Του Παντελή Μπουκάλα
Να γιατί δεν πρέπει να θεωρούμε
την παράδοση καλή και άγια στο σύνολό της και να τηρούμε με άκριτο θαυμασμό
κάθε της πτυχή. Την παράδοση σκέφτηκε να τιμήσει σεβαστικά ο βουλευτής της Ν.Δ.
Γιάννης Τραγάκης, κινούμενος από την έγνοια που κινεί κάθε γονιό, να
αποκαταστήσει τα παιδιά του, και βρέθηκαν και οι δύο χαμένοι.
«Παλαιοκομματικός» τώρα και «νεποτιστής» ο πατήρ Τραγάκης, που επέλεξε να
ακολουθήσει την πεπατημένη και να μην απιστήσει στα πατροπαράδοτα και
κομματοπαράδοτα. Και εκτός ψηφοδελτίων ο υιός, κατόπιν αποφάσεως του κ.
Κυριάκου Μητσοτάκη. Οχι όμως επειδή είναι γιος, αλλά επειδή ο πατέρας του
βιάστηκε να θεωρήσει δεδομένο αυτό που είχαν θεωρήσει δεδομένο, για γιους ή
ανιψιούς και σε διάφορες περιόδους, ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης, ο Γιάννης
Κεφαλογιάννης, ο Θεόδωρος Σκρέκας, ο Ανδρέας Καραγκούνης, ο Κωνσταντίνος
Μητσοτάκης κ.ά.
Δεν ασπάζονται βέβαια μόνο στη
Ν.Δ. το δόγμα «σόι πάει το βασίλειο», που μας οδήγησε σε μια στενάχωρη
κληρονομική δημοκρατία: Γεώργιος Παπανδρέου εγέννησε Ανδρέα Παπανδρέου, κι
αυτός έναν ακόμα Γεώργιο, Κωνσταντίνος Καραμανλής ανατυπώθηκε σε Κώστα Καραμανλή
του Αλέκου και σε Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέα, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης εγέννησε
Ντόρα και Κυριάκο. Και για να μην αδικούμε την Ελλάδα, ας θυμηθούμε τον Μπους
Α΄, τον Μπους Β΄ και τον παραλίγο Μπους Γ΄, τον Ασαντ που εγέννησε Ασαντ, τη
δυναστεία Κιμ της Βόρειας Κορέας, τον Λεπέν που εξύψωσε την κόρη του κι αυτή
τον εκκαθάρισε, κ.τ.λ. Προφανώς και δεν νοείται βίαιος αποκλεισμός των γόνων
από τον πολιτικό στίβο. Ουδείς μπορεί να τους απαγορεύσει να νοιαστούν για τα
κοινά και να εμπλακούν στη διαχείρισή τους. Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνούν ότι
κρίνονται αυστηρότερα από τους υπόλοιπους, διότι συγκρίνονται: Συγκρίνονται με
τον πολιτικό που τους προίκισε με το βαρύ επώνυμό του. Επιπλέον, συγκρίνονται
με τους «ανώνυμους» που κατορθώνουν να μπουν στη Βουλή, κι ας μην είναι από
τζάκι. Κι ας μην έχουν κανένα από τα πλεονεκτήματα που αποκτά κάθε κληρονόμος
χωρίς να κοπιάσει καθόλου: την εύκολη πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, την
αμέριστη κομματική ενίσχυση, τον έτοιμο από καιρό ρουσφετολογικό μηχανισμό του
κληροδότη. Για να μη μιλήσουμε για τον χαλαρό εργασιακό βίο τόσων και τόσων
βλαστών, αφού πάντα υπάρχουν πρόθυμοι εργοδότες. Η ευκολία, πάντως, με την
οποία ανοίγει ο δρόμος για τους επιγόνους, δεν είναι ό,τι καλύτερο για να
δυναμώσει ο χαρακτήρας τους, να βαθύνει και να αυτονομηθεί.
kathimerini.gr
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου