Σε όλο τον κόσμο ανεβαίνουν οι τιμές ακινήτων, στην Ελλάδα πέφτουν!

Και που είναι το περίεργο;  Συνήθως η χώρας μας πηγαίνει αντίθετα από τον υπόλοιπο κόσμο.  Πέφτουν οι τιμές στα αγαθά πρώτης ανάγκης στο εξωτερικό, στην Ελλάδα ανεβαίνουν… Φθηνά φάρμακα στην Ευρώπη, ακριβά στην Ελλάδα… Ανεβαίνουν οι τιμές των ακινήτων σε όλο τον κόσμο, πέφτουν στην Ελλάδα.  κατά τα άλλα η Τρόικα μαζί με την κυβέρνηση σκέπτεται να απελευθερώσει τους πλειστηριασμούς για να πέσουν οι τιμές …υπό το μηδέν.  Θα είναι έτσι πιο εύκολο οι ξένοι να αγοράσουν τα ακίνητα του Ελληνικού λαού.

Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι όταν η χώρα μας καταλαμβάνει την πρώτη θέση παγκοσμίως με την μεγαλύτερη πτώση με περίπου 11% στις τιμές, οι αντικειμενικές τιμές στα ακίνητα παραμένουν εδώ και 3 χρόνια στα ύψη.  Κατά τα άλλα ο υπουργός Οικονομικών δηλώνει ότι δεν υπάρχει υπερφορολόγηση στην Ελλάδα!!! Καθόλου…. όπως δείχνουν και τα στοιχεία. Ούτε φοροληστρική πολιτική….

Σύμφωνα με έρευνα του ΔΝΤ την οποία μεταδίδει το Bloomberg, ο δείκτης παγκόσμιων τιμών κατοικιών αυξήθηκε στις 127,4 μονάδες το β” τρίμηνο που έληξε στις 30 Ιουνίου, εμφανίζοντας άνοδο για πέμπτο συνεχόμενο τρίμηνο και φτάνοντας διαμορφούμενος στο υψηλότερο επίπεδο από το τελευταίο τρίμηνο του 2008.

Από τα στοιχεία φαίνεται πως την μεγαλύτερη άνοδο εμφανίζουν οι τιμές κατοικιών στο Χονγκ Κονγκ με +14,6% το β” τρίμηνο, στην Ουκρανία με +11,7%, στις Φιλιππίνες με +10%, στη Νέα Ζηλανδία και Κολομβία με 8,8%, ενώ ακριβώς στον αντίποδα πρώτη παγκοσμίως, με την μεγαλύτερη πτώση περίπου 11%, είναι η Ελλάδα μαζί με την Ουγγαρία και την Ολλανδία.

http://www.e-reportaz.gr/

ΚΙ ΑΝ ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ;

Το έχουμε θέσει ως ερώτημα στον εαυτό μας άραγε; Θα αποφύγω αυτή την φορά να ασχοληθώ με τις πολιτικές επιλογές των πολιτών αυτής της χώρας, για τις εμμονές τους σε κόμματα και κλίκες, καθώς πλέον την περίπτωση αυτή πρέπει να την διαλευκάνει η ψυχιατρική επιστήμη. Αυτή είναι η μια πλευρά της κρίσης. 

Υπάρχει και άλλη μια, που περιγράφεται από τις συμπεριφορές, από την διαμόρφωση της καθημερινότητας, από τα memes της μάζας, από την αισθητική και τις αξίες. Φυσικά δεν έχω πρόθεση να αποπολιτικοποιήσω όλα τα παραπάνω, καθώς όλα είναι πολιτική. Αλλά σε  διάφορες πτυχές της ζωής στην ελληνική πραγματικότητα, αντιλαμβάνεσαι πως άλλα πράγματα είναι αυτά που μας οδηγούν και πιο βαθιά στον βούρκο.

Οδηγική συμπεριφορά του Έλληνα

Πολλοί σε φανάρια περνάνε την ουρά και δημιουργούν μια δεύτερη ακριβώς μπροστά για να έχουν ένα προβάδισμα λίγων δευτερολέπτων. Παρκάρουν πάνω σε πεζοδρόμια και μπάρες για αμαξίδια, διπλοπαρκάρουν σε ήδη στενούς δρόμους χωρίς αλάρμ, αδιαφορούν για διαβάσεις πεζών, περιφρονούν τους ίδιους τους πεζούς. Δεν είναι τυχαίο που είμαστε δυστυχώς, η πρώτη χώρα στην Ευρώπη στον αριθμό θυμάτων από τροχαία.

Συμπεριφορά σε δημόσιους χώρους

Ο ελληναράς νομίζει πως τα πάντα του ανήκουν. Καπνίζει σε δημόσιους χώρους θεωρώντας πως οι μη καπνιστές πρέπει να βγουν έξω, πετάει σκουπίδια όπου βρει, σπάνια μαζεύει τα σκατά του σκύλου του και δεν σέβεται υποδομές που και ο ίδιος χρησιμοποιεί και οι συμπολίτες του. Αδιαφορεί για την τυχόν ασχήμια του χώρου που ζει, συμβάλλοντας στο να γίνει περισσότερο άσχημος ακριβώς επειδή δεν κάνει τίποτα.

Οι ίδιοι οι δημόσιοι χώροι

Η Αθήνα είναι μια τσιμεντούπολη, μια πρωτεύουσα με ελάχιστο πράσινο, με λίγους χώρους άθλησης, με παρατημένα πάρκα, χωρίς επαρκή χώρο για τους πεζούς. Αυτό που χαρακτηρίζει τις ελληνικές μεγαλουπόλεις είναι η προχειρότητα και η άτακτη αστικοποίηση. Συνήθως η καθαριότητα είναι πάντα το ζητούμενο, ενώ η μυρωδιά που επικρατεί στο κέντρο της πρωτεύουσας προκαλεί θλίψη.

Κοινωνική συνείδηση

Η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ευρώπη των 27 σε συμμετοχή σε εθελοντικές οργανώσεις. Επίσης είναι τελευταία στην εθελοντική αιμοδοσία. Ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα θεωρούνται απαραίτητα για το “εγώ”, αλλά όχι για το “εσύ”.

Πολιτισμικές επιλογές και κουλτούρα

Η σύγχρονη Ελλάδα δεν έχει τίποτα για να περηφανεύεται. Ο πολιτισμός της περιορίζεται στα μπουζούκια και την παραλιακή, ενώ η δήθεν εναλλακτική τέχνη, που φιλοξενείται σε δήθεν παρακμιακούς χώρους δεν είναι παρά στάχτη στα μάτια, αφού εξαρτιέται από τα κρατικά κονδύλια και δίνει άλλοθι για την μηδενική στήριξη σε πραγματικούς καλλιτέχνες, που πεθαίνουν στην ψάθα.

Επίσης ο Έλληνας είναι από αυτούς που διαβάζουν λιγότερο και κατά κάποιον τρόπο “σνομπάρει” ως “κουλτουριάρικα” οτιδήποτε ξεφεύγει από την αισθητική του τουρκομπαρόκ.

Τελικά τι φταίει;

Η ελληνική κοινωνία δεν μοιάζει καν ως κοινωνία, αλλά ως ένα παζλ όπου ο καθένας ανέχεται το διπλανό του κομμάτι. Δεν συνυπάρχουμε, δεν αντέχουμε τους διπλανούς μας, συμπεριφερόμαστε εγωιστικά σαν να μην έχουμε ανάγκη τους άλλους, γι’ αυτό δεν τους υπολογίζουμε και δεν τους σεβόμαστε.

Οι δικαιολογίες για αυτή την κατάσταση συνέχεια περιστρέφονται γύρω από το πόσα χρόνια ήμασταν σκλαβωμένοι στους Τούρκους, για την Κατοχή, για την Χούντα (καλά εκεί υπάρχουν και κάποιοι που…περνούσαν καλά) και τις καταστροφές που περάσαμε γενικά ως λαός. Ακόμα και όμως μετά απ’ όλα αυτά, μετά και από την κρίση που περνάμε, ενώ είχαμε την ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά και να στήσουμε τα θεμέλια μιας κοινωνίας πολιτών, δεν το κάναμε. Μπορούμε να κάνουμε πράγματα στην καθημερινότητα για να την κάνουμε λιγότερο επώδυνη.

Στην Ελλάδα υστερούμε σε οργανωμένες μειοψηφίες πουοργανωμένα θα συμπαρασύρουν δημιουργικά και τους υπόλοιπους. Δεν περάσαμε αντίστοιχο Διαφωτισμό και η όλη μας ευημερία αποδείχθηκε επίπλαστη και υλιστική. Δεν παράγαμε πολιτισμικά προϊόντα τα τελευταία -αρκετά- χρόνια, αλλά θέλαμε να βγάλουμε χρήματα, όλο και περισσότερα χρήματα.

Αντιθέτως, εμφανίστηκαν πολλές ομάδες συμφερόντων που ακόμα και σήμερα ενδιαφέρονται μόνο για την προάσπιση των δικών τους συμφερόντων. Κι αυτό όχι μόνο λόγω του ατομοκεντρισμού που προκρίθηκε στο θυμικό αυτό του λαού, αλλά γιατί η κοινωνία είναι κατακερματισμένη.

Πρώτος στόχος μας θα πρέπει (ή θα έπρεπε) να είναι να γίνουμε πρώτα κοινωνία, δηλαδή ένα σύνολο ανθρώπων με σχέσεις και δίκτυα, αρκετά ανεπτυγμένα ώστε να αλληλλοστηρίζονται συνειδητά. Μέχρι τότε, το διαίρει και βασίλευε θα βρίσκει στην ελληνική περίπτωση την τέλεια εφαρμογή.

http://strangejournal.wordpress.com/

Ο ξένος Τύπος για την αθώωση του Κώστα Βαξεβάνη

Τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά δίκτυα του κόσμου, φιλοξένησαν χθες Τετάρτη εκτενή ρεπορτάζ για τη δίκη του Κώστα Βαξεβάνη για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και για την αθώωσή του για δεύτερη φορά.

Οι New York Times αναφέρουν σε κεντρικό τους δημοσίευμα «Ο εκδότης Κώστας Βαξεβάνης αθωώθηκε για δεύτερη φορά για τη δημοσιοποίηση των ονομάτων της λίστας Λαγκάρντ», ενώ επισημαίνουν ότι η αποκάλυψη της λίστας από το περιοδικό HOT DOC οδήγησε στο να αποδοθούν κατηγορίες σε βάρος του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου και άλλων προσώπων.

Στο ίδιο κλίμα και το δημοσίευμα του Gaurdian, ο οποίος κάνει λόγο για νίκη της ελευθερίας του Τύπου, ενώ αναλυτικό ρεπορτάζ έχει και το διεθνές πρακτορείο Reuters, το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων ότι η υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και η δίωξη του Κώστα Βαξεβάνη έχουν προκαλέσει την οργή των ελλήνων πολιτών και το ενδιαφέρον των ξένων Μέσων Ενημέρωσης.

O Οργανισμός Index, ο οποίος τον περασμένο Μάρτιο βράβευσε τον Κώστα Βαξεβάνη για τη μάχη του γα την ελευθερία του Τύπου και την ανάδειξη της λίστας Λαγκάρντ αναφέρει επίσης ότι ο δημοσιογράφος αθωώθηκε για δεύτερη φορά, μετά την έφεση που είχε ασκήσει η εισαγγελία επί της πρώτης αθωωτικής απόφασης πριν από περίπου έναν χρόνο.

«Είμαστε ενθουσιασμένοι που ο Κώστας Βαξεβάνης αθωώθηκε. Ήταν μια εξωφρενική υπόθεση, αλλά σήμερα είναι μια καλή ημέρα για την ελευθερία της έκφρασης στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη», ανάφερε σε μήνυμά του ο οργανισμός.

Την ικανοποίηση της για την εξέλιξη της υπόθεσης εξέφρασε και η επικεφαλής του Οργανισμού OSCE για την ελευθερία του Τυπου, Ντούνγκα Μιγιάτοβιτς η οποία έγραψε στο twitter απευθυνόμενη στον Κώστα Βαξεβάνης «Είμαι πολύ χαρούμενη που αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες ο Κώστας Βαξεβάνης. Συνέχισε τη δύσκολη αλλά σημαντική δουλειά σου».

Η Μιγιάτοβιτς τοποθετήθηκε και επίσημα λίγο αργότερα λέγοντας: «είμαι πολύ ευχαριστημένη που ο Κώστας Βαξεβάνης αθωώθηκε. Οι ελληνικές Αρχές θα πρέπει να προστατεύουν την ερευνητική δημοσιογραφία. Είναι σημαντικό οι δημοσιογράφοι να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς το φόβο της δίωξης».

«Η σημερινή απόφαση του δικαστηρίου στην Αθήνας είναι μια νίκη για τη δημοσιογραφία» συμπλήρωσε.

http://www.koutipandoras.gr/

«Αίτηση Εργασίας». Της Μαρίας Τριαντοπούλου

Η Σκέψη της Ημέρας από την Μαρία Τριαντοπούλου

«Αγαπητέ κύριε διευθυντά,

Σας γράφω με την λιγοστή ελπίδα ότι πιθανά θα υπάρχει κάποια ανοιχτή θέση εργασίας στην εταιρεία σας. Σε αυτή τη φάση που βρίσκομαι ο,τι τυχόν μου προτείνετε θα είναι αποδεκτό και από άποψη περιεχομένου εργασίας και από άποψη μισθολιγική. Είμαι 52 χρονών, έχω σπουδάσει Οικονομκά με μεταπτυχιακό στο Παρίσι. Εχω διδάξει σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού και τα τελευταία 12 χρόνια είχα μια δική μου μικρή εκδοτική εταιρεία εδώ στην Ελλάδα. Η προσπαθεια μας ήταν πάντα να παράγουμε ποιοτική δουλειά και να είμαστε εντάξει με τις κάθε είδους υποχρεώσεις μας απέναντι στους συνεργάτες αλλά και απέναντι στις κατα καιρούς παράλογες απαιτήσεις του κράτους. Έτσι όπως πηγαιναν όμως τα πράγματα και μέσα στο γενικό κλίμα διαπλοκής, διαφθοράς και οικονομικής κρίσης αναγκαστηκα τελικά να κλείσω την εταιρεία πριν τρία χρόνια όσο ακόμα μπορούσα να αντιμετωπίσω τα χρέη μου και λίγο πριν την απόλυτη καταστροφή. Από τότε όμως έχω έρθει προσωπο με προσωπο με το κενο. Όπου και να στραφώ «είστε υπερμορφωμένη» μου λένε, «οι εργοδοτικές σας εισφορές θα μας επιβαρύνουν δισβάσταχτα», «όταν έχουμε κάποια θέση προσλαμβάνουμε νέα παιδιά που αντέχουν, ανασφάλιστα με 300 ευρώ τον μήνα». Ξέρετε, κύριε διευθυντα, εγώ πέφτω ανάμεσα στις χαραμάδες των στατιστικών και των αριθμών. Δεν θεωρούμαι άνεργη, ούτε απολυμένη ούτε σε διαθεσιμότητα όμως στην ουσία ειμαι. Νιώθω έντονα το στίγμα της αποτυχίας, κάπως σαν να έχω φταίξει εγώ που έφτασα εδώ, σαν να έχω κάνει τις λάθος κινήσεις και τις λάθος επιλογές, σαν να είμαι απλά οκνηρή και που αν ήθελα θα έβρισκα κάτι να κάνω. Και ξέρετε, κύριε διευθυντα, ενω δεν είμαι πια νέα και οι αντοχές μου έχουν μειωθεί, δεν είμαι ακόμα σε εκείνη τη φάση της ζωής που θα μπορούσα να αποσυρθώ στα βιβλία μου με μια σύνταξη (αμφίβολο αν θα την πάρω και ποτέ έτσι που πάνε τα πράγματα αφού δεν θα έχω καν συμπληρώσει τα συντάξιμα χρόνια) κι έχω ανάγκη τα λεφτά για να επιβιώσω. Τα ελάχιστα χρήματα που είχα καταφέρει μέσα στα χρόνια δουλειάς να αποταμιευσω έχουν όλα τελειώσει και ο ενοικιαστής του μικρού διαμερίσματος που μου είχε αφήσει ο πατέρας μου (μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς και εκείνος) δεν μπορεί να μου πληρώσει το ενοίκιο γιατί είναι κι εκείνος άνεργος. Πως να του βάλω το μαχαίρι στο λαιμό του ανθρώπου; Μου λένε να ασχοληθώ με τον εθελοντισμό και να προσφέρω κοινωνικό έργο. Θα το ήθελα πολύ αυτό κύριε διευθυντά μου, αλλά όσο κι αν κάτι τέτοιο με κάνει να νιώθω καλύτερος άνθρωπος και όσο και να μπορώ να προσφέρω στον ελεύθερο χρόνο μου, έχω συγχρόνως ανάγκη να πληρώνομαι. Δεν θα αναφερθώ καν στο γεγονός ότι θα ήθελα πρωτίστως να δω το κράτος να αναλαμβάνει θεσμικά αυτούς τους ρόλους της κοινωνικής προσφοράς αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας επί του παρόντος. Κυριε διευθυντά, δεν ζητάω έναν παχυλό μισθό όπως τα 5.500 ευρώ «αποζημίωση» των βουλευτών μας αλλά έναν μισθό που θα μπορούσε να μου ξαναχαρίσει την χαμένη μου αξιοπρέπεια. Ξέρετε στην ηλικία μου, που τα παιδιά έχουν φύγει πια από το σπίτι και τα γηρατειά είναι πρό των θυρών, στην ηλικία αυτή που όλοι οι ρόλοι αποδομούνται, η ανεργία και η ελλειψη ανθρώπινης επαφής στον εργασιακό χώρο, το δημιουργικό κενό στα λίγα χρόνια που μένουν ακόμα να αξιοποιήσει ακόμα κανείς τις όποιες δυνατότητες διαθέτει αλλά και η οικονομκή ανέχεια δύσκολα αντιμετωπίζονται. Ανήκω στις ομάδες εκείνες βλέπετε, κύριε διευθυντά μου, που σπάνια απασχολούν τα ΜΜΕ, τον πολιτικό κόσμο και τις εταιρείες ερευνών. Είμαι και γυναίκα και μεσήλικη, δεν πέφτω λοιπόν εύκολα σε καμμία ομάδα ενδιαφέροντος. Είμαι απλά όλο και περισσότερο στο περιθώριο της ζωής.

Για αυτό επιμένω, κύριε διευθυντά μου, ότι οποιαδήποτε δουλειά μου δώσει πίσω λίγη αξιοπρέπεια για να μπορέσω να πληρώσω τουλάχιστον τους λογαριασμούς και τα χαράτσια και τους φόρους μου, μια δουλειά που θα με κάνει να μην νιώθω παριάς και άχρηστο αντιπαραγωγικό μέλος της κοινωνίας, μια δουλειά που θα απέσυρε το στίγμα και την ντροπή της ανεργίας θα ήταν ευπρόσδεκτη. Το ξέρω και το αναγνωρίζω ότι η ανεργία των νέων είναι μια πραγματική πληγή για τη χώρα (έχω άλλωστε παιδιά και ξέρω τι αντιμετωπίζουν) και ότι το δικό μου θέμα μπορεί να φαντάζει ευτελές σε μια κοινωνία και σε μια οικονομία που όλα βυθίζονται καθημερινά σε χειρότερο τέλμα, παρά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την ανάπτυξη που βρίσκεται ήδη εδώ (έγω πάντως ούτε την βλέπω ούτε την νιώθω), αλλά υπήρξαν και τίμιοι και σωστοί εργαζόμενοι κυριε διευθυντά μου, και αυτοί είναι που σήμερα νιώθουν προδωμένοι και πολύ, μα πάρα πολύ, πληγωμένοι. Αυτοί είναι που πέφτουν από τα μπαλκόνια ή τρελλαίνονται ή κυκλοφορούν σιωπηλοί ανάμεσα μας με το βλέμμα στο κενο, που ξενητεύονται στα γεράματα ή κρύβονται στις σκιές για να μην τους δει η γειτονιά στα συσσίτια. Και είναι πολλές χιλιάδες αυτοί οι μεσήλικες άνθρωποι που ακόμα είχαν πολλά να προσφέρουν. Ίσως, κύριε διυθυντά μου, του καθενός μας η ιστορία μέσα σε ένα ολόκληρο κοινωνικό σύνολο που τόσο βασανίζεται  να μην είναι καθόλου ιδιαίτερη ούτε σημαντική. Ο καθένας από εμας που ζει μέσα στην κατάθλιψη, στην ένδοια κάθε είδους ή που βιώνει την παντελή έλλειψη αυτοεκτίμησης και πια ούτε ελπίζει σε κάτι ούτε ονειρεύεται αποτελεί την παραπλευρη απώλεια της κρίσης και της πολιτικής της λιτότητας όπου πια μόνο οι αριθμοί έχουν αξιολογήσιμη σημασία.

Με συγχωρείτε που σας κούρασα με τα θέματα μου κύριε διευθυντά. Μια αίτηση δουλειάς ξεκίνησα να κάνω και σας έκανα εξομολογητή μου. Φτάνει ως εδώ λοιπόν. Σας επισυνάπτω ένα βιογραφικό μου και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για το ενδιαφέρον σας».

http://tvxs.gr/

Η περίεργη αστυνομική έρευνα για τη Marfin

Σε λίγες ημέρες φτάνει στο ακροατήριο η υπόθεση του εμπρησμού της Marfin. Το ThePressProject φέρνει σήμερα στο φως στοιχεία της αστυνομικής έρευνας που δημιουργούν πολλά ερωτηματικά. Μήπως οι οικογένειες των θυμάτων γίνονται για μια ακόμη φορά θύματα, αυτή τη φορά της αστυνομικής προχειρότητας;

Του Κώστα Εφήμερου

Στις 9 Δεκεμβρίου ξεκινάει η δίκη του Θεόδωρου Σίψα, ο οποίος κατηγορείται για τον εμπρησμό της Marfin στις 5 Μαΐου του 2010. Ήταν τότε που τρείς άνθρωποι (η μία έγκυος) έχασαν τη ζωή τους μετά τη δολοφονική επίθεση με μολότοφ στο υποκατάστημα της τράπεζα το οποίο βρισκόταν επί της οδό Σταδίου. Η τραγωδία αυτή άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της και αποτέλεσε μοχλό πόλωσης στην ελληνική κοινωνία, αφού προσέφερε τα πρώτα θύματα «αριστερής» βίας μετά από πολλά χρόνια. Αυτοί όμως που βίωσαν εντονότερα τις συνέπειες είναι φυσικά οι οικογένειες των θυμάτων.

Ο Γάλλος φιλόσοφος Ρολάν Μπάρτ έλεγε ότι «ο καθένας μας έχει τον δικό του ρυθμό στο πένθος» και οι οικογένειες των θυμάτων σίγουρα χρειάζονται την τιμωρία των ενόχων προκειμένου να μπορέσουν -αν γίνεται στην πραγματικότητα αυτό- να προχωρήσουν παρακάτω. Όχι όμως την τιμωρία οποιουδήποτε «ενόχου» αλλά του πραγματικού. Και εδώ τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας περιπλέκουν πολύ την κατάσταση

Το ιστορικό της σύλληψης 

Λίγες μέρες πριν από την πρώτη μαύρη επέτειο της Marfin, φτάνει στην αστυνομία μια ανώνυμη επιστολή που κατονομάζει τρεις ανθρώπους ως υποκινητές των όσων συμβαίνουν στην Κερατατέα (η ορθογραφία από το πρωτότυπο) οι οποίοι, σύμφωνα πάντα με την επιστολή, εμπλέκονται και στην υπόθεση της Marfin. Το τυπωμένο σημείωμα περιλαμβάνει επίσης στοιχεία για τους υποτιθέμενους υπόπτους, όπως τα κινητά τους τηλέφωνα, τις διευθύνσεις κατοικίας τους και τις πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων τους. Η αστυνομία δεν φαίνεται να κάνει καμία προσπάθεια να ανακαλύψει ποιος είναι αυτός που κάνει την καταγγελία, αναζητώντας π.χ. δακτυλικά αποτυπώματα, αλλά όπως είναι φυσιολογικό προχωράει την έρευνα για τους υπόπτους. Η εσωτερική αυτή διαδικασία θα κρατήσει ελάχιστα, και λίγες μέρες πρίν την επέτειο γίνονται οι συλλήψεις. Ο κρατικός μηχανισμός γιορτάζει την 5η Μαΐου επιδεικνύοντας την επιτυχία του και τα ιδιωτικά κανάλια σέρνουν τον χορό.

Όταν όμως η υπόθεση φτάνει στην προανάκριση εμφανίζονται τα πρώτα σημεία προχειρότητας της αστυνομικής έρευνας. Ο ένας από τους τρεις απαλλάσσεται αμέσως από τις κατηγορίες, αφού οι αυτόπτες μάρτυρες τον αναγνωρίζουν 100% ως έναν απ' αυτούς που προσπαθούσαν να αποτρέψουν τους δράστες από το σπάσιμο των βιτρινών και τη ρήψη μολότοφ. Αλλά για τον Σίψα προκύπτει διαφωνία μεταξύ ανακριτή και εισαγγελέα και η απόφαση προφυλάκισης παραπέμπεται στο συμβούλιο, το οποίο αφού εξετάζει την υπόθεση τους αφήνει ανήμερα της μαύρης επετείου ελεύθερους με περιοριστικούς όρους.

Κάτι δεν πάει καλά με τον φάκελο της αστυνομίας

Δεν γνωρίζουμε ακριβώς ποια ήταν η διαφωνία μεταξύ εισαγγελέα και ανακριτή, αλλά από τα στοιχεία που έχουμε μπορούμε να σημειώσουμε μερικά ενδιαφέροντα σημεία που προκύπτουν από τις φωτογραφίες της ίδιας της αστυνομίας. Ο ταυτοποιημένος ως δράστης, όχι απλώς φοράει άλλα παπούτσια (αθλητικά Adidas αντί για Puma) όπως είχε συμβεί σε παλιότερο περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας, αλλά είναι εντελώς διαφορετικά ενδεδυμένος. Φοράει διαφορετικό παντελόνι τζιν, έχει περασμένο στην πλάτη σακίδιο (ο Σίψας δεν είχε σακίδιο και κρατούσε στο χέρι κράνος), φοράει γάντια, άλλο χρώμα τζόκεϊ καπέλο, και κοντομάνικο αντί για το πουκάμισο που φορούσε ο κατηγορούμενος. Επιπλέον ο Σίψας δεν φοράει σε καμία φωτογραφία γυαλιά (φορούσε φακούς επαφής), ενώ ο δράστης στις φωτογραφίες της αστυνομίας φαίνεται να φοράει γυαλιά μυωπίας και μπαντάνα που δυσχεραίνει την ταυτοποίησή του.

Η αστυνομία δεν έχει πρόβλημα με όλ' αυτά τα αντικρουόμενα στοιχεία αφού, όπως διαβάζουμε σε ένορκη κατάθεση αστυνομικού, «οι αναρχικοί συνηθίζουν να αλλάζουν ρούχα για να μην ταυτοποιούνται». Κι αν όμως υποθέσουμε ότι αυτό είναι πάγια πρακτική των αναρχικών, θα πρέπει ο δράστης να κουβαλούσε μαζί του ολόκληρη γκαρνταρόμπα, και μάλιστα να πέταξε και τα γυαλιά οράσεως που έφερε μαζί του. Αυτό όμως που δεν εξηγεί η κατάθεση του αστυνομικού είναι γιατί είναι ανάποδες οι ώρες στις φωτογραφίες της αστυνομίας. Παρατηρώντας το υλικό και τις ώρες που αναγράφονται πάνω στις φωτογραφίες με βάση τις οποίες αναγνωρίζεται ο Σίψας, φαίνεται ότι ο κατηγορούμενος φορούσε τα διαφορετικά ρούχα πριν το χτύπημα. Δηλαδή αυτό που ισχυρίζεται ο αστυνομικός είναι ότι ο Σίψας πήγε στην πορεία με άλλα ρούχα, πριν φτάσει μπροστά από τη Σταδίου σταμάτησε, άλλαξε όλα του τα ρούχα, ξεφορτώθηκε το κράνος του, χτύπησε την τράπεζα και μετά έφυγε φορώντας τα ρούχα με τα οποία είχε πετάξει τις μολότοφ στη Marfin! Σας φαίνεται κάπως παράλογο; Περιμένετε λίγο ακόμα, οι αστυνομικές καταθέσεις γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέρουσες.

Σε άλλο σημείο, όταν ο αστυνομικός καλείται να εξηγήσει τη διαφορά στα παπούτσια διαβάζουμε ότι «ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να αρνηθεί την προτίμησή του στα ακριβά παπούτσια», ενώ ακόμα παρακάτω, όταν φτάνουμε στο θέμα των γυαλιών οράσεως ο σουρεαλισμός χτυπάει κόκκινο, αφού «ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να αρνηθεί ότι έχει μυωπία». Ο κατηγορούμενος δεν μπορεί να αρνηθεί επίσης ότι έχει δύο πόδια, αλλά αυτό σπάνια είναι αρκετό για να παραπέμψεις κάποιον για δολοφονία.

Ακόμα πιο περίεργη είναι η στάση της ειδικής υπηρεσίας σήμανσης της ΓΑΔΑ (του ελληνικού CSI): Όταν ο ανακριτής στέλνει εκ νέου τις φωτογραφίες του υπόπτου για ταυτοποίηση με τις φωτογραφίες του δράστη, σε λίγες ώρες ο φάκελος επιστρέφεται με τη σημείωση ότι η κακή ποιότητα των φωτογραφιών δεν επιτρέπει να γίνει ταυτοποιητική ανάλυση. Και όμως, οι φωτογραφίες που έχουμε στη διάθεσή μας από το αρχείο της αστυνομίας δεν φαίνονται τόσο κακής ποιότητας. Αφού η υπόθεση δεν έχει φτάσει στο ακροατήριο αποφασίσαμε να μην τις δημοσιεύσουμε, ωστόσο απευθυνθήκαμε σε ιατροδικαστή ο οποίος μας ανέφερε ότι συγκεκριμένα σωματικά χαρακτηριστικά «βιομετρικά δείχνουν να έχουν απόκλιση μεταξύ των δύο ανδρών». Για τον λόγο που αναφέραμε παραπάνω δεν θα μπούμε αυτή τη στιγμή σε λεπτομέρειες.

Ένα ακόμα περίεργο περιστατικό

Την ημέρα που γίνεται η σύλληψη του Σίψα για τη δολοφονία των υπαλλήλων της Marfin, η αστυνομία καταγράφει ότι ο ύποπτος έφερε μαζί του κινητό τηλέφωνο της τάδε εταιρίας κινητής τηλεφωνίας που έφερε τον τάδε δεκαεξαψήφιο κωδικό SIM που αντιστοιχεί στο τάδε νούμερο κινητού τηλεφώνου. Βάσει αυτού του εγγράφου ζητείται από την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας άρση του τηλεφωνικού απορρήτου, αλλά η απάντηση της εταιρείας προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Σύμφωνα μ' αυτήν, το συγκεκριμένο νούμερο (καρτοκινητό) άνηκε όντως στον ύποπτο αλλά ήταν ανενεργό ήδη ένα χρόνο πριν από την υπόθεση της Marfin. Έφερε ο Σίψας μαζί του τηλέφωνο που ήταν απενεργοποιημένο; Γιατί; Δεν βρίσκουμε κάποια προφανή απάντηση.

Πώς φτάνουμε στην δίκη

Θα περάσει ένας ακόμα χρόνος μέχρι να προχωρήσει η δικαστική διαδικασία, και θα μεσολαβήσει η δολοφονία του Παύλου Φύσσα που θα πυροδοτήσει εκ νέου πόλωση στην ελληνική κοινωνία. Ο Σίμος Κεδίκογλου έρχεται σε δύσκολη θέση όταν η αστυνομία επιτίθεται στα «σταγονίδια» της Χρυσής Αυγής και χρειάζεται επειγόντως κάτι και από το άλλο άκρο. Σε τηλεοπτική του εμφάνιση αναφέρει ότι ή ελληνική αστυνομία κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις και ότι όπως στη Marfin όπου συνελήφθησαν οι τρεις ένοχοι, έτσι και στην υπόθεση της Χ.Α. η αστυνομία θα κάνει τη δουλειά της. Όταν η δημοσιογράφος εξανίσταται αναφέροντας ότι δεν έχουν συλληφθεί οι ένοχοι της Marfin, ο κ.Κεδίκογλου επιμένει στη δική του ενημέρωση. Το περίεργο δεν είναι ότι ο υπουργός δεν ξέρει ότι ο ένας εκ των τριών έχει απαλλαγεί οριστικά, ούτε οτι την επομένη ο Αντώνης Σαμαρας μιλώντας στην Κ.Ο. της Ν.Δ. μιλάει για τους ενόχους της Marfin που θα τιμωρηθούν αυστηρά. Το περίεργο είναι ότι λίγες ημέρες αργότερα, η εφημερίδα Real News δημοσιεύει με διαρροή το παραπεμπτικό βούλευμα της δικαιοσύνης με το οποίο παραπέμπονται οι Θεόδωρος Σίψας και Παύλος Αντρεεβ, για την υπόθεση της Marfin και του Ιανού αντιστοίχως.

Το δημοσίευμα βρίθει ανακριβειών. Αναφέρει ότι οι δράστες έχουν αναγνωριστεί 100% από αυτόπτες μάρτυρες που βρίσκονταν εντός του βιβλιοπωλείου Ιανός, ωστόσο η μοναδική αναφορά από τις καταθέσεις σε ποσοστό 100% φαίνεται να είναι υπέρ του τρίτου συλληφθέντα ως αθώου για τα συμβάντα, ο οποίος και απαλλάχθηκε οριστικά. Η δημοσιογράφος του αστυνομικού ρεπορτάζ Ιωάννα Μάνδρου βγαίνει στο βραδινό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ και λέει ότι «τώρα το μόνο που μένει να δούμε είναι οι ποινές». Φαίνεται έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στις αστυνομικές διαδικασίες και στις δημοσιογραφικές πληροφορίες. Όμως θα ήταν καλύτερα να περιμένει λίγο, γιατί στο δημοσίευμα της Real News διαβάζουμε ακόμα ότι οι ύποπτοι είναι γνωστοί αναρχικοί και έχουν απασχολήσει αρκετές φορές στο παρελθόν την αστυνομία, ενώ ο δικηγόρος του Σίψα μας διαβεβαιώνει ότι ουδέποτε έχει προσαχθεί ο πελάτης του.

Ο Δημήτρης Κατσαρής, ο οποίος εκπροσωπεί τον Θεόδωρο Σίψα, δεν θέλει να μας πει λεπτομέρειες και αρνείται να σχολιάσει τα στοιχεία του ρεπορτάζ μέχρι να φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο, αλλά καταγγέλλει ότι έχουν γίνει παρατυπίες και αφαιρέσεις σε όλη τη διαδικασία και αναφέρεται σε «άθλιο πολιτικό παιχνίδι που έχει παιχτεί πάνω στους τάφους τριών ανθρώπων».

Με ποιο ρυθμό θα πενθήσουν οι οικογένειες;

Η αστυνομία έχει σταματήσει τις έρευνες, έχοντας υποδείξει ως ένοχο τον Θεόδωρο Σίψα. Για λόγους που δεν έχουν γίνει ακριβώς κατανοητοί, η δικαιοσύνη έχει εμπλέξει τις δύο υποθέσεις (δολοφονία στη Marfin και επίθεση στον Ιανό), παρόλο που πρόκειται για δύο διαφορετικά περιστατικά, όπως φαίνεται και από την ίδια την αντιμετώπιση της αστυνομικής έρευνας.

Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας είναι απλώς ένα κομμάτι του πάζλ. Δεν μπορούμε καν να γνωρίζουμε πόσο μεγάλο είναι αυτό το κομμάτι, αφού δεν έχουμε μπροστά μας την μεγάλη εικόνα. Η υπόθεση θα φτάσει σύντομα στο ακροατήριο κι εκεί θα παρουσιαστούν όλα τα στοιχεία μπροστά στους ενόρκους, προκειμένου να πέσει φως στην στυγερή δολοφονία που διαπράχθηκε το απόγευμα της 5ης Μαΐου του 2010.

Από την άλλη μεριά, αυτά που είδαμε μας δημιούργησαν έντονες αμφιβολίες για το κατά πόσον η αστυνομία έχει εκτελέσει το καθήκον της. Έχοντας μάλιστα στο μυαλό μας περιπτώσεις όπως αυτές του Ζέρβα και των «πράσινων παπουτσιών» θεωρήσαμε ότι ήταν σωστό να δημοσιεύσουμε τις παρατηρήσεις μας, αφού εδώ και περίπου ένα μήνα αναπαράγονται δημοσιεύματα που προδικάζουν την ενοχή του Θεόδωρου Σίψα, ενός ανθρώπου που αν είναι αθώος (και ως τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται μέχρι το πέρας της δίκης) θα έχει ήδη τιμωρηθεί για κάτι που δεν έχει κάνει (σύμφωνα με τον δικηγόρο του έχει ήδη χάσει τη δουλειά του).

Ωστόσο, ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε το ρεπορτάζ δεν είναι μόνο το μέλλον του Σίψα, αλλά πρώτα και κύρια των οικογενειών των θυμάτων. Αυτοί έχουν κάθε δικαίωμα να ζητήσουν από την αστυνομία να διαθέσει το μέγιστο των δυνάμεών της προκειμένου να βρεθεί ο άνθρωπος που έφερε απότομο τέλος στις ζωές των δικών τους ανθρώπων. Θα πρέπει χωρίς αμφιβολίες να τιμωρηθεί ο πραγματικός ένοχος, και όχι κάποιος αποδιοπομπαίος τράγος χάριν πολιτικών σκοπιμοτήτων.


http://www.thepressproject.gr/

Τρυπώνοντας παντού

Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Πήρε τ’ αυτί μου μια κάποια γκρίνια χτες, για πρώτη φορά, επειδή πήραμε συνέντευξη από τον Απόστολο Κακλαμάνη. «Ε, όχι κι από τον Κακλαμάνη το ThePressProject!», μου ’γραψε καλή φίλη απ’ τα παλιά.

Γιατί, λοιπόν, πήραμε συνέντευξη από τον Κακλαμάνη;

Ένας καλός λόγος είναι ότι έχει πράγματα να πει που δεν τα λένε πολλοί άλλοι, όπως: «Σήμερα οι δημοκρατικοί θεσμοί κακοποιούνται βάναυσα, και πρωτίστως η Βουλή και η Δικαιοσύνη. Η κρίση χρησιμοποιείται ως άλλοθι ώστε να εμφανίζεται η εθνική αντιπροσωπεία σαν υπηρεσία πρωτοκόλλου και διεκπεραίωσης νομοσχεδίων […] Η από διετίας εισαχθείσα πρακτική των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου […] θίγει βασικές αρχές λειτουργίας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος».

Ένας άλλος καλός λόγος είναι ότι αρκετά απ’ αυτά που έχει να πει δεν τα δημοσιεύουν πολλοί άλλοι: «Στην Ελλάδα πάντοτε […] διάφοροι επιχειρηματίες, κατά μόνας ή ως ομάδες συγκρουόμενων συχνά μεταξύ τους συμφερόντων, παρενέβαιναν στην πολιτική ζωή και το έργο των κυβερνήσεων προς ίδιον όφελος. Το κακό αυτό έχει μεγιστοποιηθεί αφ’ ής περιήλθαν υπό τον έλεγχο τέτοιων συμφερόντων μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα και τηλεοπτικές επιχειρήσεις…».

Ένας τρίτος καλός λόγος είναι ότι πρόκειται για τον αρχαιότερο εν ενεργεία βουλευτή, πρώην πρόεδρο της Βουλής και πρώην υπουργό, συνεργάτη του Γεωργίου κι έπειτα του Ανδρέα Παπανδρέου, πολύπειρο πολιτικό – ένα ιστορικό πρόσωπο εν ολίγοις, ασχέτως των προσόντων και των απόψεών του.

Αλλά ο κυριότερος λόγος είναι άλλος. Το ThePressProject αλλάζει, μια στροφή που ήδη επικροτεί το κοινό του με τη συνεχή αύξηση της επισκεψιμότητάς του, με την ολοένα και ευρύτερη διάδοση των άρθρων του μέσω των social media, με τη συνολική εικόνα που διαμορφώνει σταδιακά, εδώ και δύο μήνες. Όταν γράφουμε στο ιδρυτικό κείμενο του νέου ThePressProject (www.thepressproject.gr/info) ότι
«τα πειράματα θα συνεχιστούν, αλλά σε ανώτερο επίπεδο, με περισσότερους πόρους, καλύτερη οργάνωση, επαγγελματισμό και υποδομές, με μεγαλύτερο πλουραλισμό αλλά και με το ίδιο διαβολεμένο κέφι, με χιούμορ και ευρηματικότητα», δεν δίναμε κούφιες υποσχέσεις. Το εννοούσαμε.

Ανάμεσα λοιπόν, στα νέα στοιχεία που ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια των επισκεπτών του ThePressProject, μαζί με τις έρευνες, τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ, τις live μεταδόσεις, την αγγλική έκδοση, τις web radio εκπομπές και τις βίντεο-συνεντεύξεις, ξεδιπλώνεται παράλληλα κι ένας νέος πλουραλισμός. Πλουραλισμός στα άρθρα απόψεων, αλλά και πλουραλισμός στα πρόσωπα στα οποία απευθυνόμαστε για να μιλήσουμε.

Δεν θέλουμε να μας βλέπετε και δεν είμαστε κάτι σαν κομματικό όργανο (αν και, εδώ που τα λέμε, και τα κομματικά όργανα θα όφειλαν ν’ αλλάξουν κι εκείνα, διευρύνοντας την οπτική τους γωνία). Χρωστάμε στους επισκέπτες μας μια σφαιρική άποψη των γεγονότων, κι αυτό δεν μπορείς να το πετύχεις αναπαράγοντας μονότονα τις απόψεις ενός κλειστού κύκλου αριστερών ή αντισυστημικών ή αντιμνημονιακών προσώπων. Το πετυχαίνεις πολύ καλύτερα τρυπώνοντας παντού, ρωτώντας τους πάντες, σηκώνοντας κάθε πέτρα για να δεις τι κρύβει από κάτω. (Ε, καμιά φορά, όταν κρύβει από κάτω κάτι ακραία απεχθές, μπορεί και ν’ αφήνεις την πέτρα να πέσει να το πλακώσει – αλλά αυτό είναι η εξαίρεση, δεν είναι ο κανόνας.)

Πριν από μερικές εβδομάδες, το ThePressProject φιλοξένησε μια βίντεο-συνέντευξη του Πέτρου Τατσόπουλου. Μερικοί ενοχλήθηκαν και τότε – μα, τον Τατσόπουλο; Ναι, και τον Τατσόπουλο, ασχέτως αν επιδείξαμε ένα είδος δημοσιογραφικής ανεπάρκειας και αποτύχαμε να του αποσπάσουμε κάποια απ’ αυτές τις ατάκες που μοιράζει αφειδώς δεξιά αριστερά σε όλους τους άλλους δημοσιογράφους. Παρά την επιμέρους αυτής αστοχία, πάντως, ξαναβλέποντας ή ξαναδιαβάζοντας κανείς αυτή τη συνέντευξη (εδώ   μπορεί να ερμηνεύσει πολύ καλύτερα τα γεγονότα που επακολούθησαν με πρωταγωνιστή τον Τατσόπουλο.

Τα ίδια ισχύουν και με τις συνεντεύξεις της Σοφίας Σακοράφα, του Αντώνη Μανιτάκη, του Ευτύχη Μπιτσάκη, του Γιάννη Μαυρή, του Λάζλο Αντόρ. Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα συνεχίζουμε, και κάτω απ’ αυτή τη λογική θα παίρνουμε συνεντεύξεις από όλο και μεγαλύτερη γκάμα προσώπων. Όχι μόνο από τον Απόστολο Κακλαμάνη, αλλά ακόμα κι από τον… Νικήτα.

http://www.thepressproject.gr/

Όταν…

Προβληματισμοί και Σκέψεις αγαπητέ Πιτσιρίκο, διάδωσέ τις αν θες.

Αυτό που με τρομάζει πιο πολύ στο κόσμο μας είναι η τυφλή υπακοή και συμμόρφωση.

Όταν είπε ο Χίτλερ ότι οι Εβραίοι δεν είναι άνθρωποι και όλοι άρχισαν να τους φέρονται σαν ζώα.

Όταν είπε ο Σαμαράς ότι οι ξένοι καταλάβανε τις πόλεις μας, και όλοι ένιωσαν πολιορκημένοι.

Όταν είπε ο Δένδιας ότι οι μετανάστες χωρίς χαρτιά είναι παράνομοι και λαθραίοι, και όλοι βρήκαν φυσιολογικό να τους φυλακίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή να πνίγονται στο Αιγαίο.

Όταν είπε ο Άδωνις πως δεν μπορούν να έχουν όλοι πρόσβαση στην υγεία, και όλοι βρήκαν φυσιολογικό πως κάποιοι πρέπει να πεθάνουν αβοήθητοι.

Όταν κάποιος ονόμασε την Δύση πολιτισμένη, και όλοι δικαιολόγησαν τα εγκλήματά της κατά των υπολοίπων.

Όταν οι οικονομικοί δείκτες έγιναν πιο σημαντικοί από τον πλανήτη και την ζωή, και όλοι συμφώνησαν.

Όταν ονόμασαν Ουτοπία έναν άλλον δίκαιο, αλληλέγγυο και συνεργατικό κόσμο, και όλοι δέχτηκαν πως η μόνη αλήθεια που μπορεί να υπάρξει είναι η σημερινή πνιγερή Δυστοπία.

Αυτό με τρομάζει.

Η ανικανότητα να νιώσουμε τη δυσκολία του άλλου και να του φερθούμε όπως θα θέλαμε να μας φερθεί αν ήμασταν στη θέση του. Ο άκριτος κοινωνικός αυτοματισμός σε κάθε τι που θα μας θέσουν ως κανόνα – νόμο.

Γ. Καρυστινός

(Αγαπητέ φίλε, να μην τρομάζετε. Δεν είναι τίποτα ξαφνικό, ούτε τίποτα καινούργιο. Πάντα η πλειοψηφία των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο είχαν και έχουν ανάγκη κάποιον να τους λέει τι να κάνουν. Η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν ήθελαν και δεν θέλουν να είναι ελεύθεροι. Θέλουν να είναι δούλοι. Και πάντα κάποιοι αρνούνταν και αρνούνται να φάνε τη φόλα. Σήμερα, ο κουρέας μου, ένας πολύ καλός και ενδιαφέρων άνθρωπος, άρχισε να μου λέει για την θεωρία των δυο άκρων, τους μαύρους και κόκκινους φασίστες. Εμένα μου έχει τελειώσει πια η υπομονή. Πριν τελειώσει την φράση του, του είπα πως οι πιο γεροί φασίστες είναι στο κέντρο. Οι νοικοκυραίοι. Συμφώνησε. Και όχι για να μην με χάσει από πελάτη. Να είστε καλά.)

http://pitsirikos.net/

Πόσο «επικίνδυνοι» είναι οι φιλελεύθεροι γονείς;

Είστε υπερβολικά ανεκτικοί και υποχωρητικοί με τα παιδιά σας και αρνείστε να τους βάλετε όρια στο όνομα του φιλελευθερισμού; Ο νευροψυχίατρος και ειδικευμένος σε θέματα συμπεριφοράς D.r David Sack, μας λέει γιατί οι φιλελεύθεροι γονείς είναι εξίσου επικίνδυνοι με τους αυταρχικούς!

Ο γνωστός φιλελεύθερος φιλόσοφος Μοντεσκιέ έλεγε: «Ελευθερία δεν είναι το να κάνει κανείς ό,τι θέλει αλλά το να μπορεί να κάνει ό,τι πρέπει». Σήμερα πολλοί γονείς βασιζόμενοι σε μια λανθασμένη ή ψεύτικη έννοια του φιλευθερισμού αναπτύσσουν μια υπερβολικά ανεκτική συμπεριφορά προς τα παιδιά τους, με καταστροφικά –πολλές φορές- αποτελέσματα.

Τα χαρακτηριστικά των φιλελεύθερων γονιών

Οι ανεκτικοί και φιλελεύθεροι γονείς φοβούνται να υποστηρίξουν ανοικτά τις απόψεις και τα πιστεύω τους και  αποφεύγουν τη σύγκρουση με κάθε τρόπο.

Αισθάνονται αδύναμοι να εμποδίσουν την προκλητική συμπεριφορά των παιδιών τους και  φτάνουν να την θεωρούν ένα αναγκαίο κακό. 

Γιατί είναι λάθος

Το παιδί πρέπει να καταλάβει ότι οι γονείς του έχουν διαφορετικό ρόλο από εκείνο και ότι φροντίζουν για την ασφάλειά του. Τα όρια χρειάζονται γιατί κάποιος οφείλει να είναι υπεύθυνος και να φροντίζει τα πρέπει που είναι πιο σημαντικά από τα θέλω. Είναι πολύ τρομακτικό για ένα παιδί να σκέφτεται ότι κανείς δεν είναι υπεύθυνος για εκείνο σε ένα κόσμο που πιθανόν του φαίνεται τρομακτικός.

Όταν όλες οι επιθυμίες του παιδιού ικανοποιούνται ακόμα και εις βάρος κάποιου άλλου, εκείνο θεωρεί πως όλες οι σχέσεις λειτουργούν κατά αυτόν τον τρόπο. Αυτό θα του δημιουργήσει προβλήματα στη σύναψη φιλικών και ερωτικών σχέσεων αργότερα, αφού κάθε φορά θα θεωρεί τις δικές του επιθυμίες σημαντικότερες. Τα παιδιά που μεγαλώνουν κατ’ αυτόν τον τρόπο συνήθως καταλήγουν εγωκεντρικοί ενήλικες.  

Αν οι γονείς κάνουν τα πάντα για να μην στεναχωρήσουν το παιδί του, αυτό λαμβάνει το μήνυμα πως  δεν μπορεί να ανεχθεί την απογοήτευση και τη στενοχώρια. Σε όλη λοιπόν την ενήλικη ζωή του θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να αποφύγει συναισθήματα που θεωρεί ότι δεν μπορεί να αντέξει, όπως για παράδειγμα να αποφεύγει το ρίσκο

Ακόμα, με την υπερβολική ανεκτικότητα το παιδί δεν μαθαίνει ποτέ να θέτει όρια στον εαυτό του, μια δεξιότητα που είναι σημαντική την περίοδο του σχολείου και φυσικά στην ενήλικη ζωή του. Έτσι δεν αναπτύσσει αυτοπειθαρχία και δεν μπορεί να εργαστεί πάνω σε στόχους, που θα το βοηθήσουν να έχει μια χαρούμενη ζωή.

Με την συνεχή εκπλήρωση ακόμα και των πιο παράλογων επιθυμιών του, το παιδί δυσκολεύεται να αναπτύξει σεβασμό για τον εαυτό του. Η εσωτερική ευτυχία έρχεται όταν κάποιος αποδέχεται τον εαυτό του στην ολότητά του και κατανοεί και τα άσχημα συναισθήματά του, όπως τον θυμό, τη στενοχώρια ή την απογοήτευση. Οι γονείς που αντιδρούν με τρόπο που δείχνει ότι αποφεύγουν την «σκοτεινή» πλευρά του παιδιού του δίνουν το μήνυμα ότι η πλευρά αυτή δεν είναι αποδεκτή. Έτσι το παιδί αισθάνεται ότι δεν αγαπιέται ολοκληρωτικά.

Ο ανεκτικός τρόπος ανατροφής τελικά υποσκάπτει στη σχέση γονιού – παιδιού. Όταν το παιδί δεν εμπιστεύεται τον γονιό του για να το βοηθήσει να διαχειριστεί όλη τη γκάμα των συναισθημάτων του, δεν αισθάνεται δεμένο μαζί του. Έτσι γίνεται πιο απαιτητικό και προκλητικό και αναζητά το ίδιο όρια, αλλά και αποδείξεις ότι πράγματι το αγαπούν. Για τα παιδιά όμως η προκλητική συμπεριφορά δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ασυνείδητη κραυγή αγωνίας προς τους γονείς του.  Ζητάει το δικαίωμά του να βοηθήσουν τη διαδικασία ανάπτυξής του. Δοκιμάζει τη σταθερότητά τους και την ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες. Έτσι θέλει να εμπεδώσει μέσα του ότι ανήκει σε μια στέρεη και ασφαλή οικογένεια. Τότε μόνο μπορεί να νοιώσει ήρεμο και ασφαλές ώστε να προχωρήσει στο  δρόμο της ανεξαρτητοποίησης του χωρίς το άγχος του αποχωρισμού και την αίσθηση του αδύναμου.

http://www.imommy.gr/

O… τζόγος θα σώσει την Ελλάδα!

Οι υπεύθυνοι της παντελώς άγνωστης μέχρι σήμερα εταιρείας ελληνοσερβικών συμφερόντων Cosmos Club ετοιμάζουν μεγάλη κλίμακα ενεργειών που θα… βοηθήσουν τη χώρα «να βγει από την κρίση». Για αρχή, σχεδιάζουν να ανοίξουν 600 ίντερνετ καφέ που θα προσφέρουν πρόσβαση σε «στοιχήματα» και υπηρεσίες μεταφοράς χρημάτων. Επιστολή-καταγγελία των πρακτόρων του ΟΠΑΠ στον πρωθυπουργό 

Του Βασίλη Γεώργα

Σχέδια για να δημιουργήσει ένα απέραντο καζίνο διαδικτυακού τζόγου στην Ελλάδα της φτώχειας μέσα από 600 ίντερνετ καφέ που θα δουλεύουν επί 24ώρου βάσεως σε όλη τη χώρα και θα προσφέρουν πρόσβαση σε «στοιχήματα» και υπηρεσίες μεταφοράς χρημάτων προωθεί μια παντελώς άγνωστη μέχρι σήμερα εταιρεία ελληνοσερβικών συμφερόντων με την επωνυμία «Cosmos Club», η οποία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τα νομοθετικά κενά που άφησε η πολιτεία και να δραστηριοποιηθεί έτσι στο ιντερνετικό στοίχημα. Ο σχεδιασμός της συγκεκριμένης εταιρείας αποκαλύφθηκε χθες μέσα από επιστολή-καταγγελία των πρακτόρων του ΟΠΑΠ στον πρωθυπουργό και την επιτροπή παιγνίων. Οπως αναφέρουν στην επιστολή τους, «το σχέδιο αφορά στη δημιουργία επίγειου δικτύου παροχής υπηρεσιών τυχερών παιγνίων με πρόσχημα τη διαδικτυακή πρόσβαση στους μεταβατικούς παρόχους, το οποίο τιμωρείται από την κείμενη ποινική νομοθεσία». Οι πράκτορες δεν έχουν θορυβηθεί τόσο για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από μια πιθανή έκρηξη του διαδικτυακού τζόγου στις γειτονιές όσο για την προστασία του μονοπωλίου του ίδιου του ΟΠΑΠ που κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα πλήττοντας τα συμφέροντά τους και τα έσοδα της προσφάτως εξαγορασθείσης εταιρείας από την Emma Delta των Μελισσανίδη – Σμετς.

Παρότι η ιστορία αυτή δείχνει να «ακροβατεί» μεταξύ γραφικότητας και φαραωνικών εξαγγελιών, στον ΟΠΑΠ φαίνεται πως παίρνουν στα σοβαρά την απειλή του ανταγωνισμού και έχουν ενεργοποιήσει τις νομικές υπηρεσίες αναζητώντας τρόπους να σταματήσουν το συγκεκριμένο σχέδιο. Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις κατάφεραν το ακατόρθωτο: να κηρύξουν μεν παράνομο τον ιντερνετικό τζόγο μέσω του οποίου τζιράρονταν και ξεπλένονταν δισεκατομμύρια ευρώ, να κλείσουν οριστικά μόλις προ ολίγων εβδομάδων περισσότερες από 400 παράνομες εταιρείες που δραστηριοποιούνταν στο διαδίκτυο, αλλά παράλληλα να δώσουν «προσωρινές άδειες» -που εξελίσσονται σε μόνιμες- σε 24 συνολικά πλατφόρμες στοιχηματισμού, οι οποίες εντάχθηκαν σε καθεστώς αναδρομικής φορολόγησης. Ανάμεσα σε αυτές δεν περιλαμβάνονται εταιρείες που ελέγχονταν από γνωστούς επιχειρηματίες των ΜΜΕ και του αθλητισμού, οι οποίες δεν πήραν τελικά άδεια.

Εταιρείες στοιχημάτων

Στην πραγματικότητα αυτό που επιδιώκουν να κάνουν οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από την Cosmos Club είναι να συνεργαστούν με αυτές τις εταιρείες στοιχημάτων και να παρέχουν από κοινού πρόσβαση σε όσους θέλουν να «τζογάρουν» εκτός σπιτιού. Σε καταχωρίσεις τους μάλιστα διαφημίζουν ότι θα παρέχουν «δωρεάν πρόσβαση στα καταστήματα Capital από Δευτέρα έως Παρασκευή 3-5 μ.μ., σε όλους τους ανέργους με κάρτα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ».

Η εταιρεία Cosmos Club, πίσω από την οποία βρίσκεται ο 40χρονος Απόστολος Τσιπίδης, είχε πραγματοποιήσει την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας για να παρουσιάσει τα σχέδιά της, χωρίς ωστόσο εκεί να πει πολλά για την πρόθεσή της να δραστηριοποιηθεί στο διαδικτυακό στοίχημα. Χορηγός της εκδήλωσης ήταν η εταιρεία Betshop, μια από τις 22 προσωρινά αδειοδοτημένες εταιρείες διαδικτυακού στοιχήματος στην Ελλάδα με επικεφαλής τον Γαβριήλ Χαλεπλή, η οποία σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Cosmos Club συνεργάζεται μαζί της.

Στην εκδήλωση αυτή που, κατά την εταιρεία, «έγινε με την παρουσία πολιτικών, πρώην υπουργών, υφυπουργών, πρέσβεων και δημάρχων», η Cosmos Club παρουσίασε τα σχέδιά της για τα 600 καταστήματα ίντερνετ καφέ που θα έχουν την επωνυμία Capitals και θα δημιουργήσουν 5.000 θέσεις εργασίας, λέγοντας πως πρόκειται για χώρους όπου «θα μπορεί ο καθένας να απολαύσει καφέ, γρήγορο φαγητό και εξαιρετικό σέρβις, να έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και οποιαδήποτε άλλη εξυπηρέτηση, πληροφορία και αρωγή σχετικά με τις νέες τεχνολογίες». Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωσή τους, επιβεβαίωσαν επίσης ότι μέσα στα Capitals θα λειτουργεί και υπηρεσία μεταφοράς χρημάτων μέσω της εταιρείας Unistream.

Οι υπεύθυνοι της εταιρείας παρουσίασαν την επένδυσή τους ως την πρώτη μεγάλης κλίμακας ενεργειών «που θα βοηθήσουν την Ελλάδα να βγει από την κρίση», ενώ το κερασάκι στην τούρτα για τη δημιουργία του φιλανθρωπικού προφίλ τους ήταν μια δωροεπιταγή 2.000 ευρώ στο ορφανοτροφείο «Κιβωτός του Κόσμου»…

«Το σχέδιο αφορά στη δημιουργία επίγειου δικτύου παροχής υπηρεσιών τυχερών παιγνίων με πρόσχημα τη διαδικτυακή πρόσβαση στους μεταβατικούς παρόχους, το οποίο τιμωρείται από την κείμενη ποινική νομοθεσία», αναφέρουν μεταξύ άλλων στην επιστολή τους οι πράκτορες του ΟΠΑΠ

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΣΙΠΙΔΗΣ

Μεγαλοεπενδυτής, μασόνος, με… παράσημα στον πόλεμο

Πίσω από την εταιρεία Cosmos Club, η οποία εμφανίζεται να εδρεύει στην οδό Κοδράτου 21 στο Μεταξουργείο, φέρεται να βρίσκεται ο 40χρονος Θεσσαλονικιός Απόστολος Τσιπίδης (φωτογραφία), γνωστός στη Βόρεια Ελλάδα για τις πολυποίκιλες δραστηριότητές του που εκτείνονται από τις μασονικές στοές και την προσπάθεια εμπλοκής του στα διοικητικά ελληνικών και σερβικών ομάδων, μέχρι τον πόλεμο της Σερβίας-Βοσνίας. Ο ίδιος εμφανίζεται ως επιχειρηματίας με δραστηριότητες στη Σερβία, ενώ είχε επιχειρήσει να εμπλακεί στο παρελθόν με τη διοίκηση του μπασκετικού Ηρακλή και στη συνέχεια με την ομάδα του Παγκρατίου ως επενδυτής, καθώς και με τις ομάδες της Καστοριάς και των Τρικάλων. Διατείνεται παράλληλα πως «έχει ενισχύσει οικονομικά την ομάδα Beranijia της Σερβίας και έχει διατελέσει παράγοντας στην Παρτιζάν Βελιγραδίου και στον Ερυθρό Αστέρα». Στο βιογραφικό του αναφέρει σε περίοπτη θέση ότι έχει τιμηθεί «από τη Δημοκρατία της Σερβίας για την ενεργή συμμετοχή του κατά τη διάρκεια του πολέμου Σερβίας-Βοσνίας Ερζεγοβίνης», ενώ προβάλλει και τις σχέσεις του με τον τεκτονισμό, διαφημίζοντας πως έχει τον 33ο βαθμό και είναι Υπατος της Μεγάλης Ελληνικής Στοάς. Η εταιρεία πίσω από την οποία βρίσκεται δεν έχει πολλές πληροφορίες στην ιστοσελίδα της. Πλασάρεται όμως ως «μεγαλοεπενδυτής» στην Ελλάδα, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα ότι μεταξύ των δραστηριοτήτων της περιλαμβάνονται «η ανέγερση πολυτελών ξενοδοχειακών μονάδων 5 αστέρων σε αφρικανική χώρα, η μεταφορά αναλώσιμων προϊόντων από χώρα των Βαλκανίων και η ανάπτυξη δικτύου υπηρεσιών επίσης σε χώρα της αφρικανικής ηπείρου» κ.ά. Προαναγγέλλει δε πως… σύντομα θα έχει δικό της τηλεοπτικό σταθμό και δική της εφημερίδα στην Ελλάδα.

http://www.efsyn.gr/

Ποινή φυλάκισης στον Mr Jumbo και το δήμαρχο Κηφισιάς

Σε 18 μήνες φυλάκιση καταδικάστηκαν τελικά από το ΙΑ Τριμελές Πλημμελειοδικείο ο δήμαρχος Κηφισιάς Νίκος Χιωτάκης και ιδιοκτήτης της αλυσίδας καταστημάτων παιχνιδιών Jumbo, Απόστολος Βακάκης. Πρόκειται για μια υπόθεση αναδασωτέας έκτασης τεσσάρων στρεμμάτων, που ο επιχειρηματίας φέρεται να «μπάζωσε» για την κατασκευή πισίνας 700 τμ.

Η επίμαχη έκταση είχε καεί το 2007 και ο δήμαρχος Κηφισιάς είχε προχωρήσει στην αναδάσωση της περιοχής.

Η υπόθεση έφθασε στη Δικαιοσύνη έπειτα από μηνυτήρια αναφορά του Δασαρχείου Πεντέλης και καταγγελίες κατοίκων της περιοχής Κοκκιναρά. Σύμφωνα με αυτές ο επιχειρηματίας φέρεται να έριξε παράνομα τεράστιες ποσότητες χώματος, προερχόμενου από εκσκαφές, για την κατασκευή πισίνας στη βίλα του, που γειτνιάζει, στην εν λόγω έκταση. Μάλιστα για την υπόθεση αυτή ήταν κατηγορούμενος και εργολάβος ο οποίος είχε αναλάβει να διεκπεραιώσει το εν λόγο έργο και πλέον δεν βρίσκεται εν ζωή.

Να σημειωθεί ότι ο εισαγγελέας πρότεινε την απαλλαγή του δημάρχου με το σκεπτικό ότι δεν προέκυψε γνώση του για τις ενέργειες που έγιναν από τα συνεργεία του επιχειρηματία στο επίδικο σημείο.

http://www.koutipandoras.gr/

Οσοι έχετε σπίτι πουλήστε το για να ζήσετε...

 Μειώσεις συντάξεων με εισοδηματικά, περιουσιακά κριτήρια

Την περικοπή συντάξεων όχι σε οριζόντιο επίπεδο αλλά με τη θέση σε ισχύ εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων επεξεργάζεται, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ώστε να αποφύγει η κυβέρνηση τον σκόπελο των οριζόντιων περικοπών. Τη συγκεκριμένη πρόταση φέρεται να έχει κάνει η ομάδα Ράιχενμπαχ μέσω των τεχνικών κλιμακίων στα υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και συγκεντρώνει, όπως φαίνεται, την προσοχή της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου. Με βάση λοιπόν αυτό το εναλλακτικό σχέδιο και εφόσον αυτό περάσει, οι όποιες περικοπές γίνουν εντός του 2014 στις συντάξεις θα γίνονται με βάση τα έτερα (πέραν της σύνταξης) εισοδήματα ενός συνταξιούχου. Ετσι, αν κάποιος έχει εισοδήματα από άλλες πηγές (για παράδειγμα, ενοίκια ή χωράφια που παράγουν προϊόντα) τότε θα περικόπτεται η σύνταξή του ώστε να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα!!! Σύμφωνα δε με την πρόταση Ράιχενμπαχ, θα λαμβάνει υπόψη και η ακίνητη περιουσία του συνταξιούχου, ακόμη και αν αυτή δεν παράγει εισοδήματα…

Του Μπάμπη Μιχάλη

Η οικονομική κρίση και τα προγράμματα λιτότητας χτυπούν πλέον και τους συνταξιούχους του αναπτυγμένου κόσμου, προειδοποιεί ο ΟΟΣΑ και προτείνει μεταξύ άλλων ως λύση για τη μελλοντική τους επιβίωση την πώληση του… σπιτιού τους. Στην έκθεσή του Pensions at a Glance 2013 -που έδωσε χθες στη δημοσιότητα- ο διεθνής οργανισμός υποστηρίζει ότι οι χαμηλοσυνταξιούχοι προστατεύτηκαν σε μεγάλο βαθμό από τις περικοπές που πραγματοποιήθηκαν στις περισσότερες χώρες-μέλη του και θα λάβουν περίπου το 70% όσων κέρδισαν στην καριέρα τους. Οι μεσαίου εισοδήματος συνταξιούχοι όμως, όπως σημειώνει, θα λάβουν μόνο το 54% αυτών που δικαιούνται και θα βρεθούν πιθανότατα αντιμέτωποι με τον κίνδυνο μιας μεγάλης υποβάθμισης των συνθηκών διαβίωσής τους.

Η έκθεση διαπιστώνει ότι οι δαπάνες για τα συνταξιοδοτικά συστήματα -που κατά μέσο όρο απορροφούν σήμερα περίπου το 20% των δημόσιων δαπανών στις 34 χώρες-μέλη του- περιορίστηκαν κάπως από τη λήψη σειράς μέτρων, όπως η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, το πάγωμα ή η μείωση των συντάξεων. Τα μέτρα αυτά όμως -που εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων για την εξοικονόμηση πόρων και τη διατηρησιμότητα των συνταξιοδοτικών συστημάτων- δεν θα σταθούν αρκετά για την κάλυψη του αυξημένου μελλοντικού κόστους, καθώς το προσδόκιμο ζωής και οι υπερήλικοι πληθυσμοί αυξάνονται ραγδαία.

Ο ΟΟΣΑ προβλέπει ότι ώς το 2050 το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στις περισσότερες χώρες-μέλη του θα έχει φτάσει τα 67 χρόνια. Κάτι που σημαίνει 3,5 χρόνια κατά μέσο όρο περισσότερη εργασία για τους άντρες και 4,5 χρόνια για τις γυναίκες. Σε αυτή την περίοδο το προσδόκιμο ζωής θα έχει εκτοξευθεί, και αυτό σημαίνει ότι παρά τον μεγαλύτερο εργασιακό βίο οι συντάξεις θα πρέπει να καταβάλλονται για περισσότερο χρόνο σε σχέση με σήμερα. Για παράδειγμα, κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, όσες γυναίκες είναι ηλικίας 65 ετών μεταξύ 2010 και 2015 προβλέπεται ότι θα ζήσουν ακόμη 20,8 χρόνια. Μεταξύ 2060 και 2065, οι ανάλογης ηλικίας γυναίκες αναμένεται ότι θα ζήσουν πέντε χρόνια περισσότερο από τις πρώτες. Ομοίως οι άνδρες ηλικίας 65 ετών -μεταξύ 2010-2015- αναμένεται να ζήσουν ακόμη 17,4 χρόνια. Το 2060-65 προβλέπεται ότι θα ζουν 21,9 χρόνια περισσότερο. Με βάση αυτά τα σενάρια (αύξησης του προσδόκιμου ζωής) εκτιμάται ότι η καταβολή σύνταξης σε έναν 65χρονο έπειτα από 50 χρόνια θα είναι κατά 20% πιο ακριβή.

Ετσι ο ΟΟΣΑ προειδοποιεί ότι θα χρειαστούν περαιτέρω πολιτικές προκειμένου να καλυφθεί το αυξανόμενο κόστος των συνταξιοδοτικών συστημάτων στο μέλλον. Στην έκθεσή του ο οργανισμός δεν εξετάζει φυσικά το ενδεχόμενο καταβολής μεγαλύτερων εισφορών από τα κέρδη των εργοδοτών για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού.

Αντίθετα αφιερώνει ειδικό κεφάλαιο στον πλούτο των συνταξιούχων και ειδικά αυτόν που προκύπτει από τα ιδιόκτητα σπίτια τους, τη νέα λεία των «αρπακτικών της κρίσης». Εντελώς διαστροφικά η έκθεση εξετάζει το ενδεχόμενο η λύση στη χρηματοδότηση των μελλοντικών συνταξιοδοτικών συστημάτων να προέλθει από την αξία των σπιτιών των συνταξιούχων. Με μεγάλη μαεστρία διαχωρίζει τους συνταξιούχους σε δύο κατηγορίες: α. αυτούς που έχουν σπίτι και β. αυτούς που δεν έχουν. Διαπιστώνει ότι ένας μεγάλος αριθμός πολιτών ηλικίας άνω των 55 ετών στις αναπτυγμένες χώρες έχουν το δικό τους σπίτι (77%) και άρα μικρότερη ανάγκη σύνταξης σε σχέση με αυτούς που δεν έχουν. Προτείνει έτσι μια σειρά μέτρων εκμετάλλευσης του πλούτου που ενέχουν τα σπίτια. Οπως για παράδειγμα η πώληση μεριδίου ή και ολόκληρου του σπιτιού στο οποίο μένουν οι συνταξιούχοι προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες που δεν θα εξυπηρετούνται από τη μειωμένη σύνταξη που θα τους καταβάλλεται… Τι κι αν οι άνθρωποι αυτοί πλήρωναν για μια ζωή εισφορές.

http://www.efsyn.gr/

Επιβεβαιώνεται το “παράγγελμα θανάτου” για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Της Κατερίνας Κατή  

Συγκλονιστικές μαρτυρίες από τοπικούς παράγοντες και εκπροσώπους κομμάτων για την οργανωμένη επίθεση χρυσαυγιτών στην Πηγάδα του Μελιγαλά, τον περασμένο Σεπτέμβριο, αλλά και την εν γένει συμπεριφορά των ταγμάτων εφόδου και των βουλευτών καθοδηγητών τους, έχουν στη διάθεσή τους οι εφέτες ειδικές ανακρίτριες οι οποίες διερευνούν μία προς μία τις δικογραφίες που σχετίζονται με τα «έργα και τις ημέρες» στελεχών και μελών του ναζιστικού μορφώματος.

Την ίδια ώρα, νεότερα στοιχεία, όπως το περιεχόμενο συμπληρωματικής απολογίας του ήδη προφυλακισμένου Γ. Αγγου, ξετυλίγουν το κουβάρι για τη στυγερή δολοφονία του μουσικού Παύλου Φύσσα, το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου, καθώς επιβεβαιώνεται το «παράγγελμα θανάτου» που δόθηκε από μέλη της Χρυσής Αυγής μετά τη φραστική τους αντιπαράθεση με την παρέα του 34χρονου.

Ο Γ. Αγγος, που απολογήθηκε συμπληρωματικά για τη δολοφονία Φύσσα, αφού εξιστόρησε λεπτομέρειες τις οποίες είχε… λησμονήσει να πει την πρώτη φορά, δήλωσε και… παρασυρμένος από τη Χρυσή Αυγή.

«Δεν φοβάμαι κάτι -είπε χαρακτηριστικά- ούτε αισθάνομαι ότι απειλούμαι τόσο εγώ όσο και η οικογένειά μου. Και επιμένω ότι παρασύρθηκα από τη Χ.Α., δεν θέλω να τους ξαναδώ στα μάτια μου. Δεν έχω κάνει κάτι κακό ή αξιόποινο, δεν έχω πειράξει κανέναν».

Δικογραφία για Μελιγαλά

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τα επεισόδια στον Μελιγαλά, στη δικογραφία περιλαμβάνονται οι καταθέσεις του δημάρχου και του αντιδημάρχου Οιχαλίας, που καταγράφουν λεπτό προς λεπτό τα όσα διαδραματίστηκαν.

Λέει χαρακτηριστικά ο δήμαρχος, Φίλιππος Μπάμης: «Πήρα τον λόγο και ξαφνικά είδα έναν κύριο μπροστά μου ο οποίος μου άρπαξε το μικρόφωνο. Η πλειονότητα των παρευρισκόμενων ήταν από την ομάδα οπαδών της Χ.Α. με ομοιόμορφη ενδυμασία, συγκρότηση στρατιωτικού αγήματος και όλοι κρατούσαν κοντάρια με την ελληνική σημαία. Ενώ εκφωνούσα τον χαιρετισμό, ο κ. Παναγιώταρος μου άρπαξε το μικρόφωνο και συνέχισε να μιλάει απευθυνόμενος στον κόσμο. Αμέσως η αστυνομία με φυγάδευσε. Οι δημότες ήταν σαστισμένοι και απογοητευμένοι. Τους προσέβαλε. Πρόσβαλαν τη μνήμη των νεκρών».

Απ’ την πλευρά του ο αντιδήμαρχος, Ηλίας Ντόνας, κατέθεσε: «Ο βουλευτής της Χ.Α. κ. Παναγιώταρος με μια ντουντούκα στα χέρια απευθύνθηκε στον δήμαρχο φωνάζοντας “ρε καραγκιόζη, τι είναι αυτά που μας λες”. Μετά έδωσε τον λόγο στον κ. Κασιδιάρη, ο οποίος μίλησε υβριστικά για μας λέγοντας χαρακτηριστικά “είστε διορισμένη δημοτική αρχή του δωσίλογου Σαμαρά”, αλλά και σε βάρος του κ. Βενιζέλου αποκαλώντας τον “παχύδερμο”. Επιασε το μικρόφωνο, το τράβηξε από το αναλόγιο, ενώ συγχρόνως συγγενείς των θυμάτων προσπάθησαν να το ξαναπάρουν από τα χέρια του κ. Παναγιώταρου. Ετσι έγινε μια συμπλοκή κατά τη διάρκεια της οποίας απώθησαν με βίαιο τρόπο έναν γέροντα που προσπάθησε να πάρει το μικρόφωνο, ο οποίος έπεσε κάτω. Οι αστυνομικοί δεν έκαναν τίποτα».

Στη δικογραφία περιλαμβάνονται επίσης οι καταθέσεις που έδωσαν οι εκπρόσωποι της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι αναφέρθηκαν στη δράση της Χρυσής Αυγής αλλά και στην εμπρηστική συμπεριφορά των βουλευτών του κόμματος, που όπως κατέθεσε χαρακτηριστικά η Φωτεινή Πιπιλή (Ν.Δ.) «παραπέμπουν ευθέως σε υπόκοσμο»

http://www.efsyn.gr/

Αυτός είναι ο νέος φόρος στα ακίνητα

Με στόχο τη συνολική είσπραξη 3,9 δισ. ευρώ κατατίθεται την Τετάρτη στη Βουλή το σχέδιο νόμου για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων.

Τα ερωτηματικά παραμένουν πολλά αναφορικά με το πώς θα εισπραχθούν 1,25 δισ. ευρώ περισσότερα από τον στόχο των εσόδων που συμφώνησαν οι βουλευτές των Νέας Δημοκρατίας και του ΠαΣοΚ για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων.

Σύμφωνα με το κείμενο που είχε δοθεί στη δημοσιότητα μετά τις αντιδράσεις κυβερνητικών βουλευτών για τα αρχικά σχέδια φορολογίας των ακινήτων, το τελικό ποσό που θα εισπραχθεί από τον νέο φόρο ανέρχεται σε 2,65 δισ. ευρώ. Ωστόσο ο προϋπολογισμός αναγράφει ότι από τους φόρους περιουσίας μέσα στο 2014 θα εισπραχθούν 3,9 δισ. ευρώ.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Χρήστος Σταϊκούρας έδωσε στη Βουλή τη δική του απάντηση στο ερώτημα που έχει τεθεί από πολλούς, δηλαδή ότι «το 2014 προβλέπεται να εισπραχθούν περίπου 1,2 δισ. ευρώ περισσότερα από φόρους περιουσίας, επιβαρύνοντας υπέρμετρα την ακίνητη περιουσία». Σύμφωνα με τον ίδιο, «η πραγματική αύξηση, το 2014 έναντι του 2013, είναι του ύψους των 250 εκατ. ευρώ. Οφείλεται δε στο γεγονός ότι τους πρώτους μήνες του 2014 θα εξοφληθούν και οι τελευταίες δόσεις του Εκτακτου Ειδικού Τέλους Ακινήτων (ΕΕΤΑ) του 2013».

Ο κ. Σταϊκούρας αναφέρει επίσης ότι το 2013 εισπράττονται ΦΑΠ τριών ετών, συνολικού ύψους περίπου 900 εκατ. ευρώ, τα οποία όμως, ακριβώς επειδή αφορούν φόρους παρελθόντων οικονομικών ετών, καταγράφονται στους άμεσους φόρους Παρελθόντων Οικονομικών Ετών (ΠΟΕ).

Έτσι, ο ίδιος υποστηρίζει ότι το 2013 το σύνολο των φόρων περιουσίας που καταβάλλουν οι φορολογούμενοι, ανεξάρτητα από τους κωδικούς του Προϋπολογισμού που καταγράφονται, είναι συγκρίσιμο με αυτό που θα καταβάλουν το 2014.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί στη Βουλή, προκύπτει το ότι με το νέο νομοσχέδιο το υπουργείο Οικονομικών δεν σκοπεύει να εισπράξει μόνο 2,65 δισ. ευρώ αλλά πολύ περισσότερα, καθώς τα ποσά που πρόκειται να εισπραχθούν μέσα στο 2014 και αφορούν τις υπόλοιπες δόσεις του χαρατσιού της ΔΕΗ του 2013 καθώς και του ΦΑΠ του τρέχοντος έτους σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ανέλθουν στο 1,2 δισ. ευρώ προκειμένου τελικά τα έσοδα του προϋπολογισμού του 2013 από τους φόρους στην περιουσία να διαμορφωθούν στα 3,9 δισ. ευρώ.

Τα συνολικά έσοδα του ΕΝΦΑ, σύμφωνα με τον κ. Σταϊκούρα, εκτιμώνται σε 2,65 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, ενώ ο φόρος μεταβίβασης ακινήτων μειώνεται περίπου κατά 75% με στόχο την τόνωση της αγοράς ακινήτων. Υπάρχει δηλαδή μεγάλη απόσταση των εσόδων που προβλέπει το νομοσχέδιο από τον τελικό στόχο του προϋπολογισμού.

Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο των ακινήτων αναμένεται να ψηφιστεί από τη Βουλή πριν από την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή πριν από τις 7 Δεκεμβρίου.

Πάντως, το νομοσχέδιο για τα ακίνητα δεν θα περιλαμβάνει πρόβλεψη διόρθωσης των πλασματικών αντικειμενικών αξιών σε σύγκριση με τις πραγματικές. Ο κ. Στουρνάρας για το θέμα των αντικειμενικών αξιών δήλωσε ότι χρησιμοποιούνται στον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων για την κατάταξη των ακινήτων και δεν επιβάλλεται ο φόρος πάνω σε αυτές. Τόνισε δε ότι δεν ήταν δυνατόν να αναπροσαρμοστούν οι αντικειμενικές αξίες τώρα διότι θα έπρεπε να αυξηθούν στις λαϊκές γειτονιές, όπως το Κερατσίνι και η Δραπετσώνα, και να μειωθούν στα βόρεια προάστια.

http://www.e-reportaz.gr/