Η Ελληνική ρίγανη (Greek Oregano) είναι φυτό πολυετές και ποώδες η ποιότητα της θεωρείται η καλύτερη παγκοσμίως. Μεσογειακό, ως επί το πλείστον, βότανο η ρίγανη, (Ορίγανον το κοινόν – Origanum vulgare) ανήκει στο γένος ορίγανο της τάξης των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών και χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια, τόσο για μαγειρικούς, όσο και για ιατρικούς σκοπούς.
Αν τα τρίψουμε αναδύουν ευχάριστη αρωματική οσμή, τα άνθη λευκά αλλά και ρόδινα προς μενεξεδί με εξαίσιο άρωμα
Αυτό το πολυετές αρωματικό χόρτο το ευρύτατα διαδεδομένο σε όλους τους ξερότοπους της Ελλάδας, αυτοφυές, στα πιο άνυδρα και ανεμοδαρμένα βουνά και νησιά της χώρας μας, από την Κρήτη, στη Μακεδονία, στην Πελοπόννησο εκεί ψηλά στον Ταύγετο και στον Πάρνωνα, στα περισσότερα νησιά μας.
Εξολοθρεύει τα παράσιτα του εντέρου και τονώνει το πεπτικό σύστημα.
Απωθεί εχθρούς και ασθένειες των φυτών προστατεύοντας όχι μόνο τον εαυτό της αλλά και τα διπλανά φυτά.
Λίγη ρίγανη μέσα στην τροφή των πτηνών τα προστατεύει από αρρώστιες.
Το αιθέριο έλαιο λοιπόν της ρίγανης περιέχει δύο κύριες ουσίες στις οποίες αποδίδονται οι βιολογικές ισχυρές της δράσεις και αυτές είναι η καρβακρόλη 5-isopropyl-o-cresol, 5-isopropyl-2-methylphenol – C10H13OH καιη θυμόλη (6-isopropyl-m-cresol – C10H14O) αυτές οι δυο φαινολικές ενώσεις δρουν με συνέργεια δηλ συνδυαστικά επιπλέον σε μικρότερες ποσότητες ανιχνεύονται και οι παρακάτω ουσίες:
- α-pinene
- linalyl acetate
- camphene
- methylcarvacrol
- β-bisabolene
- 6-methyl-3-heptanol
- p-cimene
- calemene
- p-cimene-8-ol
- β-caryophyllene
- myrcene
- cineole
- phellandrene
- cis-dihydrocarvone
- β-pinene
- cis-sabinene hydrate
- sabinene
- cymene
- spartholerol
- decane
- γ-terpinene
- germacrene D
- terpinen-4-ol
- carvacrol acetate
- terpinolene
- hexanal
- limonene
- trans-dihydrocarvone
- linalool
- undecane
- στη ρίγανή μας βρίσκουμε επίσης:
- σίδηρο και
- μεγάλες ποσότητες βιταμίνης C
Η ρίγανη είναι ένα από τα βότανα με το μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. (565 mg %)
Αντιβακτηριακές ιδιότητες
Μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Λονγκ Άϊλαντ (Long Island University) δείχνει πως ένα συστατικό της θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.
Η ρίγανη είναι ένα από τα αρτυματικά (καρυκευτικά) φυτά, που είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, ουσίες που προστατεύουν τα κύτταρα από βλάβες. Επιβραδύνει τη φθορά των κυττάρων, επιβραδύνοντας μ’ αυτό τον τρόπο και τη διαδικασία της γήρανσης. Μπορεί, επίσης, να είναι καλύτερη πηγή διαιτητικών αντιοξειδωτικών απ’ ό,τι πολλές άλλες ομάδες τροφίμων, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά. Σε 20 g ρίγανης υπάρχουν 10 mg βιταμίνης C, ένα αντιοξειδωτικό που βοηθά στο σχηματισμό του κολλαγόνου και κρατάει υγιή τα δόντια και τα ούλα. Επίσης, περιέχει 3,6 mg βιταμίνης Ε, που προστατεύει τα ερυθρά αιμοσφαίρια.
- Χρησιμοποιείται ως αφέψημα ή έγχυμα και καταπολεμά την ατονία των εντέρων, διευκολύνει την πέψη και ηρεμεί το νευρικό σύστημα. Επίσης, είναι διουρητικό και εμμηναγωγό. Για το αφέψημα χρησιμοποιούνται οι βλαστοί του φυτού, όταν είναι ανθισμένο, γιατί τότε περιέχει το έλαιο που έχει τη μεγαλύτερη θεραπευτική αξία.
- Το «τσάι» από ρίγανη βοηθάει στην υπέρταση και στην αρτηριοσκλήρυνση. Υπό μορφή γαργάρων, χρησιμοποιείται ενάντια σε φλεγμονές και έλκη της στοματικής κοιλότητας και των αμυγδαλών.
- Το αιθέριο έλαιο της χρησιμοποιείται εξωτερικά για την καταπολέμηση των ψειρών.
- Οι βλαστοί της ρίγανης, ως κατάπλασμα, καταπραΰνουν μώλωπες και πρηξίματα.
- Η εισπνοή της σκόνης από ρίγανη προκαλεί φτάρνισμα και βοηθάει στο να καθαρίσει το αναπνευστικό σύστημα και ιδιαιτέρως οι πνεύμονες.
Μόνο οι γυναίκες στην εγκυμοσύνη οφείλουν να αποφεύγουν τη χρήση του διότι αποτελεί διεγερτικό της μήτρας.
Η χρήση του ριγανέλαιου, πρέπει να γίνεται με προσοχή και μόνο αφού πρώτα αραιωθεί, γιατί αλλιώς μπορεί να ερεθίσει επικίνδυνα το δέρμα και τους βλεννογόνους.
της Αγγελικής Μήλιου, βιολόγος,
Posted by: Alex-Yiatzides
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου