Τέλος εποχής

Ο θάνατος του Μανώλη Σκουλάκη αν μη τι άλλο σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής και στην κεντρική πολιτική σκηνή των Χανίων.

Από το πάλαι ποτέ πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ έχουν αποτραβηχθεί τόσο ο Σήφης Βαλυράκης όσο και ο Σήφης Μιχελογιάννης αλλά και ο Γιάννης Πρασιανάκης ενώ ο Ευτύχης Δαμιανάκης έδωσε μία ακόμα μάχη για τη θέση του Δημάρχου Χανίων την οποία έχασε από τον προερχόμενο από τον ίδιο χώρο αλλά πολύ νεότερο Παναγιώτη Σημανδηράκη.

Το ίδιο ισχύει και για τη Νέα Δημοκρατία.

Ο Μανούσος Βολουδάκης είναι ουσιαστικά ένας νέος σε ηλικία βουλευτής αφού εκλέχθηκε πρώτη φορά το 2006.

Τα δύο πολιτικά πρόσωπα από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας που είχαν ταυτισθεί με τις εκλογικές μάχες της μεταπολίτευσης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στα Χανιά είναι ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης και ο Κυριάκος Βιρβιδάκης οι οποίοι ο πρώτος δεν επιλέχθηκε από τη Νέα Δημοκρατία στο ψηφοδέλτιο Χανίων για τις πρόσφατες εκλογές ενώ ο Κυριάκος Βιρβιδάκης οικειοθελώς δεν ήταν υποψήφιος.

Η Ντόρα Μπακογιάννη, βεβαίως, δεν είναι καινούργια στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας αλλά είναι η πρώτη φορά που κατέβηκε υποψήφια βουλευτίνα στα Χανιά συντελώντας με αυτό τον τρόπο η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας σε μία αλλαγή σελίδας τοπικά για τη Νέα Δημοκρατία.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τη θέση του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά έχει πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα πολιτικά πρόσωπα είναι καινούργια. Όχι μόνο στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και στα κινήματα.

Εκεί που για δεκαετίες δέσποζε η μορφή του Βαρδή Τσουρή, του Κωστή Νικηφοράκη, αλλά και του Βαγγέλη Χατζηαγγελλή και του Σπύρου Ανδρουλάκη, του Κωστή Ντουντουλάκη τώρα αναδεικνύονται νέα πρόσωπα που πέρνουν τα σκυτάλη.

Είναι μία νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στα Χανιά με νέα πρόσωπα που θα κληθούν τα επόμενα χρόνια να αφήσουν το δικό τους στίγμα στην ιστορία του τόπου αλλά και της Ελλάδας, μέσα από τους πολιτικούς αγώνες και τα λαϊκά κινήματα.

Και θα υπάρξουν αγώνες πολλοί και μεγάλοι για να γνωρίσουμε καλύτερα όλες αυτές τις νέες προσωπικότητες που ξεπροβάλλουν και συνεχίζουν πέρνωντας τη σκυτάλη από ανθρώπους που με τον δικό τους τρόπο έγραψαν την ιστορία τους, και μαζί, και την ιστορία του τόπου. 

Πηγή  

Ας μιλήσουμε λοιπόν για «αποβράσματα»...

Δύο πράγματα είναι δεδομένα μετά την δήλωση του Κώστα Αχ. Καραμανλή για τα «αποβράσματα». Πρώτον ότι ο ίδιος δεν υπήρξε ποτέ αναγκασμένος να στριμωχτεί σε ένα λεωφορείο ή στο μετρό για να μετακινηθεί στη δουλειά του και δεύτερον ότι δεν κατανοεί τη βαρύτητα της φράσης του.

Ο Υπουργός Μεταφορών σχολιάζοντας όσους μπαίνουν στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς χωρίς εισιτήριο σημείωσε πως «αποβράσματα της κοινωνίας είναι - και έτσι πρέπει να νιώθουν - όσοι δεν πληρώνουν εισιτήριο στο μετρό». Η αυτονόητη προσπάθεια να τα «μαζέψει» μετά την κατακραυγή δεν συνοδεύτηκε και από μια συγγνώμη. Όπως ανέφερε ειπώθηκε στη «ρύμη του λόγου». Όμως αφού άνοιξε τη συζήτηση, θα μπορούσε κανείς να θυμηθεί πολλές περιπτώσεις, ώστε να θέσει το ερώτημα στον κ. Καραμανλή πως θα χαρακτήριζε όσους επί χρόνια ζημίωσαν το κράτος με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Όπως για παράδειγμα - μιας και μιλάμε για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς - το κύκλωμα πλαστών εισιτηρίων που δρούσε κάτω από τη μύτη της «αδιάφορης» πολιτικής ηγεσίας;

Ή ακόμη γιατί δεν τον απασχόλησαν κάποιοι σαν τον εξάδερφό του Μιχάλη Λιάπη, επίσης Υπουργό Μεταφορών, που κυκλοφορούσε με πλαστές πινακίδες το πολυτελέστατο τζιπ του προκειμένου να γλιτώσει τα... τέλη κυκλοφορίας. Πώς θα χαρακτήριζε όσους «τσέπωσαν» μίζες δισεκατομμυρίων σε σκάνδαλα με εξοπλιστικά, με δημόσιες προμήθειες, με τη Siemens, τη Novartis, το ΚΕΕΛΠΝΟ, όσους ζημίωσαν τη χώρα με το Βατοπέδι, όσους διοχέτευσαν μαύρο χρήμα σε κομματικά ταμεία και σε ελβετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, παραμένοντας ατιμώρητοι;

Πώς θα χαρακτήριζε όσους καταδικάστηκαν για διαφθορά και άλλους που δεν λογοδότησαν ποτέ, γιατί και η Δικαιοσύνη, μάλλον, έχει μια δυσκολία να διακρίνει «αποβράσματα»; Όσους διαθέτουν off shore εταιρίες προκειμένου να βγάζουν αφορολόγητα χρήματα από την Ελλάδα, από άγνωστες πηγές, και την ίδια στιγμή κουνάνε το δάχτυλο στους Έλληνες για τη φοροδιαφυγή; Τους επιχειρηματίες που ζημίωσαν το δημόσιο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και σήμερα κυκλοφορούν ελεύθεροι; Όσους οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία;

Ο Κώστας Καραμανλής δεν έχει κάποιο «χαρακτηρισμό», έστω και στη «ρύμη του λόγου», για τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που χρωστάνε πάνω από 400 εκατ. ευρώ σε δάνεικά και αγύριστα και έχουν την απαίτηση να μην τα πληρώσουν αλλά αξιώνουν από τους πολίτες να είναι συνεπείς και να χάνουν σπίτια για μερικές χιλιάδες ευρώ. Και μάλλον ξεχνά ότι και ο ίδιος δεν μπορούσε να δικαιολογήσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στις δηλώσεις «Πόθεν Έσχες», με αποτέλεσμα να παραπεφθεί στη δικαιοσύνη, πριν από ένα χρόνο.

Τέλος, ο σημερινός Υπουργός Μεταφορών φαίνεται πως ξεχνά επίσης ότι η προηγούμενη κυβέρνηση φρόντισε ώστε οι άνεργοι και τα ΑΜΕΑ να μετακινούνται δωρεάν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς για να μην χαρακτηρίζονται «αποβράσματα» από κάποιους «άριστους» και γόνους της «ελίτ», αλλά ταυτόχρονα διπλασίασε και τα έσοδα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς καθιερώνοντας ηλεκτρονικό εισιτήριο και εξαρθρώνοντας το κύκλωμα των πλαστών εισιτηρίων.

Δύσκολο πράγμα να καθορίσεις τι είναι το «απόβρασμα» και τι όχι...

Πηγή

Θα κοιμόμαστε με ανοιχτά... Windows!

Πάνε οι εποχές που τρέμαμε αν θα έχουμε και την επαύριο κωλόχαρτο με τους Συριζομαδούρους που είχαμε μπλέξει. Τώρα διαλύονται οι φόβοι. Κυρίως εκείνοι οι φόβοι που δημιουργήθηκαν ή μεγεθύνθηκαν από τα -τεχνικής θρίλερ- ρεπορτάζ περί ανομίας. Εκεί που ο ρεπόρτερ μιλούσε για αδίστακτους κακοποιούς (λες και υπάρχουν και διστακτικοί κακοποιοί) και το μουσικό χαλί σού έκοβε το αίμα και αποτελούσε τη μουσική επένδυση σε ένα ακόμα επεισόδιο στο σίριαλ δημιουργίας αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.

Διότι προσπάθησαν επιμελώς να μας πείσουν ότι οι κατά Δόμναν «ψυχικά νοσούντες» γουστάρουν του κακοποιούς και τους λωποδύτες. Είναι τακίμια με τους κλέφτες και τους δολοφόνους. Δεν θέλουν οι αριστεροί ο άνθρωπος να έχει αίσθημα ασφάλειας. Τον θέλουν φοβικό. Τι όχι; Δεν θα μας πείτε τώρα πως οι αριστεροί θέλουν τον άνθρωπο να δρα και να δημιουργεί στον κοινωνικό χώρο ασφαλής και ελεύθερος. Αυτό δεν βολεύει το αφήγημά μας.

Σε λίγο θα μας πείτε και ότι η Αθήνα είναι πόλη ασφαλής και δεν χρειάζονται κομάντος στους δρόμους και τους αρχαιολογικούς χώρους, γιατί αυτό βλάπτει την εικόνα μας και τον τουρισμό. Επειδή εδώ δεν μας μακελεύουν τζιχαντιστές; Δεν έχουμε εμείς επικίνδυνους τρομοκράτες οπλισμένους σαν αστακούς με τρικάκια; Τι πάει να πει ότι αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους δεν είναι από αίμα, αλλά από μπογιές; Κόκκινα είναι ούτως ή άλλως... Άρα έχει κι η Αθήνα Μπατακλάν!

Η δεξιά παλινόρθωση είναι εδώ!

Η κυβέρνηση υποσχέθηκε μπουλντόζες και το κάνει πράξη. Αφού αστυνομικοποίησε τη σωφρονιστική πολιτική, προτεραιότητα του οδοστρωτήρα είναι τώρα η κατεδάφιση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών. Μπαίνουν φουριόζες οι μπουλντόζες της δεξιάς να χτίσουν την ιδεολογική της ηγεμονία σε θέματα που για την παράταξη και τον δικό της κόσμο είναι ψηλά στην ατζέντα.

Δούλεψαν σκληρά οι άνθρωποι, συνεπικουρούμενοι από μιντιακά παπαγαλάκια, να στήσουν το σκηνικό της κινδυνεύουσας χώρας και να διατρανώσουν το δόγμα «νόμος και τάξη. Έρχονται, λοιπόν, τώρα ως σωτήρες, ως θιασώτες του Τραμπ, του Όρμπαν και του Σαλβίνι.

Στο θίασο των σωτήρων, άλλωστε, δεν λείπουν και νοσταλγοί της χούντας. Εκφραστές όσων  αναπολούν τα χρόνια της ανεμελιάς, που κοιμόντουσαν με ανοιχτά παράθυρα.

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο πρωτοσέλιδό της μάς συστήνει τον γενικό γραμματέα Τουρισμού Κώστα Λούλη (δημοτικό σύμβουλο του Αχιλλέα Μπέου, για να καταλαβαινόμαστε) ως έναν ακόμα «άριστο» υμνητή της χούντας και του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Ουδεμία έκπληξη! Δεν αρκούν μόνο οι «επιστημονικές» αναλύσεις της Δόμνας Μιχαηλίδου για την παλινόρθωση της δεξιάς. Κρίνονται αναγκαίες πιο βροντερές ακροδεξιές φωνές για να δέσει το γλυκό.

Και κάπως έτσι, ενώ ακυρώθηκε η πρόσληψη των 10.500 εκπαιδευτικών, πανηγυρίζουμε (;) σήμερα την πρόσληψη 1.500 ειδικών φρουρών από την Ελληνική Αστυνομία. Για να κοιμόμαστε ήσυχοι με ανοιχτά παράθυρα. Διότι όλες και όλοι θυμόμαστε πόσο συνέβαλε τα μάλα στη δημιουργία αισθήματος ασφάλειας της κοινωνίας ο Επαμεινώνδας Κορκονέας!

Άρα πλέον μπορούμε να κοιμόμαστε και με ανοιχτά... Windows!

Παπαλάμπραινα

Η επαναστάτρια Γιάννα Αγγελοπούλου

Η χώρα αυτή έχει χάσει το μέτρο, έχει χάσει τις αξίες της, έχει χάσει την ιστορία της. Η επανάσταση του 1821 έχει καταρχήν μία λέξη απαγορευμένη για την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη, η οποία ανέλαβε την τέλεση όλων των εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια μετά την επανάσταση του 1821. Έχει, λοιπόν, τη λέξη επανάσταση. Το 1821 έγινε μια επανάσταση από λαϊκούς ανθρώπους, από αγωνιστές, και όχι από την άρχουσα τάξη.

Ποτέ δεν έγινε επανάσταση από φεουδάρχες, πλουτοκράτες και δοσίλογους.

Το 2021 θα γιορτάσουμε τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση. Η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, ο Κολοκοτρώνης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο Αθανάσιος Διάκος θα ανέθεταν ποτέ στη Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη να οργανώσει εκδήλωση στη μνήμη τους; Ποτέ. Καταργείται η σημασία της ελληνικής επανάστασης αναθέτοντας τις εκδηλώσεις αυτές στη Louis Vuitton και στην Hermès. Έτσι για να μη χαθεί πλέον το μέτρο των αξιών στη χώρα αυτή. Ο κύριος  Μητσοτάκης συναντά καθημερινά ανθρώπους των σαλονιών με τους οποίους συναναστρέφεται όλα αυτά τα χρόνια και τους αναθέτει έργα, επενδύσεις και ό,τι άλλο θέλει η αστική τάξη από τον εκπρόσωπο της. Δεν είναι δυνατόν όμως να αναθέτει τον εορτασμό της ελληνικής επανάστασης σε ένα πρόσωπο συνδεδεμένο απόλυτα με τον πλούτο και την επίδειξη. Η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη έκανε τους ολυμπιακούς αγώνες, υποχρέωσε τη χώρα μόνο και μόνο για να εμφανιστεί τελευταία στην ομιλία στο Ολυμπιακό στάδιο, να γίνει γνωστή στα πέρατα της οικουμένης. Χώρια ότι φέσωσε τους Έλληνες και το ελληνικό δημόσιο με 100 δισ. φτιάχνοντας εγκαταστάσεις που ρημάξανε, όπως ρημάζουν χρόνια στην Ελλάδα οι κόποι του Έλληνα.

Οι κακές γλώσσες λένε πως όταν ο Κοτζιάς της αφαίρεσε το διαβατήριο της πρέσβειρας με το οποίο μπορούσε να περνάει στα αεροδρόμια χωρίς να κάθεται στη σειρά με τους πληβείους, έγινε έξαλλη με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τον Τσίπρα, στη συνέχεια βρήκε έναν καλό επικοινωνιολόγο αμερικανό για τον Μητσοτάκη, συνεχίζουν να λένε οι κακές γλώσσες, και ο Μητσοτάκης ως ανταμοιβή της χορηγεί αυτός το διαβατήριο για να μπορεί να ταξιδεύει στις χώρες του εξωτερικού άνετα προκειμένου να οργανώσει τον εορτασμό των 200 χρόνων από την επανάσταση.

Οι αγωνιστές του ‘21 λοιπόν παραχωρούν στην κυρία Αγγελοπούλου το περιβόητο διαβατήριο που της  στέρησε ο Κοτζιάς;;

Ελπίζουμε πως όχι, αλλά γνωρίζουμε επίσης πως θα μπορούσε να φτάσει εκεί η επιδειξιομανία αυτής της γυναίκας.

Πάντως, επανάσταση και αστική τάξη δεν παντρεύτηκαν ποτέ στην ιστορία κι αυτό γίνεται για πρώτη φορά με κουμπάρο τον Μητσοτάκη. Μια Μπουμπουλίνα αυτής της εποχής θα ήταν αυτή που θ’ άξιζε να φέρει σε πέρας αυτήν την αποστολή. Και όχι να σηκώνει από τα σαλόνια τις κυρίες οι οποίες θέλουν να σπάσουν την πλήξη τους από τα πλούτη, τα κοσμήματα και τα ταξίδια ή για να παίξουν κι αυτές κάποιο σημαντικό ρόλο. Κανείς δεν πρόκειται να θυμάται τους ανθρώπους αυτούς παρά μόνο οι τράπεζες στις οποίες υπάρχουν οι καταθέσεις τους. 

πηγή

        

‘Ο φίλος μου το κινητό’ και η αποξένωση

Το σποτ του Ημιμαραθωνίου Κρήτης θίγει ένα μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας: την εξάρτηση από τις ηλεκτρονικές συσκευές και τα κινητά τηλέφωνα,προτρέποντας όλους μας να κάνουμε μια νέα αρχή: να αφήσουμε τους υπολογιστές, τα κινητά και όλες τις άλλες συσκευές που μας έχουν γίνει εξάρτηση και να τρέξουμε.

«Το γνωρίζουμε πια όλοι ότι ένα μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας είναι η αλόγιστη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών , κινητών τηλεφώνων, tablets και υπολογιστών. Όλα αυτά είναι αναμφισβήτητα χρήσιμα εργαλεία για τους ανθρώπους αλλά συγχρόνως τους αποξενώνουν. Οι εικόνες της καθημερινότητάς μας αλλάζουν… Η άλλοτε γεμάτη αλάνα της γειτονιάς αδειάζει…Τα παιδιά προτιμούν να “παίζουν” καθισμένα μπροστά σε οθόνες. Μωρά δεν τρώνε αν δε βρίσκονται μπροστά από ένα κινητό. Παρέες νέων, που κάθονται στο ίδιο τραπέζι, προτιμούν να ανταλλάσσουν μηνύματα στο κινητό. Οδηγοί που το χρησιμοποιούν εν ώρα οδήγησης θέτοντας σε κίνδυνο τόσο τη ζωής τους όσο και των συνανθρώπων τους».

»Ο Μάνος δε θέλει να παίξει βιντεοπαιχνίδια με τον αδερφό του. Θέλει να βγει έξω να παίξει μπάλα. Ο πατέρας του απαντάει ξανά ένα «σε λίγο» που δεν έρχεται ποτέ. Ο φίλος του ο Γιώργος ούτε καν τον ακούει. Περπατάει στο χωριό και παντού η ίδια εικόνα… Βλέπει όμως ένα παιδί που δεν κρατάει κινητό. Είναι ο Γιάννης, ένα τυφλό αγόρι, που διαβάζει ένα βιβλίο σε γραφή braille. Ο Μάνος ενθουσιάζεται και του προτείνει να τρέξουν. Ο Γιάννης στην αρχή είναι διστακτικός αλλά τελικά δέχεται και κερδίζει. Όλοι έχουν δικαίωμα στον αθλητισμό και όλοι μπορούν να τρέξουν και να παίξουν. Δες το κι εσύ, μην ψάχνεις άλλες δικαιολογίες. Σήκω από τον υπολογιστή , άφησε το κινητό, βγες έξω… Περπάτησε… Τρέξε… Στις 6 Οκτώβρη έχεις μια ευκαιρία να τη δεις αλλιώς…Ημιμαραθώνιος Κρήτης. Θα είσαι στην εκκίνηση ; Είσαι νικητής! (Ο Γιάννης Σαμαράς είναι μαθητής του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Τυφλών Καλλιθέας)».       

πηγή

«Εγώ έχω φέισμπουκ;»

Γράφει η  Κυριακή Μπεϊόγλου

Βράδυ καλοκαιριού, κάποιοι μόλις ήρθαν από διακοπές, άλλοι ετοιμάζονται να φύγουν, άλλοι βρίσκονται σε νησιά και άλλοι, ως είθισται, κάθε χρόνο πάνε στο χωριό τους. Εμείς πάντως βρισκόμαστε στην Αθήνα και συζητάμε για πολλά και διάφορα, σοβαρά και τραγελαφικά, της πολιτικής σκηνής κυρίως. Χτυπάει το τηλέφωνο της φίλης δίπλα μου. «Ο μπαμπάς, παίρνει από το χωριό» μας λέει και αρχίζει τον διάλογο μαζί του που για μας ήταν ο εξής μονόλογος: Ελα μπαμπά μου… ναι… όχι, τώρα με παίρνεις από το κανονικό, όχι από το ιντερνετικό… ναι… όχι από το μέσαντζερ… ούτε από το βάιμπερ…Οχι μπαμπά μου εσύ δεν έχεις φέισμπουκ… Τι γιατί;… Τι να το κάνεις, βρε πατέρα, το φέισμπουκ 85 χρονών άνθρωπος, έλα Παναγία μου!!!… Α, ναι; Πολλά χαιρετίσματα να τους δώσεις… Καλά μπαμπά μου μη στεναχωριέσαι όταν θα 'ρθω στο χωριό θα σου φτιάξω φέισμπουκ εγώ, ναι, ναι, πρόκειται περί θαύματος της τεχνολογίας… Ναι, σίγουρα θα σου φτιάξω, φιλάκια στη μαμά, κι εγώ… καληνύχτα».

Εκλεισε το τηλέφωνο, μας κοίταξε απολογητικά η φίλη σαν να μην ήξερε τι να κάνει, να γελάσει ή να κλάψει. Τι έγινε βρε, παιδί μου; ρωτήσαμε.

«Ο μπαμπάς μου, βρε παιδιά, του βάλανε τα εγγόνια του μέσαντζερ και βάιμπερ να μιλάνε πιο φτηνά και με πήρε να με ρωτήσει γιατί δεν του κάναμε φέισμπουκ να βλέπει τον ξάδερφό του και τα ανίψια του στην Αυστραλία. Κι είχε τέτοιο παράπονο… Ούτε πέντε χρονών παιδάκι. Βλέπεις, ο θείος με τη γυναίκα του πήγαν σήμερα στο χωριό. Αυτός έχει φέισμπουκ, έβλεπε εμένα, την αδερφή μου, τους άλλους συγγενείς, από τον Γιωργάκη του όμως τίποτα. Με πήρε λοιπόν ο «Γιωργάκης του» τώρα και μου λέει: Ξέρεις πόσα έχασα, να γάμους, να βαφτίσια… Κάνε μου, παιδάκι μου, να τον βλέπω τον ξάδερφο που τον λαχτάρησα τόσα χρόνια στην ξενιτιά».

Στην αρχή γελάσαμε, μα αμέσως μετά λες και σκέφτηκε ο καθένας μας τους τόσους ξενιτεμένους που έχασαν οι δικοί του, μείναμε για λίγο αμίλητοι, ασάλευτοι. Ναι, έχει μύρια κακά το φέισμπουκ, μα πώς να το κάνουμε, τέτοιο πράγμα θαυμαστό να βρίσκεις τους χαμένους σου ανθρώπους δεν έχει ξαναϋπάρξει.

Ο μισεμός είναι βαρύς καημός, το κατευόδιο είναι ζάλη και το ξαναβρεθήκαμε είναι χαρά μεγάλη, έστω και μέσα από έναν κόσμο άλλο και διαφορετικό από αυτόν που ήξεραν οι παλιότερες γενιές.      

Αναζητώντας «Ιαβέρηδες» της ασφάλτου

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Μεταφέρω ως έχει την επιστολή του αγαπητού αναγνώστη Παναγιώτη Αλίκαρη: «Κύριε Σταματόπουλε, με αφορμή τα άρθρα σας για τα τροχαία δυστυχήματα με τα οποία συμφωνώ απόλυτα, θα ήθελα να μοιραστώ μια σκέψη μαζί σας. Πώς θα βλέπατε να αναλάμβανε υπουργός ή γενικός γραμματέας, που να ασχολείται με τα θέματα οδικής ασφάλειας, ο κύριος Ιαβέρης ή κάποιος πρώην οδηγός αγώνων;

Αναφέρομαι ειδικά στον κ. Ιαβέρη γιατί έχει δείξει έναν απαράμιλλο ζήλο για τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων! Είναι τρομερά τραγικό να έχουν χαθεί τόσες ανθρώπινες ζωές όλα αυτά τα χρόνια! Πιστεύω λοιπόν ότι αυτή η συγκεκριμένη κυβέρνηση, που έχει βάλει στις τάξεις της τόσους τεχνοκράτες και εξωκοινοβουλευτικούς να μπορέσει να τοποθετήσει τον κ. Ιαβέρη ή κάποιον ισάξιο αυτού!».

Δεν έχω την παραμικρή αντίρρηση. Εάν έχουν μυαλό εκεί στη Νέα Δημοκρατία και δεν αρκούνται σε μεγαλοστομίες και φιλελεύθερα φούμαρα, μπορούν να αρχίσουν να εξετάζουν την ως άνω πρόταση -να μη μένουν στα λόγια αλλά να προχωρούν σε πράξεις.

Δεν μπορώ να ξέρω αν ο κ. Ιαβέρης είναι ο πλέον κατάλληλος, η παρουσία του πάντως στα τηλεοπτικά κανάλια πραγματικά δείχνει ότι καίγεται από ενδιαφέρον να σταματήσει η πιο πολλές φορές άδικη αιματοχυσία στους δρόμους της Ελλάδας. Εάν όχι τον ίδιο, μπορούν να τοποθετήσουν, όπως προτείνει ο κ. Αλίκαρης, κάποιον ισάξιό του, κάποιον ανεξάρτητο και σθεναρό στις αποφάσεις του, αποτελεσματικό και λοιπά.

Δεν θα γίνει επανάσταση βέβαια εάν αλλάξει ένα πρόσωπο στην κρατική ιεραρχία -το πρόβλημα είναι πιο περίπλοκο, πιο σύνθετο και απαιτεί συνεργασία πολλών φορέων, πολλών ανθρώπων που έχουν πονέσει από την απώλεια αγαπημένων προσώπων οφειλόμενη συνήθως σε δολοφονική συμπεριφορά των Ελλήνων οδηγών.

Σημασία έχει να αρχίσει να αλλάζει η νοοτροπία στους νέους τουλάχιστον οδηγούς -και αυτό έπρεπε να ξεκινάει από την πρωτοβάθμια ακόμη εκπαίδευση. Είναι γνωστό επίσης ότι τα διπλώματα οδήγησης πολλές φορές πάνε συστημένα στους επίδοξους οδηγούς χωρίς καν αυτοί να μπουν στη βάσανο της δοκιμασίας [του ελέγχου ικανότητας να γνωρίζουν να οδηγούν και να γνωρίζουν επίσης τους κανόνες της οδικής κυκλοφορίας].

Καλό θα ήταν να συσταθεί ειδικό υπουργείο που θα έχει αρμοδιότητα να διαπαιδαγωγεί τους Ελληνες οδηγούς, να επιβλέπει τους δρόμους της χώρας, να προτείνει μέτρα για την αποφυγή δυστυχημάτων, να επιβάλλει ποινές όποτε χρειάζεται, να δίνει καθημερινά οδηγίες και λοιπά... Δεν φαίνεται να παίρνουμε αλλιώς χαμπάρι τι ακριβώς συμβαίνει στους δρόμους, αστικούς, περιαστικούς, επαρχιακούς και πάει λέγοντας.

Να εξετάσουν, ναι, την πρόταση του επιστολογράφου, να δουν τα υπέρ που φέρει -και ας μην κολλήσουν στο όνομα. Υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα και είναι και πρόθυμοι να προσφέρουν, αρκεί να τους δοθεί χώρος και χρόνος και φυσικά ελευθερία αποφάσεων, έξω από κέντρα συμφερόντων όπου συμπλέκονται αυτοκινητοβιομηχανίες, δήμοι, εργολάβοι δημοσίων έργων, αυτοκινητιστές και δεν ξέρω ποιοι άλλοι παίρνουν μέρος στον άτυπο αλλά υπαρκτό και φοβερό πόλεμο της ασφάλτου.

Ανθρώπους ικανούς δεν κομπάζει η νέα κυβέρνηση ότι αναζητεί για την ευρυθμία του πολιτεύματος; Να, λοιπόν, μια ωραία ευκαιρία.     

Το Έθνος ήταν… εξάψυχο!

Το Έθνος είναι ίσως η πιο ταλαιπωρημένη εφημερίδα στην ιστορία του ελληνικού Τύπου. Το σημερινό τελευταίο του φύλλο δεν είναι το… πρώτο τελευταίο, είναι το έκτο! Τόσες φορές έχει κλείσει η ιστορική εφημερίδα – και αυτό το «ιστορική» δεν είναι καθόλου τυπικό, είναι ουσιαστικό. Εκδόθηκε το

1913 και από τότε έκλεισε το 1916, το 1935, το 1941,  το 1970, το 2017 και, τέλος, το 2019. Πολλές φορές σε αυτά τα χρόνια ταλαιπωρήθηκε από τη λογοκρισία, αλλά και την ταλαιπώρησε! Έπαιξε μαζί της για να την παρακάμψει και να την παραπλανήσει. Όπως τον Ιανουάριο του 1970, όταν, όπως διαβάζουμε στο «Πασατέμπος» του Άγγελου Μενδρινού:

«Έρευνα του Χρήστου Οικονόμου με τίτλο "εάν ήμουν δικτάτωρ", δηλαδή εάν "ήμουν Παπαδόπολος". Κανείς δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί για ένα τόσο… αθώο ερώτημα στο οποίο απαντούν εκτός από τον Ακαδημαϊκό Ηλία Βενέζη, ο Πέτρος Γαρουφαλιάς, ο άνθρωπος που προκάλεσε την Αποστασία και οι υπερδεξιοί Θρασύβουλος Τσακαλώτος και Κώστας Μανιαδάκης! Να τιμωρήσεις μια εφημερίδα που δίνει βήμα σε τόσους υπερ-δεξιούς και χωρίς να το ζητήσεις μάλιστα;»

Διαβάστε εδώ, στο pasatempo.wordpress, τους λόγους που οδήγησαν στις προηγούμενες πέντε αναστολές έκδοσης του Έθνους. Μαζί θα βρείτε, όπως πάντα στο «Πασατέμπος» αρχειακό υλικό, τόσο πλούσιο ίσως όπου πουθενά αλλού. Από εκεί και το απόκομμα που εικονογραφεί τούτο το θέμα.  

πηγή 

Πυρ ομαδόν για την τροπολογία για το Ελληνικό

Σοβαρά ερωτήματα για τη σκοπιμότητά της εγείρει η τροπολογία που αφορά στο ύψος των κτιρίων και εγκαταστάσεων στο Ελληνικό, την οποία κατάθεσαν στο παρά πέντε της ψήφισης του φορολογικού νομοσχεδίου οι υπουργοί Άδωνις Γεωργιάδης και Κωστής Χατζηδάκης.

Η αντίδραση της αντιπολίτευσης ήταν άμεση με τον Αλέκο Φλαμπουράρη, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, να εκδίδει ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι αλλάζει ο νόμος όχι για επιτάχυνση της επένδυσης, αλλά προς διευκόλυνση των επενδυτών.

«Δεν πρόκειται για διάταξη ερμηνευτικού χαρακτήρα όπως απλοϊκά παρουσιάστηκε από την Κυβέρνηση, αλλά για μια "εξυπηρέτηση" στη χωροθέτηση των υψηλών κτιρίων» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Φλαμπουράρης. Αναλυτικά:

Με την τροπολογία που κατατέθηκε σήμερα αλλάζει ο νόμος 4062/2012, που διέπει την επένδυση του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό.

Όχι όμως προς επιτάχυνση της επένδυσης αλλά προς διευκόλυνση των επενδυτών.

Δεν πρόκειται για διάταξη ερμηνευτικού χαρακτήρα όπως απλοϊκά παρουσιάστηκε από την Κυβέρνηση, αλλά για μια "εξυπηρέτηση" στη χωροθέτηση των υψηλών κτιρίων.

Να θυμίσουμε ότι το Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης έχει ήδη εγκριθεί με Προεδρικό Διάταγμα και έχει ελεγχθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Είναι δε βέβαιο πως ό,τι παρουσιάζεται ως "ερμηνευτικό" δεν είναι εξ ορισμού

και ταυτόσημο υπέρ της ποιότητας του οικιστικού περιβάλλοντος και της ζωής στην πόλη.

Και είναι μόνο η αρχή της νέας διακυβέρνησης, που δεν θα έφερνε τίποτα στη Βουλή για το Ελληνικό...

Ευθεία επίθεση κατά της κυβέρνησης εξαπέλυσε, κατά την ομιλία της στη Βουλή, και η Φώφη Γεννηματά αναφέροντας ότι η τροπολογία αλλάζει τους όρους του νόμου και της συμφωνίας για την επένδυση στο Ελληνικό.

Η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής άφησε αιχμές κατά του Άδωνι Γεωργιάδη λέγοντας πως «μέχρι προχθές διαβεβαίωνε ότι δεν σκοπεύουν να αλλάξουν το νόμο υπέρ ή κατά της εταιρείας».

«Είναι απόλυτα σαφές ότι με την τροπολογία εξυπηρετούνται μόνο τα συμφέροντα του επενδυτή. Υπάρχει μείζον ζήτημα» είπε η κ. Γεννηματά για να προσθέσει πως «το ΚΙΝΑΛ θα καταψηφίσει την τροπολογία με την οποία αλλάζουν οι όροι του νόμου και της συμφωνίας για την ανάπτυξη του μητροπολιτικού πόλου Ελληνικού - Αγίου Κοσμά».

Νωρίτερα ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε προσπαθήσει να δώσει διευκρινίσεις λέγοντας: «δεν αποτελεί τροποποίηση ούτε της σύμβασης για την Επένδυση του Ελληνικού ούτε του νόμου 2012 σχετικά με τον καθορισμό των όρων δόμησης, παρά μόνο ερμηνεία για το τι ορίζεται υψηλό κτίριο. Η τροπολογία αφορά ουσιαστικά τους ουρανοξύστες που θα γίνουν στο Καζίνο του Ελληνικού». Ο υπουργός Ανάπτυξης τοποθετήθηκε ξανά εντός Βουλής λέγοντας ότι η τροπολογία είναι ερμηνευτική και αφορά σε περίπτωση που βρεθεί αργότερα κάποιο… κακόπιστο δικαστήριο για να προσβάλει την απόφαση. 

πηγή

Εθνική Τράπεζα: Κόκκινα δάνεια 900 εκατ. ευρώ σε τιμή μικρότερη του ενός τρίτου

Την πώληση περίπου 12.800 κόκκινων δανείων και πιστώσεων που αφορούν σχεδόν 8.500 ακίνητα σε όλη την Ελλάδα ανακοίνωσε η Εθνική Τράπεζα σε κοινοπραξία (fund), με την αξία τους να αγγίζει το ένα δισ. ευρώ και την τράπεζα να εξασφαλίζει μόλις το 28% της αξίας τους.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Εθνικής Τράπεζας για την «πρώτη πώληση χαρτοφυλακίου μη εξυπηρετούμενων δανείων με εμπράγματες εξασφαλίσεις», με το όνομα του χαρτοφυλακίου το… συμβολικό «Project Symbol», η κοινοπραξία των Centerbridge Partners, LLP και Elliott Advisors (UK) Limited εξασφάλισε 12.800 κόκκινα δάνεια που αφορούν περίπου 8.300 ακίνητα σε όλη τη χώρα.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση, η ΕΤΕ υπέγραψε σύμβαση πώλησης απαιτήσεων από χαρτοφυλάκιο περίπου 12.800 «κόκκινων» δανείων και πιστώσεων με εμπράγματες και λοιπές εξασφαλίσεις (περίπου 8.300 ακίνητα σε όλη την Ελλάδα) προς μικρομεσαίες, μεσαίες επιχειρήσεις και επαγγελματίες, ύψους 0,9 δισ. ευρώ σε ανεξόφλητο κεφάλαιο, με την κοινοπραξία των Centerbridge Partners, LLP και Elliott Advisors (UK) Limited («Κοινοπραξία»).

Όπως αναφέρεται, η συναλλαγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΤΕ για τη διαχείριση μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων όπως υποβλήθηκε στον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας. Ακόμη, κατά την ανακοίνωση, το τίμημα της συναλλαγής ανέρχεται σε, περίπου, 28% του ανεξόφλητου κεφαλαίου του χαρτοφυλακίου και έχει θετική επίπτωση στην κεφαλαιακή βάση της ΕΤΕ (βάσει του δείκτη CET 1 για το α’ τρίμηνο του 2019).

Παράλληλα, στην ίδια ανακοίνωση, η τράπεζα σημειώνει πως η κοινοπραξία πρόκειται να αναθέσει τη διαχείριση του χαρτοφυλακίου στη Cepal Hellas Financial Services S.A., η οποία έχει λάβει άδεια από την Τράπεζα της Ελλάδος, βάσει του νόμου 4354/2015.

Ακόμη, όπως έγινε γνωστό, Morgan Stanley & Co. International plc ενήργησε ως χρηματοοικονομικός σύμβουλος, ενώ τα δικηγορικά γραφεία των Karatzas & Partners και Milbank LLP ως επίκουροι νομικοί σύμβουλοι για την ΕΤΕ. 

πηγή

       

Οι ξυπόλητοι σερβιτόροι της Μυκόνου

του Γιάννη Δεβερτζόγλου

Τα προηγούμενα τρία χρόνια είδαμε συνθήκες τραγικές. Εργαζόμενους στη Μύκονο να είναι στριμωγμένοι σε κοντέινερ. Σε αντίσκηνα που τα στήνουν παράνομα κάθε βράδυ και το πρωί τα μαζεύουν. Ομως αυτό που είδα φέτος, ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Εργαζόμενοι υποχρεωτικά ξυπόλητοι στην καυτή άμμο. Γιατί; Μα για λόγους concept!

Η πληροφορία έφτασε στα αφτιά μου από φίλο μου γιατρό, που εργάζεται στο νησί. «Ηρθε το παλικάρι με φουσκάλες στα πόδια. Του είπα να σταματήσει από τη συγκεκριμένη δουλειά» μου είπε ψύχραιμος.

Εμένα πάλι μου έκανε τόση εντύπωση, που πήγα να δω από κοντά το διάσημο beach bar και τους ξυπόλητους εργάτες. Να δω πόσο απλά καταστρέφεται για ένα concept η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και μπαίνει σε κίνδυνο η υγεία. Ας μη μιλήσουμε βέβαια για εργατική νομοθεσία και για προστασία εργαζομένων… Προσεγγίζοντας με το αυτοκίνητο και στα 200 μέτρα από το μπαρ, οι παρκαδόροι με σταμάτησαν φωνάζοντας: «είναι 10 ευρώ, αν δεν θες, άσ’ το πίσω από την ταμπέλα». Υπάκουσα στους κανόνες της παραλίας της Φτελιάς και δεν πλήρωσα.

Μόλις πάτησα το πόδι μου στο σημείο που ήταν αραδιασμένες οι σεζλόνγκ, αντίκρισα το θέαμα. Ηταν λίγο μετά τις 12 το μεσημέρι και η θερμοκρασία στους 28 βαθμούς Κελσίου. Η άμμος ήταν καυτή και οι σερβιτόροι και ο υπεύθυνος ξυπόλητοι.

Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι αν πήγαινα για βουτιά, θα άφηνα τις σαγιονάρες μου στη σεζλόνγκ. Στα 20 μέτρα θα είχε καεί η πατούσα μου. Και κανένας από τους λουόμενους δεν πήγαινε ξυπόλυτος μέχρι το σημείο που σκάει το κύμα. Οι εργαζόμενοι όμως ήταν υποχρεωμένοι να κυκλοφορούν δίχως παντόφλες. Δεν περπατούσαν άνετα. Κάθε φορά που σταματούσαν, έθαβαν την πατούσα τους όσο πιο βαθιά μπορούσαν στην άμμο για να βρούνε δροσιά. Ηταν ξεκάθαρο πόσο βασανιστικό ήταν.

Οπως μου εξήγησε ένας, τα λεφτά είναι καλά. «Μπορεί να φτάσεις και 60 ευρώ και 70 ευρώ την ημέρα. Αυτό είναι το concept και αν έχεις ανάγκη το κάνεις…» Ομως ποιος ιδιοκτήτης πάτησε με τόσο άγριο και απάνθρωπο τρόπο στην ανάγκη του άλλου και τον υποχρέωσε να περιφέρεται ξυπόλητος στην καυτή άμμο τόσες ώρες για το concept; Ακόμη και αν ο εργαζόμενος δεν έχει σώας τα φρένας ή έχει μεγάλη ανάγκη, είναι σωστό να δουλεύει σε αυτές τις συνθήκες; Να πονάει για να βγάλει τα λεφτά του;

Και με την απορία μήπως τελικά το δέρμα σκληραίνει, συνηθίζουν και δεν αισθάνονται τόσο πόνο, αν και είχα δει τις αντιδράσεις, απευθύνθηκα στον Δημήτρη Ρηγόπουλο, τον καθηγητή Δερματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντή του νοσοκομείου «Ανδρέας Συγγρός».

Ο καθηγητής με διαβεβαίωσε ότι η παρατεταμένη επαφή με την καυτή άμμο ενοχοποιείται για εγκαύματα, φουσκάλες, κοκκίνισμα (ερυθήματα) και πόνο στις πατούσες. «Ειδικά τις μεσημβρινές ώρες, που οι θερμοκρασίες είναι εξαιρετικά υψηλές, είναι επικίνδυνο να παραμένεις ξυπόλητος στην άμμο, ακόμη και αν και το πέλμα, όπως και οι παλάμες, έχουν παχιά κερατίνη, ώστε να προστατεύονται. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι τρέχουμε από την πετσέτα μέχρι να φτάσουμε στο νερό. Και για αυτό υπάρχουν και οι σαγιονάρες… Αλλά στις περιπτώσεις που η θερμοκρασία συσσωρεύεται από τη μεγάλη παραμονή τόσων ωρών, είναι επικίνδυνο». Πέρα από τις βλάβες αυτές, υπάρχουν και μικρές πιθανότητες μετάδοσης ιογενών λοιμώξεων όπως είναι οι μυρμηγκίες.

Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα συνεχιστεί αυτό όλο το καλοκαίρι. Οτι θα βρεθεί κάποιος αρμόδιος από το υπουργείο Εργασίας, που θα ασχοληθεί και θα δώσει τέλος στο βασανιστήριο των εργαζομένων. Ανθρώπων που άφησαν τα σπίτια τους από ανάγκη. Που τώρα εργάζονται με σωματικό πόνο από ανάγκη. Και ελπίζω αυτή η ανάγκη να μη σπρώξει ούτε αυτούς, ούτε άλλους σε ακόμα πιο απελπιστικές καταστάσεις.

      

Καθηγητής του Αλέξη: Ποιος ήταν ο φονεύς του αδελφού μου; Ο Κορκονέας. Μην το ξεχάσεις ποτέ

Ανοιχτή επιστολή στα παιδιά που γεννήθηκαν μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου απευθύνει, μέσω του blog του, ο Γιώργος Θαλάσσης, γυμνασιάρχης στο σχολείο που φοιτούσε ο Αλέξανδρος πριν η μοιραία σφαίρα που έριξε ο Επαμεινώνδας Κορκονέας του στερήσει τη ζωή.

Τα λόγια εδώ θα ήταν φτωχά. Ακολουθεί η επιστολή του Γιώργου Θαλάσση:

Αγαπητά μου παιδιά,

Είστε η ελπίδα για την νέα ζωή, που όλοι μας έχουμε ανάγκη, αλλά δεν μας δίνεται πάντα. Είστε μικροί, για να διαβάσετε αυτά που γράφω, αλλά τα γράφω τώρα, γιατί δεν ξέρω αν θα υπάρχω, όταν φτάσετε στην κατάλληλη ηλικία, για να τα μάθετε.

Έχουν λεχθεί άσχημα πράγματα για τον Αλέξανδρο μετά τη δολοφονία του. Αλλά τα έχουν πει βρώμικα στόματα και τα έχουν γράψει βρώμικα χέρια. Μην πιστέψετε τίποτε και κανένα. Εγώ ήμουν σε θέση να ξέρω τον Αλέξανδρο καλύτερα από τον καθένα και σας λέω αυτό. Ο Αλέξανδρος ήταν πολύ καλό, ευγενικό και τίμιο παιδί, που αγαπούσαν όλοι οι δάσκαλοι και όλοι οι συμμαθητές του. Κι εκείνος αγαπούσε πολύ τους φίλους του και είχε πολλούς, πάρα πολλούς φίλους και οι φίλοι του έγιναν αναρίθμητοι μετά τον θάνατό του, όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλον τον κόσμο. Αλλά ο Αλέξανδρος δεν πρόλαβε να τους αγαπήσει, όμως η μεγάλη του καρδιά, είμαι βέβαιος ότι θα τους χωρούσε όλους αυτούς.

Χθες τέλειωσε η δίκη των δολοφόνων του σε δεύτερο βαθμό στο εφετείο Λαμίας. Μια δίκη που συνεχώς μας έκανε να αγανακτούμε και να ντρεπόμαστε για τον τρόπο που απονέμεται «η δικαιοσύνη» στη χώρα μας. Δεν θα επεκταθώ όμως σε όλα όσα λέχθηκαν και έγιναν σε αυτή τη δίκη που κράτησε πάνω από δυόμισι χρόνια. Λέω μόνο τούτο. Από την αρχή φάνηκε πως είχαν σκοπό να βγάλουν έξω τον Κορκονέα με κάθε τρόπο. Και τώρα θα σας πω μόνο για τη χθεσινή μέρα και αυτό φτάνει.

Η αδιάντροπη υπεράσπιση, που πρότεινε ένα σωρό ελαφρυντικά, πρότεινε και ως ελαφρυντικό την ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος. Λες και η υπεράσπιση δεν ήταν μέσα στην αίθουσα, όπου αποδείχθηκε περίτρανα ότι ο Αλέξανδρος δεν έκανε τίποτε ανάρμοστο. Απλώς βρέθηκε σε ένα μέρος, όπου συχνάζουν πολλά παιδιά αυτής της ηλικίας. Για αυτό και το ελαφρυντικό αυτό δεν έγινε δεκτό. Αλλά η υπεράσπιση, όπως και άλλοι όμοιοι, πάντα προσπαθούσαν να βεβηλώσουν τη μνήμη του Αλέξανδρου και θα συνεχίσουν να προσπαθούν, αλλά εσείς να μη δέχεστε αυτά τα ψέματα.

Ο εισαγγελέας από την άλλη πρότεινε ως ελαφρυντικό τον πρότερο σύννομο βίο του κατηγορουμένου. Ποιος σύννομος βίος όμως; Ακόμη και τη δολοφονία του Αλέξανδρου προσπάθησαν να καλύψουν και να συσκοτίσουν οι δολοφόνοι, αλλά και οι συνάδελφοί τους τροποποίησαν τα ενοχοποιητικά στοιχεία και κατασκεύασαν ψευδομάρτυρα. Σκοπός τους ήταν να πουν ότι οι δολοφόνοι δέχθηκαν επίθεση και κινδύνεψε η ζωή τους και ο Κορκονέας πυροβόλησε για εκφοβισμό στον αέρα και η σφαίρα εξοστρακίστηκε και σκότωσε τον Αλέξανδρο. Και παρόλο που αποδείχθηκε ότι όλα αυτά ήταν ψέματα, δεν υπήρξε καμιά συνέπεια για τους αστυνομικούς που κατασκεύασαν αυτά τα σενάρια. Αν λοιπόν η υπηρεσία του προσπάθησε να απαλλάξει τον Κορκονέα από τη δολοφονία δεν θα τον κάλυπτε για μικρότερα αδικήματα και μικρότερες εγκληματικές πράξεις; Και ακόμη ο εισαγγελέας είπε ότι οι συνάδελφοι του Κορκονέα τον αποκαλούσαν Ράμπο, γιατί ήταν καλός και αποτελεσματικός στη δουλειά του και όχι γιατί έδερνε αθώους ανθρώπους. Αλλά αυτά δεν έκαναν το δικαστήριο να αμφιβάλλει για τον σύννομο βίο του Κορκονέα και δέχθηκε το ελαφρυντικό, ενώ αμφέβαλε για την ενοχή του Σαραλιώτη και τον κήρυξε αθώο. Ο Σαραλιώτης αθώος! Που όλα τα έκαναν μαζί και δεν σκέφτηκαν οι δικαστές, ότι όσα έκανε μετά ο Σαραλιώτης τα έκανε, όχι για να καλύψει την ενοχή του Κορκονέα, αλλά για να καλύψει τη δική του συνενοχή.

Κι ακόμη είπε ο εισαγγελέας ότι ο Κορκονέας οδηγήθηκε σε αυτές τις πράξεις, επειδή ήταν αφελής και αντιδεοντολογικός, όχι γιατί είναι ένας στυγερός δολοφόνος, ένα παλιοτόμαρο της κοινωνίας. Αλλά χθες στην αίθουσα δεν είδα μόνο ένα παλιοτόμαρο, είδα πολλά.

Και η απόφαση του δικαστηρίου να δεχθεί την ενοχή του Κορκονέα για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο απέβλεπε στο να καλύψει τα νώτα του σε ενδεχόμενη αναίρεση, αλλά συγχρόνως είχε σκοπό να τον βγάλει αμέσως από την φυλακή με την ποινή κάθειρξης 13 ετών.

Εύχομαι εσείς παιδιά να ζήσετε καλύτερες μέρες κι αν ποτέ σας πουν παραμύθι για τη λάμια που έτρωγε τα αθώα παλικαρόπουλα, να ξέρετε ότι αυτή δεν είναι η λάμια, αλλά η Λαμία.

Να ζήσετε σε καλύτερες μέρες, αλλά αυτές θα αργήσουν πολύ. Ήδη η κυβέρνηση θα στείλει αστυνομικούς με πολυβόλα ανάμεσα στους ανθρώπους στο κέντρο της Αθήνας και ο πρωθυπουργός ανήγγειλε ότι θα προσλάβει 1500 νέους οπλισμένους Κορκονείς.

Για να έρθουν οι καλύτερες μέρες πρέπει να αγωνιστούμε πολύ και ελπίζω να συμμετάσχετε κι εσείς σε αυτόν τον αγώνα όταν μεγαλώσετε.

Ο γυμνασιάρχης του Αλέξανδρου

Γιώργος Θαλάσσης

Το σχέδιο για τη ΔΕΗ: Αύξηση τιμολογίων, πώληση «φιλέτων»

Γράφει η Αγγελική Δημοπούλου

Το σχέδιο Χατζηδάκη για τη ΔΕΗ - αλά Ολυμπιακή, όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε - αποτελεί στον πυρήνα του ένα σχέδιο πώλησης των «φιλέτων» της εταιρείας, των «κομματιών» δηλαδή που είναι αποκλειστικά κερδοφόρα. Παράλληλα βρίθει σκιών και στο επικοινωνιακό κομμάτι, στον τρόπο δηλαδή με τον οποίο επιχειρεί η κυβέρνηση να το «πουλήσει» στους πολίτες.

Η κυβερνητική επιλογή της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, στηρίχθηκε εν πολλοίς από τα στελέχη της ΝΔ στην καταστροφολογία που διοχετεύτηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης περί κατάρρευσης της εταιρείας και σε δηλώσεις του ίδιου του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που υποστήριξε «πώς μόνο ένας τρελός θα έπαιρνε τη ΔΕΗ». Πρόκειται ακριβώς για την ίδια πρακτική που ακολούθησε και επί Ολυμπιακής, όταν διατεινόταν ότι κανείς δεν θα την έπαιρνε και τελικά πουλήθηκε για 177,2 εκατ. ευρώ.

Η απαξίωση μιας εταιρείας πριν την πώλησή της είναι μάλλον αντεπιχειρηματική ενέργεια, αλλά ταυτόχρονα είναι μια πάγια τακτική για να προωθηθούν ιδιωτικά συμφέροντα σε βάρος του κράτους. Το ερώτημα στην περίπτωση της ΔΕΗ κατά πόσο η σχετική καταστροφολογία έχει πραγματική βάση. Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Γιώργος Αδαμίδης μιλώντας στο tvxs.gr, αναφέρει ότι πράγματι υπάρχει «ένα πρόβλημα ρευστότητας με την εταιρεία και κανείς δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια του σε αυτό», ωστόσο, τονίζει ότι «είναι απόλυτα διαχειρίσιμο». «Όποιος λέει ότι το πρόβλημα δεν είναι απόλυτα διαχειρίσιμο έχει άλλους στόχους. Η ΔΕΗ είναι μια επιχείρηση που πραγματοποιεί τεράστιες επενδύσεις κάθε χρόνο στη χώρα και βεβαίως μπορεί να αντεπεξέλθει σε όλες τις υποχρεώσεις της, ως όμιλος».

Πουλώντας την κερδοφορία

Ο Κωστής Χατζηδάκης εξήγγειλε, μεταξύ άλλων, στις προγραμματικές του δηλώσεις την μερική ιδιωτικοποίηση του ΔΕΔΔΗΕ, του διαχειριστή δηλαδή του δικτύου διανομής του ρεύματος και την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, του ανεξάρτητου διαχειριστή μεταφοράς του ρεύματος. Πρόκειται για δυο φορείς με καθαρή κερδοφορία.

«Είναι μια εμμονή σε μια προσέγγιση, κυρίως ιδεολογική, που αφορά την αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Εμφανίζεται μια κυβέρνηση και λέει ότι για να σώσουμε τη ΔΕΗ πρέπει να πουλήσουμε. Αλλά κανείς δεν απαντά στο γιατί πρέπει να πουλήσουμε τον ΑΔΜΗΕ που είναι κερδοφόρος. Ή στο γιατί προσπαθούσαν και πάλι να πουλήσουν τη ΔΕΗ το 2014 που ήταν ολόκληρη η εταιρεία κερδοφόρα, όπως λένε και οι ίδιοι», σημειώνει ο Γιώργος Αδαμίδης.

Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, σημειώνει ότι «ο ΔΕΔΔΗΕ και ο ΑΔΜΗΕ είναι δυο εταιρείες που ασκούν μονοπωλιακή δραστηριότητα. Το μόνο που έχουν είναι κέρδη. Αν πουληθεί θα το πάρει ένας ιδιώτης, ο οποίος δεν θα ρισκάρει απολύτως τίποτα. Η ίδια η έννοια του επιχειρείν εμπεριέχει ένα ρίσκο. Αν πάρει μια εταιρεία που έχει μόνο κέρδη δεν ανταγωνίζεται κανέναν. Δεν καταλαβαίνω πως οι θιασώτες του ανταγωνισμού θέλουν να παραχωρήσουν ένα κρατικό μονοπώλιο στους ιδιώτες. Πρόκειται για ένα μεγάλο λάθος που θα καταλήξει στο να κερδοσκοπούν οι υποτιθέμενοι ‘επενδυτές’ επί των καταναλωτών».

Παράλληλα ο κ. Αδαμίδης προσθέτει ότι τα θετικά μέτρα που εμφανίζεται να έχει ήδη πάρει η κυβέρνηση ως μέτρα σωτηρίας στη ΔΕΗ, «είχαν ανακοινωθεί νωρίτερα και διά στόματος του κ. Παναγιωτάκη στην γενική συνέλευση των μετόχων στις 27 Ιουνίου. Αν και το σχέδιο διάσωσης αυτό, εγώ προσωπικά θεωρώ ότι έπρεπε να είχε προχωρήσει νωρίτερα». Για παράδειγμα τα μέτρα για το σαφάρι των κακοπληρωτών, η κατάργηση των δημοπρασιών ΝΟΜΕ που εισάχθηκαν με το τρίτο μνημόνιο - και έβαλαν μέσα κατά 300.000.000 εκατομμύρια ευρώ τη ΔΕΗ -, η μείωση του ΕΤΜΕΑΡ, ήταν ήδη προδιαγεγραμμένα «να τελειώσουν στο τέλος της χρονιάς».

Αυξάνοντας τα τιμολόγια

Παρά το γεγονός ότι η ΔΕΗ αποτελεί ένα από τα θέματα των ημερών σχεδόν καθόλου λόγος δεν έχει γίνει για τις αυξήσεις που έρχονται στα τιμολόγια του ρεύματος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει την μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια κάτι που έφερε άμεσα μειώσεις στα τιμολόγια του ρεύματος. Η μείωση αυτή ακυρώνεται αφού το επόμενο χρονικό διάστημα τα τιμολόγια θα αυξηθούν.

Ο Κωστής Χατζηδάκης επιβεβαίωσε του λόγου το αληθές από το βήμα της Βουλής υποσχόμενος ότι το τελικό αποτέλεσμα για τον καταναλωτή θα είναι ουδέτερο επειδή θα υπάρξουν αντισταθμιστικές μειώσεις σε άλλες χρεώσεις - το ΦΠΑ που μείωσε η προηγούμενη κυβέρνηση και η μείωση του τέλους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) που προανήγγειλε ο ίδιος. Το ζήτημα εδώ είναι ότι κανείς καταναλωτής δεν θα δει τη μείωση του ΦΠΑ στην τσέπη του.  «Το ότι εμείς θα αυξήσουμε τα τιμολόγια αλλά την αύξηση αυτή δεν θα την καταλάβει ο καταναλωτής γιατί θα εξισορροπηθεί με τη μείωση που προέκυψε από τον ΦΠΑ δεν είναι λογική. Η πραγματικότητα είναι ότι τα τιμολόγια αυξάνονται», λέει ο κ. Αδαμίδης.

Ζημίες και οφειλές

Στο οικονομικό κομμάτι η ΔΕΗ αντιμετωπίζει το ζήτημα των ζημιών και το ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων οφειλών. Όσον αφορά το πρώτο, ο κ. Αδαμίδης εξηγεί ότι οι ζημίες που έχει η εταιρεία είναι σε μεγάλο βαθμό και λογιστικά μεγέθη. Πρόκειται δηλαδή για υποχρεωτικές εγγραφές που γίνονται στους ισολογισμούς της εταιρείας με βάση τα διεθνή πρότυπα αλλά δεν είναι άμεσα απαιτητές από κανέναν. Για παράδειγμα 160 εκατομμύρια ευρώ που έχουν εγγραφεί, αφορούν την περίπτωση που η εταιρεία θα απολύσει όλο το προσωπικό και θα δώσει τις αποζημιώσεις. «Αυτό αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα συμβεί ποτέ», εξηγεί ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ.

Αντίστοιχα υπάρχουν και άλλα μεγέθη. Απαιτήσεις από φορείς που εμπλέκονται με την ενέργεια αλλά για τις οποίες εκκρεμούν δικαστικές αποφάσεις ή εγγραφές για χρήματα που η εταιρεία έχει αποδώσει χωρίς να έχει εισπράξει από τους καταναλωτές. Αυτά ξεπερνούν τα 200 εκατομμύρια ευρώ. «Πρόκειται για ένα πρόβλημα όντως πολυπαραγοντικό, όπως είπε και ο υπουργός, αλλά η ΔΕΗ ούτε χρειάζεται, ούτε πρέπει να εκποιήσει τα ασημικά της για να το λύσει», εκτιμά ο Γιώργος Αδαμίδης.

Αναφορικά με τις οφειλές προς τη ΔΕΗ, που αγγίζουν σε σύνολο τα τρία δισεκατομμύρια ευρώ, αυτές αφορούν και οικιακά και βιομηχανικά και τιμολόγια υψηλής τάσης. Στους 60.000 που έχουν οφειλές άνω των 3.000 ευρώ και συνολικά αγγίζουν τα 800.000.000 εκατομμύρια είναι και οικιακοί καταναλωτές - κάποιοι από τους οποίους μάλιστα πλαστογράφησαν και δικαιολογητικά για να ενταχθούν στο κοινωνικό τιμολόγιο - αλλά και επιχειρήσεις.

«Αυτά έχουν εντοπιστεί και δοθεί εδώ και πολλά χρόνια στη δημοσιότητα», τονίζει ο Γιώργος Αδαμίδης και προσθέτει ότι υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης. Το ζήτημα των επιχειρήσεων είναι το πιο λεπτό. Για παράδειγμα η ΛΑΡΚΟ χρωστά 300.000 ευρώ. Είναι μια επιχείρηση με 1500 εργαζομένους. Επιπλέον η ίδια η ΔΕΗ έχει μετοχές στη ΛΑΡΚΟ. «Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα από την νέα πολιτική ηγεσία», σημειώνει ο κ. Αδαμίδης.

Η ΔΕΗ είναι η «Εθνική Ελλάδας»

Για την λύση των προβλημάτων «σχέδια διάσωσης υπάρχουν», αρκεί να θέλει κανείς να τα εφαρμόσει», τονίζει ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. «Η ΔΕΗ δεν προσφέρεται για πολιτικές αντιπαραθέσεις. Είναι Εθνική Ελλάδος. Πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι μαζί και οι παράγοντες της αγοράς και η κυβέρνηση ότι ο μοναδικός σκοπός αυτής της εταιρείας είναι να παρέχει σωστές υπηρεσίες, σε προσιτές τιμές για τον καταναλωτή. Πρέπει να συμφωνήσουμε σε δυο - τρία πράγματα. Στο πως θα αποπληρωθούν τα χρήματα που χρωστούν οι καταναλωτές. Στο να δοθούν τα χρήματα που οφείλει το ελληνικό δημόσιο στη ΔΕΗ. Στο να σταματήσουν οι στρεβλώσεις. Όταν ένας καταναλωτής παίρνει ένα τιμολόγιο της ΔΕΗ στα χέρια του παθαίνει ένα μικρό εγκεφαλικό γιατί δεν μπορεί να καταλάβει τι πληρώνει και γιατί για το ρεύμα πληρώνει λιγότερο από ότι για όλα τα υπόλοιπα. Αν γίνουν αυτά, δεν χρειάζεται καμία ιδιωτικοποίηση. Γιατί η ιδιωτικοποίηση στόχο έχει το κέρδος του ιδιώτη».

Η αντίδραση της ΓΕΝΟΠ

Η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ «έχει ειλημμένες αποφάσεις ήδη από το 2010 όταν ξεκίνησε για πρώτη φορά με το σχέδιο Παπακωνσταντίνου, το ξεπούλημα των ασημικών της χώρας. Για τη ΔΕΗ ήταν το 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων. Μετά ήρθε η μικρή ΔΕΗ και μετά το σχέδιο της υποτιθέμενης αποεπένδυσης με το ξεπούλημα των λιγνιτικών μονάδων που δεν υπήρχε καμία περίπτωση να υλοποιηθεί γιατί ο λιγνίτης βάλλεται πανταχόθεν άρα δεν είναι ελκυστικό πακέτο. Τα νερά είναι αυτά που θέλουν (σ.σ. τα υδροηλεκτρικά). Τώρα έχουμε μια νέα κυβέρνηση και ένα νέο σχέδιο. Προφανώς η κυβέρνηση έχει και το χρόνο και την πίστωση για να εξηγήσει και σε εμάς και κυρίως στους καταναλωτές για πιο λόγο θέλει να ιδιωτικοποιήσει τη ΔΕΗ. Ποιος θα κερδίσει από την ιδιωτικοποίηση;».

«Από εμάς η μάχη θα δοθεί στο πεδίο των καταναλωτών. Εμείς δεν θέτουμε ζητήματα συντεχνίας, βάζουμε τα ζητήματα με όρους κοινωνίας. Δεν υπάρχει πρόβλημα στους εργαζομένους της ΔΕΗ», σημειώνει ο Γιώργος Αδαμίδης και καταλήγει: «το λέω, γιατί κάποιοι νομίζουν ότι εμείς αντιδρούμε συντεχνιακά. Ίσα, ίσα. Έχει εμφανίσει (σ.σ. ο υπουργός) και πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου το οποίο δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα, αλλά εμείς γνωρίζουμε ορισμένα πράγματα. Άρα δεν έχει κάτι να φοβηθεί ο εργαζόμενος. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε τους καταναλωτές ότι αυτοί είναι που θα έχουν πρόβλημα».