Δείτε ποιες περιοχές της Χώρας είναι "πρωταθλήτριες" της ανεργίας σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ

Τις περιοχές της χώρας που πλήττονται περισσότερο από την ανεργία αποκαλύπτουν τα εποχικά διορθωμένα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τον περασμένο Ιούλιο. Καταγράφεται επίσης η πορεία της ανεργίας ανά την Ελλάδα τους τελευταίους 15 μήνες.

Τους αναθεωρημένους δείκτες ανεργίας για τον Ιούλιο του 2017 ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ. Πανελλαδικά, με βάση τα νέα στοιχεία, το εποχικά διορθωμένο ποσοστό ανεργίας τον Ιούλιο του 2017 ανήλθε σε 21,0% έναντι 23,4% τον Ιούλιο του 2016 και του αναθεωρημένου προς τα άνω 21,3% τον Ιούνιο του 2017.

Το σύνολο των απασχολουμένων, κατά τον Ιούλιο του 2017, εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.796.318 άτομα. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.009.610 άτομα ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.204.700 άτομα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξέλιξη του ποσοστού ανεργίας κατά αποκεντρωμένη διοίκηση, όπως καταγράφεται από τον Μάιο του 2016 μέχρι και τον Ιούλιο του 2017.

«Πρωταθλήτρια» της ανεργίας τον φετινό καλοκαίρι, με ποσοστό 27,3% ήταν η αποκεντρωμένη διοίκηση  Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας, ενώ ακολουθούσαν Μακεδονία-Θράκη και Αττική, με 22,2% και 21,3% αντίστοιχα.

Από την άλλη πλευρά, τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας παρουσίασαν το Αιγαίο, με 16,3% και η Κρήτη, με  16,4%, περιοχές ευνοημένες από τα επανειλημμένα ρεκόρ του τουρισμού το τελευταίο διάστημα. Αυτό γίνεται εμφανές και από την πτωτική πορεία των ποσοστών της ανεργίας από τον Μάιο του 2016 μέχρι και τον Ιούλιο του 2017, που έγινε η τελευταία καταμέτρηση.

Παρότι όλες οι περιοχές παρουσιάζουν μείωση της ανεργίας το εξεταζόμενο διάστημα, την μεγαλύτερη βελτίωση παρουσιάζουν η Κρήτη και το Αιγαίο, με πτώση 5,1% και 4,9% αντίστοιχα.

Λιγότερο ευνοημένες φαίνεται να είναι και πάλι η Ήπειρος και η Δυτική Μακεδονία, με μόλις 0,4% μείωση των ανέργων, καθώς και η Αττική με 1,3%.

Σημειώνεται ότι η εποχική προσαρμογή είναι μία στατιστική τεχνική για την απομάκρυνση της επίδρασης της εποχικότητας από μια χρονολογική σειρά, καθιστώντας περισσότερο ορατή την υποκείμενη τάση στην μεταβολή ενός μεγέθους.