Ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει με χαρακτηριστικά εθνικών εκλογών και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο. Μήπως να το ξανασκεφτεί; Γράφει ο Τάσος Τασιούλας
Η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να μετατρέψει τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τιςευρωεκλογές σε δημοψήφισμα με το δίλημμα «ή αυτοί ή εμείς» έχει τη λογική της με καθαρά πολιτικούς όρους, ωστόσο εγκυμονεί ένα σοβαρότατο κίνδυνο. Να ψηφίσουν οι πολίτες λες και θα εκλέξουν κυβέρνηση και τελικά να υποθηκεύσουν για μια πενταετία το μέλλον του τόπου τους.
Τα στελέχη «πρώτης γραμμής», που διακηρύσσει ότι θα μπουν επικεφαλής των ψηφοδελτίων του στις Περιφέρειες και τους μεγάλους Δήμους, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα… έργο που το έχουμε ξαναδεί. Προφανώς και το διακύβευμα για την αξιωματική αντιπολίτευση είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση και να αναλάβει τελικά την εξουσία. Σε περίοδο κρίσης μάλιστα, υπάρχει η πολιτική νομιμοποίηση να θυσιαστούν πολλά πράγματα μπροστά στο «μεγάλο στόχο» της ανατροπής, όπως τον περιγράφουν τα στελέχη του κόμματος.
Σε αυτό δεν μπορώ να διαφωνήσω (ως λογική ενός οποιουδήποτε κόμματος της αντιπολίτευσης). Όπως πιστεύω ότι και οι περισσότεροι ψηφοφόροι με αυτή τη λογική θα προσέλθουν στις κάλπες, ασχέτως αν οι αντίπαλοι υποψήφιοι αποφεύγουν να ταυτιστούν με τις κυβερνητικές επιλογές και ειδικά με τα μνημόνια. Είναι σεβαστό να θέλουν πολλοί να δώσουν ένα μάθημα σε εκείνους που κατά τη γνώμη τους έχουν δημιουργήσει αυτήν την κατάσταση απελπισίας στη χώρα.
Κατά τη γνώμη μου τα πολιτικά επιχειρήματα για τη διακυβέρνηση της χώρας δε θα πρέπει να λείψουν ούτε από τις αυτοδιοικητικές εκλογές (για τις ευρωεκλογές ούτε συζήτηση). Δεν μπορούν όμως να αποτελούν το κεντρικό πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στους διεκδικητές των περιφερειακών και δημοτικών αρχών.Οι αυτοδιοικητικές εκλογές γίνονται για να εκλέξουμε τους ανθρώπους εκείνους που θα διεκδικήσουν συγκεκριμένα πράγματα σε τοπικό επίπεδο, που θα έχουν μια σοβαρή ατζέντα επίλυσης των ιδιαίτερων προβλημάτων κάθε περιοχής ξεχωριστά, που θα εργαστούν όχι για να φύγει η κυβέρνηση, αλλά για να αναπτυχθεί η Περιφέρεια και ο Δήμος.
Υπενθυμίζω πως τέτοιες λογικές οδήγησαν στο παρελθόν στην εκλογή προβεβλημένων κομματικών στελεχών και αναγνωρίσιμων ατόμων, που όμως δίχως όραμα και ικανότητες, αντί να σπρώξουν το Δήμο τους μπροστά, αντί να λύσουν προβλήματα, τελικά έβαλαν φρένο στην ανάπτυξη και έφεραν στασιμότητα. Πολλά τέτοια προβλήματα συσσωρεύτηκαν κατά τόπους, εξαιτίας της ανικανότητας περιφερειακών και δημοτικών αρχών.
Δε θέλω να αναφερθώ ονομαστικά, διότι δεν είναι το ζητούμενο να μπούμε σε μια κουβέντα προσώπων, αλλά πιστεύω πως ένας καλός βουλευτής, ένας καλός υπουργός, ένας καλός επαγγελματίας (ηθοποιός, τραγουδιστής, δημοσιογράφος της τηλεόρασης κτλ.), δεν είναι κατ’ ανάγκη και καλός περιφερειάρχης ή δήμαρχος. Ούτε το αντίθετο, καθώς πολλά εξαρτώνται από τη θέληση κι από το επιτελείο που στελεχώνει τη διοίκησή του.
Δυστυχώς όμως ο πολιτικός προσανατολισμός ενός ανθρώπου που έχει ήδη μπει ή θέλει να μπει στην κεντρική πολιτική σκηνή απέχει από αυτό που ονομάζουμε Αυτοδιοίκηση. Ένα κομματικό στέλεχος που αποφάσισε να εγκαταλείψει την κεντρική πολιτική σκηνή για να προσφέρει στον τόπο του έχει το σεβασμό μου. Αλλά θα πρέπει να αποδείξει ότι σκέφτεται πρωτίστως τον τόπο του κι όχι ότι η καρέκλα της αυτοδιοίκησης να αποτελεί το όχημα για την προβολή του ή τη μετάβασή του σε καλύτερο πόστο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Ούτε βεβαίως ακόμη ένα τονισμένο «τίτλο» στο βιογραφικό του…
Πώς αποδεικνύεται αυτό; Με την κατάθεση –προεκλογικά- μιας σοβαρής ατζέντας που θα αποδεικνύει ότι γνωρίζει τα προβλήματα του τόπου που φιλοδοξεί να διοικήσει και έχει συγκεκριμένες προτάσεις για να τα λύσει. Διότι, καλή είναι η πολιτική κουλτούρα και η γενικότερη στάση ζωής και φιλοσοφία (θα κριθείς και γι’ αυτά), όμως αν δεν έχεις απάντηση σε ζητήματα της καθημερινότητας των πολιτών, που άπτονται των αρμοδιοτήτων της Αυτοδιοίκησης, τότε υποθηκεύεις το μέλλον ενός τόπου και μάλιστα για πέντε χρόνια.
Στο ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζουν, όπως κατάλαβα τουλάχιστον από μια συζήτηση στα όρθια με το γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, Δημήτρη Βίτσα. Εκεί που διαφωνώ είναι το επιχειρούμενο «χωνευτήρι». Δηλαδή η συγχώνευση των επιχειρημάτων για την προσέλκυση των ψηφοφόρων, σε ένα κεντρικό σύνθημα, που δεν μπορεί να είναι η προτεραιότητα και για τη Βουλή και για την Ευρωβουλή και για την Αυτοδιοίκηση.
Τα τοπικά προβλήματα είναι το ζητούμενο στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Το πολιτικό μήνυμα έρχεται –για μένα- σε δεύτερη μοίρα. Σαφώς τον κόσμο τον απασχολεί η τσέπη του, η ανεργία και η ανθρωπιστική κρίση. Σαφώς και αυτό είναι το μείζον διακύβευμα, για το οποίο ωστόσο η κοινωνία πρέπει να απαντήσει στις βουλευτικές εκλογές όποτε αυτές γίνουν.
Θα επηρεάσει την ψήφο και για το Ευρωκοινοβούλιο και για τις Περιφέρειες και για τους Δήμους. Από την επιρροή μέχρι τη μετατροπή του σε αποκλειστικό επιχείρημα προ της κάλπης υπάρχει μεγάλη απόσταση… Ελπίζω, η επιλογή των σχημάτων που θα υποστηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ για τις αυτοδιοικητικές εκλογές να έχουν σε πρώτο πλάνο συγκεκριμένες απαντήσεις στα τοπικά προβλήματα και να μη μετατραπεί η εκλογική μάχη στο μανιχαϊστικό: «ή αυτοί ή εμείς».
Άλλωστε, στους «αυτούς» δεν μπορεί κάποιος να συμπεριλάβει υποψήφιους περιφερειάρχες και δημάρχους, οι οποίοι μπορεί να έχουν κομματική προέλευση από τους συνεταίρους της κυβέρνησης, αλλά δεν ψήφισαν και δεν υποστήριξαν (αντιθέτως σε πολλές περιπτώσεις πολέμησαν και καταδίκασαν) τα μνημόνια, τα οποία είναι και «η πηγή του κακού» για τον τόπο. Υπάρχουν και οι βασιλικότεροι του βασιλέως, καμιά αντίρρηση.
Κυριακή κοντή γιορτή, καθώς πολύ σύντομα θα έχουμε μια εικόνα προσώπων και συνδυασμών που θα υποστηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και όλο το παζλ των υποψηφίων για να βγάλουμε συμπεράσματα. Το ενθαρρυντικό είναι ότι σε επίπεδο τοπικών οργανώσεων, για λογαριασμό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει γίνει σοβαρή δουλειά σε επίπεδο Δήμων και έχουν διαμορφωθεί θέσεις για μια σειρά από προβλήματα της καθημερινότητας των δημοτών.
Αν αυτές οι θέσεις αποτελέσουν τον «μπούσουλα» πάνω στον οποίο θα στηριχθεί για να διοικήσει ένας «πρωτοκλασάτος», τότε έχουμε σοβαρή αυτοδιοικητική μάχη. Αν όχι…
http://www.voria.gr/
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου