Ο Νοέμβριος του Λόρκα

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

 

 

Είναι πολύ όμορφα τα κρύα του Νοεμβρίου. Το πιστεύω αυτό, γεννήθηκα ένα κρύο πρωινό του τρίτου μήνα του φθινοπώρου (αν και για μένα πάντα ήταν ο πρώτος του χειμώνα). Πρώτο παιδί, την πρώτη μέρα του ενδέκατου μήνα και, όπως λέει μια φίλη, με τρεις άσους στα γενέθλιά μου.

 

Και έχω πολλά να θυμάμαι από παλιούς Νοέμβριους - όχι πάντα ευχάριστα, ούτε πάντα ωραία. Αλλά ήταν γεγονότα σημαντικά, εκτός από την ενηλικίωση που με βρήκε λίγο με ανακούφιση και λίγο με τρόμο, πρωτοετής φοιτήτρια στο κτίριο της Νομικής Αθηνών. Το πτυχίο μου, η πρώτη μου δουλειά με αμοιβή, η αρρώστια της μαμάς, αλλά και μερικές δύσκολες αποφάσεις - κάποιες εξ ανάγκης, κάποιες από επιλογή.

 

Αυτό που πάντα θυμάμαι όμως από αυτές τις ημέρες ήταν τα πρώτα κρύα. Ισως και οι πρώτες «κανονικές» βροχές. Τα πρώτα ζεστά πλεκτά και τα μποτάκια για τη βροχή, το χουχούλιασμα στον καναπέ με μια κουβέρτα, ο ουρανός που σκοτεινιάζει νωρίς και προδιαθέτει για περισσότερο μέσα, για ζεστά ροφήματα και κανένα λίγο πιο «βαρύ» γλυκό. Κι οι μυρωδιές από κυδώνι και βανίλια και λουκουμάδες με μέλι - να είχα λίγους τώρα... Αχ, μωρέ μαμά, εσύ πώς τους πετύχαινες δεν ξέρω.

 

Φέτος μόνο με πρόδωσε ο καιρός - τουλάχιστον έτσι νόμιζα ώς τα μέσα του μήνα. Οι πρώτες μέρες πέρασαν ηλιόλουστες και ζεστές, σαν οι ουρανοί και τα μετεωρολογικά συστήματα να ήθελαν να παρατείνουν το αναγκαίο φέτος καλοκαίρι - δεν είναι εποχές για θέρμανση και πολλά έξοδα, δεν τα ευνοούν ούτε η εσωτερική κατάσταση της χώρας ούτε οι διεθνείς συνθήκες. Τώρα περισσότερο από ποτέ.

 

Αλλά ένα πρωί -πολύ πρωί- ξύπνησα με μύτη δροσερή. Και δυσκολεύτηκα να βγω από τα σκεπάσματα, παρ’ όλο που ο γάτος δεν μου άφηνε περιθώριο για χουζούρι. Επαιζε με τα μαλλιά μου, μου δάγκωνε τα δάχτυλα και μου έδινε τρυφερά μπατσάκια στο μάγουλα. Αν μιλούσε, θα έλεγε: «Αντε καλέ, σήκω. Ξημέρωσε πια. Δεν με λυπάσαι που με αφήνεις νηστικό;». Το νιαούρισμα, όλο παράπονο, δεν επιδεχόταν άλλη μετάφραση.

 

Ηταν κάπως σκοτεινά, αλλά τελικά σηκώθηκα. Τάισα το αχόρταγο γατί και μετά άνοιξα τα παντζούρια. Αφησα λίγο ανοιχτά τα παράθυρα να αεριστεί το σπίτι, τα έκλεισα γρήγορα. Ενιωσα μια ψύχρα.

 

Είχε ησυχία όταν κάθισα στο σαλόνι με τον καφέ και το πρωινό. Και πολύ μου άρεσε που καθόμουν εκεί χαμηλά, στο σκαμπό μου, με τη μάλλινη ζακέτα και ξυπόλυτη, να ζεσταίνω τις πατούσες μου τρίβοντας τα πόδια στο χαλί. Η μέρα σκοτείνιασε κι άλλο και πριν προλάβω να καταλάβω πώς, άρχισε να πέφτει η βροχή. Δεν την είδα στην αρχή, έκανα τον πρωινό προϋπολογισμό της μέρας, αλλά την άκουσα. Τιν τιν τιν, στην κουπαστή και στα κάγκελα, λίγο βαρύ τουφ τουφ τουφ στην τέντα.

 

Ο γάτος, χορτάτος κι αδιάφορος -στο πιάτο μου δεν υπήρχε κάτι που να του αρέσει- ανέβηκε στην πλάτη της πολυθρόνας και κοιτούσε έξω. Νομίζω ότι αυτή ήταν και η πρώτη βροχή της ζωής του, αλλά δεν φάνηκε να συγκινείται μέσα στην ευμάρειά του. Εγώ μονάχα σκέφτηκα ότι μέσα σε λίγους μήνες είχε γίνει μέλος του νοικοκυριού - και επέβαλλε ενίοτε και τους κανόνες.

 

Εξω ήταν σίγουρα ένας Νοέμβριος σαν αυτούς που περιγράφει ο Λόρκα.

 

«Ο ουρανός είχε μαραθεί./ Τι απόγευμα αιχμάλωτο από τα σύννεφα,/ σφίγγα χωρίς μάτια./ Οβελίσκοι και καμινάδες/ παράγουν σαπουνόφουσκες./ Τιν/ ταν./ Τιν/ ταν.

 

»Καμπυλωτοί ρυθμοί/ και ο αέρας κοίλος/ πολεμιστές από ομίχλη/ κάνουν τα δέντρα καταπέλτες./ Τιν/ ταν./ Τιν/ ταν.

 

»Πόσο αργά είναι πια/ απόγευμα ενός άλλου φιλιού!/ Χωρίς χρυσές αχτίδες!/ Αδειο κουδούνισμα/ και το απόγευμα καταρρέει/ στην πύρινη σιωπή. Τιν/ ταν./ Τιν/ ταν»*.

 

Κι ενώ είχα αφεθεί να χαλαρώνω, το γατί κατέβηκε και ήρθε στα πόδια μου. Ηθελε να παίξει, δαγκώνοντας τα δάχτυλά μου. Ή να μου πει πως ήρθε η ώρα να κάνω πια καμιά δουλειά...

 

* «Νοέμβριος», Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, απόσπασμα σε ελεύθερη απόδοση από τα ισπανικά

Του χωριού λέξεις...

 

γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

  

 

Αμα αφήνεις τη γραφή σε αφήνει και αυτή -έτσι πάει για όλα σχεδόν τα επίκτητα. Παύεις με άλλα λόγια να σκέφτεσαι τι συμβαίνει ακριβώς στην πραγματικότητα και επαναπαύεσαι στο κουρασμένο σώμα και πώς αυτό αρκείται στις ανάγκες της υλικότητάς του -και τίποτα άλλο. Η σκέψη προϋποθέτει αγωνία, ταραχή, περιέργεια, συνομιλία, έρευνα, αγάπη για την κοινότητα· αυτά όταν λείπουν τι να γράψει κανείς -και γιατί, για ποιον; Ορκίζεσαι πλέον με την καρδιά και όχι με το μυαλό (μπορεί να γίνει επίκληση εδώ -αντιστρόφως- του Ευριπίδη: «Η γλώσσα ομώμοχε, η δε φρην ανώμοτος, η γλώσσα μου ορκίστηκε, όχι η καρδιά μου»). Τέλος πάντων, κάτι δεν πάει καλά όταν απομακρύνεσαι από τη μαγεία των λέξεων.

 

Παραιτείσαι από αυτήν τη μαγεία, εισέρχεσαι όμως στο επίπεδο το οποίο οι λέξεις «αντιπροσωπεύουν». Τρως πλέον το μήλο, το κόβεις από το δέντρο, το δαγκώνεις, το γεύεσαι, νιώθεις το κρύο, τη ζέστη, τη δροσιά στο πρόσωπό σου, φτάνει στα χείλη σου η αλμύρα των δακρύων. Αυτά όλα δεν μπορείς να τα βιώσεις στη γραφή, έλα όμως που χωρίς αυτή τίποτα δεν θα (ανα)γνωρίζαμε στα ανθρώπινα, παρότι όλα είναι δυνατά, πιθανά· έλεγε ο Αρχίλοχος, εδώ και δυο χιλιάδες εφτακόσια χρόνια, ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο, μην πάρεις όρκο πως δεν γίνεται (χρημάτων άελπτον ουδέν έστιν, ουδ' απώμοτον).

 

 

Η γραφή δεν έχει να κάνει με το Είναι (λέμε...), μα με το Γίγνεσθαι· όπου βρίσκονται τα πράγματα αυτή (οι λέξεις) απουσιάζει. Περιεχόμενο έχουν (οι λέξεις) αλλά τι να το κάνουν; Οι συλλαβές δεν μπορούν να κλάψουν ή να γελάσουν ή να χορέψουν, τα γράμματα αδυνατούν να δημιουργήσουν φωτοσκιάσεις... Οι λέξεις μπορεί μεν να φανερώνουν αλλά και να αποκρύπτουν ταυτόχρονα, οπότε καλύτερα να λέμε άλλα λόγια, τουλάχιστον να μην πετσοκοβόμαστε, αφού έχει χαθεί το νόημα, η σημασία, η αξία, το αίνιγμα. Τέτοια παθαίνει όποιος απομακρύνεται από τη γραφή και εισχωρεί στη φύση. Αν μπορούσε όμως κάποιος να τα συνδυάσει αυτά τα δύο και στη συνέχεια να μας μεταφέρει τα αποτελέσματα αυτού του συνδυασμού, θα ήταν πιθανώς καλύτερη η συνύπαρξη -και η παιδεία μας θα βελτιωνόταν. Χρησιμοποιούν τινές τον όρο φιλαναγνωσία κι ελάχιστοι τη δυσαναγνωσία ή αναγνωσία [δεν είναι και τόσο δόκιμοι όροι, εδώ που τα λέμε]. Ετσι κι αλλιώς το ον άνθρωπος είναι ατελές -ή ημιτελές εάν μερικοί το προτιμούν.

 

Εδώ στο χωριό παλεύουμε με τους καρπούς και όχι με τις έννοιές τους. Υπάρχει σοδειά; Θα υπάρξει και μικρό εισόδημα. Υπάρχει κρατική υποστήριξη; Οχι! Οι κρατικές λέξεις επικαλύπτουν και ταπεινώνουν τη φυσική ζωή. Τι -και γιατί- να διαβάσει ο αγροτικός πληθυσμός τη στιγμή που υποφέρει και όλοι τον λοιδορούν; Αναρωτιόμαστε γιατί δεν διαβάζει ο κόσμος -αυτό είναι λάθος. Καλύτερα θα ήταν να μας απασχολεί γιατί διαβάζει ο κόσμος (σήμερα, εννοείται -για αύριο θα μιλήσουν άλλοι, εάν μιλάει τότε το είδος).

Αύξηση κατά 5,92% της επίσημης ανεργίας τον Οκτώβριο.!

 

Την ίδια ώρα που το τσουνάμι απολύσεων έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη με τις απολύσεις να αγγίζουν τους 2,3 εκατ. εργαζόμενους για το διάστημα Ιανουαρίου-Οκτωβρίου, σύμφωνα με τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, νέα στοιχεία, αυτήν τη φορά από τη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, καταγράφουν τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η εργατική τάξη της χώρας μας.

 

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΥΠΑ, προκύπτει ότι, επισήμως, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 5,92% τον φετινό Οκτώβριο, σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα. Σημειώνεται, φυσικά, ότι τα στοιχεία αυτά αφορούν την επίσημη ανεργία, καθώς η «ανεπίσημη» είναι κατά πολύ αυξημένη, ιδιαίτερα μετά την τουριστική σεζόν. 

 

 

Αναλυτικά, ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων ανήλθε σε 942.164 άτομα τον Οκτώβριο, σημειώνοντας άνοδο κατά 5,92% σε σχέση με τους 889.465 ανέργους τον περασμένο Σεπτέμβριο.

 

Την ίδια στιγμή, ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων διαμορφώθηκε σε 114.077 άτομα, καταγράφοντας πτώση κατά 34,97% σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα (που ήταν στους 175.432).

 

 

 

 

 

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΥΠΑ:

 

Το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων, με κριτήριο την αναζήτηση εργασίας (αναζητούντων εργασία), για τον μήνα Οκτώβριο 2022, ανήλθε σε 936.419 άτομα. Από αυτά 524.852 (ποσοστό 56,05%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο  της ΔΥΠΑ για χρονικό διάστημα ίσο ή και περισσότερο των 12 μηνών και 411.567 (ποσοστό 43,95%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο της ΔΥΠΑ. για χρονικό διάστημα μικρότερο των 12 μηνών. Οι άνδρες ανέρχονται σε 325.401  (ποσοστό 34,75%) και οι  γυναίκες ανέρχονται σε 611.018  (ποσοστό 65,25%).

 

Το σύνολο των εγγεγραμμένων λοιπών (μη αναζητούντων εργασία), για τον μήνα Οκτώβριο 2022, ανήλθε σε 5.745 άτομα. Οι άνδρες ανέρχονται σε 2.071 (ποσοστό 36,05%) και οι γυναίκες σε 3.674 (ποσοστό 63,95%).

 

 

Το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων για τον μήνα Οκτώβριο 2022 (αφορά τον αριθμό των δικαιούχων που πληρώθηκαν εντός του αντίστοιχου μήνα) ανέρχεται σε 114.077 άτομα, από τα οποία οι 102.799 (ποσοστό 90,11%) είναι κοινοί και λοιπές κατηγορίες επιδοτουμένων και οι 11.278 (ποσοστό 9,89%) είναι εποχικοί τουριστικών  επαγγελμάτων. Οι άνδρες ανέρχονται σε  46.056 (ποσοστό 40,37%)  και οι γυναίκες σε 68.021 (ποσοστό 59,63%).

 

Από το σύνολο των επιδοτουμένων ανέργων 94.526 (ποσοστό 82,86%) είναι κοινοί, 1.213 (ποσοστό 1,06%) είναι οικοδόμοι, 11.278 (ποσοστό 9,89%) είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων, 1.161 (ποσοστό 1,02%) είναι εποχικοί λοιποί (αγροτικά), 5.843 (ποσοστό 5,12%) είναι εκπαιδευτικοί, και 56 (ποσοστό 0,05%) είναι λοιποί. 

πηγή    

 

Οι “δακρυσμένοι κροκόδειλοι” πίσω από το δράμα των παιδιών

 

γράφει η Δήμητρα Μυρίλλα

 

Σοβαρά τώρα, οι υπουργοί κυβέρνησης θεωρούν ότι οι πύρινες και “δακρυσμένες” δηλώσεις που κάνουν και οι πρωτοβουλίες που τάχα παίρνουν μετά τις νέες καταγγελίες,, οι οποίες βέβαια πρέπει να διερευνηθούν και να αποδειχθούν, για κακοποίηση παιδιών στην Κιβωτό του Κόσμου  αθωώνουν, και εκείνους και το σύστημα που υπηρετούν;

 

Στην πραγματικότητα τους εκθέτουν ακόμα περισσότερο! Εκθέτουν και καθρεφτίζουν την αθλιότητα του κράτους, του καπιταλιστικού κράτους σε κάθε πτυχή που μπορεί να σχετίζεται με την προστασία των παιδιών, των ευάλωτων ομάδων και φυσικά όχι μόνο…

 

 

Ο υπ. Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας, υπερήφανος μας ενημέρωσε ότι αναστέλλει τις οικονομικές ενισχύσεις που η “Κιβωτός” έπαιρνε από το κράτος. Αλήθεια; Το ομολογούν κιόλας; Εχουν αφήσει, ετούτοι, οι προηγούμενοι και το πιθανότερο και οι επόμενοι,  τις δημόσιες δομές προστασίες των παιδιών απογυμνωμένες ,υποστελεχωμένες, χωρίς χρήματα, χωρίς δυνατότητα να εξασφαλίζουν τα στοιχειώδη στα παιδιά που φιλοξενούν – τα στοιχεία βοούν – και δηλώνουν ανερυθρίαστα πως αντί να χρηματοδοτήσουν, ενισχύσουν, στελεχώσουν με έμπειρο και επαρκές αριθμητικά και επιστημονικά προσωπικό τις υπάρχουσες κρατικές δομές, αντί να δημιουργήσουν κι άλλες, δίνουν χρήματα σε ΜΚΟ, εκκλησίες, και φιλάνθρωπους ιδιώτες;

 

H δήλωση, όμως, τη υφυπουργού Εργασίας, Δόμνας Μιχαηλίδου, είναι απόσταγμα υποκρισίας. Η κ. Μιχαηλίδου είπε πως ό,τι καταγγέλεται πως συνέβη στην “Κιβωτό του Κόσμο” είναι η απόδειξη πως πρέπει να προχωρήσει η αποϊδρυματοποίηση των παιδιών. Προσπέρασε επιδεικτικά την ευθύνη του κράτους για τη φροντίδα των απροστάτευτων παιδιών και έφτασε στην αποϊδρυματοποίηση, η οποία χρειάζεται επίσης πλαίσιο, κανόνες και εποπτεία. Βέβαια, πίσω από αυτό κρύβεται ο πραγματικός στόχος που είναι να ξεφορτωθεί το κράτος το κόστος των δημόσιων δομών με κάθε τρόπο… είτε παραδίδοντας την προστασία του παιδιού σε ιδιώτες, είτε “αποϊδρυματοποιόντας” τάχα, δηλαδή εκθέτοντας τα παιδιά σε άλλους κινδύνους, αν δεν υπάρχει πλήρης έλεγχος των συνθηκών ζωής των αυτών των παιδιών.

 

Φυσικά και τα παιδιά είναι προτιμότερο να βρίσκουν οικογένεια…

 

Αλλά… τα υποστελεχωμένα δημόσια ιδρύματα αδυνατούν να προχωρήσουν γρήγορα διαδικασίες που χρειάζονται έλεγχο, εφαρμογή κανόνων, γνώση και πληροφόρηση για τις υποψήφιες οικογένειες είτε αναδοχής είτε υιοθεσίας. Μήπως οι κύριοι και οι κυρίες της κυβέρνησης δε γνωρίζουν ότι η αναδοχή εκτός από λύση στο πρόβλημα, συχνά γίνεται η ίδια ένα πρόβλημα;

 

Πίσω από κορώνες κρύβουν τις τεράστιες ευθύνες που έχουν… αλλά το θέμα είναι ότι οι ίδιες οι λεκτικές τους κορώνες αποκαλύπτουν τί έκαναν ως σήμερα, τί κάνουν και τί σκοπεύουν να κάνουν. 

 

Η ευθύνη για τα απροστάτευτα παιδιά είναι του κράτους με ό,τι αυτό συνεπάγεται ως προς την ολοκληρωτική ανάληψή της χωρίς “ναι μεν, αλλά”. Ολα τα υπόλοιπα συνιστούν άθλια αντιστροφή της ευθύνης, αλλά και και της ενοχής.

 

Θεσμική και προγραμματική αντεπίθεση από το ΠΑΣΟΚ

 

 γράφει ο Δημήτρης Κουκλουμπέρης

 

 

Υποκλοπές και ακρίβεια στην αιχμή του δόρατος του Νίκου Ανδρουλάκη • Κοινή συνέντευξη Τύπου τη Δευτέρα με τον συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο, ο οποίος μόλις ξέσπασε το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων είχε υποστηρίξει ότι οι κυβερνήσεις παραιτούνται όταν υπάρχουν σκάνδαλα με πρωθυπουργικές ευθύνες • Η εξέλιξη με τα ψηφοδέλτια και τους τομείς και οι εκτιμήσεις στελεχών της Χαριλάου Τρικούπη για τη στρατηγική που θα προσελκύσει τους αναποφάσιστους

Περιοδείες και εκδηλώσεις, συνεδριάσεις κομματικών οργάνων, ανακοινώσεις ψηφοδελτίων και ολοκλήρωση των επεξεργασιών για το πρόγραμμα, είναι μερικές από τις άμεσες προτεραιότητες των προσεχών εβδομάδων για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Στην αιχμή του δόρατος παραμένουν οι υποκλοπές, ως ένα αντικείμενο που αφορά τον πυρήνα του κράτους δικαίου. Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο στη Χαριλάου Τρικούπη συνεχίζουν να αξιολογούν ως εξόχως σημαντικό, παρά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που καλλιεργούν κυβερνητικοί κύκλοι και ΜΜΕ.

 

Παράλληλα, ο Νίκος Ανδρουλάκης δίνει μεγάλη βαρύτητα στην εκφορά και την παρουσίαση των θέσεων του κόμματος στην κοινωνία, θεωρώντας ότι το ΠΑΣΟΚ θα κάνει τη διαφορά, εφόσον οι προτάσεις του είναι κατανοητές στον κόσμο, τεκμηριωμένες και εύκολα εφαρμόσιμες. Οπως εξηγούν στην «Εφ.Συν.» συνομιλητές του, «ο ορθός λόγος, η προγραμματική υπεροχή και η θεσμικότητα στις αντιδράσεις είναι το τρίπτυχο που μπορεί να πείσει μια ευρεία διαφιλονικούμενη δεξαμενή αναποφάσιστων να μας ψηφίσει στις επερχόμενες κάλπες».

 

 

Στο πλαίσιο αυτό, στο ηγετικό επιτελείο της Χαριλάου Τρικούπη προετοιμάζονται για ένα πλέγμα παρεμβάσεων σε δύο επίπεδα, τις οποίες περιέγραφαν ως «θεσμική και προγραμματική αντεπίθεση». Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η μία πρωτοβουλία σχετίζεται με μια κοινή παρουσία του κ. Ανδρουλάκη με τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Νίκο Αλιβιζάτο, ο οποίος εξαρχής είχε κάνει λόγο για σκανδαλώδεις πτυχές στην επίμαχη υπόθεση, υποστηρίζοντας επιπλέον, ότι «οι κυβερνήσεις παραιτούνται, όταν υπάρχουν σκάνδαλα με πρωθυπουργικές ευθύνες».

 

Οι δηλώσεις εκείνες και κατόπιν οι εξίσου επικριτικές για την κυβέρνηση Μητσοτάκη από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, είχαν προκαλέσει πολιτικό θόρυβο αλλά και τη δυσφορία του μεγάρου Μαξίμου. Κι αυτό διότι στο πρωθυπουργικό περιβάλλον διέγνωσαν ότι ελλοχεύει κίνδυνος απώλειας ενός τμήματος του μετριοπαθούς κεντροαριστερού ακροατηρίου, το οποίο το 2019 είχε κατευθυνθεί προς τη Ν.Δ. Ειδικότερα, τη Δευτέρα το πρωί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, οι νομικοί του σύμβουλοι Μιχάλης Καλαντζόπουλος, Μανώλης Βελεγράκης και Χρήστος Κακλαμάνης, οι οποίοι πρωτοστατούν σε όλες τις νομικές ενέργειες για την αποκάλυψη των λόγων παρακολούθησης του κ. Ανδρουλάκη, και ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος θα παραχωρήσουν συνέντευξη Τύπου στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» με θέμα τις υποκλοπές. Θα έχει προηγηθεί αρθρογραφία του κ. Ανδρουλάκη (και του κ. Αλιβιζάτου) στον κυριακάτικο Τύπο, όπου θα περιγράφεται «η υπεύθυνη θεσμική στάση» που πορεύτηκε το ΠΑΣΟΚ τους τέσσερις τελευταίους μήνες σε αντιδιαστολή με τη «θεσμική παρακμή της Ν.Δ.».

 

Καλά πληροφορημένες πηγές μάς έλεγαν ότι η γραμμή που έχει υιοθετηθεί συνοψίζεται στο σχήμα «εκλογές με φως και όχι στο σκοτάδι», ενώ για το κυβερνητικό σχέδιο νόμου για την ΕΥΠ και το απόρρητο υπογράμμιζαν ότι αποδομεί το αφήγημα της κυβέρνησης, η οποία υποβάθμιζε ή λοιδορούσε τις καταγγελίες του ΠΑΣΟΚ, και συνιστά έτσι μια πολιτική υποχώρησή της. Επισήμαιναν, ωστόσο, ότι είναι άκρως προβληματική η παρέλευση τριών ετών για την ενημέρωση του θύματος για τους λόγους παρακολούθησής του, η μη ύπαρξη αναδρομικότητας και η καταστροφή του υλικού μετά από έξι μήνες, αλλά και το γεγονός ότι η ΑΔΑΕ περιέρχεται σε δευτερεύοντα ρόλο. «Ολα αυτά δείχνουν επιμονή στη συγκάλυψη», συμπληρώνουν, προϊδεάζοντας αρνητικά για τη συζήτηση στην κοινοβουλευτική διαδικασία.

 

Στο σκέλος των προγραμματικών, ο Νίκος Ανδρουλάκης επισκέπτεται σήμερα την Αργολίδα όπου θα μιλήσει με την ευκαιρία της EXPO Πελοποννήσου, προτάσσοντας ζητήματα που ταλανίζουν τους αγρότες, την παρατεταμένη ακρίβεια και γενικότερα θέματα οικονομίας. Πριν από μερικές ημέρες, από την αγορά της Καλλιθέας όπου βρέθηκε είχε κατηγορήσει τη Ν.Δ. ότι επιδοτεί τα υπερκέρδη των μεγάλων παραγωγών ενέργειας και χαϊδεύει τις τράπεζες την ώρα που η αγοραστική δύναμη των πολιτών καταρρέει, ενώ με το βλέμμα στις εκλογές κάλεσε τον ελληνικό λαό να αντιληφθεί ότι υπάρχει «ένας άλλος δρόμος μακριά από τον λαϊκισμό και μακριά και από τον ελιτισμό που καταδικάζει τη μεσαία τάξη και τους πιο ευάλωτους».

 

Eκδήλωση

Οι ιθύνοντες της Χαριλάου Τρικούπη σχεδιάζουν ώς τα τέλη του μήνα την πραγματοποίηση θεματικής εκδήλωσης για την ακρίβεια και το αυξημένο κόστος διαβίωσης. Ταυτόχρονα, ο κ. Ανδρουλάκης, εκμεταλλευόμενος τη βελτίωση της κατάστασης με το χειρουργημένο γόνατό του, θα περιοδεύσει στην Κρήτη όσο και στη Μακεδονία, σε Καβάλα και Πιερία.

 

Για το πρώτο ή δεύτερο Σαββατοκύριακο του Δεκεμβρίου προσανατολίζεται η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία έλαβε μικρή αναβολή, ώστε να δοθεί χρόνος για την εσωτερική διαβούλευση των βουλευτών για το πρόγραμμα, καθώς και για να διευκολυνθεί το έργο της Επιτροπής Ψηφοδελτίων που κλειδώνει λίστες και υποψηφιότητες. Τα κυριότερα προβλήματα εντοπίζονται στην ανεύρεση γυναικών υποψηφίων σε ορισμένους νομούς, ενώ υπάρχουν και οι πονοκέφαλοι με πρόσωπα που πρέπει να μείνουν εκτός εξαιτίας πληθώρας ενδιαφερομένων.

 

Σε φάση ανακοινώσεων οδεύει τέλος η διαδικασία πλήρωσης των τομέων, που καθυστερεί λόγω κενών σε πόστα στα οποία ο γραμματέας Ανδρέας Σπυρόπουλος επιθυμεί στελέχη κύρους. Ηδη έχει γίνει γνωστό ότι τον Πολιτικό Σχεδιασμό ανέλαβε ο Παναγιώτης Δουδωνής, το Οργανωτικό οι Αναστασία Χατζηδάκη και Νίκος Δασκαλάκης και στον τομέα Ανάπτυξης φέρεται να κλείνει ο Ηλίας Κικίλιας.

 

Πυραυλικές υποθέσεις

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Να και µια φορά που η ανθρωπότητα στάθηκε τυχερή. Αν ο πύραυλος που έπληξε το συνοριακό πολωνικό χωριό είχε κάνει την ίδια φονική διαδρομή μόλις προ δεκαπενθημέρου, δηλαδή πριν από τις ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές, πόσο βέβαιοι μπορούμε να είμαστε ότι τώρα δεν θα ξεφυλλίζαμε τις πρώτες σελίδες ενός βιβλίου με τίτλο «Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος»; Τα ίδια στοιχεία θα είχαν και τότε στη διάθεσή τους οι πολιτικοί ηγέτες, οι στρατηγοί, οι μυστικές υπηρεσίες, τα οικουμενικής ισχύος τηλεοπτικά δίκτυα και πρακτορεία ειδήσεων. Πιθανόν, όμως, θα διέφερε η ερμηνεία των στοιχείων αυτών. Ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, που δίνουν τον τόνο σε όλον τον κόσμο, όχι μόνο στον δυτικό.

 

Δεν είναι δύσκολο να το φανταστούμε. Μας διευκολύνουν άλλωστε τα πολλά προηγούμενα πολεμικών συρράξεων, κηρυγμένων και ακήρυχτων, τοπικών ή ευρύτερων, που αποφασίστηκαν με κύριο κριτήριο την εξυπηρέτηση εκλογικών συμφερόντων. Στο Ισραήλ, λόγου χάρη, οι προεκλογικές επιδρομές εναντίον των Παλαιστινίων είναι περίπου εθιμικές. Αλλά κι εμείς εδώ δεν αγωνιούμε μήπως οι εκλογικές ανάγκες του Ερντογάν τον πείσουν να προχωρήσει από το χυδαίο μπούλινγκ εις βάρος της Ελλάδας σε κάποιο θερμό επεισόδιο, έστω ολιγόωρο;

 

Με τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις να αναγγέλλουν σαν απολύτως βέβαιο ένα τραμπικό «κόκκινο κύμα», ικανό να κλονίσει συθέμελα την ούτως ή άλλως αναιμική προεδρία του Τζο Μπάιντεν, ίσως οι πλέον αμοραλιστές και πολεμόχαροι του κόμματός του να του υπέβαλλαν, σαν ψηφοελκυστικό αντίδοτο, την ιδέα του «Χρέους»: «Εχετε Χρέος απέναντι στην Ιστορία, κύριε πρόεδρε. Οφείλετε να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων». Δηλαδή στο ύψος των ανταπαντητικών πυραύλων, που θα σήμαιναν την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε έναν επιπλέον πόλεμο και την πιθανή έναρξη του Γ΄ Παγκοσμίου, του τελικού πολέμου. Μετά από αυτόν, θα ξαναπολεμήσουμε με λιθάρια και ξύλινα δόρατα, όπως έχει ήδη ειπωθεί.

 

Πάλι καλά, τα στοιχεία για την προέλευση του πυραύλου ήταν εξαρχής σαφή και δεν επέτρεπαν τη «δημιουργική διαχείρισή» τους από τους καραδοκούντες ιερακόφρονες. Στο ερώτημα εάν επρόκειτο για μελετημένη προβοκάτσια ή για εκ των υστέρων απόπειρα εκμετάλλευσης από τον επισπεύδοντα Βολοντίμιρ Ζελένσκι ενός τυχαίου περιστατικού, δεν θα δοθεί δημόσια απάντηση. Θα μείνει ο καθείς με τις εικασίες ή τα συνωμοσιολογικά σενάριά του. Αλλά και με την αίσθηση πως ουδείς εμπλεκόμενος επείγεται για ειρήνευση.

Υπό παρακολούθηση η Ντόρα, ο Κώστας και η Αλεξία Μπακογιάννη σύμφωνα με δημοσίευμα της Εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ"..!

 

Δεν έχουν τέλος τα δημοσιεύματα και οι «λίστες» για τις παρακολουθήσεις από κέντρα και παράκεντρα της κυβερνήσεως, από νόμιμα και παράνομα λογισμικά.

 

Αυτό που γράφει, πάντως, σήμερα η εφημερίδα «Τα Νέα», μέσω της στήλης του «Μικροπολιτικού», προκαλεί και μια παραπάνω αίσθηση, διότι πρόκειται για πρόσωπα της οικογένειας του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη: Για την αδελφή του και βουλευτή της ΝΔ, Ντόρα Μπακογιάννη και τα παιδιά της, τον δήμαρχο Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη, και την Αλεξία Μπακογιάννη.

 

 

Το δημοσίευμα:

 

«Από διασταυρωμένες πηγές προκύπτει η πληροφορία ότι στα κινητά που ήταν υπό παρακολούθηση, συμπεριλαμβάνονται αυτά της Ντόρας, της Αλεξίας και του Κώστα Μπακογιάννη. Φαίνεται, δηλαδή – σύμφωνα με πληροφορίες πάντα – να είχαν λάβει και ενεργοποιήσει κακόβουλα link με sms από το γνωστό λογισμικό. Με αποτέλεσμα να μπουν κι αυτοί σε αυτόν τον κυκεώνα. Εφόσον η πληροφορία αυτή ισχύει, μιλάμε για κάτι πάρα πολύ λυπηρό.

 

Ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς το γεγονός ότι υπάρχουν δεσμοί αίματος που ενώνουν αυτή την οικογένεια με ένα από τα φερόμενα ως κεντρικά πρόσωπα της υπόθεσης αυτής, τον Γρηγόρη Δημητριάδη. Αν και εφόσον ισχύει αυτό – το τονίζω – καταδεικνύει, δυστυχώς, ότι δεν υπήρχαν ούτε τα στοιχειώδη όρια σε αυτή την ιστορία. Η αλήθεια μένει να αποδειχθεί, βέβαια, από την έρευνα των Αρχών».

 

Εμείς να θυμίσουμε εκείνη την φράση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν, προκλητικά,  για τις παρακολουθήσεις: «Εμείς οι Νεοδημοκράτες δεν μασάμε». Αν ισχύουν (και) τα παραπάνω, τότε ο πρωθυπουργός είχε δίκιο: «Δεν μασάνε» πουθενά και για κανένα λόγο. 

πηγή

Όταν το σούπερ μάρκετ βάζει αντικλεπτικό στο βρεφικό γάλα…!

 

Αυτή είναι η καπιταλιστική οικονομία και αγορά τους… Ο πληθωρισμός και η ακρίβεια «καλπάζουν». Οι μισθοί καθηλωμένοι. Το Σούπερ Μάρκετ έχει μετατραπεί σε «χρυσοχοείο»… Η φτώχεια «θερίζει» και στερεί τη δυνατότητα από οικογένειες να καλύψουν βασικές ανάγκες των μελών τους…

 

Μπροστά σε αυτή την τραγική πραγματικότητα ορισμένα σούπερ μάρκετ για να …προστατεύσουν το εμπόρευμα τους έβαλαν αντικλεπτικά σε βρεφικά γάλατα! Οι κεφαλαιοκράτες που λεηλατούν με τις ληστρικές τιμές στο ράφι το λαό, φοβούνται μήπως τους κλέψουν κουτιά με βρεφικό γάλα.

 

 

Όταν πωλούν 800 γραμμάρια σκόνης βρεφικού γάλακτος μέχρι και 25 ευρώ το κουτί, οι ιδιοκτήτες των Μάρκετ φοβούνται ότι το προϊόν θα γίνει αντικείμενο κλοπής… Τώρα, το ποιος πραγματικά κλέβει, αυτό είναι μια άλλη ιστορία, καπιταλιστικά πλασμένη…

 

Σύμφωνα λοιπόν με τον τηλεοπτικό σταθμός «ΟPEN» μεγάλη αλυσίδα έχει βάλει αντικλεπτικά σε βρεφικά γάλατα. Το φαινόμενο δεν είναι ελληνικό.  Στη Βρετανία «κλείδωναν» το βούτυρο και στην Τουρκία άλλα προϊόντα. Τώρα όμως το φαινόμενο ήρθε και στην Ελλάδα…

 

Το εμπόρευμα για τους κεφαλαιοκράτες είναι «ιερό», αφού αποτελεί την πηγή των κερδών τους. Θα το «κλειδώσουν» και θα το «διπλο-κλειδώσουν». Αν χρειαστεί, θα το καταστρέψουν ή θα το πετάξουν προκειμένου να διασφαλίσουν την υψηλή τιμή του και την κερδοφορία τους… Ακόμα κι αν πρόκειται για βρεφικό γάλα… Ακόμα κι αν μείνει ένα μωρό νηστικό… Τα καπιταλιστικά κέρδη τους είναι πάνω από τις ανθρώπινες ανάγκες…   

Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος

 

Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου με μία μόνο φράση του, πετσόκοψε τη χούντα

 

Ιστορικό απόσπασμα της συνέντευξης που έδωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1972 σε Αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο την εποχή της δικτατορίας και του παρεμβατισμού της CIA

γράφει ο Χρήστος Δεμέτης

 

Είναι γνωστό πως ο Ανδρέας Παπανδρέου αποτελούσε "αγαπημένο" πρόσωπο της CIA. Σε ένα από τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που έδωσε στη δημοσιότητα η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ, είναι η απομαγνητοφώνηση 30 σελίδων μιας συνέντευξης που είχε παραχωρήσει ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1972 σε δημόσιο τηλεοπτικό σταθμό της Ουάσιγκτον. Ήταν η πρώτη φορά που δηλώθηκε ευθαρσώς από Έλληνα πολιτικό, ενώπιον αμερικανικού τηλεοπτικού ακροατηρίου, ότι ο πρωτεργάτης του πραξικοπήματος, Γιώργος Παπαδόπουλος, ήταν πράκτορας της CIA. "Στην Ελλάδα λέμε ότι ο Γιώργος Παπαδόπουλος ήταν ο πρώτος γνωστός πράκτορας της CIA που έγινε πρωθυπουργός σε μια ευρωπαϊκή χώρα", ανέφερε μεταξύ άλλων.

 

Την εποχή εκείνη και συγκεκριμένα από το 1971 ως το 1974, ο Παπανδρέου προσπαθούσε να προωθήσει τη δημιουργία αντίστασης και κύματος υποστήριξης εναντίον της δικτατορίας, στο εξωτερικό, ώστε να ανατραπούν οι Συνταγματάρχες. Το 1972, όταν και έδινε την ιστορική συνέντευξή του στις ΗΠΑ ο Παπανδρέου, η χούντα είχε αρχίσει να αποδυναμώνεται, μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες του Παπαδόπουλου να εντάξει στους κόλπους της "κυβέρνησής" του, εκπροσώπους του παλαιού πολιτικού κόσμου, αλλά και λόγω της συνεχιζόμενης συγκέντρωσης εξουσιών, με κορύφωση την ανάληψη της αντιβασιλείας. Τον Μάρτιο του 1972, εμφανίστηκαν οι πρώτες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των φοιτητών κατά της χουντικής αυθαιρεσίας στα πανεπιστήμια, με αντιαμερικανικό πρόσημο.

 

 

Παρουσιαστής της εν λόγω εκπομπής με τίτλο "Firing Line", ήταν ο συντηρητικός Buckley, William F., Jr. (από το 1966 ως το 1999) και ο τίτλος του επεισοδίου ήταν "The Greek Dilemma".

 

Μοναδικός Ανδρέας Παπανδρέου αποτυπώνει το τι ήταν η Χούντα με μια φράση.#Πολυτεχνειο #ΠΑΣΟΚ pic.twitter.com/lfWVa8kjSL

— The Real Prophet (@pasokoprophet) November 16, 2022

 Ολόκληρη η ιστορική συνέντευξη παρακάτω:  

 Η συνέντευξη έχει διασωθεί από το αρχείο του Hoover Institute. Σύμφωνα με την περιγραφή του επεισοδίου:

 

"Η κυβέρνηση του πατέρα του κ. Παπανδρέου, του Γεωργίου, είχε εκδιωχθεί από τους Συνταγματάρχες το 1967, και ο Παπανδρέου γιος - που είχε διωχθεί και εκδιωχθεί από τη χώρα - ασκούσε πιέσεις στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για να εκμεταλλευτεί τη δυναμική της στην Ελλάδα που αποκτήθηκε με τις αμερικανικές βάσεις ώστε να πιεστεί η χούντα και να αναγκαστεί να αποκαταστήσει τη Δημοκρατία στη χώρα. Μιλώντας για το πόσο χρήσιμη σύμμαχος ήταν η Ελλάδα, ο Α. Παπανδρέου έλεγε: "Ο Χίτλερ καθυστέρησε ολόκληρο το πρόγραμμά του για να επιτεθεί στην ανατολή, για να αντιμετωπίσει πρακτικά άοπλους στρατιώτες (στην Ελλάδα). Δεν διαφέρει πολύ από το Βιετνάμ, παρεμπιπτόντως. Όταν υπάρχει ψυχή σε έναν αγώνα...". Ο παρουσιαστής τον ρώτησε: "Υποδηλώνετε πως δεν θα υπήρχε ψυχή σε έναν αγώνα ενάντια στη Σοβιετική Ένωση;". Με τον Παπανδρέου να απαντά: "Εννοώ πως στην Ελλάδα θα υπήρχε ψυχικό σθένος στον αγώνα ενάντια σε οποιαδήποτε κατοχική δύναμη, είτε ήταν κόκκινη, μπλε, πράσινη ή λευκή. Και γι' αυτό παλεύουμε σήμερα ενάντια σε αυτό που είναι στρατιωτική κατοχή της Ελλάδας, όχι εσωτερική δικτατορία αλλά στρατιωτική κατοχή της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και υπό την καθοδήγηση του Πενταγώνου".

 

Ερωτηθείς από τον Buckley, William F., Jr. αν τελικά ο Τζόνσον ήλεγχε τους χουντικούς, ο Παπανδρέου απαντά καταφατικά. "Μα αποκαλεί μπάσταρδους αυτούς που ελέγχει;", επιμένει ο παρουσιαστής, για να λάβει την απάντηση: "Γνωρίζοντας την ποιότητα των ανθρώπων της χούντας, λογικά ναι".

 

Σε άλλο σημείο κατακεραύνωνε τη δράση της CIA την εποχή εκείνη, αναφέροντας πως "αν το επιλέξετε ας διαχειριστεί τις δικές μου υποθέσεις, αλλά όχι της χώρας μου".

 

Ερωτηθείς για το αν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος ήταν όργανο της CIA, ο Παπανδρέου απάντησε πως: "Τυχαίνει να τον γνωρίζω. Από κακή μου τύχη έγινα υπουργός επικρατείας και ήμουν υπεύθυνος της ελληνικής υπηρεσίας πληροφοριών. Με μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα το εξής. Η ΚΥΠ ήταν οικονομικά και διοικητικά, προσάρτημα της αμερικανικής CIA. Γεγονός που δεν προκαλεί τόση έκπληξη μιας και δημιουργήθηκε μετά τον εμφύλιο πόλεμο από το γραφείο στρατηγικών υπηρεσιών που ήταν ο πρόδρομος της CIA. Ξέρετε, αυτός ήταν κι ο λόγος που δεν μπορούσαμε να τους σταματήσουμε από το να παρακολουθούν τα τηλέφωνά μας. Προσπαθήσαμε, αλλά δεν το πέτυχα. Αλλά αυτό που είχα μάθει τότε, το οποίο για εμένα δεν είχε καμία ιδιαίτερη σημασία, αλλά σήμερα έχει τεράστια σημασία, είναι το γεγονός πως ο Παπαδόπουλος ήταν ο επίσημος σύνδεσμος μεταξύ της CIA και της ΚΥΠ".

 

Απόσπασμα από συνέντευξη του Α. #Παπανδρέου που είχε δώσει στις 20/4/1972 στην Ουάσιγκτον. Θέλει γνώση, κότσια & κυρίως αγάπη για την πατρίδα για να τα πεις αυτά σε τέτοιο περιβάλλον & εποχή. Δείτε όλη τη συνέντευξη εδώ: https://t.co/e6tDAb7BnT #Kinima_allagis #ΚΙΝΑΛ pic.twitter.com/oBGAPFoXW0

— Efi Stefopoulou (@efistefopoulou) February 5, 2020

Το -πάντα επίκαιρο- αίτημα για δημοκρατία

 

γράφει ο Δημήτρης Μάντζος*

  

 

Μισός αιώνας παρά έναν χρόνο από την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο της Αθήνας. Σαράντα εννέα χρόνια από εκείνες τις ημέρες του Νοέμβρη, τις μεγάλες πράξεις και τις ακόμη μεγαλύτερες θυσίες των λίγων στο όνομα των πολλών. Ημέρες ιστορικές, συναρπαστικές, που ζουν μέσα από τα ιστορικά τεκμήρια, τις αφηγήσεις των παλαιότερων και τα όνειρα των νεότερων. Ημέρες τόσο προκλητικές που ακόμη και σήμερα ερεθίζουν τα αντιδραστικά ανακλαστικά όσων επιμένουν να αμφισβητούν το Πολυτεχνείο ή και να το θέλουν «νεκρό». Η ιστορική αλήθεια, όμως, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν: Η φοιτητική εξέγερση υπήρξε ο καταλύτης για την αφύπνιση και αντίδραση ενός ολόκληρου λαού. Για την οριστική συνειδητοποίηση ότι καμία «κανονικότητα», καμία επίπλαστη «ασφάλεια» δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ελευθερία και το δίκαιο.

 

Το αίτημα για περισσότερη και βαθύτερη δημοκρατία είναι διαχρονικό και -οδυνηρά- επίκαιρο ως τις μέρες μας. Όχι, δεν έχουμε «χούντα» σήμερα. Και όσοι το ισχυρίζονται, παραδομένοι στον απολίτικο λόγο των hashtags και των εύκολων συνθημάτων -οι ίδιοι που πριν από κάποια χρόνια έβλεπαν δωσίλογους και προδότες-, δεν περιφρουρούν τη δημοκρατία αλλά τη σπιλώνουν. Έχουμε, όμως, τη δημοκρατία που θέλουμε, που αξίζουμε; Ζούμε σε μια ανθεκτική δημοκρατία, με ισχυρούς θεσμούς; Με αποτελεσματικούς και ανεξάρτητους μηχανισμούς ελέγχου της πολιτικής εξουσίας;

 

Η πρόσφατη θεσμική κρίση επιβεβαιώνει ότι τα κεκτημένα μισού αιώνα ομαλού πολιτικού βίου δεν είναι αυτονόητα. Όταν η πολιτική ελευθερία απειλείται, όταν η ιδιωτικότητα του προσωπικού βίου, το απόρρητο των επικοινωνιών, η ίδια η θεμελιώδης ελευθερία του ατόμου αμφισβητούνται ευθέως, με ευθύνη της πολιτείας, κανείς δεν μπορεί να δηλώνει ικανοποιημένος. Κανείς δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι «κοιμάται με τα παράθυρα ανοικτά» όταν οι τηλεφωνικές συνδέσεις είναι ακόμη πιο διαμπερείς. Κανένα συγκεντρωτικό μοντέλο αδιαφανούς διαχείρισης της πολιτικής εξουσίας δεν μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος της κοινωνίας. Υπάρχει ερήμην των πολιτών και των πραγματικών τους αναγκών. Αποδίδει πολλά σε λίγους αδιαφορώντας για τους πολλούς.

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, μια δημοκρατία πιο ανθεκτική, πιο δυνατή κι από τα πιο ισχυρά συμφέροντα - πολιτικά και οικονομικά. Έτσι μόνο μπορούμε να απολαμβάνουμε πραγματική ελευθερία και ουσιαστική ισότητα, έτσι μπορούμε να σχεδιάσουμε και να πετύχουμε συνθήκες κοινωνικής δικαιοσύνης. Η δημοκρατία, άλλωστε, δεν μπαίνει στο ζύγι. Το δίλημμα «δημοκρατία ή ευημερία» το θέτουν όσοι θέλουν να παραπλανήσουν τους πολίτες, να βυθίσουν τον λαό σε ένα πέλαγος άγνοιας και εκμαυλισμού. Είναι σαν εκείνους που επαναλαμβάνουν ότι «η χούντα έκανε... δρόμους», παραγράφοντας το ανελεύθερο καθεστώς των διώξεων, των εκτοπίσεων, των βασανιστηρίων. Συγκαλύπτοντας τις παρακρατικές πρακτικές της λογοκρισίας και των παρακολουθήσεων. Η δική μας απάντηση στο βαθύ σκοτάδι είναι «μοναχά ελευθερία»: περισσότερη δημοκρατία, περισσότερο φως.

 

*Εκπρόσωπος Τύπου ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής

 

Το μουρλοσκοτωμένο του Πολυτεχνείου

 

γράφει ο Ευάγγελος Αυδίκος

 

 

Ακόμα άλλη μία επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Μια επέτειος που οι συνθήκες την έκαναν να ζωηρέψει. Είναι τόσα πολλά αυτά που απασχολούν όλους τους πολίτες. Είναι τόσες οι κατραπακιές και οι απογοητεύσεις για τους νεότερους. Που ζουν με λίγα ή με δανεικά. Πρωτίστως κινδυνεύουν να πάψουν να ονειρεύονται. Να γίνουν τα όνειρα οπτασίες.

 

Η επέτειος του Πολυτεχνείου μπορεί να δώσει σάρκα στις οπτασίες. Να τις μεταγγίσει το αίμα όσων ένωσαν τις φωνές τους εκείνες τις μέρες. Την αγωνία για το μέλλον. Τον ζωικό φόβο από τη σιδερόφραχτη στρατιωτική και αστυνομική δύναμη της καταστολής. Και χειραγώγησης των φρονημάτων. Της χορείας εκείνων που δεν έγιναν γνωστοί. Που δεν επιδίωξαν τιμές και αξιώματα. Που δεν χαϊδεύτηκαν από τα μέσα ενημέρωσης κάθε φορά που κυκλοφορούσαν καινούργιο συγγραφικό πόνημα.

 

 

Το «Πολυτεχνείο» επιστρέφει. Δίνει νόημα στο παρόν. Αρκεί να απομονωθούν οι κρότου-λάμψης, οι παλικαριές της εξουσίας στους δρόμους. Αρκεί να διαβαστούν οι ζωές όσων, παρέα με τους φόβους τους, πήραν θέση. Κουβαλώντας τις μυρουδιές και τις φωνές των κατατρεγμένων στους τόπους τους. Που βίωσαν τον αποκλεισμό.

 

Ενας απ’ αυτούς είναι ο Δημήτρης Παπαχρήστος. Εκφωνητής στις μέρες του Νοέμβρη. Που η φωνή του, η βραχνάδα του, τρύπωσε σε όλα τα σπίτια σώζοντας την αξιοπρέπεια ενός λαού. Του ανθρώπου που δάνεισε τη φωνή τους σε όλους τους νέους και τους πολίτες, οι οποίοι ένιωθαν να έχουν σβερκωθεί από ένα καθεστώς που απεχθανόταν τη δημοκρατία. Που ήθελε να εμφυσήσει τον φόβο στους πολίτες. Να τους κάνει να σκύψουν το κεφάλι μπροστά στον «Μεγάλο Αδελφό» της αυταρχικής εξουσίας.

 

Επιστροφή στην αφετηρία. Χωρίς τις στρεβλώσεις που επικάθισαν πάνω από όσα έγιναν εκείνον τον Νοέμβριο αλλά και τη μετα-χουντική, δαιδαλώδη πορεία ενίων εξ αυτών.

 

Αυτή την αφετηρία εικονοποιεί ο Παπαχρήστος. Μπορεί να ειπωθούν διάφορα για τον ίδιο, κυρίως για τη διαχείριση του «μύθου» του. Ομως κράτησε τη σκυτάλη των ονείρων της μεταπολιτευτικής γενιάς του. Και αυτό γιατί ως χαρακτήρας υπήρξε «μουρλοσκοτωμένος», όπως τον αποκαλούσε η μάνα του. Που έγινε τίτλος στο σχετικά πρόσφατο αυτοβιογραφικό βιβλίο του.

 

«Είμαστε άοπλοι» ήταν η επαναλαμβανόμενη φράση που ακουγόταν από τον ραδιοφωνικό σταθμό των φοιτητών/τριών. Ο ίδιος όμως κατέβηκε από τον Αγιο Γεώργιο της βόρειας Εύβοιας οπλισμένος. Μπαρουτοθήκη του ήταν η μνήμη της προσφυγιάς που πλήρωσε τις πολιτικές αστοχίες. Στις αποσκευές του κουβαλούσε εικόνες, ακούσματα και λόγια από ανθρώπους που πάλεψαν για τον τόπο στα βουνά της Πίνδου και απορρίχτηκαν στα εξοριονήσια ως επικίνδυνοι για τον τόπο.

 

Ο Παπαχρήστος δίνει βήμα σε όλους αυτούς. Στο «Πολυτεχνείο» πήγε μαζί τους. Ενιωσε την υποχρέωση να κρατήσει ζωντανές τις εικόνες. Να μεταφυτέψει τα όνειρα. Σεβασμός, τουλάχιστον.

 

Μητσοτάκης: «Οι Νεοδημοκράτες δεν μασάμε!» – Προκλητικός με τις «γίδες» (των υποκλοπών) στην πλάτη!

 

 

Τι κι αν συνεχίζεται καθημερινά η χιονoστιβάδα αποκαλύψεων, με δημοσιεύματα (και) του φιλοκυβερνητικού Τύπου (αναλυτικά εδώ), για τις παρακολουθήσεις και τα παράνομα λογισμικά; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ, δήλωσε πως διώκεται και… παρακολουθείται.

 

Σε μια ομιλία που περίσσεψαν οι εξυπναδούλες, η έπαρση και φυσικά η… «αριστεία», ο πρωθυπουργός υποστήριξε, μεταξύ άλλων: «Άλλη όρεξη δεν είχα να παρακολουθώ υπουργούς και καλλιτέχνες».

 

 

Και τι δεν είπε. Αναφέρθηκε σε «κέντρα» που θέλουν «έναν πιεζόμενο πρωθυπουργό». Ποιος; Ο πρωθυπουργός των… «κέντρων». Και συμπλήρωσε: «Κάποιοι εξωθεσμικοί μας δείχνουν τα δόντια τους, αλλά εμείς οι Νεοδημοκράτες δεν μασάμε!».

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι «γίνεται προσπάθεια να μπερδευτούν εσκεμμένα οι νόμιμες επισυνδέσεις με το παράνομο λογισμικό για να πείσουν ότι εγώ δεν είχα άλλη δουλειά από το να παρακολουθώ ποιους; Τους υπουργούς μου, τις γυναίκες τους, τη γραμματέα μου, καλλιτέχνες; Ούτε καν τους πολιτικούς μου αντιπάλους; Για όλα αυτά επικαλούνται λίστες χωρίς καμία απόδειξη».

 

Ο πρωθυπουργός, ο οποίος κάνει πως δεν αντιλαμβάνεται πως όλες οι αποκαλύψεις τον εκθέτουν, εκθείασε τον εαυτό του και την κυβέρνηση του και… διαμαρτυρήθηκε ότι τον πολεμούν για το «έργο» του.

 

«Πάνω σε ένα υπαρκτό γεγονός δεν μπορούν να στήνουν σκευωρίες. Η υπόθεση βρίσκεται στη δικαιοσύνη που θα κάνει ότι πρέπει για να διαλευκανθεί πλήρως, για να μην υπάρχουν σκιές και να διαλυθούν τα νέφη τοξικότητας που μολύνουν την πολιτική ατμόσφαιρα. Δεν υπάρχει άλλο καταφύγιο στις δημοκρατίες από την δικαιοσύνη και θα αναμένουμε την ετυμηγορία της. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, ήμασταν πολύ ειλικρινείς όταν είπαμε ότι στην υπόθεση του Νίκου Ανδρουλάκη εντοπίστηκε επιχειρησιακή αστοχία, αναγνωρίστηκαν ευθύνες», ισχυρίστηκε.

 

«Πρώτος εγώ τις ανέλαβα και μίλησα για αυτές, προχωρήσαμε αμέσως σε μια πρώτη θεραπεία, αυξάνοντας τα φίλτρα ελέγχου στις νόμιμες επισυνδέσεις, ενεργοποιήθηκαν και η δικαιοσύνη και η Βουλή, πρωτοβουλίες που αναγνώρισε ο πρόεδρος της επιτροπής PEGA όταν ήρθε εδώ και είχε ουσιαστικές συζητήσεις με πολλούς κρατικούς αξιωματούχους» είπε.

 

Συμπλήρωσε ότι τις αμέσως επόμενες ημέρες τίθεται σε δημόσια διαβούλευση ένα πλαίσιο για τη λειτουργία της ΕΥΠ (την οποία να θυμίσουμε ο ίδιος την «έφερε» υπό την απόλυτη ευθύνη του) και για την ασφάλεια των επικοινωνιών.

 

 

Συμπέρασμα: Και με τις «γίδες» (των παρακολουθήσεων) στην πλάτη και προκλητικός! 

πηγή

 

 

Περισσότεροι από 1.500 ασθενείς σε πολύμηνη λίστα αναμονής για χειρουργική επέμβασηστο Θριάσειο Νοσοκομείο.!

 

Περισσότεροι από χίλιοι πεντακόσιοι ασθενείς είναι σε πολύμηνη αναμονή για χειρουργική επέμβαση στο Θριάσιο νοσοκομείο, λόγω των ελλείψεων προσωπικού στο Αναισθησιολογικό και τα Χειρουργεία, ενώ στους εργαζόμενους οφείλονται δεκάδες ημέρες ανάπαυσης και κανονικής άδειας», αναφέρει το Σωματείο Εργαζομένων στο Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας «Θριάσιο».

 

Σημειώνει επίσης ότι «περισσότεροι από εξήντα ασθενείς με χρόνιο πόνο ταλαιπωρούνται λόγω της υποβάθμισης της Μονάδας Πόνου. Αντί για επείγουσες προσλήψεις προσωπικού για να λειτουργήσουν οι κλειστές χειρουργικές αίθουσες, η κυβέρνηση προωθεί ιδιωτικά απογευματινά χειρουργεία με νέες επιβαρύνσεις σε βάρος των ασθενών».

 

 

Όπως αναφέρει, «λειτουργούν καθημερινά μόνο 5 από τις 13 διαθέσιμες χειρουργικές αίθουσες (Χειρουργεία 1ου ορόφου, Κέντρο Εγκαυμάτων και Μαιευτήριο), με αποτέλεσμα περισσότεροι από 1.500 ασθενείς να είναι σε πολύμηνη αναμονή. Ταυτόχρονα η συνεχιζόμενη υποβάθμιση της λειτουργίας της Μονάδας Πόνου (από 4 φορές την εβδομάδα σε μόνο 2 φορές) έχει σαν αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται δεκάδες ασθενείς με χρόνιο πόνο».

 

«Η απαράδεκτη κατάσταση οφείλεται στην έλλειψη αναισθησιολόγων και νοσηλευτικού και βοηθητικού υγειονομικού προσωπικού. Συγκεκριμένα, παραμένουν κενές 3 οργανικές θέσεις ειδικευμένων και 7 θέσεις ειδικευόμενων αναισθησιολόγων ενώ ένας ειδικευμένος γιατρός αποσπάται ανά διαστήματα σε αναισθησιολογικά τμήματα των νησιών», σύμφωνα με το σωματείο.

 

«Παρόμοιες είναι οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό και βοηθητικό υγειονομικό προσωπικό, με αποτέλεσμα στους εργαζόμενους να οφείλονται δεκάδες μέρες ανάπαυσης και κανονικής άδειας. Παραμένουν κενές 83 θέσεις νοσηλευτικού και μαιευτικού προσωπικού και 49 θέσεις τραυματιοφορέων και βοηθών θαλάμου, ενώ σε αναστολή εργασίας βρίσκονται 20 νοσηλευτές και τραυματιοφορείς. Η κατάσταση θα χειροτερέψει αν απολυθούν οι 190 επικουρικοί εργαζόμενοι, που οι συμβάσεις τους λήγουν στις 31 Δεκεμβρίου», επισημαίνει.

 

Το Σωματείο ζητά:

 

Προκήρυξη και κάλυψη των 3 κενών οργανικών θέσεων αναισθησιολόγων. Τροποποίηση του οργανισμού του ΓΝΕ ΘΡΙΑΣΙΟ με σύσταση 4 τουλάχιστον επιπλέον θέσεων ειδικευμένων αναισθησιολόγων.

Ενίσχυση του Αναισθησιολογικού και των Χειρουργείων με προσλήψεις νοσηλευτικού και βοηθητικού υγειονομικού προσωπικού με επείγουσες διαδικασίες. Να δοθούν οι χρωστούμενες ημέρες ανάπαυσης και κανονικής άδειας.

Ανάκληση των αναστολών εργασίας. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων εργαζομένων.

Σύσταση και προκήρυξη 4 θέσεων ειδικευμένων αιματολόγων ή βιοπαθολόγων για την Αιμοδοσία. Προκήρυξη των 4 κενών θέσεων ειδικευμένων γιατρών στο Μικροβιολογικό Εργαστήριο. Προκήρυξη 4 θέσεων ειδικευμένων γιατρών και των 8 κενών θέσεων τεχνολόγων ακτινολόγων και χειριστών ιατρικών συσκευών στο Ακτινοδιαγνωστικό τμήμα.

Αποκατάσταση της λειτουργίας της Μονάδας Πόνου. 

πηγή