ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΗ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ

Ο Βενιζέλος φεύγει, ο Πιερρακάκης έρχεται!

-Το ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει, έκανε αυτά που έπρεπε να κάνει. Ανήκει πλέον στην Ιστορία της Κεντροαριστεράς και πρέπει να αντικατασταθεί από κάτι άλλο. Δεν πιστεύω ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος μπορεί να ηγηθεί αυτού του καινούργιου που πρέπει να δημιουργηθεί. Πρέπει να πάμε στο νέο, που θα μας έχουν τελειώσει και οι Γιωργάκηδες και οι Βαγγελάκηδες...
 

Αυτή τη φορά ο Πάγκαλος είπε στον ΣΚΑΙ, όλα όσα σκέπτονται οι ταλαίπωροι εναπομείναντες ψηφοφόροι-πασόκοι.

Αυτή η μοναδική φυλή των νομάδων ψηφοφόρων που παραπαίμπουν σε ξεχασμένες φυλές Ινδιάνων.

Αυτό το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη και οι Παπανδρέου-Βενιζέλος που σήμερα βρίσκονται στα μαχαίρια για ένα άδειο πουκάμισο.

Ο Βενιζέλος μάλιστα ζήτησε και την βοήθεια του Σημίτη στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει την επίθεση της φυλής των παπανδρεικών.

Ο Σημίτης θα δώσει το παρόν στην σημερινή εκδήλωση.

Οσο για τον Βενιζέλο αποκλειστικές πληροφορίες του Κουρδιστού Πορτοκαλιού τον θέλουν να εγκαταλείπει την αρχηγία του κόμματος αφού πρώτα προετοιμάσει την διαδοχή του. To μόνο που επιδιώκει πλέον ο Βενιζέλος είναι να αναγνωρισθεί η συμβολή του στην διάσωση της Ελλάδας.

-Εβαλα πλάτη για να γλιτώσουμε την καταστροφή. Δεν μπορούν να με κατηγορούν για προδοσία. Εγώ δεν είμαι κολλημένος στις πολυθρόνες...

Το πρόσωπο του επόμενου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ έχει βρεθεί ήδη. Είναι ο Κυριάκος Πιερρακάκης ο οποίος αυτό το διάστημα βρίσκεται στο Παρίσι ως μέλος της ελληνικής task force που αγωνίζεται σκληρά στα παρισινά αλώνια εναντίον των αδίστακτων δανειστών μας.

Ο Κυριάκος είναι ένα φωτεινό μυαλό από εκείνα που δεν συναντάς στα μουχλιασμένα κομματικά γραφεία.

Μιλώντας παλαιότερα στην TEDxAthens θα πει για τον διαχωρισμό θεωρίας-πράξης>

Δεν πιστεύω στον απόλυτο διαχωρισμό θεωρίας και πράξης. Υπάρχουν διακριτές θεωρητικές προσεγγίσεις: Κάποιες περιέχουν μέσα τους το σπόρο της πράξης, όπως οι ιδέες του TED, ενώ άλλες περιορίζονται στην αυτοαναφορικότητά τους. Πιστεύω βαθύτατα στην τεκμηρίωση της πράξης – ηθικά, κοινωνικά, πολιτικά – αλλά το πρόβλημα αυτής της χώρας και ειδικά της ελληνικής δημόσιας σφαίρας ήταν η διάθεση για πολλά λόγια και πολύ λιγότερα έργα, όχι τόσο λόγω κακών προθέσεων όσο ελλειπούς παιδείας ανάπτυξης πολιτικών και προβληματικής τεχνογνωσίας εκτέλεσης μεταρρυθμίσεων. Αν μελετήσετε το παραγωγικό έργο του κράτους, θα διαπιστώσετε πως συχνά λείπει το εξειδικευμένο σχέδιο καταπολέμησης προβλημάτων και η δυνατότητα εκτέλεσής του με τους υπάρχοντες μηχανισμούς – γι’ αυτό και συχνά επιλέγονται οριζόντια μέτρα, παρά “χειρουργικές” παρεμβάσεις. Από την Ελλάδα λείπουν τόσο τα φυτώρια παραγωγής συμβούλων και εξειδικευμένου πολιτικού προσωπικού (όπως οι σχολές δημόσιας πολιτικής στις ΗΠΑ) όσο και τα thinktanksτα οποία θα καταρτίσουν τα όποια εξειδικευμένα σχέδια.

Αντίστοιχα, η λογική του «πράττειν» αφορά και τον κάθε πολίτη ατομικά – δηλαδή στο να μην ενοχοποιεί αυτόματα το όποιο έργο μόνο επειδή προτιμά μια άλλη επιλογή, αλλά αντίθετα στο να χειροκροτά τα καλά και να κατακρίνει τα κακά ανεξαρτήτως από το τις απόλυτες προτιμήσεις του. Σε μια φράση, πρέπει να ξεχάσουμε τις ιδεολογικές παρωπίδες, να εγκαταλείψουμε τα κενά περιεχομένου συνθήματα και να φέρουμε τις παραγωγικές δυνάμεις αυτής της χώρας στο προσκήνιο.

http://kourdistoportocali.com/