Δευτέρα 7 Ιουνίου 2021

Ο ΟΦΗ έδωσε το σήμα, το "π@δες" όμως ζει και βασιλεύει

 Ο ΟΦΗ έκανε το μπαμ στα ελληνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ξεγύμνωσε μεγάλες αλήθειες.



γράφει ο Χρήστος Δεμέτης

 

Ο Όφις, το Φίδι, ή Δράκων, υποδηλώνει το ενιαίο της ύλης, την απόλυτη ενότητα, την έννοια της ψυχής του κόσμου, δηλαδή το "πάν που περιβάλλει παν ό,τι παρέχει γένεση".

 

Εν προκειμένω, ένας άλλος Όφις, ο ΟΦΗ της Κρήτης, δαγκώνει ομοφοβικούς δίνοντας το σήμα της αποδοχής και της ορθής, απόλυτης ενότητας. Με αφορμή το #pridemonth, τον Μήνα Υπερηφάνειας που ξεκίνησε από την εξέγερση του Stonewall τον Ιούνιο του 1969, που ακολούθησε ως αντίδραση σε ξυλοδαρμούς έως σεξουαλικές επιθέσεις σε βάρος ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, η διοίκηση του κρητικού συλλόγου αποφάσισε να αλλάξει τα χρώματα του νέου σήματος σε εκείνα του rainbow, αναφέροντας:

 

"Στέλνουμε την αγάπη μας στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο! Πρέπει όλοι να αισθάνονται αγαπητοί και αποδεκτοί!".

Τόσο απλά, τόσο μάγκικα.   

Ναι, θα έλεγε κανείς πως αυτό το όμορφο μήνυμα είναι ταυτόχρονα και άκρως ουτοπικό για έναν χώρο που διέπεται από τοξικότητα. Θέλετε να βάλουμε κάτω και να θυμηθούμε τα ομοφοβικά συνθήματα που ανταλλάσσονται μεταξύ των φιλάθλων των ομάδων του τόπου σε όλα τα αθλήματα; Ο μέσος οπαδός γνωρίζει πως η πλειοψηφία των συνθημάτων που τραγουδιούνται, αφορούν τα "μόρια" ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις των αντιπάλων της κερκίδας, ή τις οικογένειές τους, μανάδες, αδερφές, αδέρφια και πάει λέγοντας. Παρόμοιες "ευχές", "κατάρες" και σεξιστικές ιαχές καταγράφηκαν και κάτω από την ανάρτηση του ΟΦΗ αλλά και κάτω από την κοινοποίηση της είδησης στα περισσότερα site της χώρας. Τα σχόλια αυτά δεν ήταν η πλειοψηφία, ήταν όμως αρκετά, και η ύπαρξή τους αποδεικνύει γιατί πρέπει να γίνονται πρωτοβουλίες σαν αυτή του ΟΦΗ, γιατί πρέπει να υπάρχει το pride αλλά και ο Μήνας Υπερηφάνειας, καθώς και όλες οι δράσεις ενημέρωσης για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+.

 

Το συγκυριακό εδώ είναι πως την ίδια ημέρα που κυκλοφόρησε το νέο πολύχρωμο σήμα της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΟΦΗ, αναρτήθηκε και ο χάρτης με τις χειρότερες χώρες της Ευρώπης για ΛΟΑΤΚΙ. Δηλαδή ο χάρτης της ILGA-Europe που αποτυπώνει το πού βρίσκεται κάθε χώρα της Ευρώπης σε σχέση με τα ΛΟΑΤΚΙ δικαιώματα. Η κατάταξη βασίζεται σε συνολικά 48 κριτήρια τα οποία αφορούν, μεταξύ άλλων, στα εγκλήματα μίσους, στην αναγνώριση των τρανς, ίντερσεξ ατόμων κλπ. Στην κορυφή είναι οι χώρες με τη μεγαλύτερη αποδοχή, ενώ η δική μας χώρα βρίσκεται στην όχι και τόσο τιμητική 18η θέση, με ποσοστό 47,2%. Θα μπορούσε να είναι σε χειρότερη θέση, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να είναι και σε καλύτερη.

 

Πίσω από τις λίστες, τις κατατάξεις, τις επικαιροποιημένες θέσεις, κρύβεται πάντοτε μια μεγάλη αλήθεια. Πως, το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του δεν θα έπρεπε να αφορά κανέναν παρά μόνο τον ίδιο. Και πως όλοι είναι ίσοι απέναντι στη πρόσληψη των θεαμάτων, του αθλητισμού, της κοινωνικής έκφρασης, της εξωτερίκευσης, της γενικότερης συμπεριφοράς που επιλέγουν ως προς την ταυτότητά τους.

 

Τα υπόλοιπα είναι ζήτημα γούστου και προσωπικής αισθητικής.

 

Από την άλλη, η όλη κίνηση του ΟΦΗ έρχεται να ταράξει τα νερά γιατί είναι εντελώς "κόντρα" σε όλα όσα έχουμε συνηθίσει να "σημαίνει" το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου, στη συνολική – μεγάλη εικόνα του.

 

Φταίνε οι διοικήσεις; Φυσικά και φταίνε. Εκείνες άλλωστε έστησαν και συντήρησαν στο παρελθόν τις στρατιές οπαδών, χάιδεψαν τις βίαιες και προσβλητικές συμπεριφορές, εκμεταλλεύτηκαν το "no politica", έκρυψαν τη γύμνια τους πίσω από τα VAR και έπλυναν τα χέρια τους στα χουλιγκανικά φαινόμενα που έχουν κοστίσει ζωές.

 

Γιατί ξέρετε η κίνηση του ΟΦΗ ήταν μια απολύτως πολιτική δήλωση.

 

Φυσικά και δεν παύει να είναι ένα "πυροτέχνημα", μια μικρή φωνή εν τη ερήμω, ένα φλασάκι μες στη γενικευμένη νύχτα. Αυτή τη νύχτα που αγκαλιάζει και τα σεξιστικά ξεσπάσματα εναντίον γυναικών που κερδίζουν τις αντιπάλους τους σε επίπεδο συλλόγων, που προσπαθεί να καταπιεί τους αθλητές που προχωρούν σε Coming out, που γράφει για "ντροπές" της Κρήτης κλπ κλπ.

 

Ντροπή της Κρήτης και της χώρας όλης όμως είναι η ματσίλα, ο τραμπουκισμός, το bullying και εκείνοι που σκοτώνουν με τις πράξεις τους τον Βαγγέλη Γιακουμάκη και τον κάθε Γιακουμάκη. Θυμάστε τα μπάνερ κατά του εκφοβισμού με αφορμή την υπόθεση του Βαγγέλη, που σηκώνονταν στα γήπεδα της SuperLeague; Θυμάστε τα μπάνερ που είχαν αναρτηθεί στα γηπεδάκια των 5x5 και 8x8 της χώρας;

 

Ωραία, τα θυμόμαστε όλοι σαν μια μικρή ανάμνηση, γιατί από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα άλλο για την ευρύτερη αποδοχή, την ευγενή άμιλλα, την αθλητική κουλτούρα του υγιούς ανταγωνισμού, του ποδοσφαίρου που περνάει κοινωνικά μηνύματα με εκπαιδευτικό σκοπό για τις μέλλουσες γενιές. Ένα μπάνερ δεν αλλάζει – δυστυχώς- τις ριζωμένες νοοτροπίες.

 

Ο ΟΦΗ εν τέλει έγινε παράδειγμα προς μίμηση. Σε πρώτο χρόνο, παράδειγμα προς μίμηση για τον ίδιο τον εαυτό του, για να συνεχίσει τέτοιες πράξεις. Από την άλλη, μας έδειξε στον καθρέφτη όλη την παθογένεια, αλλά και όλα όσα θα μας έφτιαχναν τη διάθεση και το κέφι, αναβαθμίζοντας ένα κάκιστο προϊόν που ονομάζεται "ελληνικό ποδόσφαιρο" και ζει μέσα στη μίζερη εσωστρέφειά του. Μια σχεδόν αυτονόητη κίνηση που συνηθίζεται από μεγάλους συλλόγους του εξωτερικού (βλέπε Αγγλία) έγινε μείζον θέμα στη χώρα του "και διηγώντας τα να κλαις" σε επίπεδο αθλητικών, ποδοσφαιρικών επιτυχιών.    

 


Τι ωραίο δίπτυχο αυτό ε; Από τη μια να είσαι στα δευτερότριτα της Ευρώπης και οι ομάδες σου να αναλώνονται στην πλειοψηφία τους σε αστειότητες και εσωτερικές καινοφανείς έριδες, και από την άλλη να αντιλαμβάνεσαι πως το επίπεδο του ντόπιου αθλητικού διαλόγου είναι ακόμη άκρως προβληματικό.

 

Εννοείται όμως πως οι οπαδοί δεν μπορούν να μπουν όλοι τους στο ίδιο τσουβάλι, ούτε καν στο ίδιο τσουβάλι με τις διοικήσεις.

 

Απέναντι στα ομοφοβικά σχόλια, υπήρξαν και εκείνοι που σήκωσαν ανάστημα με τις δικές του αναρτήσεις. Είναι οι ίδιοι που δεν ντρέπονται να αναρτήσουν σε κάθε ευκαιρία αντιρατσιστικά πανό, είναι οι ίδιοι που προς τιμή τους συσπειρώθηκαν κατά της Χ.Α. που ζήτησαν διαφάνεια για τις ομάδες τους, και που θα γούσταραν μέχρι το μεδούλι τους, αν οι λεγόμενοι "μεγάλοι" του ελληνικού ποδοσφαίρου, έπρατταν κάτι ανάλογο. 

 


Ο ΟΦΗ έστειλε λοιπόν την αγάπη του στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και μοίρασε εγκεφαλικά στους οπαδούς με αχρωματοψία. Κι εις άλλα τέτοια με υγεία και αληθινή αγάπη για το άθλημα, κύριοι και κυρίες, μπας και μάθουμε στα παιδιά μας τι σημαίνει αληθινός αθλητισμός.   



Σοβαρή καταγγελία της Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. : Ο βουλευτής της ΝΔ Μ. Σαλμάς απείλησε γιατρό επειδή «τόλμησε» να αναδείξει τις ευθύνες της κυβέρνησης.!

 


Η Ε.Γ της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) σε δημόσια ανακοίνωση-επιστολή προς τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Υγείας “καταδικάζει απερίφραστα την απαράδεκτη ενέργεια του βουλευτή της Ν.Δ. κ. Σαλμά Μάριου ο οποίος κάλεσε στο κινητό του τηλέφωνο το μέλος του Γενικoύ Συμβουλίου της ΟΕΝΓΕ Μάκη Αραβανή, γιατρό παθολόγο στην Παθολογική Κλινική του νοσοκομείου Αγρινίου και τον απείλησε λέγοντας:

 

«έχω στα χέρια μου υποθέσεις ασθενών…, μπορεί να βρεθείς εμπλεκόμενος…, μη με ξαναπιάσεις στο στόμα σου…, να είσαι πιο προσεκτικός στις δηλώσεις σου»“.

 

Σύμφωνα με την ΟΕΝΓΕ “ο κ. Σαλμάς επιδίωξε να εκφοβίσει τον συνάδελφο επειδή «τόλμησε» να αναδείξει τις ευθύνες της κυβέρνησης, της διοίκησης της 6ης ΥΠΕ και του διοικητή του νοσοκομείου για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο νοσοκομείο του Αγρινίου. Επειδή «τόλμησε» να εκφράσει δημόσια τη διαφωνία του με τις δηλώσεις του βουλευτή της Ν.Δ., ο οποίος κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στο νοσοκομείο του Αγρινίου, επιχείρησε να στοχοποιήσει τους υγειονομικούς λέγοντας χαρακτηριστικά: «εκτιμώ και σέβομαι την προσπάθεια όλου του προσωπικού, τα αποτελέσματα όμως δεν ήταν ικανοποιητικά, δεν ήταν υπέρ του κόσμου αλλά εναντίον του κόσμου».

 

Έδειξε με αυτή του την ενέργεια πόσο «σέβεται» έναν συνάδελφο που όπως και οι υπόλοιποι γιατροί του νοσοκομείου Αγρινίου εφημερεύει μόνος του, χωρίς άλλο ειδικευμένο παθολόγο, καλύπτοντας ταυτόχρονα το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, την Παθολογική Κλινική και την Κλινική Covid. Έναν γιατρό που, όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, κάνει 6-7 ενεργείς εφημερίες το μήνα και όταν εφημερεύει δουλεύει συνεχόμενα 30 και 32 ώρες χωρίς ξεκούραση.

 

Πρόκειται για μία απαράδεκτη ενέργεια η οποία όμως δεν είναι ούτε μεμονωμένη, ούτε ξεκομμένη από την ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής σε βάρος των εργαζομένων. ΕΔΕ σε γιατρούς, περικοπή μισθού σε ειδικευόμενους γιατρούς επειδή «αντιμίλησαν» στον διοικητή, κάμερες στα σχολεία, αστυνομία στα πανεπιστήμια, απαγόρευση εξέτασης των δημοσίων υπαλλήλων ως μαρτύρων σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, σε δίκες με διάδικο το Ελληνικό Δημόσιο, νέο χτύπημα στη συλλογική οργάνωση και τη συνδικαλιστική δράση με το νομοσχέδιο έκτρωμα που κατατέθηκε στη Βουλή.

 

Άλλωστε και στην περίπτωση του νοσοκομείου Αγρινίου οι αρμόδιοι του νοσοκομείου και της 6ης ΥΠΕ από την αρχή της πανδημίας είχαν αγνοήσει προκλητικά τις επισημάνσεις των νοσοκομειακών γιατρών, της Ένωσης Αιτωλοακαρνανίας και της ΟΕΝΓΕ, και τώρα που γίνονται εμφανή τα αποτελέσματα της πολιτικής τους προσπαθούν να μετακυλήσουν στους υγειονομικούς τις ευθύνες όπως έχει γίνει και σε μια σειρά άλλων περιπτώσεων.

 

Ξεκαθαρίζουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν θα ζητήσουμε την άδεια κανενός για να εκφράζουμε δημόσια τις απόψεις μας. Δεν ανεχόμαστε τη λογοκρισία. Δεν πρόκειται να μας φιμώσουν. Τέτοια φαινόμενα πρέπει να καταδικαστούν και έχουν ήδη καταδικαστεί αποφασιστικά στη συνείδηση των συναδέλφων.

 

Καλούμε τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Υγείας να πάρουν δημόσια θέση για την απαράδεκτη ενέργεια του βουλευτή της Ν.Δ».  







πηγή

Νέες αντικειμενικές αξίες: Αυξήσεις 19,5% για το 55% των ζωνών - Ντόμινο αυξήσεων σε 20 φόρους θα φέρουν οι «αλλαγές»

 


 Νέο «χαράτσι» για χιλιάδες ιδιοκτήτες προκαλούν οι νέες αντικειμενικές τιμές σε 13.808 περιοχές της χώρας που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών.

 

Η πληθυσμιακή κάλυψη διευρύνεται στο 98% όλης της Ελλάδας, αφού 3.478 περιοχές προστέθηκαν στις παλαιότερες 13.808 ζώνες.  Όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας ο νέος χάρτης των αντικειμενικών αξιών περιλαμβάνει 13.880 ζώνες, οδηγεί σε αυξήσεις σε περιοχές που έως τώρα υποφορολογούνταν, όπως σε τουριστικές περιοχές και περιοχές με έντονο οικιστικό ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τον υπουργό αυξήσεις στις αντικειμενικές αξίες έχουμε και στην Αττική, ιδίως σε περιοχές στα νότια. «Με τον νέο χάρτη των αντικειμενικών αξιών η κάλυψη πληθυσμού διευρύνεται από το 85% στο 98%», ανέφερε.

Μέση αύξηση 8%

Από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας Οικονομικής Πολιτικής, Χρήστος Τριαντόπουλος, τόνισε πως στο 55% του συνόλου των αντικειμενικών ζωνών παρουσιάζεται αύξηση, στο 21% μείωση, ενώ στο 24% του συνόλου οι τιμές παραμένουν αμετάβλητες.

 

Σε 133 ζώνες οι οποίες επεκτείνονται η μέση αύξηση είναι 41%, ενώ στο 40% των 3.478 νέων εντάξεων η μέση αύξηση είναι 26%.

 

Που εντοπίζονται οι μεγάλες αυξήσεις

Η επέκταση οδηγεί σε μεγάλες αυξήσεις σε ζώνες τουριστικών περιοχών,όπου οι αντικειμενικές τιμές ήταν πολύ χαμηλές, όπως είναι τα νησιά και η ηπειρωτική χώρα με τουριστικό ενδιαφέρον.

 

Επίσης, μεγάλες αυξήσεις καταγράφονται με τη σύγκλιση εμπορικών τιμών με αντικειμενικές, σε περιοχές με έντονη ανάπτυξη και αυξημένο οικιστικό ενδιαφέρον, όπως είναι τα νότια προάστια.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, μεγάλη αύξηση, κατά 229%, εντοπίζεται σε τρεις ζώνες της Μυκόνου, καθώς υπολογίζονταν μέχρι σήμερα με τιμή 1.200 ευρώ και η τελική τιμή τους διαμορφώνεται πλέον σε 3.800 και 3.950 ευρώ.

 

Σημαντικές αυξήσεις εντοπίζονται σε ζώνες περιοχών, μεταξύ άλλων, όπως:

 

το Λαγονήσι, από 750 σε 1.450 ευρώ (αύξηση 93%),

το Μαρούσι, από 1.300 σε 2.000 ευρώ (αύξηση 54%),

το Χαλάνδρι, από 1.250 σε 1.900 ευρώ (αύξηση 52%),

η Κέρκυρα, από 1.050 σε 1.600 ευρώ (αύξηση 52%), και

η Νέα Αλικαρνασσός, από 650 σε 900 ευρώ (αύξηση 38%).

Οι αυξήσεις στις νέες εντάξεις

Παράλληλα, από τις νέες ζώνες, στις νέες εντάξεις εντοπίζεται αύξηση στο 40% των 3.478 ζωνών, η οποία διαμορφώνεται κατά μέσο όρο σε 26%.

 

Αυξήσεις, μέσα από τη διαδικασία των πιστοποιημένων εκτιμητών, που εντοπίζονται σε περιοχές των οποίων η τιμή ζώνης ήταν εκτός συστήματος αντικειμενικού προσδιορισμού, όπως:

 

η Ιθάκη, από 600 σε 2.100 ευρώ (αύξηση 250%),

η Ρόδος, από 700 σε 2.100 ευρώ (αύξηση 200%),

η Κως, από 650 σε 1.350 ευρώ (αύξηση 108%),

η Κασσάνδρα Χαλκιδικής, από 800 σε 1.550 ευρώ (αύξηση 94%),

η Κεφαλλονιά, από 700 σε 1.250 ευρώ (αύξηση 79%),

η Χερσόνησος Ηρακλείου, από 600 σε 1.050 ευρώ (αύξηση 75%),

η Ανάβυσσος, από 1.050 σε 1.700 (αύξηση 62%),

η Σκαφιδιά Ηλείας, από 650 σε 950 ευρώ (αύξηση 46%), και

η Πάτμος, από 650 σε 900 ευρώ (αύξηση 38%).

Μείωση αντικειμενικών σε 1.509 ζώνες

Παράλληλα, υπάρχουν και πολλές περιοχές, όπου μειώθηκαν οι τιμές ζώνης σε σχέση με την τιμή που οριζόνταν εκτός του συστήματος των αντικειμενικών αξιών, καθώς με τις εισηγήσεις των πιστοποιημένων εκτιμητών προσεγγίστηκαν με μεγαλύτερη ακρίβεια τα χαρακτηριστικά της περιοχής.

 

Ειδικότερα, από τις ζώνες των νέων εντάξεων, μείωση της τιμής εμφανίζουν 1.509 ζώνες, δηλαδή το 43% των νέων εντάξεων, η οποία διαμορφώνεται κατά μέσο όρο σε 18%. Μειώσεις εντοπίζονται σε ζώνες περιοχών, όπως:

 

η Φλώρινα, από 600 σε 300 ευρώ (μείωση 50%),

η Χίος, από 800 σε 450 ευρώ (μείωση 44%),

οι Πρέσπες, από 600 σε 400 ευρώ (μείωση 33%),

το Αμύνταιο, από 600 σε 450 ευρώ (μείωση 25%), και

η Ορεστιάδα, από 500 σε 400 ευρώ (μείωση 20%).

Όσον αφορά τις παλαιές, τις υφιστάμενες, 10.165 ζώνες του αντικειμενικού συστήματος η τάση που εμφανίζεται από τις εισηγήσεις των πιστοποιημένων εκτιμητών είναι ανοδική, καθώς οι 6.105 ζώνες σημειώνουν αύξηση κατά μέσο όρο 18%.

 

Αυξήσεις, μέσα από τη διαδικασία υποβολής εισηγήσεων από τους πιστοποιημένους εκτιμητές, εντοπίζονται σε ζώνες περιοχών, όπως:

 

η Σαντορίνη, από 1.100 σε 2.250 ευρώ (αύξηση 105%),

το κέντρο Αθήνας, από 1.850 σε 3.600 ευρώ (αύξηση 95%),

το Ναύπλιο, από 1.300 σε 2.200 ευρώ (αύξηση 69%),

το Παλαιό Φάληρο, από 1.650 σε 2.750 ευρώ (αύξηση 67%),

η Βουλιαγμένη, από 2.400 σε 3.850 ευρώ (αύξηση 60%),

η Γλυφάδα, από 1.650 σε 2.550 ευρώ (αύξηση 55%), και

το Ελληνικό, από 1.700 σε 2.200 ευρώ (αύξηση 29%).

Αμετάβλητες παραμένουν 2.729 ζώνες, συνιστώντας το 27% των υφιστάμενων ζωνών, ενώ μείωση παρουσιάζουν 1.331 ζώνες (το 13% των υφιστάμενων), η οποία ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 11%.

 

Μειώσεις εντοπίζονται σε ζώνες περιοχών, όπως:

 

τα Φάρσαλα, από 500 σε 250 ευρώ (μείωση 50%),

η Νάξος, από 800 σε 500 ευρώ (μείωση 38%),

τα Άνω Λιόσια, από 650 σε 450 ευρώ (μείωση 31%),

η Δωδώνη Ιωαννίνων, από 550 σε 400 ευρώ (μείωση 27%),

η Κόνιτσα, από 600 σε 450 ευρώ (μείωση 25%), και

τα Δερβενοχώρια Βοιωτίας, από 500 σε 400 ευρώ (μείωση 20%).

Τι θα γίνει με τον ΕΝΦΙΑ

Σημειώνεται πως το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ διαμορφώνεται με βάση τις τιμές των αντικειμενικών αξιών.

 

Ο υπουργός Οικονομικών ισχυρίστηκε πάντως πως «οι όποιες μεταβολές και οι αυξήσεις στις αντικειμενικές αξίες δεν θα μεταφραστούν αυτομάτως σε αυξήσεις του ΕΝΦΙΑ», καθώς θα υπάρξουν αλλαγές στους συντελεστές.

 

Σε σχέση με τον ΕΝΦΙΑ που από «έκτακτο» χαράτσι έχει παγιωθεί ως μόνιμο, ο Χρ. Σταικούρας δήλωσε πως θα εξεταστεί το ενδεχόμενο μείωσης της φορολογίας της ακίνητης περιουσίας, «σε συνάρτηση με τον διαθέσιμο δημοσιονομικό χώρο και τα δεδομένα της οικονομίας την επόμενη περίοδο». Ο νέος ΕΝΦΙΑ «θα εφαρμοστεί από τις αρχές του 2022 και θα αποπληρωθεί σε περισσότερες από τις υφιστάμενες 6 δόσεις», όπως είπε.

 

 «Αυτοί που θα επιβαρυνθούν είναι οι έχοντες κατοικίες σε περιοχές της χώρας που υποφορολογούνταν. Αυτός ο δημοσιονομικός χώρος θα αξιοποιηθεί για να ελαφρύνουν τα βάρη σε άλλες κατοικίες», υποστήριξε ο υπουργός Οικονομικών.

 

Αυξήσεις σε 20 φόρους

 

Οι συγκεκριμένες αλλαγές αναμένεται να φέρουν ανατροπές σε 20 φόρους που συνδέονται με τα ακίνητα.

 

Αναλυτικά, σύμφωνα με το msn.com η άνοδος των αντικειμενικών αξιών φέρει ένα «ντόμινο» αναπροσαρμογών στους εξής φόρους

 

1. Ο κύριος Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) που υπολογίζεται στη βάση συντελεστών επί ενός εύρος τιμών ζώνης.

 

2. Ο συμπληρωματικός ΕΝΦΙΑ φυσικών προσώπων, ο οποίος επιβάλλεται εφόσον η ακίνητη περιουσία υπερβαίνει τις 250.000 ευρώ.

 

3. Ο φόρος μεταβίβασης ακινήτων (ΦΜΑ), ο οποίος υπολογίζεται με 3% επί της αντικειμενικής αξίας κάθε πωλούμενου ακινήτου και επιβαρύνει τον αγοραστή.

 

4. Ο ΦΠΑ 24% που επιβάλλεται στις πωλήσεις νεόδμητων κτισμάτων που δεν αποτελούν πρώτη κατοικία.

 

5. Ο φόρος χρησικτησίας κτισμάτων.

6. Ο φόρος ανταλλαγής – συνένωσης οικοπέδων.

 

7. Ο φόρος διανομής ακινήτων.

 

8. Το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ), που επιβάλλεται υπέρ των δήμων μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος και υπολογίζεται με συντελεστές κλιμακούμενους από 0,25‰ έως 0,35‰ επί των αντικειμενικών τιμών ζώνης των ηλεκτροδοτούμενων κτισμάτων.

 

9. Ο δημοτικός φόρος που επιβαρύνει τις μεταβιβάσεις ακινήτων (υπολογίζεται με ποσοστό επί του φόρου μεταβίβασης).

 

10. Το πρόσθετο τέλος μεταγραφής συμβολαίων.

 

11. Ο φόρος δωρεάς ακινήτων, ο οποίος υπολογίζεται με αφορολόγητο όριο 150.000 ευρώ και συντελεστές 1%-10% για δωρεές προς συζύγους, τέκνα ή εγγόνια, με αφορολόγητο όριο 30.000 ευρώ και συντελεστές 5%-20% για δωρεές προς λοιπούς συγγενείς δευτέρου βαθμού και με αφορολόγητο όριο 6.000 ευρώ και συντελεστές 20% έως 40% για δωρεές προς λοιπούς συγγενείς και μη συγγενείς.

 

12. Ο φόρος γονικής παροχής ακινήτων, ο οποίος υπολογίζεται με αφορολόγητα όρια και συντελεστές όμοια με του φόρου δωρεάς.

 

13. Ο φόρος κληρονομιάς ακινήτων, ο οποίος υπολογίζεται με αφορολόγητα όρια και συντελεστές όμοια με του φόρου δωρεάς.

 

14. Το τέλος εγγραφής ακινήτων στο Κτηματολόγιο.

 

15. Τα πολεοδομικά πρόστιμα διατήρησης αυθαιρέτων κτισμάτων. 16. Τα πολεοδομικά πρόστιμα κατασκευής νέων αυθαιρέτων.

 

17. Οι εισφορές σε γη και χρήμα για την ένταξη ακινήτων στα σχέδια πόλεων.

 

18. Ο ειδικός φόρος ακινήτων 15% που επιβάλλεται στις υπεράκτιες εταιρείες ακινήτων.

 

19. Ο φόρος επί των τεκμαρτών εισοδημάτων τα οποία προσδιορίζονται βάσει των τεκμηρίων διαβίωσης των κατοικιών των φυσικών προσώπων.

 

20. Ο φόρος επί του τεκμαρτού εισοδήματος από ιδιοχρησιμοποίηση επαγγελματικής στέγης και από δωρεάν παραχώρηση κατοικίας 








πηγή

 

Κυριακή 6 Ιουνίου 2021

Ανθη του κάκτου

 


γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Γνωρίζοντας, μέσες-άκρες, ότι άπαντα τα κακτοειδή έχουν το πλείστον αμερικανική προέλευση και μας ήρθαν στην Ελλάδα μέσω Ευρώπης, τα έφεραν, γενικά, οι Φράγκοι, χαρακτηριστική περίπτωση η γνωστή μας φραγκοσυκιά, δεν φανταζόμουν ότι η λέξη κάκτος (λατινικά cactus) είναι ελληνική, τη συναντάμε στον Θεόφραστο, διάδοχο του Αριστοτέλη στην Περιπατητική Σχολή, το Λύκειο, σπουδαίο φιλόσοφο και πατέρα της βοτανικής, και είναι η πολύ γνωστή μας και για πολλούς εξαίρετο έδεσμα αγκινάρα ή κινάρα (λέξη που συνάντησα νέος στον Εγγονόπουλο: «μια αγκινάρα που είναι κινάρα που είναι κινίρα…» κ.λπ.), λατινικά cardus, η άγρια και cinara, η ήμερη, αυτή που έχει και το μεγαλύτερο γαστρονομικό ενδιαφέρον.

 

Δεν φανταζόμουν, επίσης, ότι ξεκινώντας από δυο άνθη κάκτων, που φωτογράφησα με το κινητό εντυπωσιασμένος από τα φανταστικά χρώματά τους, θα ανοιγόταν μπροστά μου μια ιστορία πολιτισμού κάποιων χιλιάδων χρόνων και μια τεράστια βιβλιογραφία –που δεν σου φτάνουν δυο ζωές για να την ξεφυλλίσεις– μέσα από αισθήσεις και παραισθήσεις, για μια κατηγορία φυτών με αγκάθια.

 

Που όμως δεσπόζουν μιας ηπείρου, της Αμερικής, από τον νότιο Καναδά μέχρι την Παταγονία, ενώ καλύπτουν και αρκετές εκτάσεις της κεντρικής και νότιας Αφρικής και της Μαδαγασκάρης. Και που, παρά τα φαινόμενα –τα πολλά και απωθητικά αγκάθια αυτοπροστασίας–, ίσως και γι’ αυτό, αυτά τα φυτά είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και χρειάζονται φροντίδα και στοργή. Θα μου πεις, μπορείς να χαϊδέψεις κάτι που βγάζει αγκάθια; Μπορείς, όταν αγαπάς και όταν καταλαβαίνεις πώς, πότε και τι να χαϊδέψεις.

 

Την ιδέα να γράψω για τα άνθη του κάκτου [σε λανθάνοντα παραλληλισμό με «Τα Ανθη του Κακού» του Μπωντλαίρ, απαρχή της μοντέρνας ποίησης] μου την έδωσαν δυο άνθη κάκτου, ένα φραγκοσυκιάς (το πορτοκαλί) το περασμένο καλοκαίρι στον Λαύκο και το άλλο (το ιώδες) μόλις πρόσφατα στη βεράντα μου στο Παγκράτι. Απίστευτα χρώματα. Αντοχή στις στερήσεις. Εσωστρεφής αυτάρκεια. Μετατροπή των φύλλων φωτοσύνθεσης σε αγκάθια αυτοπροστασίας· η φωτοσύνθεση γίνεται από το βλαστό. Πρόκληση της επικονίασης προς αναπαραγωγή μέσα από θεαματικά χρώματα μιας ανθοφορίας που διαρκεί ελάχιστα· σε κάποιους κάκτους, μια μόνο νύχτα, σε κάποιους άλλους όχι κάθε χρόνο.

 

Ο επί Γης πληθυσμός των κάκτων υπολογίζεται σε 1.500 με 1.800 είδη. Ευδοκιμεί σε ξηρά κλίματα και στεγνά εδάφη [το είδος δεν υπάρχει π.χ. στη ζούγκλα του Αμαζόνιου]. Ομως προσαρμόζεται σε εύκρατες ζώνες [οι κάκτοι της Ευρώπης έχουν όλοι εισαχθεί από τον Νέο Κόσμο· όπως και πολλά άλλα είδη φυτών, με πρωταγωνιστές την πατάτα και την ντομάτα!]. Ενώ αντέχει και σε χαμηλές θερμοκρασίες.

 

Μια ιδιαίτερη είδηση αλίευσα από το Ιντερνετ: Σεπτέμβριος 2014, Ρέθυμνο. Αστυνομικοί, επιχειρώντας έρευνα σε σπίτι Ολλανδού, μόνιμου κάτοικου της περιοχής, μετά από ανώνυμη καταγγελία… ύποπτης καλλιέργειας, έκπληκτοι αντίκρισαν… ευτραφή φυτεία από 250 κάκτους, έως και 2,5 μέτρα ύψος. Μετά από έρευνα διαπιστώθηκε πως επρόκειτο για το είδος κάκτου San Pedro, που φύεται στη Νότια και Κεντρική Αμερική, από το οποίο παράγεται η παραισθησιογόνος ουσία μεσκαλίνη.

 

Αν ανοίγαμε το αρχέγονο «βιβλίο» των αισθήσεων και των παραισθήσεων των αυτόχθονων πληθυσμών της Αμερικής, των «Ινδιάνων». Οπου η μεσκαλίνη (το μεσκάλ) και το εξ αυτής παραγόμενο (προϊόν κάκτου δηλαδή) ευφορικό παραισθησιογόνο πεγιότ [το οποίο οι Αζτέκοι ονόμαζαν «Θεϊκό Αγγελιαφόρο» και υπό την επήρειά του γινόταν ο θρυλικός «Χορός των Πνευμάτων»] χρονολογούνται εδώ και πάνω από 5.700 χρόνια… Τότε θα γράφαμε μέχρι το άλλο Σάββατο!       

Αν υπάρξει μέλλον, αυτό θα είναι πράσινο

 


Στην Ελλάδα, όμως, η πράσινη ανάπτυξη σχεδιάζεται με το μυστρί παραμάσχαλα, ενώ νεοπλουτίστικα έργα φαραωνικών διαστάσεων ενδύονται τα «πράσινα», δίχως να λαμβάνεται υπόψη ούτε η προστασία των τοπικών οικοσυστημάτων και η βιωσιμότητα, ούτε η κοινωνία των πολιτών.

 

γράφει ο Αντώνης Ντινιακός

 

Οι Έλληνες πολιτικοί περιφέρουν συχνά τον όρο «πράσινη ανάπτυξη», σαν ένα είδος θαυματουργού εμβολίου για πάσα οικονομική «νόσο». Εξακοντίζουν με χαρακτηριστική άνεση κούφιες εξαγγελίες από πάνελ σε πάνελ και ξεστομίζουν, κυνικά και ανεύθυνα, μεγαλόστομες υποσχέσεις, σε μια προσπάθεια να συνδεθούν όπως, όπως με την ανερχόμενη «πράσινη» τάση της νέας εποχής. Είναι δεδομένο πως τα επόμενα χρόνια θα δούμε ακόμα περισσότερους εκπροσώπους του Κοινοβουλίου να κόπτονται για τη Γη και να επανασυστήνονται, στη δημόσια σφαίρα, ως υπέρμαχοι του περιβάλλοντος, σφύζοντας από κλιματικές ανησυχίες. Άλλωστε όπως είχε πει κάποτε και η Γερμανίδα πολιτικός και ακτιβίστρια, Πέτρα Κέλλυ, από τις πρωτεργάτριες των Γερμανών Πρασίνων, «Αν υπάρξει μέλλον, αυτό θα είναι πράσινο».

 

 

Σήμερα, η πρόβλεψη της επαληθεύεται μεγαλοπρεπώς σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Το πράσινο είναι πράγματι το χρώμα που ορίζει τα επόμενα βήματα. Το επιβεβαιώνουν και οι τάσεις, διεθνώς, στις μεγάλες δυτικές δημοκρατίες. Τα φιλόδοξα σχέδια του Τζο Μπάιντεν, στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, το διόλου απίθανο ενδεχόμενο να δούμε τα επόμενα χρόνια μια πράσινη Καγκελάριο στη Γερμανία, χάρη στην Αναλένα Μπέρμποκ, η προσήλωση της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, όλα καταδεικνύουν πως οι πράσινες πολιτικές θα κυριαρχήσουν στον πόλεμο των ιδεών. Η Ελλάδα, ασφαλώς, δεν αποτελεί εξαίρεση. Εσχάτως, μάλιστα παρατηρείται ολοένα και μεγαλύτερη δραστηριότητα «πράσινων» αποχρώσεων σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Αίφνης, άπαντες εμφανίζονται ως «πράσινοι». Τι κοστίζει στην τελική;

 

Στον ελληνικό πολιτικό χυλό όπου όλα ανακατεύονται άτσαλα για να καταλήξουν στις γνωστές business λίγων και εκλεκτών, είναι εύλογο να παρακολουθεί κανείς με καχυποψία τις «πράσινες» υποσχέσεις που ολοένα και πληθαίνουν αγκαζέ με τα πάσης φύσεως μεγαλόπνοα «αναπτυξιακά» έργα.

Από την άλλη, το περιβαλλοντικό τσουνάμι που σαρώνει ολοκληρωτικά τις κυρίαρχες ιδεολογίες του κόσμου μας, επαναπροσδιορίζοντας την παγκόσμια πολιτική ατζέντα, απαιτεί κάτι περισσότερο από παχιά λόγια και ένα πράσινο πασπάλισμα σε παρωχημένες συνταγές. Κοινώς, δεν νοείται πράσινη ανάπτυξη με το μυστρί του τσιμέντου παραμάσχαλα και στο βάθος του ορίζοντα κάμποσα νεοπλουτίστικα έργα φαραωνικών διαστάσεων που σχεδιάζονται και υλοποιούνται δίχως να λαμβάνεται υπόψη τόσο η προστασία των τοπικών οικοσυστημάτων και η βιωσιμότητα όσο και η κοινωνία των πολιτών. Έργα που ενδύονται τα «πράσινα», όμως πραγματοποιούνται χωρίς τη συναίνεση ή τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στην όποια διαβούλευση -όλα αυτά είναι καθαρή κοροϊδία και το μόνο που πετυχαίνουν είναι να απαξιώνουν τις λιγοστές αγνές προθέσεις στα μάτια του κόσμου. Εν ολίγοις, ανάπτυξη που δίνει προτεραιότητα στην οικονομία και όχι στη περιβαλλοντική βιωσιμότητα, δεν είναι ούτε πράσινη, ούτε καν «ανάπτυξη» στη γλώσσα της αειφορίας. Είναι απλώς άλλη μια ευκαιρία για επενδύσεις χωρίς κανένα θετικό αποτύπωμα για το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

 

Ασφαλώς, στον ελληνικό πολιτικό χυλό όπου όλα ανακατεύονται άτσαλα για να καταλήξουν στις γνωστές business λίγων και εκλεκτών, είναι εύλογο να παρακολουθεί κανείς με καχυποψία τις «πράσινες» υποσχέσεις που ολοένα και πληθαίνουν αγκαζέ με τα πάσης φύσεως μεγαλόπνοα «αναπτυξιακά» έργα. Νησιά ανακηρύσσονται «πράσινα» υπό την αιγίδα πολυεθνικών, την ώρα που όσα πρωτοπορούν πραγματικά στη βιώσιμη ανάπτυξη εδώ και χρόνια παλεύουν μόνα τους, ποδηλατόδρομοι απλώνονται από τη μια στιγμή στην άλλη σε ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο, μαρίνες που μέχρι πρότινος υποδέχονταν μικρά σκάφη, ορέγονται πια ένα μέλλον με mega yachts και ελικόπτερα στο όρμο τους, ενώ αιωνόβια δέντρα στη Βουλιαγμένη ετοιμάζονται να δώσουν τη θέση τους σε εμπορικά πάρκα και πάρκινγκ στο όνομα της ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που παρουσιάζεται εντέχνως με ένα μανδύα περιβαλλοντικής ευαισθησίας, όμως αδυνατεί να κρύψει την ασύμμετρα τονισμένη οικονομική της διάσταση και το μηδενικό όφελος στις τοπικές κοινωνίες.

 

Το θετικό είναι, όπως θα δείτε και στην έρευνα του 20/20 στο NEWS 24/7, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, πως οι πολίτες είναι πλέον πιο συνειδητοποιημένοι αναφορικά με το ουσιαστικό διακύβευμα της κλιματικής κρίσης, περισσότερο υποψιασμένοι στις «πράσινες» εξαγγελίες, ενώ το ενδιαφέρον για τα πραγματικά περιβαλλοντικά ζητήματα και την κλιματική δικαιοσύνη στην κοινωνία των πολιτών αναπτύσσεται σταθερά, διεκδικώντας το δικό της ζωτικό χώρο. Ώστε να μετασχηματιστεί τα επόμενα χρόνια σε ένα ακόμα πιο μαζικό και δυναμικό κίνημα με κυρίαρχο πρόταγμα την προστασία του περιβάλλοντος και όχι την οικονομική ανάπτυξη μέσω αυτού. Η ανάπτυξη, όσο κι αν προσπαθούν να την παρουσιάσουν ως λύση, δεν είναι παρά ένα σημαντικό μέρος του προβλήματος. Κι αν δεν το λύσουμε εμείς, θα το λύσει η Ιστορία.     

Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για τους θανάτους στη ΜΕΘ στο Αγρίνιο.!

 


«Κυβέρνηση, Υπουργείο, 6η ΥΠΕ, Διοίκηση ΓΝ Αγρινίου γνώριζαν καθημερινά για την πληρότητα της κλινικής, τη θνησιμότητα, την υποστελέχωση και τις αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύει το υγειονομικό προσωπικό και αγνοούσαν τα αιτήματά μας», αναφέρει σε δήλωσή του ο Παθολόγος του Νοσοκομείου Αγρινίου και Μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Ιατρών Ελλάδας, Μάκης Αραβανής.

 

Υποστηρίζει πως η Κυβέρνηση, το Υπουργείο, η 6η ΥΠΕ και η Διοίκηση έχουν την αποκλειστική ευθύνη για τα αποτελέσματα της πολιτικής που ακολούθησαν, υπογραμμίζοντας πως οι υγειονομικοί δεν θα γίνουν τα εξιλαστήρια θύματα.

 

Η δήλωση ολόκληρη:

 

«Την Παρασκευή 4/6/2021 επισκέφθηκε το γενικό νοσοκομείο Αγρινίου ο βουλευτής της ΝΔ κ Σαλμάς. Μετά τη συνάντηση με το Διοικητή προέβη σε δηλώσεις σχετικά με την κατάσταση του νοσοκομείου, τα ποσοστά θνητότητας της ΜΕΘ COVID αλλά και της κλινικής COVID. Μεταξύ άλλων αφού δήλωσε υποκριτικά ότι «σέβομαι και εκτιμώ την προσπάθεια του ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού» κατέληξε ότι «τα αποτελέσματα δεν ήταν ικανοποιητικά, δεν ήταν υπέρ του κόσμου αλλά εναντίον του κόσμου»!!!

 

Δηλαδή ο κ Σαλμάς 14 μήνες μετά από την έναρξη της πανδημίας επισκέφθηκε το νοσοκομείο και επιχείρησε να στοχοποιήσει για τη θνησιμότητα, τους ιατρούς και το υπόλοιπο υγειονομικό προσωπικό. Αυτούς που από την πρώτη στιγμή ήταν και είναι στην πρώτη γραμμή, δίνοντας καθημερινά και νυχθημερόν τη μάχη δίπλα στους ασθενείς, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή. Να του θυμίσουμε ότι ήταν δεκάδες οι νοσηλευτές που νόσησαν όπως επίσης και σχεδόν οι μισοί ιατροί της κλινικής COVID, ένας εκ των οποίων νοσηλεύθηκε στη ΜΕΘ για πάνω από ένα μήνα, ευτυχώς με αίσιο τέλος και έχει επιστρέψει στα καθήκοντά του.

 

Επιχείρησε έτσι να  συγκαλύψει τις δικές τους εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες για τη διαχείριση της πανδημίας και τα μέτρα ενίσχυσης που ΔΕΝ ΠΗΡΑΝ για το ΓΝ Αγρινίου, δηλώνοντας ουσιαστικά άγνοια και έκπληξη!!

 

Δεν πρόκειται να τους επιτρέψουμε να μετακυλήσουν τις δικές τους ευθύνες στους υγειονομικούς τη στιγμή που:

 

Για πάνω από ένα χρόνο σε όλους τους τόνους, σε όλες τις κατευθύνσεις και σε όλους τους αρμόδιους αναδείξαμε τις τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ότι πρέπει να εξασφαλιστεί όλο το αναγκαίο προσωπικό και να υπάρξει πλήρης διαχωρισμός του προσωπικού που θα απασχολείται στην κλινική COVID από τα άλλα τμήματα.(Παθολογική, ΤΕΠ)

 

Όταν σε μια νύχτα ορίστηκε το ΓΝ Αγρινίου σε νοσοκομείο αναφοράς COVID χωρίς να πληροί τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις στελέχωσης, χωρίς να διαθέτει καν το ίδιο μοριακό αναλυτή για τουλάχιστον 10 μήνες με ότι συνέπειες είχε αυτό στην καθυστέρηση των αποτελεσμάτων, στη διασπορά στην παθολογική κλινική πέρυσι κλπ

 

Όταν είχε ζητηθεί ήδη από το πρώτο κύμα της πανδημίας να προκηρυχθούν και να προσληφθούν άμεσα 4 παθολόγοι και 2 πνευμονολόγοι για την κλινική COVID για την αντιμετώπιση της πανδημίας και δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ

 

Όταν μέσα από συνεχείς αναφορές των ιατρών, παρεμβάσεις, ενημερώσεις, ανακοινώσεις προς όλους τους αρμόδιους τονίζαμε και επισημαίναμε ότι δε μπορεί ένας εφημερεύων ειδικευμένος παθολόγος να καλύψει ταυτόχρονα τις ανάγκες της κλινικής COVID, της Παθολογικής κλινικής, του ΤΕΠ COVID και του Παθολογικού ΤΕΠ και μας αγνοούσαν επιδεικτικά…… και ο κατάλογος των αιτημάτων είναι μακρύς!!

 

Κυβέρνηση, Υπουργειο, 6η ΥΠΕ, Διοίκηση ΓΝ Αγρινίου γνώριζαν καθημερινά για την πληρότητα της κλινικής, τη θνησιμότητα, την υποστελέχωση και τις αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύει το υγειονομικό προσωπικό και αγνοούσαν τα αιτήματά μας, τις επισημάνσεις μας!!

 

Όλα τα παραπάνω και άλλα τόσα τα θέσαμε εκ νέου στην έκτακτη σύσκεψη που έγινε στις 9 Μάη στο νοσοκομείο με την παρουσία του Διοικητή της 6ης ΥΠΕ και του Διοικητή του Νοσοκομείου, τονίζοντας άμεσα ότι πρέπει να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις πλήρους στελέχωσης της κλινικής COVID, με πλήρη διαχωρισμό από τα άλλα τμήματα, προτείναμε συγκεκριμένα να προκηρύξουν  με κατεπείγουσες διαδικασίες τις 2 μόνιμες θέσεις επιμελητών β παθολόγων (1 στο ΤΕΠ, 1 στην κλινική), δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ!

 

ΩΣ ΕΔΩ!!! ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ, 6Η ΥΠΕ, ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ!!ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ. ΔΕ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΑ ΘΥΜΑΤΑ

 

Οι ιατροί, οι νοσηλευτές και το υπόλοιπο προσωπικό θα συνεχίσουμε στην πρώτη γραμμή, με αυταπάρνηση να δίνουμε τη μάχη στο πλάι των ασθενών μας όπως το κάναμε 14 μήνες τώρα, αλλά και πριν την πανδημία. Θα συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε τα προβλήματα και τις ελλείψεις. Πίσω από τις μάσκες έχουμε φωνή η οποία πρέπει να ακουστεί και θα ακουστεί».

 




 πηγή

Pegasus: Ένας ρουφιάνος στο κινητό σου


Παρακολουθούμε το κινητό σας τηλέφωνο με τη βοήθεια του Πήγασου και του αδερφού του, του Χρυσάωρα.

 

Διαβάζουμε τη νέα έκθεση της οργάνωσης Privacy International, για μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες παρακολουθήσεων και κατασκοπείας στον πλανήτη, και βρίσκουμε ίχνη της στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Και ύστερα θυμόμαστε μια εταιρεία κατασκόπων για τα δύσκολα — τους ανθρώπους που θέλεις να καλέσεις, εάν είσαι βιαστής ή τραπεζίτης, για να καθαρίσουν τις ζημιές που έκανες.

 

Συζητάμε δηλαδή για την ιδιωτικοποίηση του κράτους και του παρακράτους των μυστικών υπηρεσιών.  









Σερβιτόρων χώρα

 


γράφει ο Δημήτρης Νανούρης

 

Συμπαθούσα παιδιόθεν τα γκαρσόνια, ιδίως τ’ ασπροφορεμένα στον «Κρίνο» της οδού Αιόλου που με πήγαινε η μάνα μου για λουκουμάδες, όποτε κατεβαίναμε για ψώνια στο κέντρο. Η παρουσία τους ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με λιχουδιές κι αργότερα με ευωχία και γλέντι. Διαισθανόμουν –ποιος ξέρει;– ότι το επάγγελμα θα γινόταν κάποτε σήμα κατατεθέν της χώρας και πως αργά ή γρήγορα θα καμαρώναμε ως καμαρότοι ακόμα και όσοι δεν ασχολούμαστε με την εστίαση, αν εννοείτε.

 

Από προχθές το βράδυ, ωστόσο, που παρακολούθησα την εφ’ όλης της ύλης εξομολόγηση του Εν Τούτω Νίκα Καρανίκα στον Alpha, αντιμετωπίζω με έκδηλη καχυποψία άπαντες τους εκπροσώπους του πολυπληθούς κλάδου. Τους θεωρώ συλλήβδην οπισθόβουλους και εξουσιομανείς, οίτινες χαμογελούν ψεύτικα στην πελατεία, την ίδια στιγμή που κατά βάθος επιβουλεύονται τη ζωή, την ψυχική ισορροπία και το πορτοφόλι της. Υποστήριξε, μεταξύ, άλλων, πως παρίστανε επί συναπτά έτη τον σερβιτόρο βάσει σατανικού σχεδίου: Ενταγμένος εξ απαλών ονύχων στην Αριστερά, είχε στο πίσω μέρος του εγκεφάλου του, στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού του άλλως ειπείν, το όραμα της κατάληψης των χειμερινών ανακτόρων, εν προκειμένω του μεγάρου Μαξίμου. Αφοσιώθηκε ψυχή τε και πνεύματι στον ιερό συλλογικό σκοπό κι έπρεπε να κάνει αναγκαστικά δουλειές του ποδαριού για να κατορθώσει να τον επιτύχει.

 

Σκληρό αναμφισβήτητα το γκαρσονιλίκι, του άφηνε μολαταύτα χρονικά περιθώρια να ασχοληθεί παραλλήλως με την αναζήτηση ξεχωριστών ταλέντων στα τσικό της παράταξης. Βλέπεις, εκατοντάδες πιτσιρικάδες του χώρου ξημεροβραδιάζονταν στα μαγαζιά που εργαζόταν κατά καιρούς, επιδιδόμενοι σε ατέρμονες περί παντός του επιστητού συζητήσεις μέχρι πρωίας. Κάπως έτσι έπεσε στου πουθενά τη Μέσι πάνω στον Λιονέλ Αλέξη. Ιδού πώς το θέτει ο ίδιος: «Μαζί με άλλους συντρόφους θέλαμε να στήσουμε τη Νεολαία Συνασπισμού, όταν ήταν πρόεδρος η Μαρία Δαμανάκη. Ψάχναμε τον ανθό της Αριστεράς με στόχο να γίνουμε κυβέρνηση μια μέρα. Κι εγώ ανακάλυψα τότε τον Τσίπρα». Αποδέχτηκε δε αγογγύστως τον χαρακτηρισμό «σκάουτερ» που του απέδωσε ο παρουσιαστής.

 

Ιδροκόπησε δολώνοντας διαρκώς το αγκίστρι της πετονιάς, αλλά έβγαλε λαβράκι, για να μην πω δεκαπεντάκιλο ροφό. Στον τέως πρωθυπουργό μπορείς να καταλογίσεις πολλά, όχι όμως και το θανάσιμο αμάρτημα της αχαριστίας, καίτοι ο Αλέκος Αλαβάνος έχει λόγους να εκφέρει διαφορετική άποψη. Στον Εν Τούτω Νίκα εν τούτοις στάθηκε σπαθί και τον διόρισε σύμβουλο στρατηγικού σχεδιασμού. Εκείνος πέρασε την πόρτα του Μαξίμου μόνο και μόνο επειδή οραματιζόταν τριάντα τρία χρόνια την ευλογημένη στιγμή. Οικονομικά δεν τον συνέφερε. Με χίλα διακόσια ευρώ μηνιαίως και χωρίς τιπς –πουρμπουάρ, ντε– χτυπάς σασί μεσούσης της κρίσης. Πήγε παρά ταύτα και δούλεψε σκληρά. Τουτέστιν δεν έχανε λεπτό, κατά δήλωσίν του, από την τετράωρη καθημερινή εκπομπή της λατρευτής του Ελένης Μενεγάκη που προβαλλόταν στο πικ της δουλειάς. Δεν σου απονέμονται έτσι εύκολα τα εύσημα κοτζάμ Αδ-όνειδος.

   

Ποιος θέλει τον Λοβέρδο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ; Ο Μητσοτάκης, ο Τσίπρας και οι δημοσκοπήσεις…

 


 γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Το Κίνημα Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ), διάδοχος του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ, είναι ένα μικρό κόμμα εδώ και μια δεκαετία. Όμως, φαίνεται ότι αποτελεί πολύφερνη νύφη, καθώς μπορεί να αποτελέσει τον κρίσιμο κυβερνητικό εταίρο μετά τις επόμενες εκλογές, αν δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία. Γι’ αυτό οι προσεχείς εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη αρχηγού προκαλούν από τώρα ενδιαφέρον δυσανάλογο του μεγέθους του.

 

 

Νέα διάσταση στην εκλογή αρχηγού έχει δώσει η υποψηφιότητα του Ανδρέα Λοβέρδου. Διότι ενδεχόμενη εκλογή του θεωρείται ότι διασφαλίζει στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι θα έχει κυβερνητικό εταίρο, αν η ΝΔ δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία. Γι’ αυτό φιλικές προς τη ΝΔ δημοσκοπήσεις «πουσάρουν» την υποψηφιότητά του. Προϋπόθεση, βεβαίως, είναι το ΚΙΝΑΛ να καταφέρει να εκπροσωπηθεί στην επόμενη Βουλή. Ο κίνδυνος αυτός δεν είναι αμελητέος. Είχε εμφανιστεί και τον Ιανουάριο του 2015, όταν πήρε μόλις 4,68%. Είχε προηγηθεί η κυβερνητική συνεργασία του(αρχηγός ο Ευάγγελος Βενιζέλος) με τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά.

 

Ο κ. Λοβέρδος, μετά τη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του, έθεσε ως στόχο τον διπλασιασμό της εκλογικής δύναμης του κόμματος(ήταν 8% στις εκλογές του Ιουλίου του 2019). Βεβαίως, πριν από τις εκλογές αυτές, ο ίδιος άνθρωπος έλεγε ότι στόχος του κόμματος ήταν η δεύτερη θέση, από την οποία θα εκτόπιζε τον ΣΥΡΙΖΑ(πήρε 32%).

 

Τις τελευταίες ημέρες παρενέβη στα εσωκομματικά του ΚΙΝΑΛ ο Αλέξης Τσίπρας, λέγοντας ότι, αν γίνει αρχηγός ο κ. Λοβέρδος , το κόμμα θα γίνει «δορυφόρος της ΝΔ». Ο κ. Λοβέρδος απάντησε ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «φοβάται την εκλογή του, βρίσκεται σε πανικό».

 

Ανεξάρτητα από τις επιδιώξεις των δύο μεγαλύτερων κομμάτων για τις εξελίξεις στο τρίτο, ας δούμε τα πιθανά ενδεχόμενα στην περίπτωση που εκλεγεί αρχηγός ο κ. Λοβέρδος.

 

Ο στόχος που ο ίδιος έχει θέσει για διπλασιασμό του ποσοστού του κόμματος είναι ανέφικτος. Για να τον πετύχει, πρέπει να αποσπάσει σημαντικό κομμάτι παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που έχουν μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Με δεδομένο ότι οι ψηφοφόροι αυτοί είναι αντιδεξιοί(δεν εγκατέλειψαν τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε στην ήττα του 2019) και ο κ. Λοβέρδος δεξιόστροφος, η επιδίωξη αυτή είναι περισσότερο ευχή παρά ρεαλιστική προοπτική. Εκτός αν ο κ. Λοβέρδος εννοεί ότι θα επαναπατρίσει στο ΚΙΝΑΛ τους δεξιόστροφους ψηφοφόρους, οι οποίοι στις τελευταίες εκλογές προτίμησαν τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο σε μία περίπτωση: αν διαφανεί ότι η ΝΔ θα ηττηθεί εκλογικά, οπότε οι ψηφοφόροι αυτοί θα μπορούσαν, θεωρητικά, να επιστρέψουν στο(παλιό) κόμμα τους. Επειδή, όμως, αυτή η προοπτική δεν είναι ορατή επί του παρόντος, το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι το ΚΙΝΑΛ με αρχηγό τον κ. Λοβέρδο να έχει κι άλλες απώλειες προς τη ΝΔ.

 

Ετσι, παρά τα επιφαινόμενα, η υποψηφιότητα Λοβέρδου δεν ανησυχεί τον κ. Τσίπρα, καθώς ενδεχόμενη εκλογή του θα παγιώσει οριστικά τον ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του μεγάλου κόμματος της αντιπολίτευσης. Το ενδεχόμενο συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, με οποιαδήποτε ηγεσία, έχει μόνο θεωρητικό ενδιαφέρον. Πρακτικό θα είχε μόνο αν διαφαινόταν η προοπτική ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι πρώτο κόμμα μετά τις εκλογές με απλή αναλογική. Αλλά τότε ο πειρασμός για νέες εκλογές και αυτοδυναμία θα ήταν μεγάλος. Αντιστοίχως το ίδιο ισχύει και για τον κ. Μητσοτάκη. Μετά τις πρώτες εκλογές με αναλογική, θα επιδιώξει να πάρει αυτοδυναμία στις δεύτερες.

 

Ετσι, ενδεχόμενη εκλογή του κ. Λοβέρδου στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ μπορεί να βολεύει και τον κ.Μητσοτάκη και τον κ. Τσίπρα, για διαφορετικούς λόγους. Το μόνο που μπορεί να μη βολεύει είναι το ίδιο το ΚΙΝΑΛ. Το οποίο, ό,τι δεν έπαθε στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015(κινδύνεψε να μείνει εκτός Βουλής), μπορεί να το πάθει στις προσεχείς εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.

 

Ετσι, όσοι θα πάνε να ψηφίσουν για να αναδείξουν πρόεδρο στο κόμμα- φαινόμενο της Μεταπολίτευσης, που εδώ και μια δεκαετία βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, πρέπει να ξορκίσουν αυτό που έχει πει ο Ταλεϊράνδος: « Η τέχνη της πολιτικής είναι να προβλέπεις το αναπόφευκτο και να επισπεύδεις την εμφάνισή του»…

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *