Εφιάλτης στην οθόνη

Λώρη Κέζα

Στήριξε όλες τις ελπίδες του στην τηλεόραση. Αυτό έβλεπε τόσα χρόνια, μια κάμερα να μπαίνει στις ζωές των ανθρώπων και να τις αλλάζει, ακριβώς όπως έκανε η καλή νεράιδα στη ζωή της Σταχτοπούτας. Τα ριάλιτι έπεισαν ότι μπορούν να μετατρέψουν την κολοκύθα σε χρυσή άμαξα. Εχει περάσει μια δεκαετία από το βράδυ εκείνο που ο φαλακρός προκριθείς στο «Βig Βrother» αναποδογύρισε το τραπέζι για να πανηγυρίσει τη νίκη του και τα ελληνικά ριάλιτι καταγράφουν ένα θύμα τους. Αυτοκτόνησε παίκτης από τον «Εφιάλτη στην κουζίνα». Το μαγαζί του στο Κερατσίνι δεν πήγαινε καλά, οπότε φώναξε το κανάλι για να τον σώσει.

Εκανε την εξής τραγική δήλωση: «Από τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε το πρόβλημα με τον Πασχάλη, πιστέψαμε ότι ο μόνος για να δώσει τη λύση είναι ο Εκτορας». Πασχάλης είναι ο συνεργάτης, Εκτορας είναι ο παρουσιαστής της εκπομπής.

Θα ήταν χονδροειδές να φορτώναμε την απώλεια μιας ζωής στον σεφ Εκτορα Μποτρίνι. Εγινε όμως συνένοχος στο ψέμα, ότι μπορεί με τέσσερις ημέρες γυρισμάτων να αλλάξει την τύχη του εστιατορίου, του ιδιοκτήτη και των υπαλλήλων.

Οι δύο πρώτες ημέρες ήταν οι θεαματικές, με μπινελίκια, προσβολές και υποτιμητική συμπεριφορά. Αυτά τα γουστάρουν οι τηλεθεατές, να μπαίνει αγριεμένος ο σεφ, να πετάει την ποδιά του, να αδειάζει φαγητά στον κάδο, να φωνάζει στα γκαρσόνια, να ειρωνεύεται τον μάγειρα: «Αυτό ούτε σκύλος δεν το τρώει», «τι είναι αυτός ο μπλάστρης;».

Την τρίτη ημέρα άλλαζαν τις κουρτίνες και τα τραπεζομάντιλα, αφαιρούσαν πιάτα από τον κατάλογο και προσέθεταν μια νέα, καταπληκτική συνταγή. Την τέταρτη ημέρα οι πελάτες γουργούριζαν από ευχαρίστηση και οι μαγαζάτορες καμώνονταν πως αποφοίτησαν από την Cordon Βleu. Αγκαλιές, φιλιά, παιάνες. Η τηλεόραση δίνει την σήμερον λύση για τα πάντα. Προβάλλονται δύο εκπομπές που ανακαινίζουν σπίτια: το πάρτι της γυψοσανίδας και της προχειροκατασκευής. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικοδόμος για να κρίνει την ποιότητα των εργασιών. Με το που φεύγουν τα φώτα, αρχίζουν να ξεκολλάνε τα πλακάκια και να μουχλιάζουν οι ταπετσαρίες.

Δεν πειράζει, η μικρή οθόνη μοιράζει δόσεις αισιοδοξίας. Κάνει καθέναν που ζει σε ένα κανονικό σπιτάκι να νιώθει καλύτερος από αυτόν που κοιμάται στα πατώματα. Και αν κάποιος είναι μόνος στο σπιτάκι του, δεν νιώθει αποκομμένος αφού τόσος και τόσος κόσμος ψάχνει για ταίρι δημόσια.

Μαγειρεύοντας ή αρμέγοντας δίδεται η λύση και στη σεξουαλική ανορεξία. Ευρίσκεται νύφη, τακτοποιούνται χρέη, υπογράφονται δισκογραφικά συμβόλαια. Τα ριάλιτι φτιάχνουν μια ωραία ατμόσφαιρα. Γιατί να κουνηθεί κανείς από τον καναπέ αφού οι λύσεις είναι όλες εκεί, στο κουτί.

Είναι λοιπόν αφελείς όσοι αφήνονται στα χέρια των παρουσιαστών, όσοι κοινοποιούν τα μυστικά τους, όσοι ανοίγουν την καρδιά και το σπιτικό τους στις κάμερες; Ναι, είναι εντελώς αφελείς. Ο Εκτορας Μποτρίνι κερδίζει υπερβολικά πολλά χρήματα από τη δυστυχία του κάθε ταβερνιάρη. Οσο πιο μίζερος είναι ο καλεσμένος, όσο μεγαλύτερες εντάσεις προκληθούν στην κουζίνα τόσο υψηλότερη θα είναι η τηλεθέαση, τόσο περισσότερα θα βάλει στην τσέπη του η τηλεπερσόνα. Μακάρι να του σέρβιραν κουράδες με παπαρουνόσπορο. Οσο χειρότερα τόσο καλύτερα. Ο Μποτρίνι έγινε διάσημος από την εκπομπή και στη συνέχεια άρχισε να διαφημίζει πατατάκια. Οχι ότι ήταν κανένας αποτυχημένος, ίσα-ίσα, τα είχε πάει περίφημα στον τομέα της γαστρονομίας και της εστίασης. Πατώντας στην αποτυχία των άλλων έγινε ακόμη πιο πετυχημένος.

Υπάρχει ευθύνη στον κάθε επαγγελματία που παριστάνει ότι σώζει τους άλλους.

Ο Εκτορας Μποτρίνι μπαίνοντας στο μαγαζί στο Κερατσίνι ήξερε με μια ματιά ότι δεν σώζεται. Ο αυτόχειρας και ο συνεργάτης του ήταν οδηγοί σε φορτηγά και πριν από αυτό δεν είχαν τηγανίσει ούτε πατάτα. Μια έντιμη στάση θα ήταν να τους πει: «Παιδιά, αφήστε τα μεζεκλίκια και πιάστε ξανά το τιμόνι». Κάτι τέτοιο όμως δεν προβλέπεται στο σόου.