Απτόητοι συνεχίζουν την πορεία προς τον γκρεμό

Συνεχίζοντας την παράδοση των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, η σημερινή κυβέρνηση...

παρά τις αντίθετες υποσχέσεις της, παρατείνει τη μερική στάση πληρωμών στο εσωτερικό... του Σταύρου Λυγερού Όπως αναμενόταν, η κυβέρνηση Σαμαρά συμφώνησε με την τρόικα για τις επόμενες κινήσεις στο πλαίσιο του Μνημονίου. Τμηματικά και πετσοκομμένη, η δόση θα καταβληθεί. Τίποτα, όμως, δεν πείθει ότι η ελληνική οικονομία εισέρχεται σε φάση σταθεροποίησης. Αντιθέτως, ακόμα και οι «προστάτες» μας ομολογούν ότι το πρόγραμμα κινδυνεύει με ναυάγιο. Στην πραγματικότητα, το ναυάγιο έχει συντελεστεί. Λόγω και της κρίσης στην Αίγυπτο και στην Τουρκία, μάλιστα, η φετινή τουριστική κίνηση είναι σημαντικά αυξημένη. Αυτό σημαίνει ότι η ασφυκτιώσα αγορά θα πάρει μια ανάσα. Κατά πάσα πιθανότητα, λοιπόν, η κυβέρνηση θα φτάσει στις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου. Έχοντας βάλει όλα τα αυγά του στο γερμανικό καλάθι, ο Σαμαράς ελπίζει ότι μετά την αναμενόμενη νίκη της, η Μέρκελ θα ανάψει «το πράσινο φως» για το «κούρεμα» και του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια των χωρών-μελών της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ. Η προϋπόθεση να υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα δεν είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο. Συνεχίζοντας την παράδοση των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, η σημερινή κυβέρνηση, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις της, παρατείνει τη μερική στάση πληρωμών στο εσωτερικό, γεγονός που μάλλον θα της επιτρέψει να εμφανίσει πλασματικό πρωτογενές πλεόνασμα. Το ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, που με επιμονή απαιτεί το ΔΝΤ, θεωρείται από τον πρωθυπουργό σαν το διαβατήριο για τη σταδιακή επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές. Η ελπίδα του ενισχύεται από δύο γεγονότα: Πρώτον, από το γεγονός ότι τα επιτόκια δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας παρουσιάζουν πτώση. Δεύτερον, από τα πρώτα επιτυχή βήματα της Πορτογαλίας για δική της επιστροφή στις αγορές, η οποία, όμως, αναχαιτίστηκε από την πολιτική κρίση σε αυτή τη χώρα. Ο Α. Σαμαράς θεωρεί ότι εάν πραγματοποιηθεί και αυτό το «κούρεμα» κι αν δρομολογηθούν κάποιες μεγάλες επενδύσεις, θα μπορεί να ισχυριστεί πειστικά ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την απεμπλοκή από το Μνημόνιο. Ένας ισχυρισμός που θα αναπαραχθεί και θα πολλαπλασιαστεί από τα κατεστημένα ΜΜΕ, αναζωπυρώνοντας την ελπίδα ότι ο Γολγοθάς θα τελειώσει σύντομα. Αν πιστέψουμε τον Β. Σόιμπλε, αντί για «κούρεμα», θα έχουμε μείωση του επιτοκίου και μεγάλη επιμήκυνση της αποπληρωμής του λεγόμενου επίσημου χρέους. Ακόμα, όμως, κι αν τελικώς αποφασιστεί το πρόσθετο «κούρεμα», κατά πάσα πιθανότητα θα συνοδευτεί από κάποιου είδους «κούρεμα» και των ελληνικών καταθέσεων, σύμφωνα με την τάση που επικρατεί πλέον στην Ευρωζώνη. Ούτε όμως και η μείωση του ελληνικού χρέους είναι από μόνη της ικανή να σπάσει το φαύλο κύκλο της ύφεσης και να θέσει την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Η πολιτική της μονοδιάστατης λιτότητας επιτείνει τις συνθήκες ασφυξίας της αγοράς, με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται τα οικονομικά και κατ’ επέκταση τα κοινωνικά ερείπια. Τα στοιχεία ενισχύουν την εκτίμηση ότι η ύφεση το 2013 θα υπερβεί την έτσι κι αλλιώς εφιαλτική επίσημη πρόβλεψη για -4,5%. Αξίζει να αναφερθεί ότι το 2012 σημειώθηκε αποεπένδυση της τάξεως του 20%! Σ’ αυτό το περιβάλλον η ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, εξωθώντας το πιο μορφωμένο κομμάτι των νέων επιστημόνων σε μετανάστευση. Οι κυβερνήσεις του Μνημονίου έχουν επιλέξει τον εύκολο δρόμο της οριζόντιας υπερφορολόγησης κυρίως αυτών που κινούν την οικονομία. Με τον τρόπο αυτό, όμως, γονατίζουν την πραγματική οικονομία, εκτοξεύουν την ύφεση, προκαλούν αποκλίσεις από τους στόχους και ανακυκλώνουν το αδιέξοδο. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη φοροεπιδρομή στην ιστορία του ελληνικού κράτους, ο Α. Σαμαράς συνεχίζει να δηλώνει ότι είναι υπέρ της οριζόντιας φορολόγησης των επιχειρήσεων με 15%! Η τρόικα μπορεί να μην χαλαρώνει τη θηλιά, αλλά έχει σε μεγάλο βαθμό αντικαταστήσει τα υποτιμητικά σχόλια με θετικά και ενίοτε με επαίνους. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που μια σημαντική μερίδα πολιτών «αγοράζει» το successstory που σερβίρει η κυβέρνηση με την αμέριστη, πάντα, βοήθεια των προπαγανδιστικών μηχανισμών της «παράταξης του Μνημονίου». Ο Α. Σαμαράς επικαλείται αυτή την αλλαγή κλίματος σαν απόδειξη ότι τα πάει καλά. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η αλλαγή κλίματος αντανακλά κυρίως την ανάγκη της κυβέρνησης Μέρκελ να πουλήσει ένα successstory και στους ψηφοφόρους της και στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, που αντιδρά πια στην πολιτική της μονοδιάστατης λιτότητας. Η υποτακτική Ελλάδα προσφέρεται για να παίξει το ρόλο του «άσωτου υιού», που με την καθοδήγηση του αυστηρού αλλά δίκαιου Γερμανού «πατέρα» επανήλθε στον ίσιο δρόμο! Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 195)