Πού πάνε οι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ όταν, τελικά, φεύγουν...

Τι θα κάνουν οι απογοητευμένοι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό αναδεικνύεται πλέον σε κεντρικό ερώτημα των εξελίξεων, καθώς το κυβερνών κόμμα εμφανίζεται να έχει απολέσει το 50% των ψηφοφόρων του, αλλά περισσότεροι εξ αυτών αρνούνται να δηλώσουν τις προθέσεις τους. Οι δημοσκόποι συμφωνούν πλέον ότι αυτό που συμβαίνει τους τελευταίους μήνες στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να παραβληθεί μόνον με την ανεπίστρεπτη κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ το 2011. Το ίδιο ακριβώς παρατηρείται σήμερα. Η λεγόμενη ικανοποίηση από το κυβερνητικό έργο έχει υποχωρήσει σε μονοψήφια νούμερα, η προσδοκία ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν βρίσκεται στο ναδίρ, ενώ είναι η πρώτη φορά που εν ενεργεία πρωθυπουργός, μόλις οκτώ μόλις μετά τη νίκη του, χάνει από τον αντίπαλό του ακόμη και στο ερώτημα της καταλληλότητας να κυβερνήσει. Ακόμη και η δημοτικότητα του κ. Τσίπρα έχει υποχωρήσει σε πρωτοφανή επίπεδα, καθώς στις περισσότερες έρευνες «συναγωνίζεται» με τον κ. Κουτσούμπα.

Υπάρχει, ωστόσο, μια σημαντική διαφορά σε σχέση με το 2011. Ενώ τότε οι κοψοχέρηδες του ΠΑΣΟΚ μετακινούνταν αθρόα σε άλλα κόμματα και κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα οι περισσότεροι απογοητευμένοι από τον κ. Τσίπρα παραμένουν στη δεξαμενή της αδιευκρίνιστης ψήφου. Για να το πούμε χοντρικά, από τα 2 εκατομμύρια που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο, μόνον οι 200.000 δηλώνουν ευθαρσώς ότι θα τον μαυρίσουν όποτε κι αν γίνουν εκλογές, ενώ το 40% των πρόσφατων ψηφοφόρων του, δηλαδή περί τους 800.000 πολίτες, είτε αρνούνται να μετέχουν στις έρευνες είτε παραμένουν... μουγγοί στα βολιδοσκοπικά ερωτήματα των μελλοντικών τους προθέσεων.

Υπάρχει, ωστόσο, και ένας επιπλέον λόγος που αναδεικνύεται σήμερα αυτή η πολιτική παραδοξότητα. Οπως τονίζουν οι ερευνητές, είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι ελάχιστοι στα κόμματα αναδεικνύουν ότι τον νικητή σε όλες τις τελευταίες αναμετρήσεις δεν τον ανέδειξαν οι μετέχοντες, αλλά οι απέχοντες. Χρειάζονται κάποια ενδεικτικά νούμερα για να καταλάβει κανείς τι πραγματικά συνέβη κυρίως τον Σεπτέμβριο. Διότι αν κοιτάξει κάποιος αναλυτικά τα αποτελέσματα, θα οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι είναι εντελώς εσφαλμένη η αίσθηση ότι προ οκταμήνου θριάμβευσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Επί της ουσίας συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Συνετρίβη η Ν.Δ. και ο λόγος είναι απλός.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο έχασε 300.000 ψηφοφόρους σε σχέση με αυτούς που είχε τον Ιανουάριο του 2015. Την ίδια στιγμή, όμως, και ενώ θα περίμενε κανείς ότι η Ν.Δ. θα έβγαινε ωφελημένη από την ανερμάτιστη πολιτική των κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη, έχασε και εκείνη 200.000 ψηφοφόρους της. Ετσι διατηρήθηκε η διαφορά στις 7,5 μονάδες από 8,5% που ήταν τον Ιανουάριο, ενώ η λέξη συντριβή δεν ελέχθη τυχαία για τη Ν.Δ., αν σκεφτεί κανείς ότι τον Σεπτέμβριο κατέρρευσαν όχι μόνον οι ΑΝΕΛ, αλλά και σύσσωμος ο χώρος του κέντρου. Το μεν Ποτάμι απώλεσε 150.000 ψηφοφόρους, ενώ και η Δημοκρατική Συμπαράταξη έλαβε 130.000 λιγότερες ψήφους από αυτές που είχαν αθροίσει τον Ιανουάριο, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΚΙΔΗΣΟ. Με απλά λόγια, δηλαδή, ενώ η Ν.Δ. είχε μια δεξαμενή 680.000 αποχωρούντων –από τα κόμματά τους– ψηφοφόρων (300.000 ΣΥΡΙΖΑ, 150.000 Ποτάμι, 130.000 Δημ. Συμπαράταξη και 100.000 ΑΝΕΛ) όχι μόνον δεν ενίσχυσε τη δύναμή της, αλλά έχασε και 200.000 γαλάζιους ψηφοφόρους!

Πού πήγαν όλες αυτές οι ψήφοι; Η απάντηση είναι η λέξη αποχή. Είναι πραγματικά παράδοξο, αλλά ελάχιστοι στα κόμματα ασχολούνται με το γεγονός ότι αυτή έφτασε το 44% (από 36% που ήταν τον Ιανουάριο), γεγονός που δεν έχει προηγούμενο σε εθνικές εκλογές όχι μόνο στη Μεταπολίτευση, αλλά από το 1951. Για να συνειδητοποιήσει κανείς το μέγεθος του προβλήματος αρκεί τούτο: Τον προηγούμενο Σεπτέμβριο οι πολίτες που επέλεξαν συνειδητά να αποδοκιμάσουν διά της αποχής τους όλο το πολιτικό σύστημα ήταν 1,5 εκατομμύριο περισσότεροι από αυτούς που απείχαν από τις κάλπες το «μακρινό» 2009, ενώ η διαφορά ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ. ήταν μόλις 400.000 ψήφοι.

Με τα δεδομένα αυτά το προλογικό ερώτημα «τι θα κάνουν οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ» ίσως τελικά να μην είναι το ζητούμενο. Το πραγματικό στοίχημα όχι μόνον του κ. Μητσοτάκη αλλά και του κεντρώου χώρου που πασχίζει να διαμορφώσει τον περιβόητο τρίτο πόλο, είναι πώς θα απευθυνθούν στους απέχοντες. Μέχρι στιγμής ουδείς μοιάζει να συγκινεί αυτό το τεράστιο πλήθος, το οποίο διαμορφώνει τις δύσμοιρες τύχες της χώρας, δίνοντας τη δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ να επαίρεται, έχοντας τη στήριξη μόλις του 19,4% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους...

Πηγή