Χθες, απλά ήταν ένα μεσημέρι του Μαρτίου…

Του Γιάννη Παντελάκη

Στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου,  δημοσιεύματα αποκάλυπταν κυβερνητικά σχέδια για προσπάθεια ψήφισης των νέων μέτρων με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Τότε ήταν «κατασκευασμένα και απολύτως ευφάνταστα δημοσιεύματα». Χθες το μεσημέρι, ο υπουργός Σκουρλέτης έκανε ακριβώς την ίδια πρόταση την οποία μάλιστα ενίσχυσε έμμεσα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Χθες ήταν απλά ένα μεσημέρι μιας Δευτέρας του Μαρτίου.

Ο Σκουρλέτης δεν κάνει τίποτα περισσότερο παρά να δημοσιοποιεί σκέψεις που έχει κάνει το Μαξίμου εδώ και μήνες προσπαθώντας να κάνει συνένοχη την αντιπολίτευση.

Μετά τις αποτυχημένες διαπραγματεύσεις, η κυβέρνηση έπρεπε να βρει έναν τρόπο να διαχειριστεί το ζήτημα. Οι 153 είναι μεν δεδομένοι, θα τα ψηφίσουν. Αυτό που δεν είναι δεδομένο είναι πως η κοινωνία θα αντέξει κάτι τέτοιο. Όταν μάλιστα τα μέτρα θα συναντούσαν την έντονη κριτική της αντιπολίτευσης.

Το κόλπο που σκαρφίστηκαν ήταν αυτό της αυξημένης πλειοψηφίας των 180 με το επιχείρημα ότι τα μέτρα θα αρχίσουν να εφαρμόζονται μετά το 2019, άρα θα δέσμευαν και την επόμενη κυβέρνηση.  Το κόλπο διέρρευσε στα τέλη Ιανουαρίου και δημοσιοποιήθηκε. Τότε ο Δ.Τζανακόπουλος έσπευσε να μιλήσει για κατασκευασμένα και φανταστικά σενάρια (30/1/2017). Και φυσικά να επιτεθεί στα Μέσα Ενημέρωσης, συνεχίζοντας μια απο τις προσφιλείς κυβερνητικές μεθόδους.

Το πρόβλημα με τον Τζανακόπουλο είναι πως προφανώς λόγω απειρίας λέει περισσότερα απ' όσα πρέπει. Και ένα από αυτά που είπε τότε, ήταν μια πολιτική χαριτωμενιά, ότι δηλαδή οι 153 της πλειοψηφίας δεν πρόκειται να ψηφίσουν προληπτικά μέτρα και οι βουλευτές της αντιπολίτευσης δεν φτάνουν για αυξημένη πλειοψηφία! Αν δεν το έλεγε αυτό, δεν θα είχε εκτεθεί τόσο πολύ σήμερα που οι 153 θα κληθούν και θα ψηφίσουν προληπτικά μέτρα τα οποία είναι έτοιμη να συμφωνήσει η κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι επαναφέροντας το σχέδιο για αυξημένη πλειοψηφία θα στριμώξει την αντιπολίτευση. Το σχέδιο κινείται στην λογική ότι θ' αναδειχθεί η αντίφαση της αντιπολίτευσης (ιδιαίτερα της Ν.Δ.) η οποία από την μια πιέζει για κλείσιμο της αξιολόγησης επειδή κάθε μέρα που περνάει χάνεται ζημιώνεται η χώρα, από την άλλη δεν ψηφίζει τα αναγκαία μέτρα για να κλείσει η αξιολόγηση. Είναι ένα σχέδιο που θα είχε ίσως μια σχετική επιτυχία αν δεν υπήρχε το πρόσφατο παρελθόν. Τότε (καλοκαίρι 2015) που η αντιπολίτευση ψήφιζε το μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και αμέσως μετά οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχειρούσαν να κάνουν συνένοχη την αντιπολίτευση γι αυτό…  

liberal.gr