Σαν σήμερα "φεύγει" από τη ζωή ο μεγάλος μας ποιητής και διανοούμενος Γιώργος Σεφέρης

 

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1971 φεύγει από τη ζωή ο Γιώργος Σεφέρης, ένας από τους σημαντικότερος εκπροσώπους της ελληνικής ποίησης και των γραμμάτων γενικότερα.

 

Ο Γιώργος Σεφέρης ( το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Σεφεριάδης), γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 1900 στη Σμύρνη και ήρθε με την οικογένειά του στην Αθήνα το 1914. Το 1918 πηγαίνει στο Παρίσι όπου μένει και σπουδάζει νομική και λογοτεχνία ως το 1924.

 

Το 1926 διορίζεται ακόλουθος στο υπουργείο των Εξωτερικών και υπηρετεί διαδοχικά, από το 1931 ως το 1934 στο Γενικό Προξενείο Λονδίνου, από το 1936 ως το 1938 ως πρόξενος στην Κορυτσά και από το 1938 ως το 1941 ως προϊστάμενος της Διευθύνσεως Εξωτερικού Τύπου, στο υφυπουργείο Τύπου και Πληροφοριών. Μετά την κατάληψη της Ελλάδος από τα γερμανικά στρατεύματα, ο Γιώργος Σεφέρης ακολουθεί την ελεύθερη κυβέρνηση στην εξορία και υπηρετεί πρώτα, το 1941, στην ελληνική πρεσβεία στην Νότιο Αφρική, και, από το 1942 ως την απελευθέρωση, στη διεύθυνση Τύπου και πληροφοριών της ελληνικής κυβερνήσεως στο Κάιρο». Οι σταθμοί της διπλωματικής του καριέρας είναι πολλοί και από το 1957 ως το 1962 φτάνει να αναλάβει τη θέση του έλληνα πρεσβευτή στο Λονδίνο.

 

Το 1963 του απονεμήθηκε – πρώτη φορά σε Έλληνα δημιουργό – από την Σουηδική Ακαδημία το Βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας, το 1964 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης και Οξφόρδης, το 1967 εξελέγη επίτιμος εταίρος του Ινστιτούτου Ανωτάτων Σπουδών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών.

 

 

 

Η κηδεία του έγινε διαδήλωση

 

Η είδηση του θανάτου του κατέκλεισε τα εγχώρια αλλά και διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Η Ελλάδα, από το 1967, βρίσκεται «στον γύψο» της Χούντας των Συνταγματαρχών. Η κηδεία του θα λάβει τη μορφή μιας πάνδημης διαδήλωσης κατά της Δικτατορίας.

 

«Οι νέοι άρχισαν να τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο, το μελοποιημένο από το Μίκη Θεοδωράκη ποίημα του Σεφέρη «Άρνηση» και το κρητικό δημοτικό τραγούδι «Πότε θα κάνη ξαστεριά»»

 

 

 

 

 

Γράφουν «ΤΑ ΝΕΑ» στις 21 Σεπτεμβρίου:

 

«Όλα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία καθώς και οι ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί μετέδωσαν εκτενή τηλεγραφήματα από την Αθήνα για το θάνατο του τιμημένου με Βραβείο Νόμπελ (1963) Έλληνος ποιητού με μακρά στοιχεία για τη ζωή, το έργο και την πνευματική προσφορά του».

 

 

 

Ο Μίκης τηλεγραφεί στη Χούντα

 

Τον Απρίλιο του 1970, η διεθνής κατακραυγή είχε αναγκάσει τη Δικτατορία να απελευθερώσει τον κρατούμενο Μίκη Θεοδωράκη και έκτοτε ο συνθέτης βρίσκεται αυτοεξόριστος στο Παρίσι.

 

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1971, «ΤΑ ΝΕΑ» δημοσιεύουν το τηλεγράφημα του Μίκη προς τη Χούντα με το οποίο ζητά να παρευρεθεί στην κηδεία του Γιώργου Σεφέρη.

 

«Ο ραδιοσταθμός του Λονδίνου μετέδωσε χθες το βράδυ ότι ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης όταν ανηγγέλθη ο θάνατος του Γ. Σεφέρη απέστειλε τηλεγράφημα προς τον πρεσβευτή της Ελλάδος στο Παρίσι. Το τηλεγράφημα έχει ως εξής:

 

«Στενός συνεργάτης του Γιώργου Σεφέρη, ζητώ να μου παρασχεθή άδεια διαρκείας 24 ωρών, όπως δυνηθώ να παραστώ στην κηδεία του.

 

Μίκης Θεοδωράκης«»

 

Τελικά δεν στάθηκε δυνατό να είναι παρών ο Θεοδωράκης στην κηδεία του. Παρόντα όμως ήταν τα τραγούδια του, με τα οποία πλήθος συγκεντρωμένων μετέτρεψε την τελετή σε αντιδικτατορική διαδήλωση.

 

 

 

Το στεφάνι που έστειλε ο Μίκης Θεοδωράκης στη μνήμη του Σεφέρη έγραφε:

 

«Στον μεγάλο μας ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ που δόξασε την Ελλάδα. Μίκης Θεοδωράκης»

 

 

 

Πληροφορίες από: tanea.gr

 

Φωτος: Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

1.270 εντολές διακοπής ρεύματος την ημέρα!

Χωρίς έλεος. Χωρίς ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας. Η διοίκηση της ιδιωτικής ΔΕΗ με τις πλάτες της κυβέρνησης Μητσοτάκη προχωρά σε μαζικές διακοπές ρεύματος. Οι κυνικές εντολές διακοπής ρεύματος σε νοικοκυριά ξεπέρασαν τις 305.000 το διάστημα Ιανουαρίου – Αυγούστου 2022, όταν πέρυσι για όλο το 2021 ήταν περίπου 168.000.

 

Το παραπάνω στοιχείο, ανέφερε μιλώντας στο Open ο πρόεδρος της Ένωσης Τεχνικών ΔΕΗ Κώστας Μανιάτης. Ο ίδιος σημείωσε: «Έχουν διπλασιαστεί και πιστεύουμε θα περάσουν τις 400.000 … Και θα ήταν περισσότερες αν δεν υπήρχαν οι διακανονισμοί οφειλών, που έχουν φτάσει στα ύψη. Μεταφέρουν τα χρέη προς τα πίσω». Οι 305.000 εντολές ισοδυναμούν με 1.270 διακοπές ρεύματος τη μέρα! Δηλαδή 1.270 οικήματα βυθίζονται στο σκοτάδι σε καθημερινή βάση!

 

Ο ίδιος επίσης ανέφερε ότι είναι αμέτρητες οι περιπτώσεις που αποκαλύπτεται μη εφαρμόσιμη, αν όχι καταστροφική για τους καταναλωτές, η πρωθυπουργική εξαγγελία για κλιμακωτή επιδότηση στην κατανάλωση ρεύματος, ανάλογα με το πόσο θα την μειώσει ο καταναλωτής.

 

Ο Κ. Μανιάτης εξήγησε ότι είναι αδύνατο να γίνει άμεσα αντιληπτή η μείωση κατανάλωσης ενός νοικοκυριού, καθώς λόγω της μεγάλης έλλειψης προσωπικού, «οι μετρήσεις δεν είναι σωστές απέναντι στον καταναλωτή. Δεν κάνουμε μετρήσεις κάθε μήνα, αλλά κάθε τέσσερις μήνες». Πρόσθεσε ότι παρά τα όσα εξαγγέλλονταν για «έξυπνους μετρητές» είναι ακόμη στη φάση του διαγωνισμού από τον Ιανουάριο.

 

Στην επισήμανση των δημοσιογράφων ότι χωρίς πραγματική μέτρηση κατανάλωσης είναι στον αέρα η εξαγγελία Μητσοτάκη για κλιμακωτή επιδότηση ανάλογα με την μείωση της κατανάλωσης, ο κ. Μανιάτης το επιβεβαίωσε και είπε ότι θα χρησιμοποιηθεί μία απλή σύγκριση με το «τι κατανάλωνες πέρυσι», που ωστόσο δεν αφορά π.χ. κάποιον που μπαίνει σε ένα σπίτι που πριν ήταν κλειστό.

 

Ακόμη χειρότερα, καθώς δεν υπάρχει άμεση πραγματική μέτρηση κατανάλωσης, οι πρώτοι λογαριασμοί δεν πρόκειται να καταγράφουν καμία μείωση, ακόμη και αν έχει επιτευχθεί.

 

Πρακτικά, νοικοκυριά που πληρώνουν με λογαριασμό ανά τετράμηνο δεν πρόκειται να δουν επιδότηση για μήνες, ενώ θα καλούνται να πληρώνουν κανονικά το αυξημένο κόστος ενέργειας. Ακόμη χειρότερα, όσοι επέλεξαν δίμηνο ή μηνιαίο λογαριασμό, θα χρεωθούν εικονικές και κατά προσέγγιση καταναλώσεις με τα αυξημένα τιμολόγια, πριν γίνει πραγματική μέτρηση για να «επιβραβεύσει» μια μείωση κατανάλωσης.

 

Αυτοί που θα αντιμετωπίσουν πολύ μεγάλο πρόβλημα, είναι τα νοικοκυριά που επέλεξαν να εγκαταστήσουν συστήματα θέρμανσης με συσσωρευτές ή αντλίες θερμότητας, ή ακόμη και κλιματισμού. Αυτή η κατανάλωση είναι ανελαστική και δεν μπορεί να μειωθεί σημαντικά χωρίς να οδηγήσει σε μεγάλη υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης. «Τι θα γίνει για αυτό; Θα παίξει ρόλο όταν η θέρμανση περιλαμβάνεται στην κατανάλωση ή όχι;» αναρωτήθηκε ο κ. Μανιάτης.

 

Έθεσε επίσης και θέμα κινδύνου ζωής από πιθανές διακοπές ρεύματος, για καταναλωτές που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και έχουν στις κατοικίες τους μηχανήματα, όπως π.χ. παροχής οξυγόνου. «Ακούμε τώρα από την ΕΕ, ότι μπορεί να έχουμε διακοπές, το μεσημέρι ή το βράδυ. Μπορεί να είναι αρκετές ώρες. Τι θα γίνει; Θα αντέξουν αυτοί που χρειάζονται οξυγόνο; Δεν είναι εύκολη εξίσωση και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα», όπως τόνισε.   

πηγή  

"Έκρηξη" της πείνας στον πλανήτη: Ένας άνθρωπος πεθαίνει κάθε 4 δευτερόλεπτα

 

Πάνω από 200 ΜΚΟ από 75 χώρες εκφράζουν την αγανάκτησή τους για τα ολοένα αυξανόμενα ποσοστά της πείνας ανά τον κόσμο. Καταγράφεται υπερδιπλασιασμός από το 2019 μέχρι σήμερα.

 

Ένας άνθρωπος πεθαίνει κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα στον κόσμο από την πείνα, καταγγέλλουν σήμερα περισσότερες από διακόσιες μη κυβερνητικές οργανώσεις, απευθύνοντας έκκληση στους ηγέτες της υφηλίου που συναντώνται από σήμερα στη Νέα Υόρκη κατά τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ "να ενεργήσουν για να σταματήσουν την παγκόσμια κρίση πείνας".

 

"Οι οργανώσεις από 75 χώρες υπέγραψαν ανοιχτή επιστολή στην οποία εκφράζουν την αγανάκτησή τους για την έκρηξη του αριθμού των ανθρώπων που υποφέρουν από την πείνα και για να κάνουν συστάσεις, την ώρα που 345 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο υποφέρουν από οξεία πείνα, αριθμός που έχει υπερδιπλασιαστεί από το 2019", υπογραμμίζουν οι 238 οργανώσεις σε ανακοίνωσή τους.

 

Η ανοιχτή αυτή επιστολή δόθηκε στη δημοσιότητα με αφορμή την έναρξη σήμερα της ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, όπου μεγάλος αριθμός πολιτικών ηγετών, αλλά και εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών συναντάται για μια εβδομάδα κατά την, όπως θεωρείται, πιο σημαντική διπλωματική σύνοδο στον κόσμο.

 

"Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι με όλη αυτήν την αγροτική τεχνολογία (...) σήμερα, μιλάμε ακόμη για πείνα τον 21ο αιώνα", δήλωσε ο Μοχάνα Άχμεντ Άλι Ελτζαμπάλι του Συνδέσμου Οικογενειακής Φροντίδας της Υεμένης (Yemen Family Care Association), που ήταν μια από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις που υπογράφουν την ανοιχτή αυτή επιστολή.

 

"Δεν πρόκειται μόνον για μια χώρα ή μια ήπειρο και η πείνα έχει πάντα μόνο μία αιτία. Αυτή είναι η αδικία ολόκληρης της ανθρωπότητας", υπογράμμισε.  

πηγή

Ο λυρατζής

 

γράφει ο Λευτέρης Κουγιουμουτζής

 

 

Ολόκληρο τον Μάη, ζήτημα να μπήκε δυο-τρεις φορές στο μάθημα.

 

Μες στη χρονιά βέβαια ήταν από τους πιο τακτικούς, κι ας το ‘βλεπες στο βλέμμα του ότι δεν αντιλαμβανότανε και πολλά απ’ την παράδοση. Οχι πως έκανε και καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια δηλαδή, παρά τις επίμονες παραινέσεις μου· φαίνεται πως τον είχε πείσει αμετάκλητα το σχολειό τα προηγούμενα χρόνια ότι αυτός δεν πρόκειται να τα καταφέρει ποτέ στα μαθήματα. Συνήθως αποτραβιότανε με συστολή στην πίσω γωνία, κι όποτε δεν ασχολιότανε στα κρυφά με το κινητό του έχοντας την ψευδαίσθηση πως δεν τον έχω πάρει χαμπάρι, χάζευε έξω στην αυλή ή έγραφε κάτι ορνιθοσκαλίσματα στο μοναδικό του τετράδιο. Μα μιας και δεν καταδεχότανε να κάνει φασαρία και να ενοχλεί, έκανα κι εγώ -ως αντίδωρο- τα στραβά μάτια στα μικροατοπήματά του· είχαμε βρει αυτόν τον ανώδυνο τρόπο να συνυπάρχουμε.

 

Ωσπου ένα πρωί, μετά τις διακοπές του Πάσχα, εμφανίστηκε στο σχολειό μ’ ένα θηκάρι που είχε μέσα του μια λύρα· προσπέρασε τις αίθουσες, θρονιάστηκε σε μια κερκίδα στην άκρη της αυλής μαζί με ορισμένους άλλους που τ’ ακολουθούσανε, κι αφού κούρδισε τη λύρα του, αρχίνισε να σκορπά νότες και τραγούδια μέσα στο ανοιξιάτικο πρωινό. Τι λυρατζής ήταν ετούτος· έπαιζε αφτιασίδωτα κι ανάβλυζαν απ’ το δοξάρι του σκοποί αμάλαγα παλαιινοί, αμόλυντοι απ’ την έπαρση της εποχής. Στα χέρια του η λύρα δεν ήταν όργανο επίδειξης και προβολής, μα μαγνήτης που τραβούσε των ανθρώπων τις ψυχές και τις έσμιγε σ’ έναν ανεπιτήδευτο κοινό τόπο, όπου ο καθείς μπορούσε να ‘ναι απλώς ο εαυτός του.

 

Σαν έφτασαν στ’ αυτιά μου οι μουσικές του απ’ το ανοιχτό παράθυρο της τάξης, παράτησα το μάθημα και βγήκα να δω ποιος είναι αυτός ο λυρατζής που παίζει τόσο αρμονικά και γλυκοτραγουδά σαν το γαρδέλι. Και σαν τον είδα να βαστά τη λύρα, δεν ήταν πια εκείνο το αμίλητο κοπέλι με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, αποτραβηγμένο στην πίσω γωνία της τάξης να περιμένει βαριεστημένα να τελειώσει το μάθημα, αλλά λουλούδιζε κι ανθούσε όλο ζωντάνια και σφρίγος, μες στον μπαξέ που ο ίδιος είχε φτιάξει με τη λύρα του και την ψυχή του.

 

Κι από κείνη τη μέρα και μετά, ζήτημα να ξαναμπήκε δυο-τρεις φορές στο μάθημα. Εφερνε κάθε πρωί τη λύρα του, αρχίνισαν να κουβαλούνε κι άλλοι τα όργανά τους, και πιάνανε τον σκοπό και το τραγούδι στην άκρη της αυλής. Κι έτσι, ετούτο το συνεσταλμένο κοπέλι που είχε περάσει απαρατήρητο ολοχρονίς, μετέτρεψε τα άψυχα ντουβάρια και τους βαρετούς μονολόγους των δασκάλων σ’ αληθινό σχολειό, όπου τα παιδιά έρχονται κάθε πρωί χαρούμενα για να ξεδιπλώσουνε τις κλίσεις τους και την προσωπικότητά τους. Να γενούνε, εντέλει, συνδιαμορφωτές και συμμέτοχοι μιας κοινωνίας κι όχι παθητικοί αποδέκτες μιας ανούσιας και συνήθως ακαταλαβίστικης μετωπικής διδασκαλίας.

 

Φέτος, που άλλαξα σχολειό, τον σκέφτομαι συχνά τον περσινό μου λυρατζή, που μ’ έμαθε πως το σχολειό το φτιάχνουν τελικά η μοναδικότητα κι ο χαρακτήρας του κάθε κοπελιού κι όχι τα αναλυτικά προγράμματα, η στείρα γνώση, η αγωνία της βαθμολογικής επίδοσης και ο μπαμπούλας των εξετάσεων.

 

Το BBC «βάφτισε» τον Παύλο «διάδοχο της Ελλάδας»…

 

Το …έγκυρο BBC «βάφτισε» του Παύλο «διάδοχο της Ελλάδας» …ξεχνώντας μάλλον ότι έχει καταργηθεί η μοναρχία στην Ελλάδα.

 

Το Βρετανικό μέσο ενημέρωσης για λόγους που μόνο οι υπεύθυνοι του γνωρίζουν να παρουσίασε τον γιο του τέως Κωνσταντίνου, Παύλο ως διάδοχο. Ο τίτλος του BBC που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήταν: «Η αυτού εξοχότης, ο πρίγκιπας διάδοχος της Ελλάδας, Παύλος».

 

Ο Παύλος ήταν καλεσμένος σε εκπομπή αφιερωμένη στην κηδεία της Βασίλισσας Ελισάβετ, όπου αναφέρθηκε στη σχέση του με το Βρετανικό θρόνο και γνωστοποίησε ότι μαζί με τη μητέρα του θα παραστεί στην κηδεία της Ελισάβετ.

 

Για το Βρετανικό κανάλι όμως ήταν μια ευκαιρία να κάνει «παιχνιδάκια» με βασιλικούς τίτλους και να δώσει …«χρίσματα» που μάλλον δεν …«χάλασαν» και τον Παύλο.

 

Ενημερώνουμε το ΒΒC ότι ο ελληνικός λαός έχει στείλει στον αγύριστο στέμματα, τίτλους, πρίγκιπες, διαδόχους και βασιλείς όσο και αν κάποιοι φαίνεται ότι ακόμα τους …ορέγονται.

 

🎥 BBC pic.twitter.com/7DhF3C4Ssc

— ChristinZ (@ChristinsQueens) September 18, 2022 

 πηγή

Μάνος Λοΐζος: Μελωδός της καρδιάς και του αγώνα

Συμπληρώνονται σήμερα 40 χρόνια από εκείνη την Παρασκευή 17 Σεπτέμβρη 1982, που έφυγε από τη ζωή ο μελωδός της καρδιάς μας, ο καλλιτέχνης που στο σύντομο διάβα του από τη ζωή πρόσφερε μια μεγάλη σε ποιότητα δημιουργία, η οποία παραμένει ζωντανή και συνεπαίρνει με την ίδια δύναμη εδώ και χρόνια, ο Μάνος Λοϊζος.

Αναμφίβολα, ο Μάνος Λοΐζος υπήρξε μια από τις σημαντικότερες δυνάμεις του νεοελληνικού τραγουδιού, καταθέτοντας μουσική μεγάλης έμπνευσης και ταυτόχρονα οικεία και κοσμαγάπητη. Λάτρης του λυρισμού, όπως έχει πει ο Μίκης Θεοδωράκης, «ήταν μια πλαγιά πολύχρωμα λουλούδια που έλαμπαν, καθώς τα χτυπούσε ο ήλιος. Και θα λάμπουν για πάντα και πιο πολύ, όσο θα υπάρχει και θα λάμπει στον κόσμο αυτός ο μοναδικός ήλιος: Η καρδιά του ανθρώπου».

Το έργο του παραμένει ζωντανό, συνεχίζει να φωλιάζει στις καρδιές και να συνεπαίρνει με την ίδια δύναμη εδώ και χρόνια. Ποιος, άραγε, δεν έχει τραγουδήσει κομμάτια, όπως το «Αχ χελιδόνι μου», «Αλλο τίποτα δε μένει», «Λιώνουν τα νιάτα μας», «Τσιμινιέρα», «Το μερτικό μου απ’ τη χαρά», «Η μέρα εκείνη δε θ’ αργήσει», «Το νανούρισμα», «Ο γέρο – νέγρο Τζιμ», «Τέλι τέλι», «Γερνάς και σκοτεινιάζει», «Πρώτη Μαΐου», «Τσε», «Σ’ ακολουθώ», «Μη με ρωτάς», «Η κουτσή κιθάρα», «Ο δρόμος», «Τρίτος παγκόσμιος» και τόσα άλλα;

Τραγούδια που αποκτούν ολοένα και περισσότερους φίλους, που τα μοιράζονται και τα ξαναμοιράζονται γενιές ολόκληρες. Τραγούδια που τραγουδιούνται με απίστευτο ενθουσιασμό, πάθος και αγάπη. Γιατί, πολύ απλά, η μουσική αυτή δημιουργία, που προέρχεται από το ταλέντο αυτού του ανθρώπου, από την ευαισθησία, την ποιότητα, τη φρεσκάδα, την αίσθηση ελευθερίας, την αλήθεια, την ομορφιά, είναι μια δημιουργία παλλόμενη, ζωντανή, που πρωτοείδε το φως μέσα στη δεκαετία του ’60, των Λαμπράκηδων, των συνεχών διαδηλώσεων για το 114, των δυναμικών φοιτητικών, κοινωνικών και πολιτικών αγώνων και που έπεφτε σαν δροσιά στους διψασμένους για ομορφιά, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη.

Στην Αλεξάνδρεια όπου γεννήθηκε, στις 22 Οκτώβρη 1937, περνούσε σχεδόν κάθε μέρα από το δρόμο που μένανε, ένας γερο – βιολιστής. Κρατούσε ένα χειροποίητο βιολί, δικής του κατασκευής, με το οποίο έπαιζε μ’ ένα δικό του τρόπο και παράλληλα τραγουδούσε. Ο Μάνος Λοΐζος θυμόταν με τι λαχτάρα τον περιτριγύριζαν όλα τα παιδιά της γειτονιάς. Ώσπου μια μέρα ο πατέρας του, του αγόρασε ένα βιολί και άρχισε κανονικά μαθήματα. Μετά ήρθε στο σπίτι, δώρο του θείου, μια κιθάρα και μετά απέκτησε και πιάνο. Κάπως έτσι άρχισαν όλα.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 έρχεται στην Αθήνα για σπουδές, στην αρχή στη Φαρμακευτική Σχολή και αργότερα στην Εμπορική. Αφήνει και τις δύο, αφού ήδη τον έχει κερδίσει η μεγάλη του αγάπη: Η μουσική. Το «Τραγούδι του Δρόμου» του Λόρκα, που το βρίσκει στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» (σε μετάφραση του Νίκου Γκάτσου), τον εμπνέει. Το μελοποιεί και στις αρχές του ’62, με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο, θα κυκλοφορήσει τον πρώτο του (μικρό) δίσκο. Ενεργό μέλος, όπως πολλοί νέοι καλλιτέχνες, του «Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής» (ΣΦΕΜ) αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Χορωδίας του στην παράσταση της «Όμορφης Πόλης» του Μ. Θεοδωράκη στο «Παρκ» (1962). Ένα χρόνο αργότερα, διευθύνει τη χορωδία στην παράσταση των Χατζιδάκι – Θεοδωράκη «Μια πόλη μαγική» (την ορχήστρα διευθύνει ο Χρήστος Λεοντής), όπου οι δύο νέοι συνθέτες παρουσιάζουν και κάποια δικά τους τραγούδια. Το 1964, ο ΣΦΕΜ διοργανώνει την πρώτη κοινή συναυλία των Μ. Λοΐζου – Χρ. Λεοντή, στο «Ακροπόλ» με τραγούδια τους σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, Φώντα Λάδη και Μάρως Λήμνου, της πρώτης συζύγου του Μ. Λοΐζου και μητέρας της μοναχοκόρης του Μυρσίνης. Τα έσοδα της συναυλίας διατίθενται στο Δ’ Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Σ’ αυτήν την εκδήλωση, ο Μ. Θεοδωράκης θα προσφέρει ως δώρο στους δύο νέους συναδέλφους του την πέτρα, που του είχε περάσει ξυστά στο κεφάλι, όταν διηύθυνε τον «Επιτάφιο» στη Νάουσα, το 1961.

Το κλίμα της εποχής, οι δημοκρατικοί αγώνες του 1964 – ’65 δεν τον αφήνουν αδιάφορο και τα τραγούδια που γράφει εκείνη την περίοδο είναι εμπνευσμένα από αυτούς. Ήταν η περίοδος που οι μπουάτ γίνονταν τόπος συνάντησης των φοιτητών της γενιάς του 114 και του 15% για την Παιδεία, οι οποίοι μαζί με τα τραγούδια του Μίκη τραγουδούν με πάθος τα τραγούδια του Μάνου: Το «Δρόμο», τον «Στρατιώτη», το «Ακορντεόν», τον «Τρίτο Παγκόσμιο».

Η ιδεολογική στράτευση του Μάνου Λοΐζου , η ευαισθησία του για τους αδικημένους, η αλληλεγγύη του στους αγωνιζόμενους για έναν καλύτερο κόσμο βρίσκουν καλλιτεχνική έκφραση σε έργα, όπως τα «Νέγρικα» σε ποίηση του Γιάννη Νεγρεπόντη, τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά στη Φοιτητική Εβδομάδα της Ανωτάτης Βιομηχανικής, με ερμηνευτές την Μαρία Φαραντούρη και τον Γιώργο Ζωγράφο και στη συνέχεια στη θρυλική συναυλία της ΕΦΕΕ, στις 19 Απρίλη του 1967, με τη συμμετοχή του Διονύση Σαββόπουλου. Τα τραγούδια αυτά, που αναφέρονται στον αγώνα επιβίωσης των μαύρων της Αμερικής, θα κυκλοφορήσουν σε δίσκο πολύ αργότερα, το 1975, καθώς είναι στις μαύρες λίστες της δικτατορίας κι έχουν απαγορευτεί, όπως εξάλλου και τα άλλα μέχρι τότε τραγούδια του. Το πραξικόπημα των συνταγματαρχών ήταν η αιτία της μη πραγματοποίησης της τρίτης συναυλίας με τα «Νέγρικα», που οργάνωνε η Πανσπουδαστική για τις 21 Απρίλη του ’67. 

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

Ασύστολη κυβερνητική προπαγάνδα: "Έρχονται οι Ρώσοι να ρίξουν τον Μητσοτάκη"...

Η κυβερνητική προπαγάνδα είναι τόσο εξόφθαλμη που μοιάζει με το αντίστοιχο «ο Βενιζέλος έγινε ΣΥΡΙΖΑ», επειδή ασκεί κριτική στον κ. Μητσοτάκη για τις παρακολουθήσεις.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Όταν οι κυβερνήσεις αισθάνονται ότι απειλούνται, είναι ικανές να χρησιμοποιήσουν κάθε είδους προπαγάνδα, ακόμα και την πιο ξεδιάντροπη. Ένα παράδειγμα των ημερών είναι χαρακτηριστικό.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη καταγγέλλεται πανταχόθεν για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. Δεν της χαρίστηκαν ούτε πολιτικά πρόσωπα που μέχρι πρότινος την αντιμετώπιζαν θετικά, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Τώρα, όπως εύστοχα επισήμανε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, «θα βγάλουν και τον Βενιζέλο ΣΥΡΙΖΑίο»!

 

Φαίνεται ότι το επιχείρημα «Βενιζέλος ΣΥΡΙΖΑίος» δεν περπατάει. Και η ελληνική προπαγάνδα σκαρφίστηκε κάτι άλλο. Ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη απειλείται από τη ρωσική προπαγάνδα. Με αφορμή μια αμερικανική έκθεση που λέει ότι η Ρωσία έχει δαπανήσει 300 εκατομμύρια δολάρια, για να αυξήσει την πολιτική επιρροή της σε δυτικές χώρες, η κυβέρνηση άρχισε να παίζει το παιχνίδι «έρχονται οι Ρώσοι», για να πλήξουν-εννοείται- την ίδια. Τι κι αν μέχρι στιγμής, όπως λέει το υπουργείο Εξωτερικών, οι Αμερικανοί δεν μας έχουν στείλει τίποτα; Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έχει προεξοφλήσει ότι η Ρωσία θα επιχειρήσει να δημιουργήσει «συνθήκες αστάθειας», αλλά μας διαβεβαιώνει ότι «είμαστε θωρακισμένοι».

Μέχρι τώρα η μόνη γνωστή απόπειρα ρωσικής παρέμβασης στην Ελλάδα ήταν για να υπονομευθεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Τότε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε απελάσει Ρώσους διπλωμάτες, γεγονός που επιδείνωσε τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Πολέμιος της Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν τότε η ΝΔ, αλλά ουδείς είπε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνέπλευσε τότε με τις επιδιώξεις της Ρωσίας.

Πώς έχει σήμερα η κατάσταση; Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, καμιά υπολογίσιμη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα δεν υποστηρίζει τις ενέργειες του Πούτιν. Το μόνο κόμμα, στο οποίο ο πρωθυπουργός έχει καταλογίσει ότι «θαυμάζει τον Πούτιν», είναι η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, που αποτελεί εν δυνάμει κυβερνητικό εταίρο της ΝΔ, αν στις προσεχείς εκλογές δεν έχει αυτοδυναμία.

Αλλά και στο χώρο των μέσων ενημέρωσης η δύναμη πυρός κατά του Πούτιν είναι συντριπτική. Ούτε ένα μέσο δεν υποστηρίζει την εισβολή στην Ουκρανία. Αντίθετα, προβάλλεται αυτούσια όλη η δυτική προπαγάνδα και εσχάτως και η ουκρανική, χωρίς κανένα φίλτρο δεοντολογίας.

Επομένως, πώς θα καταφέρει η ρωσική προπαγάνδα να διεισδύσει και να προκαλέσει «συνθήκες αστάθειας;». Ποιο μέσο ενημέρωσης, που θα στηθεί με ρωσικά χρήματα, θα καταφέρει να επιβιώσει μέσα σε τέτοιο κλίμα; Εκτός αν η κυβέρνηση φοβάται ότι ο «θαυμαστής του Πούτιν» κ. Βελόπουλος θα «σαρώσει» στις εκλογές και θα απειλήσει τη «σταθερότητα». Πρόκειται για αστειότητες.

Ασφαλώς, οι μεγάλες δυνάμεις χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να διευρύνουν την επιρροή τους σε άλλες χώρες. Οι Αμερικανοί το έχουν κάνει σε πλήθος χωρών, δυτικών και ανατολικών, πότε με πακτωλό δολαρίων, πότε με πραξικοπήματα και πότε με πολέμους. Γιατί να μην το κάνουν και οι Ρώσοι;

Όμως, ακόμα κι αν το επιχειρήσουν, οι πιθανότητες επιτυχίας στην Ελλάδα, είναι μηδαμινές. Όλα τα άλλα, που ακούμε και διαβάζουμε εσχάτως, είναι κινδυνολογία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απειλείται από την πολιτική της και όχι από Ρώσους πράκτορες, κανονικούς ή του κυβερνοχώρου. Για να βγει από τη δύσκολη θέση, που περιήλθε από το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, ανακαλύπτει «ρωσικό δάκτυλο».

Κάποτε, στις εποχές της παλιάς Δεξιάς, ο «από Βορράν κίνδυνος» ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα «εθνικός» κίνδυνος. Έχει εκλείψει πλέον οριστικά, ειδικά μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού στρατοπέδου το 1989.

Να που ήρθε η στιγμή να βρουν κάτι για να αντικαταστήσουν αυτόν τον «κίνδυνο». Και βρήκαν τα «ρωσικά δολάρια». Αλλά η προπαγάνδα είναι τόσο εξόφθαλμη που μοιάζει με το αντίστοιχο «ο Βενιζέλος έγινε ΣΥΡΙΖΑ», επειδή ασκεί κριτική στον κ. Μητσοτάκη για τις παρακολουθήσεις.

Το έχει πει άριστα ο Τζορτζ Όργουελ: «Όλη η προπαγάνδα είναι ψέματα, ακόμα κι όταν λέει την αλήθεια»… 

Εκλογές μέχρι να σβήσει ο ήλιος (του ΠΑΣΟΚ)

Το σενάριο των τρίτων εκλογών βρίσκεται στο τραπέζι του Μαξίμου σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας στις δεύτερες κάλπες. 

γράφει η Βίκυ Σαμαρά

 

Οπρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, τα ποντάρει πλέον όλα στην επίτευξη της αυτοδυναμίας, χωρίς αλλαγή του εκλογικού νόμου και με δεδομένο ότι το σενάριο συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ τελείωσε λόγω υποκλοπών.

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι αισιόδοξοι ότι έστω και οριακά η Νέα Δημοκρατία θα διασφαλίσει την αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες, αφού στις πρώτες θα ισχύσει η απλή αναλογική. Έχουν όμως έτοιμα και εναλλακτικά σενάρια, το καθένα εκ των οποίων βέβαια έχει και τις δυσκολίες του:

“Μεταγραφές” βουλευτών που θα έχουν εκλεγεί με άλλα κόμματα θα δώσουν λαβές για κατηγορίες περί “αποστασίας”- λέξη που χρησιμοποίησε ήδη ο Νίκος Ανδρουλάκης. Η έσχατη λύση και “αναγκαίο κακό”, που ακούει στο όνομα Κυριάκος Βελόπουλος, θα είχε ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση να είναι δέσμια ενός απρόβλεπτου εταίρου και προφανώς ο κ. Μητσοτάκης δεν θα την προτιμούσε, χωρίς αυτό να σημαίνει κιόλας ότι αποκλείεται κατηγορηματικά.

Υπάρχει όμως και το σενάριο των τρίτων εκλογών. Ο κ.Μητσοτάκης ρωτήθηκε κατά τη συνέντευξη τύπου στο πλαίσιο της ΔΕΘ δύο φορές. Και τις δύο φορές απέφυγε απλώς να απαντήσει.

Και το σενάριο αυτό βέβαια έχει αρνητικά. Σημαίνει καταρχήν ότι η χώρα θα μείνει για πάνω από τρεις μήνες με υπηρεσιακή κυβέρνηση. Εφόσον βέβαια το εκλογικό γαϊτανάκι ξεκινήσει την άνοιξη, υποτίθεται ότι τα δύσκολα της ενεργειακής κρίσης θα έχουν περάσει. Επίσης μία μακρά εκλογική περίοδος θα είχε συνέπειες στην οικονομία, ως εκ τούτου οι επιχειρήσεις – μικρές, μεσαίες και μεγάλες – δεν ενθουσιάζονται όταν έρχεται η ώρα της κάλπης.

Στο κυβερνητικό επιτελείο όμως εκτιμούν ότι η αγορά θα προτιμούσε τη λύση αυτή, αφού όπως λένε δεν υπάρχει εναλλακτική για την επόμενη ημέρα παρά μία αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ με πρωθυπουργό τον κ.Μητσοτάκη.

Στις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, η Νέα Δημοκρατία βέβαια θα επιχειρήσει να “κόψει” ιδίως από το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, που από την πλευρά του φιλοδοξεί να πάρει πίσω τους ψηφοφόρους που το 2019 είχαν ψηφίσει τον κ.Μητσοτάκη. Στο Μαξίμου θεωρούν άλλωστε ότι η μάχη των επόμενων (πρώτων, δεύτερων, ακόμη και τρίτων) εκλογών θα δοθεί στο κέντρο. Και πιστεύουν ότι καθοριστικός παράγοντας για την έκβαση της μάχης αυτής δεν θα είναι ζητήματα δημοκρατικής τάξεως όπως οι υποκλοπές, αλλά τα πιο πρακτικά ζητήματα της κυβερνητικής σταθερότητας και της οικονομίας.

Ήδη η “επιχείρηση τρομοκράτησης” των κεντρώων (αλλά και των δεξιών) ψηφοφόρων με το σενάριο επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, με στήριξη ΠΑΣΟΚ και τη συμμετοχή του Γιάνη Βαρουφάκη βρίσκεται σε εξέλιξη και θα συνεχιστεί. Στο κυβερνητικό επιτελείο μάλιστα θεωρούν ότι η υπόθεση των υποκλοπών θα ξεφουσκώσει, καθώς άλλωστε άπαντες οι εμπλεκόμενοι κρύβονται πίσω από το απόρρητο, ενώ το κυβερνών κόμμα επιχειρεί συμψηφισμό προβάλλοντας τις καταγγελίες Πιτσιόρλα για παρακολούθηση του την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Σημειωτέον πάντως ότι το σενάριο τρίτων εκλογών βρίσκεται στο τραπέζι μόνον εάν στις δεύτερες κάλπες η ΝΔ χάσει πολύ οριακά την αυτοδυναμία και εφόσον δεν βρεθεί η λύση δια… προθύμων βουλευτών εκλεγμένων με άλλα κόμματα.

Εχει ένσημα στην «πιάτσα»

 

γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Δεν ξέρω κατά πόσο τα «ένσημα» στην «πιάτσα» (εκεί όπου ο Τσιφόρος τοποθετούσε τα «Παιδιά της πιάτσας» και τα «Παλιόπαιδα τ’ ατίθασα») αποτελούν προσόν για την κατάληψη ανώτερης θέσης στο Δημόσιο, έναντι άλλων προσόντων, πιο συγκεκριμένων, ακαδημαϊκών που πιστοποιούνται εγγράφως, πτυχίων και άλλων… αχρείαστων. Πάντως αυτή τη θητεία του στην «πιάτσα» επικαλέστηκε ως προσόν –και μάλιστα αυταπόδεικτο· μόνον αυτός ξέρει πως έχει τέτοια «ένσημα»!– ο αποπεμφθείς, λόγω… επισυνδέσων, διοικητής της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, όταν επικρίθηκε δια το περίεργον του διορισμού του άνευ πτυχίου (από τον πρωθυπουργό, με σύσταση, όπως δημοσιεύτηκε χθες, του ανιψιού του πρωθυπουργού και, επίσης αποπεμφθέντος, γραμματέα του· ποια «Οικογένεια Άνταμς»; Εδώ χαλάει ο κόσμος από φαμίλιες…).

«Έχω ένσημα στην “πιάτσα” από 14 ετών» φέρεται να δήλωσε ο αποπεμφθείς και πέραν αυτού ουδέν περί της σιγαρετοθήκης, κοινώς ταμπακέρας. Το ρεπορτάζ σημειώνει ότι επί του θέματος (των παρακολουθήσεων) εξεταζόμενος ήταν «προκλητικός», «αμετανόητος», «υπεροπτικός», με «ύφος βαρύ» και άλλα παρόμοια, επικαλούμενος συνεχώς το «απόρρητο» ως άλλο… ενεργειακό ποτό προς επίρρωση της άμυνάς του. Εγώ πάλι θεωρώ, στη γλώσσα της πιάτσας, ότι έκανε τουμπεκί ψιλοκομμένο, την πάπια, σουρμάκο, φερμέ, το έκοψε λάσπη. Διότι αμφιβάλλω αν τουμπεκιάστηκε τι συνέβαινε στην υπηρεσία που διηύθυνε. Ή αν σκάμπαζε γρυ από επισυνδέσεις και διασυνδέσεις. Ο ακατάλληλος άνθρωπος στην ακατάλληλη θέση. Ένα καμένο χαρτί που φτιάχτηκε ακριβώς για να καεί. Μόνο που τώρα (πιθανόν και από ανοησία του) το καμένο χαρτί άπλωσε τη φλόγα με κίνδυνο να πάρει φωτιά το σόι και το βασίλειο.

Εδώ ο ιδρυτής του οίκου, επί πρωθυπουργίας του, ανέθεσε τις παρακολουθήσεις σε κοτζάμ στρατηγό (Γρυλλάκης ονόματι: «Γρυλλάκης Υποκλοπές» η φίρμα, όπως «Εκκενώσεις Ο Αχόρταγος») και πάλι τα βρήκε μπαστούνια, που ήταν και της πιάτσας! Βρυχάται τώρα και ο (Κοντο)λέων…

 

Νέες συγκρούσεις ξέσπασαν στα σύνορα μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν

Εχθροπραξίες ξέσπασαν γύρω στα μεσάνυχτα στα σύνορα Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας, με αναφορές για θύματα μεταξύ των στρατιωτικών δυνάμεων εκατέρωθεν. Δυνάμεις του Μπακού (Αζερμπαϊτζάν), υποστηριζόμενες από πυροβολικό και μη επανδρωμένα αεροπλάνα, επιδιώκουν να «προωθηθούν» μέσα στο αρμενικό έδαφος, ανακοίνωσε το Ερεβάν.

Σε ανακοίνωσή του, το υπουργείο Άμυνας της Αρμενίας ανέφερε ότι το Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσε «εντατικούς βομβαρδισμούς» εναντίον θέσεων του Αρμενικού στρατού προς την κατεύθυνση των πόλεων Γκόρις, Σοκ και Τζερμούκ στις 00:05 π.μ. την Τρίτη. Τα στρατεύματα του Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποίησαν drones, καθώς και «πυροβολικό και όπλα μεγάλου διαμετρήματος», ανέφερε. «Οι ένοπλες δυνάμεις της Αρμενίας έχουν ξεκινήσει μια ανάλογη απάντηση».

Από την πλευρά του, το Αζερμπαϊτζάν κατηγόρησε τη νύκτα την Αρμενία για «ανατρεπτικές ενέργειες σε μεγάλη κλίμακα» προσθέτοντας ότι αρμενικά πυρά προκάλεσαν «απώλειες» στις τάξεις του. Το υπουργείο Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν ανακοίνωσε ότι οι δυνάμεις του εξαπέλυσαν επιθέσεις ως αντίποινα για τη ναρκοθέτηση περιοχών από Αρμενίους στο Ντασκασάν, το Καλμπατζάρ και το Λατσίν. Αποδίδοντας στο Ερεβάν την ευθύνη για τις συγκρούσεις, ανέφερε ότι υπάρχουν θύματα μεταξύ των στρατιωτικών δυνάμεων και από τις δύο πλευρές.

 

Συνομιλίες με Ρωσία – ΗΠΑ

 

Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν κατήγγειλε μια «επίθεση» και στη διάρκεια της νύχτας είχε χωριστές συνομιλίες με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, και τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τον πρόεδρο της ΕΕ Σαρλ Μισέλ για να τους ενημερώσει για τις τελευταίες συγκρούσεις και να ζητήσει να αντιδράσουν.

Η Ρωσία είναι βασικός διαμεσολαβητής ισχύος στην περιοχή και σύμμαχος της Αρμενίας μέσω του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας υπό την ηγεσία της Μόσχας.

Η Αρμενία και η Ρωσία συμφώνησαν σε κοινά βήματα για τη σταθεροποίηση της κατάστασης κατά μήκος των συνόρων της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν μετά από θανατηφόρες συγκρούσεις τη νύχτα, δήλωσαν αξιωματούχοι στο Ερεβάν.

Ο υπουργός Άμυνας της Αρμενίας Σουρέν Παπικιάν είπε ότι μίλησε με τον ομόλογό του Σεργκέι Σόιγκου την Τρίτη και αμφότεροι «συμφώνησαν να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να σταθεροποιήσουν την κατάσταση».

Οι ΗΠΑ δήλωσαν ότι ανησυχούν βαθιά για τις αναφορές για τις επιθέσεις.

«Όπως έχουμε ξεκαθαρίσει εδώ και καιρό, δεν μπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση στη σύγκρουση», δήλωσε τη Δευτέρα ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν. «Καλούμε τον τερματισμό των στρατιωτικών εχθροπραξιών αμέσως».

Ο πρόεδρος της ΕΕ Σαρλ Μισέλ είπε ότι η ΕΕ είναι «έτοιμη να καταβάλει προσπάθειες για να αποτρέψει περαιτέρω κλιμάκωση» και είπε ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή».

Η Τουρκία

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε ότι η Αρμενία πρέπει να σταματήσει τις προκλήσεις και αντ’ αυτού να επικεντρωθεί στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και τη συνεργασία με το Αζερμπαϊτζάν.

Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι τεταμένες από το 1991, λόγω του διαφιλονικούμενου θύλακα Ναγκόρνο Καραμπάχ. Η διένεξη για τον έλεγχό του κλιμακώθηκε ξανά το φθινόπωρο του 2020, όταν ξέσπασε πόλεμος διάρκειας 44 ημερών, κατά τη διάρκεια του οποίου οι Αζερικές δυνάμεις πήραν τον έλεγχο αρκετών τομέων.

Έξι εβδομάδες μαχών το φθινόπωρο του 2020 στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερους από 6.500 ανθρώπους και κατέληξαν σε μια κατάπαυση του πυρός με τη μεσολάβηση της Ρωσίας.

Ο πόλεμος έλαβε τέλος μετά τη συμφωνία που επιτεύχθηκε με τη μεσολάβηση της Ρωσίας. Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, η Αρμενία παραχώρησε τμήματα εδάφους, τα οποία ήλεγχε εδώ και δεκαετίες, και η Μόσχα ανέπτυξε περίπου 2.000 Ρώσους κυανόκρανους για να επιβλέπει την εύθραυστη εκεχειρία.

Ωστόσο, οι δύο χώρες αλληλοκατηγορούνται κατά περιόδους για παραβιάσεις της εκεχειρίας κατά μήκος των συνόρων, ενώ λάδι στη φωτιά ρίχνει η στάση ισχυρών καπιταλιστικών χωρών και ιμπεριαλιστικών κέντρων που επιχειρούν να παρέμβουν στις εξελίξεις στην περιοχή. 

πηγές: Al Jazeera, ΑΠΕ-ΜΠΕ, «Anadolu»

  

Το τρίτο πόδι

 

γράφει ο Πέτρος Μανταίος

 

Είχε να πιάσει ραβδί στο χέρι εννιά χρόνια· από την εποχή του δυστυχήματος, Σεπτέμβρης και τότε (δεν τον πάει ο μήνας!). Το κράτησε μάλιστα, τότε, καιρό: έξι-εφτά μήνες, μέχρι να ξαναπιάσει το βάδισμα κανονικά και να το πετάξει. Τότε όμως ήταν ραβδί θεραπείας· ήξερε πως αργά ή γρήγορα θα το πετούσε. Δεν είχε επομένως διάθεση, ούτε και υπήρχε λόγος, να φιλοσοφήσει τη σχέση ενός ανθρώπου με το «τρίτο πόδι» του, στο ενδεχόμενο αυτή η σχέση να γίνει μόνιμη.

Το τωρινό ραβδί, ευθυτενές και περιποιημένο, από μπαμπού της αυλής του στο Πήλιο, δεν είναι πια το αλλοτινό ραβδί ανάρρωσης, είναι ραβδί στήριξης και ηλικίας, μετά από κάποιο πρόβλημα που εμφανίστηκε στη σπονδυλική στήλη με επίπτωση στην κίνηση του ενός ποδιού· ευτυχώς, ακόμα, χωρίς πόνο και άλλες δυσάρεστες παρενέργειες. Συγχρόνως είναι και αφορμή για δεύτερες σκέψεις που έχουν να κάνουν με το ραβδί, του οδοιπόρου ή του ανήμπορου, και τη σχέση που, με τον καιρό και τη χρήση, αναπτύσσει με αυτό· μια σχέση περίπου συντροφική.

Πρώτα το κράτημα με το χέρι, ένα είδος συνέχειας του χεριού ή κάτι σαν γάντι. Αρα κάτι εντελώς προσωπικό. Μετά, η αναζήτηση σταθερού σημείου, όπου συγχρονίζονται μυαλό, χέρι και ραβδί, ώστε η στήριξη να είναι ασφαλής. Επειτα, ο ήχος που παράγει το ραβδί, αναλόγως αν πατάει σε χώμα, άσφαλτο ή πλακοστρωμένο πεζοδρόμιο· διαφορετικός κάθε φορά, που τον καταλαβαίνεις μόνον εσύ. Επιπλέον, η δυνατότητα που σου δίνει αυτό το άγγιγμα το ραβδιού επί εδάφους να παίξεις, να σκαρώσεις μουσική: π.χ. σέρνοντάς το σε… ραβδωμένες πλάκες πεζοδρομίου!

Παραβλέπω την περίπτωση αμυντικού όπλου, τόσο απέναντι σε ανθρώπους όσο και σκυλιά… εκπαιδευμένα από ανθρώπους… Υποτίθεται ότι ζούμε σε κόσμο, αν μη τι άλλο ειρηνικό και αμοιβαίας συμπάθειας. Δεν δαγκώνουμε ο ένας τον άλλο…

Σχεδόν δύο ολόκληρους μήνες δουλεύουν οι Έλληνες για να πληρώσουν τους λογαριασμούς ρεύματος!

 

Μας γδέρνουν κανονικά! Μας λεηλατούν! Οι καπιτα-ληστές ιδιοκτήτες των εταιρειών ενέργειας «ρουφούν» τον ιδρώτα και το αίμα του εργαζόμενου λαού.

Με σχεδόν δύο μηνιαίους κατώτερους μισθούς επιβαρύνονται οι Έλληνες εργαζόμενοι από την αύξηση των τιμών του ρεύματος, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων.

ΗΕλλάδα μαζί με την Εσθονία, σύμφωνα πάντα με την έρευνα της ΣΕΣ είναι οι χώρες οι οποίες οι εργαζόμενοι, μετά την Τσεχία, χρειάζονται τις περισσότερες ημέρες εργασίας για να πληρώσουν τους ετήσιους λογαριασμούς ρεύματος.

Ο μέσος ετήσιος λογαριασμός ενέργειας είναι πλέον μεγαλύτερος από τους μηνιαίους μισθούς των χαμηλόμισθων εργαζομένων στην πλειονότητα των κρατών μελών της Ε.Ε., σύμφωνα με ανάλυση της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC).

Περίπου 9,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι αντιμετώπιζαν ήδη δυσκολίες στην πληρωμή των λογαριασμών ενέργειας πριν από την έναρξη της κρίσης του κόστους ζωής και τώρα το κόστος του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος έχει αυξηθεί κατά 38% σε όλη την Ευρώπη σε σύγκριση με πέρυσι.

Αυτό έχει κάνει τους εργαζόμενους που κερδίζουν τον κατώτατο μισθό σε 16 κράτη μέλη της Ε.Ε. να χρειάζεται να βάλουν στην άκρη το ποσό ενός μηνιαίου μισθού ή και περισσότερο, προκειμένου να διατηρήσουν τα φώτα αναμμένα και τη θέρμανση στο σπίτι (πίνακας 1). Το 2021, αυτό συνέβαινε σε οκτώ κράτη μέλη.

 

Ο αριθμός των ημερών που ένα άτομο που κερδίζει τον κατώτατο μισθό πρέπει να εργαστεί για να πληρώσει τον λογαριασμό ενέργειας έχει αυξηθεί δραματικά σε ορισμένες χώρες: Εσθονία (+26), Κάτω Χώρες (+20), Τσεχία (+17), Λετονία (+16).

Σε τέσσερις χώρες – τη Σλοβακία, την Ελλάδα, την Τσεχία και την Ιταλία – ο μέσος ετήσιος λογαριασμός ενέργειας είναι επίσης πλέον μεγαλύτερος από τους μισθούς ενός μήνα για έναν εργαζόμενο που κερδίζει το μέσο μισθό.

Τα αποτελέσματα της ανάλυσης του Ευρωπαϊκού Συνδικαλιστικού Ινστιτούτου, του ανεξάρτητου ερευνητικού κέντρου της ETUC, έρχονται πριν από την έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ενέργειας της ΕΕ την Παρασκευή.

Η ETUC καλεί τους ηγέτες να αναλάβουν αποφασιστική δράση για να τερματιστούν οι μη βιώσιμες αυξήσεις των τιμών ενέργειας στην Ευρώπη με ένα σχέδιο έξι σημείων. Το σχέδιο που στάλθηκε στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τον Σαρλ Μισέλ και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες, περιλαμβάνει αιτήματα για:

– Αύξηση των μισθών ώστε να ανταποκρίνονται στην αύξηση του κόστους ζωής, αυτό σημαίνει υποστήριξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων

– Αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς για να διασφαλιστεί η επάρκειά τους και στοχευμένες πληρωμές έκτακτης ανάγκης για τους χαμηλόμισθους που αγωνίζονται να αντέξουν οικονομικά τους λογαριασμούς ενέργειας, μαζί με την απαγόρευση των αποσυνδέσεων

– Πλαφόν στο κόστος των λογαριασμών ενέργειας για τους πολίτες και φόρος στα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας.

– Εθνικά και ευρωπαϊκά μέτρα στήριξης κατά της κρίσης για την προστασία των εισοδημάτων και των θέσεων εργασίας στη βιομηχανία, τις υπηρεσίες και τον δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων τύπου SURE για την προστασία των θέσεων εργασίας, των εισοδημάτων και τη χρηματοδότηση κοινωνικών μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης και των διαδικασιών δίκαιης μετάβασης.

 πηγή

 

Ο Μητσοτάκης φοβάται -και το είπε- ότι μπορεί να κυβερνήσουν οι άλλοι…

Η συνέντευξη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δεν έκρυβε καμιά έκπληξη. Κύλησε κατά προβλέψιμο τρόπο. Η παραδοχή... φόβου για τις εκλογές και η επίκληση του χάους.

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ρωτήθηκε για όλα τα επίμαχα θέματα και έδωσε απαντήσεις. Είναι θέμα οπτικής γωνίας αν οι απαντήσεις ήταν ικανοποιητικές και για ποιους.

Ξεχωρίζουμε δύο απαντήσεις σε δύο θέματα:

 

Πρώτον, ο πρωθυπουργός δικαιολόγησε απολύτως τις παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων, χρησιμοποιώντας ένα ατυχές παράδειγμα. Αν και είπε ότι η παρακολούθησε ενός πολιτικού αρχηγού όπως ο Νίκος Ανδρουλάκης, πρόσθεσε ότι «κανείς δεν πρέπει να εξαιρείται». Και δικαιολόγησε την (πιθανή) παρακολούθηση πολιτικών λέγοντας ότι «ένας μανάβης και ο υδραυλικός δεν είναι επικίνδυνοι για την εθνική ασφάλεια».

Κατ’ αντιδιαστολήν, ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι μπορεί να υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί επικίνδυνοι για την εθνική ασφάλεια. Εξ ου και η κατηγορηματική άρνησή του να εξηγήσει για ποιο λόγο παρακολουθήθηκε ο κ. Ανδρουλάκης. Ουσιαστικά ο πρωθυπουργός, παρά την κατακραυγή για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο αυτό να επαναληφθεί με άλλο «θύμα»

Δεύτερον, ο κ. Μητσοτάκης για πρώτη φορά έδειξε ότι φοβάται το ενδεχόμενο να μην είναι ξανά ο ίδιος πρωθυπουργός μετά τις επόμενες εκλογές, αφού το εκλογικό σύστημα (απλή αναλογική) μπορεί να επιτρέψει σε(σημερινά) κόμματα της αντιπολίτευσης να σχηματίσουν δική τους κυβέρνηση συνεργασίας. Χαρακτήρισε αυτό το ενδεχόμενο «πολιτική τερατογένεση» και προσπάθησε να «ενοχοποιήσει» κυρίως το ΠΑΣΟΚ, καταλογίζοντας στον κ. Ανδρουλάκη ότι «εργαλειοποιεί» την παρακολούθησή του, με στόχο να συμμαχήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι, ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να αποτρέψει το ενδεχόμενο σχηματισμού άλλης κυβέρνησης από τις πρώτες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική. Είναι η πρώτη φορά που το κάνει αυτό με τόσο έντονο τρόπο. Δεδομένου ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει ότι ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας θα γίνει με πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι προφανές ότι ο κ. Μητσοτάκης «υποψιάζεται» ότι ο κ. Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ θα επιδιώξουν να σχηματιστεί κυβέρνηση από τις πρώτες εκλογές της απλής αναλογικής, ακόμα και χωρίς το πρώτο κόμμα, που μπορεί να είναι η ΝΔ.

Ο φόβος αυτός οδηγεί τον πρωθυπουργό στο να θέτει στους ψηφοφόρους το δίλημμα «αυτοδυναμία της ΝΔ ή κυβέρνηση Τσίπρα-Ανδρουλάκη-Βαρουφάκη- Κουτσούμπα».

Επί της ουσίας, ο κ. Μητσοτάκης φοβάται τις πρώτες εκλογές. Όχι τόσο γιατί μπορεί να οδηγήσει σε κυβέρνηση συνεργασία των άλλων-πλην της ΝΔ- κομμάτων, αλλά επειδή μπορεί το ποσοστό του κόμματός του να είναι χαμηλό τόσο ώστε να μην είναι σε θέση να αποτρέψει το σχηματισμό άλλης κυβέρνησης. Διότι, αν η ΝΔ στις πρώτες εκλογές καταφέρει να έχει 120 βουλευτές, τότε άλλη κυβέρνηση δύσκολα μπορεί να σχηματισθεί και θα επιδιώξει την αυτοδυναμία σε δεύτερες εκλογές.

Συμπέρασμα: Επειδή ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να πει πριν από τις εκλογές ότι θα συνεργαστεί, για παράδειγμα, με την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, δεν μπορεί παρά να κινδυνολογεί με το ενδεχόμενο η επόμενη κυβέρνηση να μην είναι ξανά δική του, αλλά κυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων της (σημερινής) αντιπολίτευσης. Ο κ. Μητσοτάκης αποκάλυψε ότι το προεκλογικό δίλημμα που θα θέσει θα είναι: «Ή εγώ ή το χάος των άλλων».

Δικαιούται, ασφαλώς, να το θέσει , το έχουν κάνει και άλλοι, προκάτοχοί του. Οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν. Αλλά το παρελθόν, πρόσφατο και απώτερο, έχει δείξει ότι μπορεί να απορρίψουν τέτοια διλήμματα… 

Η κ. Μπακογιάννη έδωσε τη «γραμμή» για να μη σπάσει το απόρρητο και αποκαλυφθεί η αλήθεια.

 

Η κ. Μπακογιάννη έδωσε τη «γραμμή» για να μη σπάσει το απόρρητο και αποκαλυφθεί η αλήθεια. όποιος μιλήσει θα πάει  δέκα χρόνια φυλακή Δείτε  το βίντεο:

«Κράτος Απόρρητον» με υπογραφή οικογένειας Μητσοτάκη. #υποκλοπές #Μητσοτακης #κυβερνηση_Μητσοτακη #Ντορα #ΝΔ_σε_ελευθερη_πτωση pic.twitter.com/JTMaQKJBbn

— Panagiotis Vlachos (@P_Vlachos) September 7, 2022

Προκλητικές δηλώσεις από Κυβερνητικά στελέχη για τις υπέρογκες αυξήσεις των τιμών της ενέργειας...!

 

Μπαίνεις, χραπ – βγαίνεις, χραπ» έλεγε ο Βασίλης Λογοθετίδης και αναφερόταν στον τρόπο που μπορεί να γίνει οικονομία στο ρεύμα.

      

Τον Φεβρουάριο του 2022 ο υπουργός Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, μας … συμβούλεψε: «Δεν ξεχνάμε τον θερμοσίφωνα, δεν αφήνουμε φως ανοιχτό».

 

Σήμερα, πάλι ο υπουργός Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, μαζί με τον υπουργό Εσωτερικών Μάκη Βορίδη και τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, Θόδωρο Σκυλακάκη, απείλησαν ευθέως με «τσεκούρι» σε κονδύλια και προσλήψεις σε Δημόσιο και σχολεία αν δεν μειώσουν το ρεύμα!

 

Ο υπουργός Αναπτύξεως, Άδωνις Γεωργιάδης, ξεπέρασε και τον …Λογοθετίδη. Ούτε «χραπ» όταν μπαίνουμε, oύτε «χραπ» όταν βγαίνουμε. Το είπε αλλιώς: Βρείτε τρόπο να ζεσταθείτε! Χωρίς «χραπ».

 

Η διαφορά είναι, βέβαια, πως ο Λογοθετίδης ήταν εξαιρετικός και αστείος στον ρόλο του. Αυτοί εδώ το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνονται προκλητικά γελοίοι.    

πηγή