Φυσικά, η χρεοκοπία, είναι πλήρως καταστροφική…

Συνέντευξη Γ. Σταθάκη στον ΤτΚ

Η επιμήκυνση, λανθασμένα, θεωρείται ότι απαιτεί επιπρόσθετους πόρους, δηλώνει στον «ΤτΚ» ο οικονομολόγος και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης. Ο «σκιώδης υπουργός» Ανάπτυξης, Υποδομών και Μεταφορών της αξιωματικής αντιπολίτευσης προβλέπει ότι τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση δεν θα είναι τα τελευταία, ενώ σημειώνει ότι «τα δύο τελευταία χρόνια ποτέ δεν τέθηκε ουσιαστικά θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ».

 

Γιατί δεν πείθεστε ότι αυτή η δέσμη μέτρων μπορεί να είναι η τελευταία; Δεν είναι εφικτό να πιάσει η κυβέρνηση τους στόχους;

Για δύο λόγους. Πρώτον, η ύφεση βαίνει συστηματικά επιταχυνόμενη, καθώς από το 3% το 2009 έγινε 4% το 2010, 5,5% το 2011 και 7%το2012. Η πρόβλεψη για το2013, μετά τα νέα μέτρα της κυβέρνησης, προβλέπεται να είναι 9%-10%. Αυτό σημαίνει ότι δεν διαφαίνεται ποιο είναι το «σημείο σταθεροποίησης ή μεταστροφής»της οικονομίας. Η οικονομική πολιτικήτης Τρόικας και της κυβέρνησηςείναι λάθος, διότι επιδιώκει τη δημοσιονομική προσαρμογή χωρίς να ενσωματώνει τον παράγοντα της ύφεσης και συνεπώς είναι προδιαγραμμένη να αποτύχει. Ο δεύτερος λόγος είναι ο κίνδυνος κατάρρευσης των φορολογικών εσόδων. Αυτός εκπορεύεται από το συνδυασμό της ραγδαίας συρρίκνωσης πολλών οικονομικών κλάδων, της εξάντλησης της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών και των νόμιμων επιχειρήσεων και της διεύρυνσης της μαύρης οικονομίας που ήταν ήδη 30% πριν από την κρίση εις βάρος της επίσημης.

Οι δανειστές μας έχουν θέσει ως προϋπόθεση της όποιας συζήτησης για αλλαγές στο Μνημόνιο ή επιμήκυνση τη λήψη και την εφαρμογή των μέτρων. Μπορεί να ενισχυθεί έτσι η αξιοπιστία της χώρας διεθνώς, όπως λέει η κυβέρνηση;

Η αξιοπιστία της χώρας βάλλεται από το γεγονός ότι τα ευκατάστατα στρώματα δεν πληρώνουν φόρους, από το γεγονός ότι η σχέση κράτους και ιδιωτικών συμφερόντων ρυθμίζεται με τρόπους που είναι διαβλητοί και δεν συνάδουν με το δημόσιο συμφέρον και από το γεγονός ότι η δημόσια διοίκηση λειτουργεί με ρουσφετολογικά και πολιτικά κριτήρια που σπαταλούν πόρους και παράγουν κοινωνικές αδικίες. Και τα τρία αυτά θέματα εκπορεύονται από τον τρόπο διακυβέρνησης από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Αυτός ο τρόπος διακυβέρνησης συνεχίζεται και σήμερα. Είναι μάλλον αντιφατικό την αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας να τη διαχειρίζονται οι ίδιες δυνάμεις που μετέτρεψαν την Ελλάδα στο προπύργιο της οικονομικής και πολιτικής διαφθοράς στην Ευρώπη, τόσο κατά την «εκσυγχρονιστική» όσο και κατά την πιο «παραδοσιακή» περίοδο διακυβέρνησης.

 

Αν υποθέσουμε ότι μια ελληνική κυβέρνηση έλεγε μετεκλογικά στους δανειστές «ως εδώ, δεν παίρνω άλλα μέτρα», δεν θα ήταν μονόδρομος η έξωσή μας από το ευρώ;

Ποτέ δεν τέθηκε ουσιαστικά, εδώ και δύο χρόνια, θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Ως προς αυτό, μάλλον δικαιώνονται οι ειδικοί που το θεώρησαν ως εργαλείο πολιτικού εκβιασμού και όχι ως πιθανό ενδεχόμενο, λόγω του τεράστιου οικονομικού κόστους που θα επέφερε στην ευρωπαϊκή οικονομία. Συνεπώς μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είχε και το χρόνο και τα μέσα να ακυρώσει τα ακραία μέτρα του Μνημονίου 2 και να διαπραγματευτεί αυτό που όλοι θεωρούν λογικό και προφανές: ένα βιώσιμο σχέδιο δημοσιονομικής προσαρμογής σε συνθήκες οικονομικής σταθερότητας και ένα βιώσιμο σχέδιο διαχείρισης του χρέους. Αντίθετα, σήμερα η Ελλάδα παραμένει defacto χρεοκοπημένη, το Μνημόνιο δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αλλάξει την κατάσταση αυτή και το ελληνικό χρέος θα χρειαστεί νέο μεγάλο «κούρεμα», ίσως και πάνω από 120 δισ. ευρώ, προκειμένου να γίνει βιώσιμο.

 

Βλέπετε πιθανή την επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής; Μπορεί αυτή να γίνει χωρίς επιπλέον χρήματα εκ μέρους των δανειστών; Πώς σας φαίνεται η ολλανδική πρόταση περί εμπροσθοβαρούς εκταμίευσης των 70 δισ. ευρώ;

Η επιμήκυνση, λανθασμένα, θεωρείται ότι απαιτεί επιπρόσθετους πόρους. Αυτό εκπορεύεται από την πεποίθηση ότι θα αποπληρωθούν οι τόκοι του 2012-2015 από τα προβλεπόμενα δάνεια, το πλεόνασμα του Προϋπολογισμού και τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις. Μόνο που ούτε πλεόνασμα θα έχει ο Προϋπολογισμός ούτε οι ιδιωτικοποιήσεις παράγουν έσοδα. Συνεπώς, νέαχρήματα θα χρειαστούν πολύ πριν από το 2015 και η ολλανδική πρόταση έρχεται να καλύψει αυτό το κενό.

 

Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ έγινε πολλή κουβέντα για τη χρεοκοπία. Τελικά, η χρεοκοπία είναι όπλο στα χέρια των αδύναμων; Και, αν υποθέσουμε ότι ήταν όπλο στην αρχή του Μνημονίου, πριν από το PSI, είναι ακόμη και τώρα;

Το 92% των δανείων προορίζεται για την πληρωμή των τόκων των δανειστών μας. Μόλις το 8% εισέρχεται στη χώρα. Η διαπραγμάτευση είναι πάντα μια σκληρή διαδικασία. Οι δανειστές μας αναστέλλουν κατά το δοκούν τις πληρωμές όπως έχουν συμφωνηθεί, προκειμένου να ενισχύσουν τη διαπραγματευτική ισχύ τους κατά τη διαδικασία επιβολής των μέτρων. Το αντίστροφο είναι ισοδύναμα ρεαλιστικό εάν θεωρήσουμε ότι η ζωή δανειστών και δανειζόμενων είναι δεμένη. Αυτό που συμβαίνει καθημερινά με δεκάδες δανειολήπτες στη σχέση τους με τις τράπεζες θα μπορούσε κάλλιστα να γίνεται και στο διακριτικό δανεισμό. Η ίδια η χρεοκοπία είναι φυσικά πλήρως καταστροφική.

ΓΙΑ ΤΟ «ΛΟΜΠΙ»…

«Σαφώς και είμαστε υπέρ του ευρώ και της Ε.Ε.»

Η κυβέρνηση συνεχίζει να φωτογραφίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως «λόμπι της δραχμής». Με δεδομένο ότι οι εταίροι μας θεωρούν την εφαρμογή του προγράμματος ως εκ των ων ουκ άνευ για την παραμονή μας στο ευρώ, πώς απαντάτε σ’ αυτή την κατηγορία;

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και έχει σαφή τοποθέτηση υπέρ της παραμονής της χώρας στο ευρώ και την Ε.Ε. Αποτελεί τη μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να θέσει εκ νέου προς τους Ευρωπαίους εταίρους με πειστικό τρόπο την ανάγκη εγκατάλειψης του Μνημονίου ως τρόπου δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας και να θέσει εκ νέου την ανάγκη συμφωνίας σε ένα βιώσιμο σχέδιο διαχείρισης του χρέους. Κάποιοι από τους Ευρωπαίους εταίρους εμμένουν στις πολιτικές λιτότητας τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε. γνωρίζοντας το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται τα πράγματα. Εντούτοις είναι θέμα πολιτικών αλλαγών προκειμένου να αναζητηθούν οι καλύτερες λύσεις και όχι αναπαραγωγής των ίδιων συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων.

ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ «ΠΑΣΟΚ»

«Το “δεξιότερα” ή “αριστερότερα” είναι σχετικές έννοιες»

Πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν επιφυλάξεις μήπως τελικά το κόμμα γίνει «ΠΑΣΟΚ», μετακινηθεί δηλαδή δεξιότερα ώστε να κινηθεί με όρους εξουσίας. Πώς μπορεί, κατά τη γνώμη σας, να διατηρήσει τον αριστερό ριζοσπαστισμό του χωρίς να κάνει συμβιβασμούς ενός κόμματος εξουσίας; Γίνεται;

Το «δεξιότερα» ή «αριστερότερα» είναι σχετικές έννοιες σε συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Αυτό που φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ιδέα μιας μεγάλης ιστορικής τομής που περιλαμβάνει στοιχεία τα οποία αποτελούν κοινό τόπο για μεγάλες μερίδες των πολιτών. Χρειαζόμαστε ένα κράτος που θα συλλέγει φόρους ανάλογα με τη φοροδοτική ικανότητα του κάθε πολίτη ή της κάθε επιχείρησης. Χρειαζόμαστε ένα κοινωνικό κράτος που θα καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών ανεξαρτήτως εισοδήματος με τρόπο δίκαιο και αποτελεσματικό. Χρειαζόμαστε την ανασυγκρότηση της οικονομίας με νέους τρόπους, που θα δώσουν μεγαλύτερο χώρο στην κοινωνική οικονομία, θα ενεργοποιούν τον ιδιωτικό τομέα με σαφές και σταθερό κανονιστικό πλαίσιο και θα διατηρούν τη δημόσια παρουσία όπου είναι αναγκαίο. Αυτά αποτελούσαν τα πεδία ελπίδας και δοκιμασίας μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
gmelingonis@e-typos.com                                                         http://ecoleft.wordpress.com/