Ο βουλευτής ως αντίμετρο

Ο εκνευρισμός και η ανησυχία των βουλευτών του Συριζα- αλλά και των ΑΝΕΛ, που πάνε κατευθείαν στο γκρεμό- είναι ενδεικτικός του στρατηγικού κυβερνητικού αδιεξόδου. Μετά την προχθεσινή ενημέρωσή τους από τους Αχτσιόγλου και Τσακαλώτο, οι βουλευτές του Συριζα εκδήλωσαν ανεπίσημα την ανησυχία τους για το είδος των αντιμέτρων που προτείνουν οι δανειστές: να μοιράζονται δωρεάν γεύματα στα σχολεία και να ενισχυθούν τα νοσοκομεία.

Δικαίως ανησύχησαν. Διότι είναι πράγματι άδικο και απάνθρωπο σχεδόν να υποχρεωθούν οι βουλευτές να εξηγήσουν στον εμβρόντητο συνταξιούχο  την εξίσωση, πως μείον 100 ευρώ σύνταξη δική του ισούται με συν 100 ευρώ τυρόπιτες στο σχολείο.  Και ότι έτσι βγαίνει, από την εξίσωση αυτή, το μηδενικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα, που λέει και ο Τζανακόπουλος. Αυτήν την εξίσωση δεν θα μπορούσε να τη λύσει ο βουλευτής του Συριζα, ακόμη κι αν ήταν ο Στήβεν Χόκινγκ.

Επομένως, τα αντίμετρα ήταν που ανησύχησαν τους βουλευτές. Δεν ανησύχησαν δηλαδή από τα θηριώδη πλεονάσματα, που θα καθηλώσουν την οικονομία της χώρας, ούτε από την αύξηση των φόρων, ούτε από τη μείωση των συντάξεων, ούτε από τις ομαδικές απολύσεις. Αυτά τα δέχονται. Αυτά που δεν δέχονται είναι τα συγκεκριμένα αντίμετρα που τους δίνουν. Δηλαδή, εάν είχαν καλά αντίμετρα, δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα. Δεν θέλουν γεύματα, θέλουν κάτι άλλο, καλύτερο.

Και ποια είναι τα καλά αντίμετρα; Να μειώσουμε τη σύνταξη, αλλά να μειώσουμε ισόποσα και τον ΕΝΦΙΑ, μαζί με τον ΦΠΑ! Ζητάνε δηλαδή οι βουλευτές και τα στελέχη του Συριζα, να συμφωνήσουν οι δανειστές σε αύξηση φόρων, η οποία όμως, ταυτοχρόνως, θα συνοδεύεται από ισόποση μείωση φόρων! Νομίζω πως έχουν κάπως υποτιμήσει τη νοημοσύνη της Βελκουλέσκου. Δεν πρόκειται να δεχθεί κάτι τέτοιο. Είναι απολύτως σίγουρο, πως όταν οι δανειστές ζητάνε μείωση συντάξεων και αύξηση φόρων, δεν εννοούν καθόλου μηδενικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Εννοούν προφανώς να μειώσουν το διαθέσιμο εισόδημα. Όχι να το αφήσουν ίδιο.

Τα αντίμετρα λοιπόν που θα δώσουν θα είναι ευνοϊκά όχι για τον συνταξιούχο και τον δημόσιο υπάλληλο, που θα πληρώσουν από την τσέπη τους, αλλά για τα παιδιά στο σχολείο που θα φάνε το σάντουιτς και ίσως τους επιχειρηματίες, που θα διευκολυνθούν να αυξήσουν τα κέρδη τους. Κάποιοι θα χάσουν, κάποιοι άλλοι θα κερδίσουν, που λέει και ο Ευκλείδης.

Τώρα λοιπόν, μόλις τώρα, οι βουλευτές του Σύριζα αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τί ακριβώς πρόκειται να ψηφίσουν. Αργά το κατάλαβαν. Τώρα έχουν απομακρυνθεί από τη θέση του βουλευτή, του αντιπροσώπου δηλαδή του λαού και ενδιαφέρονται μόνον για το αμπαλάζ των αντιμέτρων και όχι για το περιεχόμενο των μέτρων. Δεν εκπροσωπούν δηλαδή τους πολίτες. Θέλουν απλώς έναν καλό μύθο για τον εαυτό τους.

Και όταν όμως κάποια στιγμή έρθει η αδυσώπητη  πραγματικότητα; Τι θα κάνει ο βουλευτής για να γλυτώσει; Η απάντηση δόθηκε στη δεκαετία του 50 από τον Τζων Φορντ στην ταινία του «Ο άνθρωπος που σκότωσε τον Λίμπερτυ Βάλανς»: «Όταν ο μύθος γίνει πραγματικότητα, τύπωσε το μύθο».

Μόνο που το εκτυπωτικό μηχάνημα το έχει πλέον η Βελκουλέσκου. Και οι βουλευτές του Συριζα θα μείνουν αγκαλιά με την πραγματικότητα.                    

Απόστολος Διαμαντής - tvxs.gr