Αποχαιρετισμός στην τζάμπα πλαστική σακούλα

Ηρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε τις τζάμπα πλαστικές σακούλες, φεύγουν κι αυτές μαζί με τον χρόνο που έφυγε. Πάνω τους αποτυπώθηκε επί πολλά χρόνια ένα μέρος της οικολογικής μας καφρίλας. Τώρα, ίσως γίνουμε καλύτεροι

γράφει η Λίλα Σταμπούλογλου

Είναι απ’ τις σκηνές που έχουν καταγραφεί στο συλλογικό μας υποσυνείδητο: στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, βάζεις τα δυο πράγματα που ψώνισες σε μια πλαστική σακούλα και μετά αρπάζεις άλλες πέντε και τις παίρνεις μαζί σου, έτσι για να σου βρίσκονται.. Και ποιός δεν το έχει κάνει; Και ποιος δεν έχει απλώσει την παλάμη για να πάρει μερικές σακούλες έξτρα; Ειδικά τώρα που δεν μπορείς να ψωνίσεις πολλά πράγματα, ήταν σαν να ξεχαρμάνιαζες την καταναλωτική σου δίψα, σαν να έβγαζες όλο το καταπιεσμένο καταναλωτικό σου άχτι πάνω σ’ εκείνες τις σακούλες, στο ταμείο του σούπερ μάρκετ.

Και μάζευες πλαστικές σακούλες σπίτι και έψαχνες χώρο να τις χωρέσεις: «εμείς έχουμε ειδική ντουλάπα για τις σακούλες, δεν χωράνε πουθενά αλλού», μου είπε μια συνάδελφος. Αμ εγώ, δεν έχω εγώ σπίτι μου αποθηκευτικό χώρο για σακούλες; Ολόκληρο κάδο για άπλυτα αγόρασα για να τις χωρέσω, και τις τοποθέτησα διπλωμένες μέσα: πάνω-πάνω είναι οι σακούλες του 2017, πιο κάτω του ’16, του ’15 και πάει λέγοντας, σαν τα στρώματα της γης ένα πράγμα. Στον πάτο του κάδου μπορεί να έχω σακούλες κι απ’ την εποχή της δραχμής. Αυτές οι παλιές δεν βιοδιασπώνται κιόλας, μένουν για μια ζωή, τις περνάνε οι γονείς στα παιδιά και στα εγγόνια. Κάθε ελληνικό σπίτι έχει μια σακούλα «Πλεκτές δημιουργίες Λίτσα», κληρονομιά από μια γιαγιά και μια θεία.

Να μου πεις, τις χρειαζόμασταν όλες αυτές τις σακούλες που μαζεύαμε; Οχι, αλλά ένιωθες μια ασφάλεια που τις είχες. Αμα ποτέ χρειαζόσουν 352 σακούλες για κάτι θα σου βρίσκονταν. Ετσι είναι οι σακούλες, έλεγες, καλύτερα να έχεις πολλές, μπορεί να τις χρειαστείς εκεί που δεν το περιμένεις: για κάλυμμα στα παπούτσια αν οδηγείς παπί, για να βάλεις παντόφλες μέσα στη βαλίτσα, για να πας και να φέρεις τα τάπερ της ελληνίδας μάνας..

Για να μην πω για τα σκουπίδια. Ο Ελληνας είχε μετατρέψει τις σακούλες του σούπερ μάρκετ σε σακούλες σκουπιδιών. Εκαναν απεργία οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, ξεχείλιζαν οι κάδοι σακούλες και γίνονταν ζωντανή (και βρωμερή) διαφήμιση όλων των σούπερ μάρκετ της χώρας. Τώρα, αναγκαστικά, θα πρέπει ο Έλληνας να μάθει να βάζει τα σκουπίδια του σε μεγάλες σακούλες σκουπιδιών. Θα περιμένεις να γεμίσει πρώτα η σακούλα για να την κατεβάζεις στον κάδο (ενώ με την άλλη, του σούπερ μάρκετ, ο μερακλής έπαιζε και μπάσκετ άμα λάχει, την έβαζε καλάθι στον κάδο απ’ το μπαλκόνι).

Σύμφωνα με την Greenpeace, κάθε χρόνο διακινούνται στη χώρα περίπου 4,3 δισεκατομμύρια σακούλες. Λογικό, ένα εκατομμύριο έχει μαζέψει ο κάθε Ελληνας σπίτι του. Ενα ντουλάπι σακούλες, που είχαμε μάθει να τις αρπάζουμε χωρίς μέτρο απ’ τα ταμεία, όπως αρπάζουν τα παιδιά καραμέλες απ’ το βάζο. Και μας κακοφαινόταν κιόλας, όταν τυχαίναμε σε μαγαζί που τις χρέωνε και δεν μπορούσαμε να πάρουμε όσες γουστάραμε. Τι γύφτοι.. έτσι δεν λέγαμε;

Οι γύφτοι λοιπόν ήταν εναρμονισμένοι με το ευρωπαϊκό πλαίσιο, με το οποίο πλέον πρέπει να εναρμονιστούμε όλοι για την προστασία του περιβάλλοντος. Τέρμα τα ψέματα, ήρθε η ώρα νααποχαιρετήσουμε τις τζάμπα πλαστικές σακούλες, φεύγουν κι αυτές μαζί με τον χρόνο που φεύγει. Πάνω τους αποτυπώθηκε επί πολλά χρόνια ένα μέρος της οικολογικής μας καφρίλας. Τώρα, ίσως γίνουμε καλύτεροι. Όχι επειδή το νιώθουμε, αλλά επειδή την καφρίλα πια θα την πληρώνουμε.

ΥΓ. Ακου ντουλάπα για σακούλες… Το είχαμε παρακάνει όμως κι εμείς. Σε λίγο θα φτιάχναμε σπίτια μας και δωμάτια για σακούλες, όπως τα δωμάτια γκαρνταρόμπες.

protagon.gr