Καράβι στη θάλασσα

Γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

Να πεις πως ήταν χειμώνας, Δεκέμβρης ή Φλεβάρης. Να πεις πως τα μποφόρ ήταν οχτώ ή και παραπάνω κι ανάγκασαν τα καράβια να δέσουν στο λιμάνι. Οχι. Κατακαλόκαιρο ήταν. Ντάλα Αύγουστος. Ο άνεμοι στο σακούλι του Αιόλου και οι θάλασσες ακίνδυνες. Τον χειμώνα, εμείς στις πόλεις μας έχουμε συνηθίσει να το ακούμε κι εκείνοι στο νησί τους έχουμε συνηθίσει να το ζουν: «Αποκλεισμένη για τρίτη μέρα η Σαμοθράκη λόγω των θυελλωδών ανέμων...». Φυσάνε με τέτοια λύσσα οι αέρηδες εκεί ώστε οι ντόπιοι, για να προστατέψουν τη σκεπή του σπιτιού τους, μην τη σηκώσουν, φορτώνουν πάνω της τεράστια βότσαλα. Και γεμίζουν πέτρες τις τσέπες των παιδιών που βγαίνουν στο δρόμο προς το σχολείο τους – έτσι λέει ο θρύλος.

Αλλά καλοκαίρι καιρό να μένει το νησί αποκλεισμένο για οχτώ-εννιά μέρες; Και μάλιστα με την ταλαιπωρία του υποτονικά καταγραφόμενη και ανόρεχτα μεταδιδόμενη σχεδόν από το σύνολο των καναλιών, λες και επρόκειτο για συνηθισμένη υπόθεση, για ένα ανούσιο, απολύτως δικαιολογημένο συμβάν; Τι είναι το όντως συνηθισμένο, πλην απολύτως αδικαιολόγητο; Να χαλάνε κάθε τρεις και λίγο τα δύο καράβια που εκτελούν κανονικά το δρομολόγιο Αλεξανδρούπολη - Καμαριώτισσα. «Μόνο το τελευταίο οχτάμηνο», λέει ο δήμαρχος του νησιού, «παρουσιάστηκαν τουλάχιστον 6-7 φορές προβλήματα στην ακτοπλοϊκή σύνδεση εξαιτίας βλαβών. Και οι επιδιορθώσεις γίνονται με προχειρότητα και χωρίς να περάσουν τα καράβια από ναυπηγείο». Τέλη Ιουλίου έπαθε βλάβη το «Σαόνησος» – και έδεσε. Στις 6 Αυγούστου χάλασε και το αδερφάκι του το «Σάος», που τα ’χε τα χρόνια του και τα προβλήματά του ήδη από το ’90 – ο εωρακώς μεμαρτύρηκε. Τόσες μέρες το επιτελικό μας κράτος αυτονομοθετούσε τον συγκεντρωτισμό του, τάχα για να αντιμετωπίσει την παραδοσιακή «παραλυσία», και δεν προλάβαινε να ασχοληθεί με τα επουσιώδη – με χιλιάδες αποκλεισμένους ανθρώπους και τα χίλια μύρια προβλήματα που ξεφυτρώνουν για τον καθέναν, ντόπιο ή παραθεριστή. Δεν σκέφτηκε καν να στείλει σκάφη του Λιμενικού – ή έστω τρόφιμα.

Τέτοιο χουνέρι δεν της άξιζε της Σαμοθράκης. Ούτε στους κατοίκους της ούτε στους επισκέπτες της. Σε κανέναν βέβαια –τόπο ή άνθρωπο– δεν αξίζει τέτοιο καψόνι διαρκείας, αλλά η Σαμοθράκη δεν είναι τυπικός παραθεριστικός προορισμός. Αγρια όμορφη, με το ψηλό βουνό της, τ’ αρχαία, τις βάθρες, τον Φονιά και τα πλατάνια της ώς τη θάλασσα, είναι απαιτητική από τους επισκέπτες της. Των υπουργών και των λοιπών «αρμοδίων» εξαιρουμένων.