«Γυμνοί» στη Ρώμη

Του Γιάννη Σιδέρη

«Το πλοίο Βουλιάζει» ήταν η ωμή εμβληματική φράση του ιταλού ευρωβουλευτή Ραφαέλε  Φίττο, κατά τη συζήτηση της 15ης Μαρτίου στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου συζητήθηκαν τα αποτελέσματα του Ευρωπαϊκού  Συμβουλίου, ενόψει της αυριανής συνόδου της Ρώμης, όπου θα μπουν τα θεμέλια της νέας Ε.Ε. Η αξία της φράσης έγκειται στην ωμή της διατύπωση, γιατί ως διαπίστωση κυριαρχεί στο μυαλό όλων.

Σε αυτό άλλωστε έγκειται η αναγκαιότητα της συνόδου, που τύποις είναι εορταστική, με αφορμή τα 60 χρόνια από την  συνθήκη της Ρώμης που ίδρυσε την ΕΟΚ. Η αυριανή σύνοδος θα εγκυμονήσει την Ευρώπη του μέλλοντος.

Η ελληνική πλευρά, άσχετη και επαρχιώτικη στους ορίζοντές της, αδυνατεί να σταθεί στο ύψος του ιστορικού γεγονότος, και να συμβάλει θετικά στους προβληματισμούς και τις ζυμώσεις. Γι αυτό άλλωστε και δεν προκάλεσε μία συζήτηση στη Βουλή, στην οποία θα κατέθεταν τη γνώμη τους οι πολικού αρχηγοί για τα πέντε σενάρια που έχουν συγκροτηθεί για να τροχοδρομήσουν το ευρωπαϊκό μέλλον

Μικροπολιτική  και κουτοπόνηρη στην τακτική της, απλώς  θέλησε να επισυνάψει στο πιστοποιητικό γέννεσης της νέας Ευρώπης (αγνώστου ακόμη ταυτότητας), τις θνησιγενείς υποσημειώσεις της τρέχουσας… διαπραγμάτευσης. Σκοπός της να χρησιμοποιήσει ένα κείμενο πανευρωπαϊκής καταστατικής ισχύος και ιστορικής ακτινοβολίας, ως… αποδεικτικό επιχείρημα στην διαμάχη της με τους δανειστές για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις (δεν μπορώ να το κάνω, το απαγορεύει και η Συνθήκη τη Ρώμης)!

Χθες, ενώ το κείμενο της Συνόδου ήταν έτοιμο, όπως μετέδωσε το Reuters, η Ελλάδα επέμενε στις αντιρρήσεις της. Αποδυναμωμένες όμως αντιρρήσεις,  καθώς ακόμη πλανιόταν δυσάρεστα η σκιά που είχε δημιουργήσει η διαρροή της ελληνικής απειλής, ότι δεν θα υπογράψουμε την Συνθήκη  - για να γινόμασταν και θεσμικώς απόκληροι - εάν δεν εντασσόταν σε αυτή, ως σημείωση η «προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων».

Η δήθεν απειλή (όπως τότε που θα έτρεμαν μήπως φύγουμε), απλώς απαξίωσε περισσότερο τη χώρα. Εξ’ ου και διπλωμάτης της Ε.Ε. δήλωσε στο  Reuters ότι «οποιεσδήποτε προσπάθειες της Αθήνας να κερδίσει επιρροή στις διεθνείς συνομιλίες για το χρέος καθυστερώντας τη Διακήρυξη της Ρώμης, δεν πρόκειται να πετύχουν. «Δεν θα εκβιαστούμε από ένα κράτος που συνδέει ένα θέμα της Ε.Ε. με ένα εντελώς διαφορετικό».

Αυτό είναι το πρόβλημα και όχι αυτές καθεαυτές οι κυβερνητικές θέσεις, για τις οποίες από θέση αρχής, ουδείς μπορεί είναι αντίθετος: Η συγκυρία, ο μικροπολιτικός  τακτικισμός και  η ελλιπής αξιοπιστία.  Αυτά συμβαίνουν όταν οι ηγεσίες δεν έχουν αίσθηση της ιστορικής συγκυρίας, των εθνικών μεγεθών, αλλά και της περιρρέουσας ατμόσφαιρας για την εικόνα που εκπέμπουν. 

Ήδη ο έλληνας πρωθυπουργός βρίσκεται από χθες στη Ρώμη, όπου μίλησε σε εκδήλωση του δικτύου  trasform! Europe, «Μια Ευρώπη για το Λαό από το Λαό».

Ο κ. Τσίπρας επιδίδεται σε γενικόλογες δηλώσεις, πλήρεις καλολογικών και φιλεργατικών στοιχείων, όπως αυτές της Τετάρτης, κατά την υποδοχή στο Μαξίμου, του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, όπου δήλωσε πως η Ευρώπη βρίσκεται σε μια κρίσιμη στιγμή και θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα επανακτήσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Οι παρεμβάσεις του στην Σύνοδο αναμένεται να είναι στο ίδιο μήκος κύματος. Θα ταχθεί  εναντίον της εγκατάλειψης «του Κοινωνικού Συμβολαίου», και της ατυχούς διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, και υπέρ της αντιμετώπισής τους με την αρχή της αλληλεγγύης. Παράλληλα, η ελληνική πλευρά, θα προτείνει προσθήκες στο κείμενο, που θα τονίζουν περισσότερο την προστασία των εργαζομένων, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ομορφες υψιπετείς  μεγαλοστομίες, αλλά δυστυχώς στα αυτιά των Ευρωπαίων, από κεκτημένη εμπειρία, μεταφράζονται με τη φράση «χαρίστε μας χρέος».

Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει μία πραγματικότητα που δεν αντιμετωπίζεται: Αυτή των πέντε σεναρίων για το αύριο, που θα δομήσει την Ευρώπη της επόμενης πεντηκονταετίας : Η μόνη απάντηση που έχει δώσει η ελληνική πλευρά, είναι η ρήση του πρωθυπουργού: «Να υπάρξει  Ευρώπη πολλαπλών επιλογών αντί της Ευρώπη των πολλαπλών ταχυτήτων». Και έτσι …ξεμπλέξαμε, και πάμε γυμνοί στη Ρώμη: χωρίς σχεδιασμό για τα μετέπειτα βήματά μας (π.χ. ακόμη και να περνούσε η υποσημείωση, εφόσον οι δανειστές συνέχιζαν τα «όχι» κατά τη διαπραγμάτευση, τι θα έκανε η Ελλάδα; Απλώς θα τους κατήγγειλε!).

Το πόσο γυμνοί, καταδεικνύεται και από το γεγονός ότι πέραν των οικονομικών και εργατικών, υπάρχει και η επιδίωξη για κοινή  άμυνα και ασφάλεια, καθώς και για φύλαξη συνόρων. Πόσο έδειξε η  κυβέρνηση ότι ασχολήθηκε με αυτά;  Επίσης  φύλαξη συνόρων σημαίνει δαπάνες.  Πότε δήλωσε ότι θα το θέσει;  Απαρατήρητο της έχει περάσει ως σήμερα.    

Οι ταχύτητες είναι  γεγονός, τις έχει διαμορφώσει η «πραγματική ζωή», που θα έλεγε και κάποιος μεγάλος εκλιπών. Και οι ταχύτητες δεν δημιουργούνται μόνο από  τον ευρωκεντρικό ρατσισμό και τη  διάθεση της Γερμανίας να ηγεμονεύσει. Σαφώς η διάθεση θεσμοποίησης της γερμανικής ηγεμονίας υπάρχει, αλλά η Γερμανία  ηγεμονεύει και χωρίς αυτές. Οι ταχύτητες θα θεσπιστούν ακριβώς για να μη βουλιάξει το ευρωπαϊκό πλοίο.

Το σε ποια κατάστρωμα μας συμφέρει είμαστε κατά την πλεύση,  σε ποιο μπορούμε,  με ποιους συμπλέοντες, με ποιους τρόπους… πέρασε απαρατήρητο από την ελληνική Βουλή.

Προείχε η ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό της εξεταστικής επιτροπής για την Υγεία! Δεν μπορούσε να γίνει από βδομάδα!

liberal.gr