Πούτιν και Μπάιντεν τεντώνουν επικίνδυνα το σκοινί…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

 Από τη δεκαετία του ’60 και την κρίση των πυραύλων της Κούβας έχουμε να δούμε μια τόσο επικίνδυνη για τον κόσμο κατάσταση. Τότε οι δύο υπερδυνάμεις, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, έφτασαν κοντά σε πυρηνικό πόλεμο. Αλλά οι ηγέτες τους Κένεντι και Χρουστσόφ επέδειξαν σύνεση και, με αμοιβαίες υποχωρήσεις, έφτασαν σε συμφωνία και ο κόσμος ανάσανε.

 

 Σήμερα έχουμε ανησυχητικά δείγματα. Ο Πούτιν ξεκίνησε μια «στρατηγική επιχείρηση» στην Ουκρανία, η οποία δεν πέτυχε όπως υπολόγιζε και εξελίσσεται σε ανθρωπιστική τραγωδία. Ο κυνισμός του ηγέτη της Ρωσίας είναι τέτοιος που ακόμα και διπλωμάτες με ευνοϊκή στάση απέναντι στη χώρα αυτή περιγράφουν τραγικές καταστάσεις σε πόλεις με  θύματα αμάχους.

 

 

Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ κάνουν ό,τι (δεν) πρέπει για να οξύνουν την αντιπαράθεση με τον Πούτιν. Δεν αρκούνται στις κυρώσεις. Αλλά ο Μπάιντεν προχωρά σε χαρακτηρισμούς που δεν συνηθίζονται μεταξύ ηγετών(«εγκληματίας πολέμου»). Για παράδειγμα, οι σοβιετικοί ηγέτες ποτέ δεν αποκάλεσαν «εγκληματίες πολέμου» τους προέδρους των ΗΠΑ που έκαιγαν χωριά στο Βιετνάμ. Κι επειδή το Βιετνάμ είναι μακρινό, ουδείς ηγέτης αποκάλεσε τον Κλίντον «εγκληματία πολέμου»,όταν βομβάρδισε την πρεσβεία της Κίνας στο Βελιγράδι το 1999, με νεκρούς και τραυματίες. Αλήθεια, αν κάποια στιγμή χρειαστεί να συναντηθούν, πώς θα χαιρετίσει ο Μπάιντεν τον Πούτιν; «Γεια σου Βλαντίμιρ, εγκληματία πολέμου;».

 

 Αλλά δεν είναι μόνον οι χαρακτηρισμοί. Οι Αμερικανοί κάνουν και άλλες πιο επικίνδυνες κινήσεις. Οπως είναι η πρόταση προς την Τουρκία να δώσει στην Ουκρανία τους πυραύλους S-400, που έχει προμηθευτεί από τη Ρωσία, με αντάλλαγμα να πάρει τα «απαγορευμένα» αμερικανικά αεροπλάνα F-35. Πρόκειται για εντελώς τυχοδιωκτική πρόταση, η οποία, αν γινόταν δεκτή, θα σήμαινε ότι η Τουρκία κηρύσσει τον πόλεμο στη Ρωσία. Αυτό μας έλειπε. Ευτυχώς που οι Τούρκοι φέρονται με λογική και σύνεση.

 

 Αλλά οι Αμερικανοί φαίνεται ότι επιδιώκουν, εκτός από τη Ρωσία, να καταστήσουν «συνένοχο» και την Κίνα, αν της παράσχει βοήθεια. Αλλά επειδή η Κίνα δεν είναι μόνο οικονομική υπερδύναμη αλλά και στρατιωτική  πλέον και επειδή υπάρχει η εκκρεμότητα με την Ταϊβάν, το «παιχνίδι» αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο. Και είναι απορίας άξιο γιατί οι ΗΠΑ θέλουν να σπρώξουν την Κίνα σε στενή συμμαχία με τον Πούτιν.

 

 Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, ουσιαστικά ο Γερμανός Σόλτς και ο Γάλλος Μακρόν, συμπεριφέρονται πολύ πιο υπεύθυνα από τον Μπάιντεν. Φυσικά, δεν μπορούν να πάρουν άλλη θέση από τις ΗΠΑ στη γενική κατεύθυνση, αλλά δεν έχουν κανένα λόγο να  εξωθήσουν τον Πούτιν στα άκρα, να τον οδηγήσουν σε δρόμο χωρίς επιστροφή. Γι’ αυτό και ποτέ δεν σταμάτησαν να συνομιλούν μαζί του.

 

Η ανθρωπότητα δεν χρειάζεται θερμοκέφαλους στη Δύση που να συναγωνίζονται τον Πούτιν σε κυνισμό. Όπως λένε ακόμα και Αμερικανοί, η Δύση έχει ευθύνες για τις σημερινές εξελίξεις και δεν πρέπει να οδηγήσει τον Πούτιν σε αδιέξοδο, γιατί θα γίνει πολύ πιο επικίνδυνος. Αντίθετα, πρέπει να του δώσει οδό διαφυγής, ώστε να σταματήσει την εισβολή στην Ουκρανία.

 

 Ευχής έργον θα είναι να έχουν πραγματική βάση όσα είπε ο Τσαβούσογλου, ώστε η κρίση να αποκλιμακωθεί, ο κόσμος να αποφύγει τη γενίκευση των συγκρούσεων και να σταματήσουν οι επώδυνες επιπτώσεις στην οικονομία και στην καθημερινότητα των πολιτών.