Όταν οι δημοσιογράφοι υπηρετούν τον πρωθυπουργό αντί τους πολίτες

«Πάντως, πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι πολύ καλός ρήτορας», είπε η γυναίκα μου παρακολουθώντας τον πρωθυπουργό να δίνει συνέντευξη στους δημοσιογράφους, εχτές στη Θεσσαλονίκη. «Δεν είναι αυτός καλός ρήτορας» της αντείπα. «Οι δημοσιογράφοι είναι ανεπαρκείς. Αν έκαναν σωστά τη δουλειά τους θα έπρεπε να ψάχνει πώς να τελειώσει νωρίτερα τη συνέντευξη».

Όποιος παρακολούθησε αυτόν τον χτεσινό «αγώνα» μεταξύ του κ Τσίπρα και των εκπροσώπων του Τύπου θα έπρεπε να ντρέπεται αν ήταν άνθρωπος του Τύπου. Οι ερωτήσεις ήταν οι περισσότερες ασαφείς, πολυλογάδηκες, φοβισμένες και, τελικά, εκφρασμένες με τέτοιο τρόπο σαν να μην αντιπροσώπευαν τις απορίες και την αγωνία των πολιτών.

Οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων χτες, και δεν είναι η πρώτη φορά εδώ και χρόνια, εκτός από ελαχιστότατες εξαιρέσεις, εκφράζαν τη σοβαροφάνεια των ίδιων των δημοσιογράφων και την ανεπάρκεια των αρχισυντακτών τους και των διευθυντών τους, όταν δεν ήταν καθοδηγούμενες από τη βούληση των εργοδοτών τους. Είτε εργοδότης είναι η κυβέρνηση είτε ιδιώτες.

Ο πρωθυπουργός έκανε περίπατο χτες και ο Δ. Τζανακόπουλος μοίραζε αφειδώς ερωτήσεις, στην ομιχλώδη ασάφεια των οποίων ο κ Τσίπρας έβρισκε την ευκαιρία και ανέπτυσσε το θέμα που ήθελε εκείνος, όπως το ήθελε, κάνοντας ανενόχλητος την προπαγάνδα του για το πόσο καλά καμωμένα ήταν όλα που τον ρωτούσαν.

Σε τέτοιο σημείο μάλιστα, που όλοι οι υπουργοί, με πρώτο τον κ Ν. Παππά, να απεικονίζονται από πολύ ευχαριστημένοι μέχρι βαριεστημένοι με το ματς πιλάφι, αντί για ντέρμπι.

Καμιά, μα καμιά ερώτηση δεν ήταν πραγματικά ενοχλητική και δεν υποχρέωσε τον πρωθυπουργό να αισθανθεί άσχημα, ακόμα κι αν αφορούσε σε δύσκολα θέματα σαν τη Δικαιοσύνη, τις άδειες των καναλιών, τον ΕΝΦΙΑ, την αξιολόγηση, τις παλινωδίες για την Παιδεία, τη φορολογία πολιτών και επιχειρήσεων, τα χρέη, το χρέος, τον ΣΥΡΙΖΑ και την κεντροαριστερά κα.

Ακόμα και η ερώτηση του συναδέρφου του Spiegel για τις γερμανικές αποζημιώσεις ήταν τόσο πλάγια και μπερδεμένη, λες και δεν ήθελε να ενοχλήσει, που διευκόλυνε αντί να δυσκολέψει τον πρωθυπουργό να απαντήσει ότι δεν … ξέρει τι έχει κάνει η Βουλή και δεν ταυτίζεται με την … κακιά πολωνική κυβέρνηση που ζητάει αποζημιώσεις από την προστάτιδά του Έλληνα πρωθυπουργού κ Μέρκελ!

Δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να είναι φοβισμένα ευγενικός, με παρεξηγημένο σεβασμό στον εκπρόσωπο της εξουσίας σε σημείο που να δείχνει υποκλινόμενος. Αυτή είναι η εικόνα της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων δημοσιογράφων εδώ και χρόνια. Δεν διδάσκονται από κανέναν ότι δουλειά τους είναι να εκπροσωπούν τους πολίτες και κανέναν άλλον. Ούτε καν τον εαυτό τους! Κυρίως ούτε αυτόν!

Από κανέναν δεν διδάσκονται, όχι στα θρανία, αλλά στις δουλειές τους, ότι δουλειά τους είναι να φωτίζουν εξαντλώντας την αυστηρότητά τους τα σκοτεινά σημεία στις πράξεις των εξουσιών, και κυρίως των κυβερνήσεων, γιατί εκεί κρύβονται οι μεγαλύτερες απειλές και απάτες σε βάρος του λαού.

Οι δημοσιογράφοι στη συνέντευξη του πρωθυπουργού, με ελαχιστότατες εξαιρέσεις, δεν ρώτησαν π.χ. τον κ Τσίπρα ευθέως πόσα από τα 113 προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης που πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου έχουν ολοκληρωθεί ΣΗΜΕΡΑ;

Δεν ρωτήθηκε, ας πούμε, ευθέως ο πρωθυπουργός πώς υπόσχεται ως κέρδος των πολιτών το μοίρασμα επιδόματος τα Χριστούγεννα, καλή ώρα όπως πέρυσι, τη στιγμή που αυτά τα λεφτά τα έχει αρπάξει στο πολλαπλάσιο από την κατάργηση των κοινωνικών επιδομάτων εδώ και 1,5 χρόνο!

Δεν ρωτήθηκε, για παράδειγμα, ευθέως ο πρωθυπουργός πώς δηλώνει ότι η χώρα φεύγει του χρόνου από τα μνημόνια τη στιγμή που ο Μοσκοβισί προχτές προανήγγειλε ότι η χώρα θα είναι υπό εποπτεία μέχρι να αποπληρώσει το 75% του χρέους της και θα επιβάλλονται «διορθωτικά μέτρα» αν υπάρχουν αποκλίσεις από το πρόγραμμα, από το οποίο θα … έχει φύγει, σύμφωνα με τον κ Τσίπρα;!

Δεν ρωτήθηκε, ας πούμε ο πρωθυπουργός, γιατί μέχρι πριν μια δεκαετία την περίοδο της τουριστικής τριμηνίας η ανεργία μειωνόταν στο μισό (50%) ενώ σήμερα η μείωση δεν είναι πάνω από 2%- 2,5% (!) Και δεν ρωτήθηκε αν αυτό συμβαίνει γιατί οι μονάδες χρησιμοποιούν πλέον εργαζόμενους- σκλάβους «ανειδίκευτης εργασίας», χωρίς συλλογικές συμβάσεις, για ελάχιστο μισθολογικό κόστος!

Δεν ρωτήθηκε ΕΥΘΕΩΣ ο πρωθυπουργός και με ΛΙΓΑ ΣΑΦΗ ΛΟΓΙΑ από τους δημοσιογράφους για πολλά που μαστίζουν τους πολίτες και που θα τους υποβαθμίζουν και στα επόμενα χρόνια. Για να ξέρουν κι αυτοί τι τους γίνεται και τι θα τους συμβεί και ποιόν πραγματικά έχουν απέναντι.

Και δεν ρωτήθηκε, γιατί η δημοσιογραφία έχει πάρει την κατηφόρα όλων των εγγράμματων και ελεύθερων επαγγελμάτων στη χώρα. Παράγει λιγότερη κριτική σκέψη, λιγότερη ελευθερία, λιγότερη μόρφωση, λιγότερη επαγγελματική καθοδήγηση. Δεν ήταν ποτέ στα επίπεδα της επαγγελματικής δημοσιογραφίας  της πλειονότητας των δυτικών Μέσων, αλλά και μερικών της Ανατολής. Αλλά, δεν είχε ποτέ τα σημερινά χάλια.

Η χώρα δεν κατρακυλάει επιλεκτικά. Κατρακυλάει πνευματικά, πολιτικά και κοινωνικά ολόκληρη. Και δυστυχώς κατρακυλάει και το μόνο κομμάτι της που θα μπορούσε να σταθεί υπηρέτης των πολιτών απέναντι στο κράτος και στο ιδιωτικό παρακράτος. Ο Τύπος. Προς μεγάλη χαρά όσων κυβερνάνε, ουσιαστικά ανεξέλεγκτοι.

Γ.Παπαδόπουλος- Τετράδης

 liberal.gr