Δεν τερμάτισε ο Τραμπ, αλλά οι αδαείς

«Το τερμάτισε ο Τραμπ» είναι ο τίτλος των ΜΜΕ, τα οποία χαρακτηρίζουν ως «παράνοια» τις δηλώσεις  του προέδρου των ΗΠΑ, σύμφωνα με τις οποίες «Ο Θεός έστειλε τον κορονοϊό για να τον δοκιμάσει!» Ο Τραμπ υποστήριξε, μάλιστα, ότι είχε και... διάλογο με τον Θεό, ο οποίος τον κάλεσε να μην κομπάζει! Όλα αυτά βέβαια δεν έχουν καμιά σχέση με τον ορθολογισμό, αλλά ο Τραμπ δεν απευθύνεται σε ορθολογιστές αλλά στους φονταμενταλιστές οπαδούς του. Μιλάει στη γλώσσα τους. Δεν είναι η πρώτη φορά, εξάλλου, που ένας πρόεδρος «συνομιλεί με τον Θεό»! Είχε προηγηθεί ο Τζορτζ Μπους τζούνιορ, ο οποίος «άκουγε τις φωνές Του».

Ο Τραμπ, ο Μπους και οι άλλοι «ευσεβείς καουμπόηδες μπορεί να μην είναι άγγελοι, δεν είναι όμως τρελοί», έγραφε ο Μπέντζαμιν Μπάρμπερ στο βιβλίο του «Ο κόσμος των mac κόντρα στους τζιχάντ». Ο αμερικανικός τζιχάντ(ιερός πόλεμος) είναι ο φονταμενταλισμός της Χριστιανικής Δεξιάς, είναι ο φονταμενταλισμός των αντινεωτερικών προτεσταντών που εξεγείρονται εναντίον της κουλτούρας του Διαφωτισμού και της «απουσίας πίστης» που πρεσβεύουν οι «φιλελεύθεροι» πολιτικοί, τους οποίους ο Τραμπ χαρακτηρίζει «ακροαριστερούς»!

Ο θρησκευτικός λόγος του προέδρου των ΗΠΑ, δεν είναι τυχαίος, αλλά υπακούει στη «λογική» των προτεσταντών πιστών, σύμφωνα με την οποία ο πρόεδρος των ΗΠΑ, όπως και ο κάθε ιεροκήρυκας, είναι ένας διαμεσολαβητής-εκπρόσωπος του Θεού. Η κοινωνική και πολιτική δύναμη των τηλεοπτικών κηρύκων, των λεγόμενων τηλε-ευαγγελιστών ήταν και είναι ασύλληπτη στις ΗΠΑ. Θυμίζουμε τον Φράνκλιν Γκράχαμ, τον γιο του τον Μπίλυ Γκράχαμ, τον Τζέ­ρι Φάλ­γουελ, τον Πάτερσον, όλοι τους είχαν τεράστια επιρροή στον Λευκό Οίκο και επηρεάζουν μεγάλα πλήθη πιστών μέσω των τηλεοπτικών κηρυγμάτων τους. 

Η «νέα Δεξιά» αυτή που δημιουργήθηκε ως αντίδραση στην εξανάσταση της δεκαετίας του 1960 και της «νέας Αριστεράς», κυβερνάει τις ΗΠΑ εν ονόματι του Θεού με τη βοήθεια της τηλεόρασης.

Ουσιαστικά έχουμε μία ακόμη προσαρμογή του προτεσταντισμού με την υιοθέτηση του τηλεοπτικού θεάματος. Ο Θεός ως Θέαμα πωλείται στην τηλεοπτική Αγορά όπως τα αγιόξυλα στον Άγιο Τάφο. Το τηλεοπτικοποιημένο χριστιανικό μήνυμα χάνει πλέον το νόημά του και η θρησκευτική ζώσα εμπειρία μεταλλάσσεται σε φτηνή τηλεοπτική ψυχαγωγία, που όμως είναι «σοβαρή», αγέλαστη, δηλαδή προτεσταντική. Ο Θεός είναι το φόντο, ενώ ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι ο ιεροκήρυκας-τηλεπαρουσιαστής που πρέπει να λατρεύεται αντ’ Αυτού. Ο διαμεσολαβητής παίρνει τη θέση του Θεού κι έτσι «το μέσο», το medium, ο ενδιάμεσος –ο Τραμπ, όπως ο Μωυσής- γίνεται το μήνυμα. Η ατομικότητα που βασιζόταν στην αδιαμεσολάβητη επικοινωνία του ατόμου με το Θεό, παύει να υφίσταται. Υπ’ αυτή την οπτική, η θρησκεία που έπαιξε με το φαντασιακό και το συμβολικό για να καθησυχάσει το Πνεύμα και για να κατασκευάσει αυτή τη μείζονα και μεγαλειώδη εξωτερικότητα, στην οποία μπορεί να ξαναβρεθεί, μέσα από την πολλαπλότητα των τελετουργιών, την εσωτερικότητα των ατόμων και των λαών, όπως έλεγε ο Χέγκελ, στις ΗΠΑ θα συναντήσει την τηλεόραση, και θα γίνει θέαμα και τηλεθέαμα.

Έτσι, στις ΗΠΑ συνέβη αυτό που έγραφε ο Νόρμαν Μέηλερ στο βιβλίο του «Μάγισσα τέχνη»: «Σκέπτομαι αυτή την πλούσια και ισχυρή χώρα… αυτή την εταιρική γη δίχως ενστικτώδη αντίδραση στην αισθητική που τώρα διέδιδε σε ολόκληρο τον κόσμο, τη χειρότερη εφαρμοσμένη αισθητική στην ιστορία του κόσμου… αυτή τη λαίμαργη δημοκρατία που κατέψυξε το φαΐ της προτού το κάψει... αυτή τη σαδιστικά επαναστατημένη Δημοκρατία που τις άρεσαν τα πέτσινα, τα σαδομαζοχιστικά... ναι, αυτή η Αμερική, η τρομοκρατημένη, κάλλιστα χρειαζόταν την τηλεόραση - είμαι εδώ για να σε νεκρώσω, το χρειάζεσαι!». Αυτή είναι η Αμερική του Τραμπ, του συστημικού ρατσισμού, του φασισμού, του σεξισμού και της κρατικής βίας.

Αλλά υπάρχει και η άλλη Αμερική του Διαφωτισμού. Είναι τα παιδιά της ελπίδας που έχουν βγει στους δρόμους. Είναι η Άντζελα Ντέηβις. Είναι ο Μπέρνι Σάντερς και η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ… αλλά είναι και οι "Δημοκρατικοί" που διαμαρτύρονται για την βία στις ΗΠΑ αλλά δεν έχουν αντίρρηση για την στρατιωτική βία στο εξωτερικό! 

Γεώργιος Χ. Παπασωτηρίου

*Με πληροφορίες Homo Americanus (2008)