Σκορποχώρι στις Βρυξέλλες, έρχονται πιο μαύρες μέρες…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Όταν ο ούλτρα φιλελεύθερος Κυριάκος Μητσοτάκης αναγκάζεται να πει «δεν πιστεύω δογματικά στις αγορές» και προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι με παραπομπή σε ελληνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων, τα οποία δεν γνωρίζουμε ακόμα αν υπάρχουν, εύκολα καταλαβαίνει και ο πιο αδαής ότι οι μέρες που έρχονται θα είναι χειρότερες για τη καθημερινή μας ζωή.

 

Μπορεί η Ευρωπαϊκή Ενωση να εξέπληξε με την ταχεία αντίδρασή της στην επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, αλλά όσον αφορά τα πολυπόθητα μέτρα για την αντιμετώπιση του καλπασμού των τιμών της ενέργεια φαίνεται ότι επανέρχεται στη λογική «τα ζώα μου αργά».

 

 

Στη χτεσινή σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών, το μόνο χειροπιαστό αποτέλεσμα ήταν η εξαίρεση που πήραν Ισπανία και Πορτογαλία, ώστε να μειώσουν τις τιμές του ρεύματος για τους καταναλωτές τους. Και χρειάστηκε να απειλήσουν με βέτο.

 

Ωστόσο το αίτημα να επέμβει η Ε.Ε στις αγορές και να επιβάλει πλαφόν στις τιμές της ενέργειας, που γονατίζουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, παραπέμφθηκε «εις τον καιρόν». Η αναφορά στα «συμπεράσματα» της συνόδου, όπως είπε ο κ. Μητσοτάκης, είναι κάτι σαν το χρύσωμα του χαπιού. Με δεδομένη την άρνηση της Γερμανίας, Ολλανδίας κτλ, πρέπει να γίνει κάτι χειρότερο από αυτό που γίνεται σήμερα, για να υπάρχει ελπίδα κάποιας παρέμβασης. Μέχρι τότε θα μας πιάνει σύγκρυο κάθε φορά που ανοίγουμε ένα λογαριασμό ρεύματος ή φυσικού αερίου.

 

Κατά τα άλλα, οι ενέσεις αισιοδοξίας, τις οποίες επιχείρησε να μας κάνει ο πρωθυπουργός, με αναφορά στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Κρήτη και στο Ιόνιο, μοιάζει περισσότερο με παρηγοριά στον άρρωστο. Διότι, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, τα κοιτάσματα αυτά είναι «δυνητικά». Δηλαδή, δεν γνωρίζουμε πόσα είναι και αν είναι συμφέρουσα η αξιοποίησή τους. Και πάνω απ΄όλα μιλάμε για κάτι που, αν υπάρχει, θα χρειαστούν χρόνια για να έχουμε προϊόν, που θα μπορεί να ανακουφίσει την οικονομία και τους πολίτες. Και επ΄αυτού ανακύπτει το ερώτημα: γιατί, άραγε, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε εγκαταλείψει αυτό το σχέδιο και τώρα επανέρχεται; Και πώς συμβιβάζεται αυτή η πολιτική με την στροφή στην «καθαρή» ενέργεια, που παράγεται από τον ήλιο και το αέρα, η οποία είχε ανακοινωθεί τόσο πομπωδώς;

 

Το μόνο σίγουρο από τη χτεσινή σύνοδο των Βρυξελλών είναι η συμφωνία με τις ΗΠΑ για την προμήθεια περισσότερου υγροποιημένου αερίου(LNG), αλλά οι τιμές του προφανώς είναι ασύμφορες. Ο Τζό Μπάιντεν προφανώς είναι ικανοποιημένος από το «ντιλ», αφού η χώρα του θα αποκομίσει πολλά δισεκατομμύρια από την Ευρώπη.

 

Κάπως έτσι φτάνουμε σε ένα καθόλου αισιόδοξο συμπέρασμα. Η απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, εξ ου και η κατηγορηματική άρνηση της Γερμανίας να επιβάλει εμπάργκο στην ενέργεια από τη Ρωσία. Ακόμα κι αν κάποια στιγμή γίνει αυτό, το κόστος θα είναι πολύ μεγάλο. Οσο η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αποφασίζει να προστατεύσει δραστικά τους καταναλωτές της από τα υπερκέρδη των καρτέλ της ενέργειας, τόσο η κάθε χώρα χωριστά θα καταφεύγει σε πομπώδεις ανακοινώσεις χωρίς αντίκρυσμα. Όταν βασικά αγαθά έχουν γίνει χρηματιστηριακά προϊόντα και ένας οικονομικός γίγαντας όπως η Ευρώπη δεν μπορεί να παρέμβει αποφασιστικά σε τόσο ακραίες συνθήκες(πόλεμος), αναρωτιέται κανείς πότε θα παρέμβει.

 

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και ό,τι ακόμα περιμένουμε αποδίδεται πολύ καλά από αυτήν την ατάκα του παλιού Αμερικανού ηθοποιού Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ: «Τα πράγματα ποτέ δεν είναι τόσο άσχημα ώστε να μη μπορούν να χειροτερέψουν».

Υπουργός Ψυχολογίας

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Μα ναι. «Η οικονομία είναι ψυχολογία». Δεν χρειάζεται να είσαι υπουργός Ανάπτυξης για να ξέρεις αυτόν τον θεμελιώδη νόμο της φύσης· της ανθρώπινης φύσης. Ούτε να έχεις διαβάσει δέκα μελέτες για το πόσο αποτελεσματικό είναι το «σόπιν θέραπι», ιδίως για το ταμείο των εμπόρων. Και μόνο σε πρωτοβάθμιο περίπτερο ή δευτεροβάθμιο μίνι μάρκετ αν φοιτήσεις, χωρίς ποτέ να τολμήσεις το μεγάλο βήμα προς το τριτοβάθμιο σούπερ μάρκετ, κάτι μαθαίνεις για την αγορά.

 

Ψυχολογία είναι να αγοράζεις πράγματα που δεν τα χρειάζεσαι, απλώς επειδή η επαναλαμβανόμενη διαφήμιση σου φυτεύει το σλόγκαν της στο μυαλό και σε πείθει ότι αν δεν έχεις, δεν φαίνεσαι. Κι αν δεν φαίνεσαι, δεν είσαι. Κι αν δεν είσαι, ε, τότε είσαι κατώτερος από αυτούς που και έχουν και φαίνονται και είναι.

 

Ψυχολογία όμως είναι και να μην αγοράζεις. Αίφνης, βλέπεις έναν αρχηγό κόμματος που ανάμεσα στις γεωπολιτικές αναλύσεις του, διαλυτικές της στοιχειώδους λογικής, διαφημίζει ειδικόν μαντζούνιον (προσοχή στο καταληκτικόν νι, εκεί κρύβεται όλη η ελληνικότης του σκευάσματος), ικανό να αναδασώσει το ημίγυμνο κρανίο σου. Ε, λοιπόν, δεν το αγοράζεις το αγιορείτικον ευτρίχιον. Κι όχι επειδή λατρεύεις μέχρις αποστηθίσεως το «Φαλάκρας εγκώμιον» του Συνέσιου του Κυρηναίου, αλλά επειδή «σε πιάνει μια ψυχολογία» βλέποντας ότι ο προπαγανδιστής του μαντζουνίου πάσχει από ολιγοκρανιοτριχία. Ως εκ τούτου, η συμπόνια του για την απογύμνωση του δικού σου κρανίου ακούγεται λιγότερο πειστική και από αξύριστο πρωθυπουργικό διάγγελμα.

 

Ψυχολογική υπόθεση είναι και να μην αγοράζεις όσα νευροφθόρα σκευάσματα (υπό μορφήν βαρυσήμαντων διαπιστώσεων) εμπορεύεται ο υπουργός Ραδιοτηλεοπτικής Φλυαρίας, ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε. Το πιο φρέσκο του; Κρυώνουμε λέει κατά φαντασίαν, κλαψουρίζουμε καθ’ έξιν και δεν φουλάρουμε το ντεπόζιτο του Ι.Χ. ή του σπιτιού από ψυχολογία και μόνο, κι όχι επειδή η βενζίνη και το πετρέλαιο είναι πανάκριβα. Σωστά. Ολόσωστα. Κι αν κάποιοι λίγοι δεν συμφωνούν, προφανώς παρασύρονται από την «επέλαση του λαϊκισμού», κατά πως αποφαίνονται όσοι δημοσιολογούντες θα βρίσκουν σε λίγο συμπαθητικό τον Μαδούρο και απεχθή τον Γκουαϊδό. Διότι είναι λαϊκισμός να μην αποδέχεσαι το κυβερνητικό τροπάριο ότι η γενική ακρίβεια είναι εισαγόμενη, μεταουκρανική. Τι; Εμφανίστηκε στα τέλη του φθινόπωρου; Και; Ακόμα να το πιστέψετε ότι η Ελλάς πλέον πρωτοπορεί;       

Α. Καμύ: Μιλώ για την ειρήνη

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Ο Ρώσος δικτάτορας βομβαρδίζει τους Ουκρανούς. Οι νεοναζί Αζόφ διαπομπεύουν με μπογιά το πεινασμένο κορίτσι στην ερειπωμένη πόλη. Ο κοσμηματοπώλης τσακίζει το κεφάλι του Ζακ. Ο εκαμίτης πατάει αλαλάζοντας στο στήθος τον Βασίλη Δημάκη. Ο υπάλληλος στέλνει στο θάνατο τον Σαϊντού*. Ποιος είναι ο θύτης και ποιο είναι το θύμα; Με ποιον να πάω και ποιον ν’ αφήσω; Εναντιώνομαι πλησίστιος στη βία του αιμοσταγή Πούτιν στην Ουκρανία, του δολοφόνου 300.000 ανθρώπων στο Ιράκ Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, στη βία του Σαουδάραβα «διαδόχου» στην Υεμένη, εναντίον της βίας των πολυεθνικών των φαρμάκων και των καυσίμων που τσακίζουν εκατομμύρια ανθρώπους για το κέρδος, είμαι ενάντιος και στα δυτικά μίντια που νομιμοποιούν τις διαπομπεύσεις δυστυχισμένων Ουκρανών μιλώντας για πλιατσικολόγους, την ίδια ώρα που λένε πως στις βομβαρδισμένες πόλεις δεν υπάρχουν πλέον τρόφιμα και νερό! Βλέπω το γδύσιμο των δυστυχισμένων ανθρώπων και θυμάμαι τα ξεβρακώματα των ρόμποκοπ του Χρυσοχοΐδη στα Εξάρχεια.  

 

Μέσα σ’ αυτόν τον ατέρμονο κύκλο της βίας κάποιοι, όπως ο πολύς Στάθης Καλύβας, μας ζητούν να περιοριστούμε στη βία του Πούτιν. Γιατί, όπως υποστηρίζουν, η εναντίωση στη βία γενικά, καλύπτει τον Πούτιν. Στη λογική τους κυριαρχεί «ο νόμος του αίματος», όπως λέει ο Α. Καμύ και συνεχίζει: «ο ρόλος των διανοουμένων δεν μπορεί να είναι εκ του μακρόθεν, όπως το τονίζουμε καθημερινά, να δικαιολογεί τη μία από τις δύο πλευρές και να καταδικάζει την άλλη… ο ρόλος τους πρέπει να είναι η δουλειά προς την κατεύθυνση του κατευνασμού, έτσι ώστε να ξαναδοθούν στη λογική οι ευκαιρίες της… Μιλώ για ειρήνη. Αυτό σχετίζεται με τη δική μου αισιοδοξία. Κάτι πρέπει να γίνει γι' αυτήν. Και είναι δύσκολο. Εκεί εντοπίζεται η απαισιοδοξία μου. Έτσι κι αλλιώς, μόνο στα παγκόσμια κινήματα ειρήνης προσχωρώ σήμερα. Σε αυτά βρίσκονται οι πραγματικοί οι ρεαλιστές. Και είμαι μαζί τους.»*

 

*Απόσπασμα από το βιβλίο για τον Αλμπέρ Καμύ, Επιλογή από το έργο του, μετάφραση Ελένη Ποταμιάνου, επιμέλεια σειράς Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, εκδ. Στιγμή.

 

Η ιδέα του συσχετισμού των μορφών βίας ανήκει στην φίλη Γιώτα Αναγνώστου      

Μπήκε πλαφόν σε ηλιέλαιο και αλεύρι από σούπερ μάρκετ και προμηθευτές

 

Πλαφόν στην αγορά ηλιελαίου και αλευριού βάζουν προμηθευτές και σούπερ μάρκετ υπό τον φόβο των ελλείψεων. Παρότι οι ελλείψεις από στελέχη της αγοράς αποδίδονται αποκλειστικά στον πόλεμο στην Ουκρανία που τώρα αρχίζει να δείχνει τις επιπτώσεις του και στην εφοδιαστική αλυσίδα, υπάρχουν και αναλύσεις που μιλούν για οικονομικά παιχνίδια μονοπωλιακών ομίλων με στόχο την αύξηση τιμών για επίτευξη μεγαλύτερης κερδοφορίας.

 

Το πρώτο πλαφόν μπήκε στο ηλιέλαιο και το αλεύρι αρχής γενομένης από τους προμηθευτές που μείωσαν κατά 1/3 τις ποσότητες που προμηθεύουν στους εμπόρους.

 

 

Οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ  πάντως έχουν αρχίσει εδώ και μερικές ημέρες να επιβάλουν πλαφόν στην αγορά ηλιελαίου και αλευριού από τους πελάτες που κάνουν ηλεκτρονικά τις αγορές τους. Συγκεκριμένα επιτρέπουν την αγορά μέσω του ηλεκτρονικού καταστήματος τεσσάρων συσκευασιών ηλιελαίου του ενός λίτρου και την αγορά μέχρι τεσσάρων τεμαχίων αλευριού. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τα σούπερ μάρκετ ετοιμάζονται να επιβάλουν πλαφόν στην αγορά ηλιελαίου και αλευριού και από τα φυσικά καταστήματά τους.

 

Πλέον τα λαϊκά νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα με τον κίνδυνο πραγματικών ή πλασματικών ελλείψεων στην αγορά που θα οδηγήσουν και σε νέα «έκρηξη» των τιμών που θα τσακίσουν ακόμα περισσότερο τα πενιχρά εισοδήματα τους. 

πηγή

     

Η Γερμανία μειώνει τον φόρο στα καύσιμα

 

Την ώρα που στην Ελλάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη δίνει 13 ευρώ το μήνα με το «κουπόνι βενζίνης» για ένα τρίμηνο και απορρίπτει με προκλητικά κατηγορηματικό τρόπο κάθε συζήτηση για μείωση του Ειδικού Φόρου στα Καύσιμα ως μέτρο κατά της ακρίβειας, η κυβέρνηση της Γερμανίας λαμβάνει πιο δραστικά μέτρα.

 

Αναλυτικότερα, το μεσημέρι της Πέμπτης (24/3) οι επικεφαλής των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού (SPD, Πράσινοι, FDP) και κάτω από την πίεση της λαϊκής δυσαρέσκειας ανακοίνωσαν δέσμη μέτρων ανακούφισης από τις συνέπειες των υψηλών τιμών ενέργειας.

 

 

Ειδικά σε ό,τι αφορά τα καύσιμα, αποφασίστηκε μείωση της τιμής για τους επόμενους τρεις μήνες, κατά 30 λεπτά/λίτρο για τη βενζίνη και κατά 14 λεπτά/λίτρο για το πετρέλαιο κίνησης, μέσω μείωσης του ενεργειακού φόρου καυσίμων «στο ελάχιστο ευρωπαϊκό».

 

 

 

Επίσης στα μέτρα περιλαμβάνονται: Εφάπαξ βοήθεια για κάθε πολίτη αλλά και ελαφρύνσεις για δικαιούχους προνοιακών επιδομάτων, οικογένειες και οδηγούς.

 

Συγκεκριμένα, για το τρέχον έτος οι πολίτες θα απαλλαγούν από 300 ευρώ στον φόρο εισοδήματός τους, ενώ οι δικαιούχοι προνοιακού επιδόματος θα λάβουν εφάπαξ ποσό ύψους 200 ευρώ και οι οικογένειες επιπλέον εφάπαξ 100 ευρώ στο επίδομα τέκνου.

 

Σύμφωνα με την ανακοίνωση των κομμάτων, θα εισαχθεί ενιαίο εισιτήριο 9 ευρώ για όλα τα αστικά μαζικά μέσα μεταφοράς για τους επόμενους τρεις μήνες, κόστος για το οποίο οι κρατιδιακές κυβερνήσεις θα λάβουν από την ομοσπονδία τα απαραίτητα κονδύλια.

 

 

Τα νέα μέτρα, σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ θα εγκριθούν από το υπουργικό συμβούλιο της επόμενης Τετάρτης.    

πηγή

Ο... Πούτιν θα κρίνει τις εκλογές, ο Μητσοτάκης παίρνει τα μέτρα του

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Πράγματι, έχει δίκιο ο πρωθυπουργός σε όσα είπε χτες στη Βουλή, παρεμπιπτόντως, για τις εκλογές και τον εκλογικό νόμο.

 

Πρώτον, είναι δυνατόν μέσα σε τέτοιες συνθήκες (πόλεμος κ.α) να συζητάμε για εκλογές; Και

 

Δεύτερον, οι εκλογές θα γίνουν με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο.

 

Κανονικά εδώ θα έπρεπε να χειροκροτήσουμε: Επιτέλους ο πρωθυπουργός βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Αλλά…

 

Υπάρχουν τα εξής «αλλά»:

 

1. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόταν στην αντιπολίτευση και ειδικά στον Αλέξη Τσίπρα, όταν τα έλεγε αυτά. Όμως, η συζήτηση για αλλαγή του εκλογικού νόμου δεν έγινε επειδή την προκάλεσε η αντιπολίτευση. Το ακριβώς αντίθετο. Δυο φιλοκυβερνητικές εφημερίδες (Παραπολιτικά και ΤΑ ΝΕΑ) το έκαναν πρώτο θέμα. Και οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουμε ότι οι διευθυντές και οι συντάκτες τους δεν ξύπνησαν ένα πρωί και είπαν «ας μπουμπουνίσουμε μια αλλαγή του εκλογικού νόμου έτσι για να σπάσουμε πλάκα».

 

Το θέμα προέκυπτε από τις λεγόμενες «κυβερνητικές πηγές», δηλαδή από υπουργούς και άλλους περί τον πρωθυπουργό, που υποψιάζονται ότι η επόμενη κυβέρνηση μπορεί να μην είναι (αποκλειστικά) δική τους, αν μείνει ο ίδιος εκλογικός νόμος. Το περίεργο(;) και σίγουρα αντιθεσμικό εν προκειμένω είναι ότι ο ισχύων εκλογικός νόμος είναι δικός τους, της κυβέρνησης Μητσοτάκη δηλαδή!

 

2. Πράγματι, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ δεν σκοπεύουν να κάνουν κάποιο απονενοημένο διάβημα προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές, ας πούμε για τον Μάιο ή Ιούνιο. Ακόμα κι αν εκατό κατασκευαστές δημοσκοπήσεων τούς πουν «κάντε τις, θα σαρώσετε», δεν θα τις κάνουν. Διότι ξέρουν ότι οι πολίτες, που θα πάνε στις κάλπες με τέτοιους λογαριασμούς ρεύματος και φυσικού αερίου και με τέτοιες τιμές στα βασικά είδη διατροφής, μπορεί να τους στείλουν (αδιάβαστους) από εκεί που ήρθαν.

 

Και μετά να μην τους σώζει κανένας εκλογομάγειρας, που θα έχει μαγειρέψει τον εκλογικό νόμο. Το ομολόγησε και ο κ. Πέτσας, χωρίς να το καταλάβει. Θα περιμένουν, λοιπόν, να δουν πού θα το πάει ο Πούτιν, ο οποίος, κακά τα ψέματα, μπορεί να κρίνει το αποτέλεσμα και των ελληνικών εκλογών, όποτε κι αν γίνουν.

 

Όμως, αυτά με τον εκλογικό νόμο είναι σημάδια ανησυχίας, που έχει καταλάβει το ευρύτερο κυβερνητικό σύστημα. Όπως και αυτά που έκανε με την τροπολογία για την τιμωρία των «χυδαίων» εφημερίδων με τιμωρό το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Η δικαιολογία που προβάλλουν είναι η ανάγκη να μη μένουν ατιμώρητες οι χυδαιότητες που προβάλλει καθημερινά το «Μακελειό».

 

Αλήθεια, κινδυνεύει οποιαδήποτε κυβέρνηση από τα εμέσματα τέτοιων εντύπων, ώστε να χρησιμοποιεί καταφανώς αντισυνταγματικά μέσα για τα πατάξει; Τι δουλειά έχει το ΕΣΡ με τις εφημερίδες, οι οποίες έχουν από το Σύνταγμα ειδική προστασία; Και γιατί από τη ρύθμιση εξαιρούνται οι ιστοσελίδες; Εκεί δεν υπάρχουν αντίστοιχης «ποιότητας» αναρτήσεις;

 

Όλες οι εξουσίες θέλουν να ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης, για να μην τους ενοχλούν. Δεν πρωτοτυπεί η παρούσα κυβέρνηση. Αν και δηλώνει φιλελεύθερη, προφανώς δεν συμμερίζεται καθόλου αυτό που έχει πει ο φιλελεύθερος πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τζον Μέιτζορ: «Αν ζητάς δίκαιη αντιμετώπιση, δεν πρέπει να ασχοληθείς ούτε με την πολιτική ούτε με τη δημοσιογραφία».

 

Επιμύθιον: Όχι, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ, ακόμα κι αν θέλουν, δεν μπορούν να κάνουν τώρα εκλογές. Διότι μπορεί να αποδειχθούν σάλτο μορτάλε. Όμως, παίρνουν τα μέτρα τους. Διοχετεύουν τα περί αλλαγής του εκλογικού νόμου και δεν θα διστάσουν να προχωρήσουν, αν δουν ότι αλλιώς δεν θα μπορέσουν να ξανακυβερνήσουν. Και οχυρώνουν την εξουσία τους με απειλές οικονομικής εξόντωσης όσων «χυδαίων» μέσων ενημέρωσης μπορούν να την απειλήσουν…

Ο πόλεμος στα καύσιμα, τα επιχειρήματα Σκέρτσου και η επιδότηση που «θύμισε ...Τσακαλώτο»

 

γράφει ο Χρήστος Ιωάννου

 

Ο Έλληνας ο πλέον επιβαρυμένος πολίτης από την αύξηση της τιμής των καυσίμων: Δαπανά πάνω από το 10% του μηνιαίου μισθού για βενζίνη.

Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε ένας πίνακας της Statista, μιας γερμανικής εταιρείας που ειδικεύεται στην ανάλυση δεδομένων που αφορούν την αγορά και τους καταναλωτές. Στον πίνακα που συνοδεύει το άρθρο αναγράφεται το ποσοστό του μέσου μηνιαίου μισθού που οι κάτοικοι διαφόρων χωρών πληρώνουν για 60 λίτρα βενζίνης το μήνα. Στην πρώτη θέση με το μεγαλύτερο ποσοστό 5,58% είναι οι Έλληνες και τελευταίοι οι αμερικανοί με 1,2% (σ.σ. με τιμές βενζίνης 7/3/2022 όταν η αμόλυβδη στην Ελλάδα ήταν ακόμα κάτω από 2 ευρώ). Με άλλα λόγια αναλογεί περίπου 119 ευρώ για 60 λίτρα το μήνα.

Όμως, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα για τους Έλληνες. Παρ΄όλο που σύμφωνα με το συγκεκριμένο άρθρο η Ελλάδα είναι στη χειρότερη θέση, ο ερευνητής έχει στηριχθεί σε υπερτιμημένα στοιχεία, κάνοντας πράξεις με μέσο μηνιαίο μισθό στην Ελλάδα τα 2.267 δολάρια (ή 2.057 ευρώ).

Η πραγματικότητα είναι διαφορετική, καθώς ο μέσος μηνιαίος μισθός πλήρους απασχόλησης στη χώρα μας είναι 1.161,39 ευρώ μεικτά με βάση τα στοιχεία του ΕΦΚΑ του 2019 (στη μερική απασχόληση σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία ο μέσος μισθός ήταν 427,90 ευρώ).

Συνεπώς για ένα μηνιαίο γέμισμα 60 λίτρων ο μέσος Έλληνας πληρώνει περίπου 119 ευρώ ή 10,2% του μέσου μηνιαίου μισθού του (τιμές 7ης Μαρτίου 2022 όταν η τιμή της α αμόλυβδης 95 οκτανίων ήταν 1,998 ευρώ το λίτρο).

 

Η επιδότηση που θύμισε ...Τσακαλώτο

Ως προς την επιδότηση των 0,22 ευρώ το λίτρο για 180 λίτρα το τρίμηνο που η κυβέρνηση θέσπισε πρόσφατα αλλά θα χορηγήσει από τον Απρίλιο και μετά, θύμισε «Τσακαλώτο» (σ.σ. ο πρώην υπουργός Οικονομικών τυου ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε πλούσιους τους Έλληνες με μισθό 1.500 ευρώ και πάνω και τσάκισε τη χώρα στους φόρους).

Με την επιδότηση των 0,22 ευρώ το λίτρο αντί για ευρώ το μήνα για 60 λίτρα, ο Έλληνας θα γλιτώνει 13,2 ευρώ μηνιαίως δηλαδή θα πληρώνει 105,8 ευρώ για 60 λίτρα βενζίνης, δηλαδή το 9,1% του μέσου μηνιαίου μισθού στην Ελλάδα. Όμως ακόμα και αυτή την πενιχρή επιδότηση δεν την δικαιούνται όλοι. Την δικαιούνται μόνο όσοι έχουν οικογενειακό εισόδημα 30.000 ευρώ (15.000 ατομικό εισόδημα). Όλοι οι άλλοι μάλλον θεωρούνται πλούσιοι - όπως τους θεωρούσε ο Τσακαλώτος - και δεν χρειάζονται μάλλον ούτε αυτή τη μικρή επιδότηση.

 

Η εμμονή για μη μείωση των φόρων στα καύσιμα

Αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα και γι΄αυτό η κυβέρνηση αρνείται να μειώσει τους φόρους στα καύσιμα ενώ ορισμένα κορυφαία στελέχη της όπως ο υπουργός Επικρατείας Ακης Σκέρτσος προσπαθεί με άρθρο του να τεκμηριώσει αυτή την άρνηση. Όμως, αυτή η τεκμηρίωση είναι έωλη, ειδικά όταν αυτή βασίζεται σε στρεβλώσεις, όπως ο ίδος παραδέχεται στο άρθρο του.

Θυμίζουμε πως ο κ. Σκέρτσος αναφέρει στο σχετικό άρθρο πως η μεγάλη φορολογική επιβάρυνση των καυσίμων στη χώρα μας συμβαίνει λόγω της περιορισμένης φορολογικής βάσης και λόγω του ότι τα φορολογικά έσοδα προέρχονται σε μεγαλύτερο βαθμό από την έμμεση φορολογία αγαθών και υπηρεσιών παρά από την άμεση φορολογία των εισοδημάτων.

Προφανώς δεν φταίνε γι΄αυτό αυτοί που επιβαρύνονται περισσότερο αλλά αυτοί που ασκούν πολιτική. Επίσης, ο κ. Σκέρτσος δεν θίγει καθόλου την κερδοφορία των δύο εταιρειών που τροφοδοτούν την ελληνική αγορά με καύσιμα δηλαδή της Motoroil και των Ελληνικών Πετρελαίων.

 

«Πλαφόν» που αυξάνει τα κέρδη

Υποστηρίζει πως η κυβέρνηση θέσπισε ειδικές διατάξεις με υψηλά πρόστιμα για τον έλεγχο της αισχροκέρδειας σε όλους τους κρίκους της ενεργειακής αλυσίδας -παραγωγοί ενέργειας, εμπορία και λιανικά σημεία πώλησης- ώστε με κοστολογική ανάλυση να προκύπτει αν κάποια επιχείρηση έχει αυξήσει τα περιθώρια κέρδους της περισσότερο από την περίοδο προ της ενεργειακής κρίσης.

Όμως, όπως έχουμε γνωρίζουμε το πλαφόν στο περιθώριο κέρδους στην περίπτωση προϊόντων των οποίων οι τιμές βαίνουν αυξανόμενες, απλώς αυξάνει τα κέρδη των εταιρειών.

 

Καθαρά κέρδη πάνω από 400 εκατ. ευρώ για το ολιγοπώλιο των δύο εταιρειών στα 3/4 του 2021

Ακριβώς αυτή η πορεία της διεθνούς κερδοσοκοπίας - πριν μάλιστα ξεκινήσει ο πόλεμος στην Οκυρανία – αύξησε τα κέρδη των δύο εταιρειών στην Ελλάδα. Στο 9μηνο του 2021 αυτές οι δύο εταιρείες είχαν κέρδη 431 εκατ. ευρώ (258 εκατ. τα ΕΛΠΕ και 173 εκατ. ευρώ η Motoroil) ενώ εκτιμάται ότι θα κλείσουν το έτος με κέρδη που προσεγγίζουν τα 600 εκατ. ευρώ. Αυτά τα κέρδη είναι μετά φόρων, δηλαδή καθαρά.

 

Συνεπώς, ο κ. Σκέρτσος δεν πείθει με την επιχειρηματολογία του, ούτε απαντά στην ερώτηση, γιατί θα πρέπει μια ολιγοπωλιακή αγορά να διατηρήσει τα περιθώρια κέρδους της σε περίοδο πολέμου και άκρατης διεθνούς κερδοσκοπίας;

Το να προσπαθεί να τεκμηριώσει την άρνηση περί μη μείωσης των φόρων επίσης με το επιχείρημα ότι τα έσοδα από φόρους καυσίμων χρηματοδοτούν τις δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση και την υγεία είναι ένα καλό επιχείρημα αλλά επίσης δεν πείθει ούτε συγκινεί, ειδικά όταν μια φιλελεύθερη κυβέρνηση έχει γεμίσει το δημόσιο με εκατοντάδες μετακλητούς υπαλλήλους.

 

Ο πόλεμος της μηντιακής προπαγάνδας

 του Γιάννη Παντελάκη

Την πρώτη ημέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η δημόσια τηλεόραση της Ιταλίας (RAI) δημοσιοποίησε ένα εντυπωσιακό βίντεο. Αυτό έδειχνε πολεμικά αεροπλάνα της Ρωσίας να πετούν σε σχηματισμούς επάνω από τον ουρανό του Κιέβου. Έμοιαζε ότι θα αγγίξουν τα ψηλά κτίρια της πόλης και ο εκκωφαντικός θόρυβος σε συνδυασμό με τις σειρήνες που ακουγόντουσαν, δημιουργούσαν ένα πραγματικά εφιαλτικό σκηνικό. Οι Ρώσοι βομβαρδίζουν το Κίεβο λίγες μόλις ώρες μετά την ομιλία του Πούτιν στην κρατική τηλεόραση της Ρωσίας. Παράλληλα με την προβολή του βίντεο, ένας Ιταλός δημοσιογράφος περιέγραφε τις εικόνες με τα αεροπλάνα που προβαλλόντουσαν στην υπόλοιπη τηλεοπτική οθόνη. Η φωνή του ήταν ταραγμένη, συχνά αυτή έσπαγε. Οι θεατές έβλεπαν την εισβολή στην Ουκρανία, οι Ρώσοι είχαν ήδη φτάσει στο Κίεβο.

Εκτός από τη RAI και αρκετά ακόμα Μέσα ενημέρωσης σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, το βίντεο με τα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη προβλήθηκε πολλές χιλιάδες φορές, κυρίως από τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η αναπαραγωγή του γινόταν με εντυπωσιακά μεγάλες ταχύτητες σε αρκετές χώρες. Συχνά χρήστες των ΜΚΔ σχολίαζαν με τον δικό τους τρόπο αυτό που έβλεπαν. Στα σχόλια υπήρχε μια κοινή συνισταμένη, ο βομβαρδισμός του Κιέβου, ήταν θέμα λίγου χρόνου, οι πρώτες βόμβες θα  ισοπέδωναν την πόλη. «Είχα διαβάσει για πολέμους, είχα δεί πολεμικές ταινίες, αλλά εδώ μιλάμε για πραγματικό πόλεμο» έγραψε εντυπωσιασμένος Έλληνας χρήστης του διαδικτύου. Δεν ήταν ο μόνος, το αντίθετο, χιλιάδες χρήστες των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης άρχισαν να σχηματίζουν απόψεις για τον πόλεμο.

Χρειάστηκαν λίγες ημέρες για να αποδειχτεί από επίσημα Μέσα ενημέρωσης με ειδίκευση τον έλεγχο της αλήθειας των γεγονότων πως το βίντεο ήταν πραγματικό. Ωστόσο δεν κατέγραφε πτήσεις επάνω από το Κίεβο. Τα αεροσκάφη ανήκαν πράγματι στην αεροπορία της Ρωσίας, ωστόσο οι πτήσεις τους είχαν πραγματοποιηθεί περίπου δυο χρόνια νωρίτερα, στις 4 Μαΐου του 2020 και ήταν ενταγμένες σε μια πρόβα παρέλασης στη Μόσχα για την «Ημέρα της νίκης» που θα ακολουθούσε πέντε εικοσιτετράωρα αργότερα.

Το βίντεο το είχαν παρακολουθήσει πολλές χιλιάδες άνθρωποι σε διαφορετικές χώρες, δεν είναι σίγουρο ότι οι ίδιοι άνθρωποι παρακολούθησαν και τον πραγματικό χρόνο στον οποίο είχε καταγραφεί, τον Μάϊο του 2020 δηλαδή, και όχι τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Πολλές έρευνες έχουν καταγράψει ότι τα fake news κυκλοφορούν με πολλαπλάσιες ταχύτητες συγκριτικά με τις πραγματικές ειδήσεις, υιοθετούνται πιο εύκολα και δεν είναι απαραίτητο πως ο αποδέκτης μιας ψεύτικης ή παραποιημένης πληροφορίας, εκτός από αυτήν, θα πληροφορηθεί αργότερα και τη διάψευσή της. Υπάρχουν αιτίες που εξηγούν ότι τα fake news είναι πιο ελκυστικά, τα προτιμούν οι περισσότεροι γιατί έχουν   πιο εντυπωσιακά στοιχεία, είναι ικανά να προσελκύσουν μεγαλύτερες πληθυσμιακά ομάδες, μια τραγική είδηση ερεθίζει σε θεαματικά μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι μια απλή είδηση που δεν έχει στοιχεία δραματοποίησης.

Είναι σχεδόν βέβαιο πως η RAI δεν στόχευε στην παραπληροφόρηση των τηλεθεατών της, δεν είχε σοβαρό λόγο να ρισκάρει την αξιοπιστία της, ειδικότερα για έναν τέτοιο λόγο. Και αυτή έπεσε θύμα των  fake news όπως πολλά ακόμα μεγάλα Μέσα ενημέρωσης σε όλον τον κόσμο. Συνέβη και στη χώρα μας με πιο χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα το βίντεο που προβλήθηκε από μεγάλο ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό το οποίο έδειχνε «τρομαγμένους Ουκρανούς να τρέχουν προς υπόγειο σταθμό μετρό του Κιέβου για να αποφύγουν τους βομβαρδισμούς» παρ’ ότι το συγκεκριμένο βίντεο αφορούσε το μετρό της Ρώμης μερικά χρόνια νωρίτερα. Ανεξάρτητα αν οι ψεύτικες ειδήσεις κυκλοφορούν από σκοπιμότητες ή τα ΜΜΕ που τις διακινούν πέφτουν θύματά τους, σημασία έχει ότι είναι ικανές να διαμορφώσουν απόψεις και να επηρεάσουν συνειδήσεις.

Στους πολέμους που έχουν προηγηθεί, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, η προπαγάνδα και η διακίνηση fake news δεν απουσίαζαν. Το αντίθετο. Η προπαγάνδα που συνοδεύει τους πολέμους είναι τόσο παλιά όσο και οι πόλεμοι. Στους τελευταίους πολέμους, βασικό όχημα διάδοσης των fake news ήταν τα παραδοσιακά Μέσα ενημέρωσης, ιδιαίτερα οι τηλεοπτικοί σταθμοί. Στην παγκόσμια ιστορία των fake news έχει καταγραφεί ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Ιανουάριο του 1991 ο βουτηγμένος σε πετρέλαιο κορμοράνος που πνιγόταν στα μολυσμένα νερά του Περσικού κόλπου, δείγμα της βαναυσότητας του Σαντάμ Χουσείν. Ήταν μια στημένη ιστορία. Όπως στημένη ήταν και το 2001 η ιστορία μιας «παγκόσμιας αποκλειστικότητας» ενός ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού, ο οποίος ήταν ο μοναδικός στον κόσμο που απεσταλμένος του κατάφερε να μπει στο στρατηγείο των Ταλιμπάν και να μεταδώσει ρεπορτάζ. Μετά από λίγο καιρό αποδείχθηκε πως ο απεσταλμένος του σταθμού έστελνε το ρεπορτάζ του από το Πακιστάν και όχι το Αφγανιστάν.

Στον πόλεμο της Ουκρανίας, με εξαίρεση κάποια μεμονωμένα παραδείγματα (όπως αυτό της Ιταλικής RAI) οι μεγαλύτεροι διακινητές εκατοντάδων ψεύτικων ή παραποιημένων ειδήσεων είναι τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι τα παραδοσιακά Μέσα ενημέρωσης. Τα πράγματα έχουν αλλάξει και σ’ ένα μεγάλο βαθμό έχουν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Από την πρώτη ημέρα του πολέμου έχουν διακινηθεί από αυτά εκατοντάδες παραπλανητικές πληροφορίες και σε αυτές δεν περιλαμβάνονται μόνο οι πληροφορίες που διακινούνται από τις δύο επίσημες πλευρές των εμπλεκομένων στον πόλεμο, οι οποίες σ’ ένα μεγάλο βαθμό ήταν αναμενόμενες. Τα ΜΚΔ αποδεικνύονται πρωταγωνιστές αυτού του πολέμου και αυτό αποτελεί μια σχεδόν τρομακτική πραγματικότητα για τις χώρες εκείνες, όπου η πλειονότητα των πολιτών τα επιλέγει ως βασικές πηγές πληροφόρησης. Ανάμεσα στις χώρες αυτές είναι και η δική μας. Ως παρεπόμενο της σε μεγάλο βαθμό χρεωκοπίας της αξιοπιστίας των παραδοσιακών Μέσων, όπως πολλές έρευνες επιβεβαιώνουν, τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κερδίσει τον χαμένο ζωτικό χώρο.

Από τις πρώτες στιγμές του πολέμου στην Ουκρανία μεγάλα διεθνή Μέσα ενημέρωσης δημιούργησαν ιστοσελίδες με αποκλειστικό περιεχόμενο τα ψέματα που διακινούνται σε αυτόν. Συχνά αποκαλύπτουν σημεία και τέρατα. Παράλληλα με τον πραγματικό πόλεμο διεξάγεται και ένας πόλεμος προπαγάνδας. Ο βομβαρδισμός μαιευτηρίου στη Μαριούπολη έγινε αντικείμενο πολλών και μεγάλων συζητήσεων. ΜΜΕ έπρεπε να καταρρίψουν τα επιχειρήματα μηχανισμών προπαγάνδας της ρωσικής πλευράς τα οποία έλεγαν ότι οι τραυματισμένοι ασθενείς που έβγαιναν από το βομβαρδισμένο νοσοκομείο ήταν ηθοποιοί και όλο το σκηνικό μια καλοστημένη ιστορία των Ουκρανών. Σε μεγάλο βαθμό τα ΜΜΕ που κατάφεραν να αποκαλύψουν την αλήθεια ήταν εκείνα που είχαν τεχνικά μέσα, ικανότητες αλλά και αρκετούς απεσταλμένους στην Ουκρανία δημοσιογράφους με εμπειρία σε πολέμους και προπαγάνδα. Το μέλλον των ΜΜΕ δείχνει πως εκτός από την παραδοσιακή αποστολή τους (την ενημέρωση δηλαδή), οφείλουν να αναζητούν σχεδόν καθημερινά την αλήθεια ανάμεσα σε εκατοντάδες πληροφορίες που διακινούνται από αναξιόπιστα ΜΜΕ ή κυρίως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

  

Οι πλεμπαίοι δεν έχουν αυτοκίνητο και εσχάτως ούτε βενζίνη

 γράφει ο Μάρκος Μαλλιάρης

 

Οι άνθρωποι το λένε ανοιχτά. Οι φτωχοί δεν έχουν αυτοκίνητο. Αλλά ακόμη και να έχουν, η βενζίνη έχει επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα. Οπότε γιατί γκρινιάζουν; Η απάντηση είναι επειδή έχουν κακή ψυχολογία. Γιατί «λίπος να κάψουν έχουν».

Αυτά και άλλα απίστευτα ακούει καθημερινά κανείς από κυβερνητικά στελέχη και τους λαλίστατους παπαγάλους τους.

Δίνουν την εντύπωση ότι ενοχλούνται που ορισμένοι (λίγοι στα ΜΜΕ, πολύ περισσότεροι στην κοινωνία) τολμούν να αρθρώσουν κριτική. Μάλλον θα έπρεπε μονίμως να ευχαριστούν γονυπετείς τους κυβερνώντες που κάνουν τη χάρη στο πόπολο και τους κυβερνούν, αλλά αυτοί οι αγνώμονες μόνο γκρινιάζουν…

Και όταν η ακρίβεια σε καύσιμα και ρεύμα χτύπησε «κόκκινο» έκαναν το άλλο επαίσχυντο. Εξίσωσαν τα έσοδα από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης με τις δαπάνες στην Υγεία.  «Αν μειώσουμε το φόρο στα καύσιμα δεν θα έχουμε λεφτά για την Υγεία» είπε βουλευτής. Χωρίς ντροπή. Λες και λειτουργεί έτσι ο προϋπολογισμός. Ας μας πουν τότε τι δαπάνες έχουν γίνει για ανακαινίσεις και αλλαγή διακόσμησης σε γραφεία υπουργών για παράδειγμα, για να αποφασίσουν οι πολίτες αν θέλουν να περισκοπούν αυτές.

Το ψευτοδίλημμα φόροι στα καύσιμα ή Υγεία είναι αλαζονικό, εκβιαστικό και μακάβριο.

Είναι όμως χαρακτηριστικό του τρόπου σκέψης των κυβερνώντων. Μετά τα παγωμένα σπίτια, θα ακολουθήσουν οι άδειοι δρόμοι. Ακόμη και μία βόλτα στην εξοχή ή ένα μπάνιο στη θάλασσα με το αυτοκίνητο θα γίνει πολυτέλεια.

Απάντηση σε όλα αυτά ήταν η εξαγγελία για το αστρονομικό ποσό των 13 ευρώ (!) το μήνα.  

Οπότε μέχρι να κοντεύουν εκλογές για να δώσουν τίποτα παραπάνω οι πλεμπαίοι που δεν θα έχουν ούτε αυτοκίνητο ούτε καύσιμα, μπορούν να ελπίζουν να ζεσταθεί τουλάχιστον οι καρδιές τους με φλογερά ρεπορτάζ για φρεγάτες και Rafale.    

Οι τιμές των καυσίμων και προϊόντων πρώτης ανάγκης έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Πρώτη η Ελλάδα σε συγκριτική έρευνα του ΟΟΣΑ..

Οι τιμές των καυσίμων και προϊόντων πρώτης ανάγκης έχουν εκτιναχθεί στα ύψη.

Πρώτη η Ελλάδα σε συγκριτική έρευνα του ΟΟΣΑ στην αναλογία τιμής βενζίνης/μισθού.

Στοιχεία που δημοσίευσε ο ΟΟΣΑ, είναι αποκαρδιωτικά και δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με το υψηλότερο κόστος καυσίμων αναλογικά με το εισόδημα των πολιτών.

Για παράδειγμα, για την αγορά 60 λίτρων βενζίνης ο καταναλωτής στην Ελλάδα χάνει το διπλάσιο ποσοστό του μέσου μισθού του, σε σχέση με τον Γερμανό.

Για να βάλουν δηλαδή 60 λίτρα βενζίνης το μήνα, οι Έλληνες χάνουν το 5,58% του μέσου μηνιαίου μισθού τους, οι Γερμανοί το 2,92%, οι Αμερικανοι το 1,22%.

Μάλιστα στη σχετική λίστα, βρισκόμαστε πιο ψηλά και από χώρες που βρίσκονται δίπλα στο πολεμικό σκηνικό της Ουκρανίας, όπως η Εσθονία, η Λετονία και η Λιθουανία.

Δείτε τη λίστα ντροπή και την συγριτική μελέτη του ΟΟΣΑ

πηγή

Όργιο αισχροκέρδειας: Οι πάροχοι αλλάζουν μονομερώς τα συμβόλαια σε λογαριασμούς ρεύματος

  

 

 

Σε όργιο αισχροκέρδειας επιδίδονται ορισμένοι πάροχοι ενέργειας με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να παρακολουθεί την αυθαιρεσία που οδηγεί χιλιάδες νοικοκυριά στην απόγνωση. 

Πολίτες που επέλεξαν να κάνουν σταθερό συμβόλαιο για το ηλεκτρικό ρεύμα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουν ρήτρα αναπροσαρμογής, διαπιστώνουν αιφνιδιαστικά σύμφωνα με πολλές καταγγελίες ότι οι λογαριασμοί ρεύματος έχουν εκτοξευθεί στα ύψη καθώς ο πάροχος προχώρησε σε μονομερή και αυθαίρετη αλλαγή των όρων του συμβολαίου.

Οι πάροχοι ρεύματος, δηλαδή, μετατρέπουν αυθαίρετα το καθεστώς τιμολόγησης από σταθερό σε κυμαινόμενο προσθέτοντας στον υπολογισμό της αξίας του ηλεκτρικούς ρεύματος τη ρήτρα αναπροσαρμογής και εκτοξεύοντας έτσι στα ύψη τα ποσά που καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες.

Οι πάροχοι επικαλούνται άρθρο του Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας που επιτρέπει την τροποποίηση των όρων της σύμβασης «για σπουδαίο λόγο, όπως, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, μεταβολή της κείμενης νομοθεσίας και αλλαγή των όρων λειτουργίας της αγοράς ηλεκτρισμού». Χαρακτηρίζοντας «σπουδαίο λόγο» την αύξηση της χονδρεμπορικής τιμής του ρεύματος αλλάζουν τα συμβόλαια. Δηλαδή επικαλούνται τη νομοθεσία που διαμόρφωσαν οι κυβερνώντες προχωρώντας …«νόμιμα» σε ληστρικές αυξήσεις. 

Μάλιστα ορισμένοι πάροχοι προχωρούν σε μια προειδοποίηση και αν δεν την αντιληφθεί ο πελάτης, θεωρούν πως συναίνεσε στην αλλαγή του τιμολογίου!!

Να σημειωθεί ότι ο πάροχος οφείλει, όπως αναφέρει η «Καθημερινή» που ανέδειξε το θέμα στο πρωτοσέλιδό της, να ειδοποιήσει 60 ημέρες πριν τον πελάτη για τη μονομερή αλλαγή της σύμβασης, όμως η ειδοποίηση είναι δυσδιάκριτη καθώς εμφανίζεται στα ψιλά γράμματα του λογαριασμού και δεν γίνεται αντιληπτή από τους καταναλωτές.

Το αποτέλεσμα είναι οι καταναλωτές εν αγνοία τους να δίνουν σιωπηλή συγκατάθεση και στη συνέχεια όταν αντιλαμβάνονται την μονομερή μετατροπή των όρων του συμβολαίου τους να μην μπορούν να κάνουν τίποτα.

Όπως αναφέρει η «Καθημερινή» αν και η ΡΑΕ γνωρίζει το πρόβλημα της αδιαφανούς τιμολόγησης και της παραπλάνησης των καταναλωτών και πήρε πρωτοβουλία για την καθιέρωση νέων τύπων τιμολογίων, η απόφαση δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί. 

πηγή

  

Χειμώνας

  

γράφει ο Λευτέρης Κουγιουμουτζής

 

Ετούτος ο χειμώνας φαντάζει ατελείωτος. Χαμηλά βαρομετρικά κι αλλεπάλληλοι χιονιάδες, μανισμένοι βοριάδες και συνεχόμενο κρύο, η πόλη μονίμως κυκλωμένη απ’ το χιόνι που στις συχνές εισβολές του τη βρίσκει σχεδόν ανυπεράσπιστη, δρόμοι και σχολειά να κλείνουνε κάθε τρεις και λίγο απ’ την κακοκαιρία, παράθυρα στον καθαρό αέρα που δεν τολμάνε ν’ ανοίξουν πέρα από μερικά χιλιοστά και για ελάχιστα λεπτά, αλυσοδεμένα τα στοιβαγμένα τραπεζοκαθίσματα στην πλατεία να περιμένουν μάταια τις Αλκυονίδες που φέτος δεν ήρθαν ποτέ, μονάχα κάποιες αναιμικές λιακάδες που κρυσταλλιάζουν το χιόνι για να παγώσουν κι άλλο οι ψυχές των ταλαιπωρημένων ανθρώπων.

Ετούτος ο χειμώνας φαντάζει ασταμάτητος. Παγωμένος ο χρόνος σε εποχή πανδημίας, η ζωή να προσπαθεί διαρκώς να βρει βηματισμό μέσα στις διαρκείς ανατροπές της, η σελίδα αυτής της ιστορίας λες κι αρνιέται πεισματικά να γυρίσει, οι καθημερινοί τίτλοι με τους αριθμούς των νεκρών και των κρουσμάτων γινήκανε πια σχεδόν αδιάφοροι, τους συνηθίσαμε όπως το μόνιμο χιόνι του φετινού χειμώνα, «έτσι είναι η κατάσταση· δες τι μπορείς να κάνεις μονάχος μέσα σ’ αυτόν τον κυκλώνα», η ευθύνη άλλωστε είναι κυρίως υπόθεση ατομική, το εμπεδώσαμε καλά κι αυτό στο συλλογικό μας ασυνείδητο.

Ετούτος ο χειμώνας φαντάζει τρομαχτικός. Αρματα μάχης σέρνονται μέσα στη λασπουριά του και πύραυλοι σκίζουν τον μαυρισμένο του ουρανό, το χνότο του μυρίζει φρέσκο αίμα, η πνιγηρή αποφορά των μεγάλων συμφερόντων να στραγγαλίζει αθώους που δεν είχαν κανένα συμφέρον να βρεθούν αντιμέτωποι με τον θάνατο, νεκρωμένοι κι οι άβουλοι τηλεθεατές απ’ τις εικόνες του πολέμου μα κι απ’ τις τιμές του ρεύματος και των καυσίμων, «δε μας έφτανε η πανδημία κι η βαρυχειμωνιά, ο πόλεμος μας έλειπε μόνο», αξύριστα γένια τριών ημερών μάς παρηγορούν με διαγγέλματα-placebo από οθόνης για το κρύο που ξυρίζει, ξυράφι αλιμάριστο κι ο νους μας, μαργωμένος μέσα σε αυτό το συνεχόμενο τέλμα, ν’ αρνείται θαρρείς να σκαρφιστεί τρόπους για να ξεκολλήσουμε απ’ τη λάσπη.

Ετούτος ο χειμώνας φαντάζει αιώνιος, οι μέρες του όμως δεν μπορεί παρά να είναι μετρημένες. Οση παράταση κι αν πάρει, έρχεται η άνοιξη στο γύρισμα του κύκλου. Και αν ο κύκλος σκάλωσε κι αρνείται να στραφεί, κάποια στιγμή εντέλει θα τον ξεκολλήσουμε εμείς. 

Ρώσοι σοσιαλιστές εναντίον του πολέμου

  

Το ακόλουθο κείμενο συντάχθηκε από τον «Συνασπισμό των σοσιαλιστών εναντίον του πολέμου», που αποτελείται από ακτιβιστές σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών οργανώσεων της Ρωσίας. Το κείμενο αυτό, που διακινείται στη Ρωσία, δημοσιεύτηκε και στο αμερικανικό περιοδικό Jacobin.

Οπως και κάθε πόλεμος της Ιστορίας, αυτός ο πόλεμος μας διαιρεί σε δύο παρατάξεις: υπέρ και κατά του πολέμου. Η προπαγάνδα του Κρεμλίνου προσπαθεί να μας πείσει ότι το έθνος είναι ενωμένο στο πλάι της κυβέρνησης. Και ότι εκείνοι που θέλουν την ειρήνη είναι μόνο θλιβεροί αποστάτες, φιλοδυτικοί φιλελεύθεροι και αργυρώνητοι εχθροί. Πρόκειται για ένα απαράδεκτο ψεύδος. Αυτή τη φορά οι παλιοί εκπρόσωποι του Κρεμλίνου είναι με τη μειοψηφία. Το μεγαλύτερο μέρος ακόμα και εκείνων που συνεχίζουν να εμπιστεύονται την κυβέρνηση δεν θέλουν έναν αδελφοκτόνο πόλεμο.

Κλείνουν τα μάτια τους όσο τους είναι δυνατό, μόνο και μόνο για να μη βλέπουν το πώς ο κόσμος που σχεδίασαν οι Ρώσοι προπαγανδιστές διαλύεται μπροστά τους. Πολλοί ακόμα αυταπατώνται ότι αυτός δεν είναι ένας πόλεμος, πόσο μάλλον ένας επιθετικός πόλεμος, αλλά μια «ειδική επιχείρηση» σχεδιασμένη για να «απελευθερώσει» τον ουκρανικό λαό. Οι τρομερές κινηματογραφημένες εικόνες των σκληρών κανονιοβολισμών και των βομβαρδισμένων πόλεων θα συντρίψουν σύντομα αυτούς τους μύθους. Ακόμα και οι πιο πιστοί ψηφοφόροι του Βλαντίμιρ Πούτιν θα πουν: «Δεν σε ψηφίσαμε για να κάνεις αυτόν τον άδικο πόλεμο!».

Ηδη σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη χώρα εξέφρασαν τη φρίκη και την αποστροφή τους για τις ενέργειες της κυβέρνησης Πούτιν. Πρόκειται για πρόσωπα με διαφορετικές πεποιθήσεις. Αντίθετα με όσα ισχυρίζονται οι προπαγανδιστές του καθεστώτος, το μεγαλύτερο μέρος τους δεν είναι φιλελεύθεροι. Ανάμεσά τους υπάρχουν πάρα πολλά πρόσωπα της Αριστεράς, σοσιαλιστές ή κομμουνιστές. Και φυσικά αυτοί οι άνθρωποι –το μεγαλύτερο μέρος του λαού μας– είναι αληθινοί πατριώτες. Μας είπαν ότι όσοι αντιτίθενται σε αυτόν τον πόλεμο είναι υποκριτές, ότι δεν είναι εναντίον του πολέμου αλλά υπέρ της Δύσης. Αυτό είναι ψεύδος.

Δεν υπήρξαμε ποτέ υποστηρικτές των Ηνωμένων Πολιτειών και της ιμπεριαλιστικής πολιτικής τους. Οταν τα ουκρανικά στρατεύματα βομβάρδισαν το Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ δεν παραμείναμε σιωπηλοί. Δεν θα σωπάσουμε ούτε τώρα, όταν το Χάρκοβο, το Κίεβο και η Οδησσός θα βομβαρδίζονται με διαταγή του Πούτιν και της κλίκας του. Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι για να εναντιωνόμαστε στον πόλεμο. Για μας, που υποστηρίζουμε την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και την ελευθερία, ορισμένοι από αυτούς τους λόγους είναι ιδιαίτερα σημαντικοί.

Αυτή είναι μια άδικη εισβολή. Δεν υπάρχει καμία απειλή για το ρωσικό κράτος, η οποία να δικαιολογεί την αποστολή των στρατιωτών μας για να σκοτώσουν και να σκοτωθούν. Δεν «απελευθερώνουν» κανέναν. Δεν βοηθούν κανένα λαϊκό κίνημα. Δεν πρόκειται για τίποτε άλλο παρά για έναν κανονικό στρατό, που καταστρέφει τις ειρηνικές ουκρανικές πόλεις, επειδή το θέλουν μια δράκα δισεκατομμυριούχοι που ονειρεύονται να διατηρήσουν τον έλεγχο της Ρωσίας για πάντα.

Αυτός ο πόλεμος παράγει ανυπολόγιστες καταστροφές για τους λαούς μας. Τόσο οι Ουκρανοί όσο και οι Ρώσοι τον πληρώνουν ακριβά, με το αίμα τους. Μετά από πολύ καιρό, όταν θα έχει κατακαθίσει ο κουρνιαχτός, η φτώχεια, ο πληθωρισμός και η ανεργία θα πλήξουν τους πάντες. Και δεν θα είναι οι ολιγάρχες και οι γραφειοκράτες εκείνοι που θα πληρώσουν τον λογαριασμό, αλλά οι φτωχοί, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι. Πολλοί από μας δεν θα έχουν τα μέσα για να θρέψουν τα παιδιά τους.

 Αυτός ο πόλεμος θα μετατρέψει την Ουκρανία σε ερείπια και τη Ρωσία σε μια φυλακή. Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας της αντιπολίτευσης έχουν ήδη κλείσει. Οι άνθρωποι καταλήγουν στη φυλακή επειδή μοιράζουν προκηρύξεις, κρατούν ακίνδυνα πλακάτ, ακόμα και για αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σύντομα οι Ρώσοι θα έχουν μία και μοναδική επιλογή: τη φυλακή ή τη στρατολόγηση. Ο πόλεμος παράγει δικτατορίες διαφορετικές από εκείνες που γνώρισαν οι γενεές που ζουν ακόμα.

Αυτός ο πόλεμος πολλαπλασιάζει όλους τους κινδύνους και τις απειλές για τη χώρα μας. Ακόμα και εκείνοι οι Ουκρανοί που πριν από λίγες βδομάδες ένιωθαν συμπάθεια για τη Ρωσία, τώρα στρατολογούνται στην εθνοφρουρά, για να πολεμήσουν τα στρατεύματά μας. Με την επίθεσή του, ο Πούτιν τούς προμήθευσε με δικαιολογίες, για να εγκαταστήσουν νέους πυραύλους και στρατιωτικές βάσεις κατά μήκος των συνόρων μας.

Τέλος, η πάλη για την ειρήνη είναι πατριωτικό χρέος για κάθε Ρώσο. Οχι μόνον επειδή είμαστε οι θεματοφύλακες της μνήμης του χειρότερου πολέμου της Ιστορίας, αλλά και επειδή ο τωρινός πόλεμος απειλεί την ακεραιότητα και την ίδια την ύπαρξη της Ρωσίας.

Ο Πούτιν προσπαθεί να συνδέσει την προσωπική του τύχη με την τύχη της χώρας μας. Αν το κατορθώσει, η αναπόφευκτη ήττα του θα γίνει ήττα ολόκληρου του έθνους. Τότε ενδέχεται αληθινά να αντιμετωπίσουμε τη μοίρα της μεταπολεμικής Γερμανίας: κατοχή, εδαφική διαίρεση, καλλιέργεια της συλλογικής ενοχής. Υπάρχει μόνον ένας τρόπος να προλάβουμε αυτές τις καταστροφές. Εμείς οι ίδιοι, γυναίκες και άνδρες της Ρωσίας, οφείλουμε να σταματήσουμε αυτόν τον πόλεμο. Αυτή η χώρα μάς ανήκει, δεν είναι ιδιοκτησία μιας δράκας ολιγαρχών που τρελαίνονται για παλάτια και για γιοτ. Είναι καιρός να την ανακτήσουμε.

Οι εχθροί μας δεν είναι στο Κίεβο και στην Οδησσό, αλλά στη Μόσχα. Είναι ώρα να τους εκδιώξουμε. Ο πόλεμος δεν είναι πόλεμος της Ρωσίας. Ο πόλεμος είναι του Πούτιν και της κυβέρνησής του. Να γιατί εμείς, Ρώσοι σοσιαλιστές και κομμουνιστές, είμαστε αντίθετοι σε αυτόν τον εγκληματικό πόλεμο. Θέλουμε να τον σταματήσουμε για να σώσουμε τη Ρωσία.

Οχι στην επέμβαση!

Οχι στη δικτατορία!

Οχι στη φτώχεια!

Επιμέλεια-μετάφραση: Θανάσης Γιαλκέτσης

 

Σταματήστε να είστε φτωχοί, νευριάζουν οι υπουργοί

Η αδυναμία των πολιτών να βάλουν βενζίνη, φαίνεται ότι προκαλεί εκνευρισμό στην κυβέρνηση, οπότε πρέπει άμεσα να πάρουν τα μέτρα τους, να πλουτίσουν και να μην κρυώνουν.

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

Είναι θέμα επιλογής ή ψυχολογίας το να βάλεις ή να μη βάλεις βενζίνη και πετρέλαιο θέρμανσης;

Αν έχεις αποταμιεύσεις ή αξιοπρεπή μισθό και δεν σου τελειώνουν τα χρήματα την πρώτη βδομάδα του μήνα, ίσως τότε να είναι πράγματι θέμα επιλογής. Μειώνεις την κατανάλωση, όπως υποστηρίζει ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, επειδή βλέπεις βομβαρδισμούς στις ειδήσεις. Για "ψυχολογικούς λόγους" δηλαδή.

Επιπλέον, δεν κρυώνεις, όχι λόγω των επιδομάτων που κάποτε θα λάβεις, αλλά επειδή έχεις ο ίδιος τη δυνατότητα να παραγγείλεις πετρέλαιο θέρμανσης για τον βαρύ Χειμώνα από πριν.

Αντέχεις την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια και δεν έχεις προσβληθεί από τον φόβο του καταναλωτή πριν ανοίξει τον λογαριασμό ρεύματος. Ζορίζεσαι αλλά τα καταφέρνεις.

Όλα αυτά αν έχεις χρήματα. Αν όμως είσαι φτωχός, χαμηλόμισθος ή άνεργος, τότε οι "ψυχολογικοί λόγοι" του υπουργού, πάνε περίπατο.

Δεν βάζεις βενζίνη, γιατι δεν έχεις χρήματα. Κρυώνεις για τον ίδιο λόγο. Δεν μπορείς να προσφέρεις στο παιδί σου όσα χρειάζεται, για τον ίδιο λόγο. Δεν βγάζεις το μήνα για τον ίδιο λόγο.

Οι πολιτικοί και οι υπουργοί έχουν διαχρονικά δυσκολία κατανόησης των προβλημάτων των πολιτών. Είτε -αν είναι πορφυρογέννητοι- δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ στη ζωή τους αντίστοιχα προβλήματα, είτε ξεχνούν το παρελθόν τους με το που ράβουν το κοστούμι.

Στην πλειοψηφία τους, δεν ζουν στην ίδια χώρα με τους πολίτες που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν.  Ζουν σε μια άλλη πραγματικότητα. Δεν πάνε τα παιδιά τους στα ίδια σχολεία, δεν μετακινούνται με τον ίδιο τρόπο, δεν έχουν την ίδια περίθαλψη, δεν ανησυχούν με τον ίδιο τρόπο για τη θέρμανση και τη βενζίνη.

Το καινοφανές που έχει φέρει η παρούσα διακυβέρνηση, είναι η φανερή ενόχλησή της για τους φτωχούς και τα ανεξήγητα παράπονά τους. Δεν πήραν αύξηση 2% στον κατώτατο μισθό; Δεν θα πάρουν 13 ευρώ το μήνα για βενζίνη και μάλιστα για 3 μήνες σερί; Γιατί εξακολουθούν να γκρινιάζουν και να χαλάνε τη διάθεση των υπουργών; 

Η φανερή απέχθειά προς τον φτωχό, οδηγεί συχνά σε κυνικές δηλώσεις, όπως αυτή του κ. Γεωργιάδη ή του κ. Σκέρτσου στο πρόσφατο παρελθόν για την πολυτέλεια του να έχει μια χώρα δυνατό ΕΣΥ.

Επειδή λοιπόν, η ένδεια μεγάλης μερίδας των πολιτών και η αδυναμία τους να καταναλώσουν, φαίνεται ότι προκαλεί εκνευρισμό στην κυβέρνηση, πρέπει οι φτωχοί να αναλάβουν την ατομική τους ευθύνη και να δράσουν άμεσα.

Από σήμερα κιόλας να αποκηρύξουν την φτώχεια τους και να νιώσουν πλούσιοι. Όλα άλλωστε είναι θέμα ψυχολογίας. 

 

Πώς έβγαλε τόσα λεφτά ο Γιώργος Τράγκας;

 

Με καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ και ακίνητα στις πιο ακριβές περιοχές του πλανήτη, η περιουσία του μπορεί να χαρακτηριστεί ως και αμύθητη, τουλάχιστον για τα δεδομένα ενός πετυχημένου δημοσιογράφου. Για αυτό και οι Αρχές οφείλουν να απαντήσουν στο ερώτημα που μας κληροδότησε ο μακαρίτης: από πού βγήκαν τόσα λεφτά; 

γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης   

Υπάρχει μία εξαιρετική τηλεοπτική σειρά, το Succession, που παρακολουθεί την οικογένεια ενός μεγιστάνα των media με έδρα τη Νέα Υόρκη, κανάλια και εφημερίδες σε όλον τον κόσμο. Το σενάριο ιστορεί τις ίντριγκες στο εσωτερικό της οικογένειας για τη διαδοχή του πατριάρχη και το μοίρασμα μίας αμύθητης περιουσίας που περιέχει ως και ελικόπτερα, τζετ, θαλαμηγούς και επαύλεις στην Ευρώπη. Το έβλεπα με προσήλωση και την υποδόρια ζήλια του λιγούρη, αλλά τώρα που ξεκίνησε ο καινούργιος κύκλος στη σειρά με την κληρονομιά του Γιώργου Τράγκα, έχω εστιάσει στο Μόντε Κάρλο, χαζεύω την Αψίδα του Θριάμβου από το διαμέρισμα στο Παρίσι ή την Ακρόπολη από το επιβλητικό ακίνητο στην Αθήνα. 

Υπάρχουν επίσης πολυτελή διαμερίσματα στη Νέα Υόρκη και στο Βέγκας, βίλες στη Μύκονο και καταθέσεις τουλάχιστον 12 εκατ. ευρώ. Δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν θυρίδες ή υπεράκτιες εταιρείες με περιουσιακά στοιχεία κ.λ.π. Τώρα διαβάζουμε ότι αποκαλύφθηκε νέα διαθήκη που είχε συντάξει ιδιοχείρως στο Μονακό με την οποία, μέσα σε δεκαπέντε σελίδες, διαθέτει την περιουσία του κατά πώς βουλεύτηκε έχοντας σώας τα φρένας.  

Να τα χαρούν, λοιπόν, οι συγγενείς, να ζήσουν να θυμούνται τον άνθρωπό τους που εργάστηκε σκληρά για να τους αποκαταστήσει. Και δεν ευεργετήθηκαν μόνο οι συγγενείς. Ο εκλιπών δεν λησμόνησε το προσωπικό που εργαζόταν για τον ίδιο (εννοούμε φύλακα, οικιακή βοηθό, μην πάει το μυαλό σας σε υπαλλήλους), άφησε χρήματα στη Φιλοζωική, στην «Ελπίδα» και, φυσικά, στην Εκκλησία, όπως κάνει κάθε καλός χριστιανός. Ομως ο Γιώργος Τράγκας, κληροδότησε σε όλους εμάς και ένα ερώτημα: από πού βγήκαν αυτά τα λεφτά; Διότι εδώ δεν μιλάμε για την περιουσία ενός επιτυχημένου, είναι η αλήθεια, δημοσιογράφου. 

Δεν πιάνουμε μολύβι και τεφτέρι για να υπολογίσουμε πόσα μπορεί να έβγαλε ο πιο πετυχημένος παραγωγός στην ιστορία του ελληνικού ραδιοφώνου και ένας επιχειρηματίας των media. Εδώ μιλάμε για περιουσία μεγιστάνα. Ναι, βέβαια, δούλεψε σκληρά, καμία αντίρρηση. Βρέθηκε από παιδί στο πεζοδρόμιο της βιοπάλης, τα έχει διηγηθεί και ο ίδιος με δάκρυα στα μάτια. Μόνο που διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη και στο Βέγκας δεν βγαίνει από το ραδιόφωνο. Ούτε βίλα στη Μύκονο -ενδεχομένως να βγαίνει ένα WC. Και όσο και αν σε πληρώσει η τηλεόραση, τόσα ακίνητα στη νότια Γαλλία δεν αγοράζονται ούτε σε πλειστηριασμό την εποχή που έμεινε ταπί ο Μπερνάρντ Ταπί. 

Είναι απλό και συνάμα πολυδιάστατο ερώτημα το οποίο καλούνται να απαντήσουν οι αρμόδιες αρχές: από πού έβγαλε τόσα λεφτά ο Γιώργος Τράγκας; Πώς χτίστηκε όλη αυτή η αμύθητη περιουσία; Το μέγεθος της ευλόγως δημιουργεί ερωτήματα, όχι απαραιτήτως για ενδεχόμενες σκιές, αλλά για τη μορφολογία μίας πετυχημένης επαγγελματικής διαδρομής, την οποία αξίζει να χαρτογραφήσουμε ως το απόλυτο success story. Πηγή: Protagon.gr

Παυλάκης: Το Πάσχα θα κορυφωθεί η πανδημία με πολλά κρούσματα και θανάτους.!

 

 

 

«Δεν τελειώσαμε με τον ιό» επανέλαβε για άλλη μια φορά ο γιατρός-ερευνητής στις ΗΠΑ Γιώργος Παυλάκης. Προειδοποίησε δε ότι στην Ελλάδα διανύουμε νέο κύμα της πανδημίας, που θα κορυφωθεί το Πάσχα με πολλά κρούσματα και πολλούς νεκρούς.

«Από τις 7 Μαρτίου η Ελλάδα έχει νέο επιδημικό κύμα. Προσοχή γιατί το Πάσχα θα είναι άσχημο» ανέφερε χαρακτηριστικά, μιλώντας στον ΑΝΤ1.

 

«Ηπρόβλεψη είναι ότι περίπου το Πάσχα θα κάνει κορύφωση η πανδημία, με πολλά κρούσματα και θανάτους», σημείωσε προσθέτοντας πως «πρέπει να προσέξουμε τώρα», λόγω της εξάπλωσης της Όμικρον 2.

 

 

Ο γιατρός απέρριψε τα όσα ακούγονται ότι βρισκόμαστε στο τέλος της πανδημίας. «Αυτό το τελειώνουμε με την πανδημία το έχω ακούσει 4-5 φορές στην Ελλάδα από χείλη πολύ επίσημα. Αυτά τα πολύ επίσημα χείλη που είπαν τελειώσαμε με την πανδημία και κήρυξαν τη λήξη της πρέπει να προσέχουν γιατί η πανδημία είναι εδώ, θα συνεχίσει, ο ιός είναι απρόβλεπτος, είναι μαζί μας» ανέφερε. Εξήγησε δε ότι ο σοβαρότερος κίνδυνος για την Ελλάδα είναι το μεγάλο ποσοστό των ανεμβολίαστων, καθώς και το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που δεν είναι πλήρως εμβολιασμένοι και δεν έχουν κάνει τρίτη δόση.

  

Ο Γ. Παυλάκης επισήμανε παράλληλα ότι τα εμβόλια από μόνα τους δεν είναι δυνατόν να ανακόψουν την πανδημία και τάχτηκε κατά της χαλάρωσης των μέτρων. «Πρέπει να προφυλαγόμαστε από όλους, αφού και οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν» είπε.

 

«Σχεδόν όλη η βόρεια Ευρώπη έχει νέο επιδημιολογικό κύμα με την Όμικρον 2» συνέχισε, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως «οι χώρες που «άνοιξαν» μαζί μας «πανηγυρικά», αντιμετωπίζουν προβλήματα. «Η Δανία, με 93%-95% εμβολιασμένους πολίτες, για όλο τον Μάρτιο έχει περισσότερους νεκρούς από την Ελλάδα αναλογικά. Φανταστείτε τι θα γίνει αν ανοίξει η Ελλάδα» υπογράμμισε.

 

Τέλος, υπενθύμισε ότι ο ίδιος έλεγε το φθινόπωρο ότι μέχρι το Πάσχα θα έχουμε 25.000 θανάτους. «Τώρα βλέπουμε 25.000 κρούσματα και πάμε για 27.000 θανάτους ήδη», συμπλήρωσε, εκτιμώντας ότι θα πάμε πάνω από 30.000 νεκρούς.  

 πηγή