Αναρτήσεις
Ποιο είναι πιο σκανδαλώδες; Το ότι η μεγαλύτερη ελληνική πολυεθνική διαπρέπει στη φοροαποφυγή ή ότι σχεδόν σύμπαντα τα ελληνικά ΜΜΕ επιλέγουν να αποσιωπήσουν τη συμμετοχή ελληνικών εταιρειών στα LuxLeaks;
Από σήμερα το πρωί γνωρίζουμε ότι η Coca-Cola HBC, πιθανότατα η μεγαλύτερη ελληνική πολυεθνική, είναι η επόμενη στη σειρά ελληνικών συμφερόντων εταιρειών (μετά το EFG Group του Ομίλου Λάτση, και τη Wind Hellas) που χρησιμοποίησαν το μηχανισμό της ελεγκτικής εταιρείας PwC ώστε να φοροαποφεύγει μέσω Λουξεμβούργου.
Η αποκάλυψη αναρτήθηκε από το ICIJ (τη Διεθνή Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων) στη σελίδα των Luxembourg Leaks, μαζί με τα σχετικά έγγραφα που τεκμηριώνουν τη φοροαποφυγή - και τα οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Η Coca Cola HBC (Hellenic Bottling Company) είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμφιάλωσης προϊόντων της Coca-Cola στον κόσμο (η μεγαλύτερη στην Ευρώπη), με πελάτες 585 εκατομμύρια ανθρώπους σε 28 χώρες. Θυγατρική της κατά 100% είναι η γνωστή μας 3Ε (άλλοτε «Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεως»). Η μητρική εταιρεία ιδρύθηκε το 1969 στην Ελλάδα και ακόμα ελέγχεται από τις οικογένειες Δαυίδ και Λεβέντη.
Από την Ελλάδα στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους μέσω Λουξεμβούργου
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Χάρη Καρανίκα, του μοναδικού Έλληνα δημοσιογράφου που συνεργάζεται με το ICIJ, στα σημερινά NEA, στο κέντρο του δικτύου, μεταξύ Ελλάδας και Βρετανικών Παρθένων Νήσων, βρίσκονται δύο εταιρείες με έδρα το Μεγάλο Δουκάτο, οι Boval και Kar-Tess Holding, μέτοχοι αμφότερες της Coca-Cola 3E, θυγατρικής της Coca-Cola ΗBC στην Ελλάδα.
Μέχρι το 2010, οι εταιρείες με έδρα το Λουξεμβούργο μπορούσαν να απολαμβάνουν ένα καθεστώς εκτεταμένης φοροαπαλλαγής, βάσει ενός περιβόητου νόμου του 1929, ο οποίος αποτέλεσε διαχρονικά το ισχυρότερο κίνητρο μετοίκησης των εταιρειών στο Μεγάλο Δουκάτο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως αναφέρει το ρεπορτάζ των ΝΕΩΝ, οι δύο εταιρείες υφίστανται στο Λουξεμβούργο στο πλαίσιο του καθεστώτος του 1929: η μεν Boval από τη δεκαετία του '70 και η Kar-Tess από τη δεκαετία του '80. Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει ότι επί 40 χρόνια χρησιμοποιούν το φοροπαράδεισο του Λουξεμβούργου. Αν το δει κανείς ανάποδα, σημαίνει πως επί 40 χρόνια το ελληνικό δημόσιο χάνει φόρους...
Αλλά το 2010 το καθεστώς αυτό, υπό την πίεση εταιρειών και κρατών που κατήγγειλλαν τον αθέμιτο ανταγωνισμό, καταργήθηκε. Οι εταιρείες του ομίλου της CCHBC βρέθηκαν ξαφνικά σε μια πρωτοφανή για τις ίδιες κατάσταση: σε καθεστώς κανονικής φορολόγησης, σαν να ήταν κοινοί θνητοί. Όπως και σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις, το πρόβλημα ανέλαβε να επιλύσει η PcW, επινοώντας ένα σχήμα που στόχο του είχε να αποφύγει τη φορολόγηση των εταιρειών τόσο στην Ελλάδα (με 25%) όσο και στο Λουξεμβούργο (με 15%).
Η αποκάλυψη αναρτήθηκε από το ICIJ (τη Διεθνή Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων) στη σελίδα των Luxembourg Leaks, μαζί με τα σχετικά έγγραφα που τεκμηριώνουν τη φοροαποφυγή - και τα οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Η Coca Cola HBC (Hellenic Bottling Company) είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμφιάλωσης προϊόντων της Coca-Cola στον κόσμο (η μεγαλύτερη στην Ευρώπη), με πελάτες 585 εκατομμύρια ανθρώπους σε 28 χώρες. Θυγατρική της κατά 100% είναι η γνωστή μας 3Ε (άλλοτε «Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεως»). Η μητρική εταιρεία ιδρύθηκε το 1969 στην Ελλάδα και ακόμα ελέγχεται από τις οικογένειες Δαυίδ και Λεβέντη.
Από την Ελλάδα στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους μέσω Λουξεμβούργου
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Χάρη Καρανίκα, του μοναδικού Έλληνα δημοσιογράφου που συνεργάζεται με το ICIJ, στα σημερινά NEA, στο κέντρο του δικτύου, μεταξύ Ελλάδας και Βρετανικών Παρθένων Νήσων, βρίσκονται δύο εταιρείες με έδρα το Μεγάλο Δουκάτο, οι Boval και Kar-Tess Holding, μέτοχοι αμφότερες της Coca-Cola 3E, θυγατρικής της Coca-Cola ΗBC στην Ελλάδα.
Μέχρι το 2010, οι εταιρείες με έδρα το Λουξεμβούργο μπορούσαν να απολαμβάνουν ένα καθεστώς εκτεταμένης φοροαπαλλαγής, βάσει ενός περιβόητου νόμου του 1929, ο οποίος αποτέλεσε διαχρονικά το ισχυρότερο κίνητρο μετοίκησης των εταιρειών στο Μεγάλο Δουκάτο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όπως αναφέρει το ρεπορτάζ των ΝΕΩΝ, οι δύο εταιρείες υφίστανται στο Λουξεμβούργο στο πλαίσιο του καθεστώτος του 1929: η μεν Boval από τη δεκαετία του '70 και η Kar-Tess από τη δεκαετία του '80. Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει ότι επί 40 χρόνια χρησιμοποιούν το φοροπαράδεισο του Λουξεμβούργου. Αν το δει κανείς ανάποδα, σημαίνει πως επί 40 χρόνια το ελληνικό δημόσιο χάνει φόρους...
Αλλά το 2010 το καθεστώς αυτό, υπό την πίεση εταιρειών και κρατών που κατήγγειλλαν τον αθέμιτο ανταγωνισμό, καταργήθηκε. Οι εταιρείες του ομίλου της CCHBC βρέθηκαν ξαφνικά σε μια πρωτοφανή για τις ίδιες κατάσταση: σε καθεστώς κανονικής φορολόγησης, σαν να ήταν κοινοί θνητοί. Όπως και σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις, το πρόβλημα ανέλαβε να επιλύσει η PcW, επινοώντας ένα σχήμα που στόχο του είχε να αποφύγει τη φορολόγηση των εταιρειών τόσο στην Ελλάδα (με 25%) όσο και στο Λουξεμβούργο (με 15%).
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου