Και όμως το 4,8% του πληθυσμού της γης οφείλει το 47% του συνολικού παγκόσμιου χρέους!

Η διάλυση της Ευρωζώνης είναι θέμα χρόνου!



Τους τελευταίους 12 μήνες ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά πλήθος από βαθυστόχαστες και αντικρουόμενες οικονομικές αναλύσεις και πολιτικές εκτιμήσεις για το παρόν και το μέλλον της χώρας αναλόγως της οπτικής γωνίας και ενδεχομένως των σκοπιμοτήτων που ο καθένας εξυπηρετεί. Όλοι εστιάζουν στο δημόσιο χρέος και στα ελλείμματα και με βάση αυτά αναπτύσσονται σενάρια και δεχόμαστε ως έθνος υποτιμητικές και ξεδιάντροπες συμπεριφορές και κριτικές για όλα τα κακά του κόσμου.

Είναι όμως σκόπιμο να διευκρινίσουμε ότι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας δεν εξαρτάται μόνο από το δημόσιο χρέος και την τάση του ελλείμματος αλλά και από το ιδιωτικό χρέος, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τα χρέη των τραπεζών, επιχειρήσεων και ιδιωτών.

Τυχόν διαχρονική αύξηση του πρώτου διακυβεύει την δυνατότητα μιας χώρας να προσφεύγει στις αγορές για άντληση χρημάτων για αναχρηματοδότηση του χρέους της το οποίο θα επιδεινώνεται στο βαθμό που τα ελλείμματα από την κεντρική κυβέρνηση συνεχίζονται.

Τυχόν διαχρονική αύξηση του ιδιωτικού χρέους σε βαθμό που να επέρχεται   αδυναμία διαχείρισής του, δημιουργεί αλυσιδωτές επιπτώσεις στο τραπεζικό σύστημα και ντόμινο κατάρρευσης όλων των εμπλεκομένων με ότι αυτό συνεπάγεται και στα δημοσιονομικά της χώρας.

Ετσι λοιπόν η οικονομική κρίση μιας χώρας μπορεί να εξαρτάται από διαφορετικές αιτίες. Σε αρκετές οφείλεται στην ανευθυνότητα και ανεπάρκεια των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών της που δημιούργησαν τα γνωστά φαινόμενα κακοδιοίκησης και διαχείρισης, τις περισσότερες φορές για πολιτικές ή και προσωπικές σκοπιμότητες, λόγοι που έχουν αναλυθεί κατά κόρον. Σε αρκετές άλλες οφείλεται στην υπερχρέωση του ιδιωτικού τομέα μέσα από υπερκατανάλωση που με την σειρά της οδήγησε σε αθρόες βιομηχανικές και εμπορικές επενδύσεις, δυσανάλογες της πραγματικής ζήτησης, αλόγιστες επενδύσεις σε ακίνητα και real estate, τα περισσότερα με τραπεζικό δανεισμό, επενδύσεις σε υψηλού ρίσκου χρηματοοικονομικά προϊόντα, κλπ. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι τραπεζική κρίση λόγω της διαφαινόμενης αδυναμίας των οφειλετών να αποπληρώσουν τα χρέη που δημιούργησαν και που στην συντριπτική πλειοψηφία διαμορφώνουν τις γνωστές φούσκες. Η αδυναμία αποπληρωμής θα μεγαλώνει καθημερινά και θα γίνεται χιονοστιβάδα στο βαθμό που η αποβιομηχανοποίηση και κατ’ επέκταση, η ανεργία θα αυξάνεται και η ύφεση θα βαθαίνει, κλπ.

Αυτός είναι και ο μεγάλος φόβος των εθνικών κυβερνήσεων με υψηλό ιδιωτικό χρέος καθ’ ότι θα βρεθούν εκ των πραγμάτων στην ανάγκη να διασώσουν το τραπεζικό τους σύστημα, αναλαμβάνοντας τα επισφαλή χρέη του, σε βάρος τόσο των προϋπολογισμών, όσο και των πολιτών τους. Αυτός είναι και ο λόγος που οι διεθνείς επενδυτές αρχίζουν πλέον να προσθέτουν στα δημόσια και τα ιδιωτικά χρέη, αφού τα κράτη αργά ή γρήγορα αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις των τραπεζών τους.

Στο πίνακα που ακολουθεί, παρουσιάζεται ανάγλυφα η πραγματική κατάσταση όλων των χωρών της ευρωζώνης και η σύγκριση με επιλεγμένες χώρες και συνολικά με τα παγκόσμια μεγέθη.

Κάθε σχόλιο και ανάλυση περιττεύει για να καταλάβουμε ότι η διάλυση της ευρωζώνης είναι θέμα χρόνου!



Σημείωση: Τα στοιχεία πινακοποιήθηκαν με βάση υλικό από το International Monetary Fund, World Bank και CIA Factbook με ημερομηνία καταχώρησης την 31.12.2009.

Σύμφωνα με τον πίνακα, στις 31.12.2009 το παγκόσμιο ΑΕΠ ανερχόταν σε 57,84 τρις δολάρια εκ των οποίων τα 12,48 τρις ή 21,5% αποτελούσε το ΑΕΠ των χωρών της ευρωζώνης. Συγχρόνως, τοσυνολικό παγκόσμιο χρέος των χωρών ήταν 56,9 τρις δολάρια εκ των οποίων τα 26,7 τρις ή το 47% περίπου αντιστοιχούσε στις χώρες της ευρωζώνης και στο οποίο αν συμπεριληφθούν και τα 9,09 τρίς της Αγγλίας, ανέρχεται στο 62,9%!

Το μέγεθος του παραπάνω χρέους γίνεται εφιαλτικότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι η ευρωζώνη που αποτελεί μόλις το 4,8% του πληθυσμού της γής, οφείλει το 47% του συνολικού παγκόσμιου χρέους!



Με δεδομένο ότι τα στοιχεία είναι με ημερομηνία καταχώρησης την 31.12.2009 και η αύξηση του ΑΕΠ της ευρωζώνης είναι ασθενικότερη σε σχέση με τον ρυθμό αύξησης του χρέους, είναι πολύ πιθανό στα τέλη του 2010 το συνολικό χρέος των 16 κρατών-μελών της ευρωζώνης να προσεγγίσει το 50% του συνολικού χρέους όλων των χωρών της γής!!!

Κατόπιν των ανωτέρω μην εκπλαγούμε αν μετά τα PIIGS δούμε μερικούς που κάνουν τους υπεράνω και σπουδαίους, όπως την Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, κλπ. να τρέχουν από αύριο ο ένας μετά τον άλλο να ενταχτούν στον υπό δημιουργία Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης! Και προφανώς σε μία τέτοια εξέλιξη δεν θα μείνει αλώβητη η Αγγλία, Γαλλία και ενδεχομένως η Γερμανία λόγω της έκθεσης των τραπεζών τους σε όλες τις παραπάνω χώρες και όχι μόνο. Και εδώ τίθεται το ερώτημα : «Μήπως δεν έχει άδικο η κα Μέρκελ όταν ουσιαστικά ζητά συμμετοχή στο ρίσκο και των ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων (των οποίων το ύψος στα υπό διαχείριση κεφάλαια τους υπερβαίνει το ΑΕΠ πολλών από τα κράτη-μέλη) σε κρατικά ομόλογα?»

Μαθηματικά λοιπόν η κατάρρευση της Ευρωζώνης είναι θέμα χρόνου. Και για την  κατάρρευσή της δεν θα ευθύνονται οι λαοί της. Θα ευθύνονται όλοι αυτοί που αποτέλεσαν και αποτελούν την πολιτική ηγεσία των κρατών μελών της Ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και της παρέας των άκαπνων γραφειοκρατών χαρτογιακάδων που οι ίδιοι επέλεξαν με γνώμονα τα στενά εθνικά, πολιτικά και οικονομικά τους οφέλη, να τους κάνουν «ηγέτες» του club που ονομάζεται  ευρωπαϊκή ένωση και ευρωζώνη. Είναι η έλλειψη οράματος, διορατικότητας   και αποφασιστικότητας να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να δρομολογήσουν συνθήκες μιας κοινωνικής, οικονομικής ισονομίας και διάχυσης ευκαιριών για όλους.  Είναι αυτοί που στο πνεύμα της δήθεν παγκοσμιοποίησης επέτρεψαν στις πολυεθνικές και τα καρτέλ να αφανίσουν κάθε μικρομεσαία επιχείρηση και παραγωγική δραστηριότητα στρώνοντας το χαλί για να περάσουν στην αγορά κάθε είδους προϊόντα από την Κίνα και την Άπω Ανατολή σε βάρος των ευρωπαϊκών. Είναι οι ίδιοι που στο πνεύμα της δήθεν απελευθέρωσης της αγοράς και του ανταγωνισμού επέτρεψαν στα διεθνή κερδοσκοπικά κεφάλαια και στις πολυεθνικές πίσω από αυτά να «αρπάζουν» τις σημαντικότερες πλουτοπαραγωγικές πηγές κάθε χώρας με έμφαση την ενέργεια, το πετρέλαιο, το νερό και σε άλλες τον ορυκτό τους πλούτο όπως τον χρυσό, τα διαμάντια, κλπ.

Εκει που έχουν φτάσει τα πράγματα είναι πλέον αργά για διορθωτικές ενέργειες. Άλλωστε αυτοί οι ευρωπαίοι ηγέτες είναι ανίκανοι και ανεπαρκείς για τυχόν ενέργειες που θα μπορούσαν να αναστείλουν και ενδεχομένως να περιορίσουν τις επιπτώσεις από την μέχρι τώρα πολιτική τους.

Χώρες με 6% επιτόκιο δανεισμού από την τρόικα προκειμένου να αντιμετωπίσουν πρόσκαιρα τα ταμειακά τους προβλήματα, με αρνητική ή μηδενική μεταβολή του ΑΕΠ και φοροεισπρακτική λογική, όπως η δική μας, δεν πρόκειται να αποφύγουν το μοιραίο, δηλαδή την ελεγχόμενη χρεοκοπία ή όπως αλλιώς θέλετε να την πείτε, κατάσταση η οποία έχει προ καιρού δρομολογηθεί από τους «σωτήρες» μας με απώτερο στόχο την λεηλασία του φυσικού και ορυκτού πλούτου της χώρας.

Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν οι κυβερνώντες μας τόσο λιγότερο επώδυνο θα είναι το αύριο όταν μάλιστα η κατάρρευση της ευρωζώνης είναι θέμα χρόνου.  Προς το παρόν εχουμε δανειστεί 29 δις ευρώ και με την αναμενόμενη δόση του Ιανουαρίου θα είναι συνολικά 38 δις. Πολύ κάτω από τα 110 δις για να μπορούμε να επανακτήσουμε τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα που η κυβέρνηση και τα εξαπτέρυγά της φρόντισαν να εκχωρήσουν. Καιρός λοιπόν να κάνουμε το μεγάλο βήμα στην πόρτα της εξόδου από το club της ευρωζώνης! Καιρός να το πάρουμε απόφαση και να το παλέψουμε μόνοι μας. Ας το κάνουμε όπως η Ρωσία και η Αργεντινή πρίν 10-12 χρόνια. Δεν θα είναι εύκολο αλλά τουλάχιστον θα ξέρουμε που πάμε και γιατί το κάνουμε. Και αν δεν έχουμε το σθένος γιατί πολιτικές και ενδεχομένως άλλες σκοπιμότητες δεν μας αφήνουν, ας επανεξετάσουμε την σχέση μας με την Ρωσία. Ο Καραμανλής είχε ανοίξει τον δρόμο και ηταν αυτή που εκδήλωσε την πρόθεση χρηματοδότησης της χώρας πρίν ενταχτούμε στην αγκαλιά του ΔΝΤ και με το μισό επιτοκιακό κόστος.

Ας αναλογιστούν οι πολιτικοί μας και οι οικονομικοί τους σύμβουλοι ότι αθροιστικά οι δύο χώρες με 551 δις δημόσιο χρέος και 922 δις συνολικό, δηλαδή 35,2% και 59% αντίστοιχα ως προς το σύνολο του ΑΕΠ τους (1,56 τρίς δολάρια) θα κατατάσσονται μεταξύ των υγιέστερων δημοσιονομικά παγκοσμίως!

Καλύτερα λοιπόν «θυγατρική» της Ρωσίας για μερικά χρόνια και με εγγύηση τα κοιτάσματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, χρυσού, κλπ. τα οποία θα μπορούσαμε να συνεκμεταλλευτούμε πριν μας τα πάρουν όλα οι σωτήρες μας, παρά επαίτες και εξαθλιωμένοι μια ζωή στο ΔΝΤ, στους πιράνχας των αγορών και τους εκάστοτε πολιτικούς υπηρέτες τους.



DeltaLamda