Καφενείο Νομαρχίας

 

γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος

 

 

Καθόμαστε σε ένα από τα δυο-τρία συνεργατικά καφενεία στην παλιά πόλη -υπάρχουν κι άλλες τέσσερις-πέντε τέτοιες μονάδες με άλλες δραστηριότητες. Χαμηλές τιμές, ωραία ατμόσφαιρα, φοιτητές οι περισσότεροι θαμώνες. Μας μιλάνε με καλή διάθεση για το Καφενείο της Νομαρχίας, οι ιδιοκτήτες των οποίων τους έχουν βοηθήσει στο «στήσιμο» της μικρής τους «επιχείρησης». Το επισκεπτόμαστε. Βρίσκεται σε μια πολύ όμορφη και άνετη πλατεία, στο ανατολικό μέρος της κατάληξης της παλιάς πόλης. Δάφνες-δέντρα, κατάλευκες και κατακόκκινες, φοίνικες, ακακίες, ευκάλυπτοι, πλατύφυλλες και με παχύ ίσκιο μουριές, βουκαμβίλιες χρωματίζουν τον χώρο και τον ομορφαίνουν. Γεμάτο φοιτητές και εδώ. Φοιτητές και φοιτήτριες, δεκαεννιά-είκοσι-είκοσι δύο χρονώ το πολύ, καθοδηγούμενοι από δυο-τρεις έμπειρους, όχι μεγάλης ηλικίας κι αυτοί, εξυπηρετούν με ζωντανά, όλο χαμόγελο πρόσωπα, ικανοποιημένοι από τις αμοιβές τους, με κοινωνική ασφάλιση και πληρωμή στην ώρα τους.

 

Βρισκόμαστε με έναν από τους δυο ιδιοκτήτες, έναν Βορειοελλαδίτη, ευχάριστο πενηντάρη, πολυταξιδεμένο, με όλες τις εμπειρίες ενός ανήσυχου και προβληματισμένου νέου. Η σχέση του με τους υπαλλήλους του είναι ξεχωριστή -πατρική, άμα τε και φιλική κι έτσι η ατμόσφαιρα είναι ήρεμη και γλυκιά θα έλεγα. Πριν από περίπου είκοσι πέντε χρόνια με φίλους του είχαν εκδώσει μάλιστα κι ένα περιοδικό φανζίν, πρωτοποριακό για την εποχή του, όπως το ξεφυλλίζω, με όλη την αυθάδεια και την τόλμη και την προκλητικότητα που χαρακτηρίζει τους νέους. Μας τρατάρει τσίπουρο από τα μέρη του, κόκκινη και κίτρινη γράμπα. Από τα μέρη του επίσης προμηθεύεται το κρασί για τις ανάγκες του μαγαζιού του. Αποδεικνύεται καλός (συν)ομιλητής και μας διηγείται πώς δελεάστηκε από τις ομορφιές του Ρεθύμνου και αποφάσισε να ριζώσει σε αυτές.

 

Ο συνεταίρος του είναι αυτός που φροντίζει για την ασφάλεια των παιδιών, αναλαμβάνοντας όλες τις διεκπεραιωτικές διαδικασίες με την εργατική νομοθεσία. Πριν από λίγα χρόνια δεν ήταν έτσι η πλατεία. Μεταξύ του Καφενείου της Νομαρχίας και του κτιρίου της Νομαρχίας υπήρχε δρόμος με τη συνακόλουθη ηχορύπανση αλλά και τη διακοπή της συνέχειας με τη θάλασσα. Τώρα ο χώρος είναι απλωμένος και έχει και το αεράκι του στις μεγάλες κάψες του καλοκαιριού. Είναι πολύ όμορφη πόλη το Ρέθυμνο [ξεχνάμε ό,τι γράφαμε χθες, ότι δηλαδή δεν διαβάζει ο κόσμος εφημερίδες -αλλά, είπαμε, είναι γενικό αυτό το φαινόμενο]. Χαίρεται να περπατά κανείς στα στενά δρομάκια του και να ανεβαίνει καμιά φορά και στο κάστρο, στη Φορτέτζα, και να αγναντεύει το Αιγαίο, αλλά και την πόλη, είτε με το φως της ημέρας είτε με τα νέον λαμπιόνια, της νύχτας.

  

Βέβαια η ομορφιά δεν πυρπολεί όπως παλιά, περισσότερο συγκινείσαι αφού δεν χορεύουν τα μέσα όργανα -δεν παύει όμως να υπάρχει [η ομορφιά] εκεί έξω και να προκαλεί τους επισκέπτες. Αντιπαρέρχεται κανείς τα αμιγώς τουριστικά, βαναύσως απωθητικά, μαγαζιά της παραλίας. Αλλά αφού, λένε οι υπεύθυνοι, ο τουρισμός σώζει τη χώρα; Αλλά αφού κανείς δεν ντρέπεται γι' αυτήν την κατάντια;

Αρωμα πάστρας και φως ελληνικό

 

γράφει η Αρχοντία Κάτσουρα

 

 

Μπήκε στο σπίτι αργά το απόγευμα. Τα παντζούρια κλειστά. Δεν είχε προλάβει να τα ανοίξει το πρωί πριν φύγει. Οταν το θυμήθηκε, βρισκόταν ήδη στον σταθμό του ηλεκτρικού, περιμένοντας το τρένο για τη δουλειά. Το σπίτι μύριζε καθαριότητα.

 

Το προηγούμενο βράδυ είχε στην κυριολεξία σβήσει στο κρεβάτι από αυτή την άγια κούραση του σώματος, που δεν αφήνει περιθώριο για σκέψη, για προβληματισμό ή στενοχώρια. Ο εγκέφαλος, ο σοφός ρυθμιστής, έδωσε εκεί την καίρια και απολύτως ζωτική εντολή: Κοιμήσου! Και κοιμήθηκε, ξεχνώντας τους πόνους στα πόδια που είχαν πάρει φωτιά, και στα χέρια που είχαν μουδιάσει από την κούραση.

 

Εκείνο το απόγευμα όμως, στο ημίφως του σπιτιού τη μύτη της γαργάλισε ένα άρωμα πάστρας. Σαν να υπήρχε στον αέρα κάτι φρέσκο, κάτι υγιεινό. Αφησε την τσάντα στο τραπέζι και άρχισε να ανοίγει ένα ένα τα παράθυρα. Το φως του Ιούνη πλημμύρισε τους χώρους, ένα αεράκι έκανε τις κουρτίνες να πεταρίζουν ελαφρά.

 

 

«Σήμερα είναι καλοκαίρι», σκέφτηκε. Το σπίτι ήταν δροσερό. Εβγαλε τα παπούτσια της και ένιωσε τα κρύα μάρμαρα κάτω από τις πατούσες της. Στάθηκε λίγο εκεί και καμάρωσε το αποτέλεσμα της δικής της δουλειάς. Της είχε πάρει τρία χρόνια να φέρει το σπίτι κάπως στα δικά της μέτρα -ακόμα προσπαθούσε- και τώρα το έβλεπε με ανακούφιση. Ανοιχτόχρωμες κουρτίνες και καλύμματα, λευκό και μπεζ και πορτοκαλί και ανοιχτό καφέ. Τα μάτια της άρχισαν ήδη να ξεκουράζονται. Πήγε και στο παράθυρο. «Αν έβλεπα, αν μπορούσα να δω και λίγη θάλασσα τώρα…»

 

Μειδίασε με την απληστία της. Είχε πάψει να ελπίζει ότι θα μπορούσε να αποκτήσει ένα καμαράκι μπροστά στη θάλασσα. Ενα δωμάτιο, ένα μπάνιο και πέντε ράφια για τα βιβλία, τα σημειωματάρια, τα στιλό, τα μπλοκ, τα χρώματά της. Και ένα παράθυρο που να βλέπει το απέραντο γαλάζιο, που γίνεται σχεδόν ουρανί νωρίς το πρωί, σχεδόν μαύρο το βράδυ και όταν αγριεύει, γκρίζο και σταχτί και πράσινο και ό,τι άλλο βάζει ο νους.

 

Αλλά τώρα ήταν στο σπίτι της. Με μερικά γεράνια, μια ορτανσία, μια γαρδένια, δυο πολυθρόνες και ένα τραπεζάκι που όλο έλεγε ότι θα το βάψει σε ένα ανοιχτό χρώμα, αλλά όλο δεν προλάβαινε. Και πολλά παράθυρα.

 

Αγαπούσε τα μεγάλα παράθυρα, ακόμα και τον χειμώνα που έκανε κρύο. Ανοιγε τις κουρτίνες και ντυμένη καλά έβλεπε έξω τον καιρό να περνάει. Αλλά το καλοκαίρι, όταν το επέτρεπαν οι συνθήκες, όταν η ζέστη δεν απαιτούσε το σκοτάδι, άνοιγε από παντού: να μπει το φως, να μπει ο αέρας, να έρθει η ζωή να ζωντανέψει τα πάντα.

 

Γιατί το καλοκαίρι τα σπίτια μεγαλώνουν. Τα μπαλκόνια, τα παράθυρα, τα ανοίγουν στον υπόλοιπο κόσμο και η ζωή μοιάζει πιο μεγάλη, πιο γενναιόδωρη, πιο φωτεινή.

 

Αυτό το φως τη βοήθησε λίγο να ξεκουραστεί. Φόρεσε την πιτζάμα της και κάθισε στο μπαλκόνι. Και αναρωτήθηκε πώς να είναι να μην έχεις ένα μπαλκόνι, ή να έχεις ένα μικρό παράθυρο που να βγάζει σε έναν φωταγωγό… Ή να επιλέγεις, όπως έλεγε ο Γιάννης Ρίτσος, «ένα χώρο στενό που να σε προστατεύει από το ίδιο σου το απέραντο»*.

 

Εκείνη τη στιγμή, παρά τους άλλους περιορισμούς, παρά τις δυσκολίες, αισθανόταν καλύτερα. Λίγο η καθαριότητα, λίγο το ωραίο φως, και σίγουρα η ανάγκη να δει λίγο πιο μακριά, έκαναν ένα μικρό θαύμα. Είχε γύρω της κάτι από το ελληνικό καλοκαίρι, κι ας ήταν μακριά από τη θάλασσα. Κι ας μην μπορούσε από το παράθυρό της να δει «τα νωπά χνάρια απ’ τις πατούσες του βαρκάρη / πάνω στις πλάκες της προκυμαίας να σβήνουν λίγο – λίγο / σα μια σειρά μικρά στενόμακρα φεγγάρια μέσα σ’ ένα παραμύθι»*.

 

* «Γι’ αυτό διαλέγουμε συχνά ένα χώρο στενό που να μας προστατεύει / απ’ το ίδιο μας το απέραντο».

 

Γιάννης Ρίτσος, από την «Τέταρτη Διάσταση»

Kίνα: «Δεν θα διστάσουμε να ξεκινήσουμε πόλεμο» για την Ταϊβάν

 

Η Κίνα «δεν θα διστάσει να ξεκινήσει πόλεμο» εάν η Ταϊβάν κηρύξει την ανεξαρτησία της, δήλωσε ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Άμυνας μετά τη συνάντηση του Κινέζου υπουργού Άμυνας με τον Αμερικανό ομόλογό του, Λόιντ Όστιν, στη Σιγκαπούρη.

 

«Αν κάποιος τολμήσει να χωρίσει την Ταϊβάν από την Κίνα, ο κινεζικός στρατός δεν θα διστάσει ούτε στιγμή να ξεκινήσει πόλεμο, όποιο κι αν είναι το τίμημα», είπε ο Γου Κιάν, μεταφέροντας τις δηλώσεις του Κινέζου υπουργού Άμυνας Ουέι Φενγκέ κατά τη συνάντηση που είχε με τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ.

 

Οι δύο υπουργοί πραγματοποίησαν σήμερα στη Σιγκαπούρη συνομιλίες, με τις δύο πλευρές να επαναλαμβάνουν τις θέσεις τους για την Ταϊβάν.

 

Ο Όστιν κάλεσε την Κίνα «να αποφύγει περαιτέρω αποσταθεροποιητικές ενέργειες» στο ζήτημα της Ταϊβάν, σύμφωνα με αμερικανική ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά τις συνομιλίες.

 

 

 

 

πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ  

Με 470 ευρώ «ζει» ένας στους τέσσερις συνταξιούχους της χώρας.!

 

Με συντάξεις πείνας «ζουν» χιλιάδες συνταξιούχοι την ώρα που ο πληθωρισμός σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο εκτοξεύοντας στα ύψη τις τιμές σε βασικά προϊόντα διατροφής και κοινωνικά αγαθά

 

Σχεδόν ένας στους 4 συνταξιούχους στη χώρα και συγκεκριμένα 654.385 άτομα που αντιστοιχούν στο 26,7% του συνόλου των συνταξιούχων, καλούνται να επιβιώσουν με κύρια σύνταξη που δεν ξεπερνά τα 500 ευρώ μεικτά. Δηλαδή με 470 ευρώ καθαρά!!

 

 Αυτό δείχνουν τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας και συγκεκριμένα από το πληροφοριακό σύστημα Ήλιος για τον Μάιο του 2022.

 

Επίσης, τα στοιχεία του συστήματος Ήλιος για τον μήνα Μάιο δείχνουν ότι σχεδόν οι μισοί συνταξιούχοι (1.105.633 άτομα ή 45,1% επί του συνόλου) ζουν με κύρια σύνταξη έως 700 ευρώ μεικτά, που αντιστοιχεί σε περίπου 658 ευρώ καθαρά.

 

Με έως 600 ευρώ μεικτά, ήτοι 564 ευρώ καθαρά, ζουν 852.038 συνταξιούχοι που αντιστοιχεί στο 34,7% του συνόλου των συνταξιούχων.

 

Τα στοιχεία φανερώνουν ότι χιλιάδες απόμαχοι της δουλειάς είναι καταδικασμένοι στη φτώχεια και την ανέχεια, ενώ έχουν να δουν αυξήσεις στις συντάξεις τους εδώ και 12 χρόνια!  

πηγή

 

 

 

Ο Μητσοτάκης «Εγκαινίασε» πρόγραμμα δωρεάν μαστογραφιών που υπάρχει από το 2018(πρωτοβουλία Φώφης Γεννηματά!) και «πετσόκοψε» κατά 10 χρόνια τα ηλικιακά όρια!

 

Ενα ακόμα επικοινωνιακό σόου – με έντονο προεκλογικό «άρωμα» – έστησε την Πέμπτη το πρωί ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να …«εγκαινιάσει» το πρόγραμμα δωρεάν μαστογραφιών, το οποίο ωστόσο υπάρχει από το 2018! Και σαν να μην έφτανε αυτό επί της ουσίας περιορίζει το δικαίωμα εκατομμυρίων γυναικών στον έλεγχο, κατεβάζοντας τα ηλικιακά όρια!!

 

Προσέξτε: Μιλάμε για ένα ζήτημα υγείας, σοβαρό και ευαίσθητο και η «αριστεία» πάλι δείχνει πως πολύ απλά δεν ντρέπεται και δεν έχει τσίπα. Ξεκάθαρα.

 

Την σημερινή πολιτική λαθροχειρία Μητσοτάκη έσπευσαν να καλύψουν τα γνωστά «παπαγαλάκια» των συστημικών ΜΜΕ εμφανίζοντας τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού σαν μια δήθεν νέα (!) «κοινωνική» πρωτοβουλία.

 

Συγκεκριμένα ο Μητσοτάκης προκλητικά ανέφερε: «Εγκαινιάζουμε το πρώτο μεγάλο πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου και δίνουμε το όνομά του στη Φώφη Γεννηματά που αγωνίστηκε με θάρρος και αυτοθυσία όχι μόνο για να ξεπεράσει τη δική της ασθένεια, αλλά για να ενημερώσει και άλλες γυναίκες για τη σημασία του προσυμπτωματικού ελέγχου. Με τη χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης είμαστε σε θέση να θέσουμε σε λειτουργία το πρώτο μαζικό πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου, ξεκινάμε με τον καρκίνο του μαστού».

 

 

Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

 

 

— Πρώτον: Το συγκεκριμένο πρόγραμμα νομοθετήθηκε το 2018. Μετά από πρωτοβουλία που υπήρξε το 2016 γυναικών βουλευτών όλων των κομμάτων με επικεφαλής την Φώφη Γεννηματά που έγινε αρχικά δεκτό το 2017 και τελικά νόμος το 2018.

 

— Δεύτερον: Στον Κανονισμό Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ) του ΕΟΠΥΥ προβλέπεται δωρεάν διενέργεια προληπτικής μαστογραφίας «κάθε 2 χρόνια σε γυναίκες ηλικίας από 40- 50 ετών και κάθε χρόνο σε γυναίκες άνω των 50 ετών ή σε γυναίκες άνω των 35 ετών εφ’ όσον ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου» (ΦΕΚ 2315, 19/6/2018).

 

— Τρίτον: Το συγκεκριμένο πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αφορά εξετάσεις για τις γυναίκες 50 ως 69 ετών, και σύμφωνα με την κυβέρνηση απευθύνεται σε 1,3 εκατομμύρια γυναικών. Ουσιαστικά όμως αφήνει έξω την ηλικιακή ομάδα 40 – 50 ετών που κάλυπτε ο νόμος του 2018, βάσει του οποίου ο ΕΟΠΥΥ αναλάμβανε το κόστος για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου του μαστού χωρίς οικονομική επιβάρυνση για τις γυναίκες.

 

Το μόνο λοιπόν που εγκαινίασε ο Μητσοτάκης ήταν η περικοπή των ηλικιακών ορίων κατά 10 ολόκληρα χρόνια των γυναικών που μπορούν να πραγματοποιούν δωρεάν μαστογραφία!!! Από τα 40 χρόνια, το ανέβασε στα 50 χρόνια και αυτό το «βάφτισε» …κοινωνική πολιτική και το εγκαινίασε! Με λίγα λόγια και ψεύτης και κοινωνικά ανάλγητος ο πρωθυπουργός!

 

ΥΓ: Το 2020 η ίδια η Φώφη Γεννηματά είχε εκθέσει τον πρωθυπουργό όταν προσπαθούσε να «πουλήσει» σαν νέο το συγκεκριμένο πρόγραμμα, δηλώνοντας: «Υπάρχουν ζητήματα που δεν προσφέρονται για επικοινωνία»…

 

πηγή

Η σκιά του κι αυτός

 

γράφει η Κυριακή Μπεϊόγλου

 

 

Ευκίνητη και γρήγορη η σκιά του σηκώθηκε μαζί του από το καφενείο σε πλήρη αντίθεση με το σώμα που στηριζόταν στο μπαστούνι. Τον ακολούθησε μέχρι το τέλος του δρόμου. Μέχρι εκεί που τους ακολούθησε και το βλέμμα μου πριν χαθούν στο στενό.

 

Πριν χαθούν μέσα στο καλοκαιρινό βάθος του αστικού τοπίου είχα την ευκαιρία να μάθω την ιστορία τους. Λέω την ιστορία τους γιατί σκιά και άνθρωπος είχαν γίνει ένα και το αυτό με την εμφατική δήλωση: Εχω γίνει η σκιά μου. Αυτό έλεγε και ξανάλεγε το «λιοντάρι των θαλασσών» στην παρέα του που αν έμεινε μέχρι αργά έξω αυτό το βράδυ ήταν εξαιτίας ενός μίνι καύσωνα στην πόλη που μήτε άνθρωπος μήτε πράγμα έμεναν στην αρχική τους μορφή. Λιώναμε, ιδρώναμε και η φιγούρα μας άλλαζε σχήμα. Το «λιοντάρι των θαλασσών» στην πραγματικότητα ήταν μάγειρας στα καράβια.

 

Μη νομίζετε όμως πως τούτη η ιδιότητα τον έκανε λιγότερο σημαντικό στα μάτια μας. Αντιθέτως κατάφερε μέσα στο ίδιο, συνηθισμένο τοπίο όπου ήμασταν να φέρει μυρωδιές από μπαχαρικά που αξίζουν χρυσάφι, γεύσεις από εξωτικά φαγητά, περιπέτειες με πειρατές και ερωτικές σχέσεις με γυναίκες που ακόμα και τώρα στα βαθιά του γεράματα τον θυμούνται και του γράφουν. Για του λόγου το αληθές ανέσυρε από το τσεπάκι του πουκαμίσου του πρόσφατη επιστολή από τη Ματίλντα. Η Ματίλντα είναι παλιά γνωριμία από τις Φιλιππίνες, εξήγησε. Ναι, η αλήθεια είναι πως το πειστήριο λειτούργησε πολύ, διότι η παρέα του, μιας κάποιας ηλικίας άντρες και γυναίκες, τον κοίταζε πια με ενθουσιασμό για να μην πω με θαυμασμό.

 

Κι εκεί κάπου ήταν που φώναξε: «Τώρα πια έχω γίνει η σκιά μου! Ούτε ένα αξιοπρεπές στιφάδο ούτε μπεσαμέλ για το παστίτσιο ούτε μια πίτα της προκοπής δεν μπορώ να φτιάξω». Τότε ήταν ακριβώς η στιγμή που «το λιοντάρι των θαλασσών» έγινε ήρωας αυτού του κειμένου και θα μπορούσε σίγουρα να γίνει και ήρωας λογοτεχνικού βιβλίου.

 

Ο κύριος λόγος είναι πως ο ηλικιωμένος κύριος έκρυβε ακόμα τόσο πάθος για αυτό που έκανε ως δουλειά που έφτασε να μη θέλει να ξεκουραστεί, να μη θέλει να υπακούσει στο γερασμένο σώμα, αλλά να είναι δυστυχής και πληγωμένος από την προδοσία αυτή που του επέβαλε το γήρας: να μην μπορεί να κάνει αυτό που αγαπάει. Σκέφτομαι πως η σκιά του κι αυτός θα έχουν γυρίσει πια στο σπίτι, θα έχουν ανοίξει παντζούρια και παράθυρα, πιθανότατα και τον ανεμιστήρα, και έπειτα θα ανοίξουν για ακόμη μία φορά το γράμμα της Ματίλντα. Κι ίσως έτσι νοστιμίσει και το έτοιμο φαγητό που είναι πάνω στο τραπέζι, ίσως έτσι σκιά και άνθρωπος γλυκαθούν λίγο και αποκοιμηθούν αυτή τη νύχτα που η πόλη και τα περίχωρα βράζουν.

   

Παθήματα που δεν γίνονται μαθήματα

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

Τη μελαγχολία του φθινοπώρου μάθαμε να την ξορκίζουμε με τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη και των «Προσανατολισμών» του, χάρη και στη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι στον «Μεγάλο Ερωτικό»: «Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι». Αλλά, στο έμπα μόλις του καλοκαιριού, είναι των αδυνάτων αδύνατο να ξορκίσουμε την πικρή αποκαρδίωση που προκαλεί το γεγονός ότι με την πρώτη γλώσσα της φωτιάς αποκαλύπτεται για πολλοστή φορά ότι τις διαβεβαιώσεις περί «πλήρους ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού» τις συντάσσει η συνήθης αυταρέσκεια και οίηση. Και ότι τις δικαιολογίες πάνω στ’ αποκαΐδια τις συντάσσουν η συνήθης αυτοαθωωτική σπουδή και η αγιάτρευτη ροπή προς τη μετακύλιση ευθυνών.

 

«Αντιμετωπίσαμε μια πολύ δύσκολη πυρκαγιά εξαιτίας των δύσκολων καιρικών συνθηκών, αλλά και του ανάγλυφου της περιοχής», δήλωσε ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Χρήστος Στυλιανίδης, όταν έπεσαν οι φλόγες στο Πανόραμα της Βούλας. Ο ίδιος, μέσα Μαρτίου, διαβεβαίωνε τη Βουλή ότι «η νέα αντιπυρική περίοδος θα βρει έτοιμο τον κρατικό μηχανισμό». Η αυτοδικαιολογητική «ερμηνεία» του έχει προληπτικό χαρακτήρα: αν τα (προβλεφθέντα από την ΕΜΥ) πέντε ή έξι μποφόρ είναι «δύσκολες καιρικές συνθήκες», εύκολα φανταζόμαστε ότι το μοτίβο θα επαναληφθεί ενισχυμένο όταν αυξηθούν τα μποφόρ. Και αν κρίνεται δύσκολο ή ύπουλο το «ανάγλυφο» της πολυφωτογραφημένης Βούλας και του πολυπερπατημένου Υμηττού, εύκολα εικάζουμε τι αυτοαπαλλακτικό θα ειπωθεί αν οι φλόγες απειλήσουν κάποιο από τα όντως δυσπέλαστα βουνά της πατρίδας μας.

 

Ναι, όσα μέσα κι αν διαθέτουν οι ανθρώπινες κοινωνίες, πάντα θα υπολείπονται της φύσης σε ισχύ, κι ας μην το αναγνωρίζει η ανίατη αλαζονεία τους. Το Σάββατο όμως, παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, δεν μπορούσε να τεθεί σε κυκλοφορία κανένα από τα κλισέ περί «μαινόμενης» ή «εκδικητικής φύσης». Η πολιτεία, όπως τη συναπαρτίζουν η κυβέρνηση, οι δήμοι και η Περιφέρεια, όφειλε και μπορούσε να δράσει ταχύτερα και αποτελεσματικότερα. Και με συντονισμό τέτοιον που δεν θα επιδεχόταν τους χαρακτηρισμούς «μπάχαλο» ή «αλαλούμ», που δυστυχώς χρησιμοποιήθηκαν από πολλούς αυτόπτες μάρτυρες. Στο Πανόραμα είδαμε σε πανοραμική ακτινογραφία όλες τις αδυναμίες και τις εμμονές του κράτους. Είδαμε δηλαδή αυτό που ξέρουμε. Αλήθεια, πόσες φορές θα χρειαστεί να το ξαναδούμε, ώστε να αφυπνιστούμε όλοι, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι;

 

Στο 11,3% εκτοξεύθηκε ο πληθωρισμός τον Μάιο- Ασφυκτικές αυξήσεις σε 1 χρόνο: 172,7% το φυσικό αέριο και 80,2% το ρεύμα.!

Σοκαριστικές αυξήσεις σε τρόφιμα και υπηρεσίες - Ακριβότερο κατά 172,7% το φυσικό αέριο, 80,2 το ηλεκτρικό ρεύμα, μέσα σε ένα χρόνο. 13,4% η αύξηση στο ψωμί και 13,8% στα κρέατα. Οι αυξήσεις αναλυτικά

Στο 11,3% αυξήθηκε ο πληθωρισμός τον Μάιο, από 10,2% τον Μάρτιο.

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής σε διάστημα ενός έτους αυξήθηκαν οι τιμές στα εξής προϊόντα:

 

–Ηλεκτρισμός 80,2%.

 

-Φυσικό αέριο 172,7%

 

-Kαύσιμα και λιπαντικά 36,6%.

  

-Ψωμί και δημητριακά 13,4%

 

-Kρέατα 13,8%, ψάρια 4,1%.

 

-Γαλακτοκομικά και αυγά 14,1%, έλαια και λίπη 23,2%.

 

-Φρούτα 10,8%, λαχανικά 13%.

 

-Ζάχαρη, σοκολάτες, γλυκά και  παγωτά 4,7%, καφές 6,3%.

 

-Μεταλλικό νερό, αναψυκτικά και χυμοί φρούτων 5,6%,

 

-Μεταφορά επιβατών με αεροπλάνο 22,8% και μεταφορά επιβατών με πλοίο 17,7%.

 

-Κινηματογράφοι-θέατρα 13,9% και ξενοδοχεία, μοτέλ, πανδοχεία 22,2%

πηγή από real.gr

 

 

 

Ζορίζεται από την άνοδο του Ανδρουλάκη ο Τσίπρας;

 

Ξεκινάμε από τα βασικά. Ναι, η υπόθεση Novartis είναι σκάνδαλο.

 

Κι επιτέλους έπειτα από καιρό η κυβέρνηση προβαίνει σε όλες τις ενέργειες για να λογοδοτήσει η Novartis και να αποζημιώσει το ελληνικό Δημόσιο για τις παράνομες πρακτικές της.

 

Κάτι που θα έπρεπε να πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ επί των ημερών του, αλλά βλέπετε περισσότερο ένοιαζε τον Τσίπρα να πλήξει τους πολιτικούς του αντιπάλους διά της διαβόητης σκευωρίας, παρά να πέσει άπλετο φως στο σκάνδαλο.

 

Κι ερχόμαστε στην περιβόητη πλαστογραφία του εγγράφου του FBI που αποδεικνύει λέει τον χρηματισμό του Λοβέρδου.

 

Με τον Λοβέρδο να αναφέρει τα εξής: «Tέλος στα παραμύθια: το έγγραφο της 25.5.2017, μεταφρασμένο από την Ελ.Τουλουπάκη με το όνομά μου μέσα, εγώ το έδωσα πρώτος στην Προανακριτική και τον Α.Π. στις 27.2.2020. Το έκρυβαν γιατί αποκαλυπτόταν η παρανομία τους, μάρτυρας στις ΗΠΑ να καταθέτει κουκουλοφόρος στην Ελλάδα».

 

Παράλληλα, γράφτηκε στον Τύπο ότι το συγκεκριμένο έγγραφο είναι γνωστό και μέρος της δικογραφίας για τη Novartis από τον Ιούνιο του 2020.

 

Ενώ είχε γραφτεί και άρθρο στην «Αυγή», που ως γνωστόν αποτελεί το προπαγανδιστικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, που αποκάλυπτε το επίμαχο έγγραφο.

 

Συνεπώς, τζίφος τα περί πλαστογραφίας για να… εξαφανιστεί η δωροδοκία του Λοβέρδου.

 

Προς τι λοιπόν όλος αυτός ο κουρνιαχτός που σήκωσαν οι συριζαίοι; 

 

Εννοείται πως ανησυχούν καθώς σφίγγει ο κλοιός για τους σκευωρούς.    

 

Πολύ φοβούμαστε όμως, ότι ο αρχηγός τους ανησυχεί -ενδεχομένως ζορίζεται- και από την άνοδο του Ανδρουλάκη.

 

Άρα, τι καλύτερο από… λάσπη στον ανεμιστήρα προς αποφυγή δυσάρεστων εκλογικών εκπλήξεων;

πηγή

 

Ποιος ξέρει…  

Aντιδράσεις Εκπαιδευτικών για το νέο μέτρο που εξαγγέλλει η Κεραμέως – Μέχρι τις 6 το απόγευμα επεκτείνεται το ωράριο.!

 

Είναι ακόμα μια φορά που μια πρωτοβουλία της κυβέρνησης Μητσοτάκη “επιβάλλεται” μέσω εξαγγελλιών και δηλώσεων σε ημερίδες και σε ΜΜΜΕ. Και αυτό, ακόμα μια φορά, χωρίς πρότερη διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς και ενώσεις εκπαιδευτικών.

 

Σύμφωνα με τα  “parapolitika.gr: “

 

Η υπουργός Παιδείας είπε ότι το μέτρο θα ξεκινήσει πιλοτικά σε επιλεγμένα σχολεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης αλλά και της περιφέρειας από τον Σεπτέμβριο, με τη διεύρυνση κατά τη διάρκεια του πιλοτικού προγράμματος, να φτάνει αρχικά μέχρι τις 5:30 μ.μ..

 

Τόνισε ακόμα ότι η εισαγωγή των μαθητών στο διευρυμένο πρόγραμμα του ολοήμερου σχολείου θα είναι ελεύθερη και δεν θα υπάρχουν οικονομικά κριτήρια που πρέπει να πληροί η οικογένεια του μαθητή.

 

Ο στόχος όπως είπε αυτού του μέτρου είναι από την μια να αναβαθμιστεί η παρεχόμενη εκπαίδευση και από την άλλη να στηριχθεί η ελληνική οικογένεια και οι εργαζόμενοι γονείς.

 

Η υπουργός Παιδείας, διευκρίνισε, πως θα ενισχυθεί η δημιουργική κατεύθυνση, με έμφαση στα εικαστικά, τη μουσική, τις τέχνες γενικότερα, ενώ παράλληλα θα ολοκληρώνεται και η μελέτη των μαθημάτων των παιδιών. Με αυτό τον τρόπο, θα μένει πιο πολύς χρόνος «για παιχνίδι και διάδραση με την οικογένεια».

 

Επισήμανε, ότι τα προγράμματα βρίσκονται υπό διαμόρφωση, θα προχωρήσουν προσλήψεις, ενώ απώτερος στόχος είναι η επέκταση του ολοήμερου σχολείου ως τις 18.00.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ η εφαρμογή του μέτρου αρχικά θα πραγματοποιηθεί στο 50% των Νηπιαγωγείων και Δημοτικών που ήδη λειτουργούν ως ολοήμερα, δηλαδή σε 5.000 τμήματα σε όλη τη χώρα.

 

Σχετικά με το δημογραφικό ζήτημα, η κ. Κεραμέως το χαρακτήρισε «βραδυφλεγή βόμβα», περιγράφοντας ότι τα τελευταία πέντε χρόνια οι εγγραφές στην Α’ Δημοτικού έχουν μειωθεί κατά 16,5-17%. Βασικά αίτια είναι η υπογεννητικότητα, αλλά και το «μεταναστευτικό ισοζύγιο» με το «brain drain και το brain gain».

 

H υποστήριξη της οικογένειας είναι πολύ σημαντική για την αντιμετώπιση του δημογραφικού τόνισε η κ. Κεραμέως, αναφερόμενη σε ρυθμίσεις που θεσπίστηκαν «για υπηρεσίες, οι οποίες παρέχονταν από ιδιωτικούς φορείς και τώρα ενσωματώνονται στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα». Για παράδειγμα, το υποχρεωτικό νηπιαγωγείο από τα τέσσερα, όπου τα παιδιά διδάσκονται και αγγλικά, η ενισχυτική διδασκαλία στα Γυμνάσια και το γεγονός, ότι πια τα Ειδικά Μαθήματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων προσφέρονται στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, μεταξύ άλλων.

 

Επίσης, η κ. Κεραμέως, αναφέρθηκε σε ειδικές ρυθμίσεις που αποσκοπούν στην προσέλκυση επιστημόνων και στην επιστροφή τους στην Ελλάδα (brain gain), όπως το κονδύλι των 60 εκατομμυρίων ευρώ για την ενίσχυση του παραπάνω στόχου και τη ριζική αναδιάταξη του ΔΟΑΤΑΠ.

πηγή

 

Φωτιά

 

γράφει ο Ευάγγελος Αυδίκος

 

 

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές/άλλοι είναι μέσα στη φωτιά και άλλοι χειροκροτούνε. Αυτά γράφει ο Τάκης Σινόπουλος («Καιόμενος»). Θυμάμαι τον ποιητή κάθε φορά που ξεσπάει μια φωτιά λαίμαργη. Που γίνεται πυρκαγιά με γλώσσες τεράστιες που καταπίνουν δασικές εκτάσεις και σπίτια. Και ενώ οι πυροσβέστες -και οι πολίτες- αγωνιούν, κάποιοι που χειρίζονται τις τύχες του τόπου μοιράζουν ευθύνες. Εκδίδοντας απαλλακτικά βουλεύματα για εαυτούς και αλλήλους.

 

Η φωτιά είναι, έτσι κι αλλιώς, καθαρτήρια. Και αναζωογονητική. Το γιόρτασαν οι αναστενάρηδες τον Μάιο. Το περπάτημα πάνω στα πυρωμένα κάρβουνα γίνεται μορφή κατάφασης στην ομάδα των αναστενάρηδων και την παράδοσή τους. Το ίδιο συμβαίνει στις φωτιές του Κλήδονα, αυτού του μήνα. Οι «φωτιές του Αϊ-Γιάννη» (Σεφέρης) δημιουργούν τον επαναλαμβανόμενο κύκλο της ζωής. Να συντηρηθεί ο δεσμός με το παρελθόν. Αλλά και να δηλώσουν την πίστη τους στη δύναμη της φωτιάς. Να σαλπίσει το καινούργιο ξεκίνημα.

 

Την ιδιότητα αυτή ύμνησε ο Ελύτης. «Φωτιά, ωραία φωτιά» γράφει. Την ικετεύει να τον πυρπολήσει. Να γίνει παρανάλωμά της, αυτό εύχεται για τον εαυτό του κάθε δημιουργός. Αυτό κάνουν και οι αγρότες τον Οκτώβριο υπακούοντας στις ανάγκες της μάνας γης. Ξέρουν ότι ο καινούργιος σπόρος που υπάρχει μέσα της χρειάζεται βοήθεια. Να καούν τα ζιζάνια.

Η φωτιά, λοιπόν, είναι το νήμα που δένει την παρέα στο τζάκι. Είναι αυτή που γεννά τις αφηγήσεις. Μπορεί όμως να γίνει αφορμή για καταστροφή. Κάθε καλοκαίρι παρακολουθούμε, με διάφορες παραλλαγές, αυτή την όψη της φωτιάς που γίνεται αδηφάγα πυρκαγιά. Που γεννάει τις καλοκαιρινές κολάσεις. Τότε που γίνεται ανεξέλεγκτη, πηγή άφατου πόνου. Κατατρώγει ζωές, εξαφανίζει περιουσίες. Και οι αρμόδιοι οχυρώνονται πίσω από νομικές διατάξεις. Επιδίδονται στο παιχνίδι της κολοκυθιάς των ευθυνών.

 

Η Ηλεία, το Μάτι, η Εύβοια, η Αττική είναι οι σύγχρονοι μαρτυρικοί τόποι. Οπου δοκιμάζεται η ευθύνη της δημόσιας διοίκησης. Και η αμετροέπεια των ανευθυνοϋπευθύνων. Κοντά σ’ αυτά τα μνημονικά πύρινα τοπία υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι μικρότοποι. Που βίωσαν την καταστροφή. Αλλά και τον φόβο. Για την πυρκαγιά που μπορεί να έρθει. Από τα χωράφια που δεν καθαρίζονται. Από προκλητική αδιαφορία των ιδιοκτητών τους. Από έλλειψη κοινωνικής ευθύνης. Μακριά από τον ποπό μου είναι. Δεν ξοδεύω χρήματα.

 

Και η δημόσια διοίκηση; Το κράτος; Ερημο και απρόσωπο νομοθετεί. Για τα εκτός σχεδίου δεν έχουν ευθύνη οι δημοτικοί άρχοντες. Και τότε αρχίζει το αγαπημένο παιχνίδι της δημόσιας διοίκησης: το πινγκ πονγκ των αρμοδιοτήτων. Και οι δημότες; Αιχμάλωτοι του καλοκαιρινού φόβου. Οι ανευθυνοαρμόδιοι έχουν ήσυχοι τη συνείδησή τους. Τους προστατεύει ο νόμος. Και ας γίνουν στάχτη τα σπίτια. Και ας καούνε ζωές.

 

Τις φωτιές «τις κυνηγούν οι βοριάδες» (Λουντέμης) αλλά και η αδιαφορία του κράτους.  

Τα διδάγματα της πανδημίας

 

γράφει ο Γιώργος Μπουλμπασάκος*

 

Η διαχείριση των μεγάλων υγειονομικών κρίσεων ενέχει αρκετά προβλήματα που οδηγούν σε λάθη, αστοχίες και παλινωδίες. Η αυτάρεσκη διαπίστωση της κυβέρνησης ότι έκανε ό,τι καλλίτερο μπορούσε αδικεί τη δυνατότητα του συστήματος υγείας αλλά και της χώρας συνολικά. Ζώντας αυτά τα προβλήματα στην πανδημική κρίση του Covid-19 ως εργαζόμενος στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας, έχω να καταθέσω τη δική μου μαρτυρία για ορισμένα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν προκειμένου να επιλυθούν για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα την επόμενη φορά. Χρειάζεται η εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για τη διαχείριση του ιατρικού δυναμικού της χώρας και όλων των δομών υγείας.

 

Σαφώς τον επιτελικό και αποφασιστικό ρόλο θα τον έχει το δημόσιο σύστημα υγείας. Σε περιόδους όμως μεγάλης πίεσης ο ιδιωτικός τομέας οφείλει να έχει την ετοιμότητα να αντιμετωπίζει και αυτός ολοκληρωτικά τα περιστατικά της πανδημίας. Προς τούτο χρειάζεται συγκεκριμένο σχέδιο και πρέπει να δημιουργηθεί και το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο. Τέτοιες περιπτώσεις δεν προσφέρονται για κερδοσκοπία και μεταφορά υπηρεσιών υγείας στον ιδιωτικό τομέα υγείας αλλοιώνοντας τον δημόσιο χαρακτήρα του ΕΣΥ.

 

Εκτός από την αναγκαία ενίσχυση του ΕΣΥ, χρειάζεται να υπάρχει εσωτερική κινητικότητα εντός του συστήματος για να μη δημιουργούνται νοσοκομεία δύο ταχυτήτων. Δηλαδή, να έχουμε –και αυτό παρουσιάστηκε σε αρκετά νοσοκομεία– κάποια που να είναι υπό καθεστώς αργομισθίας και κάποια να τελούν υπό καθεστώς κατάρρευσης. Εγινε ένας άναρχος τρόπος ενίσχυσης του συστήματος υγείας. Ετσι βρέθηκαν δερματολόγοι και άλλες ειδικότητες γιατρών μη σχετικές με τη νόσο να ασχολούνται σε κλινικές Covid και πνευμονολόγοι να διενεργούν εμβολιασμούς.

Ενα άλλο ζήτημα είναι αυτό των εμβολιασμών. Αποδείχθηκε ότι δεν αρκεί να στήσεις ένα ομολογουμένως άψογο οργανωτικό σχήμα για να εξασφαλίσεις την επιτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος. Εάν δεν συνοδεύεται από σωστή, έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, εάν καθυστερείς να κάνεις την υποχρεωτικότητα στους υγειονομικούς και εάν μάλιστα βάζεις αντιεμβολιαστές να κάνουν καμπάνια για τους εμβολιασμούς έχεις σίγουρη αποτυχία. Ετσι αργήσαμε να φτάσουμε στο επίπεδο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών και αυτό μεγάλωσε τις απώλειες.

 

Η απουσία οργανωμένης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διασπορά της νόσου, στην ιχνηλάτηση των επαφών και στην ανεπαρκή αντιμετώπιση των νοσούντων. Δεν ίσχυσαν, επίσης, υποχρεωτικά πρωτόκολλα θεραπείας και αυτό δημιούργησε αρκετά προβλήματα. Επί προσθέτως καθοριστικής σημασίας υπήρξαν τα χρόνια προβλήματα των νοσοκομείων της περιφέρειας. Μεγάλες ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό αλλά και σε δομές υγείας σαφώς έπαιξαν ρόλο στις απώλειες που είχαμε.

 

Η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας του υπουργείου Υγείας πρέπει να αναζητήσει όλες τις πιθανές αιτίες που τελικά οδήγησαν τη χώρα σήμερα να βρίσκεται στις χειρότερες θέσεις όσον αφορά τις απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα πολλά, αλλά θεωρώ ότι πιο ειδικοί εμού θα εισφέρουν την πολύτιμη εμπειρία τους. Αλλωστε, σκοπός αυτής της παρέμβασης είναι να ανοίξει μια συζήτηση πώς θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε τις μελλοντικές προκλήσεις.

 

Τα εργαλεία που έχουμε –και αυτό απέδειξε η υγειονομική κρίση σε όλο τον πλανήτη– είναι η άσκηση πολιτικών που ενισχύουν τα δημόσια συστήματα υγείας και θωρακίζουν το κράτος πρόνοιας.

 

Με την κοινωνία μπροστά και μαζί, αυτές τις πολιτικές θα ακολουθήσουμε για να υπηρετήσουμε τους πολίτες και τις ανάγκες τους.

 

*Διευθυντής Πνευμονολογικής Κλινικής Ευαγγελισμού, μέλος Κ.Ε. ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής

Αύξηση των καθαρών κερδών της Motor Oil για το πρώτο τρίμηνο του 2022 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2021..!

 

Σημαντική βελτίωση των επιδόσεων του πρώτου τριμήνου 2022 σε σχέση, τόσο με το προηγούμενο, όσο και με την αντίστοιχη περίοδο του 2021 ανακοίνωσε η Motor Oil.

 

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν σήμερα, τα λειτουργικά κέρδη (EBITDA) διαμορφώθηκαν σε 318 εκατ. ευρώ έναντι 82 εκατ. στο 4ο τρίμηνο του 2021 και 129 εκατ. κατά το πρώτο τρίμηνο του 2021. Σε συγκρίσιμη βάση, αφού δηλαδή αφαιρεθεί η επίπτωση των διεθνών τιμών, τα λειτουργικά κέρδη ήταν 189 εκατ. έναντι 72 εκ. στο 4ο τρίμηνο του 2021 και 80 εκατ. κατά το πρώτο τρίμηνο του 2021. Τα καθαρά κέρδη αυξήθηκαν σε 197 εκατ. έναντι 65 εκατ. κατά το πρώτο τρίμηνο του 2021.

 

Όπως τονίζεται στις οικονομικές καταστάσεις, στο πρώτο τρίμηνο του έτους καταγράφηκε μεγάλη άνοδος της τιμής του πετρελαίου στα 102 δολάρια το βαρέλι έναντι 80 δολ. στο τέλος του 2021 και υποχώρηση της ισοτιμίας του ευρώ. Η συνολική αγορά σημείωσε άνοδο 15% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2021, οι πωλήσεις ωστόσο εξακολουθούν να υπολείπονται κατά 10% σε σχέση με το 2019. 

πηγή

Έκοψαν το ρεύμα σε άνεργη στα Γιάννενα για ανεξόφλητο ποσό 149 ευρώ! – Καταγγελία του Εργατικού Κέντρου

 

Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα άφησαν άνεργη η ΔΕΗ και ο ΔΕΔΔΗΕ για ανεξόφλητο ποσό 149 ευρώ. Το γεγονός γνωστοποίησε το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων, στο οποίο κατέφυγε η άνεργη για να ζητήσει στήριξη. Στη φωτογραφία το χαρτί που βρήκε μετά την διακοπή του ρεύματος!

 

«Καμία διακοπή ρεύματος σε όσους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στους υπέρογκους λογαριασμούς, διαγραφή χρεών για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες», απαιτεί το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων και τονίζει πως «ακόμη μια άνεργη μισθωτός απευθύνθηκε στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων για να καταγγείλει τη διακοπή της παροχής ρεύματος στο σπίτι της από τον ΔΕΔΔΗΕ την Παρασκευή 3/6 για λογαριασμού κοινωνικού τιμολογίου (Γ1 κοινωνικό τιμολόγιο ΚΟΤ Β) προς τη ΔΕΗ αξίας 152 ευρώ που ενσωματώνει προηγούμενο ανεξόφλητο ποσό αξίας 149 ευρώ!!!

 

Η έκδοση του λογαριασμού πραγματοποιήθηκε 2/6/2022 και η άνεργη καλείται να τον εξοφλήσει μέχρι τις 14/7/2022. Η διακοπή του ρεύματος πραγματοποιήθηκε ημέρα Παρασκευή για να τιμωρηθεί η άνεργη μένοντας όλο το Σαββατοκύριακο χωρίς ρεύμα και χωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας και διακανονισμού με τη ΔΕΗ».

 

Συνεχίζοντας στην ανακοίνωσή αναφέρει τα εξής:

 

«Αποτελεί πρόκληση από τη μία ο πακτωλός επιδοτήσεων από την κυβέρνηση προς τους εγχώριους ενεργειακούς ομίλους και από την άλλη οι χιλιάδες διακοπές ρεύματος σε ανέργους και φτωχές λαϊκές οικογένειες ακόμη και με ελάχιστη κατανάλωση. Όλα αυτά, την ώρα πού βρίσκεται σε εξέλιξη το κυβερνητικό παραλήρημα περί δήθεν στήριξης των πιο ευάλωτων τμημάτων της κοινωνίας από την ενεργειακή κρίση που η ίδια προωθεί με την υλοποίηση της πολιτικής της “απελευθέρωσης της ενέργειας” της “απολιγνιτοποίησης”, του “χρηματιστηρίου ρύπων” και της “πράσινης μετάβασης”.

 

 

Το παραπάνω παράδειγμα δεν είναι μοναδικό, είναι όμως χαρακτηριστικό για το μίσος των κυβερνήσεων και των ενεργειακών ομίλων απέναντι στις λαϊκές οικογένειες, πάνω στις πλάτες των οποίων χτίζουν την καπιταλιστική ανάπτυξη και την τεράστια κερδοφορία στον κλάδο της ενέργειας.

 

Οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι λαϊκές οικογένειες της πόλης μας, να βγάλουν συμπεράσματα. Η αναμονή των όποιων κυβερνητικών μέτρων για την «ανακούφιση» του λαού από τη μια καλλιεργεί τη λογική πόσα θα χάσουμε και από την άλλη μας γυρίζει κυριολεκτικά δεκαετίες πίσω, στο “σκοτάδι”, παρά την ραγδαία εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.

 

Σήμερα μονόδρομος είναι η οργάνωση και η συλλογική διεκδίκηση μέσα από τα σωματεία για να αποσπάσουμε τη ζωή που μας αξίζει. Οι κατακτήσεις των εργαζομένων στην efood την Cosco, την οικοδομή και σε σειρά άλλους χώρους το αποδεικνύουν.

 

Απαιτούμε:

 

-Καμία διακοπή ρεύματος σε όσους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στους υπέρογκους λογαριασμούς, διαγραφή χρεών για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες.

 

-Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε ηλεκτρική ενέργεια, πετρέλαιο, βενζίνη, και φυσικό αέριο.

 

-Κατάργηση όλων των συμβάσεων που καθορίζουν τις ρήτρες αναπροσαρμογής. Γενναία μείωση και πλαφόν στην τιμή της κιλοβατώρας και του ηλεκτρικού ρεύματος.

 

Σχέδιο άμεσης αξιοποίησης του λιγνίτη κόντρα στις δεσμεύσεις της ΕΕ για την πράσινη ανάπτυξη και το εμπόριο ρύπων».

πηγή

Έρχεται σοκ και δέος, εκτός αν μας σώσει ο... Μαδούρο!

 

Αν ο Πούτιν δεν σταματήσει τον πόλεμο και αν ο Μαδούρο δεν μας στείλει πετρέλαιο, το μέλλον προμηνύεται δυσοίωνο...

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Οι τρομοκρατικοί όροι (σοκ και δέος, τυφώνας, τέλεια καταιγίδα κ.α), με τους οποίους χαρακτηρίζεται η τρέχουσα ενεργειακή, οικονομική και επισιτιστική κρίση, δεν είναι δικοί μας. Ούτε τους επινόησαν κάποιοι άσχετοι. Τους χρησιμοποιούν Αμερικανοί ειδικοί, οι οποίοι λένε ότι η σημερινή κρίση είναι χειρότερη από την αντίστοιχη πετρελαϊκή της δεκαετίας του ’70.

 

Γιατί; Διότι τότε είχαμε μόνο κρίση πετρελαίου. Ενώ σήμερα έχουμε τριπλή κρίση: πετρελαίου, φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας. « Γι’ αυτήν την κρίση ο κόσμος είναι απογοητευτικά απροετοίμαστος», είπε ο σύμβουλος επί ενεργειακών θεμάτων του πρώην προέδρου Μπους. Και για να λένε τέτοια οι Αμερικανοί για τη χώρα τους, η οποία πλήττεται λιγότερο από το εμπάργκο στη Ρωσία, καταλαβαίνετε τι συμβαίνει με την Ευρώπη. Και τι θα πάθει ακόμη, αν δεν γίνει κάτι που θα μπορέσει να ανακόψει κάπως αυτήν την πορεία πριν μπει ο χειμώνας.

 

 

Τι θα ήταν αυτό; Οι ίδιοι οι μάντεις των κακών λένε μια διπλωματική λύση στην Ουκρανία, ο τερματισμός του πολέμου και η άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

 

Ποιος θα τα κάνει αυτά; Οι Αμερικανοί έχουν άλλους στόχους, να τσακίσουν οικονομικά τη Ρωσία και να πέσει ο Πούτιν. Γι’ αυτό κάνουν κινήσεις που παραπέμπουν σε μακροχρόνιο πόλεμο. Ως και σε συμφωνία με τον ορισμένο εχθρό τους, τον Μαδούρο της Βενζουέλας, έχουν έρθει. Αλλά, φυσικά, πρόκειται για αστείες ενέργειες, αφού οι πάντες γνωρίζουν ότι το πετρέλαιο αυτής της χώρας, που μπορεί να εξαχθεί, καλύπτει ελάχιστες από τις ανάγκες της Ευρώπης.

 

Και όλα αυτά χωρίς να υπολογίζεται ακόμη το ενδεχόμενο μιας οξείας επισιτιστικής κρίσης, που θα φέρει πείνα στις πιο φτωχές περιοχές του πλανήτη.

 

Και η Ευρώπη τι κάνει για όλα αυτά; Βολοδέρνει μεταξύ των κυρώσεων κατά της Ρωσίας και των εξαιρέσεων, που δίνει σε όσες χώρες απειλούν με βέτο. Κάτι ψελλίζουν κάπου κάπου ο Μακρόν, ο Σολτς κα ο Ντράγκι για την ανάγκη να τερματιστεί ο πόλεμος και να αποκατασταθεί κάπως η ενεργειακή ισορροπία, αλλά μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για όσα φαίνεται ότι έρχονται.

 

Και στην Ελλάδα τι γίνεται και τι δεν γίνεται;

 

Πρώτον, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αυτοθαυμάζεται ότι είναι στη «σωστή πλευρά της ιστορίας». Αλλά η ενεργειακή κρίση μάς χτυπάει ανελέητα, όπως δείχνουν τα συνεχή άλματα των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος.

 

Δεύτερον, γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι μόνο εισαγόμενη η κρίση; Όχι δα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έσπευσε να κάνει πρωταθλητισμό στην απολιγνιτοποίηση, χωρίς κανένα σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο. Ανακοίνωσε ότι όλες οι μονάδες παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη θα κλείσουν το 2028, όταν οι κουτοί Γερμανοί θα το κάνουν το 2036. Θρίαμβος ελληνικός. Τεράστια εξάρτηση από το φυσικό αέριο και όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτό τώρα που οι τιμές του έχουν πετάξει στα ύψη, λόγω των κυρώσεων στη Ρωσία. Όλα αυτά έγιναν χωρίς να υπάρχει κάποιο σοβαρό σχέδιο για αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, όπως έχουν κάνει η Ισπανία και η Πορτογαλία. Βεβαίως, τώρα που τα πράγματα έσφιξαν, επανέφεραν σε λειτουργία λιγνιτικές μονάδες, για να μην έχουμε μπλακ άουτ το καλοκαίρι με τον τουρισμό στο φουλ.

 

Τρίτον, η Ελλάδα έχει από τις υψηλότερες τιμές ρεύματος στην Ευρώπη, επειδή η κυβέρνησή της έκανε την εξυπνάδα να περνάει η παραγωγή και προμήθειά του 100% από το περίφημο Χρηματιστήριο Ενέργειας, που εδρεύει στην Ολλανδία(οι κουτοί Γερμανοί έχουν βάλει εκεί μόνο το 30%). Έτσι, οι Έλληνες καταναλωτές, νοικοκυριά και επιχειρήσεις, είναι έρμαια των ενεργειακών αλογομούρηδων, που θησαυρίζουν χωρίς οι ευρωπαίοι πολιτικοί να τολμούν το αυτονόητο: Να βάλουν πλαφόν στις τιμές.

 

Τέταρτον, πελαγωμένη μέσα σε όλα αυτά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη πότε καταγγέλλει το «λαϊκισμό» της αντιπολίτευσης, που ζητάει μείωση του ΦΠΑ και πότε μεμονωμένοι υπουργοί της το αφήνουν ανοιχτό, έχοντας το ένα μάτι τους στα νούμερα των δημοσκοπήσεων. Οι οικονομικοί υπουργοί ξέρουν ότι, μετά τα 43 δισεκατομμύρια που σκορπίστηκαν στην πανδημία, για να μη χάσει η κυβέρνηση το προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, «δεν υπάρχει άλλος δημοσιονομικός χώρος μέχρι το τέλος του 2022». Αυτό σημαίνει ότι «λεφτά τέλος». Όμως, πρέπει να βρεθούν, διότι αλλιώς καλοκαίρι δεν βγαίνει με καταναλωτές να κραδαίνουν εξωφρενικούς λογαριασμούς ρεύματος. Και δεν θα μπορεί έτσι ο πρωθυπουργός να προκηρύξει πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο, αν δει ότι ο χειμώνας που έρχεται θα είναι βαρύς και ασήκωτος.

 

Έτσι, αν ο Πούτιν δεν βάλει το χέρι του για να σταματήσει ο πόλεμος και ο Μαδούρο δεν μας στείλει καραβιές πετρέλαιο (που δεν έχει…), θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε…