O μανδύας του «Ανεξάρτητου»

Γράφει ο Μιχάλης Παπαδογιάννης*

Mε την ευκαιρία των αυτοδιοικητικών και περιφερειακών εκλογών του Μαΐου 2014 έκαναν την εμφάνισή τους και οι φερόμενοι ως «ανεξάρτητοι» ή «ακομμάτιστοι» ή «υποψήφιοι με αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά».

Άτομα με δεδηλωμένη κομματική προέλευση και υποστήριξη, με τη βοήθεια της οποίας πραγματοποίησαν την μέχρι σήμερα αυτοδιοικητική τους πορεία, σήμερα όχι μόνο την αρνούνται, αλλά επιδιώκουν να εμφανισθούν και ως ανεξάρτητοι. Φυσικά αναφέρομαι στους υποψήφιους του κυβερνητικού σχηματισμού (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) που, γνωρίζοντας ότι θα αντιμετωπίσουν την λαϊκή αποδοκιμασία, επιδιώκουν για μια ακόμα φορά να παραπλανήσουν τον λαό. Υποψήφιοι που εξελέγησαν επί σειρά ετών με την επίσημη υποστήριξη ενός κόμματος -όπως π.χ. ο κ. Ζούτσος- σήμερα, που τα κόμματά τους καταρρέουν, αρνούνται μετά βδελυγμίας κάθε κομματική ανάμειξη και στήριξη. Και βέβαια είναι αυτά τα ίδια άτομα που, σε άλλες περιόδους, συνωστίζονταν στα γραφεία των κομμάτων για να αποσπάσουν την επίσημη κομματική υποστήριξη ή και εκλιπαρούσαν για μια φωτογραφία με ένα σημαίνοντα πολιτικό παράγοντα. Άτομα με τη λογική του «καλού διαχειριστή» και της εξουσίας του «ενός ανδρός», των έργων βιτρίνας και των εξαιρετικών δημοσίων σχέσεων που ελάχιστα ή καθόλου ωφέλησαν τις τοπικές κοινωνίες, καθώς στηρίχτηκαν σε ένα διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα, αλλά και σε οικονομικά συμφέροντα μιας ολιγαρχίας που τους παρέχει άφθονα οικονομικά μέσα και πληθωρική προβολή για την εκλογή ή επανεκλογή τους.

Η τράπουλα είναι σημαδεμένη και μένει βέβαια στο λαό το ιερό καθήκον να ανατρέψει αυτό το ανώμαλο πολιτικό σκηνικό, που έχει μετατρέψει τους περισσότερους Δήμους σε άντρα διαφθοράς και κακοδιαχείρισης. Η ανατροπή αυτή, βέβαια, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Πρώτα απ' όλα, χρειάζεται την αλλαγή τη δική μας, την αλλαγή των κριτηρίων που επιλέγουμε παρατάξεις και υποψήφιους, καθώς και την ενεργητική συμμετοχή μας στα κοινά. Το σοβαρότερο, όμως, εμπόδιο είναι το πολυπλόκαμο και δαιδαλώδες σύστημα διαπλοκής που διαστρέφει τα πάντα, προβάλλει τους δικούς του υποψήφιους και προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποπροσανατολίσει το λαό από τον κατ' εξοχήν πολιτικό χαρακτήρα των αυτοδιοικητικών και περιφερειακών εκλογών.

Η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να διασώσει το τελευταίο της προπύργιο που είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν δίστασε να μεταθέσει και την ημερομηνία των Ευρωεκλογών κατά μια εβδομάδα, αφενός μεν για να υπάρχει περιορισμένη συμμετοχή, αφετέρου δε για να διασώσει τους ευνοούμενους υποψήφιους κατά τον β' γύρο, όταν δεν θα είναι γνωστά ακόμα τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών (τα οποία σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις θα είναι αρνητικά γι’ αυτήν). Tα κόμματα της συγκυβέρνησης (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) αποφάσισαν να μην δώσουν επίσημο χρίσμα σε υποψήφιους δημάρχους (προφανώς για να μην τους κάψουν), παρά το γεγονός ότι διαρρέουν ανεπίσημα στα φιλικά τους ΜΜΕ τους ευνοούμενούς τους.

O στόχος τους διπλός: και τα κόμματα δεν θα εισπράξουν το πολιτικό κόστος σε περίπτωση αποδοκιμασίας των υποψηφίων τους (ενώ σε περίπτωση εκλογής τους θα πανηγυρίζουν βέβαια) αλλά και οι υποψήφιοί τους,  φορώντας τον μανδύα της ανεξαρτησίας, στοχεύουν όχι μόνο στην εκλογική πελατεία του κόμματος, αλλά και των υπόλοιπων κομμάτων ψαρεύοντας σε θολά νερά. Οι διακηρύξεις τους,  πομπώδεις και γενικόλογες,  επικαλούνται συνήθως τα ηγετικά και αυτοδιοικητικά  προσόντα τους και υπόσχονται, βέβαια, μεγάλη βελτίωση της ζωής των δημοτών. Επικοινωνιακές και ευχάριστες εκφράσεις  όπως «ανθρώπινες πόλεις» ή «πόλεις για να ζεις» βρίσκονται συχνά στη φρασεολογία τους και στην ονομασία των συνδυασμών τους.  Η δεινή οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει ο λαός  εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών  βαφτίζεται γενικά και αόριστα ως «οικονομική κρίση»  που ήρθε περίπου ως νομοτελειακή κατάληξη χωρίς  ποτέ να αναφέρονται οι αιτίες, οι πολιτικές   και κυρίως τα κόμματα που μας οδήγησαν σ' αυτή. Επικαλούνται την άσχημη οικονομική κατάσταση των δήμων και την μείωση των έργων και των παρεχόμενων  κοινωνικών υπηρεσιών,  χωρίς όμως να αναφέρονται στην αιτία, που ήταν η εφαρμογή των Καλλικρατικών νόμων, καθώς και των μνημονίων που μείωσαν τα έσοδά τους κατά 65%.

φωτό: εφημερίδα Νεολόγος

Η ευθύνη του λαού  είναι βαριά για να ανατρέψει τα σχέδια και τους τακτικισμούς που εξυφαίνονται εις βάρος του, καθώς  και για να τραβήξει τη μάσκα των υποτιθέμενων «ανεξάρτητων» ή «ακομμάτιστων» υποψήφιων, που χαϊδεύουν τα αυτιά του και αντιμετωπίζουν την κατάσταση μοιρολατρικά. Να συνειδητοποιήσει ότι για τη σημερινή τραγωδία της Ελλάδας, τα μνημόνια, τον Καλλικράτη, το κουτσούρεμα της δημοκρατίας, την κατάλυση του κοινωνικού κράτους, ευθύνονται συγκεκριμένες πολιτικές και νοοτροπίες καθώς και πολιτικά κόμματα που τις εφάρμοσαν και τις εφαρμόζουν ακόμα, με στόχο τη διατήρησή τους στην εξουσία. Τόσο τα πολιτικά κόμματα όσο και οι φορείς τους, σε όλα τα επίπεδα, έχουν συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο και δεν είναι δυνατόν να στοχοποιηθεί και να ενοχοποιηθεί ένας ολόκληρος λαός για να καλυφθούν οι δικές τους εγκληματικές ευθύνες. Η γνωστή ρήση Πάγκαλου «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ» ειπώθηκε από την αρχή της κρίσης και είχε ακριβώς αυτό το σκοπό. Να δημιουργήσει συνενόχους.

Ας κάνουμε, λοιπόν, μια νέα αρχή στο Δήμο μας και να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας. Να συμμετέχουμε μαζικά στις ψηφοφορίες και  να αναδείξουμε πρόσωπα με εντιμότητα, ήθος, νέες ιδέες και όρεξη για δουλειά. Πρόσωπα με σαφή πολιτική ταυτότητα και θέσεις, που πιστεύουν βαθιά στις δημοκρατικές διαδικασίες και δεν τις θυμούνται μόνο λίγο πριν από τις εκλογές. Πρόσωπα που θα στηρίξουν τους αγώνες και τα δίκαια αιτήματα των δημοτών και δεν θα είναι ούτε ουδέτεροι παρατηρητές, ούτε παθητικοί μοιρολάτρες. Πρόσωπα με όραμα για τη πόλη τους, που δεν εξαντλείται  μόνο στη στοιχειώδη καλή διαχείριση των βασικών λειτουργιών ενός δήμου (καθαριότητα, φωτισμός κ.λπ.), που θα μπορούσε να κάνει με μεγαλύτερη ίσως επιτυχία και μια οργανωμένη υπηρεσία του Δήμου. Τέλος, πρόσωπα που έχουν αναδειχθεί μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες, έχουν εκλεγεί με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες, δεν έχουν επιβληθεί από κανένα κομματικό μηχανισμό και θα λογοδοτούν τακτικά στους δημότες.

Κάθε λαός έχει τους άρχοντες που του αξίζουν. Και μείς πρέπει να αποδείξουμε ότι μας αξίζουν καλύτεροι άρχοντες.

Και σε ό,τι αφορά το δήμο μας…

Είναι, τουλάχιστον, άξιον απορίας κατά πόσο μπορεί να θεωρηθεί επιτυχημένη μία δημοτική παράταξη που διαχειριζόμενη τις τύχες του δήμου Γέρακα τα τελευταία 30 χρόνια, απέτυχε να επιλύσει το μεγαλύτερο πρόβλημα που είναι το ζήτημα της αποχέτευσης.

* Ο Μιχάλης Παπαδογιάννης είναι Συντ/χος Τραπεζοϋπάλληλος

http://pa-pallini.blogspot.gr/