Ηθοποιάρες οι μπαγάσηδες

                                          Aρθρογράφος: Θανάσης Καρτερός

Aπό θεατρικής απόψεως δεν τα πηγαίνουν και άσχημα οι τρεις εταίροι της κυβέρνησης. Τα ψηφίζουν βέβαια όσα είναι να ψηφίσουν - επ’ αυτού δεν σηκώνουν αστεία οι δανειστές που τους περιβάλλουν με την εμπιστοσύνη τους. Αλλά έχουν ταυτόχρονα το πολιτικό σθένος και την καλλιτεχνική διάθεση να σκηνοθετούν με μεγάλη προσοχή τον εαυτό τους και να υπηρετούν όλο και καλύτερα ο καθένας τον ρόλο που έχει επιλέξει. Και το όλον θέαμα απέκτησε διαστάσεις υπερθεάματος με το φορολογικό.

Ηθοποιάρες οι μπαγάσηδες! Ο Σαμαράς είναι ο Ηγέτης. Βλοσυρός με τους διαφωνούντες, άτεγκτος στην υπηρεσία του Μνημονίου, αλλά ταυτόχρονα ανθρώπινος με τα θύματα της πολιτικής του - έτοιμος να τα προστατέψει από τις ακρότητες των τεχνοκρατών. Ο Βενιζέλος είναι ο Ταξιθέτης - τακτοποιεί στις θέσεις τους όλους τους θαμώνες του Μνημονίου, τους εφοδιάζει με το πρόγραμμα, πετάει έξω όποιον δεν αντιλαμβάνεται την εθνική σημασία του εγχειρήματος. Και ο Κουβέλης είναι ο Ικέτης - αυτός όλο παρακαλάει εξ ονόματος των αδυνάτων για έλεος, για βελτιώσεις, για τροποποιήσεις, για ότι εν γένει κάνει πιο ανθρώπινο το απάνθρωπο.

Αν το έργο δεν ήταν τόσο σκληρό και το εισιτήριο τόσο ακριβό, θα μπορούσε να είναι και διασκεδαστικό το όλον πράγμα. Δυστυχώς όμως για τους πρωταγωνιστές, το κοινό είναι μάλλον απρόθυμο να συγκινηθεί και να αισθανθεί το βάθος της τέχνης τους. Έτσι που τελικώς το κέρδος τους -και κρίμα τόσος κόπος και τόσες πρόβες με επικοινωνιολόγους και image makers- να είναι μόνο γιουχαΐσματα και ενίοτε και γιαούρτια. Και χάνεται έτσι η ευκαιρία να εκτιμήσουμε τους πολιτικούς μας τουλάχιστον ως υπηρέτες της υποκριτικής και ποιούντες ήθος - τώρα τι ήθος, είναι μια άλλη ιστορία.

Ωστόσο μπορεί κανείς να συναγάγει ένα συμπέρασμα από το παιγνίδι αυτό των ρόλων: Ενώ διαπράττουν όσα διαπράττουν όλο μαζί, φροντίζουν ο καθένας και την πάρτη του. Διότι, αν το καλοσκεφτείς, οι ρόλοι παίζονται μεν τώρα, αλλά θα είναι χρήσιμοι αύριο - μεθαύριο, όταν έρθει η ώρα για την ακροβασία της κάλπης. Τότε, για να επιβιώσει των άλλων, ο ένας θα έχει να επικαλείται την αποφασιστικότητά του για τη σωτηρία μας, ο άλλος τις ταξιθετικές του διαφωνίες, ο τρίτος τις ταξικές του ικεσίες.

Κι αν τους αντέξει το σκοινί, θα φανεί στο χειροκρότημα...

http://www.alfavita.gr/