Αναβάλλονται οι προσλήψεις για την Ειδική Αγωγή

Ανησυχία για τη στάση της κυβέρνησης

Θα προσληφθούν κανονικά οι 4.500 εκπαιδευτικοί για τα σχολεία ειδικής αγωγής» είχε δηλώσει στις 15 Ιουλίου η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως κατά τη συνάντησή της με τον επικεφαλής και στελέχη του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ), που στόχο είχε να συζητηθούν τρόποι επίσπευσης των συγκεκριμένων προσλήψεων.

Μάλιστα, όπως τονίστηκε στη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας «η ενίσχυση της Ειδικής Αγωγής είναι μεταξύ των προτεραιοτήτων της ηγεσίας του Υπουργείου, η οποία θα καταβάλει κάθε προσπάθεια δρομολόγησης λύσεων στα καίρια προβλήματα του χώρου».

Χθες, 2 Αυγούστου, η Νίκη Κεραμέως, απαντώντας για αυτό το θέμα στο OPEN TV δήλωσε πως μπορεί να έχουν επισπεύσει τις διαδικασίες, αλλά όλο αυτό δεν θα έχει ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβρη, αλλά μέσα στη χρονιά.

«Έχουμε κύριο μέλημα δύο βασικά πράγματα. Βιβλία κι εκπαιδευτικό προσωπικό. Τα βιβλία σε Δημοτικά, Γυμνάσια, είναι στη θέση τους, στα Λύκεια θα είναι την πρώτη βδομάδα του Αυγούστου. Προκήρυξη για αναπληρωτές καθηγητές, δεν έχει γίνει: Πρώτα πρέπει να καταγράψουμε τα κενά και βάσει χαρτογράφησης θα καλύψουμε τα κενά. Δυστυχώς, δεν προλαβαίνουμε μέχρι τον Σεπτέμβρη. Για τους καθηγητές ειδικής αγωγής έχουμε επισπεύσει τις διαδικασίες, αλλά δεν θα ολοκληρωθεί πριν τον Σεπτέμβρη δυστυχώς, αλλά, εν μέσω χρονιάς», είπε χαρακτηριστικά.

Υπενθυμίζεται πως ήδη η νέα υπουργός Παιδείας έχει ακυρώσει τις προσλήψεις των 10.500 εκπαιδευτικών στη γενική εκπαίδευση, που είχαν προγραμματιστεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε κινήσει τις διαδικασίες, ώστε να καλυφθούν τα κενά στην εκπαίδευση και να βελτιωθεί το εκπαιδευτικό σύστημα που λειτουργεί με αναπληρωτές.

Αίσθηση προκαλεί επίσης και το γεγονός πως την ίδια ώρα που η κ. Κεραμέως ανακοίνωνε πως το υπουργείο δεν θα κάνει τις προσλήψεις στην ειδική αγωγή μέχρι τον Σεπτέμβρη, ο Υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος, κατά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο του ΑΣΕΠ, δήλωνε πως αυτές «θα ολοκληρωθούν άμεσα».

Εν τω μεταξύ, επιστολή διαμαρτυρίας απέστειλαν προς την υπουργό περισσότεροι από 500 εκπαιδευτικοί -που υπέβαλαν φέτος για πρώτη φορά τα χαρτιά τους για την ένταξη στους πίνακες Ειδικής Αγωγής- επειδή, όπως δηλώνουν, κινδυνεύουν με αποκλεισμό.

«Αξιότιμη κυρία υφυπουργέ,

Είμαστε μια ομάδα εκπαιδευτικών που συμμετείχαμε πρόσφατα στην προκήρυξη για τη διαδικασία κατάταξης με σειρά προτεραιότητας, κατά κλάδο και ειδικότητα, υποψηφίων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΕΑΕ) κατηγορίας ΠΕ (3ΕΑ/2019) και που καταθέσαμε φέτος, για πρώτη φορά, τίτλους σπουδών για ένταξη στους κύριους αξιολογικούς πίνακες εκπαιδευτικών ΕΑΕ (πτυχίο παιδαγωγικού τμήματος δημοτικής εκπαίδευσης ειδικής αγωγής, πτυχίο τμήματος εκπαιδευτικής και κοινωνικής πολιτικής, μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών και διδακτορικό τίτλο σπουδών στην ΕΑΕ).

Εν αναμονή της έκδοσης προσωρινών πινάκων εκπαιδευτικών 2019-2020 και, με αφορμή, την έντονη φημολογία ότι το ΑΣΕΠ δεν προλαβαίνει να καταρτίσει οριστικούς πίνακες εκπαιδευτικών ΕΑΕ ως τις 23/8/2019, καταληκτική ημερομηνία σύμφωνα με την παρ.2 του αρθρ. 7 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 106/ 27-6-2019) και ότι, όπως όλα δείχνουν, παρατείνεται η ισχύς των περσινών πινάκων κατάταξης υποψηφίων εκπαιδευτικών ΕΑΕ (πίνακες σχ. έτους 2018-2019), δηλώνουμε την έντονη δυσαρέσκειά μας για την πιθανότητα αποκλεισμού μας (όσοι για πρώτη φορά φέτος κάναμε αίτηση για ένταξη στους πίνακες) ή ανισότιμης συμμετοχής μας (όσοι, ως νέοι κάτοχοι μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών, επιθυμούμε να μεταπηδήσουμε από τον επικουρικό στον κύριο αξιολογικό πίνακα) στη διαδικασία πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών σχ. έτους 2019-2020 και αιτούμαστε την άμεση έκδοση προσωρινών και νέων οριστικών εκπαιδευτικών ΕΑΕ για το σχ. έτος 2019-2020.

Α. Σύμφωνα με την 1882/2017 ΣτΕ 7μελής, στην οποία παρασταθήκαμε, η ισχύς των παλαιών πινάκων αναπληρωτών έληξε κατ΄ ανώτατο όριο το προηγούμενο σχολικό έτος 2018-2019. Επομένως η χρήση των σχετικών πινάκων, όπως έχει εξαγγελθεί από το Υπουργείο είναι προδήλως παράνομη και αντισυνταγματική και για το λόγο αυτό αυτονόητα θα προσβληθεί ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών Δικαστηρίων.

Β. Άκυρος είναι επίσης ο πίνακας αναπληρωτών κατά το μέρος που δεν λαμβάνει υπόψη πρόσφατα κτηθείσα υπηρεσία (ή άλλο προσόν, πχ μεταπτυχιακό, πολυτεκνικής ιδιότητα κ.λπ.) και παραμένει ίδιος αποκλείοντας την ένταξη σε αυτούς νέων εκπαιδευτικών.

Δεν είμαστε διατεθειμένοι να παρακολουθήσουμε για άλλη μια φορά τις εξελίξεις να «τρέχουν» χωρίς τη δική μας συμμετοχή.

Διεκδικούμε τη νόμιμη και ισότιμη συμμετοχή μας στη διαδικασία πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών σχ. έτους 2019-20.

Δεν δεχόμαστε ούτε τον αποκλεισμό μας για μια ολόκληρη χρονιά από τη διαδικασία προσλήψεων ούτε την άδικη πριμοδότηση ορισμένων εκπαιδευτικών που θα ευνοηθούν από την παράταση των παλαιών πινάκων.

Διεκδικούμε την προσμέτρηση των προσόντων μας, όπως αυτά φαίνονται στον ΟΠΣΥΔ (πτυχίων, μεταπτυχιακών, διδακτορικών) στους πίνακες σχ. έτους 2019-2020 και τη συμμετοχή μας στις διαδικασίες πρόσληψης αναπληρωτών για την ερχόμενη σχολική χρονιά». 

πηγή

Εφιάλτης στην οθόνη

Λώρη Κέζα

Στήριξε όλες τις ελπίδες του στην τηλεόραση. Αυτό έβλεπε τόσα χρόνια, μια κάμερα να μπαίνει στις ζωές των ανθρώπων και να τις αλλάζει, ακριβώς όπως έκανε η καλή νεράιδα στη ζωή της Σταχτοπούτας. Τα ριάλιτι έπεισαν ότι μπορούν να μετατρέψουν την κολοκύθα σε χρυσή άμαξα. Εχει περάσει μια δεκαετία από το βράδυ εκείνο που ο φαλακρός προκριθείς στο «Βig Βrother» αναποδογύρισε το τραπέζι για να πανηγυρίσει τη νίκη του και τα ελληνικά ριάλιτι καταγράφουν ένα θύμα τους. Αυτοκτόνησε παίκτης από τον «Εφιάλτη στην κουζίνα». Το μαγαζί του στο Κερατσίνι δεν πήγαινε καλά, οπότε φώναξε το κανάλι για να τον σώσει.

Εκανε την εξής τραγική δήλωση: «Από τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε το πρόβλημα με τον Πασχάλη, πιστέψαμε ότι ο μόνος για να δώσει τη λύση είναι ο Εκτορας». Πασχάλης είναι ο συνεργάτης, Εκτορας είναι ο παρουσιαστής της εκπομπής.

Θα ήταν χονδροειδές να φορτώναμε την απώλεια μιας ζωής στον σεφ Εκτορα Μποτρίνι. Εγινε όμως συνένοχος στο ψέμα, ότι μπορεί με τέσσερις ημέρες γυρισμάτων να αλλάξει την τύχη του εστιατορίου, του ιδιοκτήτη και των υπαλλήλων.

Οι δύο πρώτες ημέρες ήταν οι θεαματικές, με μπινελίκια, προσβολές και υποτιμητική συμπεριφορά. Αυτά τα γουστάρουν οι τηλεθεατές, να μπαίνει αγριεμένος ο σεφ, να πετάει την ποδιά του, να αδειάζει φαγητά στον κάδο, να φωνάζει στα γκαρσόνια, να ειρωνεύεται τον μάγειρα: «Αυτό ούτε σκύλος δεν το τρώει», «τι είναι αυτός ο μπλάστρης;».

Την τρίτη ημέρα άλλαζαν τις κουρτίνες και τα τραπεζομάντιλα, αφαιρούσαν πιάτα από τον κατάλογο και προσέθεταν μια νέα, καταπληκτική συνταγή. Την τέταρτη ημέρα οι πελάτες γουργούριζαν από ευχαρίστηση και οι μαγαζάτορες καμώνονταν πως αποφοίτησαν από την Cordon Βleu. Αγκαλιές, φιλιά, παιάνες. Η τηλεόραση δίνει την σήμερον λύση για τα πάντα. Προβάλλονται δύο εκπομπές που ανακαινίζουν σπίτια: το πάρτι της γυψοσανίδας και της προχειροκατασκευής. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικοδόμος για να κρίνει την ποιότητα των εργασιών. Με το που φεύγουν τα φώτα, αρχίζουν να ξεκολλάνε τα πλακάκια και να μουχλιάζουν οι ταπετσαρίες.

Δεν πειράζει, η μικρή οθόνη μοιράζει δόσεις αισιοδοξίας. Κάνει καθέναν που ζει σε ένα κανονικό σπιτάκι να νιώθει καλύτερος από αυτόν που κοιμάται στα πατώματα. Και αν κάποιος είναι μόνος στο σπιτάκι του, δεν νιώθει αποκομμένος αφού τόσος και τόσος κόσμος ψάχνει για ταίρι δημόσια.

Μαγειρεύοντας ή αρμέγοντας δίδεται η λύση και στη σεξουαλική ανορεξία. Ευρίσκεται νύφη, τακτοποιούνται χρέη, υπογράφονται δισκογραφικά συμβόλαια. Τα ριάλιτι φτιάχνουν μια ωραία ατμόσφαιρα. Γιατί να κουνηθεί κανείς από τον καναπέ αφού οι λύσεις είναι όλες εκεί, στο κουτί.

Είναι λοιπόν αφελείς όσοι αφήνονται στα χέρια των παρουσιαστών, όσοι κοινοποιούν τα μυστικά τους, όσοι ανοίγουν την καρδιά και το σπιτικό τους στις κάμερες; Ναι, είναι εντελώς αφελείς. Ο Εκτορας Μποτρίνι κερδίζει υπερβολικά πολλά χρήματα από τη δυστυχία του κάθε ταβερνιάρη. Οσο πιο μίζερος είναι ο καλεσμένος, όσο μεγαλύτερες εντάσεις προκληθούν στην κουζίνα τόσο υψηλότερη θα είναι η τηλεθέαση, τόσο περισσότερα θα βάλει στην τσέπη του η τηλεπερσόνα. Μακάρι να του σέρβιραν κουράδες με παπαρουνόσπορο. Οσο χειρότερα τόσο καλύτερα. Ο Μποτρίνι έγινε διάσημος από την εκπομπή και στη συνέχεια άρχισε να διαφημίζει πατατάκια. Οχι ότι ήταν κανένας αποτυχημένος, ίσα-ίσα, τα είχε πάει περίφημα στον τομέα της γαστρονομίας και της εστίασης. Πατώντας στην αποτυχία των άλλων έγινε ακόμη πιο πετυχημένος.

Υπάρχει ευθύνη στον κάθε επαγγελματία που παριστάνει ότι σώζει τους άλλους.

Ο Εκτορας Μποτρίνι μπαίνοντας στο μαγαζί στο Κερατσίνι ήξερε με μια ματιά ότι δεν σώζεται. Ο αυτόχειρας και ο συνεργάτης του ήταν οδηγοί σε φορτηγά και πριν από αυτό δεν είχαν τηγανίσει ούτε πατάτα. Μια έντιμη στάση θα ήταν να τους πει: «Παιδιά, αφήστε τα μεζεκλίκια και πιάστε ξανά το τιμόνι». Κάτι τέτοιο όμως δεν προβλέπεται στο σόου.  

6 Αυγούστου 1945: Ώρα μηδέν για τη Χιροσίμα – Ώρα μηδέν για την ανθρωπότητα

Σαν σήμερα, 6 Αυγούστου του 1945  η Γη σκοτείνιαζε από το θάνατο και την καταστροφή, που σκόρπιζε η πρώτη ατομική βόμβα, η οποία έπεφτε στη Χιροσίμα.

 Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου, μία ακόμη βόμβα έσπερνε τον όλεθρο στο Ναγκασάκι.

Βόμβες θανάτου, τρόμου και αρρώστιας, που έπληξαν την ανθρωπότητα, αφήνοντάς της ανεξίτηλα σημάδια, που δεν έσβησαν μέσα από το πέρασμα των χρόνων.

Ενα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, που άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία, το κεφάλαιο του «πυρηνικού τρόμου», ένα κεφάλαιο που δεν έχει κλείσει ακόμα και θα μένει ανοιχτό όσο θα υφίστανται οι λόγοι που οδήγησαν τους δολοφόνους στο έγκλημα τους.  

Σήμερα  η συγκέντρωση της ΕΕΔΥΕ 

Με το σύνθημα «Δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο, τη φτώχεια και τις νέες πυρηνικές απειλές» η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη πραγματοποιεί συγκέντρωση στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης στις 6 Αυγούστου στις 8 μ.μ. για τα 74 χρόνια από το έγκλημα των ΗΠΑ σε Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Στα πλαίσια της αντιιμπεραλιστικής εκδήλωσης θα υπάρξει ομιλία εκ μέρους της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ, μουσικό πρόγραμμα από τον Γιώργο Σαρρή, ενώ θα ακολουθήσει πορεία στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.

Στο κάλεσμά της η ΕΕΔΥΕ αναφέρει:

«Εβδομήντα τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται από το ιμπεριαλιστικό έγκλημα των ΗΠΑ κατά του λαού της Ιαπωνίας, όταν το πυρηνικό μανιτάρι εξαφάνισε από προσώπου Γης χιλιάδες ανθρώπους στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου του 1945). Τεράστιες οι υλικές καταστροφές με ισοπεδωμένες τις δύο πόλεις-στόχους των ΗΠΑ. Πραγματικός στόχος οι λαοί, η ΕΣΣΔ, το ανερχόμενο επαναστατικό και εργατικό κίνημα. H ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, ακόμα και σήμερα, προσπαθεί να συγκαλύψει τους πραγματικούς στόχους χρησιμοποιώντας το ψέμα της “στρατιωτικής αναγκαιότητας” των πληγμάτων κι ενώ ο Β΄ Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος είχε τελειώσει!

Διανύουμε μια περίοδο εξαιρετικά επικίνδυνη για τον ελληνικό λαό, για όλους τους λαούς του κόσμου. Δυναμώνει η επιθετικότητα των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και οξύνονται οι ανταγωνισμοί με τη Ρωσία, την Κίνα, με την εμπλοκή δεκάδων κρατών για το έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών πόρων και των δρόμων μεταφοράς.

Θερμές εστίες και εστίες πολέμου καίνε σε Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Ανατολική Μεσόγειο, Ουκρανία, Βαλκάνια, Περσικό Κόλπο, τη στιγμή που συγκεντρώνεται τεράστια δύναμη πυρός.

Το ενδεχόμενο του “πρώτου πυρηνικού πλήγματος” που εξετάζεται από χρόνια στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, το επιβεβαίωσε η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία (Ιούλιος 2016) και απειλεί τους λαούς, ιδιαίτερα μετά την απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία απαγόρευσης των πυρηνικών μικρού και μεσαίου βεληνεκούς. Η Ρωσία και η Κίνα δηλώνουν έτοιμες να μπουν στη θανάσιμη αντιπαράθεση για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, τηρώντας κατά γράμμα τις δεσμεύσεις με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ. Βαδίζει κι αυτή στο δρόμο της εμπλοκής της χώρας μας σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, υλοποιεί την ευρωΝΑΤΟικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών και στηρίζει τη γενικότερη ιμπεριαλιστική διείσδυση στα Βαλκάνια βάζοντας το λαό μας σε μεγάλες περιπέτειες.

Η κυβέρνηση της ΝΔ πήρε τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεχίσει να δαπανά τεράστια ποσά για στρατιωτικές δαπάνες στο πλαίσιο των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών. Θα διατηρήσει το δίκτυο των ευρωατλαντικών βάσεων και στρατηγείων και θα υλοποιήσει το σχέδιο δημιουργίας νέων βάσεων σε Αλεξανδρούπολη, Σύρο, Στεφανοβίκειο κ.α.

Το λιμάνι της Σούδας θα συνεχίσει να λειτουργεί ως βάση υποδοχής του αμερικανοΝΑΤΟικού στόλου, πυρηνικών υποβρυχίων και αεροσκαφών. Ο Άραξος προετοιμάζεται για την αποθήκευση πυρηνικών όπλων. Οι δρόμοι και τα λιμάνια της Β. Ελλάδας, που είναι κρίσιμα για τη διέλευση βαρέων οπλικών συστημάτων, αποτελούν στόχους σε ενδεχόμενο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Συνεχίζεται η πολιτική αναβάθμισης της επικίνδυνης στρατιωτικοπολιτικής συνεργασίας με το Ισραήλ, την ίδια ώρα που το κράτος-δολοφόνος σφαγιάζει καθημερινά τον παλαιστινιακό λαό και απειλεί το Ιράν σε συνεργασία με τις ΗΠΑ.

Η ίδια η πραγματικότητα καταρρίπτει το μύθο πως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αποτελούν παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή. Στόχος είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ντόπιων και ξένων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Υπάρχει πλούσια ιστορική πείρα από την πορεία του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η προσπάθεια της Τουρκίας, το τελευταίο διάστημα, να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα στην Κύπρο με την πραγματοποίηση αυθαίρετων ερευνών στην κυπριακή ΑΟΖ, αντιμετωπίστηκε από την ΕΕ ως ευκαιρία για να προωθηθούν τα σχέδια διχοτόμησης του νησιού με μοντέλο τη Συμφωνία των Πρεσπών και κριτήριο τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Απώτερος στόχος είναι η μελλοντική συνδιαχείριση των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο με αμερικανοΝΑΤΟική επικυριαρχία.

Οι εξελίξεις απαιτούν ετοιμότητα και επαγρύπνηση, οργάνωση της πάλης. Η ΕΕΔΥΕ καλεί σε μαζική συμμετοχή στην αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, την Τρίτη 6 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στις 8 μ.μ. και πορεία στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Να καταδικάσουμε το έγκλημα των ΗΠΑ στη ΧΙΡΟΣΙΜΑ και το ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ και να τιμήσουμε τα θύματα της ιμπεριαλιστικής θηριωδίας.

Παλεύουμε και απαιτούμε:

• Απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους.

• Καμιά αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν.

• Να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ευρωατλαντικές βάσεις και στρατηγεία στην Ελλάδα.

• Να επιστρέψουν όλες οι στρατιωτικές αποστολές από τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο εξωτερικό.

• Να καταργηθούν όλα τα πυρηνικά όπλα. Να απαγορευτούν οι πυρηνικές δοκιμές.

• Όχι στη μεταφορά πυρηνικών στο Άραξο και σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή της Ελλάδας.

• Αποδέσμευση από ΝΑΤΟ – ΕΕ, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του».

Πηγή

Ασύλληπτη οικολογική καταστροφή στην Σιβηρία [βίντεο]

Φωτεινή Δούλγκερη

Υπεράνθρωπες προσπάθειες καταβάλλονται στην Σιβηρία για την κατάσβεση των πυρκαγιών που έχουν ήδη κατακάψει τεράστιες εκτάσεις δάσους. Σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο της Ρωσίας, προσωπικό 10.000 ανθρώπων και τεχνικός εξοπλισμός περίπου 3.000 μηχανημάτων διαφόρων τύπων συμμετέχουν στην προσπάθεια κατάσβεσης.

Κατά το τελευταίο 24ωρο στην προσπάθεια κατάσβεσης έχουν εμπλακεί 12 αεροσκάφη, ρίχνοντας 993 τόνους νερού στα φλεγόμενα δασικά μέτωπα. Παράλληλα, αεροσκάφη Antonov An-26 πέταξαν στην περιοχή του Ιρκούτσκ και βομβάρδισαν με ιωδιούχο άργυρο τα σύννεφα, προκειμένου να βρέξει πάνω από τις πληγείσες περιοχές.

Πέντε περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχουν τεθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Όπως ανακοίνωσαν οι αρχές τις προηγούμενες ημέρες, η φωτιά έκαιγε επιφάνεια σχεδόν ίση με την έκταση του Βελγίου.

Σε εικόνες από δορυφόρο της NASA μπορεί να διακρίνει κανείς καπνό από τις φωτιές στη Σιβηρία που έχει εξαπλωθεί μέχρι την Αλάσκα και τις δυτικές ακτές του Καναδά.       

Στα Χανιά αφήνεις πάντα ένα κομμάτι της καρδιάς σου

Γράφει η Μαρία Κυπραίου

Βρέθηκα πάλι σε εκείνο το μέρος, στο μέρος που αγάπησα μέσα από την ψυχή μου, που έγινε κομμάτι του εαυτού μου, που με αγκάλιασε και κούρνιασα. Το μέρος που ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά, που δεν υπάρχουν περιορισμοί, το αγαπάς μόλις φτάσεις στο λιμάνι και μυρίσεις τον αέρα του, μόλις η αλμύρα ανακατευτεί με το ρακόμελο και σε μεθύσει. Δεν θα θες να φύγεις ποτέ. Θα θες να μείνεις για πάντα εκεί. Είναι το μέρος που όταν φτάσεις κάνεις σενάρια για να χτίσεις μια καινούρια ζωή εκεί, από το μηδέν.

Το ερωτεύεσαι.

Είναι η αύρα της, είναι οι άνθρωποι, είναι η καλοσύνη και η αγκαλιά της. Η ομορφιά της, πότε άγρια και πότε δασένια. Βουνό και θάλασσα, αλμύρα και χιόνι στα ορεινά, ξέρει να τα συνδυάζει όλα, γι’ αυτό σε μαγεύει.

Έρωτας και αγάπη, ψυχή και καρδιά.

Όλο σου το είναι διψά για να βρεθεί ξανά εκεί, σε αυτά τα λιμανάκια, σε αυτές τις παραλίες, σε αυτά τα ταβερνάκια. Να δεις ξανά τους ανθρώπους να σου φωνάζουν ”ιντα κάμεις” και να τους απαντάς γελώντας ”πράμα”.

Η Κρήτη μου, τα Χανιά μου, ο έρωτας μου, που όσο μεγαλώνω φουντώνει μέσα μου. Η απόλυτη πόλη, η ερωτεύσιμη, το απωθημένο μου.

Μπορεί να μην είμαι από εκεί αλλά βαθιά μέσα μου θέλω να πιστέψω ότι κάποια πολύ μακρινή ρίζα μου ήρθε κάποτε εδώ, γι’ αυτό και αγαπώ αφάνταστα αυτό το νησί. Από την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου σε αυτό το λιμάνι ορκίστηκα ότι κάτι έχω σε αυτή τη γη.

Είναι οι ρακές της, είναι οι άνθρωποι της, είναι τα κρασιά της που σε μεθάνε. Μια μέθη γλυκιά που σε παρηγορεί και σε κάνει να θέλεις να τη ζήσεις κάθε μέρα που περνάει ξανά και ξανά.

Οι άνθρωποι της. Αυτοί οι καλοσυνάτοι και ανοιχτόκαρδοι άνθρωποι με τα γέλια τους, την καλημέρα και την καλησπέρα τους, με τη διάλεκτο τους.

Έχω πολλά να πω ακόμα μα το όνειρο τελειώνει.

Η τελευταία του σκηνή με βρήκε στο Φάρο να αγναντεύω το απέραντο γαλάζιο ενώ το κύμα έσκαγε με μανία στο παλιό λιμάνι.

Μετά ξύπνησα. Ήταν το πιο όμορφο όνειρο που είδα τον τελευταίο καιρό. Μετά ήξερα τι έπρεπε να κάνω.

Πήρα ένα σάκο με ελάχιστα πράγματα και βρέθηκα στον Πειραιά. Το καράβι με περίμενε και εγώ δεν έχασα χρόνο.

Καθώς φεύγαμε από το λιμάνι, ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου. Ήξερα τι έκανα και το ήθελα πολύ.

Πήγαινα να συναντήσω την μισή μου ζωή που έμεινε εκεί στην Κρήτη, στα Χανιά.

       

Εχουν τελειώσει οι αυτοκρατορίες και οι ιμπεριαλισμοί;

Γράφει ο Περικλής Κοροβέσης

Σε δύο χρόνια από σήμερα θα γιορτάσουμε τα διακόσια χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Ενα νέο κράτος εμφανίζεται και ονομάζεται Ελλάδα. Τέτοιο κράτος δεν υπήρχε προηγουμένως. Και έκτοτε όσοι γεννιόμαστε σε αυτή τη χώρα έχουμε ελληνική ιθαγένεια. Το κράτος-έθνος είναι ένα σχετικά πρόσφατο ιστορικό φαινόμενο.

Εμφανίζεται κυρίως τον δέκατο ένατο αιώνα -αν και υπάρχουν οι εξαιρέσεις της Αγγλίας και Γαλλίας που είναι παλιότερες- και πολλαπλασιάζεται τον εικοστό αιώνα για να συνεχιστεί μέχρι τις μέρες μας. Οπως όλα τα ιστορικά φαινόμενα που έχουν αρχή, μέση και τέλος, έτσι και τα κράτη-έθνη θα ακολουθήσουν την ίδια πορεία.

Το ερώτημα είναι τι μέλλον έχουν και πόσο θα κρατήσουν. Και αναγκαστικά μπαίνει και ένα δεύτερο ερώτημα, που αφορά κυρίως τα μικρά κράτη, για το πόσο ανεξάρτητα και κυρίαρχα είναι.

Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι ιστορία αυτοκρατοριών και ιμπεριαλισμών, με μία και μοναδική εξαίρεση: τις ελληνικές πολιτείες της αρχαιότητας, που μέχρι τώρα έχουν εντοπιστεί 1.035. Αν και όλες είχαν την ίδια γλώσσα, την ίδια θρησκεία και τον ίδιο πολιτισμό, ουδέποτε συγκροτήθηκαν σε αυτοκρατορία.

Ούτε καν σε συνομοσπονδία. Το παραμύθι πως ο Μέγας Αλέξανδρος συνένωσε τους Ελληνες είναι εθνικιστικό αφήγημα. Οι Μακεδόνες κατέκτησαν πρώτα τις ελληνικές πολιτείες και μετά δημιούργησαν την αυτοκρατορία τους. Αλλά ο Μέγας δεν πρωτοτύπησε.

Είχαν προηγηθεί οι Μεσοποτάμιοι, οι Αιγύπτιοι, οι Πέρσες. Τον Αλέξανδρο τον διαδέχονται οι Ρωμαίοι. Πιο μακριά έχουμε τους Ινδούς, τους Κινέζους και τους Μογγόλους αυτοκράτορες. Ακόμα έχουμε και στην Αμερική και στην Αφρική τέτοια καθεστώτα. Οι αυτοκρατορίες συνέχισαν την πορεία τους μέχρι και τον εικοστό αιώνα. Διαλύθηκαν στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αρχές του 16ου αιώνα αρχίζει ο αποικιοκρατισμός. Οι ισχυρές χώρες της Ευρώπης άρχισαν να κατακτούν τις μη ευρωπαϊκές χώρες. Δημιουργούν 160 αποικίες που αντιστοιχούν στο 70% της έκτασης του πλανήτη. Η διαφορά με τις κλασικές αυτοκρατορίες ήταν τεράστια.

Αυτές κατά κανόνα αφομοίωναν τον πολιτισμό των χωρών που κατακτούσαν και έδιναν δικαιώματα. Π.χ. οι Ρωμαίοι αφομοίωσαν καθ’ ολοκληρίαν τον ελληνικό πολιτισμό (ή τουλάχιστον ό,τι κατάλαβαν) και έδιναν τη ρωμαϊκή υπηκοότητα στους κατακτημένους λαούς. Εμείς ακόμα λεγόμαστε «Ρωμιοί» από το «Ρωμαίος». Οι αποικιοκράτες κατέστρεφαν τους πολιτισμούς με το πρόσχημα του εκπολιτισμού. Και αυτό στηριζόταν στη ρατσιστική θεωρία της ανώτερης και κατώτερης φυλής. Ή ακόμα πιο πολύ.

Οι ιθαγενείς ήταν άνθρωποι ή ζώα; Σε αυτές τις απόψεις είχαν προσχωρήσει και πολύ σημαντικές προσωπικότητες: Βολτέρος, Καντ, Χιουμ κ.ά. Αλλά σε ανύποπτο χρόνο είχε προηγηθεί ο Αριστοτέλης. Συμβούλευε τον μαθητή του, Αλέξανδρο, να συμπεριφερθεί στους κατακτημένους λαούς σαν να ήταν φυτά ή ζώα. Η Κύπρος παρά τρίχα τη γλίτωσε και δεν έγινε αγγλόφωνη, όπως τόσες χώρες της Αφρικής.

Αυτή η νοοτροπία της κυριαρχίας είναι αυτή που κυβερνά τον κόσμο. Οι ΗΠΑ θα είχαν κατακτήσει όλο τον πλανήτη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αν δεν υπήρχε η ΕΣΣΔ. Σήμερα εμποδίζεται από άλλες δυνάμεις, Κίνα, Ρωσία, Ινδία, που προς το παρόν παίζουν τον ρόλο της «ωραίας, πλην δυνατής κοιμωμένης». Αυτό όμως δεν εμπόδισε τις ΗΠΑ να βομβαρδίσουν 21 χώρες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Να μη μιλήσουμε για πραξικοπήματα και πολέμους. Να σταθούμε λίγο στη Γιουγκοσλαβία, μια χώρα πολλαπλώς παρεξηγημένη.

Η Γιουγκοσλαβία και η Αλβανία είναι οι μόνες χώρες της Ευρώπης που απελευθερώθηκαν μόνες τους από τον ναζιστικό ζυγό. Που σημαίνει πως δεν είχαν στα εδάφη τους σοβιετικό στρατό. Από το 1948, που έρχεται σε ρήξη με τη Μόσχα, συνεχίζει μόνη της τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα βοηθώντας υλικά και ηθικά τους ένοπλους αντιαποικιακούς αγώνες.

Εχοντας σαν δόγμα την απελευθέρωση των λαών, η ίδια ήταν κατακτημένη από τους Οθωμανούς και τους Αυστροούγγρους, έδινε τα πάντα, ακόμα και όταν η χώρα πεινούσε. Το 1958, το γαλλικό Ναυτικό ακινητοποιεί το εμπορικό πλοίο «Σλοβένια», κάνει έρευνα και το βρίσκει γεμάτο όπλα και πολεμοφόδια που προορίζονταν για τους αντάρτες της Αλγερίας. Το ίδιο έπραξε και για άλλες αφρικανικές χώρες. Και μετά την απελευθέρωσή τους τις βοηθούσε στην ανασυγκρότηση. Εσωτερικά η Γιουγκοσλαβία είχε ως οικονομικό σύστημα τον «αυτοδιαχειριζόμενο σοσιαλισμό» στηριγμένο στις θεωρίες του Καντέλι. Εξωτερικά πρωταγωνιστούσε στο κίνημα των αδέσμευτων χωρών.

Αυτή η χώρα λοιπόν έπρεπε να τιμωρηθεί. Το 1980, η Νοτιοαφρικανική Ενωση και η Αργεντινή προετοιμάζουν ένα αντάρτικο από Κροάτες μισθοφόρους αντικομμουνιστές, για να δημιουργήσουν ένοπλες αναταραχές, σαμποτάζ, με τη συμφωνία και την ενθάρρυνση της CIA.

Τελικά το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε λόγω του θανάτου του Τίτο. Και έβαλαν σε εφαρμογή ένα άλλο σχέδιο: την καλλιέργεια των εθνικισμών από όλες τις πλευρές. Αποτέλεσμα, ένας άγριος εμφύλιος πόλεμος με πολλές φρικαλεότητες, που στάθηκε πρόσχημα για να βομβαρδιστεί η χώρα από το ΝΑΤΟ. Για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μια ευρωπαϊκή χώρα βομβαρδίζεται από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το αποτέλεσμα πια είναι γνωστό. Η Γιουγκοσλαβία σβήστηκε από τον χάρτη. Και οι ΗΠΑ δημιούργησαν εκεί τη μεγαλύτερη στρατιωτική βάση στον κόσμο, που φαίνεται από το φεγγάρι.

  

45 και σήμερα

Γράφει η Νόρα Ράλλη

Ας αφήσουμε στην άκρη τους προλόγους και ας μιλήσουμε κατευθείαν για τα σημαντικά. Τουτέστιν, let's talk about money! Και επειδή το ζήτημα παραείναι σημαντικό για να μην το πάρω προσωπικά, θα το πάρω εντελώς προσωπικά και θα μιλήσω από καρδιάς, το δεξιό, καραδεξιό της ημισφαίριο και από εγκεφάλου, το αριστερό του.

Το δεξιό, καραδεξιό ημισφαίριο της καρδιάς το επιλέγω για προφανείς λόγους. Οσο για του εγκεφάλου το αριστερό, μη σε μπερδεύει ο συμβολισμός. Απλά εκεί έλαχε να κυριαρχούν οι μόνες δεξιότητες όπου μπορούμε να βασιστούμε (πλέον): γλώσσα, λογική, κριτική σκέψη (αυτά δεν μας πολυνοιάζουν), αριθμοί και συλλογιστική (αυτά μας νοιάζουν και μας κόφτουν).

Θέλοντας να μιλήσω λοιπόν για την πρωταρχική, μη σου πω μοναδική, αυτή αξία, που λαούς καταστρέφει και τον κόσμο κυριεύει, έρχομαι και ερωτώ: Καλά, έπρεπε να περάσουν 45 ολόκληρα χρόνια για να καταλάβουμε το λάθος μας;

Εξηγούμαι: Σχεδόν ολάκερος ο 20ός αιώνας ήταν για τη χώρα μας ένας αιώνας βάλσαμο για όσους φέρουν στο δεξιό, καραδεξιό τμήμα της καρδιάς τους την πρωταρχική αυτή, μη σου πω μοναδική, αξία: το χρήμα. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, δύο δικτατορίες, κάτι δωσιλογικές κυβερνήσεις, ένας εμφύλιος, μία ήττα (και δυο και τρεις) και πάλι λίγα ήταν για να μπορούμε εμείς σήμερα, εν έτει 2019 να γιορτάζουμε μετά δεξιάς, καραδεξιάς δόξης, τα 45 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας!

Και ξαναερωτώ: Επρεπε να περάσουμε όλα αυτά για να καταλάβουμε πως δεν είναι δυνατόν να δώσουμε άλλη μία ευκαιρία στην Αριστερά, ενώ η Δεξιά επί 41 χρόνια (και σχεδόν έναν αιώνα) μια χαρά την έκανε τη δουλειά της; Το ζήσαμε μια φορά (κατά λάθος), ο λαός όμως ξύπνησε (δόξα σοι!) και έτσι φέτος (πριν από λίγες μέρες συγκεκριμένα), γιορτάσαμε την πτώση της χούντας με τους υπερασπιστές της να παρελαύνουν στο Προεδρικό Μέγαρο, που λίγο έλειψε να καταληφθεί από κάτι... αποβράσματα.

Αναθάρρεψαν τα όξω μου, φουρφούρισαν τα μέσα μου, αναγεννήθηκε το ηθικό μου σαν είδα και πάλι τους μεταχουντικούς υμνητές της χούντας, μαζί με κάτι νεόκοπους ιδεολογικούς συνεχιστές της, να γιορτάζουν την Παλινόρθωση (αστική και δημοκρατική πλέον -σωστή βιτρίνα, όχι αηδίες!). Φυσικά η αγαπημένη μου ήταν και πάλι η Δόμνα. Τι κορίτσι, τι φινές, τι αέρας, τι μυαλό! Οχι μόνο έχωσε στα άσυλα όλους όσοι (ελάχιστοι ήταν εξάλλου συγκριτικά με τον πληθυσμό) αντιστάθηκαν στην Επανάσταση, αλλά λίγο μετά έκανε κάτι ακόμα καλύτερο: έγινε νταβατζής στα σκέλια μας. Κανονικά και με τον νόμο: Θες Ελλάδα; Κάνε παιδιά! Θες λεφτά; Κάνε παιδιά! Αρκεί να είσαι γυναίκα, κάτω των 30. Τότε μάλιστα. Για κάθε νταβατζιλίκι, θα σου δίνουμε 2.000 ευρώ. Καλή ταρίφα.

Βέβαια, η νέα μας κυβέρνηση, υπό την υπερκυβέρνηση Κυριάκου, δεν σταμάτησε εκεί. Το χρήμα θέλει τον νταβατζή του και ένας δεν αρκεί. Ετσι στην επίθεση βρήκε ο Κώστας Αχ. (σ.σ. Αχιλλέως) Καραμανλής, που (ως υπουργός Μεταφορών πλέον και πάντα μα πάντα ως ανιψούδι του Εθνάρχη) αποκάλεσε «αποβράσματα» όσους δεν πληρώνουν στα μέσα μεταφοράς... Ψυχικά νοσούντες η μία, αποβράσματα ο άλλος. Πετάει η ομάδα!

Τη Μέρα της Γιορτής της Δημοκρατίας, 45 και σήμερα, η παρουσιάστρια στην υπό Κυριάκο πλέον ΕΡΤ (τη θυμάμαι πώς έκλαιγε όταν έπεσε το μαύρο -μετά μπήκε στη ΝΕΡΙΤ), το είπε εξαιρετικά (και δεν τη διόρθωσε κανείς): Εξαιτίας της χούντας έφυγε ο θείος του Κώστα Αχ. Καραμανλή στα εξωτερικά. Δεν την έκανε με ελαφρά ένα βράδυ, σαν τον κλέφτη, με ψεύτικο όνομα. Οοοχι. Η χούντα τον έδιωξε... Και μετά γύρισε και μας συγύρισε.

45 και σήμερα αποφυλακίστηκε και ο Κορκονέας. Και ο Φλώρος της Energa. Και η δικογραφία της Novartis για τον Σαλμά μπήκε στο αρχείο.

45 και σήμερα, δολοφόνοι, λωποδύτες, κλέφτες, όλοι έρχονται και «δικαιώνονται». Για τα πραγματικά «αποβράσματα», όμως, φτιάχνουν φυλακές τύπου Γ.

45 και σήμερα, τελικά δεν άλλαξαν και πολλά... Σαν τότε, έτσι και τώρα, ο λαός και πάλι αποφάσισε πως το «Αχ.» ενός ακόμα Καραμανλή είναι αυτό που θα γείρει πάνω από τα δικά του «βαχ».

Τι είν’ η πατρίδα μας; Μην είν’ η Γιάννα;

Γράφει ο Τάσος Τσακίρογλου

Αποφάσισαν λοιπόν να γιορτάσουν τα διακόσια χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Και έφτιαξαν μια επιτροπή για την προετοιμασία των εκδηλώσεων που θα γίνουν και θα κορυφωθούν το 2021.

Ας πούμε ότι ξεχνάμε πως ο πρωθυπουργός όρισε επικεφαλής της επιτροπής τη Γιάννα Αγγελοπούλου. Αυτήν των Ολυμπιακών Αγώνων της μίζας, της γκλαμουριάς και της αρπαχτής. Το πρόσωπο που διαλάλησε στα πέρατα της οικουμένης τον επαρχιωτισμό μιας χώρας χρεοκοπημένης, αλλά wanna be «ισχυρής Ελλάδας», ισότιμου μέλους του σκληρού πυρήνα της Ε.Ε. Την εκπρόσωπο μιας κοινωνικής παρακμής απύθμενου βάθους, παρά τα ροζ φτερά ενός ξεπουπουλιασμένου λάιφ στάιλ.

Ας πούμε ότι ξεχνάμε πως η μισή κυβέρνηση και οι βουλευτές της –πλην τεχνοκρατών, οι οποίοι ομνύουν μόνο στο χρήμα και διαθέτουν μόνη αρετή τον αμοραλισμό– είναι θαυμαστές ή απόγονοι σκοτεινών προσώπων και περιόδων της Ιστορίας για τις οποίες μόνο ντροπή μπορούμε να αισθανόμαστε.

Ας πούμε ότι ξεχνάμε πως οι ιδρυτικές πράξεις της νέας αυτής κυβέρνησης είναι ρουσφέτια στους πραγματικούς κυβερνήτες αυτής της χώρας, τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Ας πούμε ότι ξεχνάμε πως σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει ένα ολοκληρωτικό (με την κυριολεκτική σημασία του όρου) μιντιακό σύστημα που παραπληροφορεί, διαστρεβλώνει και αποπροσανατολίζει τους πολίτες προς όφελος των ιδιοκτητών του μεγαλοεπιχειρηματιών. Σε αυτό εντάσσονται και τα ποδηγετημένα δημόσια μέσα ενημέρωσης, η ΕΡΤ και το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ας πούμε ότι ξεχνάμε πως το δικαστικό σύστημα στη διάρκεια των μνημονίων καταρράκωσε κάθε έννοια αισθήματος δικαίου, στήριξε τους ισχυρούς και αδίκησε τους αδύναμους και κρύφτηκε πίσω από τυπικότητες και νομικούς ακροβατισμούς. Οτι αδιαφόρησε για τους καταχραστές δημοσίου χρήματος και τους βιαστές του δημοσίου συμφέροντος με άλλοθι νόμους που όλοι αυτοί έφτιαξαν και ψήφισαν.

Ας πούμε ότι ξεχνάμε πως πολλά μέλη της σημερινής κυβέρνησης έχουν απασχολήσει ή απασχολούν ακόμα τη θεότυφλη Δικαιοσύνη.

Ας πούμε ότι ξεχνάμε πως η μισή κυβέρνηση –του πρωθυπουργού μη εξαιρουμένου– πόνταρε και έπαιξε με το εθνικιστικό χαρτί, διεγείροντας μίση και πάθη που θεωρούσαμε ξεχασμένα. Οτι όλοι αυτοί ενδύθηκαν τη στολή του μακεδονομάχου και του μαραθωνομάχου στο όνομα του μικροκομματικού τους συμφέροντος, έτοιμοι να την αποκηρύξουν με την πρώτη (κυβερνητική) ευκαιρία.

Ας πούμε ότι ξεχνάμε πως η οικονομική (και πολύ περισσότερο η ηθική) χρεοκοπία αυτής της χώρας έχει ονοματεπώνυμο, που περιορίζεται σε τρία-τέσσερα «τζάκια» στα οποία σιγοκαίγονται εδώ και δεκαετίες η αξιοπρέπεια και η ζωτικότητά της. Τρία-τέσσερα «τζάκια»-βαμπίρ που απομυζούν τους χυμούς και τη δημιουργικότητα ενός έθνους.

Ας πούμε ότι ξεχνάμε πως η Εκκλησία στάθηκε «απέναντι» σε κάθε προοδευτική μεταρρύθμιση, ότι αποτελεί έναν αρτηριοσκληρωτικό θεσμό αυτοσυντήρησης των προνομίων της. Οτι στην επικράτειά της «χωρούν» η υποκρισία, ο ρατσισμός, το μίσος και η μισαλλοδοξία.

Κουμπαριές, λυκοφιλίες, κολλητιλίκια, «ημέτεροι», συγγενείς και φίλοι, όλοι τους απαύγασμα της αριστείας που καθοδηγεί σαν άλλος πολικός αστέρας τη χώρα προς... τον γκρεμό.

Να γιορτάσουμε, λοιπόν, αδέλφια! Διακόσια χρόνια μετά, να γιορτάσουμε τη μούχλα του νεοσυντηρητισμού που διαβρώνει το κοινωνικό σώμα. Να γιορτάσουμε το «πίσω ολοταχώς!». Τη δυσανεξία, τον αποκλεισμό, τη διαστρέβλωση της Ιστορίας, το κλείσιμο από τον κόσμο.

Πολύ περισσότερο, να ξεχάσουμε τον ηρωισμό και τις θυσίες για την ελευθερία. Να κρατήσουμε τη γιανναγγελοπουλική γκλαμουριά και να σβήσουμε το απελευθερωτικό, λαϊκό και κοινωνικό περιεχόμενο της Επανάστασης. Ο καθείς και το ίνδαλμά του!

Η επιστροφή στην… κανονικότητα της φοροδιαφυγής

Στις τρεις εβδομάδες της διακυβέρνησής του, το πρώτο φορολογικό δώρο Μητσοτάκη στους έχοντες ήταν η θεαματική μείωση του ΕΝΦΙΑ στην μεγάλη ακίνητη περιουσία. Η κυβέρνηση διέγραψε την στοχευμένη και κλιμακωτή μείωση του ΕΝΦΙΑ που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και την… ξαναψήφισε απλώς και μόνον για να εξισώσει την ακίνητη περιουσία των 80.000 ευρώ με εκείνη του 1.000.000 ευρώ (καθότι αμφότερες έχουν πλέον σχεδόν ίδιο ποσοστό έκπτωσης φόρου), και να προσθέσει, με αυτή την κίνηση, στον τρέχοντα προϋπολογισμό ένα δημοσιονομικό κενό της τάξης του 250 εκατομμυρίων ευρώ. Κάπως έτσι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδειξε πως ακριβώς εννοεί τις φοροελαφρύνσεις υπέρ της «μεσαίας τάξης» - της μοναδικής μάλλον… μεσαίας τάξης στο παγκόσμιο καπιταλιστικό στερέωμα που διαθέτει ακίνητα αντικειμενικής αξίας εκατομμυρίων ευρώ.

Το δεύτερο δώρο ήταν η απόφαση για μείωση του συντελεστή φορολογίας των επιχειρήσεων από το 28% στο 24% από τα εισοδήματα του τρέχοντος κιόλας έτους (2019) και όχι από το 2020 όπως θα ισχύσει – εάν τελικά νομοθετηθεί και ισχύσει – η μείωση του χαμηλού φορολογικού συντελεστή για τα φυσικά πρόσωπα από το 20% στο 9%.

Και το τρίτο δώρο πιθανώς να είναι η «σταδιακή» κατάργηση των φορολογικών τεκμηρίων που προανήγγειλε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας.

«Θα υπάρχει πρόνοια», είπε ο κ. Πέτσας στον ΣΚΑΙ, «για σταδιακή κατάργηση των τεκμηρίων, εφόσον προωθούμε τις έμμεσες τεχνικές ελέγχου. Και εμείς έχουμε στον πυρήνα του σχεδιασμού μας την προώθηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Τα τεκμήρια σταδιακά θα φύγουν. Αυτό φέρνει και μια ευθύνη. Όταν φεύγει το αντικειμενικό κριτήριο, θα πρέπει να δούμε τα εισοδήματα να ανταποκρίνονται στα πραγματικά. Μειώνουμε τους φορολογικούς συντελεστές για να δώσουμε κίνητρο στους πολίτες να δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα».

Το κίνητρο της μείωσης των φορολογικών συντελεστών ακούγεται ειλικρινές στην βάση του αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ κράτους και πολιτών, και σε μια οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε και να είναι. Όπως θα μπορούσε να είναι λογική και η άποψη που υποστηρίζει, εδώ και δεκαετίες, η φορολόγηση με μοναδικό κριτήριο τα τεκμήρια διαβίωσης είναι άδικη γιατί τα τεκμήρια ενίοτε αποτελούν ένδειξη και όχι απαραιτήτως απόδειξη κρυμμένων εισοδημάτων.

Στην χώρα όμως όπου οι 7 στους δέκα πληρώνουν φόρο κάτω από 100 ευρώ τον χρόνο, όπου το 35,4% των φορολογουμένων αποτελείται από συνταξιούχους και όπου επίσης επί δεκαετίες το 60% των φόρων αποδιδόταν από μισθωτούς και συνταξιούχους, η μόνη λογική συνέπεια της κατάργησης των τεκμηρίων μπορεί απλώς να είναι η «επιστροφή στην κανονικότητα» της ανεξέλεγκτης φοροδιαφυγής. Ή άλλως, μπορεί να είναι και η ανταπόκριση του πρωθυπουργού στο προεκλογικό αίτημα του περίφημου επιχειρηματία από την Κω για λιγότερους φόρους, λιγότερους ελέγχους του ΣΔΟΕ και λιγότερους ελέγχους από την Επιθεώρηση Εργασίας.

Ο Στέλιος Πέτσας υποστήριξε χθες ότι η κυβέρνηση έχει και την βούληση και το σχέδιο να αντιμετωπίσει την φοροδιαφυγή: «Πρώτον», είπε, «μειώνουμε τους συντελεστές, ώστε να έχουν κίνητρο οι πολίτες να δηλώνουν πραγματικά τα εισοδήματά τους… Παράλληλα, έχουμε ένα σχέδιο 11 σημείων για την προώθηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Έχουμε ήδη προχωρήσει στη διαδικασία για τα δύο από αυτά, που είναι η ηλεκτρονική τιμολόγηση και τα ηλεκτρονικά βιβλία. Και είναι τα δύο πιο σημαντικά εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας, ώστε να έρθει στην επιφάνεια φορολογητέα ύλη που μέχρι σήμερα αποκρύπτονταν».

Η διεθνής εμπειρία λέει πως, όντως, τα ηλεκτρονικά βιβλία και οι ηλεκτρονικές συναλλαγές αποτελούν αξιόπιστο εργαλείο αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής. Στην Ελλάδα όμως, που έκανε δεκαετίες να αποκτήσει ακόμη και το TAXIS, παραμένει εξαιρετικά επισφαλής ο χρόνος που θα απαιτηθεί για την δημιουργία συστήματος και την εμπέδωση κουλτούρας ηλεκτρονικών συναλλαγών.

Και τα στοιχεία της ίδιας της ΑΑΔΕ λένε επίσης ότι πέρσι (για τα εισοδήματα του 2018) ένας στους τρεις φορολογούμενος έπεσε στην «τσιμπίδα» των τεκμηρίων. Λένε, για την ακρίβεια, πως το 2018  φορολογήθηκαν με βάση τα τεκμήρια 1.929.170 φορολογούμενοι, επί συνόλου 6.370.099, που σημαίνει ότι το 30,3% φορολογήθηκε με βάση τα τεκμήρια και όχι βάση δηλωθέντος εισοδήματος. Αιτία είναι τα περιουσιακά στοιχεία που τους βαρύνουν όπως ακίνητα, αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής, πισίνες και συναφή.

Όπερ, μάλλον παραπέμπει σε πολιτικό ρομαντισμό – εάν όχι σε άλλους σχεδιασμούς – η πεποίθηση του κ. Πέτσα ότι οι εν λόγω περίπου 2 εκατομμύρια φορολογούμενοι θα δηλώσουν υψηλότερα εισοδήματα αποκλειστικά και μόνον επειδή θα… συγκινηθούν απόν την μείωση των φορολογικών συντελεστών. 

Πηγή

Τέλος εποχής

Ο θάνατος του Μανώλη Σκουλάκη αν μη τι άλλο σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής και στην κεντρική πολιτική σκηνή των Χανίων.

Από το πάλαι ποτέ πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ έχουν αποτραβηχθεί τόσο ο Σήφης Βαλυράκης όσο και ο Σήφης Μιχελογιάννης αλλά και ο Γιάννης Πρασιανάκης ενώ ο Ευτύχης Δαμιανάκης έδωσε μία ακόμα μάχη για τη θέση του Δημάρχου Χανίων την οποία έχασε από τον προερχόμενο από τον ίδιο χώρο αλλά πολύ νεότερο Παναγιώτη Σημανδηράκη.

Το ίδιο ισχύει και για τη Νέα Δημοκρατία.

Ο Μανούσος Βολουδάκης είναι ουσιαστικά ένας νέος σε ηλικία βουλευτής αφού εκλέχθηκε πρώτη φορά το 2006.

Τα δύο πολιτικά πρόσωπα από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας που είχαν ταυτισθεί με τις εκλογικές μάχες της μεταπολίτευσης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στα Χανιά είναι ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης και ο Κυριάκος Βιρβιδάκης οι οποίοι ο πρώτος δεν επιλέχθηκε από τη Νέα Δημοκρατία στο ψηφοδέλτιο Χανίων για τις πρόσφατες εκλογές ενώ ο Κυριάκος Βιρβιδάκης οικειοθελώς δεν ήταν υποψήφιος.

Η Ντόρα Μπακογιάννη, βεβαίως, δεν είναι καινούργια στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας αλλά είναι η πρώτη φορά που κατέβηκε υποψήφια βουλευτίνα στα Χανιά συντελώντας με αυτό τον τρόπο η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας σε μία αλλαγή σελίδας τοπικά για τη Νέα Δημοκρατία.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τη θέση του ΠΑΣΟΚ στα Χανιά έχει πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα πολιτικά πρόσωπα είναι καινούργια. Όχι μόνο στην κεντρική πολιτική σκηνή αλλά και στα κινήματα.

Εκεί που για δεκαετίες δέσποζε η μορφή του Βαρδή Τσουρή, του Κωστή Νικηφοράκη, αλλά και του Βαγγέλη Χατζηαγγελλή και του Σπύρου Ανδρουλάκη, του Κωστή Ντουντουλάκη τώρα αναδεικνύονται νέα πρόσωπα που πέρνουν τα σκυτάλη.

Είναι μία νέα πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στα Χανιά με νέα πρόσωπα που θα κληθούν τα επόμενα χρόνια να αφήσουν το δικό τους στίγμα στην ιστορία του τόπου αλλά και της Ελλάδας, μέσα από τους πολιτικούς αγώνες και τα λαϊκά κινήματα.

Και θα υπάρξουν αγώνες πολλοί και μεγάλοι για να γνωρίσουμε καλύτερα όλες αυτές τις νέες προσωπικότητες που ξεπροβάλλουν και συνεχίζουν πέρνωντας τη σκυτάλη από ανθρώπους που με τον δικό τους τρόπο έγραψαν την ιστορία τους, και μαζί, και την ιστορία του τόπου. 

Πηγή  

Ας μιλήσουμε λοιπόν για «αποβράσματα»...

Δύο πράγματα είναι δεδομένα μετά την δήλωση του Κώστα Αχ. Καραμανλή για τα «αποβράσματα». Πρώτον ότι ο ίδιος δεν υπήρξε ποτέ αναγκασμένος να στριμωχτεί σε ένα λεωφορείο ή στο μετρό για να μετακινηθεί στη δουλειά του και δεύτερον ότι δεν κατανοεί τη βαρύτητα της φράσης του.

Ο Υπουργός Μεταφορών σχολιάζοντας όσους μπαίνουν στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς χωρίς εισιτήριο σημείωσε πως «αποβράσματα της κοινωνίας είναι - και έτσι πρέπει να νιώθουν - όσοι δεν πληρώνουν εισιτήριο στο μετρό». Η αυτονόητη προσπάθεια να τα «μαζέψει» μετά την κατακραυγή δεν συνοδεύτηκε και από μια συγγνώμη. Όπως ανέφερε ειπώθηκε στη «ρύμη του λόγου». Όμως αφού άνοιξε τη συζήτηση, θα μπορούσε κανείς να θυμηθεί πολλές περιπτώσεις, ώστε να θέσει το ερώτημα στον κ. Καραμανλή πως θα χαρακτήριζε όσους επί χρόνια ζημίωσαν το κράτος με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Όπως για παράδειγμα - μιας και μιλάμε για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς - το κύκλωμα πλαστών εισιτηρίων που δρούσε κάτω από τη μύτη της «αδιάφορης» πολιτικής ηγεσίας;

Ή ακόμη γιατί δεν τον απασχόλησαν κάποιοι σαν τον εξάδερφό του Μιχάλη Λιάπη, επίσης Υπουργό Μεταφορών, που κυκλοφορούσε με πλαστές πινακίδες το πολυτελέστατο τζιπ του προκειμένου να γλιτώσει τα... τέλη κυκλοφορίας. Πώς θα χαρακτήριζε όσους «τσέπωσαν» μίζες δισεκατομμυρίων σε σκάνδαλα με εξοπλιστικά, με δημόσιες προμήθειες, με τη Siemens, τη Novartis, το ΚΕΕΛΠΝΟ, όσους ζημίωσαν τη χώρα με το Βατοπέδι, όσους διοχέτευσαν μαύρο χρήμα σε κομματικά ταμεία και σε ελβετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, παραμένοντας ατιμώρητοι;

Πώς θα χαρακτήριζε όσους καταδικάστηκαν για διαφθορά και άλλους που δεν λογοδότησαν ποτέ, γιατί και η Δικαιοσύνη, μάλλον, έχει μια δυσκολία να διακρίνει «αποβράσματα»; Όσους διαθέτουν off shore εταιρίες προκειμένου να βγάζουν αφορολόγητα χρήματα από την Ελλάδα, από άγνωστες πηγές, και την ίδια στιγμή κουνάνε το δάχτυλο στους Έλληνες για τη φοροδιαφυγή; Τους επιχειρηματίες που ζημίωσαν το δημόσιο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και σήμερα κυκλοφορούν ελεύθεροι; Όσους οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία;

Ο Κώστας Καραμανλής δεν έχει κάποιο «χαρακτηρισμό», έστω και στη «ρύμη του λόγου», για τα δύο κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που χρωστάνε πάνω από 400 εκατ. ευρώ σε δάνεικά και αγύριστα και έχουν την απαίτηση να μην τα πληρώσουν αλλά αξιώνουν από τους πολίτες να είναι συνεπείς και να χάνουν σπίτια για μερικές χιλιάδες ευρώ. Και μάλλον ξεχνά ότι και ο ίδιος δεν μπορούσε να δικαιολογήσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στις δηλώσεις «Πόθεν Έσχες», με αποτέλεσμα να παραπεφθεί στη δικαιοσύνη, πριν από ένα χρόνο.

Τέλος, ο σημερινός Υπουργός Μεταφορών φαίνεται πως ξεχνά επίσης ότι η προηγούμενη κυβέρνηση φρόντισε ώστε οι άνεργοι και τα ΑΜΕΑ να μετακινούνται δωρεάν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς για να μην χαρακτηρίζονται «αποβράσματα» από κάποιους «άριστους» και γόνους της «ελίτ», αλλά ταυτόχρονα διπλασίασε και τα έσοδα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς καθιερώνοντας ηλεκτρονικό εισιτήριο και εξαρθρώνοντας το κύκλωμα των πλαστών εισιτηρίων.

Δύσκολο πράγμα να καθορίσεις τι είναι το «απόβρασμα» και τι όχι...

Πηγή

Θα κοιμόμαστε με ανοιχτά... Windows!

Πάνε οι εποχές που τρέμαμε αν θα έχουμε και την επαύριο κωλόχαρτο με τους Συριζομαδούρους που είχαμε μπλέξει. Τώρα διαλύονται οι φόβοι. Κυρίως εκείνοι οι φόβοι που δημιουργήθηκαν ή μεγεθύνθηκαν από τα -τεχνικής θρίλερ- ρεπορτάζ περί ανομίας. Εκεί που ο ρεπόρτερ μιλούσε για αδίστακτους κακοποιούς (λες και υπάρχουν και διστακτικοί κακοποιοί) και το μουσικό χαλί σού έκοβε το αίμα και αποτελούσε τη μουσική επένδυση σε ένα ακόμα επεισόδιο στο σίριαλ δημιουργίας αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου.

Διότι προσπάθησαν επιμελώς να μας πείσουν ότι οι κατά Δόμναν «ψυχικά νοσούντες» γουστάρουν του κακοποιούς και τους λωποδύτες. Είναι τακίμια με τους κλέφτες και τους δολοφόνους. Δεν θέλουν οι αριστεροί ο άνθρωπος να έχει αίσθημα ασφάλειας. Τον θέλουν φοβικό. Τι όχι; Δεν θα μας πείτε τώρα πως οι αριστεροί θέλουν τον άνθρωπο να δρα και να δημιουργεί στον κοινωνικό χώρο ασφαλής και ελεύθερος. Αυτό δεν βολεύει το αφήγημά μας.

Σε λίγο θα μας πείτε και ότι η Αθήνα είναι πόλη ασφαλής και δεν χρειάζονται κομάντος στους δρόμους και τους αρχαιολογικούς χώρους, γιατί αυτό βλάπτει την εικόνα μας και τον τουρισμό. Επειδή εδώ δεν μας μακελεύουν τζιχαντιστές; Δεν έχουμε εμείς επικίνδυνους τρομοκράτες οπλισμένους σαν αστακούς με τρικάκια; Τι πάει να πει ότι αυτά τα κόκκινα σημάδια στους τοίχους δεν είναι από αίμα, αλλά από μπογιές; Κόκκινα είναι ούτως ή άλλως... Άρα έχει κι η Αθήνα Μπατακλάν!

Η δεξιά παλινόρθωση είναι εδώ!

Η κυβέρνηση υποσχέθηκε μπουλντόζες και το κάνει πράξη. Αφού αστυνομικοποίησε τη σωφρονιστική πολιτική, προτεραιότητα του οδοστρωτήρα είναι τώρα η κατεδάφιση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών. Μπαίνουν φουριόζες οι μπουλντόζες της δεξιάς να χτίσουν την ιδεολογική της ηγεμονία σε θέματα που για την παράταξη και τον δικό της κόσμο είναι ψηλά στην ατζέντα.

Δούλεψαν σκληρά οι άνθρωποι, συνεπικουρούμενοι από μιντιακά παπαγαλάκια, να στήσουν το σκηνικό της κινδυνεύουσας χώρας και να διατρανώσουν το δόγμα «νόμος και τάξη. Έρχονται, λοιπόν, τώρα ως σωτήρες, ως θιασώτες του Τραμπ, του Όρμπαν και του Σαλβίνι.

Στο θίασο των σωτήρων, άλλωστε, δεν λείπουν και νοσταλγοί της χούντας. Εκφραστές όσων  αναπολούν τα χρόνια της ανεμελιάς, που κοιμόντουσαν με ανοιχτά παράθυρα.

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο πρωτοσέλιδό της μάς συστήνει τον γενικό γραμματέα Τουρισμού Κώστα Λούλη (δημοτικό σύμβουλο του Αχιλλέα Μπέου, για να καταλαβαινόμαστε) ως έναν ακόμα «άριστο» υμνητή της χούντας και του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Ουδεμία έκπληξη! Δεν αρκούν μόνο οι «επιστημονικές» αναλύσεις της Δόμνας Μιχαηλίδου για την παλινόρθωση της δεξιάς. Κρίνονται αναγκαίες πιο βροντερές ακροδεξιές φωνές για να δέσει το γλυκό.

Και κάπως έτσι, ενώ ακυρώθηκε η πρόσληψη των 10.500 εκπαιδευτικών, πανηγυρίζουμε (;) σήμερα την πρόσληψη 1.500 ειδικών φρουρών από την Ελληνική Αστυνομία. Για να κοιμόμαστε ήσυχοι με ανοιχτά παράθυρα. Διότι όλες και όλοι θυμόμαστε πόσο συνέβαλε τα μάλα στη δημιουργία αισθήματος ασφάλειας της κοινωνίας ο Επαμεινώνδας Κορκονέας!

Άρα πλέον μπορούμε να κοιμόμαστε και με ανοιχτά... Windows!

Παπαλάμπραινα

Η επαναστάτρια Γιάννα Αγγελοπούλου

Η χώρα αυτή έχει χάσει το μέτρο, έχει χάσει τις αξίες της, έχει χάσει την ιστορία της. Η επανάσταση του 1821 έχει καταρχήν μία λέξη απαγορευμένη για την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη, η οποία ανέλαβε την τέλεση όλων των εκδηλώσεων για τα 200 χρόνια μετά την επανάσταση του 1821. Έχει, λοιπόν, τη λέξη επανάσταση. Το 1821 έγινε μια επανάσταση από λαϊκούς ανθρώπους, από αγωνιστές, και όχι από την άρχουσα τάξη.

Ποτέ δεν έγινε επανάσταση από φεουδάρχες, πλουτοκράτες και δοσίλογους.

Το 2021 θα γιορτάσουμε τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση. Η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, ο Κολοκοτρώνης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο Αθανάσιος Διάκος θα ανέθεταν ποτέ στη Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη να οργανώσει εκδήλωση στη μνήμη τους; Ποτέ. Καταργείται η σημασία της ελληνικής επανάστασης αναθέτοντας τις εκδηλώσεις αυτές στη Louis Vuitton και στην Hermès. Έτσι για να μη χαθεί πλέον το μέτρο των αξιών στη χώρα αυτή. Ο κύριος  Μητσοτάκης συναντά καθημερινά ανθρώπους των σαλονιών με τους οποίους συναναστρέφεται όλα αυτά τα χρόνια και τους αναθέτει έργα, επενδύσεις και ό,τι άλλο θέλει η αστική τάξη από τον εκπρόσωπο της. Δεν είναι δυνατόν όμως να αναθέτει τον εορτασμό της ελληνικής επανάστασης σε ένα πρόσωπο συνδεδεμένο απόλυτα με τον πλούτο και την επίδειξη. Η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη έκανε τους ολυμπιακούς αγώνες, υποχρέωσε τη χώρα μόνο και μόνο για να εμφανιστεί τελευταία στην ομιλία στο Ολυμπιακό στάδιο, να γίνει γνωστή στα πέρατα της οικουμένης. Χώρια ότι φέσωσε τους Έλληνες και το ελληνικό δημόσιο με 100 δισ. φτιάχνοντας εγκαταστάσεις που ρημάξανε, όπως ρημάζουν χρόνια στην Ελλάδα οι κόποι του Έλληνα.

Οι κακές γλώσσες λένε πως όταν ο Κοτζιάς της αφαίρεσε το διαβατήριο της πρέσβειρας με το οποίο μπορούσε να περνάει στα αεροδρόμια χωρίς να κάθεται στη σειρά με τους πληβείους, έγινε έξαλλη με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τον Τσίπρα, στη συνέχεια βρήκε έναν καλό επικοινωνιολόγο αμερικανό για τον Μητσοτάκη, συνεχίζουν να λένε οι κακές γλώσσες, και ο Μητσοτάκης ως ανταμοιβή της χορηγεί αυτός το διαβατήριο για να μπορεί να ταξιδεύει στις χώρες του εξωτερικού άνετα προκειμένου να οργανώσει τον εορτασμό των 200 χρόνων από την επανάσταση.

Οι αγωνιστές του ‘21 λοιπόν παραχωρούν στην κυρία Αγγελοπούλου το περιβόητο διαβατήριο που της  στέρησε ο Κοτζιάς;;

Ελπίζουμε πως όχι, αλλά γνωρίζουμε επίσης πως θα μπορούσε να φτάσει εκεί η επιδειξιομανία αυτής της γυναίκας.

Πάντως, επανάσταση και αστική τάξη δεν παντρεύτηκαν ποτέ στην ιστορία κι αυτό γίνεται για πρώτη φορά με κουμπάρο τον Μητσοτάκη. Μια Μπουμπουλίνα αυτής της εποχής θα ήταν αυτή που θ’ άξιζε να φέρει σε πέρας αυτήν την αποστολή. Και όχι να σηκώνει από τα σαλόνια τις κυρίες οι οποίες θέλουν να σπάσουν την πλήξη τους από τα πλούτη, τα κοσμήματα και τα ταξίδια ή για να παίξουν κι αυτές κάποιο σημαντικό ρόλο. Κανείς δεν πρόκειται να θυμάται τους ανθρώπους αυτούς παρά μόνο οι τράπεζες στις οποίες υπάρχουν οι καταθέσεις τους. 

πηγή