Ενας πόλεμος χωρίς φραγμούς

 

γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Στο συγκεκριμένο, ένας πόλεμος χωρίς φράγματα. Σημειώνει ο Γιώργος Τσιάρας στο σχετικό ρεπορτάζ («Με ουκρανικό“αποτύπωμα” η ανατίναξη του φράγματος», «Συντακτών» 7/6) ότι με βάση το Συμπληρωματικό Πρωτόκολλο της Συνθήκης της Γενεύης (άρθρο 56/1977) «η καταστροφή φραγμάτων είναι έγκλημα πολέμου και μπορεί να εξισωθεί με τη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής». Ε, και; Κάθε πόλεμος είναι μαζική καταστροφή· άρα, κάθε πόλεμος είναι, αυτόχρημα, και… έγκλημα πολέμου· εκτός, ίσως, από τους αμυντικούς -όπου δέχεσαι απρόκλητη επίθεση- και τους πολέμους ανεξαρτησίας.

 

Οσο για το τελευταίο «επεισόδιο» στο «σίριαλ» του πολέμου στην Ουκρανία, που (απ)αισίως μπήκε ήδη στον 16ο μήνα: την καταστροφή (από ανατίναξη ή από ό,τι άλλο ήθελε προκύψει· εάν προκύψει, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις σπανίως προκύπτει!) του μεγάλου φράγματος στον Δνείπερο, ως υπεύθυνος δημοσιογράφος σταχυολόγησα, προς ενημέρωση των φίλων αναγνωστών και αναγνωστριών, ενδεικτικούς τίτλους από το Διαδίκτυο, με την ελπίδα να τους… διαφωτίσουν, όπως… διαφώτισαν και μένα!

 

«Αυτό που πολλοί φοβούνταν εδώ και αρκετούς μήνες έγινε πραγματικότητα τα χαράματα της Δευτέρας προς Τρίτη» – «Κρεμλίνο και Κίεβο αλληλοκατηγορούνται για την ανατίναξη» – «Η Μόσχα καλεί τη διεθνή κοινότητα να “καταδικάσει” το Κίεβο για τη μερική καταστροφή του φράγματος Καχόβκα» – «Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες βλέπουν ρωσικό δάκτυλο πίσω από την επίθεση στο φράγμα» – «Νέα διάσταση στον πόλεμο που μαίνεται από τον Φεβρουάριο του 2022 στην Ουκρανία βάζει η καταστροφή του γιγαντιαίου φράγματος» – «Η ανατίναξη του φράγματος της Νόβα Καχόβκα είναι ακόμα ένα επίπεδο της ανυπολόγιστης ανθρώπινης και περιβαλλοντικής καταστροφής του πολέμου στην Ουκρανία». Τώρα διαφωτιστήκαμε πλήρως!

Οσο για το τελευταίο, την «ανυπολόγιστη ανθρώπινη και περιβαλλοντική καταστροφή», που τρέχανε να σωθούν άγρια και οικόσιτα ζώα και άνθρωποι σκαρφαλώνανε στα δέντρα να μην πνιγούν… Τα έχουν αυτά οι πόλεμοι! Ιδίως οι… μοντέρνοι, από Ιράκ και μετά. Που εμείς, το κοινό, τους «εισπράττουμε»… εικονικά, όπως ένα… video game...

 

Το “αξιοζήλευτο project”του Κ. Μητσοτάκη για την Υγεία – Ένας υποψήφιος πρωθυπουργός-CEO

 

γράφει η Δήμητρα Μυρίλλα

Θα πρέπει να έχει κάποιος ασυγκράτητο θράσος, κατακλυσμιαίο κυνισμό και θηριώδη άγνοια για το τι σημαίνει δημόσιο σύστημα υγείας για να δηλώνει(σε πρωϊνή εκπομπή στο Mega) το εξής: Θα ασχοληθώ προσωπικά με το πρότζεκτ ‘νέο ΕΣΥ”!  

 

Ποιός το είπε; Ο Κ. Μητσοτάκης.

 

Πότε το είπε;  Αμέσως μετά την επίσκεψή του στο αντικαρκινικό νοσοκομείο “Αγιος Σάββας, όπου εκεί δεν ντράπηκε να ξεστομίσει: “Θέλω, όμως, με την ευκαιρία της επίσκεψής μου στον Άγιο Σάββα, να καταδείξω ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας παρά τις δυσκολίες, παρά τις αδυναμίες, λειτουργεί. Πολλές φορές λειτουργεί σε επίπεδα τα οποία είναι αξιοζήλευτα και σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο.” (!)

 

Πριν κηδευτούν οι δύο γυναίκες που πέθαναν στην Κω και στη Νέα Μάκρη.

 

Λίγες ώρες αργότερα μια ακόμα γυναίκα στη Χαλκιδική έχανε τη ζωή της, επειδή το ασθενοφόρο κατόρθωσε να φτάσει 1,5 ώρα μετά την κλήση  Επειδή ολόκληρη Χαλκιδική διαθέτει μόλις πέντε Κέντρα Υγείας και οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι αρκετά μεγάλες.

 

Το τρίτο θανατηφόρο περιστατικό σε τρεις ημέρες. Ενα την ημέρα δηλαδή.

 

Πραγματικά, είναι να ζηλεύει όλος ο κόσμος και ο ντουνιάς!

 

Τέτοια ποσοστά ούτε στο Μπαγκλαντές.

 

 Αξιοζήλευτο παγκοσμίως,  να πεθαίνει ένας άνθρωπος τη ημέρα επειδή δεν υπάρχουν ασθενοφόρα. Αξιοζήλευτοι και οι 37.000 νεκροί στην πανδημία. Αξιοζήλευτοι και οι διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ, επειδή δεν είχε ο κ. Μητσοτάκης μελέτες που να λένε ότι ο διασωληνωμένος πρέπει να νοσηλεύεται σε ΜΕΘ! Πολύ πιθανόν να χρειάζεται και μία μελέτη που να λέει ότι ο καλών το ασθενοφόρο χρειάζεται ασθενοφόρο τώρα και όχι όταν αποδημήσει εις Κύριον. Πιθανόν, να απαιτείται μελέτη που να τεκμηριώνει ότι ο ασθενής χρειάζεται όντως ασθενοφόρο και όχι καρότσα.

 

Αλλά, εν πάση περιπτώσει, όλα αυτά θα γίνουν ένα ωραιότατo project.

 

Διότι, ο κύριος που διεκδικεί εκ νέου την πρωθυπουργία μιλάει με τη μόνη γλώσσα που ξέρει…  Τη γλώσσα των επιχειρήσεων. Δεν γνωρίζει τί σημαίνει άσκηση δημόσιας πολιτικής για την δημόσια υγεία. Προφανώς δεν γνωρίζει τί σημαίνει νοσηλεία σε ράντζο, εφημερία με εκατοντάδες ανθρώπους σε αναμονή, με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές να αγωνίζονται να προλάβουν.

 

Γνωρίζει από project. Στον δικό του κόσμο, αυτό των αφεντικών, των επενδυτών, των επιχειρηματιών,  δεν κάνουν πολιτικές για το λαό… Καταστρώνουν project για το χρηματιστήριο, έχουν CEO  και project manager, μιλάνε για business plan και marketing plan. Συνεννοούνται με αυτή τη χυδαία ακατανόητη και βάρβαρη γλώσσα, τόσο βάρβαρη όσο ζοφερός είναι και ο κόσμος που φτιάχνουν για τους λαούς.

 

Μπερδεύτηκε, λοιπόν, ο κ. Μητσοτάκης και δικαίως. Δεν θεωρεί εαυτόν υποψήφιο πρωθυπουργό, αλλά πολλά υποσχόμενο CEO σε Ανώνυμη Εταιρεία, πανέτοιμο να καταστρώσει το project “ξεπουλάω”, “διαμοιράζω”, “καλώ να όρνια να ξεκοκαλίσουν κάθε εναπομείναν ίχνος δημόσιου πλούτου και κοινωνικού αγαθού”.

 

Μόνο που ο λαός δεν είναι γενική συνέλευση μετόχων….

 

Και, επίσης, κανείς δεν είναι αλώβητος, μήτε βασιλιάς, μήτε αυτοκράτορας, μήτε CEO…

 

 

 

 

Το κοινό σαν ξένο

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Με κάθε τριήμερο φυγής από τις πόλεις, αδειάζουν αρκετές θέσεις παρκαρίσματος στους δρόμους. Αποκαλύπτονται έτσι, στον χώρο που ελευθερώνεται προσωρινά, σκουπίδια, σκουπίδια, σκουπίδια. Πλαστικά, χάρτινα, αλουμινένια. Μιας εβδομάδας, ενός μηνός ή και πολύμηνα. Τα πήρε ο αέρας από φισκαρισμένους κάδους και τα ταξίδεψε, τ’ άφησε πίσω του ο περαστικός α λα Κοντορεβιθούλη, τα πέταξε θυμωμένος από το παρμπρίζ του ο αυτοκινητούχος. Ή τα κλώτσησαν κάτω από τα σταθμευμένα αυτοκίνητα οι πιστοί του δόγματος «όσα βλέπει η πεθερά». Τουλάχιστον να μη φαίνονται.

 

Βεβαίως, επειδή το ρηθέν «ουδέν κακόν αμιγές καλού» ισχύει αρκετά συχνά, με τη μαζική φυγή προς γενέτειρες ή αναψυκτικούς προορισμούς λιγοστεύουν οι αφορμές για τσαμπουκάδες ανάμεσα στους διεκδικητές των ποθητών 3-4 μέτρων. Πιθανότατα, τους τσαμπουκάδες αυτούς τους γεννάει στο κλείσιμο της εργασιακής μέρας η καταπόνησή μας, γιατί κατά τα λοιπά η οδηγική μας συμπεριφορά είναι κράμα στωικισμού και βουδισμού. Ούτε κινητό στο ένα χέρι λοιπόν και τσιγάρο στο άλλο (αν και δεν λείπουν όσοι προτιμούν το κομπολόι) ούτε χωσίματα εκ δεξιών και αριστερών ούτε μεταρρυθμισμένη χρωματολογία (το πορτοκαλί σαν εκδοχή του πράσινου). Αλλά ούτε και καντήλια έμπρακτης χριστιανικής ευλάβειας, ευγενικά εκτοξευόμενα από οδηγό σε οδηγό. Και φυσικά, ούτε κάθε λογής σκουπίδια από το παράθυρο στο κοινό μας σαλόνι.

 

Αυτό είναι οι δρόμοι και οι πλατείες, οι παραλίες και τα δάση, ό,τι τέλος πάντων βρίσκεται έξω από τα τετραγωνικά του οχυρού σπιτιού μας: το κοινό μας σαλόνι. Το γιωταχί σαλόνι μας το θέλουμε ν’ αστράφτει. Το κοινό είναι ένα ξένο. Είναι του δημάρχου, του περιφερειάρχη, των περαστικών, των τουριστών, των γειτόνων. Ας το νοιαστούν αυτοί. Εμάς ούτε λόγος μάς πέφτει ούτε και υποχρέωση.

 

Θα περίμενε κανείς ότι με αρκετές γενιές πια να έχουν διδαχθεί στο σχολείο τους «περιβαλλοντική αγωγή», αφενός θα μειώνονταν τα ελευθέρας βοσκής σκουπίδια, όσα πετάνε οι αμέριμνοι χρήστες των πόλεων, αφετέρου οι αυτοδιοικητικοί άρχοντες θα φρόντιζαν για την εικόνα της επικράτειάς τους και πέραν του κέντρου. Η προσδοκία αυτή μοιράζεται τα γυάλινα πόδια της ελπίδας ότι οι «μεγάλοι» του κόσμου τούτου θα πολεμήσουν έγκαιρα και αυτοβούλως την κλιματική κατάρρευση. Ημέρα του Περιβάλλοντος η Δευτέρα, και του Αγίου Πνεύματος επίσης, πλην καμία περιστερά δεν βρέθηκε να μεταφέρει σε όλους το SOS του πλανήτη.  

Τίποτε δεν κατάλαβαν στον ΣΥΡΙΖΑ; Με τον Παππά θα «ανατρέψουν» το αποτέλεσμα του Μαΐου;

 

Του Γ. Λακόπουλου

 

Τελικά στην πολιτική τίποτε δεν είναι τυχαίο. Ούτε και το 20% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Μαΐου.

 

Είναι εύκολες οι δικαιολογίες για την «αποτυχία της στρατηγικής της απλής αναλογικής» εξ αιτίας της άρνησης των όμορων κομμάτων.

 

Πιο εύκολο  να αναθεματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την προπαγάνδα του φόβου από την πλευρά του Μητσοτάκη.  Ή το -μόνο  αυτοκριτικό- για το αλαλούμ της προεκλογικής εμφάνισης των στελεχών του.

 

Όσο και αν κρύβονται πίσω από τα δάκτυλά τους- και για την ακρίβεια πίσω από τα βαρίδια τους, η βασική αιτία της συντριβής -παρα την εξαιρετική προεκλογική κούρσα του Αλέξη Τσίπρα – ήταν ότι δεν εμφάνισαν κυβερνώσα ομάδα.

 

Πολλοί τους είχαν προειδοποιήσει: με κατά μέτωπο παράταξη δυνάμεων δεν μπορούν να κερδίσουν τον Μητσοτάκη γιατί σ’ αυτό το επίπεδο είναι πανίσχυρος -σε μιντιακή υποστήριξη, επικοινωνιακά εργαλεία και λεφτά.

 

Ο μόνος – και εύκολος, όσο και αν το αποτέλεσμα δείχνει το αντίθετο- τρόπος ήταν να βγάλει ο Τσίπρας μπροστά τον κόσμο. Και αυτό πήγε να γίνει με τα Τέμπη, αλλά όσοι εκπροσωπούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ στη διαχείριση αυτής της υπόθεσης, δεν ήταν οι καλύτεροι.

 

Για να βγει μπροστά ο κόσμος πρέπει να είναι  αποφασισμένος να αλλάξει κυβέρνηση. Και για να το αποφασίσει πρέπει να γνωρίζει ποια είναι η κυβερνηση που θα έλθει.  Ποιοι θα αντικαταστήσουν τους υπουργούς του Μητσοτάκη.

 

Χρειάζονται άλλα ονόματα στη μαρκίζα

 

 

Ο Τσίπρας όχι μόνο δεν ανέδειξε τέτοια ομάδα – παρότι υποσχέθηκε κυβέρνηση με εκπλήξεις- αλλά επέτρεψε να εμφανίζονται  ως μέλλοντες υπουργοί οι «τομεάρχες» που εκπροσωπούν τον «ΣΥΡΙΖΑ των σπηλαίων». Οι περισσότεροι δεν είναι ελκυστικά προσωπα και κάποιοι είναι τραγικά οπισθοδρομικοί- και συχνά χωρίς στοιχειώδη ενημέρωση.

 

Για να μη μιλήσουμε για την ασυδοσία  του Πολάκη που απειλούσε ακόμη και την ημέρα των εκλογών ότι «θα είναι αλλιώς»- τρομάρα του. Των οικιών ημών εμπιπραμμένων, ημείς άδωμεν

 

Ακόμη και τα ελάχιστα πρόσωπα που έδειχναν ανανέωση τα έκρυψαν οι μαέστροι της Κουμουνδούρου. Έφεραν από το Χάρβαρντ τον  σπουδαίο Οθωνα Ηλιόπουλο και δεν τον έβγαζαν στα κανάλια.

 

Ήλθε  από τη Σορβόννη ο καθηγητής Γρ.Γεροτζιάφας και έπεσε ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης να τ ον αφανίσει– και τα κατάφεραν. Έστειλαν τον Τζανακόπουλο να μιλήσει για την Υγεία στα πάνελ.

 

Τοποθέτησαν στο ψηφοδέλτιο της Δυτικής Αττικής την ανεχόμενη Διάνα Βουτυράκου και  την εξαφάνισαν- προβάλλοντας ως φίρμα του κόμματος την Δούρου, με αναπαραγωγή του σχήματος «Καρέζη- Βουγιουκλάκη»  στον Δυτικό Τομέα.

 

Στο Νότιο τομέα οι κομματικοί απομονώσαν τους ΠΑΣΟΚογενείς όπως ο Στεφ. Τζουμάκας, για να βγάλουν τη Φωτίου,  αποκόπτοντας έτσι τον Τσίπρα απο τη βασική δεξαμενή του.

 

 

Ο Φαραντούρης, η Λάλη, η Λειβαδάρου δεν  πήραν προεκλογικούς ρόλους, ενώ νέα πρόσωπα και όπου εμφανίσθηκε ο πρώτος το έκανε μόνος του… Αντίθετα η Ακρίτα πήρε μια θέση στο Επικρατείας, αλλά κανείς δεν κατάλαβε τι εισφέρει στην κομματικη κάλπη, πέρα από κάποιες αναρτήσεις.

 

Μετά τις εκλογές ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε να αντιλαμβάνεται ότι χρειάζεται άλλα ονόματα στη μαρκίζα και έβαλε επικεφαλής της νέας  Εκλογικής Επιτροπής τον Διον. Τεμπονέρα  που τον ξελασπώνει – ενώ ως τότε τον έκρυβαν.

 

Ως εκεί όμως. Αντί να τοποθετήσει επικεφαλής της λίστας σε δέκα μεγάλες εκλογικές περιφέρειες δέκα νέα πρόσωπα, να μετακινήσει μέσα στο ίδιο ψηφοδέλτιο όσους υποβάθμιζαν οι κομματικοί, προσέρχεται στη κάλπη της 25η Ιουνίου με αυτούς που συνετρίβησαν στις 19 Μαϊου. Τους ίδιους που ηττήθηκαν το 2019.

 

Τα κορόιδα τέλειωσαν…

 

Οι παλιοί γραφειοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ έδιωξαν τον κόσμο του 36% και του 32% για να μπουν οι ίδιοι στη Βουλή, με τις ψήφους του κομματικού συστήματος. Τα κατάφεραν, αλλά το κόμμα καταποντίστηκε.

 

Μυαλό δεν βάζουν ωστόσο. Άρχισαν πάλι να ξεμυτάνε όσοι φέρουν ευθύνες για την ήττα. Ο Τσακαλώτος-  με τα τοπικά νομίσματα και τη συνεργασία με τον Βαρουφάκη- και ο Πολάκης με τις τιμωρίες, έχουν την έδρα στο τσεπάκι και αναπαράγουν τον εαυτό τους και σ’ αυτές τις εκλογές. Ειδικά ο δεύτερος αντί να κρυφτεί δίνει και οδηγίες.

 

Το απίστευτο ήταν η εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ σε εκλογική εκπομπή της ΕΡΤ στις αρχές εβδομάδας από τον Νίκο Παππά.  Πρώτος στον Νότιο Τομέα γαρ.

 

 

Πόσες φορές πρέπει να το πει κανείς για να το καταλάβουν; Ο Παππάς κακώς παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο από την πλειοψηφία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τις τηλεοπτικές αδειες.

 

Αν πρέπει να τον κατηγορήσει κάποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που τον άφησε χωρίς φιλική τηλεοπτική κάλυψη, με το δόγμα «όποιος έχει γερό πορτοφόλι, παίρνει συχνότητα».  Όσο για την πολιτική τύπου στην ΕΡΤ, χειρότερα δεν γινόταν.

 

Το θέμα με τον Παππά είναι ότι υπήρξε κακός υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής και επιπλέον έκανε κινήσεις που έβλαψαν το κόμμα του- μην τα ξαναλέμε τώρα. Αυτό ήταν λόγος να υποβαθμιστεί, αλλά συνέβη το αντίθετο.

 

Από τη στιγμή που καταδικάσθηκε όφειλε να αποχωρήσει ο ίδιος από τις εκλογές –όχι να τις προβάλει ως πλυντήριο της καταδίκης του. Αυτά δεν  γίνονται ούτε στον Τρίτο Κόσμο πλέον.

 

Και τώρα τον στέλνουν στην ΕΡΤ -για να υπενθυμίσει με την παρουσία του τον χειρότερο ΣΥΡΙΖΑ.  Ό,τι και αν τους συμβεί στις 25 Ιουνίου θα είναι άξιοι της τύχης τους.

 

Υ.Γ.: Όσο για την επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ να πάει και σ’ αυτές τις εκλογές ως Αριστερά, το μόνο που θα πετύχει είναι να πάρει τα ποσοστά της Αριστεράς στην Ελλάδα. Τα κορόιδα τέλειωσαν…

Τέλος στα μέτρα στήριξης για την ηλεκτρική ενέργεια από την Ε.Ε -Τι προβλέπουν οι νέες προτάσεις της Κομισιόν για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης

 

Την απόφασή της να μην παρατείνει τα έκτακτα μέτρα που εισήχθησαν πέρυσι προκειμένου να προστατευτούν οι καταναλωτές από την άνοδο των τιμών της ενέργειας, ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προσθέτοντας ότι τα μέτρα αυτά συνέβαλαν στην εξισορρόπηση των ευρωπαϊκών αγορών ηλεκτρικής ενέργειας.

 

Στα τέλη του 2022, η Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 μελών βρισκόταν στη μέση μιας οξείας ενεργειακής κρίσης που πυροδοτήθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με τα κράτη μέλη να παρέχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικές περικοπές και επιδοτήσεις για την αντιμετώπισή της.

 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ

 

«Η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι δεν θα προτείνει παράταση αυτών των μέτρων», ανέφερε σε ανακοίνωσή της, υπενθυμίζοντας ότι αυτά περιλαμβάνουν κίνητρα μείωσης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, ανώτατα όρια εσόδων για σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και κανόνες καθορισμού τιμών λιανικής.

 

Όσον αφορά το φυσικό αέριο, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν στα τέλη Μαρτίου να παρατείνουν για τους επόμενους 12 μήνες, έως τον Μάρτιο του 2024, έναν εθελοντικό στόχο να περιορίσουν τη ζήτηση αερίου τους κατά 15%.

 

Πότε τελειώνουν οι επιδοτήσεις ρεύματος στην Ελλάδα

 

Πτώση στις τιμές

Η Επιτροπή πρόσθεσε ότι οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος έχουν πλέον μειωθεί σε λιγότερο από 80 ευρώ/MWh και οι τιμές του φυσικού αερίου όχι μόνο έχουν μειωθεί αλλά και σταθεροποιηθεί, στο βαθμό που οι αυξήσεις των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας που παρατηρήθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του 2022 θεωρούνται «λιγότερο πιθανό να συμβούν τον επερχόμενο χειμώνα».

 

«Οι χώρες της ΕΕ ανέφεραν ότι σεβάστηκαν σε γενικές γραμμές τον δεσμευτικό στόχο της μείωσης της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας κατά 5% στις ώρες αιχμής – ένα σημαντικό βήμα για τη μείωση της πίεσης των τιμών».

 

Η Επιτροπή είπε επίσης ότι ορισμένες πτυχές των μέτρων έκτακτης ανάγκης είχαν συμπεριληφθεί στις προτάσεις της για μακροπρόθεσμες διαρθρωτικές προσαρμογές στο σχεδιασμό της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

 

Αυτές οι προτάσεις στοχεύουν στο να προσπαθήσουν να αυξήσουν τη χρήση συμβάσεων ηλεκτρικής ενέργειας σταθερής τιμής, να προστατεύσουν τους καταναλωτές από τις αυξήσεις των τιμών και να επιταχύνουν τη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

 

Μείωση της ζήτησης

Όσον αφορά τα μέτρα μείωσης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, η Κομισιόν υπογραμμίζει ότι κάθε χώρα της ΕΕ εφάρμοσε μέτρα για τη μείωση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, όπως μέσω εκστρατειών ευαισθητοποίησης και στοχευμένων μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας.

 

Οι χώρες της ΕΕ ανέφεραν ότι σεβάστηκαν σε γενικές γραμμές τον δεσμευτικό στόχο της μείωσης της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας κατά 5% στις ώρες αιχμής – ένα σημαντικό βήμα για τη μείωση της πίεσης των τιμών. Τα μέτρα αντιμετώπισης της ζήτησης που εφάρμοσαν ορισμένες χώρες της ΕΕ είναι σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή έχει προτείνει ορισμένα διαρθρωτικά στοιχεία με βάση τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τα μέτρα κρίσης στην πρόταση σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

 

H Κομισιόν υπογραμμίζει επίσης ότι 12 από τις 25 χώρες της ΕΕ εκμεταλλεύτηκαν τη δυνατότητα να διευρύνουν το πεδίο της ρύθμισης των τιμών λιανικής σε περιόδους κρίσης στις ΜΜΕ και να εφαρμόσουν ρύθμιση τιμών κάτω του κόστους υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

 

Για παράδειγμα, 7 επιπλέον χώρες της ΕΕ εισήγαγαν ρύθμιση των τιμών για τα νοικοκυριά – επιπλέον της δημόσιας παρέμβασης στον καθορισμό των τιμών για τα νοικοκυριά που υπήρχε ήδη πριν από την κρίση σε 11 χώρες της ΕΕ. 4 ανέφεραν ότι εισήγαγαν ρυθμιζόμενες τιμές λιανικής για τις ΜΜΕ και 2 ανέφεραν συστήματα αποζημίωσης για τις ΜΜΕ. Αρκετές χώρες της ΕΕ ανέφεραν συστήματα που βασίζονται σε ανώτατα όρια κατανάλωσης, συμπεριλαμβανομένων παρεμβάσεων στον καθορισμό των τιμών ή συστημάτων άμεσης ή έμμεσης αποζημίωσης στους τελικούς καταναλωτές.

Εισαγγελική παρέμβαση για τις συνθήκες θανάτου της 19χρονης εγκύου στη Ν.Μάκρη.!

  Για το περιστατικό έχει διαταχθεί ΕΔΕ

Την παρέμβαση του Προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας Αντώνη Ελευθεριάνου προκάλεσε ο θάνατος της 19χρονης εγκύου χθες το μεσημέρι, στη Νέα Μάκρη με τους συγγενείς της να αποδίδουν την τραγική της κατάληξη σε καθυστέρηση του ασθενοφόρου.

 

Για την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης διατάχθηκε αυτεπάγγελτη προκαταρκτική εξέταση προς κάθε κατεύθυνση για την αναζήτηση τυχόν ποινικών ευθυνών ακόμα και κακουργηματικού χαρακτήρα και τον εντοπισμό των υπευθύνων για τη διαχείριση του συγκεκριμένου περιστατικού και τη μη έγκαιρη διακομιδή της 19χρονης στο νοσοκομείο.

 

 

Η διενέργεια της έρευνας ανατέθηκε στην προϊσταμένη της Ποινικής δίωξης, εισαγγελέας Αγγελική Τριανταφύλλου.

 

ΕΔΕ από το ΕΚΑΒ

Νωρίτερα είχε διαταχθεί ΕΔΕ για τη διαχείριση του περιστατικού από την πλευρά του ΕΚΑΒ η οποία έχει κατεπείγοντα χαρακτήρα και το πόρισμά της αναμένεται σε περίπου δύο εβδομάδες. Παράλληλα, έχει διαταχθεί ΕΔΕ, για να διερευνηθεί, αν τηρήθηκαν τα πρωτόκολλα, σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του περιστατικού από το Κέντρο Υγείας Νέας Μάκρης, που μεταφέρθηκε η άτυχη 19χρονη, αν και σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες φαίνεται πως η γυναίκα είχε ήδη καταλήξει όταν την ανέλαβαν οι γιατροί.

 

Το υπουργείο Υγείας διερευνά επίσης τις συνθήκες γύρω από τις μεταφορές ασθενών και αναφέρει ότι ευθύνες θα αποδοθούν μετά την ολοκλήρωση της σχετικής έρευνας.

 

 

Παράλληλα, το υπουργείο Υγείας αναμένει τα πορίσματα των ΕΔΕ από την 1η ΥΠΕ και το ΕΚΑΒ.

 

Το χρονικό της υπόθεσης

Οι συγγενείς της άτυχης κοπέλας καταγγέλλουν ότι περίμεναν για περίπου πέντε ώρες το ασθενοφόρο, ενώ πληροφορίες από το ΕΚΑΒ κάνουν λόγο επίσης για καθυστέρηση αλλά δύο ωρών.   

Σύμφωνα με ρεπορτάζ της ΕΡΤ που επικαλείται πηγές του ΕΚΑΒ, η πρώτη κλήση έγινε στις 11:00 πμ, και η περιγραφή των συμπτωμάτων δεν παρέπεμπε σε επείγον περιστατικό, καθώς καταγράφηκε ως «καταβολή δυνάμεων» από το τηλεφωνικό κέντρο και έτσι δεν θεωρήθηκε περιστατικό άμεσης εξυπηρέτησης.

 

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ωστόσο, έγινε και δεύτερη κλήση μία ώρα και 35 λεπτά αργότερα καθώς δεν είχε φτάσει ασθενοφόρο. «Κάντε γρήγορα η κοπέλα γεννάει» φαίνεται πως ήταν το μήνυμα των συγγενών της στο ΕΚΑΒ.

 

Τότε έφυγε κινητική Μονάδα του ΕΚΑΒ με γιατρό, από την Αρτέμιδα και έφτασε στο σημείο περίπου 20 λεπτά αργότερα. Δηλαδή σύμφωνα με την εκδοχή που δίνουν πηγές του ΕΚΑΒ το ασθενοφόρο καθυστέρησε επίσης -2 ώρες – από τη στιγμή του πρώτου τηλεφωνήματος.

 

Όταν έφτασαν οι διασώστες και σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η 19χρονη έγκυος εννέα μηνών, ήταν χωρίς τις αισθήσεις της. Ξεκίνησε η εφαρμογή καρδιοπνευμονικής ανάνηψης (ΚΑΡΠΑ), χωρίς το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, επί 25 λεπτά. οπότε η 19χρονη διασωληνώθηκε και μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας Νέας Μάκρης. Η νεαρή έγκυος ήταν χωρίς καρδιακό παλμό, αλλά οι γιατροί επί άλλα 45 λεπτά έδωσαν μάχη να την κρατήσουν στη ζωή, με καρδιοπνευμονική ανάνηψη.

 

Όμως, για τη 19χρονη και το 9 μηνών έμβρυο η μάχη είχε χαθεί. Η ιατροδικαστική εξέταση αναμένεται να ρίξει φως στα αίτια της τραγικής αυτής εξέλιξης.

   

πηγή

Ασύλληπτα κέρδη για τις τράπεζες από τα υψηλά επιτόκια – «Αφαίμαξη» για νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις.!

 Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, αύξησαν το περιθώριο κέρδους μόνο από τα επιτόκια κατά περίπου 50%  

Kάθε μήνα βλέπουν τα περιθώρια κέρδους τους να αυξάνονται οι «Σάιλοκ» του 21ου αιώνα, δηλαδή, οι περιβόητες «συστημικές τράπεζες», καθώς η αύξηση των επιτοκίων στα δάνεια διαρκώς ανοίγει την ψαλίδα της από τα επιτόκια των καταθέσεων. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, μόνο για τον μήνα Απρίλιο το επιτοκιακό περιθώριο των τραπεζών αυξήθηκε κατά 10 μονάδες βάσης, έναντι του αντίστοιχου του Μαρτίου, και πλέον ανέρχεται στο 5,60% για τα νέα δάνεια και καταθέσεις (5,55% στα υφιστάμενα). Αξίζει να σημειωθεί ότι από τον περασμένο Ιούλιο, οπότε η ΕΚΤ ξεκίνησε να ανεβάζει τα επιτόκια, το επιτοκιακό περιθώριο ήταν στο 3,69% για τα νέα δάνεια και καταθέσεις και στο 3,56% για τα υφιστάμενα -δηλαδή αύξηση του επιτοκιακού περιθωρίου κατά 191 έως 199 μονάδες βάσης.

 

Συμπέρασμα: μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, αύξησαν το περιθώριο κέρδους μόνο από τα επιτόκια κατά 50%!

 

Τι σημαίνει η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού

Το γεγονός ότι τα επιτόκια δανεισμού διαρκώς αυξάνονται, έχει ιδιαίτερη σημασία. Ο λόγος είναι το κόστος του ιδιωτικού δανεισμού αυξάνεται και γίνεται βρόγχος για τα νοικοκυριά. Όλο και περισσότεροι δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στο υπέρογκο κόστος δανεισμού με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα κόκκινα δάνεια.

 

Καθώς τα κόκκινα δάνεια εκτοξεύονται οι Τράπεζες έχουν «φροντίσει», χάρη στη σκανδαλώδη νομοθεσία των κυβερνήσεων, να τα περνούν στα περιβόητα funds. Με αυτόν τον τρόπο οι τράπεζες φαίνονται «καθαρές» από κόκκινα δάνεια, τα οποία αναλαμβάνουν οι δοσατζήδες τους. Έτσι όλοι αυτοί κερδίζουν και τα λαϊκά νοικοκυριά χάνουν τα σπίτια τους!

 

Και αυτό γιατί οι τράπεζες μπορούν να συνεχίσουν ανενόχλητες το «φαγοπότι» τους μέσω της αύξησης της χρηματιστηριακής τους αξίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι τέσσερις συστημικές τράπεζες Alpha Bank, Τράπεζα Πειραιώς, Εθνική και Eurobank ξεπέρασαν τους στόχους που είχαν θέσει, με τα καθαρά κέρδη των τεσσάρων συστημικών τραπεζών να ανέρχονται στα 3,7 δισ. ευρώ.

 

Ταυτόχρονα, οι Εταιρίες Διαχείρισης Απαιτήσεων (servicers) κάνουν στην κυριολεξία «χρυσές δουλειές» που λειτουργούν ως τα τοπικά υποκαταστήματα των ξένων funds που έχουν αγοράσει τα κόκκινα δάνεια από τις τράπεζες.

 

Τα στοιχεία του Απριλίου

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Απριλίου, που έδωσε στη δημοσιότητα η ΤτΕ, το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο του συνόλου των νέων καταθέσεων παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητο στο 0,25%, σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα. Το μέσο επιτόκιο των καταθέσεων με συμφωνημένη διάρκεια έως 1 έτος από νοικοκυριά αυξήθηκε κατά 6 μονάδες βάσης στο 1,22%. Το αντίστοιχο επιτόκιο των καταθέσεων από επιχειρήσεις αυξήθηκε κατά 40 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 1,87%.

 

Το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο του συνόλου των νέων δανείων προς νοικοκυριά και επιχειρήσεις αυξήθηκε κατά 12 μονάδες βάσης στο 5,85%. Ειδικότερα, το μέσο επιτόκιο των καταναλωτικών δανείων χωρίς καθορισμένη διάρκεια (κατηγορία που περιλαμβάνει τα δάνεια μέσω πιστωτικών καρτών, τα ανοικτά δάνεια και τις υπεραναλήψεις από τρεχούμενους λογαριασμούς) αυξήθηκε κατά 13 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 15,03%. Το μέσο επιτόκιο των καταναλωτικών δανείων με συγκεκριμένη διάρκεια και κυμαινόμενο επιτόκιο αυξήθηκε κατά 71 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 12,79%.

 

Το μέσο επιτόκιο των στεγαστικών δανείων με κυμαινόμενο επιτόκιο αυξήθηκε κατά 24 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 4,06%.

 

Το μέσο επιτόκιο των δανείων τακτής λήξης με κυμαινόμενο επιτόκιο προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) αυξήθηκε κατά 37 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 6,05%.

 

Όσον αφορά τη διάρθρωση των επιτοκίων ως προς το ύψος του δανείου σημειώνεται ότι το μέσο επιτόκιο για δάνεια μέχρι και 250.000 ευρώ αυξήθηκε κατά 10 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 7,02%, για δάνεια από 250.001 μέχρι 1 εκατ. ευρώ αυξήθηκε κατά 18 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 6,01% και για δάνεια άνω του 1 εκατ. ευρώ αυξήθηκε κατά 12 μονάδες βάσης στο 5,51%.

 

Το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο των υφιστάμενων δανείων αυξήθηκε κατά 15 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 5,84%. Ειδικότερα, το μέσο επιτόκιο στα υφιστάμενα υπόλοιπα των στεγαστικών δανείων με διάρκεια άνω των 5 ετών αυξήθηκε κατά 5 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 4,38%. Το αντίστοιχο επιτόκιο των καταναλωτικών και λοιπών δανείων προς ιδιώτες και ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά ιδρύματα αυξήθηκε κατά 12 μονάδες βάσης και διαμορφώθηκε στο 7,71%.  

πηγή

Η φορολογική πολιτική του ΠΑΣΟΚ είναι σωστή και δίκαιη

 

Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη φορολογία των μερισμάτων είναι δίκαιη και ταυτόχρονα έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα για δύο λόγους: οι εισπραττόμενοι φόροι μπορούν να συμβάλουν στην αναπτυξιακή προσπάθεια, εφ’ όσον χρησιμοποιηθούν κατάλληλα, και να αυξήσουν την ρευστότητα των επιχειρήσεων αντί της ρευστότητας των μερισματούχων

γράφει ο Θεόδωρος Π. Λιανός   

 

Πολύς ο θόρυβος για τη φορολογική πολιτική του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα για τη φορολόγηση των μερισμάτων και των γονικών παροχών, αλλά πρόχειρη και αντιεπιστημονική η κριτική της Νέας Δημοκρατίας. Ας δούμε γιατί, αφού προηγουμένως τονίσουμε ότι η ορθότητα ενός φορολογικού μέτρου, κρίνεται, μεταξύ άλλων, από δύο παράγοντες (α) πώς χρησιμοποιείται το ποσό του φόρου που προκύπτει από το μέτρο και (α) πώς το μέτρο επηρεάζει τη συμπεριφορά των ατόμων. 

Προτείνει το ΠΑΣΟΚ, με λόγια Ανδρουλάκη: «Θεωρούμε πως ο φόρος στα μερίσματα πρέπει να είναι 5% –όπως είναι σήμερα– έως τις πρώτες 50.000 ευρώ. Από τις 50.000 έως τις 100.000, το υπερβάλλον ποσό με 10%. Και πάνω από τις 100.000 με 15%». Σύμφωνα με τα ποσοστά αυτά, όποιος εισπράξει 150.000 ευρώ θα πληρώσει φόρο 15.000 ευρώ, δηλαδή 10%. Τώρα, για να εισπράξει κάποιος 150.000 ευρώ από μερίσματα πρέπει να έχει μια πολύ μεγάλη περιουσία σε μετοχές. Ερωτάται η ΝΔ: είναι μεγάλο ποσό ο φόρος των 15.000 για ένα πολύ πλούσιο άτομο, όταν η χώρα έχει τεράστιες ανάγκες σε υπηρεσίας Υγείας, Παιδείας και άμυνας; 

Ο κ. Σκέρτσος της ΝΔ επέκρινε το μέτρο λέγοντας: «Αν αυξήσετε τον συντελεστή, υπονομεύετε την ανάπτυξη». Τρεις λόγοι για τους οποίους ο κ. Σκέρτσος κάνει λάθος: Πρώτον, ο φόρος επί των μερισμάτων δεν είναι φόρος επί των κερδών. Δεύτερον, άλλες χώρες έχουν μεγαλύτερους φόρους επί των μερισμάτων χωρίς να θίγεται ο ρυθμός ανάπτυξης. Π.χ. στις ΗΠΑ ο φόρος επί των μερισμάτων είναι 10%-37%, στην Ιρλανδία 20%-40%, στη Βρετανία 9%-39%. Τρίτον, οι μερισματούχοι των 150.000 ευρώ θα πληρώσουν 5.000 περισσότερα και είναι βέβαιο ότι δεν θα αισθανθούν τη διαφορά σε σύγκριση με τον πλούτο και τα εισοδήματα που έχουν. 

Κατά την περίπτωση που θα αντιληφθούν τη διαφορά, η αντίδρασή τους θα είναι μάλλον να μειώσουν το μέρισμα ώστε μεγαλύτερα ποσά να μείνουν στην επιχείρηση και να επενδυθούν παρά να καταναλωθούν. Με απλά λόγια, η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη φορολογία των μερισμάτων είναι δίκαιη και ταυτόχρονα έχει αναπτυξιακό χαρακτήρα για δύο λόγους: οι εισπραττόμενοι φόροι μπορούν να συμβάλλουν στην αναπτυξιακή προσπάθεια, εφ’ όσον χρησιμοποιηθούν κατάλληλα, και να αυξήσουν τη ρευστότητα των επιχειρήσεων αντί της ρευστότητας των μερισματούχων. 

Σχετικά με τη φορολογία γονικών παροχών και δωρεών, το ΠΑΣΟΚ προτείνει το όριο αφορολόγητου ποσού να είναι 400.000 ευρώ αντί των 800.000 που έχει νομοθετήσει η ΝΔ με νόμο του 2021, και με ποσοστό το ισχύον 10%. Εστω τώρα ότι ένα άτομο δέχεται γονική παροχή 500.000 ευρώ. Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο της ΝΔ, ο φόρος που θα πληρώσει θα είναι μηδέν. Σύμφωνα με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, θα πληρώσει 10% επί του ποσού που υπερβαίνει τις 400.000, δηλαδή 10.000. Αυτό το δεκαχίλιαρο είναι μόνο 2% του ποσού της παροχής. Αν η γονική παροχή είναι 800.000, το ποσοστό με τον νόμο της ΝΔ είναι πάλι μηδέν, ενώ με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι 8%… 

Συγκρίνετε τώρα το 8% με τους συντελεστές φορολογίας των ενοικίων που είναι από 15% έως 46% από το πρώτο ευρώ. Ακόμη, συγκρίνετε το 8% με τους φορολογικούς συντελεστές εισοδήματος που είναι 22%, 32% και 42%. Νομίζω πως είναι φανερό ότι η μείωση του αφορολογήτου ποσού σύμφωνα με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ είναι σύμφωνη με το αίσθημα του δικαίου του απλού πολίτη. 

Με απλά λόγια, οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ είναι στοιχεία ενός καλού φορολογικού συστήματος, και η κριτική της ΝΔ είναι πρόχειρη και αντιεπιστημονική. 

Οι της ΝΔ καθώς και όλοι οι ακραιφνείς νεοφιλελεύθεροι πρέπει να καταλάβουν ότι το αόρατο χέρι της αγοράς, που τα κάνει όλα τέλεια,  δεν υπάρχει. Στην πραγματική οικονομία η αγορά χρειάζεται το «βαρύ χέρι του κράτους». Επίσης, ότι στην πραγματική οικονομία δεν υπάρχουν μόνο οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεργολάβοι, αλλά και οι εργάτες, οι αγρότες, οι μικροεπιχειρηματίες, οι άνεργοι, οι άτυχοι και γενικά άνθρωποι που χρειάζονται τη βοήθεια του κοινωνικού κράτους περισσότερο από ό,τι οι ευνοημένοι του συστήματος. Για τον ρόλο αυτό το κράτος χρειάζεται έσοδα από τη φορολογία. 

Ο Θεόδωρος Π. Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών  

Μικρές λεπτομέρειες άνευ σημασίας

 

H ίδια κοινωνία που δεν θεωρεί την αντιμετώπιση των μεταναστών και προσφύγων ως μείζον θέμα την ίδια αντίληψη έχει για τις τηλεφωνικές υποκλοπές, ένα τεράστιο σκάνδαλο που άπτεται της δημοκρατίας.

 

γράφει ο Γιάννης Παντελάκης

 

Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει γείρει προς τα δεξιά, αυτό αποτελεί μια αντικειμενική αλήθεια και επιβεβαιώνεται από το κόμμα-έκπληξη με το όνομα «Νίκη» που εκπέμπει ακραία συντηρητικά μηνύματα. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO

 Facebook Twitter E-mail   0

ΔΥΟ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ από τις εκλογές, οι «New York Times» κάνουν μια συγκλονιστική αποκάλυψη: μετανάστες, ανάμεσά τους και μικρά παιδιά, που προσπαθούν να σωθούν από τον πόλεμο στο Κέρας της Αφρικής και αφού έχουν κάνει μεγάλα και δύσκολα ταξίδια για να φτάσουν στην Ευρώπη, μεταφέρονται στη Λέσβο σε μια σχεδία και αφήνονται στη τύχη τους στα νερά του Αιγαίου, όπου έχουν χαθεί ήδη χιλιάδες άλλοι.

 

Η χώρα μας, με τον πιο επίσημο τρόπο, μέσω της ακτοφυλακής της και κατά παράβαση κάθε σύμβασης για τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών, τους στέλνει πίσω, για την ακρίβεια στο άγνωστο. «Η Ελλάδα λέει ότι δεν παρατάει τους μετανάστες στη θάλασσα. Πιάστηκε επ’ αυτοφώρω», αναφέρει το απόλυτα στοιχειοθετημένο ρεπορτάζ της μεγάλης αμερικανικής εφημερίδας, το οποίο συνοδεύεται από σχετικό βίντεο που καταγράφει το γεγονός.

 

Ιδιαίτερα μετά τα εξαιρετικά δύσκολα χρόνια των μνημονίων, που συνοδεύτηκαν από βίαιες αλλαγές των συνθήκων και του βιοτικού επιπέδου, αλλά και τα χρόνια της πανδημίας που ακολούθησαν, οι Έλληνες αισθάνονται ολοένα πιο ανασφαλείς οικονομικά και κοινωνικά.

Κανένας Μηταράκης δεν τόλμησε να αμφισβητήσει τότε το ρεπορτάζ, το οποίο προκάλεσε την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που ζήτησε εξηγήσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Η αποκάλυψη δεν δημοσιοποιήθηκε σχεδόν από κανένα από τα μεγάλα επιδραστικά ΜΜΕ της χώρας μας. Και, όπως είναι γνωστό, «αφού δεν το έπαιξε η τηλεόραση, δεν υπάρχει θέμα».

 

 

Ωστόσο, για να μη δαιμονοποιούμε μόνο τα μέσα, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε, όχι αβάσιμα, ότι ακόμα και αν έπαιρνε τη δημοσιότητα που αξίζει ένα τέτοιο γεγονός, δεν θα επηρέαζε την ψήφο της πλειονότητας της ελληνικής κοινωνίας.

 

Άλλωστε, η ίδια κοινωνία που δεν θεωρεί την αντιμετώπιση των μεταναστών και προσφύγων ως μείζον θέμα την ίδια αντίληψη έχει για τις τηλεφωνικές υποκλοπές, ένα τεράστιο σκάνδαλο που άπτεται της δημοκρατίας, ή ακόμα και για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, όπου η προσχηματική παραίτηση του υπουργού Μεταφορών και Υποδομών συνοδεύτηκε από εκ νέου υποψηφιότητα και εκλογική πρωτιά στις Σέρρες, όπου οι οπαδοί τον χειροκροτούσαν θερμά, φωνάζοντας «άξιος»!

 

Όπως έδειξε σχετική έρευνα που κατέγραψε τα κριτήρια με τα οποία ψήφισαν οι Έλληνες ‒το ίδιο δείχνουν πολλές άλλες έρευνες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια‒, ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας αδιαφορεί γι’ αυτά και δεν τα αξιολογεί ιδιαιτέρως, έχει συντηρητικοποιηθεί βαθιά, έλκεται όλο και περισσότερο από την Εκκλησία, σχηματίζει τεράστιες ουρές για να προσκυνήσει μια εικόνα, ένα σκήνωμα ή μια ιερή παντόφλα, ζητάει με ένταση τον νόμο και την τάξη, γοητεύεται από αυτούς που προτείνουν χρηστά ήθη. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας έχει γείρει προς τα δεξιά, αυτό αποτελεί μια αντικειμενική αλήθεια και επιβεβαιώνεται από το κόμμα-έκπληξη με το όνομα «Νίκη» που εκπέμπει ακραία συντηρητικά μηνύματα.

 

Λίγες ημέρες πριν, ο Νίκος Ξυδάκης, πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσε μεγάλη φασαρία και σήκωσε πολλή σκόνη όταν προσπάθησε να ερμηνεύσει την εκλογική συμπεριφορά ιδιαίτερα εκείνων που επέλεξαν και πάλι τη Νέα Δημοκρατία στις 21 Μαΐου, παρά τα όσα προηγήθηκαν κατά την τετραετή θητεία της. Μίλησε για το σύνδρομο της Στοκχόλμης αλλά και για ψηφοφόρους με «ομίχλη στο μυαλό».

 

 

Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική και εύκολα ερμηνεύσιμη από μια σειρά καταγραφές που έχουν γίνει και ακτινογραφούν την ελληνική κοινωνία. Ιδιαίτερα μετά τα εξαιρετικά δύσκολα χρόνια των μνημονίων, που συνοδεύτηκαν από βίαιες αλλαγές των συνθήκων και του βιοτικού επιπέδου, αλλά και τα χρόνια της πανδημίας που ακολούθησαν, οι Έλληνες αισθάνονται ολοένα πιο ανασφαλείς οικονομικά και κοινωνικά, προσεγγίζουν με μεγαλύτερη ζέση την Εκκλησία και ό,τι άλλο μεταφυσικό υπάρχει, αναζητούν περισσότερη ασφάλεια στους χώρους όπου κινούνται και ζουν, εξακολουθούν να βλέπουν καχύποπτα κάθε ξένο που ζει στη χώρα μας ή καθετί διαφορετικό που αποκλίνει από το τρίπτυχο «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια».

 

Ίσως το πιο ενδιαφέρον είναι πως αυτή η κοινωνική και κατ’ επέκταση πολιτική συμπεριφορά διαπερνά όλα τα κοινωνικά στρώματα, ομάδες, τάξεις και περιοχές. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις που εκφράζουν ενός είδους «ευταξία» και εγγυώνται ασφάλεια και συντήρηση αθροιστικά (Νέα Δημοκρατία, Βελόπουλος, Νίκη κ.ά.) εκπροσωπούν την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας.

 

Προφανώς και αυτή η παράμετρος δεν αποτελεί τον αποκλειστικό λόγο της μεγάλης ήττας των «απέναντι», αλλά εξίσου προφανές είναι πως αυτό το κομμάτι της κοινωνίας θεωρεί λεπτομέρειες με λίγη σημασία θέματα όπως οι υποκλοπές, η βίαιη μεταχείριση των μεταναστών, τα ατομικά δικαιώματα κ.ο.κ. Άλλωστε, δεν πρόκειται για ένα αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο, ξεπερνάει τα σύνορα, φτάνει στην Ευρώπη και από εκεί διασχίζει τον Ατλαντικό για να φτάσει μέχρι τον Τραμπ και τον Μπολσονάρο.

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Στην Ελευσίνα

 

γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Ελευσινάδε, ήτοι προς την Ελευσίνα… Να το πιάσουμε από μακριά, από την πρώιμη αρχαιότητα και τη λατρεία της θεάς Δήμητρας, θεάς της γονιμότητας κατά βάση· γονιμότητας στη φύση και στο πνεύμα. Ισως της πιο σοβαρής θεάς απ’ όλες, μαζί με την Αρτεμη· τουλάχιστον έτσι τις έχει καταγράψει η παιδική μου μνήμη, της φαντασίας, που είναι αχόρταγη και ατελείωτη, ακόμα και τώρα, προπαντός τώρα.

 

Της Δήμητρας και της θυγατέρας της, της Κόρης, με κάπα κεφαλαίο. Εξι μήνες στον Αδη και στον θάνατο, έξι μήνες στου ήλιου την ανάσταση, στο γέλιο της μέρας και της ζωής. Να ξεπεζεύει και λίγο η μανούλα, καθισμένη έξι μήνες στην Αγέλαστο Πέτρα της καρτερίας προσδοκώντας την ανάσταση.

 

Ελευσίνια μυστήρια και Ελευσίνιες γιορτές: τα Μικρά Ελευσίνια, στην Αθήνα, στον Ανθεστηριώνα (Φεβρουάριος) και τα Μεγάλα, στον Βοηδρομιώνα (Σεπτέμβριος) που κατέληγαν στην Ελευσίνα με τη μεγάλη πομπή.

 

Μυστήρια πάνω στο αιωνίως ανεξήγητο σύζευγμα/διάζευμα, ζωής/θανάτου. Αισχύλος. Μέγας Ελευσίνιος, τραγωδός, μα και μύστης. Και πολεμιστής σπουδαίος, στον Μαραθώνα και αλλού, εναντίον των Περσών. Αυτή την ιδιότητα, του πολεμιστή για την ελευθερία και την ανεξαρτησία επέλεξε ως διάκριση επί του μνήματος. Μνημείο και μνήμη. Ελευθερία και έλευσις. Ελευσίνα. Τώρα, από τον Ιανουάριο και για όλο το 2023, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, μαζί με την Τιμισοάρα (Ρουμανία) και το Βεσζπρέμ (Ουγγαρία).

 

Αγαπημένη πόλη, από παιδί, που πρωτοπήγα και όσο τη θυμάμαι· πάλι η παιδική φαντασία της μνήμης, με τις παραλλαγές, τις μεταμορφώσεις και –γιατί όχι;– τις επιθυμίες της! Ο,τι πολύ επιθύμησες μικρός, η παιδική μνήμη, που είναι σπεσιαλίστρια στις μεταμορφώσεις, φροντίζει και σ’ το… ικανοποιεί. Εκεί να δεις μυστήριο!

 

Πέρασαν τα χρόνια και το ’φεραν τα πράγματα, η τύχη (που ποτέ δεν είναι μόνο τύχη, πάντα κλείνει και κάτι από προδιάθεση· καμία σχέση με πεπρωμένο και «γραμμένα»), κι έπαιξα μπάσκετ στον Πανελευσινιακό, με τον μεγαλύτερο αδελφό μου (που ήταν και καλύτερος). Γνώρισα τότε Ελευσίνιους, νέους, συμπαίκτες και οπαδούς, αλλά και μεσήλικες, παράγοντες και φιλάθλους, αρκετούς για να σχηματίσω καλή γνώμη! Εκεί, στον Πανελευσινιακό, τερμάτισα και την μπασκετική καριέρα μου, «κρέμασα τα παπούτσια» μου, όχι του αθληταρά, τουλάχιστον του φιλότιμου.

 

Επόμενη επαφή με την πόλη, αλλά εξ αποστάσεως… Οταν, πολλά χρόνια μετά, με πρόταση των Φίλων του Χόρτου (άτυπο σωματείο νέων με πολλή όρεξη για τον τόπο τους), παρουσίασα στο εξαίρετο θεατράκι του Χόρτου (επίνειο Αργαλαστής, Νότιο Πήλιο) το υπέροχο ντοκιμαντέρ «Αγέλαστος Πέτρα» του Φίλιππου Κουτσαφτή. Περίπου εκείνη την εποχή, δεκαετία ’90, αρχές, δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες και σχολίασα στην «Ελευθεροτυπία» την αρπαγή αρχαιοτήτων, από το Μουσείο Ελευσίνας, που έκαναν Γερμανοί επί Κατοχής (με επιλογή Γερμανών αρχαιολόγων, παρακαλώ!)· κι εμείς οι νεότεροι αφήνουμε να… σιτεύει ψήφισμα της Βουλής (17.4.19) για τις γερμανικές αποζημιώσεις!

 

Την Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ευρώπης επισκέφτηκα δύο φορές, Ιανουάριο και Μάρτιο. Ηπια καφέ στο λιμάνι. Περπάτησα στον όμορφο αρχαιολογικό πεζόδρομο. Παρακολούθησα, ενδεικτικά, κάποιες εκδηλώσεις· κυρίως εικαστικές.

 

Πέρασα αρκετή ώρα από την αίθουσα έκθεσης ενθυμημάτων της Μελίνας που, ως υπουργός Πολιτισμού, ίδρυσε, με τον ομότιμό της Γάλλο Ζακ Λανγκ (εσχάτως κυκλοφόρησαν γι’ αυτόν φήμες απαξιωτικές!), τον ευρωπαϊκό θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, το 1985. Τότε που κυκλοφορούσαν ακόμα στην Ευρώπη οράματα. Μετά ήρθε το… κυκλοφοριακό χάος. Την εποχή των οραμάτων διεδέχθη η εποχή των θαυμάτων και των θεαμάτων. Τέλος, πέσαμε στις τράπεζες θεμάτων και αναθεμάτων! Μυστήρια πράγματα…