Πόσο θα πληρώσουμε το δώρο Σαμαρά – Βενιζέλου στον όμιλο Μυτιληναίου

Με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ θα επιβαρυνθούν οι λογαριασμοί της ΔΕΗ μετά την απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου να προσφέρει ένα ακόμη σκανδαλώδες δώρο στον όμιλο Μυτιληναίου – και μέσω αυτού σε όλους τους βιομήχανους της χώρας.

Η απόφαση που ελήφθη για την Αλουμίνιον του Μυτιληναίου, αλλά επεκτείνεται σε όλες τις βιομηχανίες που κάνουν χρήση ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης θα προσφέρει, σύμφωνα με την ΓΕΝΟΠ, εκπτώσεις που θα φτάνουν αθροιστικά έως και το 40% και θα επιβαρύνουν την επιχείρηση κατά 200 εκατομμύρια ευρώ.

Για την ιστορία της σκανδαλώδους αντιμετώπισης του ομίλου Μυτιληναίου αντιγράφουμε παλαιότερο κείμενο του Γιάννη Μπενίση από την εφημερίδα Αυγή.

«Ένα από τα πιο γνωστά σκάνδαλα στη νεώτερη ιστορία του τόπου ήταν το σκάνδαλο ΠΕΣΙΝΕ. Οι παλαιότεροι μπορεί να θυμούνται ότι ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος, με πρόσχημα την προσέλκυση της επένδυσης, παραχώρησε το 1960 στη ΠΕΣΙΝΕ το σκανδαλώδες προνόμιο να μπορεί να αγοράζει από τη ΔΕΗ το ρεύμα σε τιμή πολύ κατώτερη του κόστους, με αποτέλεσμα να χάνει η τότε πλήρως δημόσια ΔΕΗ εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές τον χρόνο.

Για να γίνει αντιληπτό το προνόμιο, αξίζει να σκεφθεί κανείς ότι η ΠΕΣΙΝΕ πλήρωνε 7 δραχμές την κιλοβατώρα, τη στιγμή που οι αγρότες, για τις ανάγκες της παραγωγής τους (αντλιοστάσια), πλήρωναν 14 δραχμές, οι δε οικιακοί καταναλωτές 22 δραχμές. Μετά από τα 32 χρόνια διάρκειας της αρχικής αποικιοκρατικής σύμβασης, μόλις τις τελευταίες μέρες της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, το 1993, έσπευσε σκανδαλωδώς να παρατείνει τη σύμβαση για άλλα 14 χρόνια, ώς το 2006 δηλαδή (με τι άραγε κριτήρια;). Δυστυχώς το σκάνδαλο αυτό, με άλλη μορφή, όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά και διευρύνεται σε βάρος των καταναλωτών και του Ελληνικού Δημοσίου.

Η ΠΕΣΙΝΕ έγινε «Αλουμίνιο της Ελλάδος» και κατέληξε στα χέρια του ομίλου Μυτιληναίου. Τα προτιμησιακά αποικιοκρατικά τιμολόγια επρόκειτο να λήξουν τον Μάρτιο του 2006, αλλά πήραν παράταση (με ασφαλιστικά μέτρα μέχρι την πρωτόδικη απόφαση) ώς τον Μάιο του 2008, οπότε η ΔΕΗ πέτυχε, μετά από έφεση, να τα παύσει. Οι χρηματικές διάφορες που είχαν προκύψει διευθετήθηκαν συμβιβαστικά τον Αύγουστο του 2010. Το χρέος της “Αλουμίνιον Α.Ε.” προς τη ΔΕΗ κουρεύτηκε από 107,6 εκατ. σε 82,6 εκατ. ευρώ, θα πληρωθεί με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους και μάλιστα η “Αλουμίνιον” θα αγοράζει το ρεύμα από τη ΔΕΗ σχεδόν στη μισή τιμή (40,7 ευρώ/mwh) απο τον μέσο καταναλωτή (που αγοράζει 80 ευρώ /mwh) . Πάντως η Κομισιόν αποφάσισε ότι το προνομιακό καθεστώς πώλησης ρεύματος στην εταιρεία συνιστά αδικαιολόγητο πλεονέκτημα προς την εταιρεία και μάλιστα η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει τη διαφορά που για δύο χρόνια με τους τόκους υπολογίστηκε στα 17,5 εκ. ευρώ, τα όποια πρέπει να πληρώσει ο Μυτιληναίος.

Τα… δώρα στον όμιλο Μυτιληναίου

Την ίδια εποχή, ως αντιστάθμισμα, ο τότε υφυπουργός Ανάπτυξης, Χρήστος Φώλας, έκανε το πρώτο δώρο στον όμιλο Μυτιληναίου. Ο όμιλος είχε πάρει άδεια αυτοπαραγωγού Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θερμότητας (ΣΗΘ), δηλαδή να παράγει και να καταναλώνει ο ίδιος το παραγόμενο ρεύμα, και μάλιστα για την κατασκευή του εργοστασίου πήρε και επιδότηση 16 εκατ. ευρώ. Ο Χρ. Φώλας λοιπόν αποφάσισε, μετα απο αίτηση του ενδιαφερόμενου, να μετατρέψει την άδεια αυτοπαραγωγού σε άδεια ανεξάρτητου παραγωγού από ΣΗΘ, πράγμα που έδωσε το δικαίωμα στην “Αλουμίνιον” να πουλά την ενέργεια που παράγει προς 55 ευρώ/mwh και να αγοράζει την ενέργεια που καταναλώνει προς 40,7 ευρώ/mwh και άρα να κερδίζει τη διαφορά.

Το δεύτερο δώρο ήρθε από την υπουργό κ. Μπιρμπίλη. Εκμεταλλευόμενος ο όμιλος διάφορες φωτογραφικού τύπου ρυθμίσεις, μετατράπηκε η άδεια ΣΗΘ σε άδεια ΣΗΘΥΑ, δηλαδή προστέθηκε το «υψηλής αποδοτικότητας», πράγμα που η Ε.Ε. το εξομοιώνει με ΑΠΕ. Ωστόσο η κ Μπιρμπιλη δεν έδωσε (προς τιμήν της) στον όμιλο όλα τα δυνατά προνόμια, αλλά παρέμεινε η ρήτρα να έχουν το προνόμιο των ΑΠΕ μόνο τα 35 mw από τα 340 mw, οπότε τα 35 αυτά άρχισαν να πληρώνονται ως ΑΠΕ. Ίσως και η αποπομπή της από το υπουργείο να έχει να κάνει και με το ότι έδωσε δωράκι και αντιστάθηκε στο να δώσει δώρο.

Το τρίτο δώρο προήλθε από τον τότε υπουργό ΥΠΕΚΑ κ. Παπακωνσταντίνου.Αυτος δε δίστασε με το περιβόητο άρθρο 197 του νόμου 4001/2011, το οποίο εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, το καταψήφισε και η Ν.Δ., να καταργήσει τη ρήτρα των 35 mw και πλέον ολόκληρη η παραγωγή των 340 mw εκλαμβάνεται ως ΑΠΕ και ο όμιλος πλέον πουλάει ρεύμα με τα εξής προνόμια:

α) Προτεραιότητα στη απορρόφηση, που σημαίνει χωρίς ρίσκο παραγωγή.

β) Τιμή ευνοϊκότερη σε σχέση με αυτή που πουλάνε οι άλλοι παραγωγοί φυσικού αερίου – η οποία είναι πιο ευνοϊκή καθώς προκύπτει από μαθηματικό τύπο.

γ) Μια σειρά πλεονεκτημάτων που έτσι και αλλιώς έχουν οι ηλεκτροπαραγωγοί από φυσικό αέριο.

Με τελικό αποτέλεσμα, αντί των 50 ευρώ /mwh, που είναι για παράδειγμα, η οριακή τιμή συστήματος (ΟΤΣ) κάποια ώρα της ημέρας και σύμφωνα με αυτή πληρώνονται όλοι οι παραγωγοί, ο όμιλος Μυτιληναίου να πληρώνεται με 130 ευρώ/mwh, με τελικό υπερκέρδος το οποίο υπολογίζεται πάνω από 70 εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Η τελευταία πράξη παίχτηκε με την πρόσφατη υπ’ αριθμ. Δ5-ΗΛ/Γ/Φ1/749 απόφαση του Γ. Μανιάτη, ο οποίος χωρίς καμία εξουσιοδότηση, εισήγαγε σειρά φωτογραφικών ρυθμίσεων ώστε να αρθούν και τα οποία τεχνικού χαρακτήρα εμπόδια υπήρχαν, με στόχο να καρπωθεί τα ευεργετήματα του άρθρου 197 ο όμιλος Μυτιληναίου».

http://info-war.gr/