Μα στο Ντουμπάι η Διάσκεψη για το Κλίμα;

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Η είδηση γράφτηκε σε αθλητικές ιστοσελίδες, δεν είδα πάντως να αναπαράγεται ευρύτερα. Ισως το απρόσμενο περιεχόμενό της ξένισε τους πιθανούς αναμεταδότες και τους έκανε διστακτικούς. Ποια η είδηση; Οτι τη σεζόν 2024-2025 ή, το αργότερο, το 2025-2026, στην Ευρωλίγκα, το μπασκετικό ευρωπαϊκό υπερπρωτάθλημα, θα συμμετέχει και ομάδα από το Ντουμπάι. Οι βασικοί μέτοχοι της Λίγκας έδωσαν ήδη την έγκρισή τους και δεν απομένουν παρά οι λεπτομέρειες. Ποια η πρωταρχική λεπτομέρεια; Μα η κατασκευή εκ του μηδενός της καλαθοσφαιρικής ομάδας που θα εκπροσωπεί του λοιπού τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στην ευρωπαϊκή διοργάνωση που εμπορεύεται τρίποντα, ριμπάουντ και κύρος. Τίποτε πιο εύκολο. Αφθονούν και τα πετροδολάρια και οι αθλητικοί μισθοφόροι. Και διάσημοι ανάμεσά τους, στο όριο ανάμεσα στον παίχτη και τον παλαίμαχο. Και ποιος διασημότερος από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, που δρέπει πλέον δάφνες και χρήμα στα γήπεδα της Σαουδικής Αραβίας.

 

Αν το Κατάρ, γνωστό και για τις στενές επαφές του με το Ευρωκοινοβούλιο προς απόκτηση κοινοβουλευτικής εμπειρίας και αγορά δημοκρατικής τεχνογνωσίας, κατάφερε να αποσπάσει τη διοργάνωση του περυσινού Μουντιάλ, υποχρεώνοντας τους «πεπολιτισμένους» να καταπιούν χιλιάδες θανάτους μεταναστών εργατών στα γηπεδικά εργοτάξια· κι αν η Σαουδική Αραβία, σεσημασμένη πρόμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατόρθωσε να μείνει μοναδική διεκδικήτρια του Μουντιάλ του 2034 (ευτυχώς δεν περπάτησε το απίστευτο σχέδιο να κατατεθεί συνυποψηφιότητα της Ελλάδας, της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου, που απέβλεπε, τι άλλο, στον εκδημοκρατισμό της αφρικανικής και της ασιατικής χώρας), γιατί να μη δοθεί στο Ντουμπάι η δυνατότητα να γίνει μέτοχος του ευρωπαϊκού αθλητικού πολιτισμού;

 

Ψήφος στο πετρέλαιο

Μήπως επειδή απαγορεύεται η ίδρυση και λειτουργία κομμάτων στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, πρωτεύουσα των οποίων είναι το Ντουμπάι, αρρήτως αδελφοποιημένο πλέον με την Αθήνα, αν κρίνουμε από τον αριθμό των Ελλήνων σελεμπριτάδων αλλά και «κοινολαϊτών» που κάνουν εκεί Χριστούγεννα και Πάσχα; Ή επειδή δικαίωμα ψήφου στη χώρα αυτή, στις εκλογές του 2019, είχαν μόνο 337.738 πολίτες με υπηκοότητα ενός από τα εφτά συνενωμένα εμιράτα, δηλαδή περίπου το 1/4 του πληθυσμιακού συνόλου;

 

Και στο κάτω κάτω, από τη στιγμή που οι κεφαλές του πλανήτη αποφάσισαν να διοργανωθεί στο Ντουμπάι η 28η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP28), πού το παράδοξο που θα εμφυτευθεί μπασκετική ομάδα των Εμιράτων στην Ευρωλίγκα; Δεν έχουν μπάσκετ και δεν έχουν καημό μ’ αυτό; Δευτερεύον. Δεν έχουν περιβαλλοντική ευαισθησία ούτε και τους δέρνει ο καημός να αποκτήσουν; Τριτεύον. Εμποροι πετρελαίου είναι οι άνθρωποι. Υποχρεούνται να υποστηρίζουν τα συμφέροντα της «τάξης» τους, και δη διακαώς. Κι ας καταντήσει διακεκαυμένη ζώνη ο πλανήτης όλος.

 

Μια έκθεση προϊόντων βίγκαν στους χώρους και στα ψυγεία κρεοπωλείου μάλλον θα ξένιζε λιγότερο.

 

Μια έκθεση προϊόντων βίγκαν στους χώρους και στα ψυγεία κρεοπωλείου μάλλον θα ξένιζε λιγότερο, έτσι όπως έχουμε συνηθίσει στις επικοινωνιακές και διαφημιστικές υπερβολές (να ‘ναι καλά τα κόμματά μας, που μας έχουν εκπαιδεύσει καλά σ’ αυτόν τον τομέα) απ’ ό,τι η επιλογή του σουλτάνου Αχμετ αλ Τζαμπέρ ως οικοδεσπότη μιας κρισιμότατης διάσκεψης για το κλίμα. Κι αυτό πότε; Στο τέλος μιας θερμότατης χρονιάς, γεμάτης καταστροφικά φαινόμενα σε όλες τις ηπείρους. «Μπορούμε να πούμε με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι το 2023 θα είναι το θερμότερο έτος στα χρονικά»», δήλωσε προ μηνός η Σαμάνθα Μπέρτζες, υποδιευθύντρια της υπηρεσίας κλιματικής αλλαγής «Κοπέρνικος», ταραγμένη και από το γεγονός ότι η μέση θερμοκρασία του φετινού Οκτωβρίου ήταν κατά 1,7 βαθμούς Κελσίου θερμότερη από οποιονδήποτε Οκτώβριο της περιόδου 1850-1900. Η έκτοτε πρόοδος, ανάπτυξη, προκοπή, ευημερία (εντός ή εκτός εισαγωγικών, κατά την κρίση του καθενός), ανορθολογική και άπληστη, και άνισα κατανεμημένη ανάμεσα σε ηπείρους και χώρες αλλά και ανάμεσα σε τάξεις, στο εσωτερικό κάθε χώρας, έχει πυρώσει τον πλανήτη. Το «σημείο χωρίς επιστροφή» δεν είναι πια πολύ μακριά.

 

Απόγνωση

Μάλλον με τη σιγουριά ότι μιλάει σε ώτα μη ακουόντων, η κ. Σαμάνθα Μπέρτζες πρόσθεσε την επωδό των επιστημόνων δεκαετίες τώρα: «Η αίσθηση του επείγοντος για τη λήψη φιλόδοξων μέτρων για το κλίμα δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρή». Ο τόνος της επωδού, που τη χρησιμοποιεί συχνότατα και ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, καθώς και όλες οι διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις, έχει αλλάξει με τα χρόνια: από την επιστημονική αυστηρότητα έχουμε περάσει πια στη φωνή της απόγνωσης. Ούτε κι αυτή συγκινεί όμως, κι ας καταθέτει πληθώρα στοιχείων. Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε σχεδόν στο ίδιο απογοητευτικό σημείο όπου βρισκόμασταν τον 20ό αιώνα, όταν πρωτοάρχισε να μας προειδοποιεί η επιστημονική κοινότητα· όχι όλη, υπήρξαν και μετεωρολόγοι, φυσικοί κ.ά. που εκποίησαν το όποιο κύρος τους στους πετρελαιοβιομήχανους. Το οικολογικό κίνημα κάθε άλλο παρά ακμαίο είναι, ενώ, αντίθετα, οι αρνητές της κλιματικής κρίσης δεν έχουν μειωθεί ιδιαίτερα. Και σίγουρα δεν έχουν μειωθεί οι παντελώς αδιάφοροι, που συνεχίζουν να απολαμβάνουν το ίδιο καταναλωτικό μοντέλο.

 

Πειστήριο και η όπου γης άνοδος της Ακροδεξιάς, η οποία, όπως είδαμε πρόσφατα και με την επιτυχία του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία, έχει προσθέσει και την άρνηση της κλιματικής κατάρρευσης στο όλο πακέτο (μισαλλοδοξία, εθνικισμός, ισλαμοφοβία, αντισημιτισμός, μεταναστοφαγία). Αυτοί, ναι, βρίσκουν πρόθυμα ώτα. Γιατί είναι πάντοτε πολλοί όσοι θέλουν ν’ ακούνε λόγια καθησυχαστικά: «Μην τους ακούτε, υπερβολές, συμπαιγνία είναι, δεν βλέπετε; Εξω χιονίζει…». Λόγια που τους αθωώνουν και τους δικαιώνουν, αφού τους επιτρέπουν να πιστεύουν ότι όλα τελούν υπό έλεγχο, δεν χρειάζεται πανικός, ούτε καν τόσος δα φόβος. Ούτε και καμιά αλλαγή στον τρόπο που ζούμε, παράγουμε και καταναλώνουμε, χρειάζεται. Ή στον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα, με ορίζοντά μας τον επόμενο χρόνο και το άτομό μας ένθρονο μέσα σ’ αυτόν, και όχι την επόμενη ή μεθεπόμενη δεκαετία και τα παιδιά μας μέσα σ’ αυτήν.

 

Παράπλευρες… δράσεις

Στο Ντουμπάι αυτές τις μέρες πήγαν για λόμπινγκ και 1.300 εκπρόσωποι της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων. Μάλλον περιττεύουν. Αρκεί που προεδρεύει ο σουλτάνος Αλ Τζαμπέρ, που ηγείται και της κρατικής εταιρείας πετρελαίου του Αμπου Ντάμπι. «Η κατάργηση των ορυκτών καυσίμων θα μας γυρίσει πίσω στην εποχή των σπηλαίων», ακούγεται να λέει βιντεοσκοπούμενος. «Παρεξήγηση, παρανόηση, διαστρέβλωση», ισχυρίστηκε όταν τον έψεξαν για τον αντιεπιστημονικό ετσιθελισμό του. Σαν Ελληνας πολιτικός και αυτός. Αξιοπιστότατος…

 

 

Τι (δεν) καταλαβαίνει ο Κασσελάκης, οι πολλές αριστερές και η δεξιά που σαρώνει…

 

Ο άλλοτε ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει, ούτε καν με το 18% των εκλογών του Ιουνίου. Όλοι το γνωρίζουν αυτό. Όλοι;

 

 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

 

Με την ανακοίνωση του ονόματος (Νέα Αριστερά) του πολιτικού φορέα όσων αποχώρησαν επισημοποιήθηκε η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Είναι η δεύτερη. Η πρώτη, στο μακρινό 2015, δεν τον επηρέασε, ήταν ακόμη φρέσκος στην κυβερνητική εξουσία. Τυπικά, δεν ξέρουμε ακόμη πώς θα τον επηρεάσει η σημερινή, αλλά η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Ο άλλοτε ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει, ούτε καν με το 18% των εκλογών του Ιουνίου.

 

Όλοι το γνωρίζουν αυτό. Όλοι; Έχω μια αμφιβολία για τον Στέφανο Κασσελάκη. Για το τι γνωρίζει και τι καταλαβαίνει. Αν και νέος, μεγαλωμένος σε περιβάλλον όπου κυριαρχούσαν ο ρεαλισμός και ο κυνισμός, δεν ξέρω αν έχει συνειδητοποιήσει που έμπλεξε. Και αν κοιτάζει ή διαβάζει την επομένη αυτά που είπε την προηγουμένη.

 

 

Τη μια κατακεραυνώνει το «μαξιλάρι» του Τσακαλώτου (κάνοντας ότι δεν ξέρει ότι ήταν και του Τσίπρα), την άλλη το εξυμνεί, γιατί μας οδήγησε -σήμερα, επί Μητσοτάκη- στην επενδυτική βαθμίδα. Τη μια λέει ο δικός του πήχης στις ευρωεκλογές του Ιουνίου του 2023 είναι το 17%-18% των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου του 2023. Την άλλη το αλλάζει και (λέει ότι) πάει για νίκη.

 

Προφανώς, του είπαν οι δικοί του ότι δεν γίνεται να παραδέχεται από τώρα ότι θα χάσει, νέος αρχηγός είναι. Και, θα μου πείτε, δεν το ξέρουν ότι θα χάσουν; Το ξέρουν, αλλά κάποιοι παλιότεροι ξέρουν και την καραμανλική ρήση «υπάρχουν πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται». Δηλαδή, ξέρουν ότι θα (ξανα)χάσουν, αλλά πώς μπορούν να το πουν από τώρα;

 

 

Εντάξει, κατανοητό. Δεν λέγονται αυτά. Γίνονται. Θα γίνουν. Το λένε όλοι και όλα. Το μαρτυράει η κοινή πείρα, η εμπειρική παρατήρηση. Το λένε και οι μετρήσεις. Τι λένε όλα αυτά; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του 18% είναι μια (κοντινή ακόμη) ανάμνηση. Τώρα είναι τρίτο κόμμα και τίποτα δεν εγγυάται ότι εκεί θα μείνει. Το ΚΚΕ τον ακολουθεί κατά πόδας.

 

Τα βλέπει και τα καταλαβαίνουν αυτά ο Κασσελάκης και οι δικοί του; Οι δικοί του χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Οι πολύ στενοί, που έχουν ταυτίσει την πολιτική τους επιβίωση με τη δική του επιβίωση, δεν έχουν περιθώρια να παραδεχτούν αυτά που έρχονται. Δεν γίνεται. Πρέπει να δείχνουν αισιόδοξοι. Αλλά ξέρουν. Ακόμα και ο Πολάκης δεν λέει πια για τις «ψεύτικες» δημοσκοπήσεις. Διότι αυτά τα έλεγε πριν από τις τελευταίες εκλογές, τα έχαφταν οι φανατικοί του, αλλά τώρα δεν τον παίρνει. Διότι είναι ικανός, τώρα πια, να συνδυάζει τη μπουνταλοσύνη με το στοιχειώδη ρεαλισμό.

 

Οι πολύ στενοί, λοιπόν, κασσελακικοί -είτε ξέρουν είτε δεν ξέρουν τι γίνεται- πρέπει να είναι αισιόδοξοι και να λένε «πάμε για τη νίκη στις ευρωεκλογές».

 

Το ερώτημα είναι τι ξέρουν, τι λένε και τι κάνουν οι άλλοι, που (δεν γινόταν αλλιώς) είναι στο κόμμα και βλέπουν (αλίμονο αν δεν βλέπουν) πού πάνε τα πράγματα.

 

Ο Αλέξης Τσίπρας, για παράδειγμα. Μια που δεν βλέπει προκοπή στο εσωτερικό, το ‘ριξε στα ταξίδια. Πήγε στην Ιταλία για επαφές με τους εκεί κεντρο-αριστερούς και είπε δύο πράγματα. Ότι εκεί, στην Ιταλία, οι προοδευτικές δεν τσακώνονται μεταξύ τους, αλλά έχουν μέτωπο με τη Μελόνι που κυβερνά. Και ότι, όταν οι προοδευτικές δυνάμεις είναι διασπασμένες, κυριαρχεί η Δεξιά.

 

Πολύ σωστά και τα δύο. Αλλά δεν αρκεί, κατά τη γνωστή παροιμία, να «τα λέει στην πεθερά για τα ακούει η νύφη». Πρέπει να πει στο διάδοχό του ότι το να απολύει μη αρεστούς δημοσιογράφους από το «Κόκκινο» δεν θα του αποφέρει τίποτα πολιτικά. Απλώς θα απαλλαγεί, ως εργοδότης, από τις αμοιβές τους. Επίσης, πρέπει να του πει ότι, με το να κατατάσσει τον Χαρίτση, την Αχτσιόγλου, τον Τσακαλώτο και τους λοιπούς αποχωρήσαντες βουλευτές στους… αυλικούς των τραπεζών, πετυχαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, κάνει (εκτός από το παρδαλό κατσίκι) και τις κότες να γελάνε. Και, δεύτερον, γράφει εις τα παλιότερα των υποδημάτων του (ο Κασσελάκης) τη δική του προτροπή (του Τσίπρα) να μην αναλώνεται σε εμφύλιο με τους πρώην συντρόφους τους, γιατί αυτό μόνο τους «απέναντι» εξυπηρετεί.

 

Μίζερες καταστάσεις. Ας δούμε τη γενικότερη εικόνα. Ήδη στην (κοινοβουλευτική) Αριστερά καταγράφονται ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, η Νέα Αριστερά υπό τον Αλέξη Χαρίτση και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Από κοντά και το (εξωκοινοβουλευτικό) ΜέΡΑ25 του Γιάννη Βαρουφάκη. Στον ευρύτερο κεντροαριστερό χώρο υπάρχει, φυσικά, το ΠΑΣΟΚ, που ανταγωνίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη δεύτερη θέση.

 

Αν τα αθροίσουμε όλα αυτά -που δεν αθροίζονται, αλλά για χάρη της συζήτησης- υπολείπονται κατά δέκα μονάδες του συνόλου της (ευρείας) Δεξιάς. Και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στο μισό αιώνα της Μεταπολίτευσης.

 

‘Όμως, αυτό δεν είναι το χειρότερο για την ευρεία (κεντρο)αριστερά ή προοδευτική παράταξη. Η ΝΔ (40,5%) εμφανίζεται πανίσχυρη, επειδή απέναντί της δεν υπάρχει κανένα κόμμα με ισχυρό ποσοστό, που να του επιτρέπει να αμφισβητήσει την παντοδυναμία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έχουμε τρία μικρομεσαία κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ), τα οποία στις προσεχείς ευρωεκλογές θα συγκρουστούν απλώς για τη σειρά στην κατάταξη, ουσιαστικά για το ποιο θα καταλάβει τη δεύτερη θέση. Αν την κρατήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Κασσελάκης θα μείνει ακλόνητος, ακόμα κι αν το ποσοστό του είναι χαμηλότερο του 18% των τελευταίων βουλευτικών εκλογών. Αν την καταλάβει το ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα λέει ότι έχει βάλει πλώρη να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία της ΝΔ στις επόμενες.

 

Είναι τόσο «υψηλοί» όλοι αυτοί οι στόχοι που ο κ. Μητσοτάκης και οι περί αυτόν γελάνε αυτάρεσκα βλέποντας όλο αυτό το σκορποχώρι στ’ αριστερά τους.

 

Το έχει πει πολύ εύστοχα ο Αμερικανός συγγραφέας Ζιγκ Ζίγκλαρ: «Αν στοχεύεις χαμηλά, θα πετυχαίνεις πάντα».

 

 

Αποχωρήσεων συνέχεια: 51 συνδικαλιστές καταγγέλλουν τον Στ. Κασσελάκη για διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ

 

Ακόμη ένα επεισόδιο στο σίριαλ των αποχωρήσεων από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με κοινή δήλωσή τους ανακοίνωσαν ότι φεύγουν από το κόμμα 51 συνδικαλιστικά στελέχη, τα οποία κατηγορούν τον Στέφανο Κασσελάκη ότι «διαλύει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον μετατρέπει σε ένα άμορφο κόμμα».

  

Επισημαίνουν ότι το πολιτικό στίγμα του προέδρου του κόμματος «εκπέμπει ένα συνονθύλευμα αντιφατικών απόψεων χωρίς κανένα προγραμματικό βάθος», κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην «παρέμβασή του στο Συνέδριο του ΣΕΒ όπου εμφανίστηκε υπερασπιστής του Κεφαλαίου».

 

 

«Είναι μια πορεία, δυστυχώς, δίχως επιστροφή», τονίζουν.

 

Ιδιαίτερη αναφορά κάνουν στη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι είναι περήφανοι «για όσα καταφέραμε την περίοδο 2015-2019 με την πρώτη Αριστερή κυβέρνηση του τόπου με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε το έργο να διασώσει την κοινωνική συνοχή μιας χρεωκοπημένης χώρας».

 

«Έχει έρθει η ώρα για μια νέα πορεία για τη χώρα που θα στηρίζεται στα μεγάλα οράματα της Αριστεράς, στα κεκτημένα της Μεταπολίτευσης, αλλά την ίδια στιγμή θα προωθεί αποφασιστικές τομές και προοδευτικές πολιτικές», προσθέτουν.

 

Η ανακοίνωση των 51 συνδικαλιστών

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βιώνει μια διαλυτική κρίση. Ο νέος Πρόεδρος του κόμματος και η ηγετική ομάδα αρνούνται να αναγνωρίσουν και να συζητήσουν τον πολιτικό πυρήνα του προβλήματος. Αντί αυτού, επιλέγουν το ερμηνευτικό σχήμα του «εσωτερικού εχθρού» και της «Πέμπτης Φάλαγγας». Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βυθίζεται στην ανυποληψία και στην απαξίωση. Είναι μια επώδυνη και διαλυτική διαδικασία που πλήττει όχι μόνο το ιστορικό κόμμα της Αριστεράς, αλλά συνολικά τις προοδευτικές δυνάμεις και τη Δημοκρατία της χώρας.

 

Ο Στέφανος Κασσελάκης αναδείχθηκε δημοκρατικά. Αλλά πορεύεται αντιδημοκρατικά. Διαλύει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τον μετατρέπει σε ένα άμορφο κόμμα, ενώ την ίδια στιγμή το πολιτικό του στίγμα εκπέμπει ένα συνονθύλευμα αντιφατικών απόψεων χωρίς κανένα προγραμματικό βάθος. Ένδειξη αυτής της παθογένειας είναι η παρέμβασή του στο Συνέδριο του ΣΕΒ όπου εμφανίστηκε υπερασπιστής του Κεφαλαίου ως εργαλείου κοινωνικής ευημερίας, υποστηρίζοντας ότι η Εργασία μπορεί να έχει συνεργατική και όχι ανταγωνιστική σχέση με το Κεφάλαιο. Είναι μια πορεία, δυστυχώς, δίχως επιστροφή.

 

Όσες και όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο αναγνωρίζουμε την ανάγκη και αναλαμβάνουμε την ευθύνη μιας αποφασιστικής τομής στην πορεία εκφυλισμού και απαξίωσης της Αριστεράς στη χώρα μας. Αναγνωρίζουμε τις δικές μας ευθύνες στην ανοχή, στο όνομα της πολιτικής ενότητας, σε προβληματικά φαινόμενα που οδήγησαν στην κρίση του κόμματος, την ανοχή σε διχαστικές συμπεριφορές που τροφοδότησαν το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και απομάκρυναν από κοντά μας αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες.

 

Την ίδια στιγμή παραμένουμε περήφανοι για όσα καταφέραμε την περίοδο 2015-2019 με την πρώτη Αριστερή κυβέρνηση του τόπου με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε το έργο να διασώσει την κοινωνική συνοχή μιας χρεωκοπημένης χώρας. Κρατάμε από την πολύτιμη και δύσκολη αυτή μάχη τις μεγάλες τομές στην κοινωνική και εργατική πολιτική, την εμφατική ενίσχυση του  ΣΕΠΕ, την συνευθύνη των εργολάβων, το βάσιμο λόγο απόλυσης, την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, την επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.

 

Και κυρίως κρατάμε την επίγνωση ότι η σύγχρονη Αριστερά είναι αυτή που συγκρούεται και σχεδιάζει, που μιλά συγκεκριμένα και αναλαμβάνει την ευθύνη της άσκησης πολιτικής, που αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων στο σήμερα.

 

Ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός και απαιτεί τολμηρά βήματα. Οι παλιές συνταγές έχουν δείξει τα όριά τους.

 

Εμείς, εκλεγμένοι συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες, σήμερα αποχωρούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Το βήμα που κάνουμε εκκινεί από μια σκληρή παραδοχή. Η κατάσταση που έχει παγιωθεί στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν μας επιτρέπει να υπερασπιστούμε, να υλοποιήσουμε και να ανανεώσουμε το πρόγραμμα και το πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς με βάση το οποίο διεκδικήσαμε την υποστήριξη και την ψήφο των πολιτών στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις.

 

Σήμερα όμως κάνουμε ένα βήμα που κοιτάει στο μέλλον. Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτικά ισχυρή και προγραμματικά οραματική αριστερή προοδευτική αντιπολίτευση, που όχι μόνο θα αμφισβητεί την ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανατροπή της. Ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός και απαιτεί τολμηρά βήματα. Οι παλιές συνταγές έχουν δείξει τα όριά τους.

 

Μπορούμε να νικήσουμε. Έχει έρθει η ώρα για μια νέα πορεία για τη χώρα που θα στηρίζεται στα μεγάλα οράματα της Αριστεράς, στα κεκτημένα της Μεταπολίτευσης, αλλά την ίδια στιγμή θα προωθεί αποφασιστικές τομές και προοδευτικές πολιτικές που δίνουν υπόσταση στο σύγχρονο περιεχόμενο της Δημοκρατίας: μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης. Μια κοινωνία ασφάλειας, συμπερίληψης και καλύτερης ζωής.

 

Σε αυτόν τον στόχο θα αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις».

 

Ποιοι υπογράφουν

 

ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ – ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΦΟΡΤΗΓΩΝ ΑΥΤ/ΤΩΝ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΩΝ & ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ & ΕΠΙΒΑΤΗΓΩΝ Δ.Χ (ΤΑΞΙ ΑΓΟΡΑΙΑ) Ν. ΣΕΡΡΩΝ

ΑΜΠΛΑΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΓΣΕΕ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΟΣΜΕ)

ΑΝΔΡΕΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΝΕ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ

ΒΑΒΑΤΣΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ – ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΕΤΤΕΑ)

ΒΑΜΒΟΥΡΕΛΛΗΣ ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ* – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΒΑΣΔΕΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ – ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΕΤΤΕΑ)

ΒΕΛΙΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΔΗΓΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΑΧΑΙΑΣ ΗΛΕΙΑΣ

ΓΕΡΟΔΗΜΟΥ ΝΙΚΗ – ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ – ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ MART CASH&CARRY

ΓΙΟΛΔΑΣΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΟΣΜΕ) & ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΗΛΠΑΠ

ΓΩΓΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ & ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΩΝ ΟΛΠ

ΔΗΜΟΝΙΤΣΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ

ΔΙΠΛΑΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΟΔΗΓΩΝ ΤΑΞΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΖΑΜΠΑΤΗ ΕΙΡΗΝΗ* – ΜΕΛΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΖΗΣΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ – ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΖΙΩΓΑΣ ΣΩΤΗΡΗΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ & ΝΗΣΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΣ ΜΑΡΙΟΣ – ΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΘΗΝΑΣ

ΚΑΛΑΒΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ – ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΤΥΠΟΥ ΧΑΡΤΟΥ

ΚΑΠΙΡΗΣ ΝΙΚΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΑΒ

ΚΑΡΑΜΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ ΛΑΡΚΟ

ΚΟΠΑΝΑΣ ΚΩΣΤΗΣ* – ΑΝΑΠΛ. ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΤΑΖΟΕ

ΚΟΥΤΙΝΑ ΒΑΣΩ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ & ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ Ν. ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ & ΙΝΕ ΓΣΕΕ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΕ

ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΤΑΜΙΑΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ

ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΚΩΤΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΤΕΛ Ν. ΑΤΤΙΚΗΣ

ΛΑΖΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΩΤΑ*- ΜΕΛΟΣ ΓΣ ΟΤΟΕ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑΣ ΦΩΤΙΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΧΗΜΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ

ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΑΒ

ΜΟΥΜΤΖΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ* – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ DIAXON ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

ΜΠΑΛΑΚΕΡΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΣΜΕ) & ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΜΠΑΡΙΑΝΟΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΣΕ

ΜΠΟΥΚΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΑΣ (ΣΕΤΑΠ)

ΝΙΚΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΔΙΚΤΥΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΜΠΟΡΙΟ

ΠΑΛΟΥΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΤΑΞΙ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΕΤΤΕΑ)

ΠΑΡΑΜΕΡΙΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΕΤΤΕΑ

ΡΟΥΣΣΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ – ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ

ΣΙΜΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ

ΣΚΕΠΕΤΖΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ (ΕΤΙΤΑ)

ΣΤΑΒΑΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΟΣΜΕ) & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΣΤΙΚΟΥ & ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥ ΚΤΕΛ Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ

ΣΥΒΡΙΔΑΚΗ ΜΑΡΙΝΙΚΗ* – ΔΙΚΤΥΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΜΠΟΡΙΟ

ΣΥΓΓΕΝΙΩΤΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ* – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΥΡΙΚΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΤΣΙΡΙΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ – ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ MART CASH&CARRY

ΤΣΟΥΚΑΛΕΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΣΤΙΚΟΥ & ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥ ΚΤΕΛ Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΟΜΥΛΕ

ΧΑΡΩΝΙΤΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ* – ΜΕΛΟΣ ΔΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ MART CASH&CARRY

ΧΑΤΖΟΥΛΗΣ ΦΩΤΗΣ – ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΣΤΙΚΟΥ & ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥ ΚΤΕΛ Ν. ΛΑΡΙΣΑΣ

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟY ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΘΗΒΩΝ “Ο ΕΡΜΗΣ”

ΨΙΛΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ – ΤΑΜΙΑΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ & ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΤΕΛ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

*Έχουν υπογράψει κείμενο αποχώρησης πριν 1-2 βδομάδες  

πηγή

 

Ευγενία Λουπάκη / Αν συνεχιστεί η δολοφονία χαρακτήρα θα προστατεύσω τον εαυτό μου..

 

Την δική της απάντηση στον διευθυντή του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο» Αδάμ Γιαννίκο δίνει η δημοσιογράφος Ευγενία Λουπάκη, σχετικά με την αποχώρησή της.

 

Υπενθυμίζεται πως το Σάββατο η ίδια ανακοίνωσε την αποχώρησή της από το σταθμό, με ανάρτησή της στο facebook.

 

Το τελευταίο διάστημα είχε προκληθεί έντονη αναστάτωση στο σταθμό μετά από ένα επικριτικό σχόλιο της ίδιας στον προσωπικό της λογαριασμό, για τον Στέφανο Κασσελάκη, το οποίο στη συνέχεια κατέβασε και ζήτησε συγγνώμη, ενώ το γυαλί φαίνεται πως είχε ραγίσει από νωρίτερα, μετά από μια ανάρτησή της υπέρ της Έφης Αχτσιόγλου.

 

Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες του e-tetradio.gr, ως «λύση» προκρίθηκε να δοθεί 15νθήμερη αναγκαστική άδεια στη δημοσιογράφο και ραδιοφωνική παραγωγό από το σταθμό. Τελικά, η ίδια ανακοίνωσε την αποχώρησή της.

 

Λίγο αργότερα, ο Αδάμ Γιαννίκος, μέσα από την εκπομπή του, σχολίασε το γεγονός, αναφέροντας μεταξύ άλλων πως η Ευγενία Λουπάκη δεν εργαζόταν, αλλά προσέφερε «εθελοντικά» τις υπηρεσίες της, ενώ έκανε λόγο και για «παραγοντισμούς» και fake news.

 

Δίνοντας συνέχεια, η δημοσιογράφος ανέφερε το βράδυ του Σαββάτου πως ουδέποτε διέσπειρε κάποια ψευδή είδηση, ενώ χαρακτήρισε «αδιανόητα» τα όσα είπε ο διευθυντής του σταθμού, κάνοντας λόγο ακόμα και για «δολοφονία χαρακτήρα».

 

Η ανάρτησή της:

 

Στην εκπνοή της μέρας θέλω να σημειώσω δυο τρία πράγματα σύντομα, για να τα διαβάσουν κι αυτοί που δεν μπορούν τις σάλτσες:

 

Πρώτον δεν διέσπειρα εγώ fake news, αλλά το πρακτορείο που μοίρασε παντού τις φωτογραφίες του κ. Κασσελάκη στο Θησείο με την σκυλίτσα του. Δεν είδα πουθενά διαμαρτυρία του ΣΥΡΙΖΑ κατά του MEGA ή των σάιτ που ΟΛΑ αναπαρήγαγαν τις φωτογραφίες. Το ιερό μένος το φύλαγαν για μένα. Και δεν καταλαβαίνω γιατί, αφού μόλις πριν λίγες μέρες τραγουδούσαν όλοι χαρωποί το Happy Birtday στη σκυλίτσα Φάρλυ, που τα γενέθλιά της κατέκλυσαν τα σόσιαλ με πρωτοβουλία του ίδιου του Κασσελάκη.

 

Δεύτερον έμαθα πριν λίγο ότι ειπώθηκαν από μικροφώνου από τον διευθυντή του σταθμού κάποια αδιανόητα πράγματα για μένα. Ευτυχώς και -χωρίς να προχωρήσω σε χαρακτηρισμούς – υπάρχουν κι άλλοι και πολύ αξιόπιστοι μάρτυρες που άκουσαν και τα περί “κόκκινης κάρτας” και κοψίματος της εκπομπής που μου είπε από τηλεφώνου, όσο και τα νυχτερινά περί υποχρεωτικής 15νθήμερης τουλάχιστον άδειας. Για παράδειγμα η Διάνα Βουτυράκου που ήταν μπροστά. Αλλώστε η διαρροή που έδωσε η Κουμουνδούρου και δημοσιεύτηκε πανομοιότυπη παντού εγραφε καθαρά για “απόφαση του διευθυντή να ΑΠΟΛΥΣΕΙ τη Λουπάκη που απετράπη με παρέμβαση Καπνισάκη”

 

Τρίτον εγώ δεν θέλω σε καμμία περίπτωση να κάνω ζημιά στο σταθμό αλλά αν συνεχιστεί η δολοφονία χαρακτήρα θα προστατεύσω τον εαυτό μου.

 

Τέταρτον παραγοντισμό έκανα εγώ; Γελάει ο κόσμος! Ούτε υποψήφια ήμουν ποτέ, ούτε πλασσαρίστηκα για στέλεχος, ούτε μετακλητή οπουδήποτε, ούτε Γραφείο Τύπου οπουδήποτε. Και στην Κουμουνδούρου πήγα δυο τρεις φορές, στο ισόγειο, για να αφήσω τάπερ στον Καρτερό. Κι άλλες τρεις φορές μετρημένες στο Μαξίμου, μετά το κομμωτήριο που είναι εκεί κοντά.

 

Kαλό ξημέρωμα. Το υπόλοιπο στόλισμα αύριο.    

 Το χρονικό της αποχώρησης

Όλα ξεκίνησαν πριν από περίπου δέκα ημέρες, όταν η Ευγενία Λουπάκη προχώρησε σε μια ανάρτηση υπέρ της Έφης Αχτσιόγλου.

 

Έγραψε τότε η ίδια: «Χαμογελώντας η Έφη Αχτσιόγλου είπε: -Είναι τουλάχιστον αστείο να λέγεται ότι φύγαμε για τις “καρέκλες”. Μα αν θέλαμε καρέκλες και αξιώματα θα μέναμε και θα δεχόμασταν αυτά που μας πρότεινε ο κ. Κασσελάκης. Εγώ ήμουν χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ ως απλό μέλος, ως βουλευτής ως υπουργός. Ο κ. Κασσελάκης μόλις εμφανίστηκε θέλησε αμέσως να γίνει πρόεδρος. Φαντάζεστε να είχα δεχτεί και να είχα γίνει τομεάρχης πχ Οικονομικών ή Εργασίας και να τον ακούσω να λέει στον ΣΕΒ αυτά που είπε; Η θα έπρεπε να υποστηρίξω δημόσια άλλα από αυτά που η συνείδησή μου υπαγορεύει ή να τον αδειάσω δημόσια».

 

Αντιδρώντας, ο στιχουργός Νίκος Μωραΐτης, υποστηρικτής του Στέφανου Κασσελάκη, έγραψε το εξής, ως σχόλιο στο post: «Να μην έχεις μία ως κόμμα κι όμως να πληρώνεις δημοσιογράφο για να προωθεί τους διασπαστές σου. Ο ορισμός της πολυφωνίας. Μπράβο στο Κόκκινο!».

Να μην έχεις μία ως κόμμα κι όμως να πληρώνεις δημοσιογράφο για να προωθεί τους διασπαστές σου. Ο ορισμός της πολυφωνίας.
Μπράβο στο Κόκκινο! pic.twitter.com/PfQ9sym8My

— Nikos Moraitis (@Nikosmoraitis) November 30, 2023

 Μάλιστα, το σχόλιο προκάλεσε και την αντίδραση του ίδιου του διευθυντή:

 

«Αν ήσασταν σε κάποιο κατάστημα και ο υπάλληλος έκανε κάποιο λάθος ή κάτι που δεν σας άρεσε, θα ζητούσατε πάραυτα την απόλυσή του; Θα είχατε λόγο για τη ζωή του εκτός εργασίας; Θα τον ψάχνατε για να ελέγξετε τις απόψεις του; Αν δεν το κάνετε αυτό για έναν οποιονδήποτε εργαζόμενο, τι πιστεύετε ότι σας νομιμοποιεί να το κάνετε για τους εργαζόμενους του ρ/σ 105,5 Στο Κόκκινο; Κάνουμε τη δουλειά μας όπως ξέρουμε και όπως πρέπει. Περιοριστείτε στους ρόλους σας. Και να είστε καλοί.

Εκ της Διευθύνσεως», έγραψε ο Αδάμ Γιαννίκος, με το θέμα να φαίνεται πως λήγει.

Υπήρξε όμως και συνέχεια, με αφορμή ένα νέο σχόλιο της Ευγενίας Λουπάκη εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη, επειδή υποτίθεται ότι έβγαλε βόλτα το σκυλί του στην επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου. Ωστόσο, όπως παραδέχθηκε και η ίδια, οι φωτογραφίες που διακινήθηκαν ήταν παλιές, και κατέβασε την ανάρτηση.

 

«Οφείλω να διευκρινίσω ότι οι φωτογραφίες του Στέφανου Κασσελάκη από τη βόλτα του στο Θησείο με τη Φάρλυ, είναι παλιές και έπεσα κι εγώ στη λούμπα των τηλεοράσεων και των σάιτ που τις εμφάνισαν ως χθεσινές. Το παραδέχτηκε και το σάιτ απ’ όπου το είδα. Πάντως εγώ δεν είχα πρόθεση ούτε διάθεση να κάνω αναπαραγωγή fake news. Οπότε απέσυρα αμέσως την ανάρτηση», έγραψε συγκεκριμένα.

 

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή, με το κλίμα που είχε δημιουργηθεί να είναι μη αναστρέψιμο.

  

πηγή

Οι αντιφάσεις του Κασσελάκη για τη Νέα Αριστερά

 

Αποκάλεσε «αυλικούς» των τραπεζών στελέχη που έως πρόσφατα καλούσε να μετέχουν στην ηγεσία του κόμματος.

  

γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

 

 

Συνεχείς… μεταπτώσεις φαίνεται πως χαρακτηρίζουν την τακτική της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στην Νέα Αριστερά. Παρότι είναι σαφής η πρόθεση του Στέφανου Κασσελάκη και του «προεδρικού περιβάλλοντος» να διατηρήσουν την τακτική της πόλωσης με τα στελέχη που αποχώρησαν στην χθεσινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής καταγράφθηκαν προφανείς αντιφάσεις από τους έως τώρα ισχυρισμούς του. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε «αυλικούς» των τραπεζών στελέχη που μέχρι πριν λίγο καιρό καλούσε να μετέχουν στην ηγεσία του κόμματος. Ενώ αποτέλεσαν και στελέχη πρώτης γραμμής στην προηγούμενη ηγεσία του κόμματος, επί Αλέξη Τσίπρα.

 

Οι αντιφάσεις

Θυμίζουμε ότι στην ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ ο Στέφανος Κασσελάκης επιτέθηκε στα στελέχη που αποχώρησαν μιλώντας για «αυλικούς» των funds και των τραπεζών. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «επειδή ακούγονται πολλά τώρα τελευταία για ‘μετάλλαξη’ του ΣΥΡΙΖΑ, έχω να πω ότι η μόνη μετάλλαξη είναι ότι πλέον δεν υπάρχουν αυλικοί που δουλεύουν για τους servicers και τις τράπεζες και ποτέ δεν πρόκειται επιχειρηματικά συμφέροντα να ελέγξουν τον ΣΥΡΙΖΑ». Αναπαράγοντας έτσι την κριτική που ασκήθηκε από ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για το «παρών» που ψήφισαν σε  3 διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου που πρόσφατα «πέρασε» από την Βουλη, παρότι η «Νέα Αριστερά» καταψήφισε το νομοσχέδιο συνολικά.

 

Πρόκειται για μία σκληρή κριτική που όμως μοιάζει να έρχεται σε πλήρη αντίφαση με όσα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστηρίξει κατά καιρούς. Όπως για παράδειγμα οι συνεχείς δηλώσεις του πριν την αποχώρηση των 11 βουλευτών που δημιούργησαν την κοινοβουλευτική ομάδα της «Νέας Αριστεράς» σχετικά με το ότι όχι απλά έχουν θέση στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ότι πρέπει να αξιοποιηθούν. Ακόμη περισσότερο να ενταχθούν στο «πολιτικό κέντρο» που επρόκειτο να δημιουργήσει. Αυτά δίχως να συνυπολογίσει κανείς την δήλωσή του σύμφωνα με την οποία θα …παραιτούνταν από την διεκδίκηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ εάν του το ζητούσε η Έφη Αχτσιόγλου.

 

 

 

Προφανώς αποτελεί πολιτικό ερώτημα το πώς πριν μόλις μερικές εβδομάδες ο Στέφανος Κασσελάκης ήταν πρόθυμος να εντάξει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πρόσωπα που χθες αποκάλεσε  «αυλικούς» τραπεζικών ιδρυμάτων η ακόμη και εκπρόσωπους επιχειρηματικών συμφερόντων.

 

Διαφοροποιήσεις

Αυτά ενώ όπως καταγράφθηκε στις ομιλίες στην Κεντρική Επιτροπή, στελέχη που υποστηρίζουν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (όπως π.χ. ο Νίκος Παππάς) δεν υιοθέτησαν αυτή την ρητορική. Παρότι ευθέως τάχθηκαν «απέναντι» στις αντιλήψεις των στελεχών που έχουν αποχωρήσει.

 

 

Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, στέλεχος που καταγράφεται στους «παλιούς προεδρικούς» επί Αλέξη Τσίπρα, επισήμανε: «Να ξεκαθαρίσουμε κάτι δεν υπήρχαν επί Τσίπρα και δεν υπήρχαν και μετά αυλικοί των τραπεζών μέσα στο κόμμα. Όπως δεν υπήρχε πέμπτη φάλαγγα δεν υπήρχαν και αυλικοί των τραπεζών».

 

Επίσης ο Διονύσης Τεμπονέρας σημείωσε ότι «η διάσπαση του κόμματος θα μπορούσε κατά ένα μεγάλο μέρος να είχε αποφευχθεί. Τις επιλογές όλων μας θα τις κρίνει η ιστορία. Είμαι όμως βέβαιος ότι με αρκετά στελέχη και μέλη που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα βρεθούμε ξανά στην ίδια όχθη των κοινωνικών και πολιτικών  αγώνων, όπως συνέβη και στο παρελθόν».  

Η απάντηση Τσακαλώτου σε Κασσελάκη για μετάλλαξη και servicers

 

Ανοιχτή και δημόσια παραμένει η αντιπαράθεση ανάμεσα στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και την ομάδα των 11 της Νέας Αριστεράς, με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να σχολιάζει με το δικό του χαρακτηριστικό ύφος τις δηλώσεις Κασσελάκη.

 

 

Με ανάρτησή του στο facebook ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της νέας ΚΟ απάντησε στα περί μετάλλαξης και αυλικών των servicers των τραπεζών θέτοντας ένα… ρητορικό ερώτημα.

 

«Αν όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης, και ο πρωθυπουργός, δούλευαν για τις τράπεζες και τους servicers ή μόνο οι πρώην υπουργοί που έφυγαν από το ΣΥΡΙΖΑ;» έγραψε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος για να προσθέσει «φαντάζομαι ότι ο μόνος τρόπος για να αποδεικνύουν οι απομείναντες πρώην υπουργοί ότι δεν ήταν, δεν είναι, και δεν θα είναι ποτέ υπηρέτες των συμφερόντων, τραπεζικών κ μη, είναι να παραμένουν στο ΣΥΡΙΖΑ».

 

Ο Κασσελάκης οι servicers και οι ενστάσεις

Οι χθεσινές διαδικασίες, πάντως, δεν ήταν χωρίς εντάσεις, με τον Στέφανο Κασσελάκη να επιμένει στην αντιπαράθεση με τα στελέχη που αποχώρησαν, αφήνοντας αιχμές προς τη Νέα Αριστερά και σημειώνοντας ότι «η μόνη μετάλλαξη που έχει υπάρξει είναι ότι πλέον δεν υπάρχουν αυλικοί που δουλεύουν για τους servicers στις τράπεζες. Και ποτέ δεν πρόκειται επιχειρηματικά συμφέροντα να ελέγξουν το ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό να είστε σίγουροι».

 

Αποστάσεις από τη δήλωση Κασσελάκη πήρε ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, θυμίζοντας μάλιστα και την παλαιότερη αναφορά του προέδρου περί «πέμπτης φάλαγγας».

 

Συγκεκριμένα, ο κ. Θεοχαρόπουλος, αφού τόνισε ότι «το μέτωπο μας είναι με την κυβέρνηση της ΝΔ, με την Δεξιά και με κανέναν  άλλον», προσθέτοντας ότι «οι αποχωρήσεις ήταν λάθος» ανέφερε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια φυγή προς τα εμπρός, να μη μιλάμε συνεχώς για τις αποχωρήσεις όπως και πάλι άκουσα σήμερα. Γιατί αν και πάλι ανοίγει συζήτηση και κατηγορίες περί "αυλικών των τραπεζών" ανοίγει πάλι μια εσωστρεφής  αντιπαράθεση. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κάτι δεν υπήρχαν επί Τσίπρα και δεν υπήρχαν και μετά αυλικοί των τραπεζών μέσα στο κόμμα. Όπως δεν υπήρχε πέμπτη φάλαγγα δεν υπήρχαν και αυλικοί των τραπεζών».  

πηγή

  

Ψήφος δι’ αλληλογραφίας

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

Να ζέψουμε και πάλι το κάρο μπροστά από τα βόδια; Να το ζέψουμε, γιατί όχι. Για να προκόψει ο «πολυδύναμος εκσυγχρονισμός», και για να επιταχυνθούν οι «τολμηρές μεταρρυθμίσεις» που «θα μας φέρουν πιο κοντά στην Ευρώπη», οφείλουμε να προσπερνάμε κάποιες λεπτομέρειες. Να μην κολλάμε σ’ αυτές, να μη σπαταλάμε πολιτικό χρόνο και κεφάλαιο για να ξεμπερδεύουμε με κωλύματα τριτευούσης σημασίας· και συνταγματικά αν είναι. Στο κάτω κάτω, το φυλετικό μας πρότυπο, ο Οδυσσέας, έζεψε ένα βόδι κι ένα άλογο μαζί κι άρχισε να οργώνει και να σπέρνει αλάτι, ώστε να πάρει απαλλαγή για λόγους πνευματικής υγείας, να μην πάει στην Τροία. Να μείνει στο νησιωτικό βασίλειό του και να το εκσυγχρονίσει, την ώρα που οι άλλοι θα έσφαζαν και θα σφάζονταν αρχαϊκώ τω τρόπω στην Ασία. Να μην του μοιάσουμε σε πολυμηχανία;

Να του μοιάσουμε. Και πριν εκκαθαρίσουμε τους εκλογικούς καταλόγους (ιδού μια ασήμαντη λεπτομέρεια), στο χάος των οποίων κυκλοφορούν περί το μισό εκατομμύριο ψηφοφόροι που δεν ζουν ανάμεσά μας πια, ώστε να ξέρουμε πόση είναι όντως η αποχή, ας επιβάλουμε την επιστολική ψήφο. Και μάλιστα την καθολική. Και ας λέγαμε μέχρι χθες ότι «δεν γίνεται». Και χωρίς προηγούμενη δοκιμή σε επιλεγμένες κατηγορίες πολιτών, αποδήμους, υπερήλικους, ασθενείς, όπως έγινε σε άλλες χώρες της Ευρώπης, προφανώς «άτολμες». Δοκιμή απαραίτητη για να διαπιστωθεί αν παραβιάζεται η μυστικότητα της ψήφου· αν οι μηχανισμοί χειραγώγησης, έτσι κι αλλιώς πανίσχυροι, παίρνουν και τη μορφή ταχυδρόμου.

Η εξ αποστάσεως ψήφος, μάλλον ένα αναγκαίο κακό ανίκανο να θεραπεύσει την κρίση της δημοκρατίας, έχει τα ίδια προβλήματα με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση: ο (άυλος) μαθητής είναι και δεν είναι μαθητής, είναι και δεν είναι εκεί όπου οφείλει να είναι, στο σχολείο· ο (άυλος) πολίτης είναι και δεν είναι πολίτης, μετέχει και δεν μετέχει. «Λεπτομέρειες»; Ισως δεν συμφωνούν όλοι με τον χαρακτηρισμό.

Σαν ασήμαντη λεπτομέρεια, πάντως, αντιμετώπισε ο πρωθυπουργός τη θεσμική υποχρέωσή του να ενημερώνει έγκαιρα τα πολιτικά κόμματα και τους πολίτες, να μην αιφνιδιάζει αλλά να επιζητεί τον διάλογο και να αναζητεί τη συναίνεση, τουλάχιστον στα μείζονα. Υπεροψία δείχνει η αδιαφορία του για την –πραγματική– δημόσια διαβούλευση. Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης συμβουλεύει τους υπουργούς του να μη φέρονται αλαζονικά. Δεν είναι δα ο πρώτος διδάχος που κρίνει αυτονόητο πως οι διδαχές του δεν αφορούν πρώτα και κύρια τον ίδιο. 

Αποχώρησε απ' τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Γιώργος Βαρεμένος

 

Με αιχμές κατά του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανου Κασσελάκη, ανακοίνωσε σήμερα την αποχώρησή του απ' το κόμμα και ο Γιώργος Βαρεμένος.

 

Σε ανακοίνωσή του ο πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας αναφέρει: «Ίσως τα πολλά λόγια να είναι περιττά όταν συμβαίνει αυτό που δεν μπορούσες να φανταστείς. Ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ υπό την νέα ηγεσία του θα οδηγούνταν στην γκρίζα ζώνη όπου συναντώνται ο ευτελισμός και η αποσύνθεση, μέσα σε ένα κλίμα ιλαρότητας ανέμελου life style».

 

Πριν από λίγες ημέρες ο Γ. Βαρεμένος έδωσε το «παρών» στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για την ανακοίνωση του ονόματος της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας «Νέα Αριστερά».

Προηγήθηκε χθες η αποχώρηση 100 μελών της Νομαρχιακής Οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Αιτωλοακαρνανίας. Ανάμεσά τους εννέα μέλη της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, πέντε Συντονιστές μεγάλων Οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., πολλά μέλη Συντονιστικών Επιτροπών αλλά και μέλη με ουσιαστική συμμετοχή στην λειτουργία του, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά.  

πηγή

 

Μια άρρωστη πολιτική συνθήκη

 

Το παραδοσιακό δικομματικό μοντέλο έχει καταρρεύσει και δεν φαίνεται από πουθενά ότι στο άμεσο μέλλον θα επανέλθει.

 

γράφει ο Γιάννης Παντελάκης

  

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ στην πολιτική σκηνή δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, είναι εντυπωσιακό και πρωτοφανές. Το παραδοσιακό δικομματικό μοντέλο με το οποίο εναλλάσονταν στην εξουσία αρχικά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και αργότερα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχει καταρρεύσει και δεν φαίνεται από πουθενά ότι στο άμεσο μέλλον θα επανέλθει.

 

Έτσι, έχει διαμορφωθεί μια πολιτική κατάσταση όπου από τη μια πλευρά υπάρχει ένα ισχυρό κόμμα εξουσίας που διανύει τον πέμπτο χρόνο στη διακυβέρνηση της χώρας, διαθέτοντας άνετη πλειοψηφία, την οποία πήρε πρόσφατα, και από την άλλη πλευρά στον χώρο αριστερά της ΝΔ πολλά μικρότερης επιρροής κόμματα, τα οποία προς το παρόν δεν συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις, αθροιζόμενα, να δημιουργήσουν έναν ισχυρό εναλλακτικό πόλο εξουσίας. Και να υπήρχαν οι προϋποθέσεις όμως, οι ίδιοι οι εμπνευστές της απλής αναλογικής ακύρωσαν τη χρησιμότητά της.

 

Αρκετοί από τον χώρο της αριστεράς εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη Νέα Αριστερά, όμως θα ήταν αυθαίρετη οποιαδήποτε εκτίμηση τώρα για την πορεία που αυτή θα έχει.

Η κυβέρνηση πορεύεται με τον τρόπο που θέλει, ο οποίος συχνά είναι αυθαίρετος και κρύβει σκοπιμότητες, οι υπόλοιποι θεσμικοί φορείς είναι αποδυναμωμένοι, το ίδιο συμβαίνει με τις ανεξάρτητες αρχές, τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης που θα μπορούσαν να ασκήσουν έναν ουσιαστικό έλεγχο στην εξουσία (να παίξουν τον ρόλο τους δηλαδή) είναι φιλικά προς την κυβέρνηση και την ίδια περίοδο συχνά η κυβερνητική αλαζονεία ξεχειλίζει.

 

 

Η κοινωνία, ένα μεγάλο μέρος της οποίας βιώνει έντονα προβλήματα που αφορούν ακόμα και σε όρους επιβίωσης, παρακολουθεί αμήχανη, προσπαθεί να ακουμπήσει κάπου, να βρει μια διέξοδο και πολιτικούς εκφραστές και να αναζητήσει απαντήσεις. Είναι πραγματικά μια άρρωστη πολιτική συνθήκη αυτή που βιώνουμε.

 

Η πολυδιάσπαση της αριστερής −με την ευρύτερη έννοια− αντιπολίτευσης είναι αποτέλεσμα της μεγάλης αποδυνάμωσης του ΣΥΡΙΖΑ, που καταγράφτηκε στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, και εν συνεχεία της διάσπασής του. Ανεξάρτητα από τους λόγους για τους οποίους αυτή συνέβη, η δυναμική του καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

 

Μειώνεται δραστικά η επιρροή του στην κοινωνία, τα ποσοστά του κατρακυλούν αρκετά χαμηλότερα από εκείνα που πήρε στις τελευταίες κάλπες και όλα δείχνουν ότι δεν είναι ικανός να παίξει τον ρόλο του εναλλακτικού κόμματος εξουσίας ή έστω να δώσει την προοπτική για κάτι τέτοιο.

 

Αδύναμος, χωρίς πειστική πρόταση αλλά κυρίως χωρίς αξιοπιστία που θα τον κάνει ελκυστικό πάλι σε μεγάλες αριθμητικά κοινωνικές ομάδες, δημιουργώντας προϋποθέσεις για προοπτική εξουσίας, κινείται μεταξύ πολιτικής, μεταπολιτικής, αντιφάσεων και μιας μεταμοντέρνας άποψης για την πολιτική.

 

Ο νέος πρόεδρός του αδυνατεί να συγκροτήσει έναν λόγο που θα πείσει τους πολίτες ότι μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση μελλοντικής διακυβέρνησης και εκπέμπει, κυρίως μέσα από το Facebook, μηνύματα που μοιάζουν με ένα μείγμα πολακικής αντίληψης για τον δημόσιο λόγο, συχνά αβάσταχτης ελαφρότητας και αντιφάσεων.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ που το 2015 εκμεταλλεύτηκε τη βαθιά κρίση της χώρας (απόλυτα θεμιτό πολιτικά) δεν υπάρχει πια γιατί πολύ απλά δεν κατόρθωσε μετά το τέλος της κρίσης να διαμορφώσει μια νέα πολιτική πρόταση ικανή να αντιπαρατεθεί στην ανερχόμενη δεξιά με τα νέα δεδομένα που είχαν δημιουργηθεί. Αυτοί άλλωστε είναι οι λόγοι που τον οδήγησαν στις δυο σαρωτικές ήττες του καλοκαιριού.

  

Μια λογική εξέλιξη των πραγμάτων θα ήταν το μεγάλο πολιτικό κενό που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ να καλυφθεί από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο με έναν τρόπο θα έπαιρνε την πολιτική ρεβάνς του 2015, όταν έβλεπε μαζικές μετακινήσεις απογοητευμένων ψηφοφόρων του προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν συμβαίνει. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια μετακίνηση πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ, αλλά τουλάχιστον προς το παρόν δεν πρόκειται για αριθμούς που θα του δώσουν δυναμική μεγάλης ανόδου.

 

Πρόκειται για μικρά ποσοστά άνευ ιδιαίτερης σημασίας. Άλλωστε, οι δημοσκοπήσεις αυτές διεξήχθησαν σε μια εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε τη μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας του. Αν καταφέρει να ισορροπήσει έστω και σε ένα ποσοστό γύρω στο 10-12%, είναι πιθανόν οι ψηφοφόροι αυτοί να επιστρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ ή να κατευθυνθούν στη Νέα Αριστερά.

 

Αρκετοί από τον χώρο της αριστεράς εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη Νέα Αριστερά, όμως θα ήταν αυθαίρετη οποιαδήποτε εκτίμηση τώρα για την πορεία που αυτή θα έχει. Αντιθέτως, δεν θα ήταν αυθαίρετη η εκτίμηση ότι η πολιτική ζωή έχει ανάγκη από μια πρόταση εξουσίας με προοδευτικό πρόσημο η οποία θα είναι ικανή να αντιπαρατεθεί στην ισχυρή και συχνά ανεξέλεγκτη κυβέρνηση.

 

Υπάρχει απόλυτη ανάγκη γι’ αυτό. Αν δεν συμβεί σχετικά σύντομα, η αναμενόμενη φθορά της ΝΔ είναι πιθανόν να στρέψει μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες προς τα δεξιά της. Aυτή θα είναι η χειρότερη εξέλιξη, ήδη το άθροισμα ακροδεξιών, φασιστών και βαθιά συντηρητικών θρησκόληπτων βγάζει ένα μεγάλο νούμερο…