Αντισημιτικά φαινόμενα

Του Παντελή Μπουκάλα

«Απεγνωσμένη επιχείρηση αντιπερισπασμού»; Ακόμα κι αν ισχύει ο χαρακτηρισμός που αποδίδει η κυβέρνηση στο αίτημα της Ν.Δ. να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή για τον Πάνο Καμμένο και τη σχέση του με έναν ισοβίτη για την υπόθεση «Noor 1», οφείλει να συμφωνήσει. Για πολλούς λόγους, ο κυριότερος εκ των οποίων (σύμφωνα με τα πατροπαράδοτα μέτρα και σταθμά) είναι η κομματική ωφέλεια: Εφόσον τουλάχιστον το τμήμα ΣΥΡΙΖΑ της κυβέρνησης (τύποις το μεγαλύτερο, που όμως σε πολλά σύρεται από το τύποις μικρότερο, τους ΑΝΕΛ) υποστηρίζει ότι το αίτημα της Ν.Δ. αποτελεί «ανοησία», θα του δοθεί η δυνατότητα να αναιρέσει τα επιχειρήματά της και να αντεπιτεθεί. Να ελέγξει επί της ουσίας το νεοδημοκρατικό ενδιαφέρον (που το στολίζει μάλιστα σαν κραυγαλέα αργοπορημένο και μονοδιάστατο), και όχι με τον καμμένειο τρόπο των πυροτεχνηματικών «αποκαλύψεων».

Ο πρωθυπουργός, για να πείσει εαυτόν και αλλήλους για το πόσο γόνιμη είναι η συγκατοίκηση με τον «Πάνο» (συγκυβερνήτη, όχι απλώς υπουργό), επικαλείται την καλή προσωπική τους «χημεία». Εδώ όμως δεν πρόκειται για μπάσκετ ή ποδόσφαιρο. Δεν πρόκειται επίσης απλώς και μόνο για το κυβερνητικό ύφος, που εκτραχύνεται. Για ιδέες και για ιδεολογίες πρόκειται, αν έχουν αντίκρισμα οι όροι αυτοί στο πεδίο του κυνισμού. Και για το ήθος. Για ποιες ιδέες του υπερψηφίστηκε άραγε ως αντιπρόεδρος της Βουλής (όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από αντιπολιτευόμενους βουλευτές) ο έτερος των Καμμένων, συνωμοσιολόγος χαμηλότατης στάθμης, χυδαίος εβραιοφάγος και ομοφοβικός, που παραπονιόταν προς τη... Χρυσή Αυγή, επειδή «δεν παρενέβη δυναμικά στα ξεφτιλισμένα γκέι παρέιντ μπροστά στη Βουλή»; Ποιος εξευτελίζεται όταν ένας πολιτικάντης που αποπέμφθηκε σχεδόν αμέσως από το υφυπουργείο Υποδομών, λόγω αντισημιτισμού, κρίνεται άξιος για την αντιπροεδρία της Βουλής και αποφασίζεται ότι πρέπει να αποκατασταθεί «πάσει θυσία» (έτσι το «πάσει», με ει, όπως το γράφει στον τοίχο του ο αντιπρόεδρος);

Τώρα, αποκατεστημένος, δηλώνει σαρκάζοντας ότι «καταδικάζει επίσημα και απερίφραστα τον αντισημιτισμό και δεσμεύεται να εργαστεί επίμονα και αυστηρά για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου». Το πώς θα πολεμήσει το φαινόμενο του αντισημιτισμού είναι ένα ερώτημα που δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τους 182 βουλευτές που τον ψήφισαν. Ούτε τον πρωθυπουργό, που θα μπορούσε ίσως να δείξει ότι τουλάχιστον τον έναν Καμμένο, τον υποδεέστερο, τον ελέγχει.

kathimerini.gr