ΕΣΥ, ΕΚΑΒ πηγαίναμε/ και άλλοι με
κουρσάρες/ ΕΚΑΒ τα ντόρτια κι οι διπλές/ και γι’ άλλους οι εξάρες. Ρεφρέν:
Ντράνγκα ντρουνγκ το καμπανάκι/ πάμε για κανα-μπανάκι… Υποσημείωση: Οπα νίνα
νινανάι νινανάινα/ νινανάι γιαβρούμ νινανάινα· αφιερωμένο στους μειονοτικούς
της Θράκης (αλήθεια, γιατί τους λέμε «μειονοτικούς» και δεν τους λέμε
«μειονεκτικούς»; Ετσι που να σκάσει ο Ομέρ Βρυώνης!).
Τους Κολοκοτρωναίους σκεφτόμουν,
χθες το πρωί, βγαίνοντας από το σπίτι, αλλά σε μοντέρνα εκδοχή. Με προσπέρασε
ένας κύριος, εποχούμενος, σε βέσπα, κι έβαλε «καλαθιά» στον κάδο σκουπιδιών εν
κινήσει. «Τρίποντο!», σκέφτηκα. Τότε ενεπνεύσθην παραλλαγή του κολοκοτρωνέικου
ως αποδίδουσα τον εκμοντερνισμό (μας): «Καβάλα πάν’ στην εκκλησιά/ καβάλα
προσκυνάνε/ καβάλα στο βεσπάκι τους/ πετάνε τα σκουπίδια…».
Στο ρητορικό ερώτημα: «Καλά όλα
αυτά που μας ξεφουρνίζεις δευτεριάτικα, ποια σχέση έχουν με ΕΣΥ, ΕΚΑΒ,
ασθενοφόρα, που δεν υπάρχουν ή αργούν να φτάσουν, ανθρώπους που πεθαίνουν, από
Χαλκιδική έως Κω (πατρίδα του Ιπποκράτη! Ηδη το επισήμανε η Ντάνι Βέργου, 8/6)
και από Νέα Μάκρη, μέχρι… πέντε λεπτά από την Ομόνοια;
Νομίζω, έχουν ίδια σχέση που έχει
ο Μητσοτάκης παρελθούσης τετραετίας (παρεμπιπτόντως, θριαμβευτής των εκλογών,
του Αγίου Κωνσταντίνου· είναι και οικογενειακό το όνομα, βλέπεις!) με το ΕΣΥ
της πρώτης θητείας του (εδώ, μην τον αδικούμε· δεν καλόπεσε το ΕΣΥ στα χέρια
προκατόχων του κι ας επικαλούνται όσα «άλλοθι» επιθυμούν!).
Οσο για τον σημερινό τίτλο. Δεν
είναι δικός μου. Τον έκλεψα από τον Γεωργιάδη· το είπε έτσι ακριβώς (πού
αλλού;) στον Σκάι (δεν ξέρω αν εκεί μέσα έχει και ιδιωτική γκαρνταρόμπα με
τόσες εμφανίσεις…).
«Δεν μπορείς να φτιάξεις την
Υγεία, άμα δεν έχεις λεφτά». Ετσι είπε το ομορφόπαιδο· ο μάγκας! «Τώρα που
έχουμε πλεόνασμα (…), πάμε στο δεύτερο», συμπλήρωσε· όπου «δεύτερο» είναι η
Υγεία. Το «πρώτα η υγεία» είναι, προφανώς, γι’ αυτούς που έχουν ήδη πλεόνασμα!
Είναι, ομολογουμένως, ειλικρινέστατοι…
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου