Α. Καμύ: Μιλώ για την ειρήνη

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Ο Ρώσος δικτάτορας βομβαρδίζει τους Ουκρανούς. Οι νεοναζί Αζόφ διαπομπεύουν με μπογιά το πεινασμένο κορίτσι στην ερειπωμένη πόλη. Ο κοσμηματοπώλης τσακίζει το κεφάλι του Ζακ. Ο εκαμίτης πατάει αλαλάζοντας στο στήθος τον Βασίλη Δημάκη. Ο υπάλληλος στέλνει στο θάνατο τον Σαϊντού*. Ποιος είναι ο θύτης και ποιο είναι το θύμα; Με ποιον να πάω και ποιον ν’ αφήσω; Εναντιώνομαι πλησίστιος στη βία του αιμοσταγή Πούτιν στην Ουκρανία, του δολοφόνου 300.000 ανθρώπων στο Ιράκ Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, στη βία του Σαουδάραβα «διαδόχου» στην Υεμένη, εναντίον της βίας των πολυεθνικών των φαρμάκων και των καυσίμων που τσακίζουν εκατομμύρια ανθρώπους για το κέρδος, είμαι ενάντιος και στα δυτικά μίντια που νομιμοποιούν τις διαπομπεύσεις δυστυχισμένων Ουκρανών μιλώντας για πλιατσικολόγους, την ίδια ώρα που λένε πως στις βομβαρδισμένες πόλεις δεν υπάρχουν πλέον τρόφιμα και νερό! Βλέπω το γδύσιμο των δυστυχισμένων ανθρώπων και θυμάμαι τα ξεβρακώματα των ρόμποκοπ του Χρυσοχοΐδη στα Εξάρχεια.  

 

Μέσα σ’ αυτόν τον ατέρμονο κύκλο της βίας κάποιοι, όπως ο πολύς Στάθης Καλύβας, μας ζητούν να περιοριστούμε στη βία του Πούτιν. Γιατί, όπως υποστηρίζουν, η εναντίωση στη βία γενικά, καλύπτει τον Πούτιν. Στη λογική τους κυριαρχεί «ο νόμος του αίματος», όπως λέει ο Α. Καμύ και συνεχίζει: «ο ρόλος των διανοουμένων δεν μπορεί να είναι εκ του μακρόθεν, όπως το τονίζουμε καθημερινά, να δικαιολογεί τη μία από τις δύο πλευρές και να καταδικάζει την άλλη… ο ρόλος τους πρέπει να είναι η δουλειά προς την κατεύθυνση του κατευνασμού, έτσι ώστε να ξαναδοθούν στη λογική οι ευκαιρίες της… Μιλώ για ειρήνη. Αυτό σχετίζεται με τη δική μου αισιοδοξία. Κάτι πρέπει να γίνει γι' αυτήν. Και είναι δύσκολο. Εκεί εντοπίζεται η απαισιοδοξία μου. Έτσι κι αλλιώς, μόνο στα παγκόσμια κινήματα ειρήνης προσχωρώ σήμερα. Σε αυτά βρίσκονται οι πραγματικοί οι ρεαλιστές. Και είμαι μαζί τους.»*

 

*Απόσπασμα από το βιβλίο για τον Αλμπέρ Καμύ, Επιλογή από το έργο του, μετάφραση Ελένη Ποταμιάνου, επιμέλεια σειράς Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, εκδ. Στιγμή.

 

Η ιδέα του συσχετισμού των μορφών βίας ανήκει στην φίλη Γιώτα Αναγνώστου