Αναρτήσεις
Του Κωνσταντίνου Γκαντάτσιου
Όλος ο κόσμος μια γωνιά, μια αγκαλιά μια αγάπη- η προσπάθεια του πολιτιστικού συλλόγου Αρκαλοχωρίου για την Κεφαλλονιά.
Άλλα λένε οι Ληξουριώτες άλλα λένε τα κανάλια. Οι πολίτες δεν είχαν να φάνε και να πιουν νερό, απλήρωτοι υπάλληλοι καλούνταν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Μία και μόνη δημοτική υπάλληλος νυχθημερόν εθελοντικά συγκέντρωνε τα δικαιολογητικά και τις αιτήσεις για να εισπράξουν οι κάτοικοι το έκτακτο βοήθημα των 586 ευρώ.
Από την άλλη η εικόνα που είδε ο Δένδιας από τα δύο επιλεγμένα σημεία που τον «φύτεψαν» τοπικοί παράγοντες και ο εξωραϊσμός της κατάστασης από τον Δήμαρχο Ληξουρίου φαίνεται πως ούτε την αγωνία αλλά ούτε και τα προβλήματα των σεισμοπαθών ανακούφισαν.
Στις 4 Φλεβάρη έφθασαν οι πρώτες μερίδες φαγητού, κάποιοι πήραν την μερίδα τους αργά την νύχτα, ένα εστιατόριο έστησε αυτοσχέδιο μαγειρείο για να προσφέρει φασολάδα και να την μοιράσει στους ταλαιπωρημένους και πεινασμένους κατοίκους.
Κύριο πρόβλημα το νερό, το πόσιμο νερό. Ένα μπουκάλι ανά άτομο ημερησίως αντιστοιχούσε στον καθένα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς η κουζίνα και οι τουαλέτες των δύο φιλανθρωπικών καταστημάτων εφοδιαζόταν νερό για αρκετές μέρες με βυτία και μπιτόνια.
Παρόλα αυτά κατά το ρηθέν του πρωθυπουργού «η Κεφαλονιά άντεξε». Χωρίς καμία ειλικρινή και ουσιαστική και άμεση βοήθεια από την πολιτεία, χωρίς ψυχολογική στήριξη με τις φήμες για επερχόμενο μεγαλύτερο σεισμό και για επικείμενη εκκένωση του νησιού να εντείνουν την αγωνία των κατοίκων.
Οι πολίτες ακόμη και σήμερα αυτοσχεδιάζουνε στο Ληξούρι, στο ΕΠΑΛ Ληξουρίου φύλακες δεν υπάρχουν, ο κόσμος πολύς, οι καθηγητές ανέλαβαν να περιφρουρούν τον εξοπλισμό του σχολείου, καθηγητές που μπορεί από αύριο να βρίσκονται σε διαθεσιμότητα. Τα 38 χιλιόμετρα οδικού δικτύου είναι σχεδόν κατεστραμμένα, ειδικά μηχανήματα δεν υπήρχαν. Οι ισχυροί άνεμοι είχαν αποκλείσει το νησί και τα παλιά τύπου καράβια αδυνατούσαν να πραγματοποιήσουν τα δρομολόγια.
Θα το ξαναπώ για άλλη μία φορά, οι πολίτες στο Ληξούρι, στην Κεφαλονιά, στο Αργοστόλι ακόμη και σήμερα αυτοσχεδιάζουνε απέναντι στην κυβερνητική νιρβάνα. Οι υπουργικές παρελάσεις κάλυψαν τα λιγοστά κρεβάτια που μπήκαν στο παρκέ του κλειστού γυμναστηρίου. Τα επιλεκτικά πλάνα απέκρυψαν την προσπάθεια συγκέντρωσης μπλε στρωμάτων γυμναστικής από το γυμναστήριο και από τα γύρω σχολεία για να περάσουν τις πρώτες νύχτες. Τα παχιά λόγια κομματαρχών έκρυψαν τις είκοσι περίπου στρατιωτικές σκηνές που στήθηκαν πάνω στο νοτισμένο χορτάρι του γηπέδου, δεν τους έδωσαν ούτε καν ράντζα, κάτοικοι και μικρά παιδιά κοιμήθηκαν σε απλές ξαπλώστρες παραλίας ίσως για να θυμούνται πως ζουν σε ένα νησί τουριστικό.
Λες και στόχος της κυβέρνησης σ’ αυτήν την φιέστα δεν ήταν να απαλύνει και να ανακουφίσει τον πόνο των κατοίκων αλλά να μην πληγεί το «προϊόν» που θα επιφέρει επιπλέον τουρίστες, θα δώσει ώθηση και ανάκαμψη και θα προσθέσει κι άλλο πρωτογενές πλεόνασμα.
Για τους ανθρώπους άστα, μην μιλάμε. Θυμήθηκα τους σεισμόπληκτους των Γρεβενών 16 χρόνια πάνε τώρα, ακόμη μένουν σε κοντέινερ, και από αυτούς παρέλασαν υπουργοί, ειδικοί γραμματείς έταξαν, υποσχέθηκαν, δεσμεύθηκαν. Κι όμως, χρόνια τώρα ένα καινούριο κοντέινερ που να μην μπάζει νερά το χειμώνα είναι το όνειρό τους, μια απαλλαγή από το χαράτσι που τους ζητήθηκε το 2011 (για τα κοντέινερ παρακαλώ), είναι η ελπίδα τους.
Αλήθεια σας λέω, για τους ανθρώπους άστα, φαίνεται να μην τους νοιάζει. Για αυτούς πάλι θα νοιαστούν οι πολλοί που έχουν τα λίγα ή ακόμη και τα ελάχιστα, άγνωστοι μεταξύ τους, χωρίς κανένα όφελος αναγνώρισης.
Αυτοί θα προσφέρουν από καρδιάς το δικό τους «δίλεπτο» σε είδος.
Ήδη τέτοιες προσπάθειες ξεκίνησαν, από την Κρήτη για την πληγωμένη Κεφαλονιά, όλος ο κόσμος μια γωνιά, μια αγκαλιά μια αγάπη.
Ο Σύλλογος και τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρκαλοχωρίου συγκεντρώνουν κονσέρβες, χυμούς, κρουασάν και είδη πρώτης ανάγκης, ενημερωθείτε !
Λέω πως όσο υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται άλλους ανθρώπους κάτι καλό θα βρουν τα παιδιά μας.
Μπράβο τους ….
Από την άλλη η εικόνα που είδε ο Δένδιας από τα δύο επιλεγμένα σημεία που τον «φύτεψαν» τοπικοί παράγοντες και ο εξωραϊσμός της κατάστασης από τον Δήμαρχο Ληξουρίου φαίνεται πως ούτε την αγωνία αλλά ούτε και τα προβλήματα των σεισμοπαθών ανακούφισαν.
Στις 4 Φλεβάρη έφθασαν οι πρώτες μερίδες φαγητού, κάποιοι πήραν την μερίδα τους αργά την νύχτα, ένα εστιατόριο έστησε αυτοσχέδιο μαγειρείο για να προσφέρει φασολάδα και να την μοιράσει στους ταλαιπωρημένους και πεινασμένους κατοίκους.
Κύριο πρόβλημα το νερό, το πόσιμο νερό. Ένα μπουκάλι ανά άτομο ημερησίως αντιστοιχούσε στον καθένα. Αρκεί να σκεφτεί κανείς η κουζίνα και οι τουαλέτες των δύο φιλανθρωπικών καταστημάτων εφοδιαζόταν νερό για αρκετές μέρες με βυτία και μπιτόνια.
Παρόλα αυτά κατά το ρηθέν του πρωθυπουργού «η Κεφαλονιά άντεξε». Χωρίς καμία ειλικρινή και ουσιαστική και άμεση βοήθεια από την πολιτεία, χωρίς ψυχολογική στήριξη με τις φήμες για επερχόμενο μεγαλύτερο σεισμό και για επικείμενη εκκένωση του νησιού να εντείνουν την αγωνία των κατοίκων.
Οι πολίτες ακόμη και σήμερα αυτοσχεδιάζουνε στο Ληξούρι, στο ΕΠΑΛ Ληξουρίου φύλακες δεν υπάρχουν, ο κόσμος πολύς, οι καθηγητές ανέλαβαν να περιφρουρούν τον εξοπλισμό του σχολείου, καθηγητές που μπορεί από αύριο να βρίσκονται σε διαθεσιμότητα. Τα 38 χιλιόμετρα οδικού δικτύου είναι σχεδόν κατεστραμμένα, ειδικά μηχανήματα δεν υπήρχαν. Οι ισχυροί άνεμοι είχαν αποκλείσει το νησί και τα παλιά τύπου καράβια αδυνατούσαν να πραγματοποιήσουν τα δρομολόγια.
Θα το ξαναπώ για άλλη μία φορά, οι πολίτες στο Ληξούρι, στην Κεφαλονιά, στο Αργοστόλι ακόμη και σήμερα αυτοσχεδιάζουνε απέναντι στην κυβερνητική νιρβάνα. Οι υπουργικές παρελάσεις κάλυψαν τα λιγοστά κρεβάτια που μπήκαν στο παρκέ του κλειστού γυμναστηρίου. Τα επιλεκτικά πλάνα απέκρυψαν την προσπάθεια συγκέντρωσης μπλε στρωμάτων γυμναστικής από το γυμναστήριο και από τα γύρω σχολεία για να περάσουν τις πρώτες νύχτες. Τα παχιά λόγια κομματαρχών έκρυψαν τις είκοσι περίπου στρατιωτικές σκηνές που στήθηκαν πάνω στο νοτισμένο χορτάρι του γηπέδου, δεν τους έδωσαν ούτε καν ράντζα, κάτοικοι και μικρά παιδιά κοιμήθηκαν σε απλές ξαπλώστρες παραλίας ίσως για να θυμούνται πως ζουν σε ένα νησί τουριστικό.
Λες και στόχος της κυβέρνησης σ’ αυτήν την φιέστα δεν ήταν να απαλύνει και να ανακουφίσει τον πόνο των κατοίκων αλλά να μην πληγεί το «προϊόν» που θα επιφέρει επιπλέον τουρίστες, θα δώσει ώθηση και ανάκαμψη και θα προσθέσει κι άλλο πρωτογενές πλεόνασμα.
Για τους ανθρώπους άστα, μην μιλάμε. Θυμήθηκα τους σεισμόπληκτους των Γρεβενών 16 χρόνια πάνε τώρα, ακόμη μένουν σε κοντέινερ, και από αυτούς παρέλασαν υπουργοί, ειδικοί γραμματείς έταξαν, υποσχέθηκαν, δεσμεύθηκαν. Κι όμως, χρόνια τώρα ένα καινούριο κοντέινερ που να μην μπάζει νερά το χειμώνα είναι το όνειρό τους, μια απαλλαγή από το χαράτσι που τους ζητήθηκε το 2011 (για τα κοντέινερ παρακαλώ), είναι η ελπίδα τους.
Αλήθεια σας λέω, για τους ανθρώπους άστα, φαίνεται να μην τους νοιάζει. Για αυτούς πάλι θα νοιαστούν οι πολλοί που έχουν τα λίγα ή ακόμη και τα ελάχιστα, άγνωστοι μεταξύ τους, χωρίς κανένα όφελος αναγνώρισης.
Αυτοί θα προσφέρουν από καρδιάς το δικό τους «δίλεπτο» σε είδος.
Ήδη τέτοιες προσπάθειες ξεκίνησαν, από την Κρήτη για την πληγωμένη Κεφαλονιά, όλος ο κόσμος μια γωνιά, μια αγκαλιά μια αγάπη.
Ο Σύλλογος και τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρκαλοχωρίου συγκεντρώνουν κονσέρβες, χυμούς, κρουασάν και είδη πρώτης ανάγκης, ενημερωθείτε !
Λέω πως όσο υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται άλλους ανθρώπους κάτι καλό θα βρουν τα παιδιά μας.
Μπράβο τους ….
cretalive.gr
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου