Παρένθεση ενδεχομένως, αριστερή οχι...

Του Γιάννη Παντελάκη

Η Ντόρα Μπακογιάννη εκτίμησε πως η κυβέρνηση δεν θα αντέξει, εννοώντας να μακροημερεύσει. Η Όλγα Γεροβασίλη ευχήθηκε δύναμη και κουράγιο στον Κυριάκο Μητσοτάκη γιατί η παραμονή του στην αντιπολίτευση θα είναι μακρά. Η αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και Ν.Δ., αφορά σ' αυτό που έχει καθιερωθεί να λέγεται «αριστερή παρένθεση». Η αλήθεια είναι πως αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα αποτελέσει παρένθεση, είναι κάτι που θα φανεί μόνο από τον χρόνο, κανένας δεν μπορεί να το προβλέψει με σχετική έστω βεβαιότητα. Επίσης αλήθεια ωστόσο είναι, πως δεν πρόκειται για αριστερή. Ας μιλήσουν μερικά ενδεικτικά στοιχεία γι' αυτό.

Στα μέσα του περασμένου Απριλίου, δημοσιοποιήθηκαν από την Eurostat, οι δείκτες φτώχειας στην Ευρώπη. Σύμφωνα με αυτούς, το 2015 στη χώρα μας, αυτοί που ζουν υπό καθεστώς σοβαρών στερήσεων, έφτασε το 22.2%. Ως σοβαρές στερήσεις η Ευρωπαϊκή υπηρεσία θεωρεί την έλλειψη συγκεκριμένων πόρων και συνθηκών διαβίωσης, αφορά όσους δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, δεν έχουν επαρκή θέρμανση, δεν μπορούν να κάνουν διακοπές έστω και μιας εβδομάδας.

Το 2015 στην εξουσία βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτόν τον ένα χρόνο διακυβέρνησης, ανέβηκε ένα ήδη τεράστιο ποσοστό (που αγγίζει τα 2,7 εκατ. ανθρώπους) φτώχειας που υπήρχε. Το 2014 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 21,5%. Οι αντικειμενικές εκτιμήσεις για το 2016 είναι πως το ποσοστό αυτό θα σπάσει νέο ρεκόρ. Θα περιμένουμε τα στοιχεία, αλλά ως τότε μπορούμε όλοι να υποθέσουμε βάσιμα πως οι επιπτώσεις του μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα εκτοξεύσουν το εφιαλτικό αυτό ποσοστό. Και μόνο τις περικοπές του ΕΚΑΣ να υπολογίσει κάποιος, βγάζει ένα πρώτο συμπέρασμα. Αν προστεθούν όλες οι υπόλοιπες παράμετροι (νέοι σκληροί φόροι, περικοπές συντάξεων κ.λ.π), μάλλον δεν θα έχει κανένας αμφιβολία για το τι πρόκειται να συμβεί.

Αυτό δεν το λέει κάποιος αριστερή πολιτική διαχείριση. Σε καμία περίπτωση. Φαντάζομαι ούτε ο φανατικότερος σημερινός υποστηρικτής της κυβέρνησης. Ενδεχομένως, ο υποστηρικτής αυτός θα μπορούσε να προκαλέσει έναν αντίλογο. Ο οποίος θα έχει δυο παραμέτρους : α) θα ισχυρίζεται πως η κυβέρνηση δεν πρόλαβε να αναπτύξει το παράλληλο πρόγραμμα της και β) σ' αυτή τη ζωή, δεν είναι όλα οικονομία, υπάρχουν και άλλοι δείκτες ώστε μια εφαρμοζόμενη πολιτική μπορεί ν' αποκτήσει ένα στοιχειωδώς αριστερό πρόσημο.

Υπάρχουν ισάριθμες απαντήσεις που δείχνουν πως αυτά δεν έχουν καμιά πραγματική βάση: α)εναλλακτικά υποτίθεται προγράμματα ΣΥΡΙΖΑ (όπως το παράλληλο) και τα οποία θα υποκαθιστούσαν τις επιβαρύνσεις του μνημονίου που υπέγραψαν, δεν τα είδαμε ποτέ. Ισοδύναμα μέτρα που θα περιόριζαν την κατανομή βαρών σε οικονομικά αδύναμους, επίσης δεν είδαμε ποτέ. Ακόμα ψάχνουν - και δεν βρίσκουν - τρόπους ώστε να μην επιστραφεί το ΕΚΑΣ σε όσους δεν το δικαιούνται πια β) σε κανένα πεδίο ασκούμενης πολιτικής δεν υπήρξαν κάποιες θεσμικού χαρακτήρα έστω κινήσεις που θα έκαναν την διαφορά. Το κράτος λειτουργεί όπως πάντα με απίστευτους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που επιβαρύνουν τον πολίτη. Τα φαινόμενα νεποτισμού και ρουσφετιού, συνεχίστηκαν με τον ίδιο τρόπο. Το όποιο κοινωνικό κράτος έχει απομείνει, εξακολουθεί να παραπαίει. Οι ...ανάρμοστες σχέσεις με εξωθεσμικά κέντρα που θέλουν να έχουν λόγο στην άσκηση εξουσίας, συνεχίζονται. Η βουλή νομοθετεί με διατάγματα και υπερεπείγουσες διαδικασίες, όπως αυτές που κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ παλαιότερα ως πραξικοπηματικές. Δεν έχει γίνει κανένας εκσυχρονισμός θεσμών και δομών. Οι βουλευτές και υπουργοί, θα μπορούν πια να μετέχουν σε εξωχώριες εταιρείες. Για να συμπληρωθεί η λίστα υποσχέσεων με μετεκλογικές πράξεις (που δεν έχουν οικονομικό κόστος), χρειάζονται ακόμα εκατοντάδες λέξεις.