Η Ιονία οδός, η οδός Μαξίμου και η επιστολή Ομπάμα

Αν θέλει να δει κανείς τη βασικότερη ίσως αιτία που η Ελλάδα είναι μια τριτοκοσμική χώρα δεν έχει παρά να συγκρίνει τη συμπεριφορά Τσίπρα (και όχι μόνο) απέναντι στους πολιτικούς προκατόχους, που του κληροδότησαν την Ιονία οδό και τη διαχείριση της χώρας, με τη συμπεριφορά Ομπάμα στον Τραμπ μέσα από την επιστολή που του άφησε πριν αποχωρήσει από τον Λευκό Οίκο, και την οποία αποκάλυψε το CNN.

Ο κ Τσίπρας εγκαινίασε χτές για δεύτερη φορά την Ιονία, παρουσιάζοντας το έργο σαν δικό του, χωρίς να μπεί στον κόπο να προσκαλέσει εκείνους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις που ολοκλήρωσαν το 75%, αφήνοντας γι αυτόν το τελευταίο 25%.

Επιπλέον, και ενώ ο ίδιος είναι υπεύθυνος για την πάνω από ένα χρόνο καθυστέρηση με την ακυβερνησία του 2015 και με την αντίστοιχη πληρωμή μισού δις επιπλέον στους εργολάβους γι αυτή την καθυστέρηση, κατηγόρησε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για καθυστερήσεις και διαπλοκή με τους ίδιους κατασκευαστές που αυτός χρυσοπλήρωσε!!

Σε αντίθεση μ αυτή την Ελλάδα που τρώει τις σάρκες της λες και οι κυβερνήτες της δεν έχουν να συνεχίσουν το έργο των προηγούμενων, αλλά να το καταστρέψουν, καταστρέφοντας τους πολίτες στην πραγματικότητα με τις διαρκείς παλινωδίες και τους εγωπαθείς πειραματισμούς, ο Μπαράκ Ομπάμα έγραψε μια χειρόγραφη επιστολή προς τον Ντόναλντ Τραμπ, την έβαλε σε έναν φάκελο στο Οβαλ γραφείο και με κεφαλαία γράμματα απευθύνθηκε στον «αξιότιμο κύριο πρόεδρο».

Κι όποιος πιστεύει ότι δεν χωρίζει ιδεολογική και πολιτική άβυσσος τους δύο Αμερικάνους, δεν έχει παρά να ξαναδεί το μένος που κυριαρχούσε στις δηλώσεις τους όσο ο ένας υπερασπιζόταν τη Χίλαρι και ο άλλος καταφερόταν κατά του «σάπιου συστήματος του κατεστημένου», στο οποίο συμπεριλάμβανε και τον τότε πρόεδρο.

Το περιεχόμενο αυτής της επιστολής φέρνει στο φως της δημοσιότητας το CNN, που εξασφάλισε αντίγραφό της.

Γράφει στην επιστολή ο Ομπάμα:

«Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Συγχαρητήρια για την αξιοσημείωτη προεκλογική εκστρατεία σας. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε εσάς και όλοι μας, ανεξαρτήτως κόμματος, ελπίζουμε για αυξημένη ευημερία και ασφάλεια κατά τη διάρκεια της θητείας σας. Αυτό είναι ένα μοναδικό αξίωμα, χωρίς σαφές σχέδιο επιτυχίας, οπότε δεν γνωρίζω αν κάποια συμβουλή από μένα θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη. Ωστόσο, επιτρέψτε μου να σας προσφέρω λίγες σκέψεις από τα τελευταία 8 χρόνια.

Κατ' αρχάς, είμαστε και οι δύο ευλογημένοι, με διαφορετικούς τρόπους, με πολύ μεγάλη τύχη. Δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί. Εναπόκειται σε εμάς να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να οικοδομήσουμε περισσότερες σκάλες επιτυχίας για κάθε παιδί και οικογένεια που είναι πρόθυμη να εργαστεί σκληρά.

Δεύτερον, η αμερικανική ηγεσία σε αυτόν τον κόσμο είναι πραγματικά απαραίτητη. Εξαρτάται από εμάς, μέσω δράσης και παραδειγμάτων, να στηρίξουμε τη διεθνή τάξη, που επεκτείνεται σταθερά από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και από την οποία εξαρτάται τόσο ο δικός μας πλούτος όσο και η ασφάλειά μας.

Τρίτον, είμαστε απλώς προσωρινοί κάτοικοι αυτού του γραφείου. Αυτό μας καθιστά θεματοφύλακες των δημοκρατικών θεσμών και παραδόσεων -όπως το κράτος δικαίου, ο διαχωρισμός των εξουσιών, η ίση προστασία και οι ελευθερίες των πολιτών- για τις οποίες οι πρόγονοί μας πολέμησαν και μάτωσαν. Ανεξάρτητα από τα πάνω-κάτω της πολιτικής, εναπόκειται σε εμάς να αφήσουμε αυτά τις λειτουργίες της Δημοκρατίας μας τουλάχιστον τόσο ισχυρές όσο τις βρήκαμε.

Και τέλος, αφιερώστε χρόνο -μέσα στη βιασύνη των γεγονότων και των ευθυνών- για τους φίλους και την οικογένεια. Θα σας βοηθήσουν εν μέσω των αναπόφευκτων, δύσκολων μονοπατιών.

Η Μισέλ κι εγώ ευχόμαστε σε εσάς και στη Μελάνια τα καλύτερα, καθώς ξεκινάτε αυτή τη μεγάλη περιπέτεια. Θέλω να γνωρίζετε ότι είμαστε έτοιμοι να σας βοηθήσουμε με οποιονδήποτε τρόπο μπορούμε.

Καλή τύχη και καλή επιτυχία

Μπαράκ Ομπάμα»

Δεν θα κρίνουμε το πολιτικό περιεχόμενο της επιστολής, που μαρτυρά πολλά. Αλλά, το περιεχόμενο της ευθύνης που μεταφέρει ένας πολιτικός στον διάδοχό του.

«Ήταν πραγματικά πολύ ευγενικό εκ μέρους του», είχε πει ο Τραμπ, προσθέτοντας ότι δεν θα αποκαλύψει το περιεχόμενό της επιστολής.

Κι αυτή δεν ήταν μια μοναδική περίπτωση. Είθισται να αφήνει ο προηγούμενος πρόεδρος στον επόμενο μια επιστολή. Ιδιαίτερη αίσθηση είχε κάνει εκείνη που άφησε στον Κλίντον ο Μπους ο πρεσβύτερος, που στην προεκλογική περίοδο είχε λούσει τον αντίπαλό του με μύρια όσα χαρακτηριστικά για τη νεότητά του και τους ελευθέριους τρόπους του. Έγραψε ο σκληρός αυτός Ρεπουμπλικάνος για τον Δημοκρατικό νέο πρόεδρο:

«Η επιτυχία σας είναι η επιτυχία της χώρας σας. Σας στηρίζω απόλυτα». Και  πρόσθετε: «Θα υπάρξουν πολύ δύσκολες στιγμές. Μην επιτρέψετε στους επικριτές σας να σας αποθαρρύνουν και να σας αναγκάσουν να παρεκκλίνετε από την πορεία σας».

Εδώ, στην Ελλάδα, ένας πρωθυπουργός δεν παραδίδει στον άλλον ή παραδίδει με μισή καρδιά και με υπονοούμενα. Και καθένας που ανεβαίνει στην εξουσία παριστάνει τον αυτόφωτο, λες και δεν γεννήθηκε πάνω ή μέσα από τα έργα των προηγούμενων. Ακόμα και μπολιασμένος από τις αντιθέσεις τους.

Ακόμα χειρότερο, εδώ, μέσα από τη νοοτροπία που σπέρνουν οι ηγέτες και οι ηγετίσκοι, δεν υπάρχει μια χώρα που πρέπει να υπηρετηθεί με ό,τι περιλαμβάνει αυτή, από λαό μέχρι συμφέροντα! Υπάρχει ένα κόμμα, μια ιδεολογία, κάτι σαν πολιτική συμμορία που πρέπει να υπηρετηθεί και να επικρατήσει. Πάνω απ’ όλα τα άλλα.

Μόνο στην Ελλάδα και σε τριτοκοσμικές επαρχίες οι πρωθυπουργοί κόβουν ακόμα κορδέλες σε περιβάλλον εμφυλιοπολεμικής ασυνέχειας. Τους αρέσουν οι κορδέλες. Γιατί πουλάνε φύκια για μεταξωτές.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

liberal.gr