Έκλεισε ο κύκλος τους

Μετέωρη -με ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με χρεωκοπημένη πολιτική και με τη μεγάλη πλειονότητα του λαού απέναντί της- η τρικομματική κυβέρνηση αποσυντίθεται. Ο πρωθυπουργός δεν πρόλαβε να ανασάνει επικοινωνιακά με το αποτέλεσμα της κρίσιμης ψηφοφορίας και αναγκάστηκε να δώσει νέες εξετάσεις υποτέλειας στους πιστωτές και συμμόρφωσης προς τις γερμανικές αξιώσεις. Δέσμευσε τη Βουλή με το νέο Μνημόνιο, χωρίς ούτε καν να περάσει από το μυαλό του να κάνει κάποιου είδους διαπραγμάτευση, παρ' ότι προεκλογικά το είχε υποσχεθεί. Και τώρα σέρνεται σε νέες υποχωρήσεις.

Το Βερολίνο θέτει ως προϋποθέσεις για την εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ να πάρει για προκαταβολή τα "φιλέτα" των ιδιωτικοποιήσεων, να αποπληρώνονται κατά προτεραιότητα οι πιστωτές αρπάζοντας το δημόσιο ταμείο και να δεσμευτεί η κυβέρνηση σε νέα σκληρότερα μέτρα ερήμην της Βουλής, καθιερώνοντας την αυτόματη ρήτρα των ισοδύναμων μέτρων. Κι όλα αυτά για ένα μαύρο μέλλον: εκτίναξη του δημόσιου χρέους, κοινωνική καταστροφή, μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους.
Αυτό που από την αρχή υποστήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή το Μνημόνιο οδηγεί σε μη διαχειρίσιμο δημόσιο χρέος, το παραδέχονται τώρα πολλοί διεθνείς οργανισμοί, με πρώτο το ΔΝΤ. Η Γερμανία όμως επιμένει στην πολιτική της να επιβάλλει σκληρή λιτότητα, ακόμη και με το μαστίγιο της εποπτείας. Η Μέρκελ προειδοποίησε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς ότι "με δημόσιο χρέος πάνω από 80% του ΑΕΠ δεν υπάρχει εθνική ανεξαρτησία". Επίσης η ίδια, μιλώντας στην Ευρωβουλή, στιγμάτισε την Ελλάδα ως χώρα απεργιών προτείνοντας την αναμόρφωση όχι μόνο του πολιτικού συστήματος, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας.
Μετά τις αμερικανικές εκλογές, η Ουάσιγκτον αλλά και η Κίνα πιέζουν τη Γερμανία να εγκαταλείψει την πολιτική των πλεονασμάτων. Η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση μιας διεθνούς αντιπαράθεσης, με μια κυβέρνηση μερκελιστών, ανίκανη να αξιοποιήσει τις διεθνείς δυνατότητες για ευρωπαϊκή λύση του δημόσιου χρέους, αρκούμενη να ζητιανεύει δάνεια και να υποθηκεύει την ανάπτυξη της χώρας.
Βρισκόμαστε σε σταυροδρόμι -λόγω των διεθνών εξελίξεων, αλλά και της εσωτερικής πολιτικής - οικονομικής κρίσης. Η προσφυγή στις κάλπες είναι εθνική - δημοκρατική επιταγή. Είναι αναγκαίο να σχεδιαστεί και να επιχειρηθεί πολιτική διαπραγμάτευση για το δημόσιο χρέος με στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή διαγραφή του και τη διοργάνωση πανευρωπαϊκής διάσκεψης, αλλά και την αποδέσμευση από τις καταστροφικές πολιτικές του Μνημονίου.
Μια τέτοια πολιτική -δύσκολη, σύνθετη, αλλά αναγκαία- μπορεί να την αποτολμήσει και να τη φέρει με επιτυχία σε πέρας μόνο μια κυβέρνηση της ευρύτερης δυνατής Αριστεράς, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο μια κυβέρνηση που μπορεί να εκφράσει αυτοδύναμα τη μεγάλη κοινωνική πλειονότητα και συμμαχία των δυνάμεων που καταστρέφονται από το Μνημόνιο και αποτελούν το εφαλτήριο για τη δημιουργική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Αυτή την εβδομάδα ο λαϊκός παράγοντας επανήλθε στο λαϊκό προσκήνιο. Το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα την περασμένη Τετάρτη (όπως και σήμερα) σηματοδότησε και πάλι τον παλλαϊκό χαρακτήρα των κινητοποιήσεων, κατανίκησε την τρομοκρατία περί των "δύο άκρων". Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί προϋποθέσεις ώστε ο κοινωνικός διπολισμός και ειδικότερα ο μεγάλος λαϊκός πόλος της ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης να μην κατακερματιστεί πολιτικά, αλλά να αποκτήσει αποτελεσματικότητα με στόχο την ανόρθωση της οικονομίας και την προστασία της αξιοπρέπειας της χώρας, της κοινωνίας και των πολιτών. Ο κύκλος του μνημονιακού κατεστημένου έκλεισε, όσα κόλπα κι αν σκαρφιστούν!
http://www.avgi.gr/