Κοινωνική γενοκτονία

Τα εγκλήματα των πολιτικών λιτότητας που εφαρμόζουν οι ντόπιοι τσιφλικάδες της πολιτικής και οικονομικής ζωής του τόπου έχουν κάνει φανερώσει την επίδρασή τους. Πολλοί διεθνείς οργανισμοί και μέσα, διεξάγουν έρευνες και δημοσιοποιούν αποτελέσματα που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση και ταυτόχρονα εκθέτουν ανεπανόρθωτα, όσους υποστηρίζουν το νεοφιλελεύθερο λόμπι δια της ψήφου ή δια της δημόσιας υπεράσπισης. Ειδικά, αυτούς που κατηγορούν όσους είμαστε ενάντια, ως “συριζαίους”, “κομμουνιστές” και “αναρχικούς”.

Η Unicef σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών συνέταξε μια έκθεση με τίτλο «Η Κατάσταση των Παιδιών στην Ελλάδα 2014 – Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στα παιδιά» Τα αποτελέσματα αυτής αποκαλυπτικά. Από το 2001 λοιπόν, ο αριθμός των παιδιών έχει μειωθεί κατά 9%. Η πληθυσμιακή τους συμπίεση οδηγεί στην αγνόησή τους στις διάφορες εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.

Ο αριθμός των παιδιών που κινδυνεύουν από το φάσμα της φτώχειας έχει ξεπεράσει το μισό εκατομμύριο κι αυτό αφορά μάλιστα στοιχεία ως και το 2012. Είναι πολύ πιθανή δηλαδή η αύξησή του. Τα παιδιά που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, αυξήθηκαν κατά 12%, δηλαδή μιλάμε για 56.000 παιδιά επιπλέον. Τα παιδιά και οι νέοι ως 24 ετών, αποτελούν το 30,5% του συνολικού πληθυσμού των φτωχών. Στην Ελλάδα τα παιδιά που κινδυνεύουν από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό, ανέρχονται σε 686.000.

Αποθαρρυντικά είναι και τα στοιχεία για τις συνθήκες διαβίωσης. Τα φτωχά παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά που το κόστος στέγασης υπερβαίνει το 40% του μηνιαίου εισοδήματος, ανέρχονται σε 92,2%. Το 39,3% των μη φτωχών οικογενειών με παιδιά, δηλώνει αδυναμία πληρωμών λογαριασμών, δόσεων δανείων κτλ. Το 45,9% των νοικοκυριών με παιδιά, το 2012 δήλωναν αδυναμία για να εξασφαλίσουν ικανοποιητική θέρμανση, ενώ το 52,6%, δεν μπορεί να εξασφαλίσει σωστή διατροφή για τα παιδιά του.

Οι κοινωνικές παροχές που αφορούν την οικογένεια όχι μόνο έχουν μειωθεί ποσοστιαία, αλλά είναι χαμηλότερες και από τον μέσο όρο της Ε.Ε. Σημαντικός αριθμός παιδιών στην Ελλάδα δεν έχει ιατροφαρμακευτική κάλυψη, λόγω της απώλειας των ασφαλιστικών παροχών των γονιών τους. Πρόβλημα παρατηρείται και στην εναρμόνιση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, αφού οι βρεφονηπιακοί σταθμοί δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες, με αποτέλεσμα πολλοί γονείς να στρέφονται σε ιδιωτικούς σταθμούς με ότι αυτό συνεπάγεται για το εισόδημά τους. Η Ελλάδα έχει μικρότερο ποσοστό συμμετοχής παιδιών σε μονάδες φροντίδας και φύλαξης από τις χώρες της Ε.Ε. Για περισσότερα στοιχεία κοιτάξτε εδώ.

Επίσης, λόγω των μνημονιακών πολιτικών, σχεδόν ένα εκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, κάτι που οδηγεί στην αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας, των αυτοκτονιών και έξαρση του ιού ΗIV μεταξύ των χρηστών τοξικών ουσιών. Ενώ ασθένειες που θεωρούνταν ξεχασμένες όπως η ελονοσία επέστρεψαν, λόγω άσχημων συνθηκών υγιεινής.

Ο προυπολογισμός για το δημόσιο σύστημα υγείας στην Ελλάδα, μεταξύ 2009-2011 μειώθηκε κατά 25%. Πλέον το κράτος αδυνατεί να παρέχει βοήθεια σε ανθρώπους που έχουν άμεση ανάγκη. Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού (που λειτουργεί με εθελοντές ιατρούς) παρέχει φροντίδα ανθρώπους που είναι ανασφάλιστοι, αφιλοκερδώς. Έχει βοηθήσει πάρα πολλούς ασθενείς και όλα τα φάρμακα προέρχονται από δωρεές. Συνολικά υπάρχουν πάνω από 40 κλινικές και φαρμακεία στην Ελλάδα, κοινωνικού χαρακτήρα, αλλά προφανώς δεν μπορούν να λύσουν κανένα πρόβλημα. Υφίστανται επειδή υπάρχουν ανάγκες και δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις δομές του κράτους. (Διαβάστε και το δημοσίευμα εδώ)

Πριν λίγους μήνες (10/2013) η ΕΛ.ΣΤΑΤ, είχε δημοσιοποιήσει έρευνα, σύμφωνα με την οποία το 23,1% του πληθυσμού (ήτοι πάνω από 2,2 εκατομμύρια άτομα) βρίσκεται στα όρια της φτώχειας. Παρεμπιπτόντως, πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη. Ενώ σε κοινωνικό αποκλεισμό βρίσκονταν πάνω από 3,5 εκατομμύρια, δηλαδή το 34,6% του συνολικού πληθυσμού. Μόνο η Λετονία και η Βουλγαρία βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα από εμάς. Σ’ αυτό το ποσοστό δεν συνυπολογίστηκαν άστεγοι, έγκλειστοι σε ιδρύματα, οικονομικοί μετανάστες και αθίγγανοι. Μάλιστα σύμφωνα με την ίδια έρευνα, λόγω των περικοπών, ο κίνδυνος φτώχειας ως πιθανότητα έχει την μεγαλύτερη αυξητική τάση από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Με τον αφανισμό της μεσαίας τάξης, της κατάργησης εργασιακών δικαιωμάτων, την μείωση μισθών σε επίπεδο σκλάβου γαλέρας, την διάλυση των κοινωνικών δομών, την αχρήστευση του παραγωγικού ιστού της χώρας και τον δημογραφικό χειμώνα που περνά η Ελλάδα, το μέλλον διαγράφεται ζοφερό. Το ξέρω πως τα στατιστικά σε πολλούς δεν θα πουν τίποτα και άλλοι έχουν πάθει μιθριδατισμό στην εξαθλίωση, κλείνοντας τα μάτια, μην μπορώντας ή μην θέλοντας να δουν που οδηγούμαστε. Αλλά ζουν με τις λέξεις “ανάπτυξη”, “πλεόνασμα”, “να βγούμε στις αγορές” κοκ, καθ’ υπαγόρευση των media-κών γκρουπούσκουλων. Ελπίζουν πως η κόλαση που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τα δεκανίκια τους, δεν θα περιλάβει ποτέ τους ίδιους στα καζάνια της. Ή απλά σου προτείνουν “θετική ενέργεια”. Η πραγματικότητα τους έχει ξεπεράσει.

Unfucker