνη, οι παρέες τον δέχονταν πολύ πιο εγκάρδια και οι φίλοι του ήταν λιγότερο ανταγωνιστικοί μαζί του. (Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρω ότι η φίλη δεν αναλώθηκε σε στερεοτυπικές διαφορές των δύο φύλων του τύπου "οι γυναίκες ζηλεύουν η μία την άλλη, ενώ οι άντρες είναι πιο αυθεντικοί, κλπ...", αλλά πήγε πέρα από αυτό προσπάθησε να βρει τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους (ασχέτου φύλου) περισσότερο συμπαθείς από κάποιους άλλους.)

Και μία μέρα λοιπόν έρχεται με μία ατάκα που έχει γραφτεί ανεξίτηλα μέσα στο μυαλό μου, και σαν μάντρα επανέρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να με κάνει να προβληματιστώ ξανά και ξανά και ξανά για τις ανθρώπινες σχέσεις και την διαύγειά τους. "Ξέρεις, πιστεύω ότι ο Α. είναι περισσότερο συμπαθής, γιατί οι άλλοι νιώθουν ότι δεν απειλούνται από αυτόν." Σκέφτηκα για λίγα δευτερόλεπτα. Ναι, όντως, όταν τον βλέπει κανείς και μιλάει μαζί του, κανένα σημάδι απειλής δεν φαίνεται να κουβαλάει πάνω του. Είναι αλήθεια λοιπόν αυτό το συμπέρασμα;

Η εμπειρία και η χρόνια παρατήρηση σχέσεων -είτε αυτές ευοδώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου είτε όχι- δείχνει ότι, ναι, οι άνθρωποι ψάχνουν για ατέλειες πάνω στον άλλον πριν τον δεχτούν για να συναναστραφούν περισσότερο μαζί του. Κι όταν λέμε ατέλεια, εννοούμε οποιαδήποτε -μα, οποιαδήποτε- ατέλεια: ένα εμφανές σημάδι στο πρόσωπο, ένα νευρικό τικ, χαμηλό ύψος ή περιττό βάρος, φαλάκρα, πρόβλημα υγείας, ή αν προχωρήσουμε πέρα από τις σωματικές ιδιαιτερότητες, το να έχει χάσει έναν ή και τους δύο γονείς του, το να ζει μακριά από τα παιδιά του, να έχει οικονομικά προβλήματα, να έχει περάσει από ένα διαζύγιο ή μία απόλυση. Οτιδήποτε μπορεί να κάνει τον άλλον να πιστέψει ότι η καινούργια γνωριμία του είναι μακριά από αυτό που αποκαλούμε μια "τέλεια" ζωή.

"Μα συνήθως αυτοί που υπερτερούν δεν είναι οι πιο επιτυχημένοι και αυτοί που έχουν κάποια αδυναμία δεν είναι και οι πιο ανασφαλείς;" Όχι. Απ' ότι φαίνεται μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα αυτό το σχήμα: Αυτός που θεωρεί ότι υπερτερεί, αναλώνεται σε ένα κυνήγι τελειότητας και προσπαθεί να παρουσιάσει ένα ατσαλάκωτο προφίλ στους άλλους, με αποτέλεσμα να θεωρείται, αν όχι απειλή, τουλάχιστον κάποιος που δεν χρειάζεται την παρέα των άλλων, γιατί κάλλιστα μπορεί να τα καταφέρει και μόνος του, όπως δείχνει προς τα έξω. Αντίθετα, αυτός που έχει αδυναμίες, έχει συμβιβαστεί με αυτές και τις δείχνει προς τα έξω, γίνεται περισσότερο συμπαθής, φαίνεται πιο κοντά στην ατελή ανθρώπινη φύση και προσελκύει πιο εύκολα ανθρώπους γύρω του, για να τον στηρίξουν είτε πρακτικά είτε ηθικά ή απλώς για να του κάνουν παρέα στον αγώνα του.

  
Τις προάλλες πήγα στην καινούργια δουλειά μίας φίλης. "Μια χαρά είναι η νέα σου δουλειά, και μάλιστα ακόμα καλύτερη από την προηγούμενη. Τότε γιατί διαμαρτύρεσαι;", τη ρωτάω. Και η απάντηση επαλήθευσε για μία ακόμα φορά την παραπάνω θεωρία: "Μα για να μην λέει ο κόσμος ότι είναι όλα καλά στη ζωή μου". Έχει δίκιο. Ο κόσμος απειλείται από την "τελειότητα". Ο κόσμος θεωρεί "ύβρη" το να πηγαίνουν όλα ρολόι στη ζωή σου. Ο κόσμος αργά ή γρήγορα θα σε αφήσει απέξω αν με κάποιο μαγικό τρόπο όλα ρυθμίζονται μια χαρά στη ζωή σου και δεν δείχνεις να τον χρειάζεσαι.

Έτσι, ο σεφ που δεν αφήνει κανέναν να πλησιάσει για να μην γίνει κανένα λάθος στη συνταγή παραμένει απρόσιτος και τελικά μόνος, ενώ ο άλλος που μπλέκεται μαζί με τους μαθητές του, κάνει λάθη, αστειεύεται, παρασύρεται, είναι περισσότερο συμπαθής από το κοινό. Η τραγουδίστρια που μόλις πέρασε ένα προσωπικό δράμα και προσπαθεί να το ξεπεράσει, κερδίζει τις καρδιές μερικών ακόμα χιλιάδων θαυμαστών που πίστεψαν ότι ήρθαν ένα βήμα πιο κοντά της μέσα από αυτή την εμπειρία της. Ο φίλος με την μικρή δυσμορφία στο πρόσωπο γίνεται αμέσως αγαπητός από πολλούς χωρίς κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια. H ηθοποιός με το απαράμιλλο κάλλος γίνεται είδωλο όταν μαθαίνεται η εύθραυστη ψυχολογική της κατάσταση και η αδυναμία της να αντισταθεί στις ουσίες και το ποτό.

Όσο όλο αυτό δεν γίνεται παθολογικό και δεν μετατρέπεται σε έναν ψυχολογικό εκβιασμό, όπου ο άλλος χρησιμοποιεί τις δήθεν αδυναμίες του για να τραβάει την αμέριστη προσοχή των άλλων γύρω του, η παραίτηση από το κυνήγι της τελειότητας και η αποδοχής της ατέλειας, μπορεί να γίνει κάτι λυτρωτικό για όλους. Μπορεί να μας οδηγήσει στον εναγκαλισμό των αδυναμιών μας, να μας απαλλάξει από περιττές συγκρίσεις (αφού ποτέ δεν θα μπορέσουμε να είμαστε ίδιοι με κάποιους άλλους ή καλύτεροι απ' όλους) και από ναρκισσιστικές αναφορές στη ζωή μας, και να μας βοηθήσει να μπορέσουμε να απολαύσουμε όσα έχουμε και να επικεντρωθούμε περισσότερο στα δυνατά μας σημεία και να τα εξελίξουμε. Και να μας φέρει και περισσότερους φίλους στο πλάι μας.

Οι άνθρωποι έλκονται από εκείνους που έχουν αποδεχτεί και δεν φοβούνται να δείξουν την τρωτή, ανθρώπινη φύση.
Οι άνθρωποι θέλουν να βλέπουν λάθη, ατέλειες και λοξοδρομήσεις.
Οι άνθρωποι δεν θέλουν να απειλείς την αυτοεκτίμησή τους.
Οι άνθρωποι θέλουν να αποφεύγουν τις συγκρίσεις όσο περισσότερο γίνεται.
Οι άνθρωποι αγαπούν αυτούς που δεν διστάζουν να τσαλακωθούν αν οι περιστάσεις το απαιτούν.
Οι άνθρωποι θέλουν ανθρώπους γύρω τους.
Τους υπερήρωες τους θέλουν για πρότυπα.

Για φίλους, θέλουν τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους. Μαζί με τα λάθη τους και τις ατέλειές τους.





















http://vassiasarantopoulou.blogspot.gr 

Θα δημοσιοποιούνται τα ονόματα μεγαλοοφειλετών του ΕΦΚΑ


Διορία έως τις 30 Νοεμβρίου θα έχουν οι 18.146 οφειλέτες του ΕΦΚΑ, με χρέη από 150.000 ευρώ και άνω, προκειμένου να ενταχθούν σε ρύθμιση, καθώς σε αντίθετη περίπτωση το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) θα προχωρήσει στη δημοσιοποίηση των ονομάτων τους.

Το σχετικό ειδοποιητήριο αναμένεται να λάβουν οι 18.146 μεγαλοοφειλέτες με συνολικά χρέη που αντιστοιχούν στο 50% όλων των οφειλών, ήτοι 11,65 δισ. από τα συνολικά 23,31 δισ. ευρώ που έχουν μεταφερθεί στο ΚΕΑΟ.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ» η σχετική υπουργική απόφαση έχει ήδη καταρτιστεί από τον αρμόδιο υφυπουργό Κοινωνικής Ασφάλισης Τάσο Πετρόπουλο και δίνει περιθώριο έως τις 30 Νοεμβρίου στους οφειλέτες να προβούν σε εξόφληση ή ρύθμιση των οφειλών, καθώς σε διαφορετική περίπτωση τα ονόματά τους θα δημοσιοποιηθούν κατά τα πρότυπα της αντίστοιχης διαδικασίας που ακολουθεί η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων.

Μέχρι τότε, εκτιμάται ότι θα έχει καθαρογραφεί και επίσημα η έγκριση της διαδικασίας και από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Παράλληλα θα τους γνωστοποιείται ότι σύντομα θα κινηθεί εναντίον τους η προβλεπόμενη διαδικασία αναγκαστικών εισπράξεων, ήτοι κατασχέσεις και πλειστηριασμοί. Να σημειωθεί ότι βάσει της μνημονιακής υποχρέωσης που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση, η λίστα και των μεγαλοοφειλετών της εφορίας πρέπει να επικαιροποιηθεί για οφειλές οι οποίες κατέστησαν ληξιπρόθεσμες μετά τη δημοσιοποίηση της προηγούμενης λίστας, ήτοι τον Ιούλιο του 2016.

Στην περίπτωση των οφειλών προς τον ΕΦΚΑ, η διαδικασία που θα ακολουθηθεί προβλέπει την αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος από το ΚΕΑΟ, με το οποίο ο οφειλέτης θα ενημερώνεται για τη ληξιπρόθεσμη οφειλή του. Θα καλείται, δε, να ρυθμίσει το χρέος του, καθώς σε αντίθετη περίπτωση το όνομά του θα δημοσιοποιείται στη σχετική πλατφόρμα που θα δημιουργηθεί στο ΚΕΑΟ.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, από 150.000 έως 200.000 ευρώ χρωστούν στα Ταμεία 6.104 οφειλέτες με συνολική οφειλή (κύρια συν πρόσθετα τέλη) 1,04 δισ. ευρώ. Μεταξύ 200.000 και 500.000 ευρώ οφείλουν 7.991 άτομα-επιχειρήσεις, με τη συνολική οφειλή να ανέρχεται σε 2,43 δισ. ευρώ, από 500.000 έως 1.000.000 χρωστούν 2.417 άτομα (συνολικό χρέος 1,66 δισ. ευρώ), ενώ πάνω από 1.000.000 ευρώ οφειλή έχουν 1.634 άτομα (συνολικό χρέος 6,52 δισ. ευρώ). Οπως γίνεται αντιληπτό, το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών αφορά λίγους μεγαλοοφειλέτες με οφειλές άνω του 1 εκατ. ευρώ, καθώς 1.634 οφειλέτες συγκεντρώνουν το 28% των οφειλών.

Πριν από την κρίση

Συνολικά, το 50% των οφειλών προέρχεται από 18.146 μεγαλοοφειλέτες, με χρέη άνω των 150.000 ευρώ, οι οποίοι αντιστοιχούν μόλις στο 2,26% του συνόλου των οφειλετών (802.402 οφειλέτες με χρέη 23,31 δισ. ευρώ). Η συντριπτική πλειονότητα των οφειλών έχει δημιουργηθεί πολύ πριν από την κρίση, ενώ ένα σημαντικό μέρος αυτών εκτιμάται ότι θα αποδειχθεί «ανεπίδεκτο είσπραξης» καθώς προέρχεται από επιχειρήσεις που είναι ουσιαστικά «νεκρές». Ηδη, στο ΚΕΑΟ είναι υπό επεξεργασία και αξιολόγηση οφειλές που χαρακτηρίζονται μη άμεσα εισπράξιμες και περιλαμβάνουν: οφειλέτες που εμφανίζονται στο μητρώο να είναι σε οριστική διακοπή, πτώχευση ή εκκαθάριση καθώς και οφειλέτες (κοινές επιχειρήσεις, οικοδομοτεχνικά έργα, οφειλέτες ΟΑΕΕ, ειδικές κατηγορίες, εργοδότες ΟΓΑ, άλλες περιπτώσεις καταλογισμένων οφειλών) με οφειλές μέχρι και το 2003 που δεν έχουν υποβάλει ΑΠΔ μετά το συγκεκριμένο έτος.










ΡούλαΣαλούρου
















kathimerini.gr


  

FAZ: «Ιδιάζουσα περίπτωση» η Ελλάδα

Παρά την ισχνή ανάπτυξη και τα πλεονάσματα η Ελλάδα θα χρειαστεί πολλά χρόνια ακόμη για να ανακάμψει πραγματικά, συμπεραίνει η FAZ.


Ενώ η Ευρωζώνη ανακάμπτει πλέον στο σύνολό της, «η Ελλάδα παραμένει μια ιδιάζουσα περίπτωση» συμπεραίνει η μηνιαία οικονομική ανάλυση της Frankfurter Allgemeine Zeitung, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, «μέχρι πρότινος η χώρα περνούσε βαθιά ύφεση ενώ και πέρσι η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 1,2% και ήταν η μοναδική οικονομία της Ευρωζώνης με αρνητικό πρόσημο. Τα αίτια (…) θα πρέπει να αναζητηθούν στην πολιτική των τελευταίων ετών υποστηρίζει ο Κάρστεν Μπρεζέσκι, επικεφαλής οικονομολόγος στην τράπεζα ING Diba. Ιδίως τα λάθη της πρώτης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ υπό τους Τσίπρα και Βαρουφάκη το 2015 γύρισαν τη χώρα πίσω.


Σύμφωνα με τον οικονομολόγο δεν υπάρχουν ελπίδες ότι επίκειται ένα μικρό οικονομικό θαύμα. Όπως επισημαίνει ο Κάρστεν Μπρεζέσκι, παρά τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης την τρέχουσα χρονιά αλλά και τα πρωτογενή πλεονάσματα, «ενδεχομένως να χρειαστούν χρόνια μέχρι η χώρα να καλύψει το χάσμα που τη χωρίζει από την υπόλοιπη Ευρωζώνη», όπως λέει. 




















euro2day.gr

Έκθετος ο Καμμένος: Με μετρητά πλήρωσε στο Λονδίνο – Δείτε την απόδειξη


Νέες αποκαλύψεις για τα καμώματα του υπουργού Άμυνας - Παρέμβαση Τσίπρα και παραίτηση ζητά η αντιπολίτευση

Παρά το γεγονός ότι ο υπουργός Άμυνας διαβεβαίωνε στη Βουλή ότι χρησιμοποίησε την πιστωτική του κάρτα, η απόδειξη τον διαψεύδει

Όπως θα δείτε στις φωτογραφίες, ο κ. Καμμένος πλήρωσε το πολυτελές ξενοδοχείο στο οποίο διέμεινε με μετρητά, γεγονός που τον εκθέτει ανεπανόρθωτα και επιβεβαιώνει πως στο Κοινοβούλιο είπε ψέματα.

Μάλιστα στην απόδειξη των 2.642 λιρών, ως διεύθυνση δεν φαίνεται αυτή του σπιτιού ή του πολιτικού γραφείου του υπουργού Άμυνας, αλλά η διεύθυνση του Υπουργείου.

Τα νέα καμώματα του κυβερνητικού εταίρου, πυροδοτούν νέα πολιτική θύελλα, με τον Σταύρο Θεοδωράκη να ζητά από τον υπουργό εθνικής Άμυνας να παραιτηθεί άμεσα και αν δεν το πράξει ο ίδιος να παρέμβει ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Συγκεκριμένα ο επικεφαλής του Ποταμιού σε ανάρτηση του στο Twitter σημείωσε:
«Υπουργός που λέει ψέματα στη Βουλή & την παραπλανά με άσχετα χαρτιά δεν έχει άλλο δρόμο από την παραίτηση. Αλλιώς τον λόγο έχει ο κ.Τσίπρας.
Προκάλεσα τον κ. Καμμένο στη Βουλή να πει με τίνος πορτοφόλι πλήρωσε στο Λονδίνο. Μου είπε: με την κάρτα μου! Η απόδειξη λέει £2.642 ΜΕΤΡΗΤΑ!»



Άδωνις: Τι σκοπεύει να κάνει ο κ. Τσίπρας;
Παρέμβαση για το θέμα έγινε και από τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνι Γεωργιάδη ο οποίος κάνει λόγο για τα ψέματα που είπε ο υπουργός στην ολομέλεια και διατύπωσε μια σειρά από ερωτήματα:

1: Γιατί είπε ψέματα ενώπιον του Πρωθυπουργού και της Βουλής ο κ. Καμμένος προχθές; Τί είχε να κρύψει;
2: Πως βρήκε τόσα μετρητά (+3.000 ευρώ) εν μέσω capital controls ο πτωχός βάσει των δηλωθέντων εισοδημάτων του κ. Καμμένος; Αν τα πήρε από το λογαριασμό του μπορεί να αποδείξει τέτοια κίνηση χρημάτων;
3: Αν δεν είναι δικά του μήπως τα χρέωσε τελικά με κάποιο τρόπο στον έλληνα φορολογούμενο ή του τα πλήρωσε κάποιος άλλος και με Τί αντάλλαγμα;
Ο Άδωνις Γεωργιάδης απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό σημείωσε:
«Τι σκοπεύει να κάνει ο κ. Τσίπρας τώρα που αποδεικνύεται ότι ο Υπουργός και συνεταίρος του όχι μόνον ζει ζωή χλιδής αλλά δεν μπορεί να δικαιολογήσει την προέλευση των χρημάτων; κυρίως Τι σκοπεύει να κάνει ο κύριος Αλέξης Τσίπρας τώρα που αποδεικνύεται ότι ο κ. Καμμένος προσπάθησε να τον εξαπατήσει με ψεύτικο χαρτί;









 newsbomb.gr 

Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

Κεντροαριστερά - Επιτροπή Αλιβιζάτου: Κατέληξε για την on line διασύνδεση των εκλογικών τμημάτων

Ποιες είναι οι προσφορές που κατατέθηκαν - Στο κοινοπρακτικό σχήμα wind και ots η ανάθεση του έργου



Σε χρόνο που δεν θα απέχει σημαντικά από τις ημερομηνίες που έχουν ανακοινωθεί ( 5 και 12 Νοεμβρίου, θα στηθούν τελικά οι κάλπες για την εκλογή του επικεφαλής του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς.

Την Παρασκευή, η επιτροπή Αλιβιζάτου αφού εξέτασε τις προσφορές που είχαν κατατεθεί, φαίνεται ότι καταλήγει σε μια συνδυαστική πρόταση των εταιριών wind και ots που θα αναλάβουν από κοινού την ηλεκτρονική διασύνδεση των εκλογικών τμημάτων, με κόστος που κυμαίνεται περί τις 400 χιλιάδες ευρω.

Η επιτροπή εξουσιοδότησε τον Νίκο Αλιβιζάτο να έλθει σε επαφή με τις εταιρίες προκειμένου να οριστικοποιηθεί η συμφωνία.

Εξασφαλίζεται έτσι, έτσι, το βασικό ζητούμενο που έθεταν οι υποψήφιοι για την on line διασύνδεση των εκλογικών τμημάτων.

Σε ότι αφορά το χρόνο, η ots στην προσφορά της επεσήμανε ότι μπορεί να είναι έτοιμη στις 5 Νοεμβρίου. Ωστόσο δεν αποκλείεται για τεχνικούς λόγους να υπάρξει μια αναβολή για το τέλος Νοεμβρίου ή το αργότερο αρχές Δεκεμβρίου.

Το θέμα της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας δεν συζητήθηκε εκτενώς. Το ζητούμενο ήταν να προχωρήσει η on line διασύνδεση των εκλογικών τμημάτων. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του Σταύρου Θεοδωράκη δήλωσε ότι στην επόμενη συνεδρίαση της επιτροπής θα καταθέσει πλήρη πρόταση για τη διεξαγωγή της.

Η ανακοίνωση της επιτροπής Αλιβιζάτου


«Κατά την σημερινή συνεδρίασή της, η Ανεξάρτητη Επιτροπή Διαδικασιών & Δεοντολογίας διαπίστωσε ότι και οι 10 υποψήφιοι για εκλογή ως επικεφαλής του νέου πολιτικού κόμματος υπέβαλαν τον ελάχιστο προβλεπόμενο αριθμό υπογραφών υποστήριξης και επικύρωσε τις υποψηφιότητές τους.

Έτσι, υποψήφιοι κατά την προσεχή εκλογή θα είναι (κατ’ αλφαβητική σειρά) οι κκ. Νίκος Ανδρουλάκης, Kωνσταντίνος Γάτσιος, Φώφη Γεννηματά, Σταύρος Θεοδωράκης, Γιώργος Καμίνης, Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, Γιάννης Μανιάτης, Απόστολος Πόντας, Γιάννης Ραγκούσης και Δημήτρης Τζιώτης.

Κατά τα λοιπά, η Επιτροπή αποφάσισε την ανάθεση του έργου της διοργάνωσης της on line ψηφοφορίας σε κοινοπρακτικό σχήμα από εταιρίες που είχαν υποβάλει σχετική προσφορά και εξουσιοδότησε τριμελή επιτροπή υπό τον πρόεδρό της να διαπραγματευθεί τους ειδικότερους όρους της σύμβασης που θα υπογραφεί.


Αθήνα, 29 Σεπτεμβρίου 2017»     






Χόνδρος Δημήτριος













tovima.gr   

Γιατί χαίρεται ο ΣΥΡΙΖΑ και χαμογελά...


Του  Θάνου Οικονομόπουλου


«Δεν μπορεί, δεν μπορεί, κάπου θα συναντηθούνε...» όλοι αυτοί που απαρτίζουν τον λόχο των υποψηφίων αρχηγών για την πολύφερνη «κεντροαριστερά».

Θα συμφωνήσουν για το πότε θα στηθούν οι κάλπες, αν θα διευρυνθούν οι τρόποι ψηφοφορίας με την προσθήκη των... ταχυδρομικών περιστεριών, αν έχουν τα χρήματα για να κάνουν τις εκλογές, αν... αν... αν. Αν όχι όλοι, κάποιοι τέλος πάντων. Οι οποίοι και θα δεσμευθούν, υποθέτει κανείς, ότι θα παραμείνουν στο υπό δημιουργία πολιτικό σχήμα (μέχρι τώρα, μόνο η Φώφη Γεννηματά και ο Σταύρος Θεοδωράκης έχουν ξεκαθαρίσει ότι θα μείνουν στον νέο φορέα, όποιο κι’ αν είναι το αποτέλεσμα της εκλογής) ώστε να... αρχίσουν και οι συζητήσεις για την φιλοσοφία, την ιδεολογία,  την φυσιογνωμία,το πρόγραμμα, τις πολιτικές,  αυτής της «κεντροαριστεράς»!

Γιατί με το συγκεκριμένο εγχείρημα, συμβαίνει τούτο το παράδοξο: πάνε να βγάλουν αρχηγό, πριν φτιάξουν το κόμμα! Βάζουν το κάρο, μπροστά από το άλογο... Παγκόσμια πρωτοτυπία, και είθε να στεφθεί με επιτυχία. Αλλά, ο κόσμος, ακόμη και αυτός που λέει ότι θα πάει να ψηφίσει για τον αρχηγό της κεντροαριστεράς, αρχίζει να γελάει...

Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση-όχι για την «κεντροαριστερά», όμως, αλλά για τον...ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως για την ΝΔ. Που βλέπουν ότι ένα εγχείρημα για την κατάκτηση ενός πολιτικού χώρου που ενδιαφέρει και αυτούς (με διαφορετική σκόπευση ο καθένας) εξελίσσεται όπως εύχονταν! Με κουτσό βήμα σημειωτόν, και σωρευμένη αρνητική αύρα εξ αρχής.

Δεν είναι τυχαίο ότι (κυρίως) ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν διακρίνεται κι’ όλας για την ευπρέπεια και τον καθωσπρεπισμό του στα σχόλια και τις επιθέσεις εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, με την υπό δημιουργία κεντροαριστερά τηρεί στάση αιδήμονος ουδετερότητας. Αφού οι φιλοδοξούντες την ηγεσία της κεντροαριστεράς βάζουν... τρικλοποδιές στον εαυτό τους, γιατί να ανακατευτεί αυτός; Τους αφήνει να συνεχίζουν το βήμα σημειωτόν τους, και μάλιστα με το ένα πόδι κουτσό.

Κι’ εδώ, έχει σημασία να ανιχνεύσει κανείς τι σόι «κεντροαριστερά» θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και όλο το σύστημα που τον στηρίζει, οικονομικό, μιντιακό, ημεδαπό και αλλοδαπό...) να προκύψει από το συγκεκριμένο εγχείρημα.

Θέλει ένα πολιτικό σχηματισμό μικρό, οριοθετημένο, αδύναμο, με προοπτικές χαμηλού ποσοστού στις εθνικές εκλογές. Ώστε να μπορέσει ο Αλέξης Τσίπρας, ιδίως μετά τις τελευταίες πρωτοφανείς κωλοτούμπες του... υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, των επενδύσεων, της επιχειρηματικότητας, των αγορών, να τσιμεντώσει την εικόνα του «κεντροαριστερού» (αλά Ανδρέας Παπανδρέου), ν’ αναπροσαρμόσει επί το  ακόμη ρεαλιστικότερο τις πολιτικές της κυβέρνησης, και να ενσωματώσει στο δικό του «εκσυγχρονισμένο» ΣΥΡΙΖΑ όλους όσους μείνουν έξω ( ψηφοφόρους, κυρίως, αλλά γιατί όχι και στελέχη;) από αυτό που επιχειρούν, όπως το επιχειρούν, να στήσουν οι δέκα-τόσοι υποψήφιοι για την νέα “κεντροαριστερά”.

Λογικά, θα προτιμούσαν να εκλεγεί ένας αρχηγός χωρίς υποστήριξη, δομές, ικανή κομματική οργάνωση πίσω του. Ένα πρόσωπο που ακόμη και αν περιβάλλεται από κοινωνική καταξίωση και αποδοχή, θα έχει εγγενείς πολιτικές και οργανωτικές αδυναμίες. Τουλάχιστον, τον πρώτο καιρό. Αυτό, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στο επόμενο συμπέρασμα, ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ ιδανικός αρχηγός της «κεντροαριστεράς» θα είναι κάποιος... εκτός «Δημοκρατικής Συμπαράταξης», δηλαδή ΠΑΣΟΚ, για να καταλαβαινόμαστε...

Αυτό στο οποίο προσβλέπει ο κ. Τσίπρας, είναι να καταφέρει να πετύχει τον στόχο που έχει θέσει, και στον οποίο βασίζει τις ελπίδες του αν όχι να παραμείνει στην εξουσία, τουλάχιστον το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών (τις οποίες βάσει αυτού του σκεπτικού, βλέπει το 2019) να του επιτρέψει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις: να μπορέσει να εξασφαλίσει στα μέσα του 2018 «καθαρή έξοδο» από το μνημόνιο, και την «μνημονιακή εποπτεία» των δανειστών, λάβαρο το οποίο συνεχίζει να κυματίζει επικοινωνιακά...

Φυσικά, η εποπτεία θα συνεχισθεί για πολλά-πολλά χρόνια, μέχρι να εξοφλήσει η Ελλάδα το 70% του χρέους της. Αλλά αυτό πιστεύει ότι μπορεί να το περάσει επικοινωνιακά ο πρωθυπουργός στον κόσμο: « Δεν είναι μνημόνιο και εποπτεία της τρόικας, αλλά μια πρόβλεψη που περιλαμβάνεται στο σύμφωνο σταθερότητας, την οποία και επιθυμούμε- εξ άλλου... όπου νά’ναι έρχονται οι επενδύσεις και η ανάπτυξη!» θα βροντοφωνάζει ο κ. Τσίπρας αποκρύπτοντας φυσικά ότι στην εφαρμογή του συγκεκριμένου συμφώνου, θα απουσιάζει εκκωφαντικά η κεφαλαιακή στήριξη από πλευράς ΕΕ, η οποία θα επιμένει στην επίτευξη  εξωπραγματικών πλεονασμάτων, τα οποία η κυβέρνηση θα προσπαθεί να πετύχει με ακόμη αγριότερα φορολογικά μέτρα...

Λυπηρή η διαπίστωση, αλλά ρεαλιστική: ο τρόπος με τον οποίον ασκείται η αντιπολίτευση (αξιωματική αλλά  και ελάσσων...) επιτρέπει στην κυβέρνηση να διασώζεται και να κλείνει την δημοσκοπική διαφορά από την ΝΔ, μια κυβέρνηση που -κατά τα άλλα- με τις επιδόσεις που έχει, θα έπρεπε να έχει πέσει σε μονοψήφιο ποσοστό.











iefimerida.gr      

Στις καλένδες παραπέμπεται η έκδοση 70.000 κύριων Συντάξεων


Στις καλένδες παραπέμπεται το σχέδιο για την έκδοση περίπου 70.000  εκκρεμών κύριων συντάξεων (οριστικών και όχι προσωρινών) έως το τέλος του έτους. Συνολικά σήμερα σε αναμονή βρίσκονται περίπου 327.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης για κύριες και επικουρικές συντάξεις, καθώς και εφάπαξ με αναμονή έως 3 χρόνια, αριθμός - ρεκόρ που αποδεικνύει την εικόνα διάλυσης στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

Η διοίκηση του ΕΦΚΑ ,σε εγκύκλιο της προς τις οργανικές μονάδες του υπέρ ταμείου, δίνει οδηγίες για τη λειτουργία των κλιμακίων-ομάδων εργασίας για την εκκαθάριση των εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδοτησης.Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει συγκροτηθεί ούτε ένα κλιμάκιο εργασίας με στόχο το επόμενο τρίμηνο να εκδοθούν οι 70.000 αιτήσεις που εκκρεμούν.Παράλληλα δίνονται συνεχώς προσωρινές συντάξεις (το 50% της σύνταξης) και όχι οριστικές .

Ετσι αποδεικνύεται ότι το υπουργείο Εργασίας συνέταξε ένα-ανεφάρμοστο-σχέδιο δράσης το οποίο προβλέπει σύσταση 100 κλιμακίων με 2.500 υπαλλήλους, οι οποίοι θα λαμβάνουν ως μπόνους 250 ευρώ μηνιαίως (190 καθαρά) για να τρέξουν την έκδοση των συντάξεων. Στόχος είναι την 31/12/2017 οι εκκρεμείς συνταξιοδοτικές περιπτώσεις, που ανέρχονται σήμερα σε 139.000, να έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ και οι υπόλοιπες να ανέρχονται σε 70.000 περιπτώσεις. Για να επιτευχθεί ο στόχος βέβαια θα πρέπει κάθε μήνα να εκδίδονται 20.000 νέες αιτήσεις, πλάνο πολύ δύσκολο αν συνεκτιμηθεί ότι μέσα στον Ιούνιο εκδόθηκαν μόλις 9.000 και τους άλλους μήνες εκδόθηκαν 14.000-15.000 συντάξεις.

Όπως δήλωσε στα ‘ΝΕΑ’ ο πρόεδρος της ΠΟΣΕ-ΙΚΑ Βαγγέλης Θεοδωρίδης το σχέδιο αυτό του υπουργείου είναι ανεφάρμοστο και μοιραία ο χρόνος έκδοσης των συντάξεων θα επιμηκυνθεί.

Ετσι ανέφικτος εκτιμάται ότι είναι και ο τελικός στόχος να πληρωθούν όλες οι αιτήσεις συνταξιοδότησης έως τον Ιούνιο του 2018, προκειμένου να μη χαθεί ούτε ευρώ από το πρόγραμμα αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών που χρηματοδοτείται κατά κύριο λόγο από τον ESM (σ.σ.: επισημαίνεται ότι καθημερινά υποβάλλονται και νέες αιτήσεις συνταξιοδότησης με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου).

Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με το προγραμμα ‘ΗΛΙΟΣ’ κατά το διάστημα Ιανουάριος - Αύγουστος 2017 πληρώθηκαν συνολικά 68.204 νέες οριστικές συντάξεις, καθιστώντας σχεδόν αδύνατο τον στόχο που το ίδιο το υπουργείο έχει θέσει, για έκδοση περίπου 70.000 κύριων συντάξεων έως το τέλος του έτους. Βάσει των στοιχείων μάλιστα, ο χρόνος αναμονής για την έκδοση μιας κύριας σύνταξης στο πρώην ΙΚΑ εκτιμάται σε 23 μήνες, όσο και στο πρώην ΟΑΕΕ και το ΕΤΑΑ.Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο χρόνος αναμονής στο Δημόσιο από 7 μήνες που ήταν τον Μάρτιο εκτοξεύθηκε σε 34 μήνες τον Αύγουστο, πιθανότατα εξαιτίας της καθυστέρησης στην έκδοση εγκυκλίων για τη διαδοχική ασφάλιση ή τις συντάξεις χηρείας. Βάσει των στοιχείων,


Επισημαίνεται τέλος ότι καταγράφεται στάση πληρωμών και για τις επικουρικές συντάξεις(129.000 εκκρεμούν), οι οποίες θα ψαλιδιστούν πάλι το 2019. Επί δυόμισι χρόνια δεν μπορούν να εκδοθούν αφού... ψάχνουν τον μαθηματικό τύπο του υπολογισμού τους. Για τις περίπου 75.000 αιτήσεις που έχουν κατατεθεί από την 1η Ιανουαρίου 2015 και μετά, κανείς δεν γνωρίζει όχι μόνο το πότε θα εκδοθούν, αλλά και το πώς θα υπολογιστεί η σύνταξη, καθώς ακόμη δεν έχει βρεθεί ο απαιτούμενος μαθηματικός τύπος.   





Ηλίας Γεωργάκης

















tanea.gr

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *